de stem
Matrozenopera Billy Budd in Vlaanderen
Willy van Lare toont
haar fotoverzameling
op ruilbeurs
paarprogramma
de buurt
intstopping
rSTOPPINGSBEDRIJF
PFAFF SPECIALIST
onderhoud
D1
HBS
Trots
Bariet
COMPETITIE
CANAL
I De officieren van het schip Indomitable komen in opstand in de opera 'Billy
ral. 076-5657977/06-52782837.
Vakbekwaam
en reparatie van Uw lock-of I
naaimachine. Alle merken.
Met prijsopgave.
B.o.Zoom: Kortemeestr. 17
R'daal: Nieuwe Markt 48
Breda: Lange Brugstr. 30.
De Sluisse vereniging
van verzamelaars De
Collectie houdt za
terdag een grote ruil
en
verzamelbeurs. Een
van de exposanten is
Willy van Lare. Ze
woont al jaren in
Terneuzen, maar
hahr hart ligt nog al
tijd in Sluis, waar ze
een deel van haar
jeugd doorbracht. In
1947 kocht ze haar
eerste luchtfoto van
Sluis. Het was het
begin van een uitge
breide verzameling
met foto's van haar
zelf, van haar vader
en van anderen, aan
gevuld met knipsels
uit 'Ons Zeeland' uit
de jaren twintig en
dertig.
DONDERDAG 6 NOVEMBER 1997
Foto van de Kaai in Sluis in 1968
FOTO WILLY VAN LARE
De tic van Sluis en het agfa-clackje
Door Ronald Verstraten
'Dat een Sluizenaar, wethou
der A. Aernoudts, als eerste
burger der gemeente was be
noemd, had er groote voldoe
ning gewekt en deze is wel
sprekend tot uiting gekomen
in de uitbundigheid en de har
telijkheid waarmee de instal
latie van den nieuwen magis
traat werd gevierd.'
Zulke zinnen kom je in de krant
van vandaag niet meer tegen. De
'grootschen intocht' waarvan
Ons Zeeland eind jaren dertig ge
wag maakt, onder de kop 'Burge
meester Installatie in Sluis', is,
gevat in glas en lijst, een van de
blikvangers uit de verzameling
van Willy van Lare. Toch zijn de
geïllustreerde krantenberichten
uit die tijd voor haar slechts bij
zaak. Foto's komen op de eerste
plaats. Niet alleen vanwege de
historie. „Bij mij gaat het echt om
de 'plekjes'. Het geeft niet of het
oud is of nieuw", zegt zij.
Negen jaar oud kwam ze in 1941
als Willy Hoolhorst naar Sluis.
„Ik ben geboren in Delft. We heb
ben nog een tijdje in Rijswijk ge
woond voor we naar Sluis kwa
men. Ik heb er op de lagere school
gezeten." Haar vader had er een
fotozaak, maar niet voor lang.
„In 1944 werden we weggebom
bardeerd. De zaak was helemaal
verwoest. We hebben toen eerst
een tijdje op een boerderij ge
woond en daarna in de St. Pieter
straat."
Ze vertelt haar verhaal aan de
hand van foto's uit die tijd. „Dat
was ons huis", wijst ze op een
luchtfoto van de KLM, genomen
ver vóór de oorlog. Ze kocht de
foto 'ergens in een een winkeltje
in de Oude Kerkstraat': „Ik vond
het zo leuk, omdat ons huis erop
stond. Dat doet je toch wat". Een
andere luchtfoto van de KLM
laat een heel ander beeld zien. De
oorlog voorbij, de verwoesting
compleet. De structuur van de
Sluisse straten laat zien, dat
daarin weinig veranderd is. Maar
aan de zuid-oost kant stond er
toen wel een heel complex van
noodwoningen.
Het gezin trok naar Oostburg,
waar vader Hoolhorst een nieuwe
zaak begon. Willy ging naar de
HBS. „Maar ze werd eraf gehaald
om in de zaak te werken. Zo ging
dat vroeger nu eenmaal", vertelt
haar man Johan. Hij is- Zeeuws-
Vlaming van origine, geboren na
bij Groede in de buurtschap De
Verklikker. Eenmaal getrouwd
trokken hij en Willy oostwaarts,
in verband met Johans werk op
de NSM. Eerst woonden ze in
Sluiskil, later in Terneuzen.
„Maar ik ben een echte Sluizen
aar, zeg het maar gerust zo, in
hart en nieren. Sluis blijft mij al
tijd trekken."
In de zaak van haar vader had
Willy de fijne kneepjes van het
vak geleerd. Ze werkte in de don
kere kamer en begon ook zelf te
fotograferen. „Eind jaren zestig
heb ik vrij veel foto's gemaakt.
Daar heb ik de negatieven nog
van en die vergroot .ik zelf. Maar
nu ben ik ook met kleur bezig."
Haar onderwerpen zoekt ze niet
alleen in Sluis. In het Terneuzen-
se verzorgingshuis Bachtendieke
is momenteel een fototentoon
stelling te zien, van foto's van
Terneuzen die zij zo'n dertig jaar
geleden in en om Terneuzen nam.
„De foto's die ik zelf maak, ko
men uit heel Zeeuws-Vlaande-
ren", zegt ze. Johan ziet voor
zichzelf een ondergeschikte rol
weggelegd. „Ik ben haar taxi
chauffeur", lacht hij. Zelf foto
grafeert hij niet. „Nee, zij kan het
te goed. Dan zou ik me minder
waardig voelen."
Het oudere werk van haar vader
ging nagenoeg geheel verloren bij
het bombardement op Sluis. Ze
heeft nog wel enkele glasplaten,
die ze opnieuw heeft afgedrukt.
Ze moet daarbij wel doorschui
ven omdat het formaat niet over
eenkomt met haar tegenwoordige
apparatuur. Enkele van die foto's
zijn ook terug te vinden in de lijs
ten die al voor de beurs klaar
staan. „Ik vind het altijd leuk om
er aan mee te doen. Als mensen
naar mijn foto's komen kijken, ga
ik erover vertellen. En ik kom
ook altijd wel een paar oude be-
Willy van Lare verzamelt en fotografeert alles van Sluis.
FOTO CAMILE SCHELSTRAETE
kenden tegen."
Sluis is altijd al een druk stadje
geweest, kun je op enkele foto's
zien. Die drukte beperkte zich
klaarblijkelijk tot het hoogsei
zoen, want onder een foto uit een
tijdschrift uit 1934 staat te lezen:
„De zomersche drukte is voor
bij." Collega exposanten op de
beurs hebben vreemd genoeg
meestal weinig oog voor de col
lectie van Willy. „De meesten
verzamelen alleen ansichtkaar
ten. Die vinden dit dan niks. Toch
heb ik weieens een reactie van
een van hen gekregen. Die had
zelf heel veel ansichtkaarten,
maar hij zei: 'Ik ben toch wel ja
loers op u!' Dat is dan toch weer
wel leuk."
Zoals wel meer verzamelaars,
geeft Willy onomwonden toe dat
ze een 'tic' heeft. Een tic van
Sluis. Want er komen weer ander
foto's op tafel. De 'Dikke van Da-
Ie' vanuit de lucht, De Kaai in
1968. „Gewoon genomen met een
clackje zegt ze, niet zonder trots.
Stemfotograaf Camile, die net is
komen binnenlopen, weet in ie
der geval waar ze het over heeft:
„Van Agfa.
Die hadden vroeger de 'click' en
de 'clack'." En Willy: „Ik was dan
wel de dochter van een fotograaf,
maar ik had maar een heel goed
koop toestelletje."
Fotografen onder elkaar. Er volgt
een geanimeerd gesprek over de
foto van de kaai, met de bakkers
kar op de voorgrond. Ze heeft
hem vorig jaar vergroot en daar
voor papier gebruikt van Gevae-
rt. „Papier van veertig jaar
oud!." 'Bariet', weet Camille.
„Dat is nog écht papier. Tegen
woordig is het allemaal plastic."
Er volgt een voor leken niet echt
te volgen conversatie over spoe
len en 'zes bij zes'. Fixeren ken
nen we wel en dat het lang duurt
op dat oude papier, wordt ook
duidelijk.Als Willy zegt dat Sluis
'heel fotogeniek' is, zijn we weer
terug op aarde. In Ons Zeeland,
destijds een uitgave van Panora
ma. Oude jaargangen met foto's
van 'Boomplantdag in Zeeuw-
sch-Vlaanderen' of van de 'Fok-
dag te Sluis' in 1934. De NH kerk
in Sluis krijgt de volledige aan
dacht op weer een ander fotopa
neel. „Nu wordt hij binnenkort
afgebroken. Jammer, want ik
vind het nog steeds een mooie
kerk." Willy was erbij toen hij in
1950 in gebruik werd genomen.
En alsof het de gewoonste zaak
van de wereld is, haalt ze het
koorblaadje met de gezangen te
voorschijn, die bij die gelegen
heid werden gezongen: „Ik be
waar nu eenmaal alles van
Sluis."
I De Ruil- en Verzamelbeurs wordt ge
houden in 't Zoute Vestje aan de
Hoogstraat in Sluis. Er zijn onder an
dere model-brandweerauto's, fossie
len, sigarenbandjes, en miniatuur-
landbouwvoertuigen te zien. Er zijn
ook stands van diverse handelaren.
Voor de jeugd is er een ruilhoek met
flippo's, Pop-clips, Score-kaarten en
dergelijke. De beurs duurt van 12.00
tot 17.00 uur. Na de beurs zijn de fo
to's van Willy van Laere nog een
week lang te zien in verzorgingshuis
Rozenoord in Sluis.
Koude Oorlog
is terug in
'Peacemaker'
bh
i.'
Budd'.
Door Jeanette Vergouwen
De Vlaamse Opera speelt deze
maand de Matrozenopera Billy
Budd van Benjamin Britten. Het
is de tweede opera die Britten
voor de grote scène schreef. De li
brettisten Eric Crozier en E.M
Forster (beter bekend van de best
sellers A Room with a view en A
Passage to India) baseerden zich
op de gelijknamige novelle van
Herman Melville.
Billy Budd speelt zich af op een
Engels oorlogsschip ten tijde van
Napoleon. De thematiek van het
verhaal handelt over het eeuwige
conflict tussen goed en kwaad,
over de nederlaag van de on
schuld, over de onvolkomenheid
van de menselijke rechtspraak en
over de ultieme bevrijding en red
ding door liefdevolle vergiffenis.
Het leven van de scheepsbeman
ning, mannen uit verschillende so
ciale klassen die tot de dienst ver
plicht worden, is hard. De sfeer
aan boord is gespannen en de on
rust neemt toe ais men hoort dat
er muiterij is op andere schepen,
omdat daar de officieren onmen
selijk handelen. Ook op de Indo
mitable treedt men streng op.
voor kleine vergrij-
geweld voor
Billy is een vrolijke jongen die on
bevangen het avontuur ondergaat.
Hij is knap en spontaan en weet de
sympathie van de bemanning te
winnen. Hij heeft echter één ge
brek: als hij opgewonden raakt,
begint hij te stotteren. Als een
nieuweling nodeloos wordt ge
straft, neemt hij het voor hem op.
Hij komt in conflict met de offi
cier Claggart en deze klaagt hem
aan bij kapitein Vere als een ge
vaarlijke opruier. Als Billy Clag
gart in aanwezigheid van Vere een
vuistslag geeft waardoor deze
dood neervalt, moet hij voor de
krijgsraad komen. Hij wordt tot
de strop veroordeeld.
De opera kent een uitsluitend
mannelijke cast. Brittens parti
tuur heeft een fantasievolle en
suggestieve orkestratie. Het or
kest, mannenkoor en solisten Mi
chael Kraus.(Billy Budd), Robin
Leggate (Kapitein Vere), Frode
Olsen (Claggart) staan onder lei
ding van Elgar Howarth. De regie
is van Willy Decker en het decor
en de kostuums van Wolfgang
Gussmann.
I Opera 'Billy Budd' in de Vlaamse Opera
op 9,11,13,15 en 18 (Antwerpen) 26,
28, 30 november en 2 december
(Gent), aanvang 20.00 uur (11 en 30/11
om 15.00 uur).
PAGINA
Weerzien
met Gilbert
O'Sullivan
PAGINA
Jubileumshow
van
Dansz-talent
FOTO
PAGINA L
