P
S
2 r+
53 3
B-
2 S
2
0 2
0 2
2
'Klassiek en pop zijn even opwindend'
16 Horsepower van
de duivel bezeten
!-
Het achterste van je TONG
SJP<" °"k W"d™ op ie persconferentie ii
to
to
to
to
to'U S
S A
ra p
o e.
3
m
2'###
g; 9
mm®®mmmmmmmm
mmmmmmmmm
£2 o ro
2 c J «5
3lq to £3
o" s* 3
3 I
V» 2
a. 3 B>
Si a» 2
3 vt O
C5S<
CO ro o
X 31. zi
C7>
3 =r
f:S.-S
3 i
C>~ o
Ü-ftJ
-o'll)
£o P
ïh:S
;3o
l
c". in
m x -n
to
%.z3
i
UI
2
03
Psl
2
03 -<
O O 3*
«CO
to
3
3
BZN -
ut
■R
po
o
o 2.
E co
i
CD W
gi
to 3"e
ÜL
i i
8
3
ro
O
3
-t*
UI
1
co
rp
S»3
a&g.
S3S
O
00
1
3
Mother
O
3
ut
CD
X
O
O
O
31
to o to
C —J Ut
O
O 3
O
S-
GD
o =r
o"
IQ
rD
O
2 3 x
»°-S
1
t
d
r~t
O
rp 5
to
IQ
O
c:
o~
3"
1 1
2
cn
w
c O
-1-
Ir s
wom
Ï.3 !f
3 to
Ifi 3
So SL
30 ~i
T?o
m
to 2
T -i.
o o
30 CD 30 3d 30 -< «C CD -I "p co "O 00 3*J KJ S 2
O to O to Dl O ST 3^ CD ZF ltC3flC—S?
§s Jo-acO w mSra?ar^^ra
nOö^o i/i Sc 3 5.S
0 Zo_0{ T> s: o 3 o_Ê g- j? ZoS
1 y 5 l II»
I Z c "n 3 I c H° to 2 -v
ro^o so. S<" !^r?3 o o
u» o 5 5-2. i cc0
S'^-ai® 2 ^'?D"=p^ooS
o 5- O S 2. tr
3 5 3- 3 S{ CH. P 3-
7 m r~ CO TJ
IÏ<1|I5:
»9{f-*g
H{ n2
•s s^f»
i o -t» 2 -i
co c"j jr* a_ ST
s. oSg 10
3* 3 2 w ~n
id id 3 o bl
s" 5 1=
s? s t
kj<
Q
3
>031
3 3
Son
o o
o so
ïs£R-
3 00
öj' 3 tu
tl rd s
k II?
uc =c a:
o - 2
o
0
1
2QJ
2. -
to 2 2. w
i5s 1
rp g
3 S
s I
to
to
to 5
>s"sc
2 o to
OILS'
3 ibï
n o.
üj to
3- ut
w ji/i
jo o_
y ^5;
lil
to ip
Sr?
30
r—
O
O
in
3
75 3
3
"O
rp
i/t
1 I
O
3
3
o
Cf
P 3 0 S
js.
ei
^DOÜJS
- -, to to 3 w 3"
3 ai ï7 J 5
IAqI S S (D in
o cp o to yto
S
ro O
S
to V» s Cu r 1.' ZJT M
7 S »i*7f
O S- 1 1 L l'S.S-R.S
3' s S 35"
3- w 2 S z
O to o^to 5-to^'|*
to 3 O =Fr-»°
3 ft i 3 s. g" „s
s
o S
•-S =f
g
os!
O to
to"o t—
q. o" to
C c
s
ft> n>
<D CD
J3 £3
BT
B *8
00
CO w
n 2.
era co'
a 2
co !-J
85
iT
JU
2- rp
er o
{*r
sSi'1
r-f- O J? !rr
dit) 5
'?S S'IIISSSS- S?fT s
- £U
g" cm
as
30?
fD
3 ro .1.
£L w gs 0Q w
ag" 3 55j
ie tu
o
rp
JJ i—, fD
er <- o
CT*
3
g roS roCTQ
ffi
fd o
2. s
co fD
fD O
Pi
2 Q 2
O 3
O Ju
T3 Ju
OS .-
g- er g g-
al
O
2- fD
AhéA
- S
r—S r^OTQ
ju o
JU <3 N
hj fD ft
0 3
JU O, P-
g'O)
&o g
•£<5 5'
^5
3 5 fD
J2-. CO
~A-
O fD ft K
Qo-2 H^Bcp
S o a'1?? o S
,s Ssgsrif
In If
fD
13-H
p
S«3
iö-as
S.g.B-'S
<3 P-" e-b
ju 2 5
a a -o g
H< fD
2 fD ju (52.
fD P SJ" fD
S K-
s7 3 r
fD 2 o
•3 pt!
0
A3 3
CL <r*
ju er
JU fD JU
1 fD JU
O
O g
fD 3 S-
<?B-
- r
^als
H^OJO
C3
2 Mi+
JU S-i'c-i- o
fc ai
2-g-g 3
.*-!• fD £3 CO
S a
i «al
CL ics o
5 fD JU
Si a-U»
ata-l
S N
S ro
J® oo-
fD fD
CO D3
s- p-
2- ju p-
P ju fD
g 4 B
fg °ra
I s s
ÏL
c P§
p- fD y
2^ era p
O JU fD
3 £Lg
l|-i-
f3 3
S 3 a
CT Ju ju
JU J"
<D
er 2
(13 P
9-1
fD
S
a^'<»
3 c 83 3
2R 03
p.cra S S-
P 2 P
co e H- c
KH 13
ffl n,c!z!:
S.08 S"
f5 5' a m
2- fD JU H-
3^53
h g S3
B. fD JU
tr ju 3 >-t
rsi
JU <T>
3
o" N O j es
a O £g O o izja
<a E s
a
EJ-.erq O
o S'5.»
a
4- o
a
fD »v
u S-
JU
p
fD
fD
P-.cra
3
u 5 og
"58 s
s -
»gu-
CO r+ fA fD
P
a p
oT su
ed
i=j o
3 co
p
JU
3,2
A JU
2? p
N n S*
p p
fD F <j
I-J O
fD P P
S 3
S' l
ÜS es
p- 2 f®
re g
er 3. t
fD f
er cd er c
g"H2.ï
g
1 p fD jy
3
5 era 9-
p
e3
fD 2
- p
a> fD
P er,
2.
j fD
(I, P-
O JU
•P 2
p
03 rr\ B
P S
d p c p s
p T3 B- O
p- <-»- --+- 3 N ra
er o
3 er
ra
3
- w-a
3
a 2 S-Ö
sr 2 °- SL
g a
m a -
sis. 3
P
P- O
p 2'
p 2
p o
B:8
pg
o P
er 2-
era P-
fD o
5'
l!3s
P
P ^2
CL 2 2
fD J® cl
?rcra 2
fD ra i-5
ra er n
ra
aa^
iis
PI
<3 c+ p
3
a' m 33
B -o c
<r+- fD ?r
<j ra
g pö
p fd ra
3 co,
dt er p
P'cra
ra e, er
p 5 o
p' g
8 a-3
fD p CO
o. o
3
5" 5
ra 9^
co co
o >-ö
3 r1-
s'Va s a a
i_3 3" 1.
e r 3 o P
s. aa. I.
g
3 fD
p
pr'
B
ra
p
p
?D 9^ 5:'ra'
c S a n
s-1® S B"S
cd ra P 3 td
sg ad s?
^■3 3®
3 u C 3
3
M Sth
3 ra
rr
2-Jf
fD ^3
|l» (B
-s "aB-a
p ra ra ra
■era
I-s
^-N
er o
o P
P fD
>-J- i-<
^cg
a§-ö3È
U» s e
?d ra 0 ra 2
p g- P 3
1 a o
os ^e. o er ra
?r fD 3.
O
O-
0>
O
<T>
rs
<T>
en
O
H—1
CD
r~r
CfQ
P
CfQ
CD
OQ
h?
CD
P
en
P
7-r, rD
O
p
en
P
h-'«
CD
o
P
r~T
U3
O
B?
rD
3
CL
rD CTQ
P
3
ïzr *-t
p 2.
rt- en
CP CL
jd rD
rr
2
O
3
3
<q c-T
CD P
HJ
CD
t—1
P-
CD
t—
PT
0 5?
3 c3
en
55 N
rD g
p ro
P !?r
S p
!-L 03
P 3
O p
r-l- H-
c+ er
fD CD
P
0V
3
3
(D
OQ
O
NI
O
tsi
t—
e-t-
o
L>
O
rD
H-*-
CfQ
ro
rD
y—->1
in
rD
CD
<L>
c-t-
cr
rD
03
ro
ÜQ
o
3
CD
rD
f—1
3
r-h
rD
o
ro
rD
•-i
>-s
UI
3
cr
H-1
3
CfQ
H-*
2
O
ca
*s
a>
3
CD
i-i
3
O
p
p
I-S
CL
H-S CD
c-f-
Q-» h-«-
e*D en
O
v -< rD
3
era
fD
en
3
fD
N
CD
3
er
fD
N
fD
CD
3
EINDREDACTIE: PAUL VERLINDEN REACTIES: VIND JE JEZELF HEEL INTERESSANT, HEB JE EEN GOED IDEE OF WIL JE GEWOON JE GAL SPUWEN? SCHRIJF OF BEL NAAR: RAGAZZI, POSTBUS 3229, 4800 MB BREDA. TELEFOON: 076-5312379.
T
Door Marjolein Rotsteeg
Het voormalige wonderkind Vanessa-Mae
wist in 1995 wereldwijd de oren en ogen
op zich te vestigen. Er was natuurlijk het
onconventionefe vioolspel op een elektrisch
versterkte viool van het zestienjarige talent
op haar cd The Violin Player. Daarnaast
baarde haar frêle gestalte, veelal gehuld in
peperdure couture, opzien.
Voor de videoclip bij Toccata Fugue stond
ze in een lange, witte jurk tot aan haar dij
benen in het water. Een andere keer liet ze
zich fotograferen met een zweep uit de
SM. Het heeft allemaal gewerkt, want er
zijn een kleine drie miljoen exemplaren ver
kocht van The Violin Player. Vanessa-Mae
werkt ook aan een carrière als klassiek vio
liste.
De grenzen tussen klassieke muziek en pop
zijn niet altijd even duidelijk. Enerzijds pro
beert Vanessa-Mae bruggen te slaan, maar
met name in de marketing- en promotie
campagne worden de verschillen bena
drukt. Zo wordt Storm een pop-cd ge
noemd. Vanwaar toch die scheiding?
„Omdat beide muzieksoorten totaal ver
schillend repertoire omvatten," legt Vanes
sa-Mae Vanakorn Nicholson (19) uit, die
thuis veel luistert naar Jamiroquai, New Edi
tion, acid jazz en Santana. „Ik wil niet dat
mensen denken dat ze naar een klassiek
concert komen, terwijl ik een poptournee
doe. Voor de cds geldt hetzelfde. Mensen
willen graag weten wat voor muziek ze ko
pen. Ik voel me er verantwoordelijk voor
dat duidelijk te maken."
Toch staan er op Storm ook duidelijk klas
siek aandoende stukken, lm A Doun staat
zelfs ook op The Classical Album I.
„Ja, maar het is niet zo puur klassiek als de
andere muziek op dat album: Beethoven,
Brahms en Bruch volgens het boekje. Na
tuurlijk zullen er altijd klassieke invloeden
doorklinken in mijn muziek, omdat ik ben
geschoold als klassiek violiste. Het is een
groot deel van mijn leven en dat wil ik ook
in mijn popmuziek gebruiken. Maar er is
ook acid jazz, disco, rock 'n roll en dance.
The Violin Player heb ik nog een alternatief
album genoemd, maar nadat die in zoveel
landen in de poplijsten is beland, kan ik
Storm als een popalbum bestempelen. Pop
in de zin van populaire muziek. Klassieke
muziek is de popmuziek van honderden ja
ren geleden."
Waar kan je je enorm over opwinden? Wat is je favoriete muziek?
Mensen die me op m'n zenuwen werken. Een mix van vanalles.
Wat doe het liefste alleen? Wat is het leukste dat je deze week gedaan
Vissen, dan kan ik me namelijk beter concent- hebt?
eren. Andere mensen jagen de vissen weg. Het breien van een roze trui.
Vanessa-Mae: opvallende verschijning. foto emi records/clive arrowsmith
Bij klassieke muziek speel je werk van men
sen die meestal al dood zijn...
„Het is bijna als een band die in hotels op
treedt en avond aan avond een song van
John Lennon speelt. Soms is het leuk om je
eigen liedjes te schrijven. Voor beide disci
plines heb ik een diep respect. Veel mensen
kunnen maar moeilijk geloven dat ik klas
sieke muziek en popmuziek even opwin
dend vind."
VanessaMae is ook te horen op de titelsong
van Janet Jacksons nieuwe cd, The Velvet
Rope.
„Janet en ik hebben elkaar twee jaar gele
den ontmoet bij een concert van mij in
Duitsland. Afgelopen zomer belde ze me
op met de vraag of ik dat nummer wilde
doen. Ze liet het me via de telefoon horen.
Wat ik ervan opving, klonk goed. Omdat
we allebei onze albums aan het afwerken
waren, was het zoeken naar tijd. Toen ik in
Minneapolis aankwam, had ik anderhalve
dag. Ik ben 's nachts meteen de studio in
gegaan en kwam er de volgende dag uit.
Janet zelf heb ik helaas niet gezien. Ze had
een of ander virus opgelopen, maar we
hebben elkaar wel aan de telefoon gespro
ken. Ze was heel aardig en dolenthousiast
over mijn opnames."
Naast haar carrière probeert Vanessa-Mae
haar schoolopleiding af te maken. Heeft ze
inmiddels haar deelcertificaten op vwo-ni-
veau behaald?
„Nee. Ik heb de afgelopen twee jaar mis
schien tien geschiedenislessen gehad. In
maart staat mijn examen voor Frans ge
pland en geschiedenis staat voor juni, al
weet ik nu nog niet waar ik de tijd vandaan
moet halen om te studeren. Ik hoop later
nog biologie van het menselijk lichaam en
Engels te doen. Sinds een half jaar komen
mijn privé-leraren me weer thuis les ge
ven."
Waarom heet haar nieuwe cd Storm?
„Deze plaat laat meer van mijzelf zien dan
de vorige. Ik zie Storm als een achtbaan,
die de luisteraar samen met mij ervaart. Het
is een reis langs verschillende muziekstijlen
en stemmingen. De titel vat dat in één
woord samen. De fasen voor en na een
storm zijn heel verschillend, maar zijn er
wel degelijk aan gerelateerd. Een storm is
een krachtig natuurverschijnsel. Sommige
mensen zijn er bang voor, anderen genie
ten ervan. Ik heb gekozen voor genieten."
De cd telt twee covers, I Feel Love ,in 1977
een hit voor Donna Summer en Hocus Po
ors (1971) van de Nederlandse band Focus,
dat ook in Amerika een hit werd. Hoe
kwam ze bij dat laatste nummer?
„Op mijn klassieke cd had ik één nummer
gezongen en mijn producer vond dat ik dat
vaker moest doen. Hij kwam met dit num
mer. Ik houd van het contrast tussen de
agressie van de muziek en de zachte, haast
vloeibare vocalen. Ik wilde er een nieuwe
versie voor de huidige generatie van doen.
Hocus Pocus vond ik een onwijs gaaf num
mer van een heftige band. Toen ik het gi
taarspel van Jan Akkerman hoorde, wilde ik
graag mijn viool een keer op die manier ge
bruiken. Ik wilde 'm net zo iaten vervormen
als een elektrische gitaar."
Happy Valley schreef ze speciaal voor de
overdrachtsceremonie van Hong Kong, toen
de Britse kroonkolonie werd teruggegeven
aan China.
„Ik heb mijn moeder overgehaald me met
de Chinese tekst te helpen. Zelf spreek ik
wel Chinees, maar ik kan het niet lezen of
schrijven. (Vanessa is half Chinees/half Thais
MR). Ik wilde Chinese zangeressen een lied
van hoop en optimisme voor de toekomst
van Hong Kong en China laten zingen. Het
gevoel dat alles uiteindelijk goed zal ko-
foto roy tee
lij 16 Horsepower accordeon een hoofdrol.
Door Ann Bouwma
Goed en kwaad, zonde en berouw, de
slinkse wegen van de duivel: de songs
van David Eugene Edwards staan er vol
mee. „Ik kan over niets anders zingen,
omdat niets anders mij interesseert."
Reli-rock op zijn best. Je zou denken dat
het meer iets voor het EO-publiek is dan
voor het verdorven roek-volkje. Mooi
mis! De tweede cd Low Estate van het
Amerikaanse plattelands-combo 16 Hor
sepower heeft weken lang de Moordlijst
in muziektijdschrift OOR aangevoerd.
Critici verkiezen de koortsige country
folk van Edwards boven de prestaties
van Oasis of Radiohead.
Met instrumenten als banjo, trekzak en
viool weet 16 Horsepower een haast
vergeten muzieksoort nieuw leven in te
blazen. Edwards zingt niet zozeer, hij
klaagt, hij tiert, hij jankt. Als hij tijdens
een concert met een rooie kop van in
spanning zijn ziel leegknijpt, ontkom je
niet aan de vergelijking met een ouder
wetse donderpreek. Vreemd is dat niet,
want de grootvader van Edwards was
dominee en heeft kleine David opge
voed.
„Het is heel populair om te denken, dat
Wie ben je, hoe oud ben je en waar woon je?
Matisse Korsmit, 15 jaar uit Baarle - Nassau.
Wat doe je en waarom?
Ik zit nu in 3 mavo. Hierna wil ik graag naar een
horeca-opleiding om kok te worden.
Wat is je grootste wens?
Ik ben tevreden met hoe en wat ik nu ben.
Wat vind je lelijk aan jezelf?
Mijn tanden. Er zijn stukjes af.
Waar schaam je je voor?
Voor een paar van mijn mede-leerlingen.
Aan wie of wat heb je een hekel?
Mark Verhagen. Daar heb ik een keer ruzie mee
gehad en sindsdien mag ik 'em niet.
Wat is je motto in het leven?
Heb ik niet echt.
Sinterklaas is weer in het land, maar steeds meer
mensen geven elkaar, in plaats van met sinter
klaas, met kerstmis kadootjes. Wat vind je daar
van?
Wij vieren thuis altijd Sinterklaas. Dat mensen
nou met kerst ineens kadootjes geven vind ik
maar stom.
Gebruik je drugs/alcohol?
Soms wel eens alcohol, een biertje ofzo.
Waar ben je trots op?
Op mijn haar, dat ligt er zo mooi bij.
Ben je godsdienstig?
Nee, ik geloof niet in God.
zonde niet bestaat," zegt de zanger
fronsend, als hij na een paar koppen
koffie bij zijn favoriete onderwerp be
landt. „Mensen denken, dat het een ob
sessie voor mij is. Alleen maar om dat ik
niet over dansen, zoenen en vrijen zing.
Maar dat vind ik je reinste lariekoek. Ik
zing over dingen, die mij urgent voorko
men."
Edwards plaatst zichzelf in de traditie
van Nick Cave en Leonard Cohen, die
geestelijk ook wat dieper graven dan de
meeste roek-artiesten. Maar hoe serieus
hij wordt genomen, weet hij niet.
„De pers reageert positief op ons, maar
over het algemeen wordt het christen
dom toch nogal meewarig bekeken. Het
zou conservatief en bekrompen zijn.
Men vraagt mij voi verbazing: geloof jij
in het bestaan van de duivel? Natuurlijk.
Het is geen monster uit het stenen tijd
perk. Kijk om je heen en zie hoeveel el
lende de duivel veroorzaakt in de we
reld."
Edwards steekt nog eens een sigaret op
en benadrukt, dat muziek een gave
Gods is. Hijzelf heeft de verantwoorde
lijkheid gekregen om door middel van
zijn liedjes de mensen te wijzen op het
gevaar dat zij lopen, als zij hun zondig
heid niet erkennen.
Ondertussen staat hij zelf bioot aan al
lerlei verleidingen, die het leven voor
een artiest onderweg nu eenmaal mee
brengt. Neem nu de meisjes, die vol
adoratie naar hem opkijken tijdens con
certen.
„Dat is heel vreemd. Deze hele business
vind ik bijzonder eigenaardig. De ma
nier alleen al, waarop mensen op mij
reageren. Alsof ik specialer ben dan an
deren. Dat is bizar. Maar over het alge
meen denk ik niet, dat de verleidingen
in de rock 'n' roll groter zijn dan elders.
Ze zijn alleen beter zichtbaar. Weet jij,
wat er omgaat op de hotelkamers van
zakenmensen?"
P sconferenue dze ze speczaal voor schoolkranten
foto roy tee
Donderdag gaven The Spice Girls
in Amsterdam een persconferentie
speciaal voor de redacties
van schoolkranten.
De 14-jarige Sandra Dietvorst
woonde de persconferentie bij.
Zij is redactrice van Oase, de krant
van scholengemeenschap 't Rijks
in Bergen op Zoom.
Ragazzi vroeg Sandra om haar
ervaringen op te schrijven.
Door Sandra Dietvorst
Als afgevaardige van de redactie van onze
schoolkrant werd ik uitgezonden naar Para-
diso, Amsterdam waar The Spice Girls een
heuse persconferentie zouden geven. De
aanvang was om 13.00 uur, de zaal ging
om 11.30 uur open.
De aankomst vond ik zeer rommelig. Het
was zeker niet optimaal georganiseerd.
Misschien waren mijn verwachtingen wel te
hoog. Ik had bijvoorbeeld niet verwacht
dat er ook basisschoolleerlingen waren uit
genodigd. De sfeer was erg 'meisjesachtig'.
De zaal was volgehangen met spandoeken
die we van tevoren hadden moeten maken.
Onze tekst, MY TAMAGOTSHI LOVES YOU
TOO, was echter nergens te bekennen.
In de uitnodiging stond dat The Spice Girls
om 13.00 uur zouden arriveren. Dat werd
dus half twee. In dat half uur werd er mu
ziek gedraaid van The Spice Girls en liep ie
dereen een beetje door elkaar.
Om half twee kwamen de dames eindelijk
opdagen, we kregen vijf minuten de tijd
om foto's te maken. Staande op mijn stoel
heb ik bijna een heel rolletje volgeschoten.
Vervolgens moesten we onze toestellen
wegstoppen en kon de persconferentie be
ginnen. De vraagstelling vond ik zeer on
professioneel. De basisschoolleerlingen
werden voorgetrokken bij de microfoons.
Ik kreeg niet de kans mijn 'fantastische'
vragen te stellen. Samen met de andere re
dacteuren van onze schoolkrant hadden we
aan The Spice Girls het volgende willen vra
gen: Wat zingen jullie onder de douche?,
wat denken jullie van een duet met Pa-
varotti? en welk beroemd persoon zouden
jullie weieens willen pakken op de pubera
le manier? Helaas, die antwoorden zullen
we nooit krijgen.
Nadat het kwart over twee was geweest,
gaven Thee Spice Girls aan toch maar weg
te willen. De kinderen van de basisschool
mochten spullen signeren, zoals t-shirts,
cd's en videobanden.
Omdat ik enigszins licht-depressief was ge
worden door de gang van zaken, ben ik,
samen met mijn begeleider, de leraar En
gels A. Brand, maar weer snel vertrokken.
Buiten pikten we mijn mede-redactieleden
Ebru Duman en Sabine Ester op die met
ons mee naar Amsterdam waren gegaan
maar niet mee naar binnen mochten omdat
er per schoolkrant maar één leerling en één
begeleider toegelaten werden.
Ik vond de persconferentie niet naar mijn
verwachtingen, maar het was misschien er
gens toch wel een leerzame ervaring.
