w a H r
de stem
Hogeschool leidt op tot financial planner
IP
w
-d uit» NX iui bit
|d december
fww berdt ngen
aar vvdrnggeki
h uA tc hakau
I kgken naar de
«itcUvlo ïcccpc;.
rc;,'ti- uvst an
Vrijheid
Beter af
Droom
?n en ontvangen,
ijcl even binnen-
g verder heipen.
jank.nl of bellen
2fflWS«aWfi£«Uas-asii«,ti
'PS ®Pi l(g\
fflfls Ifeessöasafrt'g^BwumiHsfc
>z&lk.
wan, aff rrost «©n
iftijj-
mat-
«mn in.nl*. «iwfl»©{j$
m.
tem iTCffigj^ijjyteês»,
amfatqih Itót «am».
:in JkafaildSn <*m felt wtiwirr
frtgjöm. j
<s»êBö3jiuï«()ii«aiïftft(>ii)
tóte'ftWi. Wflf «ft wre?f.-
dte 4>dtoi$&Mff twin
;,erR>P O U \cr >t
J >nr Kt»
Ijk c:k ;aa:
wmm
>ver uw saldo te hebben.
0499-499499) belt, weet u
er op uw rekening staat,
er de laatste tijd bij- of at
ari dat in één moeite door.
met modem, dan kan Tele-
er overzicht bieden,
'ogopslag uw saldo controle-
•eken, periodieke betalingen
overzicht
an de ...„A..
it zelfs al f-j^.
ernet.
i over de Chipknip, Rabofoon
u dan even met uw Rabobank.
Geld-#-Goed
11111
DINSDAG 4 NOVEMBER 1997 E1
pc
■H
R—
lijk als je ziet wat er in de jaren negentig
in Nederland gaande is. Nooit eerder
werd een zo groot deel van de bevolking
in zo rap tempo rijk - dankzij dubbele
inkomens, winst op het huis, personeelsopties of aande
len - maar ook zijn nog nooit zo veel mensen geobsedeerd
«eweest door het veilig stellen van hun financiële positie,
je zou verwachten dat vooral diegenen die financieel de
boot misten, zich druk maken over geldzaken. Maar zo is
het niet. Juist in de welgesteld geworden middenklasse is
financiële planning een populairder gespreksonderwerp
jan voetbal, het weer of de kerk ooit waren.
Door Bert Bakker
die
Financiële zekerheid
is men bezig het onderste uit de kan te halen; op
fiscaal gebied, in beleggingen en hypotheken. En de
grootste zorg bij dat alles is steeds, dat elk risico dat het
verworven bezit weer vermindert, wordt uitgesloten. Met
bet vooruitzicht dat de AOW soberder wordt, ziektekos
ten- en arbeidsongeschiktheidsverzekeringen niet meer
collectief worden geregeld en studiefinancieringen ma
gerder worden, koopt de Nederlander zich een ongeluk
aan allerlei aanvullende verzekeringen.
En stel dat je een conflict krijgt met je werkgever, dan
kan je toch niet zonder rechtsbijstandverzekering? Stel
dat er een ruit breekt, dan moet je toch een glasverzeke-
ring hebben? Het toppunt is misschien wel dat zelfs men
sen die tonnen op de bank hebben, een leven lang premie
betalen voor een begrafenisverzekering die uiteindelijk
ten hoogste tienduizend gulden uitkeert.
Maar het beste voorbeeld van hoe mensen zich het leven
door hun eigen geld laten vergallen, is de trek naar Bel
gië. Om toch vooral geen cent te veel aan de gemeenschap
te betalen, verlaten duizenden kind en kraai en verkassen
naar België, waar ze gaan wonen in het ghetto van
nieuw-rijken.
Rijkdom zou 'vrijheid' moeten betekenen. Bevrijd zijn
van materiële zorg en van de noodzaak naar andermans
pijpen te dansen. In werkelijkheid blijkt dat voor die tal
loze welvarende Nederlanders helemaal niet zo te zijn.
De oorzaak daarvan is dat ze eigenlijk niet weten hoe ze
rijk moeten zijn. Toch is het iets heel simpels dat ze door
moeten krijgen: accepteren dat absolute zekerheid, ook
in financiële zaken, niet bestaat.
Een voorbeeld: geld op een spaarrekening zetten, geeft de
absolute zekerheid dat je na verloop van tijd het gestorte
bedrag (plus rente) weer terug krijgt. Maar wat kan je na
verloop van jaren nog met datzelfde geld kopen? Tien
jaar geleden kon je voor honderd gulden meer broden ko
pen dan nu. Mwah, de inflatie, zullen sommigen denken,
is toch onder controle? Zeker, de prijsstijging van gewo
ne boodschappen is tegenwoordig nog maar twee of drie
procent per jaar. Maar kijk eens naar de huizen? Wie vijf
tien jaar geleden drie ton had gespaard, kreeg voor dat
geld nog een klein paleis. Vandaag de dag moet je voor
dat geld blij zijn met een gemiddelde doorzonwoning.
Banken en verzekeraars hebben regelmatig advertentie
campagnes met kreten als: 'Als u elke maand x-gulden
inlegt, hebt u over vijftien jaar een ton, een half of een
heel miljoen bij elkaar'. Zo'n bedrag lijkt nu nog heel
wat, maar wat kun je er over vijftien jaar mee? De ironie
wil dat degenen die ogenschijnlijk het meeste risico ne
men met hun geld, door het te investeren in een eigen be
drijf of dat van een ander, uiteindelijk beter af zijn.
In ons streven naar een 'onbezorgde oude dag' en naar
'het hoogste rendement' op de spaarcenten, stoppen we
elk jaar enorme bedragen in spaar-, beleggings- of hypo-
theekaflossingsvormen die na een periode van vijftien,
twintig jaar of langer, belastingvrij worden uitgekeerd.
Het gaat in zulke gevallen altijd om een vorm van een le
vensverzekering. De premie is fiscaal aftrekbaar, maar
de eis is wel dat er periodiek moet worden betaald (De
overheid beloont het regelmatig sparen voor de verre toe
komst met een belastingvrijstelling).
De opeenstapeling van al die steeds terugkerende ver
plichtingen heeft echter grote nadelen. Niet alleen is er
de dwang om elke maand of elk jaar die premiebedragen
op te hoesten, maar ook om te zorgen voor een zo hoog
mogelijk inkomen om volop profijt te hebben van de af
trekposten. Daarnaast gaat het sparen via fiscaal aan
trekkelijke verzekeringsproducten natuurlijk ten koste
van de direct beschikbare financiële reserve. Als je dus
ineens geld nodig zou hebben om bijvoorbeeld een be
drijfje te beginnen, dan kan je niet aan je vermogen ko
men. Althans niet zonder een hoge boete te betalen. De
prijs voor al die zogenaamde zekerheid voor later is het
opofferen van vrijheid en het inleveren van de flexibili
teit om je leven in te richten zoals dat je uitkomt.
Wat is dat überhaupt voor onzin, dat zogenaamde Zwit
serleven-gevoel waar zo veel mensen naar lijken te hun
keren? Ze hebben een hekel aan hun werk en willen dus
graag al op hun vijfenvijftigste met pensioen. Je ziet de
foto's voor je van dat boerderijtje in Zuid-Frankrijk, ge
nomen bij avondlicht. In die droom hebben opa en oma
eindelijk echt tijd voor de kleinkinderen. Dus wat doen
opa en oma in spe? Ze sluiten een extra pensioenver-
aekering af die zo duur is dat er nog harder gewerkt moet
worden voor die vervelende baas. Zo hard, dat een schei
ding onvermijdbaar wordt. Resultaat: niks zonovergoten
Geldzaken vormen een populair gespreks
onderwerp in de jaren negentig. Dankzij
dubbele inkomens, bedrijfsspaarregelin-
gen, opties, aandelen en winst op het huis
is een deel van de bevolking in snel tempo
'rijk' geworden. Aan de andere kant is er
de zorg over de versobering van collectie
ve regelingen zoals de AOW en de WAO,
de studiefinanciering, de invoering van de
euro en het vasthouden van de verworven
rijkdom. In deze bijlage treft u bijdragen
en tips aan over al dat soort geldzaken.
PAGINA 2
Kinderen, hoe meer hoe beter
Weg tussen box en bul geplaveid met
onzekerheden
PAGINA 3
Een spaarder avonturiert nog zelden
PAGINA 4
Testament betaalt zichzelf terug
'tweede jeugd', maar in je eentje uit het raam staren en
terug verlangen naar de dagen dat je jezelf nog niet maat
schappelijk had uitgerangeerd via je vervroegde pen
sioen.
Waarom komt niemand op het idee dat je ook zou kunnen
proberen je werk zo interessant te maken, dat je niet eer
der, maar juist later met pensioen wilt. Misschien lukt
dat alleen door in je carrière wat risico's te nemen. En als
het lukt, hoef je nu minder te sparen voor later. Je hebt
dan immers niet méér, maar juist veel minder pensioen
nodig. Gelukkig zijn er signalen dat het de goede kant op
gaat. Dit jaar heeft de Nederlandse particulier, met name
de jongere, de aandelenbeurs ontdekt. Aanvankelijk
werd die schoorvoetend betreden. Clickfondsen die een
maal geboekte winsten in stappen vastzetten - weliswaar
tegen een exorbitante premie, maar goed - hielpen de
drempel te nemen. Toch duidt dit erop dat we minder ri
sicomijdend worden. Iets vergelijkbaars gebeurt op de
arbeidsmarkt. Steeds meer mensen werken niet in vaste
dienst, maar als een soort freelancer. Soms treedt een uit-
ILLUSTRATIE RENE VAN HALDEREN
zendbureau nog op als bemiddelaar, maar vaak ook niet.
De jongere generaties van werkers snappen al veel heter
dat de zekerheid van een vaste baan maar schijn is. Be
drijven reorganiseren voortdurend. Het vertrouwen dat
je altijd een inkomen kunt verdienen, ontleen je niet aan
garanties van een werkgever, maar aan je eigen vakken
nis.
Maar eigenlijk is dat niets nieuws. Wennen aan rijkdom,
het duurde altijd al twee of drie generaties.
PAGINA 5
Euro halveert schulden én tegoeden
Internet biedt overvloed, maar is niet al
tijd betrouwbaar
Vormgeving: Frank Couwenberg
Eindredactie: Jacques Eestermans
Een beleggings- of een spaarhypotheek? Een
koopsompolis of een levensverzekering? Een
studieverzekering of het geld zelf beleggen in
een aandelenfonds?
In toenemende mate wordt de consument geconfron
teerd met deze vragen. En omdat de ene financiële
stap niet los kan worden gezien van de andere, heeft
<ue consument behoefte aan deskundig advies. Op ie
dere hoek van de straat kan hij dat tegenwoordig
njgen: bij de hypotheekadviseur, de accountant, de
assurantie-tussenpersoon etc. „Er is sprake van een
wildgroei in de financieel adviesbranche," zegt W.
Klerx, manager opleidingen financiële dienstverle
ning aan de Hogeschool West-Brabant in Breda.
Omdat de complexiteit van geldzaken steeds groter
wordt, is de Hogeschool West-Brabant (in samen
werking met de Universiteit van Amsterdam) daar
om een post-hbo/mastersopleiding Financiële Plan
ning gestart.
De belangstelling voor de in september gestarte op
leiding is groot, zegt Klerx. „We hadden vijfhonderd
reacties op onze advertenties en zijn nu met vijftig
mensen begonnen. Dat is een zeer goede score als je
bedenkt dat een nieuwe opleiding doorgaans met
twintig mensen start." De deelnemers aan de oplei
ding zijn afkomstig uit het hele land en vandaar dat
er cursusavonden worden gegeven in Breda, Utrecht
en Amsterdam. De mensen die aan de opleiding mee
doen, moeten over een degelijke financiële achter
grond beschikken.
Ze hebben een hbo/wo-studie achter de rug en wer
ken al een aantal jaren. Mensen die niet aan de crite
ria voldoen, moeten eerst een leergang financiële
dienstverlening volgen.
Waar de mensen nu nog vaak een specialisme heb
ben, worden ze op de opleiding gevormd tot 'gespe
cialiseerd generalist', zegt J. Vermariën, coördinator
van de opleiding. „Klanten die advies willen hebben
over inkomensplanning, krijgen te maken met spe
cialisten op het gebied van hypotheken, pensioenen,
verzekeringen, beleggen, etc. Het is de taak van de fi
nancial planner om die disciplines met elkaar in ver
band te brengen.
De klant legt dus zijn situatie uit aan de financiële
planner, die gaat bij de specialisten te rade en komt
dan met een advies terug bij de klant," aldus Verma
riën.
Tijdens de opleiding krijgen de financiële planners
in spe inzicht in al die disciplines (waarbij fiscaliteit
een hoofdrol speelt), ze leren een duidelijk advies
rapport op te stellen en krijgen een training in com
municatieve vaardigheden.
Aan het eind van de rit (minimaal twee jaar) levert
dat een hbo-diploma of een universitair master-ge-
tuigschrift op.
Plannen voor een dag-opleiding financieel planner
aan de heao of universiteit zijn er nog niet. „Maar je
mag niet uitsluiten dat zo'n opleiding er in de toe
komst komt. Daar zijn allerlei vormen voor te beden
ken," zegt Klerx.
- sgNPT
