DE STEM Opkomst en ondergang van een Zeeuws Meisje den Radio 2-sandwich slaat aan 'athologische leugenares Mathilde Willink twintig jaar dood Texas mixt pop, hiphop, gospel, soul en rock D1 [APCOMFORT. omplicaties ^doorbracht in Zeeland, en- Steele van de Jaren Zeventig eindigt met 'Saturday Night Fever Party' EE§I BEGRIP e/e bouw ouwervaring /vstijlen eriaalkeuze 1997 ZIE RAGAZZl OP ACHTERPAGINA - 05 Gids 11111 ZATERDAG 25 OKTOBER 1997 lijke. - fathilde Willink. ;eeuws meisje en party neen. Een fantaste die oorhaar extravagante jejling en levenswandel oortdurend in de he istelling stond. Van- laag is het op de kop af irintig jaar geleden dat eop dramatische wijze ai het leven kwam. Was (t de zelfmoord die ze elf had aangekondigd, fis ze vermoord? Op ie vraag probeert show- Èz-journalist Joop van ,oon een antwoord te pven in zijn boek Ma ilde Willink. omfort exclusief /Vest Nederland en bij Leenhouts Schoondijke. De peciaalzaak voor 28 juli t/m 12 augustus, ijdagavond op afspraak amenlijke rubriek van :uws-Vlaamse Koerier eren op deze pagina's: 72 of fax 0114-372.771 roef S V°°r diabete «Ronald Verstraten theb meer dan eens met de ge- ichte rondgelopen zelfmoord te Meer dan eens heb ik «rover gesproken. Dat ik daar- ite veel mensen heb gekwetst, logrijp ik heel goed. Maar ze oeten ook begrijpen dat ik door a hel ga. Als ik niet meer mag Mtteren, is het misschien beter it ik er een eind aan maak,' Mathilde Willink volgens lowbizz-journalist Joop van jon ooit gezegd. 'aar en wanneer staat er niet ij. Het boek dat Van Loon over lathilde Willink schreef, is dan akgeen biografie, al heeft het er ïlvan weg. 'Roman' staat er op itomslag, maar dat is het boek ook niet. Voor een deel staat het uit fictie, voor een »1 uit non-fictie. Fantasie en iikelijkheid lopen door elkaar, nis die ook bij Mathilde Wil- ikzelf door elkaar liepen, oor concrete feiten moet je ach- linhet boek zijn, waar van zo- (1 Mathilde als van wijlen, instchilder Carel Willink een mieulurn vitae is opgenomen, lithilde heette voluit Maria todora Mathilde de Doelder. twerd op 7 juli 1938 geboren in emeuzen als oudste dochter van itrre Jean Baptiste de Doelder Elisabeth Cové. Tot haar lintigste heette ze gewoon Til- i, pas toen ze in Amsterdam in [«boekhandel ging werken be- «n ze zichzelf Mathilde te noe- len. ledirijnvrouw Loon volgde haar beroeps- Mathilde in Zeeland. de. jaren op de voet. Cen- in het boek staat een ver- «8 van een dag die hij met Ma- jj1 lagen na haar scheiding van ®nk en enkele maanden vóór «ar dood. Daar begint het boek. istoolschot' is een akelig realis me beschrijving van het tragi- fceinde van de medicijnvrouw de onwaarschijnlijke stam »ls Anton Heyboer haar noem- Elton John deed het ook in die tijd al goed op begrafenissen, want onder de klanken van zijn Song for guy werd de rouwdienst gehouden. Over de gehaaste ter aardebestelling is Van Loon niet erg te spreken: 'Voor de party queen, immer het middelpunt van de showwereld, geen glitter- begrafenis, maar een beschamen de en armetierige vertoning'. Mathilde liep niet, ze flaneerde. Ze droeg ook geen jurken, maar gewaden, meestal van Fong Leng, die in het boek talloze ma len wordt genoemd. Postuum werden de opvallende ontwer pen, met exotische namen als Draak of Chinese Daktuin ge veild, tijdens een chaotische bij eenkomst bij Sotheby Van Waay in Amsterdam. Alles bij el kaar bracht de veiling meer dan een ton op. Een klein deel van de collectie kwam in enkele musea terecht. Zoals een showbizz-journalist betaamt, laat Van Loon talloze namen van bekende Nederlan ders de revue passeren. Hij ver telt waar de Amsterdamse jetset bij elkaar kwam en wie er met wie werd gesignaleerd. Mathilde en Carel vallen op in De Oriënt, een Indonesisch restaurant in Amsterdam. 'Maar ze viel sowie so al op met haar Zeeuwse ac cent en haar hoogdravende taal gebruik,' schrijft Van Loon. 'Ik ben een droomster. Ik leef in een wereld van illusies en extra vaganties. Ik ben een superpoes. Als men je niet opmerkt, kun je net zo goed niet bestaan.' Een kenmerkend citaat dat niettemin contrasteert met de zwart/wit fo to ernaast. 'Zeeuws Meisje' staat er simpelweg onder en evenals op de volgende foto, 'Mathilde als KLM-stewardess', lijkt ze in niets op de latere party-queen. Correct Willink had haar bij de KLM geïntroduceerd, omdat hij vond dat ze zich dienstbaar moest ma ken. Mathilde slaagde cum laude voor een zware test, maar de be drijfspsycholoog schreef er wel bij: 'onberekenbare persoonlijk heid'. Ze werd de eerste stewar dess met opgeplakte wimpers. Een hofmeester uit die tijd zegt echter: 'Zelden heb ik zo'n cor recte, aardige collega gehad'. Tussendoor liep ze al modeshows en haar opmerkelijke optredens brachten haar in TV-Privé van Henk van der Meyden. 'De kij kers reageerden geschokt, haar naam was gemaakt,' maar ze had FOTO PAUL LEVITTON zich blauw geërgerd aan 'het bel erende, calvinistische toontje van Henk'. De bos bloemen van vijf honderd gulden die ze als dank kreeg, dreigde ze in de gracht te gooien, want ze had op een jurk van Fong Leng gerekend. Het pistool dat het fatale schot loste, duikt voor de eerste keer op in het boek, op de dag van de reis naar Zeeland. Van Loon be schrijft tót in detail de chaos waarin Mathilde leeft en laat haar vertellen dat ze als kind door haar moeder is weggegeven. Een verhaal dat absoluut niet klopt, zeggen twee zussen van Mathilde verderop in het boek. Leraar Zestien jaar is ze niet in Zeeland geweest en ze reageert nogal aan stellerig. '0,o, wat moooooi, wat fantaaaastisch!,' roept ze bij de Mathilde als KLM-stewardess. Hulster kerktoren. De fantasie neemt de overhand, als ze opeens naar een nonnenklooster in Sint Jansteen wil, waar ze 'haar mooi ste kinderjaren heeft doorge bracht'. Net zo ongeloofwaardig is het verhaal over 'Oom' Camiel, die haar in haar jeugdjaren lief devol in zijn gezin zou hebben opgenomen. Het blijkt gewoon een leraar op wie ze heimelijk verliefd was. De fantasieën worden steeds pijnlijker als ze over haar ouders praat. Als ze bij haar moeder in Vlissingen aanbelt, loopt die dan ook niet over van enthousiasme. Ze is niet erg te spreken over Ma- thilde's bizarre uitspraken dat ze is weggegeven en dat ze een einde aan haar leven wil maken: 'Be grijpt ze dan niet hoeveel pijn en leed ze me daarmee aandoet?' Ook dat haar vader, die zeeman was, het gezin zou hebben ver waarloosd, bestrijdt zij. 'De laat ste tien jaar voor zijn dood heeft hij gewoon thuis bij mij doorge bracht." Bezoeken aan een oom in Terneuzen en aan het graf van haar vader in Vlissingen maken de 'reis naar het verleden' com pleet en geven de dag ook iets van een afscheid. Mathilde is voortdurend aan het woord met allerlei verhalen over haar jeugd en haar familie. Bij haar zuster in Westkapelle is ze daarom niet meer welkom: 'Ik begrijp niet waarom ze die onzin rondba zuint'. Ze denkt dat Tilly beter eens naar een psychiater zou kunnen gaan. 'Ik denk dat het iets te maken heeft met wat uit haar jeugd, dat ze nooit heeft kunnen verwerken.' Pronkzuchtig Amper terug in Amsterdam, eist ze de helft van haar alimentatie van Willink op. Ze gaat naar New York, waar ze de door haar bewonderde Salvador Dali ont moet. De Amerikaanse boule vardpers noemt haar De Pronk zuchtige, maar het pronken is al snel voorbij, want haar verblijf kost scheppen met geld. Terug in Nederland haalt ze de banden met de jetset en de modewereld weer aan. Ze krijgt een relatie met society-schilder Adrian Sta- hlecker die haar, net als Willink en Fong Leng, als levende recla mezuil gebruikt. Haar verval en toenemende drift buien doen de schilder op de vlucht slaan, terwijl Mathilde zich mateloos jaloers toont op de nieuwe vrouw van Willink. Ze srjijdt een paar van zijn schilde rijen aan stukken. Even later opent ze haar eigen kunsthandel, maar daar komt een rechtszaak van. De naam Willink moet van de gevel, want, aldus Willinks advocaat: 'Iedereen wil wel re clame maken met de naam Wil link. Maar geen hond is toch geïnteresseerd in de naam De Doelder. Wie heeft er ooit be langstelling gehad voor dat Zeeuwse meisje?' Het verhaal van Mathilde hopt pagina's lang van club naar café en van bar naar party. 'Sterren- parties' op de Goóise Matras, waar ze sekshuisbaas en coke dealer Dick Vittali ontmoet, die later in Spanje werd gepakt voor drugssmokkel en sindsdien in de gevangenis van Cadiz zucht. De ze 'Mooie Dicky' wordt haar nieuwe vriend en van hem krijgt ze na lang zeuren het pistool. Het is ook hij die haar op de fatale middag, na een ruzie de avond tevoren, vindt. Afrekening Was het zelfmoord of moord? Henk van der Meyden, die er als de kippen bij was, gelooft het laatste. Pistolen Paultje denkt dat Vittali het heeft gedaan. Maar die had er volgens Van Loon geèh belang bij. En de poli tie was'er van overtuigd dat hij het niet gedaan kón hebben. Een groot aantal mensen houdt het op een afrekening in het coke-cir cuit, maar Van Loon denkt dat ze toch zelf de'dood heeft gekozen. In het laatste hoofdstuk be schrijft hij de zelfmoord. Hier wordt het boek fveer roman, maar een echt antwoord geeft het niet. 'Dat is, hoe ik denk dat het is gegaan,' geeft de schrijver schroomvallig toe. Een tegenval ler voor wie op een onthulling had gerekend. Een paar bladzij den eerder valt er wél eentje te lezen: Van Loon heeft destijds zelf het gerucht verspreid, 'onder een groot aantal leden van de in ner circle' dat Mathilde coke smokkelde. En daar hebben een hoop collega showbizz-journalis- ten dankbaar gebruik van ge maakt. 'Mathilde Willink' door Joop van Loon. Uitg. De Vleermuis, Roermond. Prijs 35,00. BELGIE 0 90 adio 2 was drie jaar deden een bonte lap weken van allerlei togramma's van allerlei hoepen. Langzamer- Jod begint het een éch- zender te worden met groeiend gehoor. Oor vakgenoten on- onderscheiden met [Marconiprijs. Maan- begint de Week van e laren Zeventig, die !'erdag 1 november ,m°ndt in een heuse '«urday Night Fever TO' in de Galaxy te en Bosch. °°rMaartei n van de Rakt ~f~ ilelt oörd'nator Kees Toering tweede verdiePinS (l Mediacentrum te Hilver- iin 11 n kamernummer is 222. 22 n onnumnier eindigt op lilt £/s §een.misverstand mo- Vir 'de daas van Ra to 13 Radio Noord, Wereld- m en Vara op deze stoel be- 'jaar geleden was het station 1701 na dood. „Meestal slaan ze dan in Hilversum aan het repareren. Hier en daar een nieuw programma, een presenta tor verschuiven. Nu moesten we iets nieuws bedenken," licht Toering toe. Radio 2 moest her kenbaar worden, aantrekkelijk voor een breed publiek. Welk pu bliek? De 35- tot 55-jarigen, want voor hen was er niet zoveel. „Je gaat kijken naar hun gedra gingen, behoeftes. Daarna maak je een horizontale opbouw van de hele week. Je typeert alle ho rizontale uren, kijkt wat er pre cies in moet en welke presentator erbij past. 's Ochtends is het hup naar het werk, alles op de klok. Dahr hoort een snel programma bij: Ontbijtradio. Tussen de mid dag ligt het tempo bij Tijd voor Twee lager. Je zit thuis, eet een broodje, hebt meer tijd om te luisteren. Dan is er ruimte voor een wat langer gesprekje met een bekende Nederlander. Na vijf uur hoort bij de hectiek van het thuiskomen, het gezin, de kinde ren, een sneller programma. Tus sendoor zitten programma's die niet teveeF aandacht vergen. Ra dio 2 is een soort sandwich. In de basis een muziekzender met licht-informatieve dingen, nieuws en service." Natuurlijk zijn de 'namen' heel belangrijk. „We hebben vooraf meteen gezegd: Radio 2 moet ge dragen worden door sterke ra diopersoonlijkheden. Op figuren als Ferry Maat en Frits Spits komt de luisteraar af. Zo heeft Hans Schiffers heel veel mensen meegenomen van Radio 3." Sterkte „Al pa een paar maanden merkte je dat mensen langer gingen luis teren. Dat is alleen maar doorge gaan. Vriend en vijand zeggen voortdurend: Radio 2 is één zen der, één club, één geluid. Dat is de sterkte. Zo wordt ook het weekeinde meegesleurd. Luiste raars blijken dan ook Radio 2 aan te hebben staan," meldt Toe ring blij. Hoeveel mensen voelen zich thuis bij Radio 2? Drie jaar gele den was dat vijf procent van alle luisteraars, nu tien procent. Ont bijtradio trekt een slordige 300.000 man per uur. De Gouden Uren en Tijd voor Twee zijn goed voor grofweg 400.000 luiste raars. „Na een uur of één kalft het af. Maar dat is in de hele we reld zo." Een beoogd luistercijferdoel koestert Kees Toering niet. „Ie mand heeft ooit twaalf procent geroepen. Dat is haalbaar, maar het hangt ook af van ontwikke lingen die je niet in de hand hebt." Hoe moet het verder met Ra dio 2? „Het gevaar dreigt dat je denkt: wij zijn er. Zeker ook om dat je collega's je onderscheiden als het beste radiostation van Nederland. Het kan altijd beter. De avond is nog niet de eenheid die er overdag is. De finetuning van de muziek. Her en der min der hitjes en eendagsvliegen. Ik heb liever meer volwassen mu ziek, de Lionel Ritchies, de Rod Stewarts, Elton Johns." Vooral om nieuwe zieltjes te winnen staat de hele volgende week in het teken van de jaren zeventig. „Veertigers zijn men sen die 25 jaar geleden met mu ziek bezig waren, singeltjes en elpees kochten. Voor hen is zo'n week één groot feest der herken ning," vertelt Toering. Radio 2 draait continu liedjes van toen, laat gasten van toen opdraven en presenteert zondag middag een top 70. 's Avonds ko men de vijftig mooiste elpees voorbij en legendarische concer ten. Disco Het 'speerpunt' wordt de Satur day Night Fever Party, zaterdag in de Galaxy in Den Bosch. „Want die discotheek heeft nog de authentieke aankleding. Fer- Kees Toering: 'Radio 2 is één zender, één club, één geluid.' ry Maat draait van negen tot twaalf uur discoplaatjes en soul- classics. Er komen zeven- tot achthonderd man, vooral luiste raars, naar Den Bosch. Dat gaan we ook live uitzenden. René Fro- ger, Ruth Jacott en Guus Meeu- wis zingen dan nummers uit Sa turday Night Fever. Je kunt wel artiesten oprakelen als de Three Degrees en Boney M. Maar dan krijg je zulke treurige toestanden met groepen die vaak niet com pleet zijn en haal je de mythe van vroeger onderuit." „Daarnaast proberen we een fe ver in het land te creëren. Door luisteraars thuis feestjes te laten bouwen op die avond met de ra dio aan. Ze krijgen van ons een pakket met een disco-cd, uitno- FOTO DIJKSTRA digingskaarten, posters, stickers, boekjes met tips. Deze week zijn een paar duizend pakketten de deur uitgegaan. We hebben de dansscholen aangeschreven om ook iets te doen. Het loopt als een trein."

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1997 | | pagina 27