'Ik stoor me niet aan wielerwetten9
VOOR
FlSNIOi
FROM
SWEDÜ
Audi
Museeuw is verliefd
op de regenboogtrui
Alle panty's
Alle panty kniekousen
Herenslips
Damesslips
Theeglazen
Veren binnenkussentjes
Papieren servetten
Thee-/keukendoeken
Ol
_JL
POLO
Melka
DE STEM
SPORT
Maarten den Bakker heeft geleerd zijn hart te volgen
Week van waarheid voor titelhouder
3 halen 2 betalen
3 halen 2 betalen
40 x 40 cm 8.95 3 halen 2 bétalen
BIJ SONY GRA1
HULST
Een gedenl
Cruiser. De
pende doe]
re techniek
best verkoc
Mr. F. J. Haa
i i i i i
donderdag 9 oktober 1997 f$2
Maarten den Bakker, terug in de polder.
FOTO DE STEM/BEN STEFFEN
'Als je maar niet denkt dat je volgend jaar har
der gaat rijden of dat je straks wereldkampioen
wordt', zei Cees Priem toen Maarten den Bakker
hem onlangs vertelde dat hij deze winter over
stapt van TVM naar concurrent Rabo. In San Se
bastian rijdt de Zuid-Hollander vermoedelijk
zijn laatste koers voor TVM, nota bene in het
door Rabo gesponsorde nationale oranje tricot.
Een overgang van de ene naar de andere Neder
landse profwielerformatie ligt gevoelig. Het is
bijna een taboe, dat Den Bakker zonder aarzelen
doorbrak. 'Want ik stoor me niet aan al die wie
lerwetten'. Een gesprek met een renner die zijn
hart volgt en daarom ook enkele weken geleden
het fiscaal aantrekkelijkere België alweer ver-
ruilde y.o.or,de vertrouwde wijdse polders van
Voorne-Putten.
San Sebastian - Nog geen vijf mi
nuten rijden van de stank en ver
keersdrukte van het zuidelijke
Rijnmondgebied, is de Drieëndijk
nabij Heenvliet en Abbenbroek
een oase van rust. Maarten den
Bakker (van 26-1-1969) heeft er
sinds enkele weken weer intrek
genomen in het boerderijtje dat
hij drie jaar geleden samen kocht
met zijn Lendy.
„We hadden allebei heimwee naar
deze streek," zegt de Nederlandse
kampioen van 1996. Het afgelo
pen voorjaar verhuisde hij net als
veel van zijn collega's naar de bos
rijke omgeving ten noorden van
Antwerpen. „Het bekende ver
haal: centraler gelegen voor de
koersen en de aanlokkelijke fisca
le voordelen." Terug thuis in het
Zuid-Hollandse polderlandschap
vertelt hij het verhaal van zijn
kortstondige vrijage met de zui
derburen zonder een spoortje van
achteraf-schaamte. „Misschien
hebben we de beslissing om naar
België te gaan iets te snel geno
men. Er niet goed genoeg over na
gedacht. Maar aan de andere kant
was het het proberen waard."
Alsof hij de afloop al kende, brak
hij nooit resoluut met de Drieën-
dijk. „We kochten in België bij
voorbeeld geen appartement - wat
aanvankelijk wel de bedoeling
was -, maar huurden er een. Daar
naast wilde ik dit huis niet kwijt.
De komende winter hadden we
het hooguit willen verhuren."
Zover kwam het niet. „Het stond
ons plots allemaal tegen. Ik zat
ook nog heel vaak hier thuis bij
mijn ouders. Misschien was de af
stand iets te klein. Daardoor bleef
ik terugkomen en bouwde ik daar
niets op. Juist dat sociale leven is
voor mij belangrijk. Als ik thuis
kom na een koers wil ik het lekker
naar mijn zin hebben. Bij vrien
den langs gaan en over wat anders
praten dan wielrennen hoort daar
ook bij. Hier in deze streek kom ik
tot rust. Natuurlijk, die fiscale
voordelen zijn niet mis, maar je
goed voelen en thuis de accu kun
nen opladen, is ook belangrijk. Na
de Tour wist ik het zeker. Ik miste
daar in België gewoon teveel din
gen."
Nog een verandering
In diezelfde periode speelde er nog
een verandering door zijn hoofd.
Cees Priem bood hem voor de
Tour aan zijn contract met TVM te
verlengen, maar Den Bakker hield
de boot liever nog even af. Een
kort praatje met Jan Raas (de baas
van Rabo) had hem aan het den
ken gezet. „Jan vroeg of ik even
tueel interesse had om te praten.
Op zo'n moment doe je daar nog
r
WK
WIELRENNEN
SAN SEBASTIAN
Door Ad Pertijs
niets mee, maar na de aanbieding
van Cees had ik iets van 'waarom
zou ik eerst niet eens kijken of er
nog meer interesse is'. Het stond
me sowieso tegen om al voor de
Tour te tekenen. Ik vond dat veel
te vroeg in het seizoen."
De opmerking van Raas had de
nieuwsgierigheid van Den Bakker
geprikkeld. „Ik had en heb het
naar mijn zin bij Priem, maar ik
wilde ook wel eens wat anders.
Een nieuwe wind laten waaien
door je carrière is nooit verkeerd.
In principe stond ik open voor ie
dere nieuwe ploeg, maar het liefst
wilde ik in Nederland blijven.
Dan is er maar een keuze: Rabo.
De ploeg stond me aan en met de
aanbieding van Priem al op zak,
kon het geen kwaad om op zijn
minst te gaan praten."
Na twee gesprekken met Priem en
eentje met Raas was Den Bakker
er uit. Hij volgde zijn hart richting
een nieuw avontuur. Een over
gang die even uniek is als hij ge
voelig ligt. „Onderlinge concur
rentie is er altijd, maar omdat we
veel met elkaar optrekken, kun
nen de renners onderling goed met
elkaar opschieten."
Alleen van hogerhand ervaarde
Den Bakker af en toe de sporen
van de oude haat en nijd tussen de
Nederlandse ploegen. „Dan dach
ten we: waarom moeten we zo
koersen. Het gebeurde echter niet
vaak. Schrijven of praten over
slechte onderlinge verhoudingen
tussen Rabo en TVM is dan ook
zoeken naar onzin. Ik ervaar het
in ieder geval niet zo. Een over
winning van welk team dan ook is
goed voor de Nederlandse wieler
sport. Mensen die er anders over
denken, vind ik echt zielig. Juist
door elkaar te helpen, win je meer
koersen."
Gedold
Dat hij de afgelopen weken in het
peloton regelmatig gedold wordt
door zijn collega's, vindt hij niet
meer dan normaal. Die jongens
gunnen hem de overstap. De pijn
zit hem bij anderen. Deels omdat
het nieuws voortijdig uitlekte.
„Op een moment trouwens dat ik
nog niet had beslist. Priem wist
van niets, maar er viel ook nog
niets te zeggen. Ik had hem alleen
niet verteld dat ik met Raas was
gaan praten." Hij voelde zich niet
verplicht dat vooraf te melden.
Om de tafel gaan zitten met Raas
leverde volgens hem sowieso sche
ve gezichten op. „Cees Priem zei:
'Als je nu maar niet denkt dat je
volgend jaar beter gaat fietsen'.
Dat vind ik flauw. Waarom zegt
hij zoiets? Misschien uit teleur
stelling. Het is zo dat weinig jon
gens overstappen van Rabo naar
TVM of andersom. Maar een ren
ner die eens wat anders wil, zou
dan altijd verplicht moeten zijn
om naar het buitenland te gaan. Ik
heb daar geen boodschap aan. Er
zijn al zoveel van die zogenaamde
wetten in het peloton, waar je je
onmogelijk allemaal aan kunt
houden."
Na vijf jaar TVM was Den Bakker
toe aan wat anders. Hij zegt zeker
niet op de vlucht geslagen te zijn.
„Bij iedere ploeg is er wel wat,"
weet Den Bakker inmiddels. En
dus zegt hij zich nooit gestoord te
hebben aan de manier van werken
van Cees Priem en over de vaak
dominante tactische positie van
sprinter Jeroen Blijlevens binnen
het geheel.
„Cees is geen prater, maar zo zit
hij nu eenmaal in elkaar. Hij ver
staat niet de kunst om een renner
uit een wak te halen. Veel van die
jongens voelen zich aan hun lot
overgelaten. Dat beseft hij echter
zelf ook. Niet voor niets is Hen
drik Redant bij de ploeg gehaald.
Met hem lagen we vorig jaar nog
op de kamer en met 'Redantje'
kunnen we nu heerlijk praten over
het fietsen. De jongeren hebben
daar baat bij. Het wil niet zeggen
dat Cees daarmee onpersoonlijk
is. Wat dat betreft, ben ik hem nog
dankbaar hoe hij reageerde op het
moment dat mijn zus overleed
(kort voor de Tourstart van 1994,
red.) en toen Lendy en ik vorig
jaar een poosje uit elkaar waren.
Op dat moment toont hij alle be
grip en gunt hij je de tijd om din
gen te verwerken. Ik denk nu wel
eens dat hij vanwege die goede re
latie verwachtte dat ik bij TVM
zou blijven. Dat hij daarom zou
teleurgesteld is."
Het eeuwige gokken op de sprint
van Blijlevens, stond Den Bakker
ook wel eens tegen. „Maar dat is
niet de schuld van Jeroentje. Hij
heeft ons meer goed gedaan dan
wat anders. Met hem had we een
sterk wapen in huis en daar had
iedereen zijn voordeel bij. Af en
toe hadden we echter wat minder
zijn kaart moeten spelen. Niet dat
Jeroen er dan om vroeg, maar om
dat vanuit de ploegleiderswagen
die opdracht kwam. Jeroen was er
zelf ook niet altijd even blij mee.
De onderlinge sfeer was dan ook
goed. Het is geven en nemen in een
ploeg, dat wisten we. Dat is ook de
kracht van TVM. De renners ma
ken met elkaar de koers."
De buitenwereld ziet TVM als het
vriendencollectief, waar Rabo het
beeld van een steriel zakelijk ge
heel oproept. „Dat is logisch,"
vindt Den Bakker. „Rabo heeft
tijd nodig om te groeien. Jaren
lang moest Raas tot het laatste
moment wachten eer hij zekerheid
kreeg over het voortbestaan van
de ploeg. Dan is het moeilijk iets
op te bouwen."
De vraag of TVM Den Bakker ge
bracht heeft naar zijn maximale
niveau, omzeilt hij grotendeels.
„Ik vind het achteraf nog altijd
jammer dat PDM in 1992 gestopt
is. Bij die ploeg keek ik met grote
ogen naar mannen als Alcala en
Kelly. Ik ben er onwijs goed opge
vangen. Met Jan Gisbers kon ik
het goed vinden en later heb ik
veel geleerd van Ferdi van den
Haute. Bij TVM ben ik alle jaren
verbeterd, maar ik vraag me wel
eens af hoever ik was geweest als
PDM niet was gestopt."
Een topsporter is volgens Den
Bakker altijd zoekende. Vorig sei
zoen besloot hij samen te werken
met trainer Adrie van Diemen, de
man die inmiddels is verbonden
aan het Rabo-wielerplan. Na en
kele maanden brak Den Bakker
met zijn goeroe.
„Hij is me niet opgedrongen. Ik
wilde met die man werken en er
varen wat ik ervan kon leren. Ik
moet zeggen, in februari reed ik al
heel goed, maar snel daarna ging
het me tegenstaan. Ik ben niet ie
mand dié constant eënbegeleidér
of trainer om zich heen kan ver
dragen."
Ook met die afloop kon hij vrede
hebben. Hij was immers weer een
ervaring rijker. „Het is logisch dat
je altijd op zoek bent naar perfec
tie. Het houdt een renner scherp.
Jarenlang hebben we gedacht dat
de Italianen het juiste voorbeeld
gaven. Priem zag er nooit de voor
delen van in en misschien daarom
zoek je eerder zelf nieuwe dingen.
Achteraf kun je constateren dat
we iets te veel een trend achterna
gelopen hebben. Zoals bleek uit
mijn samenwerking met Van Die-
men. Meer en meer renners keren
terug naar de oude trainingsme
thoden. Ik weet inmiddels dat ik
mijn eigen gevoel moet durven
volgen. Als het in je hoofd niet
lekker zit, lukt het met de benen
ook niet."
„Vanaf nu volg ik mijn hart. Ik
ben op een punt aangekomen dat
ik weet wat ik wil." De ervaringen
van de laatste jaren spelen daarin
volgens hem een grote rol, „Want
ik weet nu dat ik hier wil wonen,
dat een trainer niets voor mij is en
dat ik naar een andere ploeg wil."
Als een krant
Eén ding heeft hij nog altijd niet
kunnen veranderen, zijn overla
den programma. Den Bakker nam
zich een jaar geleden voor minder
koersdagen te maken. Het kwam
er amper van. „Ik rijd op dit mo
ment als een krant. Na de ronde
van Nederland had ik het gevoel
niet meer op het juiste niveau te
rug te kunnen komen. Vanaf fe
bruari heb ik gewoon te veel gere
den. Dat is jammer, want de na-
jaarklassiekers liggen me. Als ik
me daar echter op wil concentre
ren, moet ik of het voorjaar of de
Tour laten lopen. En dat zou ik
ook weer niet willen."
Den Bakker meldde zich aanvan
kelijk af voor het WK, dat zondag
gereden wordt in San Sebastian.
„Ik wilde niet afgaan op een par
cours dat me ligt. Nu IGietemann
me nodig heeft als vervanger voor
Erik Dekker zal ik mijn best doen
om me zo goed mogelijk voor te
bereiden. Mijn eigen kansen zijn
nihil, maar ik ben nooit te beroerd
om voor anderen te werken."
De harde arbeid is hem als zoon
van een melkveehouder met de
paplepel ingegoten. De liefde voor
het boerenbedrijf is er nog altijd
en leidt op haar beurt weer tot
vertwijfeling. Zijn verstand zegt
immers dat hij na zijn actieve
loopbaan in de wielersport wil
blijven, maar het hart is niet voor
niets teruggekeerd naar de Ab-
benbroekse polder.
„Mijn vader hoopte altijd dat ik
als enige zoon het bedrijf zou
overnemen. Inmiddels weet hij
dat dat waarschijnlijk niet ge
beurt. Ik zou het dolgraag willen,
maar in deze tijd kun je niet zo
maar een boerderij overnemen.
Het boerenbestaan op zich schrikt
me niet af. Vroeg opstaan en hard
werken heb ik altijd gedaan. Maar
er komt meer bij kijken. Zaken als
wetten, boekhouding en het in
schatten van ontwikkelingen op
het gebied van markt en wetge
ving. Daarvoor heb je een goede
specifieke opleiding nodig en die
mis ik. Op zich zou het houden
van vleesvee, dikbillen, simpeler
zijn, maar die hele markt ligt op
zijn kont. Je kunt tegenwoordig
niet zo maar even boer zijn en dat
is best wel jammer."
Door Ad Pertijs
San Sebastian - België is in de ban van de wereldkampioen.
Het wel en wee van de met zijn gezondheid sukkelende Jo-
han Museeuw wordt bij onze zuiderburen deze week op de
voet gevolgd. Zondag verdedigt de Mapei-kopman in de
Spaanse badplaats San Sebastian de regenboogtrui, een
tricot waar hij verliefd op is geraakt.
Museeuw won het WK vorig
jaar in Lugano op een verbluf
fende wijze. De zondag ervoor
in Tours kondigde hij aan met
onmiddellijke ingang te stop
pen. Zijn vrouw Veronique
praatte hem de dagen daarop
om (pikant detail: mevrouw
Museeuw raakte in de week
tussen Parijs-Tours en WK
zwanger van haar tweede kind,
de afgelopen zomer geboren
Stephano) en als herboren legde
Museeuw vanuit het mistgor
dijn alle concurrenten vervol
gens op het WK in de luren.
België duimt deze week voor
een herhaling van die stunt. De
Vlamingen en Walen hebben dit
seizoen nog geen enkele grote
wedstrijd (ook geen Tour-etap
pe) gewonnen en hun laatste
hoop is gevestigd op Museeuw.
De titelverdediger kent echter
zijn zorgen. Zoals het hele sei
zoen de tegenslag hem al ach
tervolgt. Dit keer dreigde een
blaasontsteking roet in het eten
te strooien. Met bijna veertig
graden koorts moest Museeuw
afgelopen zondag afzeggen voor
Parijs-Tours.
Hij zat echter niet bij de pakken
neer. Daarvoor is Museeuw te
veel van de regenboogtrui gaan
houden. Hij zegt zich prettig te
voelen in dat tricot en ondanks
het uitblijven van grote succes
sen, meent de Belg een waardig
regerend kampioen te zijn. „Ik
vind niet dat er een vloek rust
op mijn trui," zei hij een maand
geleden toen zelfs Parijs-Brus
sel hem niet gegund was. Om
dat het afgelopen decennium de
ene na de andere wereldkampi
oen in zijn regeringsjaar om
mysterieuze reden uit beeld
verdween, zou er geen zegen
rusten op het regenboogtricot.
Museeuw wijst op een redelijke
erelijst, maar heeft zich voorge
nomen in een herkansing als
wereldkampioen ook de grotere
koersen te winnen. Na het voor
jaar werd het WK zijn hoofd
doel en dat laat hij door een
blaasontsteking niét opzij zet
ten. Ook al weet hij dat dezelfde
kwaal in juli een rampzalige
Tour tot gevolg had.
De lijdensweg van de titelver
dediger heeft de afgelopen da
gen in België tot ongekende toe
standen geleid. Zijn huis werd
dinsdag door de pers belegerd
op een manier zoals alleen pa
parazzi's dat kunnen. In de och
tenduren had hij een testrit ge
maakt en iedereen wilde daarna
weten of Museeuw wel of niet
naar Spanje zou afreizen.
Zonder een woord te zeggen,
verliet Museeuw zijn vesting in
Gistel. De Mapei-renner had
besloten om de drukte van Bel
gië te ontvluchten om zich in de
Zuid-Franse kustplaats St,
Raphael twee dagen voor te be
reiden op het WK. Op weg naar
de luchthaven van Brussel was
Museeuw echter in alle haast
zijn fiets vergeten mee te ne
men. Moeder Yvette bracht die
achterop. Bij terugkomst in
Gistel stelde zij de pers gerust:
'Johan is in orde'. België mag
blijven hopen.
(ADVERTENTIE)
HEMA
aanbiedingen geldig van
6 oktober t/m 12 oktober 1997
met gestreepte boord 7.95 3 halen 2 betalen
met kanten voorpand 7.95 3 halen 2 betalen
VANAF 1.75 3 halen 2 betalen
gedessineerd 2.95 3 halen 2 betalen
dessin 'Pottery' 4.95/5.95 3 halen 2 betalen
SELECTED
HERENMODE: BROUWERIJSTR 7
DAMESMODE: MARKT 14
POSTBUS 15 4500 AA OOSTBURG
I TELEFOON 0117-452213
Quality Men's Wt ar
BIJ AANSCHAF VAI
MINIDISC-SPELER
3 MD'S CADEAU TE
en bij aanschaf van een CE
bovendien nog eens f 100 l
MDX-C670RDS
(«vraag ons naar de actievoorwaarden De a
AUTOSHOP
Vismarkt ld. s'Grav
naast Albert Hejn
tel. 0114-311649
