Weekend
Markt
TP
'ledereen od straat
Ook de Mossad is niet onfeilbaar
ue,
nia,
ailand
Een bericht
uit de ruimte
1
ENIEUR
UR
5UPERVISOR
trdiger m/v
anager ,1
Uit pure doodsangst ontvluchtte
Abdel Kader in het voorjaar van
1994 het broodbakkersbestaan
in de Algerijnse stad Oran.
Als sympathisant van het
Islamitisch Reddingsfront (FIS)
waande Kader zich niet langer
veilig. Ongeveer tegelijkertijd
verliet ook Malika Boucetta het
Algerijnse vaderland. Anno 1997
worstelen Kader en Boucetta in
West-Brabant - door de niet af
latende stroom berichten over
moordpartijen - dagelijks met
de knagende onzekerheid over
het lot van de daar
achtergebleven familieleden en
vrienden.
Gezocht
Vluchtelingen volgen met angst en beven gebeurtenissen in Algerije
Bidden
'Algerijns geweld
heeft een
vertroebelde
voedingsbodem'
Ook na de meest recente
moordpartij in de 'Driehoek
des doods' - de streek tussen
de Algerijnse hoofdstad
Algiers en de steden Blida en
Medéa - valt door de
Midden-Oosten-deskundigen
over de oorzaak daarvan
'niets met zekerheid zeggen'.
De Mossad, alom beschouwd als
de beste geheime dienst ter
wereld, kwam onlangs blunde
rend in actie in Jordanië.
De mislukte aanslag op een poli
tiek leider van de islamitische
Hamas-beweging bracht
ernstige schade toe aan de
reputatie van de legendarische
Mossad en gaat de boeken in als
een van de grootste fiasco's in de
historie van de Israëlische
inlichtingendienst.
Mislukte aanslag Jordanië richt zware politieke schade aan
ZATERDAG 11 OKTOBER 1997
Iers die werkzaam zijn in de
Chemie, zoeken wij voor vast
bende functies:
limaal 5 jaar ervaring als project
Istrie of (petrojchemie. U organi-
'jrktuigbouw, elektriciteit en auto
pet project qua budget, techniek
an.
heeft een ruime ervaring in PLC-
maakt de studie, begroting en
Jarvaring in de (petro)chemische-
[hoogte van batch processen. Uw
jonceptionele studies basic en
bestaan uit het uitvoeren van
feest voorkomende type van pom-
Innis is vanzelfsprekend.
bjekten van onze clientèle mecha-
port, opslag en bulk. U zet even-
feterial handling systemen uit.
I de constructie van zowel nieuw-
begroten U rapporteert de wer-
n analyseert de projektkosten van
fen de door u opgemaakte budget-
Ilenkennis en constructie ervaring
als uitbreidingen van industriële
Ste geautomatiseerde planningsys-
pn/of PL-1 in een IBM Mainframe
ook interesse voor andere profie-
Jjctie installatie van mechanisch
yiat de uitvoering volgens de juiste
Ide budget en volgens het voorop-
Itie installatie van instrumentatie-
iiten zodat de uitvoering volgens de
Opgestelde budget en volgens het
ake-off, het samenstellen van werk-
jrbereiding van een werfproject die-
financiële voorwaarden aanbie-
•gnoemde functies, gelieve u een
pan:
brheen Doedijns Technomarkt) is een
0 vestigingen door heel Nederland. De
leranciers van technische materialen voor
assortiment (o.a. kogellagers, pneuma-
k, gereedschap, werkplaatstoebehoren,
een uitgebreid servicepakket staan een-
arkt. De organisatie wordt gekenmerkt
ving waarin initiatief wordt gewaardeerd.
pur zoeken wij met spoed een
net onze huidige klanten en werft
|de gesprekspartner voor de industrie en
om te zetten in commercieel succes.
1 inzicht te handelen (binnen het kader
fit omzet- en margeverantwoordelijk en
smanager.
adviseren en succesvol te onderhande-
rvermogen, verantwoordelijkheidsgevoel
ercieel en resultaatgericht ingesteld,
en "9 tot 5" mentaliteit
ktuigbouw of ervaring in een vergelyk-
5 en 35 jaar en is woonachtig in de regio,
s een pré, maar geen vereiste, wel de wn
nde functie binnen een gerenommeerde
aantrekkelijke aanvullingen (gebaseerd
cundaire voorwaarden en een auto va
htïngen te kunnen voldoen, stuurt ui bin
ff en c.v. naar TechnoMarkt Groep t.a.
343, 3004 EH Rotterdam. Voor méér inw-
met de heer J. Zuidema: 076 - 503 3
||t
les Petitweg 7-5 4827 HJ Breda
foon: 076-5873953
076-5873781
lil: leeuwen@concepts.nl
)r relaties in Breda enthousiaste medew I
eet leiding aan een aantal medewerkerzet
leert hen in hun werkzaamheden. I
iestand en het onderhouden van re a
onde HBO-opleiding en enkele jaren com
m zowei vriendelijk als zakelijk "rje. I
t vorm te geven aan het begrip die
alariëring en prima secundaire arbeids I
nnderhou-1
antwoordelijk voor het aangaan, en
a kandidaten. U bezoekt opdrach g I
geschikte kandidaten. en rele-1
ronde HBO-opleiding en enkele jar
nerciële en klantgerichte instelling l
secundaire arbeidsvoor
Eeuwenlang is het zo gegaan. Een knecht komt
aangelopen over de zandweg en zegt enigszins
beteuterd tegen zijn baas: 'Hier ben ik weer,
baas. Het werk is af.' De baas vraagt: 'Waar is
het karretje?' De knecht krabt onder zijn pet en
zegt: 'Het karretje? Dat ben ik kwijt.' De baas
wordt kwaad: 'Nou nog mooier. Waar is het?'
De knecht mompelt: 'Ik weet het niet. Ergens.'
De baas roept: 'Nou, doe niet zo gek joh. Ga
het halen en wel meteen.' De knecht gaat op
pad en als het duister invalt is hij terug, dood
moe, maar mét het karretje.
Maar de tijden zijn compleet veranderd. Het
grondstation Pathfinder heeft een karretje
naar Mars gestuurd. Het wagentje heeft zelfs
een naam, Sojourner. Nu is de Pathfinder het
karretje kwijtgeraakt. Sojourner dwaalt over
de wegen van Mars die lang niet zo mooi zijn
aangelegd als bij ons. Denk maar even aan een
winkelwagentje dat 's nachts door de lege bin
nenstad zwerft en met geen mogelijkheid de
Albert Heijn terug kan vinden.
Het probleem is nu dat we tegen de Pathfinder
niet kunnen zeggen: 'Joh, doe niet zo gek. Ga
dat karretje halen.' Tussen ons en die arme So
journer zit een geweldige afstand en een hele
boel techniek. Met de Mir is het al een hele tijd
mis. Dat is een kosmische trein die zowat alle
wissels gemist heeft en nu niet veel meer is dan
een brok ruimteschroot. Er zitten mensen in,
maar die zijn ziek van ellende en kunnen niks
meer. Waarschijnlijk heben de Russen de Mir
volgestopt met goedkope, ondeugdelijke ap
paratuur en heeft de Moskouse maffia er ook
nog mee zitten knoeien. In dit geval hoeft de
I baas zijn kar niet eens meer terug te hebben.
Dat is de tragiek van onze tijd. We hebben veel
knoppen onder onze vingers, maar we hebben
eigenlijk nergens meer greep op. Het is zelfs zo
erg dat we voor greep tegenwoordig liever het
Engelse grip gebruiken. Dat betekent niks
méér, het toont alleen aan hoe groot de ver
vreemding is geworden. Alles gebeurt op af
stand, of je nu baas bent of knecht.
I Als je verhuist, voel je je pas gelukkig als de tv,
de videorecorder en de cd-speler volledig zijn
I geïnstalleerd. Maar stel dat je in de drukte je
afstandsbediening bent kwijtgeraakt. Dan ben
je nergens. Zonder zo'n apparaatje zijn je
prachtige, dure toestellen koud en stil. De af
standsbediening is zo snel een onmisbaar on
derdeel van ons leven geworden, dat we er
zelfs geen Engels woord voor hebben overge
nomen. We bedienen de wereld om ons heen
via een brokje techniek dat precies in de hand
palm past.
Het paarse kabinet is een toonbeeld van afstan
delijkheid. Het is voortdurend in werking, de
lampjes branden, maar wij hebben er geen idee
van wat er allemaal gebeurt. Wim Kok is een
robot die nog nooit heeft gehaperd en de kie
zers zijn graag bereid hem nog eens vier jaar
van batterijen te voorzien.
Verdriet beleven we op afstand. We huilen en
kopen bloemen voor prinses Diana en Meindert
Tjoeiker, die we persoonlijk niet gekend heb
ben. De media hebben zich van verre tot ons
gericht en we voelden ons massaal aangespro
ken.
Kinderen zijn vertrouwd met afstand. In som
mige gevallen worden ze door hun ouders op
afstand bediend. Zelf doen ze van harte mee,
1 ze weten niet beter. Op scholen schijnen heel
j veel leerlingen een raar elektronisch dingetje
bij zich te hebben. Een tamagotchi, dat is Ja-
J oans voor ei. Het ding moet verzorgd, ja ver
troeteld worden door het eigenaartje. Het
j geeft piepjes en dan moet het gevoed, ver
schoond of uitgelaten worden. Niet echt, maar
virtueel, snapt u wel? Ais je de commando's
stipt bijhoudt, blijft de tamagotchi leven en an-
I bers gaat het ding dood. Virtueel natuurlijk,
maar het geeft toch verdriet, een soort Di-ver-
briet, vermoed ik.
Hoe behoeden wij de nieuwe generatie voor
I «en val in de onmetelijke afstandelijkheid van
bet leven? Hoe voorkomen we dat ze straks
r?nddwalen op Mars en niet meer te bereiken
ajn? Nou, minister Ritzen dacht alles op te los-
j sen door werkloze academici om te scholen tot
I docenten in het basisonderwijs. Dus door van
j grote afstand mensen in de klassen te droppen
j ,e eigenlijk iets heel anders willen en beslist
met klaar zijn voor ai die kleine tamagotchi-
spelers, video-verslaafden, drugsgebruikers en
weiaars, Deze week draaide hij dat plan
*er een beetje terug. Hij zei dat hij afstand
«m, nog weer afstand dus!
wat we nodig hebben zijn aardige meesters en
«ve juffen, die echte spelletjes doen met de
as en de kinderen leuke versjes voorlezen als
'an karretje dat op de zandweg reed'.
alariëring en prima s
nde functies kunt u binnen twee
bovenstaand adres.
weken ee«
Door Carlo Nijveen
Bi^H én telefoontje. Niets lijkt
voor de 39-jarige Abdel
Kader makkelijker dan
dat ene telefoontje, waar-
mee hij voor de eerste
keer sinds bijna vier jaar de stem van z'n
moeder terug zou kunnen horen.
Maar sinds Kader in het voorjaar van 1994
vanuit zijn woonplaats Oran naar Nederland
vluchtte, heeft hij van haar en de andere in
Algerije achtergebleven familieleden en
vrienden weinig tot niets meer vernomen.
Heel af en toe sijpelt bij het door Kader en
zijn echtgenote Zohra (38) bewoonde West-
Brabantse rijtjeshuis - via vrienden en be
kenden in Frankrijk - wat spaarzaam nieuws
vanuit Algerije binnen.
Direct telefonisch contact is echter absoluut
onmogelijk. Want Kader weet vrijwel zeker
dat het gesprek door de geheime dienst zou
worden afgeluisterd. Waarna hij opnieuw
doodsangsten zou moeten uitstaan. Deze keer
voor de geliefden aan de andere kant van de
lijn.
Tegelijkertijd is de onzekerheid over het lot
van Abdels moeder en Zohra's zusters en
moeder, door de niet aflatende stroom telev
isie- en krantenberichten over de moordpar
tijen onder de Algerijnse burgerbevolking,
voor het gevluchte echtpaar bijna ondraaglijk
geworden.
„Toen we nog in Algerije woonden, zag je ten
minste waar het gevaar vandaan kwam," ver
zucht Kader. „Nu kan iedereen daar op straat
de vijand zijn. Een bejaarde, een vrouw of een
kind. Het is allang geen oorlog meer die alleen
door mannen wordt gevoerd. De hele bevol
king is bij het geweld betrokken geraakt. Ook
het leger ziet in elke burgergroepering een
mogelijke vijand, die de militaire macht in
gevaar brengt."
Daarom hebben de militairen er volgens Ka
der veel belang bij dat het FIS en de GIA (res
pectievelijk het Islamitisch reddingsfront en
de Gewapende Islamitische Groep) onderling
een felle strijd blijven leveren. „Als de rege
ring de slachtpartijen onder de burgerbevol
king krachtig zou veroordelen, kan het ge
weld daarna misschien afnemen. Zeker wan
neer ze, na een politieke dialoog met het FIS,
eem gezamenlijk front tegen het GIA en de
andere extreme groeperingen zou vormen."
Voordat Abdel zijn vaderland verliet, werd
hij als FIS-sympathisant door de Algerijnse
regering gezocht. Na een aantal malen te zijn
gearresteerd en verhoord, dook hij onder op
een schuiladres. Daarna werd zijn echtgenote
Zohra regelmatig mishandeld en bedreigd.
„We konden daar niet langer blijven. We
De sporen van een bloedbad begin september in Beni Messous, een buitenwijk van Algiers. Er werden 49 mensen vermoord, foto epa
móesten weg," vervolgt Kader. „Ook al waren
de grote slachtpartijen nog niet begonnen.
Doordat ik voor het FIS propaganda-teksten
van het Frans in het Arabisch vertaalde, was
ik in de ogen van de regering een belangrijke
tegenstander geworden. Ik gaf immers be
langrijke politieke informatie door aan ande-
jj
ren.
Omdat met name het sociale programma van
het FIS Kader aansprak, werd hij een paar
jaar eerder aanhanger van de moslim-organi
satie. Volgens Kader is het FIS, vergeleken
met de regering en de GIA, een gematigde
groepering. De terugkeer naar Algerije blijft
voor Abdel, Zohra en de drie jonge kinderen
van het echtpaar - nu in afwachting van de
Nederlandse verblijfsstatus - door het inmid
dels hoog opgelaaide geweld voorlopig echter
volstrekt uitgesloten.
„Hoewel ik weet dat mijn moeder haar klein
kinderen dolgraag zou willen zien," zegt Ka
der op halfzachte toon. „Maar ook pal naast
de legerkazernes vinden met regelmaat
slachtpartijen plaats. Nogmaals, zonder dat
de regering ingrijpt." Ook Malika Boucetta
(34) - die kort geleden de Nederlandse ver
blijfsstatus kreeg toegewezen - volgde de re
cente berichten over de bloedbaden in Alge
rije met grote bezorgdheid. Bijna vier jaar ge
leden liet zij haar nu 12-jarige dochter Kha-
dija - na hoog oplopende 'persoonlijke pro
blemen' - in het vaderland achter. Twee keer
heeft Boucetta (voor haar noodgedwongen
vertrek administratief medewerkster bij een
groot bedrijf in Oran) haar dochter sindsdien
aan de telefoon gehad. In haar geval zonder
risico.
„Vorige week heb ik Khadija voor de laatste
keer gesproken. Maar we praatten nauwe
lijks. Omdat we allebei niet konden stoppen
met huilen. Mijn dochter werd tijdens het te
lefoongesprek ook nog boos op me. 'Weet je
wel wat er in Algerije gebeurt?', vroeg ze me
verontwaardigd. Elke dag bid ik dat ik m'n
dochter op de een of andere manier hierheen
kan laten komen."
Tegelijkertijd pijnigt Boucetta zichzelf met
het volgen van de nieuwsuitzendingen van de
Algerijnse staatszender Algerian TV, die ze
dagelijks via een speciaal aangeschafte scho
telantenne kan ontvangen. „Het maakt me
gek om te zien dat kennelijk niemand een op
lossing wil zoeken. Ook voor Algerian TV is
het geweld bijna een normale zaak geworden.
Vorige week nog zag ik een reportage over een
vrouw van wie tijdens een bloedbad de keel
was doorgesneden."
Volgens Boucetta gaat haar vaderland aan
dergelijke incidenten langzaam kapot. „Ter
wijl Algerije ooit zo'n mooi land was. Vroeger
wandelden we in Oran 's zomers tot twee uur
's nachts op het strand. Of namen we een duik
in de zee. Maar laatst nog vond vlakbij de
stad het zoveelste bloedbad plaats. In Algerije
vermoord men elkaar met plezier."
I Noot van de redactie: om privacy-redenen zijn
de in deze reportage gebruikte namen gefin
geerd.
De (opnieuw op gang gekomen) specula
ties over het plaatselijke geweld klinken
Midden-Oosten-redacteur Bertus Hen
driks van de Wereldomroep weliswaar
plausibel in de oren, maar zijn volgens
hem tot dusverre op geen enkele manier
'waterdicht bewijsbaar'.
„Ondanks alle ontkenningen door het Is
lamitisch Reddingsfront (FIS) en de rege
ring in Algiers wordt er door beide par
tijen waarschijnlijk al enige tijd onder
handeld. De vrijlating van de twee be
langrijke FIS-leiders Abassi Madani en
Abdel Kader Haschani (in juli van dit
jaar, red.) levert daarvoor het bewijs. Bo
vendien kondigde het Islamitisch Heils
leger - de na de burgeroorlog hevig ver
zwakte militaire tak van het FIS - vorige
maand een eenzijdige wapenstilstand
met het Algerijnse leger af."
Tegelijkertijd signaleert Hendriks dat
door het FIS wordt gespeculeerd over een
-niet bewijsbaar- verbond tussen de
Gewapende Islamitische Groep (GIA) en
een deel van de machthebbers in Algiers:
de generaals die fel zijn gekant tegen een
mogelijke vredesregeling met het FIS.
Hendriks denkt dat daardoor vaststaat
dat de twee extremistische moslim-groe
peringen een hernieuwde onderlinge
machtsstrijd zullen uitvechten. „De GIA-
leiders zijn woedend op het FIS. Dat zou
een van de verklaringen kunnen zijn voor
de slachtpartij in Bentalha, een Algierse
wijk waar veel FIS-stemmers wonen."
Een afrekening tussen de fundamentalis
ten onderling dus. En dat zou volgens
sommige deskundigen weer de opvallen
de passiviteit van het Algerijnse leger
verklaren, zegt Hendriks.
De - vermoedelijke - toenaderingspogin
gen tussen het gematigde deel van het
FIS en het Algerijnse regime zijn volgens
de Midden-Oosteni-deskundige echter
wel degelijk gericht op een vredesrege
ling. „Het FIS heeft de militaire strijd
verloren. Maar ook de regering is, net als
elk ander regime, bij het beëindigen van
het geweld uiteindelijk het meeste ge
baat. Een mogelijke deal met de gematig
de FIS-leiders is in de toekomst danook
niet uit te sluiten. Ondertussen gaat het
geregelde Algerijnse leger door met de
militaire operaties tegen de GIA-basti-
ons."
Mede daardoor zal ook de (nu nog zeer
actieve) GIA in Algerije uiteindelijk geen
militaire overwinning kunnen behalen,
verwacht Hendriks. „23 oktober worden
voor de gemeenteraden en provinciale
staten verkiezingen gehouden. Eerder al,
in november 1995, werd Liamine Zéroual
tot president gekozen. Zodoende poogt
de Algerijnse regering - ook doordat het
FIS bij de laatstgehouden parlements
verkiezingen werd uitgesloten - uitein
delijk een gecontroleerde democratie te
vormen. Met een bepaalde mate van legi
timiteit. Het lijkt erop alsof men die ge
dachte in het buitenland, met name in
Frankrijk en de Verenigde Staten, in elk
geval voorlopig ondersteund."
Door Dora Rovers
Pas deze week kwam naar buiten wat
zich eind vorige maand in de straten
van de Jordaanse hoofdstad Amman
heeft afgespeeld. Het vreemde incident werd in
eerste instantie afgedaan als een ordinaire
straatruzie tussen twee Canadese toeristen en
de lijfwacht van Khaled Meshal, kopstuk van
Harnas.
Pas toen Meshal begon te braken, zich duizelig
voelde en ademhalingsproblemen kreeg, begon
allengs duidelijk te worden dat hij was vergif
tigd door twee Mossad-agenten met vervalste
Canadese paspoorten.
Meshals liquidatie had Israëls antwoord moe
ten zijn op de bomaanslagen in Jeruzalem in
juli en september waarbij 21 Israëli's omkwa
men.
De consequenties van de mislukte operatie
reikten veel verder dan de Mossad in het
hoofdkwartier aan de Koning Saul-boulevard
in Tel Aviv ooit hadden kunnen bevroeden.
Een furieuze koning Hussein van Jordanië ver
brak de diplomatieke relaties bijna. Washing
ton reageerde eveneens woedend, het was net
bezig het breekbare vredesproces met de Pa-
lestijnen te redden. En premier Benjamin
Netanyahu, de verantwoordelijke voor de ope
ratie, zag zich genoodzaakt de oprichter van de
door hem zo diep verfoeide Hamas-beweging,
de gevangenzittende sjeik Ahmed Yassin, naar
huis te laten gaan.
Zelfs al was de aanslag op Meshal gelukt dan
nog was er sprake geweest van een enorme
blunder. Daar zijn de Mossad-deskundigen het
over eens. Yossi Meiman, schrijver van 'Every
spy a prince' en professor Benny Morris, mede
auteur van 'Geheime Oorlogen' keuren de
Mossad-actie op Jordaanse bodem af. Beiden
wijzen op de speciale relatie die Israël met Jor
danië en met koning Hussein onderhoudt, al
ver voor het vredesakkoord van 1994. Daar
komt bij dat Jeruzalem en Amman al vele ja
ren grotendeels in het geheim samenwerken op
defensiegebied en in de bestrijding van terreur
door Palestijnse organisaties. De Mossad had
zich volgens de twee deskundigen moeten rea
liseren dat de positie van Hussein aan de voor
avond van verkiezingen wankel is. Hamas-
aanhangers en overige moslim-fundamentalis
ten zouden in woede zijn ontstoken bij ook
maar de geringste indicatie van een Israë
lisch/Jordaanse samenwerking tegen de lei
ding van Harnas. Een dergelijke conceptuele
fout van de Mossad is volgens Meiman en Mor
ris uniek. Het prestige van de geheime dienst is
dan ook zwaar aangetast. Volgens Meiman, die
verbonden is aan de Israëlische krant Haaretz,
is het moreel van de Mossad-medewerkers
naar een dieptepunt gezakt. De mythe van een
onzichtbare Mossad die in elke hoek van de
wereld zit, is aan het wankelen.
Het instituut voor inlichtingen en speciale op
drachten, kortweg Het Instituut - in het He
breeuws Mossad - is eigenlijk maar klein. Het
telt nog geen 1200 medewerkers, administratie
en schoonmakers meegerekend. De top bestaat
uit 35 katsa's, officieren die overal ter wereld
worden ingezet om het gevaarlijkste werk te
doen. Dat is een handvol vergeleken met de
Amerikaanse en Britse inlichtingendiensten.
De Mossad kan echter putten uit een reservoir
van vrijwilligers in de joodse gemeenschappen,
de sayanim.
Professor Morris trekt een parallel met de
blunder die de Mossad in 1973 beging in Lille-
hammer, in het zuiden van Noorwegen. Hier
deugde in tegenstelling tot in Amman het con
cept van de operatie wel, maar mislukte de uit
voering ook volkomen. De twee Israëüsche ge
heim agenten doodden de verkeerde persoon
en werden gevangengezet.
Het tweetal dat in LUlehammer actief was had
een Marokkaanse kelner aangezien voor Has
san Salameh, de aanvoerder van de terreur
groep Zwarte September. Salameh was het
brein achter de aanslag tijdens de Olympische
Spelen in München waardoor elf Israëlische
atleten om het leven kwamen. De leider van
Zwarte September is zeven jaar later in Bei
roet alsnog door een autobom om het leven ge
bracht. Hij was de laatste in de rij van de vijf
tien daders van het bloedbad in München. Ze
zijn allen door de Israëlische geheime dienst
doodgeschoten of opgeblazen.
De Mossad stelt zich ten doel inlichtingen te
verzamelen over de vijanden van de joodse
staat en ze zo nodig te elimineren. Ben Gurion
zei bij de oprichting in 1951 het verzamelen
van inlichtingen te beschouwen als de eerste
verdedigingslinie van de joodse staat. In de
praktijk betekent deze opvatting dat het doel
alle middelen heiligt.
De vraag is of de liquidatie van leiders van ter
roristische organisaties, hoe doeltreffend ook
uitgevoerd, altijd de gewenste effecten sor
teert. De moordaanslag op de leider van de Is
lamitische Jihad, Fatkhi Shikaki, twee jaar ge
leden op Malta was een alleszins geslaagde
operatie. Het bracht de Jihad een zware slag
toe waarvan ze nog steeds niet is hersteld.
Maar de moord op 'de Ingenieur', Yiheye Ayy-
ash, van Hamas had een averechts effect. Ayy-
ashs liquidatie ontketende een golf van Ha-
mas-aanslagen. De twee Mossad-agenten die
zich uitgaven voor Sean Kandel en Barry Bith-
non en die verantwoordelijk waren voor de
knullig uitgevoerde aanslag in Amman hebben
nog heel wat uit te leggen. Wisten ze bijvoor
beeld niet dat Meshal een lijfwacht had? Hoe
bestaat het dat die in staat was de zes geheim
agenten die bij de vergiftiging betrokken wa
ren te overmeesteren? Was de dosis van het gif
ontoereikend? Waren er vluchtroutes bedacht?
De ontsnapping van enkele agenten naar de Is
raëlische ambassade getuigt daar in elk geval
niet van. De schrijver John ie Carre zou on
middellijk op straat staan als hij een dergelijk
onwaarschijnlijk plot aan zijn uitgever zou
presenteren. De opeenstapeling van blunders
houdt vooralsnog niet op. De vraag rijst name
lijk waarom de Mossad geen maatregelen had
genomen om de echte Sean Kandel af te scher
men. De 28-jarige Canadees zag op het Inter
net dat zijn naam in verband werd gebracht
met de aanslag! Toen hij een Canadese journa
list te woord stond was er weinig twijfel meer
over het feit dat de twee mannen in Canada in
derdaad Israëlische geheim agenten moesten
zijn. Rest nog een zeer essentiële vraag over de
'verdwijning' van een brief van koning Hus
sein waarin de vorst meldt dat Harnas wil on
derhandelen over een einde aan de terreuraan
slagen in Israël. Had de brief, die twee dagen
voor de aanslag was verzonden, premier Neta
nyahu op tijd bereikt dan had hij kunnen over
wegen de operatie af te blazen. De knullig uit
gevoerde vergiftiging van Hamas-leider Mes
hal zal in ieder geval niet leiden tot het opstap
pen van Netanyahu. Die heeft zijn positie vei
liggesteld met de instelling van een onder
zoekscommissie waarvan de leden door hem
zelf zijn benoemd.
