DE STEM E1 Duurzaam 'tentie Uit de hand gelopen bosbranden, zoals dit najaar in Indonesië, vormen niet eens de grootste bedreiging voor 'de longen van de planeet aarde'. Ronduit funest is de permanente kaalslag, veroorzaakt door miljoenen werkloze migranten die zoeken naar een middel van bestaan aan de rafels van het regenwoud. Zolang zij ervan moeten leven is er weinig hoop voor het regenwoud, concluderen bosdeskundigen. r Weekend 11111 ZATERDAG 18 OKTIBER 1997 Door John van Oppen ,er minuut wordt een stuk oerbos lomgehakt ter grootte van 57 voet balvelden, zo schat het Wereld Na tuurfonds na een vergelijking van satellietfoto's uit verschillende ja- Als dat zo doorgaat in dit tempo, is er binnen vijftig jaar op de hele planeet geen on- t stukje tropenbos meer over. ziet er beroerd uit voor zoogdieren zoals orang oetan, gorilla, neushoorn, Aziatische f Sumatraanse tijger. En het belooft wat voor de opwarming van de aarde; voor de g van de waterspiegel in zeeën en rivie- n°als gevolg van dat broeikaseffect; voor de sit van de lucht in de dampkring, i het regenwoud - koop geen tropisch ut', smeekte de milieubeweging vijfen- j jaar geleden al. Striemende leuzen jleren de ideologie maar smoren vaak in ie weerbarstige praktijk. Zo was het ook met - hartenkreet: hij leek eerder te zijn voort- i uit Westers eigenbelang op lange dan uit begrip voor de alledaagse i van het proletariaat in landen zoals lië, Ruanda of Indonesië. Zonder de l geweld aan te doen, kon de tover- net zo goed andersom op een span doek prijken: 'Red het regenwoud - koop r hardhout'. Heel verwarrend natuurlijk, met name voor Westerlingen die zich afvragen of f wat kunnen doen om een "milieuramp Ie bezweren. Welke tuinmeubeltjes ze met goed fatsoen kunnen kopen, bijvoorbeeld. Gelukkig is de Vereniging Milieudefensie vo rige maand met een helder koopadvies op de proppen gekomen. Allerbeste__keus, "volgens ie laatste inzichten van Milieudefensie: tro- isch hardhouten tuinmeubelen met het eurmerk van de Forest Stewardship Council JSC). Tweede keus, maar nog altijd niet fout: outen tuinmeubelen van zachtere of inland- soorten zoals naaldhout, robinia, eiken en [Deuken. Slechtste keus: tropisch hardhouten «meubelen zonder FSC-keurmerk, of tuin meubelen gemaakt van kunststof. Gladde "mstoelen zijn per definitie milieubelas tend, alleen al vanwege de hoeveelheid ener- fe die nodig is om het plastic in een vorm te «ten. Tropisch hardhout is alleen prima als het :a FSC-certificaat draagt. Op dit moment is it keurmerk de enige garantie dat het daad werkelijk afkomstig is uit goed beheerd bos, it de kans krijgt om zichzelf te herstellen," 'egt Gemma Boetekees van Milieudefensie. te FSC is een wereldwijde organisatie zonder nstoogmerk. Ze probeert duurzaam bosbe er te stimuleren door rekening te houden et ecologische, economische en sociale fac- •reninhetgroeiland. oir toch op met het plengen van krokodillen- r'ten om de teloorgang van enorme stukken rgaiwoud, stelt de FSC. Het groene goud is o eenmaal een gemakkelijk toegankelijke reductiefactor in tal van overbevolkte ont- 'kkelingslanden. Wie het gebruik van die tast milieuvriendelijke grondstof wil ver fden, of de houtverwerkende industrie wil fenhouden met alle laaggeschoolde banen 'eruit kunnen opbloeien, frustreert per de- ntiede economische groeikansen in die lan- - en daarmee de strijd tegen de menson- aardige armoede. De FSC vindt het juist een 'daging om samen met de overheden van landen te zoeken naar een ecologisch ac- -Ptabele, dus duurzame, exploitatie van het oene goud. de FSC zijn internationale organisaties ngesloten zoals de World Rainforest Move- fflt, het Wereld Natuurfonds, actiegroepen 'zich bekommeren om het lot van inheem- wlkeren, vakbonden, maar ook importe- bedrijven zoals Ikea, Gamma en Ohra. taillerend op een waarschijnlijke schaarste r de wereldmarkt heeft de Arnhemse verze- alvast kapitalen geïnvesteerd in een -ffisale productieplantage in Costa Rica •■rteak, de beste van alle hardhoutsoorten. -"Nederlands parlement juicht de nieuwe l°fsc'le beleidlijn toe. Meer dan 250 ge- - aten, 140 woningbouwverenigingen, 70 '^H'vükelaars en drie Doe Het Zelf-ke- Sr e" intentie-verklaring van de a' Mdertekend. De eerste partijen hout «t'n?n ^"keurmerk zijn dit seizoen al ver- aan Nederlandse consumenten. 'liar kijk uit", zegt Gemma Boetekees van Krokodillentranen om het regenwoud ü&jT r t;. y -- t', K v.' lis-., -iü-g-K Kaalslag in het regenwoud. Waar de motorzaag brult, krioelt het van de straatarme stropers. Milieudefensie. „Er zijn nogal wat winkels en houthandelaren die klanten nu foute produc ten proberen aan te smeren met de meest bru tale beweringen. Bijvoorbeeld met het ver kooppraatje dat het meranti of shorea tuinta- feltje afkomstig is van een herbebossingspro ject in Vietnam; dat het hout dus ecologisch verantwoord gewonnen is en dat verkoop bij draagt aan de economische wederopbouw van het land dat zoveel te lijden heeft gehad van onze ontbladeringsmiddelen en explosieven. Leuk verhaal. Maar volstrekt oncontroleer baar als het FSC-label ontbreekt." IBN-DLO in Wageningen, het onafhankelijke kennisinstituut voor bos- en natuurbeheer, bevestigt dat het keurmerksysteem van FSC op dit moment „het enige wereldwijd opere rende en controleerbare systeem voor duur zaam bosbeheer is". Woordvoerder Paul Hillegers - hij staat in Wageningen aan het hoofd van de afdeling die zich dagelijks druk maakt over de vraag of en hoe ergens ter wereld nog een plukje re genwoud te redden valt - is wel te spreken over de introductie van het groene label. „De absolute boycot van alle tropisch hardhout ging voorbij aan de dieperliggende oorzaak van de ecologische catastrofe die zich afte kent. Wie het restant aan ongerept regen woud wil redden, kan beter meehelpen zoe ken naar een oplossing voor de bittere armoe de in Latijns-Amerika, Afrika en Zuid-Oost Azië", aldus Hillegers. IBN-DLO neemt zijn verantwoordelijkheid door uitvoerbare beheersadviezen te ver strekken aan regeringen ter plaatse. Zo zijn Nederlandse wetenschappers en bosbouwers, onder wie 'apenbeschermer' Willy Smits, nauw betrokken bij het voorbeeldproject op Kalimantan, het Indonesische gedeelte van het eiland Borneo, waar 's werelds grootste beschermde leefgebied voor orang oetans ligt. De brandhaarden van de voorbije weken be dreigden ook dit reservaat. Bomen brandden als zestig meter hoge fakkels. Dertig mensa pen kwamen in de vlammen om, 29 jonge weesdieren kwamen in het opvangcentrum van Smits terecht, zo liet hij weten aan zijn chef Hillegers. Ontbossing begint doorgaans relatief klein schalig en op het oog onschuldig. De regering zit verlegen om harde valuta en gunt in een ongerept natuurgebied een kap-concessie aan een kapitaalkrachtige onderneming. Bijvoor beeld om een delfstof als goud te winnen. Of om een plantage aan te leggen die kan voor zien in een lucratieve vraag uit het rijke Wes ten. Meestal verandert tropenbos in een palmolieplantage voor de zeep-industrie, in toenemende mate krijgen stukjes jungle een nieuwe bestemming als pulphoutplantage voor de papierbranche. Ertswinning via mijnbouw vergt grote hoe veelheden brandstof. In het tropisch regen woud is dat geen probleem. Ecologisch waar devolle sleutelbomen eindigen dan als brand hout, terwijl snelgroeiend plantagehout van inferieure kwaliteit net zo bruikbaar was ge weest. Als de motorzaag ruimte maakt voor de aan leg van een grootschalige plantage, is de oogst aan tropisch hardhout niet meer dan een toe vallig nevenproduct van landontginning. Volgens IBN-DLO verdwijnen doorgaans al leen de duurste stammen van vochtbestendige soorten zoals teak, meranti, mahonie en mer- bau per schip naar het noordelijk halfrond. Het leeuwendeel van de opbrengst bestaat uit lagere houtsoorten, door de houtverwerkende industrie ter plekke verzaagd tot planken en balken voor de lokale bouwbehoefte. Er heerst woningnood door de onstuimige bevol kingsgroei en de vraag naar bouwhout is niet aan te slepen. Hillegers: „Of er worden bezemstelen ge maakt van het overblijvende hout, in een van de spaarzame fabrieken op het overbevolkte eiland waar alleen de grootste geluksvogels een vaste baan vinden. Soms - je weet vante- voren nooit wie de beste bieder is op de vrije markt - gaan die stelen weer in scheepsladin gen naar het Westen." Waar de motorzaag brult, krioelt het van de straatarme stropers. Ze kunnen alles gebrui ken wat het plotseling ontsloten bos prijs geeft, of het nu baby-orangs, sprokkelhout, dorre bladeren, apenvlees, schildpadden, kruiden of noten zijn. De verzamelaars zijn nieuwkomers. Landloze en werkloze gezinnen, afkomstig van overbe volkte regio's elders. Ze zoeken hun geluk in de nog onbewoonde rand van de jungle, waar de vrachtwagens van de houtvesters sporen trekken in een gebied dat nooit eerder toe gankelijk was voor mensen. Uit zijn tijd in Indonesië weet houtvester Hil legers hoe het eraan toegaat. Vanuit het over bevolkte Java trekt een permanente stroom hongerige migranten naar Sumatra en Kali- mantan. Ze bewegen zich in het kielzog van de kapbedrijven, strijken een lucifer af in een zijperceel en annexeren de strook land die af brandt voor eigen doeleinden. Hillegers: „Ze beroepen zich op de adat, het eeuwenoude ge woonterecht in Indonesië. Volgens dat recht, dat trouwens indruist tegen de wetgeving van de nieuwe republiek, mag de ontginner de ge wonnen grond in gebruik nemen. De pyromaan bouwt een hutje op de asresten van de woudreuzen, schoffelt en ploegt. Zo knabbelen dagelijks tienduizenden migran ten aan de randen van het regenwoud. Hille gers: „Het klinkt wreed. Maar het bos is al leen te redden, als we die scharrelaars eruit weten te houden." Het is haalbaar, volgens IBN-DLO, als elk land het geldende bestemmingsplan voor de oerbossen stringent naleeft. Zo'n plan gaat meestal uit van vier cirkels, die dooraderd zijn met rivieren en brandsingels om vuur zeeën te keren. De roos van de cirkel verdient bescherming tegen elke menselijke penetratie. Dit blijft het ongerepte territorium voor zeldzame dier soorten. Daaromheen ligt een ring van bossen waarin kap, of toeristische safari's, op be perkte schaal zijn toegestaan. Elke kale plek in die ring moet zo klein blijven, dat de fauna de kans krijgt om terug te groeien naar de oorspronkelijke toestand. De derde cirkel in grootte, heeft de status van productiebos. Hier moet net zoveel hout wor den aangeplant als gekapt. Tenslotte is er dan een vierde ring, waar omvorming van jungle in landbouw-, bedrijfs- en leefgrond voor de lokale bevolking toelaatbaar is. Verdreven De wereldwijde 'longfunctie' van de bossen, die zorgen voor frisse, schone lucht en stof deeltjes uit de dampkring filteren, blijft tot in de derde ring bestaan. Grote zoogdieren ster ven zelfs in de tweede cirkel al uit. Bij selec tieve kap overleven hooguit vijf van de tien exemplaren, zo schatten ecologen. Dieren worden immers uit hun vertrouwde leefge bied verdreven. Ze moeten het territorium van een soortgenoot binnendringen en dat leidt al snel tot voedselschaarste. IBN-woordvoerder Hillegers: „Het regenere rend vermogen van tropische houtsoorten bij selectieve kap is verbluffend. Binnen vijftig jaar raken stammen weer volgroeid. Maar het kan duizend jaar duren voordat een ecosys teem weer volledig is opgebouwd." In de meeste tropenlanden is het ruimtelijke ordeningsplan niet meer dan een verzameling dode letters in een wetsboek. Het toezicht op de naleving laat zwaar te wensen over. Soms is controle sowieso moeilijk, zeker in een federale staat als Indonesië: zo groot als Europa maar dan met zeeën ertussen. Slim meriken zoeken de mazen in de wet. Corrup tie, speculatie, eigenrichting, zelfredzaam heid, vasthouden aan oude gewoonterechten, medelijden van lokale autoriteiten met mi granten die een middel van bestaan koeken: het speelt allemaal een rol bij de vraag waar om het tropenwoud almaar verder afbladdert; waarom er toch weer een nieuwe concessie is verleend terwijl de nationale regering zulke plechtige woorden spreekt op wereldconfe renties over klimaatverandering. I Grotesk In Ghana is naar schatting van de World Rainforest Movement eenderde van alle ont bossing illegaal. In Paraguay heeft de smok kel van illegaal gewonnen hout naar econo misch groeiland Brazilië zulke groteske vor men aangenomen, dat over vijf jaar al het commercieel winbare hardhout van dit land waarschijnlijk op is. In Brazilië zelf, het land dat volgens het In ternationaal Monetair Fonds een voorbeeldi ge economische groei doormaakt; wordt in het Amazonegebied 34 maal zoveel hout ge kapt als in de jaren tachtig. Illegale activitei ten maken er een groot deel van uit; net zoals in Kameroen of Indonesië. „De centrale regelgeving moet worden nage leefd tot op dorpsniveau. De meeste branden ontstaan niet per toeval op de plekken waar zich een concentratie van bezitloze mensen bevindt", aldus Hillegers. Ook de World Rainforest Movement (WRM) noemt de bestrijding van de armoede aan de rand van het bos, prioriteit nummer één. „Het Westen kan meehelpen", vinden de milieu activisten. „Bijvoorbeeld door de aanleg van duurzaam productiebos. Daar spruiten banen uit voort." Of het voldoende is om tenminste een deel van het oorspronkelijke regenwoud te redden? Niemand die het weet. Want stel dat alle In donesiërs hetzelfde welvaartspeil willen be reiken als wij Nederlanders - en waarom zou den ze die droom niet mogen koesteren? - stel dat hun hoop uitgaat naar een comfortabel huis om in te wonen; een auto voor de deur, winkelcentrum om de hoek, vijfentwintig zenders op de buis, uitvalswegen naar alle windstreken. Om dat leefgemak te verwezenlijken zouden groene oases zoals Sumatra en Kalimantan volledig moeten verstedelijken. Dat belooft wat, voor het broeikaseffect en de orang oetan. Gemma Boetekees, namens Mi lieudefensie actief in de Rainforest Move- ment: „Zo bezien staat de samenleving, op de drempel van een nieuwe eeuw, voor een vraagstuk dat het uiterste vergt van ieders denkvermogen." De hoofdprijs in die collectieve quizvraag is navenant: een wereld die zowel ecologisch duurzaam, als rechtvaardig is. De paarden van het Pajottenland WEEKEND René Lancee zit met de brokken WEEKEND Bali, de j parel van Indonesië VAKANTIE REIZEN r Psion 5: handzame topper INTERNET

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1997 | | pagina 45