de Stem
Bluesrock en blazers op Denoek Rock
Aardappelschilwedstrijd in
de stad van de Erpelkappers
Museum naar de
haaien in Oostkapelle
Duizend Presley-fans
zondag naar Breda
»te warenhuizen
Neutraal
Keukenprins
Herkennen
Spektakel
■■B
ystraat 14
jJ Jtuu jgwao
fnrj to
Vierkant
zijn niet t
Door Jeanette Vergouwen
Een vlijmscherp mes glijdt flitsend onder de schil, tsjjjjj
plop. De aardappel ploft in de emmer. Het water spat op en de
schiller wist zich de waterdruppels en het zweet van de wan
gen. De handen druppen van het troebele nat, maar de schiller
zet door en gooit in een razend tempo de gele ovale ballen in
het water. Tssjjj.... plop.... tssjj... plop. De emmer wordt gevuld,
de ogen glinsteren, het mes flikkert en de omstanders kijken
met bewondering toe. Zo'n aardappelschiller in huis zou een
prachtig nieuw keukenapparaat zijn.
Axel heeft een aardappeltraditie.
De Axelaar wordt niet voor niets
Erpelkapper genoemd. De onder
nemingsorganisatie Axclusief
slaat hier munt uit en houdt vrij
dag 24 en zaterdag 25 een aardap
pelschilwedstrijd. De eerste in
Zeeuws-Vlaanderen.
De wedstrijd heeft een simpel re
glement. Elke deelnemer krijgt
twee tassen vol piepers en hij of zij
moet in vijf minuten proberen zo
veel (en zo goed mogelijk) de pa
tatten van hun jasje te bevrijden.
„Geen vierkante blokken, die ac
cepteren we niet. De schil mag
dikker zijn dan normaal, maar het
gaat om het gewicht en de wijze
waarop er geschild is. Het hoeven
geen flinterdunne schillen in spi
raalvorm te zijn, maar gewoon
goed geschilde aardappelen. We
zetten een podium in de buurt van
het gemeentehuis op waar men re-
genvrij kan schillen. We hopen op
een enorme toeloop van schillers.
Het schouwspel is belangrijk, de
prijzen horen erbij, maar het pro
moten van Axel is het hoofddoel,"
vertelt Evert de Jonge, die toe
geeft geen hekel te hebben aan
schillen.
Hij jast thuis vaak de piepers en
verkondigt met een brede glim
lach dat het een hele kunst is om
de aardappel dun te schillen. „Hoe
dunner de schil, hoe meer vitami
nen er in de aardappel blijven zit
ten en dat vocht uit de aardappel
is goed tegen de reumatiek. Een
dunschiller vind ik maar niks. Zo
vervelend als de aardappel bulten
en bobbels heeft, geef mij maar
een lekker scherp aardappelschil
mesje, zo'n kortje."
In de loods van Fehax van Kees de
Feyter hangt een typische aardap
pel net uit de klei getrokken geur,
de lucht is zwanger van het stof en
de machines denderen de knollen
over de sorteerbanden en zorgen
dat het kleiige restant in zakken
terecht komt. De Bintjes zien er
j dit jaar prima uit, vol, fris en ste-
«g-
«Het bintje is een midden-vroege
aardappel, de knollen zijn goed
van vorm, vrij vlak ogig en weinig
gevoelig voor stootblauw. Het
droge-stofgehalte is middelmatig
en de kwaliteit is goed, de smaak
is neutraal en het bintje is zuiver
van kleur en is zeer geschikt voor
diips en frites," lepelt Kees de
Feyter op.
Hij zit in het vak en weet met be
hulp van boekjes en folders een
hele reeks namen van piepers op
te noemen. „Er zijn bijna 200 ras
sen: de rode Desiré, de Charlotte,
de Hosa. Grappig al die meisjesna
men. Allemaal stevige piepers
overigens. Wil je een bloemige af
koker, kies dan voor de Eigenhei
mer, de Doré, de Rode Pipo of de
Ajax. De consument is de laatste
jaren kieskeuriger geworden,
maar het consumptie per hoofd
van de bevolking is wel toegeno
men. Er is zoveel variatie en men
kan ook heel veel met een aardap
pel doen."
Bankdirecteur Peter van Eijl
blijkt een echt kenner te zijn. Hij
kokkerelt graag en maakt de
meest exclusieve aardappelge
rechten klaar, een echte keuken
prins.
„De tijd dat de aardappel arrne-
lui's eten genoemd werd, is voor
bij. Ik denk dat de aardappel culi
nair enorm onderschat is. Hij past
overal bij, is erg voedzaam en je
kunt er van alles mee doen." Net
als bij een mitrailleur, of beter ge
zegd als de met regelmaat in een
emmer ploffende piepers, komen
de volgende woorden uit zijn
mond: koken, stomen, pureren,
gratineren, poffen, bakken, fritu
ren en laten garen in de schil.
Als culinaire aardappel-hoog
standjes stelt hij gepofte aardap
pel met truffel voor en krieltjes
met zure room en kaviaar. Zo lust
ik nog wel een kilootje.
„Nederland is geen land met een
echte eetcultuur, geef me een
aardappel en ik maak er een bij
zonder gerecht mee. Je moet er ge
woon een beetje creatief mee om
gaan," stelt hij. Daarna verhalt hij
over het belang van de aardappel
voor Axel: de gouden aardappel
als trofee voor verdiensten en de
Erpelkapper het beeld dat het
Axelse leven beheerst.
„Een jachtig leven vraagt om een
bord vol kracht en vlugheid.... pa
tatten dus," orakelt Kees de Fey
ter. Ik zit mijn hele leven al in de
aardappelen, maar als ik ze eet
proef ik nauwelijks het verschil in
ras. Er zijn mensen die elke aard
appel herkennen."
„Klopt het dat je met een doorge-
-v
M K nSI
- A
i vSM
Kees de Feyter (links), Evert de Jonge en Peter van Eijl. „Axel en de aardappel, dat is gesneden frites
FOTO WIM KOOYMAN
sneden aardappel goed het vet van
je autoruit kunt halen?", vraagt
Evert de Jonge. Het antwoord is
bevestigend en de lofzang op de
aardappel wordt in een andere
toonaard voortgezet.
„Er is een groot verschil tussen
aardappelen uit zand- of uit klei
grond. De kleipieper is mooi licht
geel van kleur en vaster van struc
tuur, de zandpieper is donkerder
en de smaak is gewoon niet goed,"
stelt De Feyter zonder een zweem
van chauvinisme. „Een land mag
niet teveel bemest worden en de
aardappel die geteeld wordt in de
grond van grasland dat omge
vormd is tot akker, is geen goeie,
Meestal krijgt deze patat een schil
vol schurft of pokken. Nee, een
mooie aardappel is gaaf, glad van
vel, heeft stevig vlees en een mooie
ronde vorm."
„Ach, we kunnen nog lang over
aardappelen praten, maar op de
daverende vrijdag en zaterdag
gaat het gewoon om het spektakel
piepers jassen. Als evenementen
commissie verzinnen we steeds
wat anders. Elk kwartaal sluiten
we af met iets denderends. Geen
braderie of gewone uitverkoop,
maar een evenement waardoor
Axel in de schijnwerper komt. Wij
Erpelkappers moeten er voor zor
gen dat Axel vrijdag en zaterdag
op zijn grondvesten trilt. We wil
len gewoon publiek trekken en als
het weer meewerkt, wordt het een
aardappelrijk gebeuren," aldus
Kees de Feyter die zelf de aardap
pelen ter beschikking stelt.
De aardappelschilwedstrijd is vrijdag
van 14.00 tot 17.00 uur en zaterdag
van 11.00 tot 16.00 uur. De deelne
mers krijgen een kluts aardappelen ca
deau en de beste drie gaan met een
geldprijs van 300,250 of 75 gulden
naar huis. Van te voren opgeven is niet
nodig, iedereen die beschikt over een
goed schilmes, kan zich ter plaatse op
geven.
Hoor Ronald Verstraten
bik gedrukt pronken de kapper,
een voetbalcafé en buurman che-
®iegigant in het rijtje sponsors.
Muziekminnende ondernemers'
laten de organisatoren van De-
jjoek Rock '97 dankbaar weten en
dan volgt er nog een hele stoet,
rani bakker tot bloemenman, van
«gieter tot bank. Alleen de
™ukker komt voor zijn muzikale
raorkeur uit: 'Polka'.
zal die weinig te horen zijn,
ar gevarieerd is het program
ma van aanstaande zaterdag in
e.to Swal wel. Vier bands, twee
f Zeeland, twee uit 'het Vlaan-
,eten van onze zuiderburen', tre-
op in de grote zaal van het
orpshuis in Hoek. Bluesrock en
azers, 'diepzinnig' en grunge
rgen voor afwisseling op de
Weede editie van het festival.
J namen op het affiche lijken
ant te staan voor een tenmin-
J_evei&oog bezoekersaantal als
8 jaar, toen Denoek Rock
Jr™nderd en vijftig bezoekers
tinv wor^t alleen stevige
maar vooral ook visueel
Makel beloofd. Neem alleen al
siófii®' ^sshead the South-
k„ij ms dat voor de gelegen-
sen ^gebreid met zangeres-
extra blazers en keyboard.
Crosshead the Southside Horns
Dertien man/vrouw sterk staan
ze zaterdag op het podium. Daar
moet wel eerst even de veerpont
voor varen, want Crosshead ope
reert vanuit Schouwen, met een
repertoire dat, naar eigen zeggen,
'geheel uit jatwerk bestaat'. Dat
dit het succes niet in de weg hoeft
te staan, bewees de groep twee
jaar geleden, toen Say no More
werd genomineerd in de catego
rie beste cd tijdens de Zeeuwse
Belofte. „Een dijk van een band",
prees de jury aan.
Ondersteund door de blazerssec
tie krijgen de covers die
Crosshead brengt, degelijke ar
rangementen: 'Stevige rock 'n'
roll, gelardeerd met blues en een
vleugje soul', voorzien van een
dampende, 'haast Amerikaanse
presentatie. Beproefd, want de
zes jaar oude band, bleef moeite
loos overeind tussen grootheden
als Herman Brood, The Scene en
The Prodigal Sons op het Beach-
pop Festival in de zomer van
1994.
Een eindje verder naar het zui
den, in het Oostvlaamse Eeklo,
werd rond die tijd de groep
'Kauntefit opgericht. Een vrucht
baar begin, want er rolde meteen
al eigen werk uit het repetitiekot.
Begin 1995 nam de band een de
mo op en in het daaropvolgende
jaar volgde een golf van nieuwe
composities. Te horen tijdens hun
optredens, die 'barstten van de
ambiance'. De muziek gaat van
naïeve rock tot grunge, beweging
en interactie met het publiek
staan voorop.
De invloeden lopen sterk uiteen,
I I I I 1
DONDERDAG 23 OKTOBER 1997 D1
Door Ronald Verstraten
Het Zeeuws Biologisch Museum
pakt het groot aan. De mammoe
ten, oerolifanten en sabeltandtij-
gers die het museum sinds het af
gelopen voorjaar bevolken, krij
gen gezelschap van een andere gi
gant. Tot begin maart van volgend
jaar is in Oostkappele de tentoon
stelling Naar de Haaien te zien.
Een haai, zo blijkt op de tentoon
stelling, is een wonder van tech
niek. Hij beschikt over speciale
zintuigen, zoals het zijlijnorgaan.
In zijn ogen zijn zoomlenzen inge
bouwd en bovendien beschikt hij
over de zogenaamde 'ampullen
van Lorenzini'. Deze vormen een
soort radarsysteem, in de vorm
van bijzondere receptoren op zijn
snuit. Ze vangen de electriciteit op
die een prooi uitzendt als hij vlak
bij is.
Die nabijheid is geen voorwaarde
voor de witte haai, ook wel men-
senhaai genoemd. Hij hoort zijn
potentiële slachtoffer al op twee
kilometer afstand. Vooral gelui
den met een lage frequentie trek
ken zijn aandacht, zoals van een
gewonde vis. Of van een
mens...Een geruststellende ge
dachte is dat wij niet tot zijn favo
riete prooien behoren. Hij eet lie
ver zeeleeuw of zeehond. En als
hij al eens bij vergissing een mens
aanvalt, wacht hij altijd met eten
tot zijn slachtoffer echt dood is.
Ook in de Nederlandse kustwate
ren komen haaien voor, zoals de
kathaai, ruwe haai, hondshaai en
doornhaai. Naar haaien wordt te
genwoordig steeds meer onder
zoek gedaan. In oceanen wordt
het gedrag van haaien bestudeerd
vanuit een haaienkooi. Inmiddels
zijn er 350 soorten bekend.
Jaarlijks worden er milioenen
haaien gevangen. Voor de sport, of
voor wetenschappelijk onderzoek.
Vaak ook alleen maar voor de vin
nen, de olierijke lever, de kaken en
de tanden. Daarmee zijn de rollen
omgedraaid: heeft de mens zich
eeuwenlang bedreigd gevoeld
door de haai, nu wordt de haai be
dreigd door de mens.
Op de tentoonstelling worden de
veelzijdige eigenschappen van de
haai belicht. Er is bijvoorbeeld
een haaienkooi te zien en je kimt
voelen hoe scherp de tanden van
een haai zijn. Visuele uitleg ge
beurt aan de hand van videobeel
den, dia's en schilderijen. Een
computerspel en eenvoudige tek
sten biedt kinderen de mogelijk
heid interactief aan de expositie
mee te doen.
I 'Naar de Haaien' in het Zeeuws Biolo
gisch Museum, Duinvlietweg 6, Oost
kapelle. Tot 2 maart 1998. Openingstij
den Oktober: zondag en dinsdag tot
en met vrijdag van 10.00 tot 17.00 uur.
Zaterdag en maandag van 12.00 tot
17.00 uur. Openingstijden November
tot en met Maart: dinsdag tot en met
zondag van 12.00 tot 17.00 uur.
buien van somberheid, wendde
hij zich tot zijn bassist. Hey Jer
ry, play me some blues, man, in
strueerde de King dan. En zoals
de jonge David op de snaren van
zijn harp de depressies van de
joodse koning Saul wegtokkelde,
begon Scheff maar weer een
langzame, diep donkerbruine
groove op zijn snaren te plukken.
Dan voltrok zich het - beperkt
houdbare - wondertje: voor de
ogen van de menigte klaarde ko
ning Elvis op, kreeg er weer zin
en vervolgde zijn show met her
nieuwde energie. Go, Jerry, go!
In de studio daarentegen putte
Presley uit andere inspiratie
bronnen en gaf hij de voorkeur
aan ster-bassisten als Norman
Putnam. Jerry Scheff is, met uit
zondering van de spaarzame
nummers die een uitgeputte Elvis
in '76 thuis in Graceland opnam,
dan ook niet op de plaat te horen.
Althans niet op Presleys platen.
Op de albums van andere pop-,
rock- en country-artiesten valt
zijn naam wel te lezen, veelal in
combinatie met die van drummer
Ronnie Tutt, het tweede lid van
Presley's live ritmesectie die wél
veel studiosessies met de King
mocht spelen.
Jerry Scheff is tot heden als ses
siemuzikant in touw gebleven, al
heeft hij nog geen fractie van het
prestige van andere vaste Elvis-
begeleiders als James Burton (gi
taar) of Glen D. Hardin (piano)
verworven. Tegenwoordig maakt
hij deel uit van The Crickets, ooit
de band van de nóg ontijdiger ge
storven rocker Buddy Holly.
Door Leo Nierse
Een kleine duizend Elvis-fans uit
Nederland en België komen zon
dag in Het Turfschip in Breda bij
elkaar tijdens de fanclub-meet
ing van It's Elvis Time. De fami
liedag, die volgens inmiddels ja
renlange traditie op de laatste
oktoberzondag wordt gehouden,
duurt van 12.00 tot 20.30 uur.
Hoofdmoot van het programma
vormen de optredens van bassist
Jerry Scheff en de Presley-imita
tors Jenson Boomer (uit Groot-
Brittanië), René Shuman en Er-
win Nijhoff.
Vermelding verdient ook de ex
positie van de vier testpersingen
van Presleys laatste (niet-post-
ume) lp Moody Blue. RCA wilde
die aanvankelijk als picture disc
uitbrengen, maar zag daar na El-
vis' ontijdige dood in augustus
'77 vanaf. De onlangs opgedoken
proefexemplaren zijn nog niet
eerder in Europa te zien geweest
en voor de fanatieke fans moet
dat 'kaasje' zijn.
Jerry Scheff staat voor zondag
als eregast op de affiche. Scheff
was gedurende Elvis' zogenoem
de Las-Vegasjaren (1969-'77) een
van Presleys vaste podiummuzi
kanten. Veruit de meeste optre
dens van the King in diens laatste
acht levensjaren heeft hij als bas
sist meegemaakt.
Die betrekking had Scheff niet
zozeer te danken aan zijn muzi
kale brille, als wel aan een haast
bijbelse eigenschap. Wanneer
zijn werkgever op de bühne over
vallen werd door een van zijn
steeds frequenter opkomende
Verstilde
beelden uit
Siberië in
'Few of us'
maar de muziek van Mindlink
laat zich het best vergelijken met
Faith No More, Metallica en Tool.
De Zeeuwsvlaamse groep werd
tweede in de finale van de
Zeeuwse Belofte in 1993. Erg
succesvol was de tweede demo,
die lovende recensies kreeg in
Duitsland en Amerika. Een pla-
tendeal bleef aanvankelijk uit,
maar sinds een jaar zit Mindlink
op Killerwhale Records. In mei
1997 kwam de debuut-cd Deside
rata uit.
Opnieuw een Belgische band, uit
Gent en omgeving, is Jake's
Thing, zij het dat drummer
Christian Kieboom uit het
Zeeuwsvlaamse Sas van Gent
komt. De band bestaat acht jaar
en ontleent zijn naam aan een
boek van Kingsley Amis 'dat de
blues beschrijft van een man die
worstelt met zijn libido'. Blues is
ook het handelsmerk van de
groep, die eigen nummers combi
neert met covers van onder ande
ren Elmore James, Muddy Waters
en Jimi Hendrix. Stevig gitaar-
werk vormt de basis, in toom ge
houden door energieke bas, stea
dy beat en mondharmonica.
Denoek Rock in Dorpshuis in Hoek, za
terdag 25 oktober, aanvang 19.30
uur. De toegang is gratis.
PAGINA
'Noordeloos':
leren leven
met ellende
van alledag
PAGINA
Volop blues
in de
Zeeuwse zalen
PAGINA
