DE STEM
Soms denkt Krook: Het is maar sport
Topsport
coördinator
KNSB:
4 Dit seizoen
worden alle
wereldrecords
gebroken'
BRAND
I «ent
Soms ziet Ineke Krook haar man Ab nog wel eens op Schiphol.
Dan staat ze te wachten op de luchthaven en heeft de
sportcoördinator van de KNSB nog net tijd genoeg om een koffer
met vuile kleren in te leveren en een nieuwe met schoon
ondergoed van haar aan te pakken.
Een kus, goede reis en weg is-ie weer. Op naar een andere
ijsbaan ergens ter wereld. Zo gaat het de hele winter.
„Eigenlijk ben ik tweederde van het jaar op pad," zegt de
53-jarige Krook.
Rond de wedstrijd om de IJsselcup - die vandaag in Deventer
verreden wordt en te boek staat als de traditionele opening van
het schaatsseizoen - was hij zomaar een week thuis. „In dit
olympisch jaar zullen alle wereldrecords gebroken worden."
■obs Breda Electronics
it'cialisten in geluid, licht en communicatie
brandweer, politie, GGD, enz.
Je kunt ze horen met
een scanner van JBE
[jesbosstraat 14 - Breda/Princenhage - Tei. 076-5212881
Sport
11111
ZATERDAG 22 NOVEMBER 1997 B1
ig-functie", z°a's
n mag de leeftijd
rima gelegenheid
Het zal de leeftijd zijn, die som
den treiterend oorzaak of
Jptoom van 'rechtse bal wor
den'noemen. Ik mag zelf kiezen,
„aar het kan me niet schelen. Ik
lindhette gek voor woorden dat
volwassen mensen, die zich
erop beroepen verstand van rel
len te hebben, beweren dat het
Peschuld van de politie is dat het
woensdagavond bij NAC uit de
Hauwen gelopen is.
Oe politie had rustig toe moeten
tijken hoe een horde raddraaiers
je boel verbouwt, hoe mensen in
elkaar geslagen en geschopt wor
den, hoe hekken en auto's ver
droot worden, hoe kinderen en
volwassenen met angst om het
dart moeten vluchten. Had de
politie dat allemaal lachend over
zich heen laten gaan, zonder in
e grijpen, dan was er niks ge-
oeurd.
Wablief???? Voor wie het ont
gaan is, pak ik de gewraakte non-
as, die niet alleen in de gelede
ren van de politie kwaad bloed
gezet heeft, erbij.
Mensen die veel ervaring hebben
net rellen bij voetbalwedstrijden
verHaarden dat de ongeregeld
er) uit waren gebleven als de
I politie geen charges had uitge-
Mensen met veel ervaring met
I rellen bij voetbalwedstrijden?
I tilat voor ervaring mag
I dat dan wel zijn? Beteu-
ar, liefhebber, waar-
I nemer, actief deelne-
I mer? Wat is dit voor on-
zin? Het ware beter ge
weest als die twee, wat
voor functie of ervaring
dan ook, gewaagd had
den om met naam en
toenaam in de krant te
I tomen. Dan zou ze ge
vraagd kunnen worden
wat ze bedoelen. Nu kan
t aan die redenering
I geen touw vastknopen
en ik was kennelijk niet
Inmiddels concludeer ik ter ge
ruststelling dat de politie niet be
reid is om de onschatbare advie
zen en ervaringen van die twee
'Oeep Throats' in dankbaarheid
Ie aanvaarden. De verantwoor-'
ilelijken, die ik wél serieus neem
■dat ze hun besluiten op basis
hu hun openbare functie ne
ten, met alle last en rugge
spraak, hebben godzijdank be
sloten om vanavond minstens
een paar containers meer blauw
en knuppels aan te zullen laten
rukken dan er woensdagavond
voorhanden waren. Blauw dat,
«woensdag 'sadder and wiser',
sneller en harder zal counteren,
ongeacht de kanttekeningen van
de kenners aan de duistere zijlijn.
Mijn opvatting blijkt door meer
deren gedeeld te worden, gezien
bet verslag van het werkbezoek
»n een delegatie Nederlandse
parlementariërs naar een avond-
je'Night Court' op Manhattan,
log maar eens het verhaal hoe
New York opgeleefd is sinds Ru
dolph Giuliano daar burgemees-
Diens'zero-tolerantie'is de
teen van zijn beleid dat als
doel heeft de stad der steden
leefbaarder te maken. Zijn pro-
Pmma heet 'Broken Windows';
'Is er een raam kapot is in een
jebouw moetje dat meteen her-
lellen, anders is het tweede de
volgende dag kapot, en daarna
iet de verloedering zich in het
kwadraat voort. Zosnel mogelijk
'inpakken, corrigeren, herstel-
afstraffen. Ook de kleinste
overtredingen, waaronder aldaar
ookhet in het openbaar nuttigen
"neen blik bier valt, om niette
ïreken van ermee smijten, wor-
keihard aangepakt. Hoewel
,(t beleid, nogal wiedes, bij de
'Ne vingers getimmerden op
luidkeelse weerstand stuit, heeft
«aanpak succes.
Night Court' is de consequentie
dat beleid. In de staat New
O'k moet iedere vermeende
^overtreder binnen vieren-
rwintig uur voor een rechter ver
ijlen die over de termijn van
«houding beslist. Op Manhat-
btdie man aan de lopende
J™ voorgeleiden naar een vol-
'ondestap in de procedure te ha-
"en. Het voor de hand liggen-
herstel van een door een no
ne minderheid verziekte Bre
ve traditie: een avondje 'NAC
II -J°f genoegen, maar scep-
i ''"et zijn tenslotte politici,
vem°men dat bijna de
It? doagse afvaardiging in
»i u nut noodzaak van
inw ourt' en 'Tolerantie Nul'
Ik. te zien, linksen zowel als
w! 5' Natuurliik fronste er
t(ntje dat
zoiets niet zal passen
«b h 'n ^^rland. Dat die
dat Bredase duo-anoniem
I «io vormt en kweelt over al-
m at,moet kunnen. Maar dan
onder de lichtmasten. En niet
Léon Krijnen
*Ab Krook geeft een schouderklopje aan Tonny de Jong die met Barbara de Loor en Carla
Zijlstra als een van de eersten met de klapschaats in actie kwam. „Die meiden waren de
pioniers.foto anp
Door Danny van den Broek en John Graat
Achter zijn huis in Oud-Loosdrecht ligt het be
wijs van zijn langdurige afwezigheid. Het roei
bootje waarmee hij 's zomers stiekem palingfui
ken uitzet op de Loosdrechtse Plassen is nog net
niet gezonken. Zoveel water staat er in. Op een
terrastafel liggen pompoenen en kalebassen in
alle maten. Een hobby van Krook. Net als zijn
moestuin.
Hij is een echte Loosdrechter. In het huis waar
hij met Ineke woont, is hij ook geboren. „Maar
eigenlijk heeft de naam Oud-Loosdrecht geen
bestaansrecht meer. Er is zoveel import. Van
vroeger is er bijna niemand meer overgebleven."
Het voorbeeld ligt aan de overkant van de weg
waar een gigantisch huis is gebouwd. Groot ge
noeg om de lagere school in onder te brengen.
En in schril contrast met het geboortehuis van
Ab Krook waar een keurige scheur over de bui
tenmuur het bewijs is dat de veengrond onder
het fundament nog altijd in beweging is.
Net zoals de schaatswereld eigenlijk. „Het
wordt een onvoorspelbaar seizoen, waarin top
pers geboren worden en reputaties gebroken
worden. Eén ding is zeker: in maart hebben we
allemaal nieuwe wereldrecords," zegt de Loosd
rechter zonder een spier in zijn gezicht te ver
rekken. En dat allemaal dankzij de klapschaats.
Vorig seizoen echt in beeld gekomen dankzij
Barbara de Loor, Tonny de Jong en Carla Zijl
stra. „Die drie meiden waren de pioniers. Had
den zij er niet goed op gereden, was niemand
overgestapt," weet Krook. Inmiddels rijdt de
hele wereld op de klapschaats en werd het tijd
voor de Nederlanders om weer een voorsprong
te nemen.
Uniek
En dus toog Krook met elf onderzoekers van de
Amsterdamse Vrije Universiteit naar Inzeil,
waar onder de ogen van de concurrentie alle va
derlandse toppers onderworpen werden aan een
wetenschappelijk onderzoek ter verbetering van
de klapschaats.
„We zijn er drie weken bezig geweest," zegt
Krook met glimmende oogjes. „Een uniek on
derzoek, want het komt niet vaak voor dat top
sporters zich voor zoiets lenen. Ze zagen er uit
als marsmannetjes. Volgeplakt met electroden
gingen ze over het ijs. Met honderd high speed
camera's werden duizend signalen per seconden
gemeten, opgenomen door vijftig videorecor
ders."
„Op de kamers van die onderzoekers leek het
wel Cape Canaveral, zoveel computers stonden
er opgestapeld. Dan waren ze tot 's nacht twee
uur bezig om al die gegevens te vertalen. Uitein
delijk moet er een electrobiografie van het effect
van de klapschaats op de tien belangrijkste
spieren uitrollen. Maar het zal nog zeker twee
jaar duren voordat we tot in detail op de hoogte
zijn." Het feit dat de testen onder de ogen van de
Duitsers en andere concurrenten werden ge
daan, zorgde voor verwarring in het 'vijandelij
ke' kamp. „Dat was mooi om te zien," geeft
Krook toe. „Maar als ik had mogen kiezen, had
den we dit onderzoek in Thialf gedaan. Dan
hadden we het geheim kunnen houden. Nu weet
de rest dat wij weer bezig zijn. Dat roept vragen
op. En zorgt voor onvermijdelijke activiteit in
het andere kamp."
Duitsland
Het andere kamp. In zijn lange carrière vond de
schaatstrainer er al eens onderdak. Van 1980 tot
1988 werkte Krook voor de Duitse schaatsbond.
„Ik ben iemand van uitdagingen. Toen ik in
1976 de vrouwenkernploeg onder mijn hoede
nam, zei iedereen dat het niks zou worden. Ik
was pas 34. Vier jaar ouder dan Sijtje van der
Lende bijvoorbeeld, die nu bondscoach is maar
toen zelf nog in de kernploeg zat. Vier jaar later
haalden we goud en zilver op de 1500 meter bij
de Olympische Spelen van Lake Placid."
„Direct kreeg ik een aanbod om in Duitsland te
komen werken. Dat heb ik tot twee keer toe ge
weigerd. Maar die Duitsers bleven komen. Zelfs
toen ik een brief had geschreven dat ik pas in
september zou kunnen beginnen. Geen pro
bleem, schreven ze terug. Als je maar komt.
Toen heb ik met Ineke daar aan die keukentafel
gezeten. Ach kom, we zijn toch nog geen 85 heb
ben we tegen elkaar gezegd. Vervolgens hebben
we ons Golfje volgeladen en zijn we naar Inzeil
vertrokken."
Aan de muur hangen twee herinneringen uit die
tijd. Een luchtfoto van het zuid-Duitse dorp, dat
ingeklemd ligt tussen indrukwekkende bergen
en een prachtig sneeuwlandschap. „Dat was ons
uitzicht," wijst Ineke Krook naar de laatste fo
to. „Ik zou er zo weer naartoe willen."
Na acht jaar keerden ze echter terug naar Oud-
Loosdrecht en werd Krook coach van de man-
nenkernploeg. Het werd een gouden periode
voor 'Oranje' dat grossierde in Europese en we
reldtitels, maar de olympische oogst beperkt zag
tot één keer goud (Veldkamp op de tien kilome
ter) op de Olympische Spelen van 1992.
Een jaar voor Lillehammer kondigde Krook aan
dat hij de mannenkernploeg na 1994 zou verla
ten. „Ik was emotioneel te betrokken geraakt bij
de schaatsers. We kenden elkaar te goed. Maar
in gesprekken met de bond moet je neutraal
kunnen zijn. Alleen dan kun je het optimale er
uithalen. Nu merkte ik dat ik soms de werke
lijkheid uit het oog verloor."
Inmiddels is Krook weer overgestapt naar de
vrouwen. Vorig seizoen was het de bedoeling
dat hij Aart van der Wulp zou inwerken als zijn
opvolger. Dit jaar staat Sijtje van der Lende
voor de groep. „Mijn rol is daardoor veran
derd," zegt Krook. „Ik observeer en adviseer via
Sijtje. Dat was met Aart ook de bedoeling, maar
dat lukte gewoon wat minder."
In hoofdzaak is Krook nu topsportcoördinator.
Binnenkort tekent hij een contract voor vier
jaar bij de bond. Twee jaar geleden zat hij bijna
in Noorwegen.
„Maar daar wilden ze dat ik binnen twee dagen
zou beslissen. Daar had ik geen zin. Eerst op va
kantie, zei ik. Daarna praten we verder. Heb ik
nooit meer iets gehoord."
Kennis
Wie Krook op vakantie ziet gaan, zou trouwens
denken dat het schaatsseizoen nog in volle gang
is. „Ik pak altijd wat schema's in. Verslagen van
afgelopen seizoenen. Boeken over schaatsen.
Dat is niet normaal natuurlijk. Ga je even tien
dagen met je vrouw weg, neem je toch nog al die
spullen mee. Schema's van de trainingen van
Karin Kania uit 1978. Boeiend."
Het is Krook ten voeten uit. Een man die bekend
staat om zijn honger naar kennis. „Moet je dat
zo noemen? Dat weet ik niet, hoor. De een verza
melt postzegels en ik mag op een verloren zo
merdag graag in die schema's kijken."
En in de loop der jaren lijkt het wel of hij van el
ke topschaatser in de wereld alles opgedoken
heeft. „Of het nu van Heiden is of Boucher, hun
schema's heb ik. Maar ook van de Duitsers. Van
de beginjaren zeventig tot aan de val van de
muur kan ik je zo laten zien wat ze getraind
hebben. Daarvoor ben ik veel in Leipzig ge
weest. Daar staat de Duitse sportbibliotheek.
Het dak heeft de vorm van een opengeslagen
boek."
„Heel veel uit die oude DDR-tijd is natuurlijk
niet gepubliceerd. Na Die Wende kwam een deel
alsnog in Leipzig terecht, maar een deel ver
dween ook. Ik ken echter een Oost-Duitse pro
fessor. Z'n naam ben ik even kwijt. Maar hij had
de leiding in Kiebaum, een plaatsje waar Oost-
Duitse sporters in simulators training op hoogte
kregen. Die man is op een zijspoor gezet. Ik heb
hem opgezocht. Hij was gewoon blij dat hij zijn
levenswerk aan mij kwijt kon."
'Maar' sport
Hij lijkt bezeten, maar vindt zichzelf iemand
die, als hij iets aanpakt, alle inns and outs wil
weten. „Dat had ik al toen ik nog bij een trans
portbedrijf werkte. Ik zorgde daar voor de plan
ning en de acquisitie. Als ik dan op de autobaan
een vrachtwagen van de concurrent herkende,
reed ik er wel eens achteraan. Gewoon om te
kijken waar-ie ging lossen en wat de retour
vracht was." Soms maakt hij wel eens een pas
op de plaats. Realiseert hij zich even dat het
'maar' sport is, waar hij zich dagelijk druk om
maakt. „Dat komt wel eens bij me op. Vooral als
ik in ziekenhuizen ben. Dan denk ik wel eens:
waar zijn we mee bezig. Wat maken we ons met
Achter het huis van Ab Krook
ligt het bewijs van zijn langdurige
afwezigheid: het roeibootje waar
mee hij 's zomers stiekem paling
fuiken uitzet op de Loosdrechtse
Plassen is nog net niet gezonken.
Zoveel water staat er in.
foto do visser
gezonde mensen toch druk om wie er drie centi
meter eerder dan de ander over die streep gaat.
Maar dat zijn momenten." Vanaf half september
is hij nu alweer onderweg. Na de IJsselcup is er
bijna elk weekeinde wel ergens een World Cup.
En als die ontwikkeling zich doorzet, wordt er
in de toekomst misschien ook wel in de zomer
geschaatst. Voor Krook is dat niet te hopen.
Want dan komt hij in de knel met zijn andere
passie: de Tour de France.
Sfeer
„Nooit zal ik de Tour opgeven voor een World
Cup," spreekt hij bijna plechtig. „De eerste keer
dat Ineke en ik een Tour-etappe gingen kijken,
is al 25 jaar geleden. We waren op vakantie in
St. Tropez. De karavaan kwam bij ons in de
buurt. Tenminste, dat dachten we. Maar we
hadden zo'n kaart bij ons waarop Madrid én
Moskou stonden. We moesten in onze Alfa Sud
een dag en een nacht doorrijden om bij die berg
te komen."
„We waren net op tijd. Vlak voordat-ie werd af
gesloten. Hele gezinnen hadden er hun tentjes
opgeslagen op plekken waar je normaal niet
mag staan. Opa en oma er bij. Mooie natuur. Ie
dereen in vakantiestemming. De sfeer sprak ons
gelijk aan. Dit jaar zijn we voor de 23e keer ge
weest. Nu zaten we in Andorra. Vlak achter de
vangrail hadden we ons pubtentje neergezet.
Echt aan de rand van de afgrond. We hadden
een prachtig uitzicht, 's Avonds trokken we een
fles wijn open en keken we naar de sterren."
„En dan de volgende dag natuurlijk de etappe.
Als jongetje was ik al gek van wielrennen en dat
ben ik nu nog. Vanuit onze plek konden we met
de verrekijker drie kwartier naar beneden kij
ken. Machtig vind ik het dan om te zien hoe Mi
chael Boogerd bijvoorbeeld eerst moet lossen en
dan toch weer kan aanklampen. Tegelijkertijd
vind ik het een fijn gevoel dat ik afstand kan ne
men van het hele doen en laten. Ik volg die hele
strijd in mijn korte broek. Zonder zorgen. Als
Nederlander wil ik natuurlijk graag dat de Ne
derlanders goed presteren, maar ik draag nu
eens niet de verantwoording."
