DE STEM
'In feite ben ik net Wagner'
Boek over oude tv-series geeft slecht beeld
Stem van Mexico
zingt niet meer
latsu Charade
19.995,-
Daihatsu
Cuore Magie
JHATSU
Carl Davis blaast historische bioscoopkrakers nieuw leven in
ms TWEE
1TIGE KLEUR-
jROTINGEN
Film Karakter valt
weer in de prijzen
IEN AANBIEDEN
Nu vanaf
helemaal rijklaar
ind. metallic lak
Nu vanaf ƒ17.295,-
helemaal rijklaar
ind. metallic lak
rijdt zeker.
P. Nagelkerke^
D1
Maria de Lourdes overleden
Guy Cassiers
directeur
RO Theater
Spice Girls
bij première
Rondetafelgesprek
Nederlands affiche
197
X 61
jEN op een aantal
)RRaad strekt tegen
r is al een Cuore vanaf 15.495,'
let. Vraag ons naar de exacte voorwaarden van deze
Ie verwijderingsbijdrage, registratie kosten. SE 0,
Jrs B.V., P. Breughelstraat19,
jfins, Mathenessestraat 27-29,
i Hommel, Handelsweg 5,
tedrijf Jan Dekkers, Molendijk 1a,
Troost Automobielbedrijven,
heidsweg 10, tel. 0181-325925.
3.V., Beider 43 (Autostrada)
536666. TERNEUZEN,
kg 37, tel. 0115-681200.
■■gent (subdealer), De Roterij22,
pmobielbedrijf Moerdijk
lel. 0168-412306.
IPLEZIER MET SPRINT PHOTO
^■n
Gids
mmmm
Hij is beïnvloed door
Bartók, Sjostakovitsj en
Strawinsky, maar kreeg
als componist vooral be
kendheid door de mu
ziek die hij schreef voor
populaire tv-series als
'Pride Prejudice' en
door zijn samenwerking
met Paul McCartney in
diens 'Liverpool Orato
rio'. Verder maakt Carl
Davis (61) sinds 1980
wereldwijd naam door
zijn betrokkenheid bij
de revival van de zwij
gende film. Aan de reeks
hoogtepunten uit dit
genre die door de com
ponist van muziek zijn
voorzien, komt voorlopig
geen einde. Als dirigent
trekt hij zelf met de
filmproducties de wereld
rond.
Door Johan Otten
In zijn Bossche hotelsuite
maakt Carl Davis zijn ima
go van workaholic deze
ochtend nadrukkelijk
waar. De componist-diri
gent, die 's avonds een uit
voering van The Phantom
voor de boeg heeft, zit om
tien uur 's ochtends samen
met zijn manager inge
spannen op een monitor te
turen. Met een zuinige blik
bestuderen ze een tafereel
uit de jaren dertig - een on
getwijfeld Engelse actrice
met hoed dartelt gracieus
door het beeld. De heren
mompelen zorgelijk, Davis
klinkt geïrriteerd. „Goed
dan, ik zal hem moeten
overtuigen", zegt de mana
ger en hij klikt zijn koffer
tje dicht.
„Sorry, ik ben met vier dingen te
gelijk bezig", verontschuldigt
Davis zich voor het oponthoud.
„Dat daar", wijst hij naar de mo
nitor, „is de verfilming van een
damesroman voor de Engelse
televisie. Zó'n dik boek..." In zijn
stem klinkt lichte afschuw door,
hij is er duidelijk niet kapot van.
Nee, dan was Pride Prejudice,
de romantische serie naar het
boek van Jane Austen, heel wat
anders. Een mooi verhaal, zorg
vuldig verfilmd. „Ik probeer met
mijn muziekte reageren op wat
ik aangeboden krijg. Als het ma
teriaal middelmatig is, heb je als
componist een groot probleem."
Muziek componeren bij films:
Carl Davis heeft er wereldwijd
bekendheid door verworven. In
Nederland vooral door zijn be
trokkenheid bij de silent movies,
de zwijgende films. Abel Gance's
Napoléon was in 1980 de eerste
historische filmproductie waar-
j voor hij een orkestpartituur
afdrukken von uw volle rolletje nu
ïurvergrotingen van uw mooiste neg
Srheldeple'jL-
RoosenH^lr Nieuwe
Eden-Leur, Winkelcentrum
het land, tijd voor kruidige
broodsoorten.
INBROOD-ZONNEKORE?
deze week speciaal ons
ANIJSBROOD
dsoort, ook heerlijk om te toosteri
2,50
'aldijk 25, Prinsenbeek (|j| s/jj
/oorstraat 31, Fijnaart
Valdijk 25, Prinsenbeek
Voorstraat 31, Fijnaart
haven 102 V.O.F., Zevenbergen
nkelstraat 33, Oudenbosch
Kade 35, Roosendaal
Componist en dirigent Carl Davis: „Bij filmmuziek geldt het motto 'hoe eenvoudiger, hoe effectiever'
FOTO KEES MARTENS
schreef. „Dat daar zo'n compleet
stomme-filmproject uit zou
groeien had ik nooit gedacht. Ik
had al een flinke carrière ge
maakt als dirigent en als film- en
tv-eomponist, die Napoléon leek
gewoon even een uitstapje."
Revival
Maar de onderneming leidde een
revival van de zwijgende film in
en Carl Davis groeide uit tot het
muzikale boegbeeld daarvan.
Voor zo'n dertig krakers uit de
oude doos componeerde hij nieu
we muziek of werkte hij muzika
le aanwijzingen en partituren uit.
Dit seizoen reist hij de wereld
rond met liefst drie programma's:
The Phantom of the Opera, Chap-
lins The Kid en The Idle Class (ja
nuari in Nederland met Het Bra
bants Orkest) en Harold Lloyds
The Freshman (in maart met het
Willem Breuker Kollektief). De
Engelse Amerikaan (in '36 gebo
ren in New York, na zijn huwelijk
met een Britse actrice sinds '61
wereldburger met domicilie in
Engeland) treedt zelf op als diri
gent. Zeker, zegt hij, sinds die
eerste Napoléon heeft hij aardig
wat bijgeleerd over dit specifieke
muzikale genre. „Ik moest erach
ter komen hoe ik de zaak kon or
ganiseren. Het materiaal orde
nen. In het begin had ik geen idee
hoe ik dat moest aanpakken. En
met die Napoléon als debuut had
ik het bepaald niet getroffen - die
duurde vijf uur."
Het was chaos, maar Davis werk
te zich er doorheen. Inmiddels
heeft hij een doeltreffende tech
niek gevonden om de films te be
studeren en uit elkaar te halen.
„Van groot belang is dat ik ze op
Scène uit de zwijgende film 'The Phantom of the Opera'.
video krijg, met een klok in beeld.
Alles in de film komt aan op ti
ming: onder de hele partituur tikt
de klok. Ik ontleed de structuur,
zoek thema's, breng lijnen aan en
schrijf daar de muziek op."
Commercieel
Davis verzorgt de koffie en laat
ondertussen blijken dat die nieu
we tv-productie hem nog steeds
niet lekker zit. „Wat een verade
ming", verzucht hij, „zoiets een
voudigs als koffie presenteren.
Niemand heeft er iets over te zeu
ren. Een wolkje melk, klaar. Het
blijft geen gedoe van 'schrijf er
hier wat drums bij en daar wat
zus en ginds wat zo'. Want zo zit
de commerciële muziekwereld in
elkaar. Neem die ladies-novel: ik
heb de eerste twee uur ingeleverd
en daar duikt iedereen dan bo
venop. Alsof de hele film er van
afhangt. Terwijl het niet eens een
zwijgende film is."
Hij pauseert even, trekt dan een
quasi-zelfverzekerd gezicht:
„Maar ik ga er tegenin hoor, ik
heb m'n temperament. Ja, ik voel
me vandaag de dag een echte di
va." Die typische humor, zegt hij
later, die doet hem van Engeland
houden. En dat conflict over het
tv-project ziet hij morgenvroeg
ongetwijfeld in een ander dag
licht. Dan heeft hij zijn uitvoe
ring achter de rug, dan is hij rus
tiger. Want hoe vaak hij ook voor
orkesten heeft gestaan: 'I never
stop being nervous'.
Stimulans
Behalve voor televisie Hol
lywoodThe World at War, The
Pickwick Papers) en bioscoop
ChampionsThe French Lieute
nant's Woman) componeerde Da
vis ook het nodige voor ballet.
Het wekt de indruk dat hij het bij
het scheppen van muziek moei
lijk zonder visuele stimulans kan
stellen.
„Precies zo is het. Dat geldt zelfs
voor concertstukken, want die
maak ik ook. Ik heb een leuk kla
rinetconcert geschreven, een stuk
voor fluit en variaties voor viool
en orkest. Maar ook dan heb ik
toch altijd een soort film in mijn
hoofd, een verhaal. Abstracte
muziek schrijven vind ik ontzet
tend moeilijk."
„In feite ben ik net Wagner", be
denkt hij schaterend, om er se
rieus aan toe te voegen dat maar
weinig componisten zowel het
thematische als het abstracte
genre beheersen. „Zo iemand als
Door Guuz Hoogaerts
j Dat 'spetterende' uit de titel
Goot lexicon van de tv-series
uit de spetterende jaren 70 is na
tuurlijk ironisch. Want zo spet
terend waren die jaren zeventig
Met, om nog maar te zwijgen
over de in dat decennium uitge
zonden tv-series.
Laat onverlet dat er wel degelijk
I Mn leuk boek te maken is van de
?eer. dan driehonderd series die
estijds op de Nederlandse en Bel
gische tv te zien waren. Dat is dus
Met het boek van Ronald Grossey
«worden.
In het woord vooraf wordt informa-
le over 'inhoud, acteurs, merchan-
j ïsing enz.' toegezegd, alsmede een
weede kolom met 'leuke zijspron-
'es Iragmer>ten, beginteksten,
commentaren... - en vooral techni
que informatie'. Beloftes die niet
worden waargemaakt. Alleen bij
!!rpende series is de tweede ko-
1 (li!? lrndd me'; staten uit recensies
hei c^rc Miilemans maakte voor
frtr glSche tijdschrift Humo, of
se,?Tenten mt liedteksten. Maar de
8nteresseerde lezer zal bepaald
i schiJ1 eei^ kwijlepilepsie van geluk
en bij een liedjescitaat als
Sunday, monday, happy days, tues-
day, Wednesday, happy days, thurs-
day friday, happy days, the week
end comes, my cycle runs, ready to
rave you. Enige 'technische infor
matie' ben ik nergens tegengeko
men.
Grossey meldt wel op welke datum
de serie voor het eerst op de Neder
landse of Vlaamse tv te zien was,
maar rept niet over de omroep.
Daarnaast ontbreken foto-onder-
schriften, kijkcijfers of een stukje
over het succes van herhalingen
door bijvoorbeeld TV10. Grossy
maakt ook een paar pijnlijke fouten.
Zo heette de ranch van de Ewings in
Dallas niet Southworth maar
Southfork, haalt de auteur Julie
McCoy, Judy McCoy en actrice Lau
ren Ewes doorelkaar (de laatste is
de actrice die de eerste speelde in
The Love Boat en wie Judy is weet
ik ook niet) en speelt niet Angelica
Houston de rol van Morticia Ad-
dams in de gelijknamige speelfilm,
maar Anjelica Huston.
Nog veel erger is dat Grossey zijn
beschrijvingen nauwelijks lardeert
met trivialiteiten. Een duidelijk uit
een tv-blad overgeschreven in
houdsopgave van series als Duel in
de diepte, Cassata, Lou Grant of Ci
troentje met suiker is namelijk niet
genoeg. Sporadisch vertelt Grossey
wat er van acteurs als Michael
Douglas Streets of San Francisco)
of Telly Savalas is geworden, maar
rept dan weer niet over Ron Howard
(Richie Cunningham in Happy
Days), de succesvolle regisseur van
films als Apollo 13 en Cocoon.
Een boek als dit over series die veel
al nooit meer worden uitgezonden
moet het vooral hebben van weetjes.
Stukgelopen relaties op de set,
drugsgebruik van acteurs, hun mu-
ziekcarrières (geen woord over de
elpees van Star Treks Leonard Ni-
moy en William Shatner) en veel,
veel meer onsterfelijke citaten. Wie
lang genoeg op Internet surft, komt
al een schat aan informatie tegen.
En veel betere foto's.
Het boek van dezelfde auteur over
de tv-series uit 'de fabuleuze jaren
50-60' ken ik niet, en wil ik na le
zing ook niet kennen. Laat iemand
in godsnaam nu al beginnen met de
voorbereidingen voor Groot lexicon
van de tv-series uit de egoïstische
jaren 80 voordat Grossey op hetzelf
de, onzalige idee komt.
Ronald Grossey: 'Groot lexicon van de tv-
series uit de spetterende jaren 70'. Uitg.
Van Reemst, prijs 39,90
I I I I I
VRIJDAG 7 NOVEMBER 1997
Mozart, die zowel briljante ab
stracte muziek schreef als bril
jante theatermuziek, dat is uit
zonderlijk. De meeste operacom
ponisten konden in de vorige
eeuw alleen op een verhaal
schrijven. Neem de instrumentale
muziek van Verdi - we kennen
een aardig strijkkwartet, maar in
vergelijking met zijn opera's is
dat andere werk van onderge
schikt belang. Puccini deed heel
weinig naast opera, Wagner een
beetje. Vrijwel altijd hadden ze
een verhaal nodig."
Partner
Stoort het de componist niet dat
hij als schrijver voor films een
soort dienende functie vervult?
„In de meeste films sta je als
componist inderdaad op de ach
tergrond. Maar met name bij die
zwijgende films is er meer sprake
van gelijkwaardigheid, van een
partner-relatie."
Davis heeft vier projecten tege
lijk onderhanden. Met al zijn
banden, scripts en apparatuur
vergelijkt hij zichzelf met een rei
zende studie. Is hij in staat tij
dens een tournee ook nog vol
doende concentratie op te bren
gen voor allerlei nieuw werk?
„Nou... Het valt niet mee, maar
van de andere kant ben ik iemand
die deadlines nodig heeft. Bij mij
komt de inspiratie in het heetst
van de strijd. Ergens ben ik ont
zettend lui, als ik geen deadlines
had schreef ik nooit iets. Ik kijk
gewoon wat het eerst af moet en
geef dat de hoogste voorrang."
Wordt het resultaat door die
tijdsdruk niet minder?
„Tot op zekere hoogte. Het lijdt
geen twijfel dat je voor een con
certstuk of opera een gewichtige,
volle compositie nodig hebt. Dat
kun je niet vlug doen. Maar je zou
het bovendien niet eens willen...
Bij filmmuziek geldt het motto
'hoe eenvoudiger, hoe effectie
ver'. De kijker neemt namelijk al
een boel dingen op: beelden, dia
logen, geluidseffecten. De muziek
moet daar heel direct bij werken.
Bij de zwijgende film, waar het
publiek minder impulsen aange
boden krijgt, geldt dat in gerin
gere mate." Een componist als
Carl Davis moet beschikken over
een vermogen om zich aan te pas
sen. Voor Pride Prejudice stel
de hij zich voor dat hij een leer
ling van Haydn was, bij The
Phantom is Gounods opera Faust
een belangrijke leidraad in het
verhaal. En zo zijn er steeds an
dere sferen waarin hij zich dient
te begeven. Blijft er in zijn werk
voor film ook nog ruimte voor de
componist Carl Davis zelf over, is
er een herkenbare Davis-stijl?
„Mensen zeggen van wel, maar
persoonlijk maak ik me.daar niet
druk om. Wat ik zeker niet wil
doen, is wedijveren met de film.
Ik wil een partner zijn, geen con
current."
'The Phantom of the Opera', uit 1925
en 1929, regie Rupert Julian, muziek
Carl Davis. Uitgevoerd door het
Noord-Nederlands Orkest o.l.v. Carl
Davis. Zondag 9 november in Muziek
centrum Frits Philips, 20.15 uur, om
19.30 uur toelichting.
Maria de Lourdes
Door Wil Kester
Twee weken geleden sloot zij onder grote bijval haar succesvol
le Nederlandse tournee in Den Haag af; gistermorgen kwam er
volslagen onverwacht op Schiphol een einde aan het leven van
Maria de Lourdes. De Stem van Mexico zingt niet meer.
Zij mocht het Koninklijk Huis tot
haar grote supporters rekenen,
anderen noemden Maria de Lour
des wat meesmuilend de Mexi
caanse Zangerers Zonder Naam -
mocht daar al wat mis mee zijn.
De Koningin van het Mexicaanse
volkslied is echter een eretitel,
die absoluut op haar van toepas
sing is.
Maria de Lourdes was in eigen
land waanzinnig populair. Als
een soort zingende ambassadrice
reisde zij met haar repertoire van
Mexicaanse tradicionales de we
reld door, veelal vergezeld door
haar zoon Lazaro en een aantal
authentieke mariachi-spelers.
Speciaal voor Maria de Lourdes
werden traditionele liederen door
eigentijdse componisten gearran
geerd of opnieuw van tekst voor
zien. Hartstochtelijke liefdes en
romantische legendes waren in
die canzones meestal het onder
werp.
De Mexicaanse cultuur lag Maria
de Lourdes zeer na aan het hart.
Regelmatig waarschuwde zij
voor de 'dreiging uit het noor
den', de Amerikaanse hambur
ger-cultuur. „Culturele uitwisse
ling is mooi," placht ze te zeggen,
„maar die mag niet tot gevolg
hebben dat de eigen eeuwenlange
tradities dan het loodje leggen."
In haar carrière heeft Maria de
Lourdes, wier leeftijd min of
meer een staatsgeheim was, 44
albums opgenomen. Haar laatste,
Simplemente Maria getiteld, had
een duidelijk Nederlands tintje.
De cd werd opgenomen in de
VOXX studio te Berkhout en is
geproduceerd door Peter de Wijn.
Rotterdam (anp) - Guy Cassiers
wordt met ingang 1 augustus
1998 artistiek directeur van het
Rotterdamse RO Theater. Op 3
juni gaf het bestuur van de Stich
ting Theaterproduktie Rotterdam
hem opdracht voor de opstelling
van een beleidsplan en een nieuw
artistiek team. Dat is goed geval
len bij het gezelschap, reden om
hem als directeur te benoemen.
Naast Cassiers hebben zich ook
Alize Zandwijk (vast regisseur)
en Ina Veen (artistieke organisa
tie) per 1 augustus 1998 aan het
RO Theater verbonden.
Op dit album wordt een brug ge
slagen tussen folklore en eigen
tijdse luisterliedjes.
Naast een bewerking van de Ger
ard Joling-hit No More Boleros
(No Mas Boléros), spreekt het
door Julio Iglesias gecomponeer
de Abrazame Omhels me) zeer
aan.
Met Nederland had Maria de
Lourdes een heel speciale band.
Zo stond zij bijvoorbeeld merk
waardig genoeg nooit in Spanje
in een theater, terwijl ze ons land
tijdens diverse tournees wèl aan
deed. De zangeres heeft hier zelfs
twee fanclubs, een boven en een
onder de grote rivieren.
Ook is ze de favoriete zangeres
van Prins Bernhard. Het voorma
lige koninklijke paar was tijdens
een staatsbezoek aan Mexico
voor het eerst met haar in contact
gekomen. Ze werd zelfs uitgeno
digd om de viering van Prins
Bernhards tachtigste verjaardag
op paleis Soestdijk met een ver
tolking van het lied Las Manani-
tas op te luisteren.
Rotterdam (anp) - De razend po
pulaire Spice Girls bezoeken op
17 december Rotterdam voor de
Nederlandse première van hun
film Spiceworld The Movie. De
film is een dag later in heel Ne
derland te zien.
Spiceworld is een komedie over
een week uit het leven van Em
ma, Geri, Victoria, Mel B. en
Mel.C. Ook onder anderen Roger
Moore en Claire Rushbrook (Se
cret en Lies) doen aan deze film
over girl power mee.
Vier generaties affiche-ontwer
pers zitten op zondag 9 november
in De Beyerd in Breda met elkaar
aan tafel voor een Rondetafelge
sprek over het Nederlands Affi
che-ontwerp.
Jan Bons, Anthon Beeke. Marten
Jongema en Linda van Deursen
praten onder leiding van Frank
Tiesing over hun visie op het vak
van affiche-ontwerpen.
Het gesprek vindt plaats naar
aanleiding van de tentoontelling
Dutch Posters 1960-1996, die tot
en met 30 november duurt, Het
gesprek begint om 14.30 uur, de
toeang is gratis.
Ed Asner en Linda Kelsey in de serie 'Lou Grant'
Amsterdam (anp) - De speelfilm Karakter van regisseur Mike
van Diem blijft internationaal in de prijzen vallen. De vrije in
terpretatie van Bordewijks beroemde roman over Dreverhaven
en Katadreuffe is deze week onderscheiden met de Grand Jury
Prize van het American Film Institute Film Festival.
Fedja van Huet kreeg deze maand tijdens het internationale filmfesti
val van Genève de prijs voor de beste mannelijke hoofdrol voor zijn rol
in Karakter. Karakter won in oktober bij de Nederlandse Filmdagen
in Utrecht een Gouden Kalf voor de beste Nederlandse speelfilm. De
film sleepte tijdens het filmfestival in Cannes de publieksprijs in de
wacht.
