DE STEM
V
^7^1 Carine
Hutsebaut
blijft vechten
voor waarheid
in de
Dutroux-affaire
1
Woedend was België. Laaiend op
politie, justitie en regering. Zij
waren verantwoordelijk voor de
affaire Mare Dutroux oordeelde
België dat massaal en witheet de
straat opging. Bijna een jaar la
ter berust België en gelooft het
al lang niet meer in de aange
kondigde veranderingen. Maar
onderzoekster Carine Hutsebaut
uit Brussel is nog altijd des dui
vels. „De deuren zijn inderdaad
weer potdicht, maar ik vecht
door."
E1
,997 Jo'1nCandle In TJ
Aqua - Barbie Girl
NFXkDood°n9e-(Meer>^
De Kast - In Nije Dei
PuH Daddy Faith Evans.
Be Missing You
Bzn - Wedding Bells
T Spoon-Sex On The Beach
Will Smith - Men In Black
M. Borsato en T. Oosterhou
Wereld Zonder Jou ls
De Bos - On The Run
Ginuwine - When Doves Gy
Backstreet Boys-Everybody
(Backstreet S Back)
Blackstreet - Fix
R. Kelly - Gotham City
Flamman Abraxas -1C :-
Love
Eternal -1 Wanna Be The Oily
Meredith Brooks - Bitch
Coolio Feat. 40Thevz -CII
When U Get There
The Kelly Family-Because ir
Love
Mariah Carey - Honey Combs
Wes - Alane
Tina Cousins - Killin' Time
The Verve - Bitter Sweet
Symphony
Boyz II Men-4 Seasons Of A
Loneliness
Refugee Camp All Stars -
Avenues
Dj Madman - Trouw Met Mij
Frans Bauer - Bella Madonna
Shola Ama - You Might Need
Somebody
Party Animals - My Way
UI' Kim - Not Tonight
Ultra Nate - Free
Hanson - Where'S The Love
Keith Sweat - Nobody Sweat I
Vengaboys - Parada De TettasJ
Chilli Feat. Carrapicho - Tic, ij
Tac
Michael Jackson - History
Golden Earring - Burning
2 Br. On The 4Th Floor - I'M
Thinkin1 Of U
Bob Carlisle - Butterfly Kisses
Nalin Kane - Beachball
Ricky Martin - Maria
George Michael - You Have
Been Loved
Dj Madman - Meisje (Zo Lelijk 1
Als De Nacht)
Aaron Carter - Crush On You
Age Of Love - The Age Of Lovj
No Mercy - Kiss You All Over
Jiskefet - Mijn Club
Janet F.Q~ Tip/J.Mitchell -
Got' Til It'S Gone
Members Of Mayday - Sonic j
Empire
Boyzone - Picture Of You
O Die 3 - Jongens
Is Ook Schitterend! -V.V.T.
(Voltooid Verleden Tijd)
Nance - He'S My Favourite Dj!
Nek - Laura Non C'E
Porn Kings - Amour (C'Mon)
Babyface Feat. S. Wonder
How Come How Long
Texas - Black Eyed Boy
Marianne Weber - Als Sterren
Stralen I
All Saints -1 Know Where Its
At
Yukkie B. - Wat Nou
Jon Bon Jovi - Queen Of New
Orleans
Todd Terry - Somethin Gom C
Chumbawamba - Tubthumpin
Chumbawamba
2 Eivissa - Oh La La La
Hanson - Mmm Bop
De Verleiding - Wilde Zee
Missy Elliot - The Rain
Anouk - Nobody'S Wife
The Verve - Pipe The Freshmeij
The Course - Ring My Bell
Rolling Stones-Anybody Sea
My Baby?
De Heideroosjes - Wurst i
Van Dik Hout - De Zon
Achterna
Mary J Blige - Everything
Bellini - Samba De Janeiro
Ruth Jacott - Altijd Dichtbij
Hero - Toen Ik Je Zag
Finley Quaye - Sunday Shinini
The Braxtons - Slow Flow
Elvis Presley - Always On My
Mind ,T r.
Without A Doubt - Don ^F
Celine Dion - Call The Man
Live - Turn My Head
Spiros - De Aarde Beeft
Spargo - Indestructible,
Paul De Leeuw - 'K HebJeLie
En Wacht Op Jou!
Normaal - Rockjes
Skik - Op Fietse Lohues
Babyface - Talk To Me
Ub40 - Tell Me Is It True
Gino Politi - Bella Africana
Mama'S Jasje - Als De Dagv
Tp°rank Boeijen - Eenvoudige
Man
Bjork - Joga
Bee Gees - Still Waters (B""
Shola Ama - You'Re The (rt
'bio Doubt - Spiderwebs
'De deuren
zijn weer
potdicht!'
j
-
...fe-V'.
I'Carine Hutsebaut: „Soms wil je het uit
schreeuwen: ziet nou niemand wat er aan
lit hand is in dit land?" foto herman ricourt
taRomainvanDamme
In haar kantoor aan de rand van het
Brussels centrum lacht ze schamper.
„Natuurlijk wordt er geprobeerd mij op
liiierlei manieren zwart te maken. Ik wil de
liaarheid weten en laat me niet opzij zetten,
[inkom, ik weet inmiddels veel. Dan maak je
lier in dit land geen vrienden!
Ksrine Hutsebaut (41) haalt de schouders op.
pat moet ik dan doen? Van de toren sprin-
misschien? Dat zouden ze wel willen ja,
Ita zijn ze van mij af."
|0phaar visitekaartje staat psychotherapeute,
Ivictimoioge en consultante pedofiliezaken.
[Zij werkt voor de vereniging ICMAC (Inter
national Center for Molested en Abducted
[Children) en is nauw betrokken bij onderzoe
naar kindermoorden in binnen- en bui-
[ienland. Ze schreef er een boek vol gruwelijk-
itden over.
p tracht me te verplaatsen in het zielenleven
de slachtoffers, van de ouders, en ja, zelfs
put de moordenaars. Ik probeer te begrijpen
mrom ze kinderen doden. Genieten ze er-
i!«? Is het de alom bekende 'onbeheersbare
{tag' of is het iets anders? Wat is het dan? Ik
mij in het hol van de leeuw te wagen
pn een antwoord te vinden op deze vragen,
vet hol van de leeuw: dat is bij de kinder
moordenaars zelf.
|Tegenstanders
Het staat op de achterkant van het boek dat
F jitel 'Kinderen houden niet van krokodil-
heeft gekregen. Meer dan 250 pagina's
■ver pedoseksueel misbruik en kindermoor
den. Allemaal 'natte-vinger-werk' van een ge-
mtreerde psychotherapeute roepen haar te
genstanders die niets nalaten haar in een
waad daglicht te stellen.
Carine Hutsebaut reageert in alle rust. Ze
Kgt regelmatig als deskundige gevraagd te
ufrï™ voor televisieprogramma's als Nova.
JiMaar ik weet het, de mensen die me willen
I, chakelen, noemen me incompetent. Niet
1, ik heb geen goede diploma's, ik doe
Paar wat."
I'oor haar ligt een artikel uit de Franstalige
I ant Le Soir. Daarin wordt ze aangevallen
IiJm °n<^er meer Claude Lelièvre, afgevaar-
'gde van de Franstalige tak van de vereni-
ag rechten voor het kind. Een psychothera
peute die op een verdachte manier in de dos-
f ere over pedofilie rondzwerft, typeert Clau-
y lelièvre haar in de krant.
diepe zucht. „Ik zal het u uitleggen."
Lf PaPier en pen om de lijntjes haarfijn
e tekenen. „Die meneer Lelièvre is een
end van de ex-minister Jean-Pierre Grafé.
re Lrafé wordt ervan beschuldigd minderja-
Sen seksueel misbruikt te hebben. In 1993
PU dat gebeurd zijn. Wat gebeurt er nu?"
l' kent een journalist van Le Soir en
Pis nitKi V0°t, Z,^n karret3e' Hii ma§ ongena-
PB thalen. Ik kan niets, ik weet niets, ik doe
wt' Wat-0ra interessant te lijken en mijn
Plagiaat"^®esckreven keL staat boordevol
I fot 'f00?' j°e k°ostieid borrelt naar boven,
r eit dat ik veel belastende informatie
Weekend
ZATERDAG 27 SEPTEMBER 1997
heb en sinds jaar en dag geen kans onbenut
laat politie en gerechtelijk systeem aan te kla
gen, leveren mij inderdaad geen voorstanders
op. Luister, moeten diploma's in eerste in
stantie door de Belgische staat erkend zijn?"
„Kom, België biedt geen enkel alternatief en
hier kan men geen enkele richting kiezen voor
de behandeling van pedoseksuelen! Zijn di
ploma's trouwens garanties voor fouten? In
dien ja, hoe verklaart men dan dat psychia
ters faalden in him diagnostiek in de zaak
Dutroux en dat de Rijkswacht, toch gevormd
om mensen als Dutroux te vinden, daar maar
niet in slaagden?"
Labyrint
Welkom in België waar de waarheid omtrent
allerlei schandalen zich schuil blijft houden
in een labyrint van verdachtmakingen, be
schuldigingen en praktijken die het daglicht
niet verdragen. De echte schuldigen worden
beschermd, zegt België dat al lang weer over
gegaan is tot de orde van de dag.
Hier en daar herinneren stickers met het op
schrift Bescherm onze kinderen nog aan de
wanhoop en woede die Walen en Vlamingen
vorig jaar verenigden in hun aanval op het ge
zag. De Witte Mars bracht honderdduizenden
op de been. Hét begin om schoon schip te ma
ken, meende België. Dat was toen.
Nu gelooft België al lang niet meer in de aan
gekondigde veranderingen en beloofde arres
taties van de 'topmensen'. In november vorig
jaar kregen de ongeruste ouders van de ver
moorde kinderen te horen dat het niet lang
meer zou duren. Toen werd het doorgescho
ven naar de lente van dit jaar.
Maar weer niets. De klap zou nu net voor de
zomervakanties komen, was een nieuwe be
lofte. Niemand heeft die klap gehoord. De
scholen zijn alweer begonnen en de stapels
dossiers van onopgeloste kindermoorden en
verdwenen kinderen die zo pront in beeld ge
bracht werden, liggen her en der in het land
weer achter kastdeuren en in diepe lades.
„Absoluut waar, die bescherming," zegt Cari
ne Hutsebaut. „Hooggeplaatsten die ver
schrikkelijke fouten hebben gemaakt, die zit
ten bijna allemaal nog op hun stoel. Man,
voor u hier iemand hebt buiten gestampt.
Kijk eens naar onze Willy Claes. Topman bij
de Navo die van alles mispeuterd heeft. Die
hebben ze echt buiten moeten zetten!
Een graai in een van de overvolle kasten. „Dit
is een procesverbaal over Mare Dutroux en
zijn vriendin, augustus 1995. Wat staat er op
gestempeld? Niet dringend! Ondertekend
door Daniel Decraene, commandant van een
recherche-eenheid in die omgeving. Die man
zit er nog."
Bijna een jaar geleden kwam de opgekropte Belgische volkswoede naar buiten in de zogeheten Witte Mars. Nu lijken de Belgen allang
niet meer te geloven in de toen aangekondigde veranderingen. foto anp
Ze neemt geen blad voor de mond. „Ik heb al
jaren, lang vóór de affaire Dutroux, geroepen
dat er in dit land iets gebeurt wat absoluut
niet kan. Niemand luisterde, niemand deed
iets. Tot de zaak ontplofte."
Daderprofiel
Ze pakt een grijze ordner en bladert die drif
tig door. „Hier lees maar mee. Enkele weken
na de ontvoering van Julie en Melissa heb ik
aan de hand van de gegevens die toen bekend
waren, een daderprofiel geschreven. Dat is
toevallig mijn vak."
Carine Hutsebaut schreef dat de twee meisjes
vermoedelijk in handen waren gevallen van
een recidivist. „Van een methodisch type.
Volgens mij was hij nog niet zo lang uit de ge
vangenis ontslagen, in het bezit van een psy
chiatrisch dossier, zijn leeftijd tussen de 35 en
40 jaar. Vermoedelijk wonend in de buurt van
Charleroi. Werk kwijt, gescheiden. Ik heb
toen gezegd, deze man is zeer gevaarlijk en
moet opgejaagd worden om hem zo snel mo
gelijk te kunnen pakken."
Pas een jaar later werd Mare Dutroux bij toe
val aangehouden. „Je kon dat daderprofiel zo
over hem heen leggen. Ik heb niet alle wijs
heid in pacht, o nee. Maar ik heb jarenlang er
varing, ik verdiep me al lang in deze ver
schrikkelijke materie. Analyseren, observe
ren, luisteren en kijken."
Gegrepen
Ruim tien jaar geleden werd Carine Hutse
baut gegrepen door de verdwijning van Ge-
vrije Cavas. Ontvoerd in Brussel. „Zo maar
weg. Van het ene op het andere moment. Zes
jaar oud. Ik had toen een kind van die leeftijd
en dacht, en dat zou jouw kind eens moeten
zijn!"
Vijf jaar later overkwam het haar weer. Toen
verdween er een meisje en doken er verhalen
op over pedofiele netwerken. „Ik dacht toen,
ongelooflijk dat het met je kind kan gebeuren.
Ik ging er over praten, met mijn man, met fa
milie en met vrienden. Iedereen zei, je bent
gek om je daar mee bezig te houden. Maar ik
ben op die trein gestapt en dan kun je er niet
meer af.
De trein bracht haar vaak in het buitenland.
Ze studeerde aan onder meer het Gracewell
Institute of Birmingham in Engeland, de Eco-
le Nationale de Magistrature in parijs en de
School of Public Affairs, Department of Jus
tice, Law and Society in Washington.
De getuigschriften en diploma's hangen aan
de muren van haar kantoor. Dat waren cur
sussen van een paar dagen en hebben absoluut
geen waarde, zeggen haar tegenstanders. „Ze
zeggen en doen maar. Ik weet wat ik gedaan
heb, welke studies ik gedaan heb. Ik zal u nog
wat laten zien."
Het zijn papieren van onderzoeksrechters die
haar vragen als deskundige in rechtszaken op
te treden. „Waar komen die officiële verzoe
ken dan vandaan? Ook verzonnen misschien?
Het is logisch dat ze op me loeren. Één fout,
en ik ben reddeloos verloren. Dat besef ik.
Dan word ik onthoofd!"
Meer dan eens heeft ze overwogen België de
rug toe te keren. „Maar als ik dat zeg tegen
bekenden en mensen die bij me aankloppen,
zeggen ze allemaal, blijf hier want met u heb
ben we nog iemand die doorvecht. Zoals Pat
sy Sörensen, wethouder in Antwerpen, die
zegt ook waarop het staat. En ook zij heeft het
De militaire
eer van
Martin Reagan
Vrouwenbladen
en het
buikgevoei
WEEKEND
WEEKEND
Pretparken
hebben
vertrouwen
in de toekomst
VAKANTIE REIZEN
niet gemakkelijk."
Ze neemt de bedreigingen dan maar op de
koop toe. De afluisterpraktijken ook. „Vier
dagen na het maken van het daderprofiel van
Dutroux ben ik opgepakt en enkele uren ver
hoord. Waarom? Nou, ik had zo een goed da
derprofiel gemaakt dat ik Dutroux wel móest
kennen, zeiden ze. Wellicht had ik er ook mee
te maken.
Opgepakt
Toen haar boek uitkwam, werd ze opnieuw
opgepakt en riskeerde ze volgens justitie ze
ven maanden cel. „Dat heeft te maken met
dossierschennis. Maar dat heb ik op de koop
toegenomen. Ik vond dat ik iets moest doen.
Het boek is geschreven vóór de verdwijning
van Julie en Melissa, Uit de ervaringen die ik
had met politiediensten en gerecht wist ik dat
dit niet kan en kon. Ik wist dat ik risico nam,
maar ik heb nooit een klacht over het boek
gehoord."
Ze bestudeert inmiddels ruim zestig dossiers
van vermoorde en vermiste kinderen. Ouders
bellen wanhopig bij haar aan. „Kinderen die
zomaar verdwenen zijn. Die thuis goeiendag
zeiden en nooit meer terug gekomen zijn.
Weg, nergens te vinden. Moet je eens inden
ken, je kind, foetsie."
Ze heeft zelf drie kinderen en daarom wordt
haar verweten dat ze geen afstand kan ne
men. „Maar ik kan dat moedergevoel heel
goed uitschakelen. Dat heb ik wel geleerd,
analyseren, zo nuchter mogelijk. Het gevoel
helemaal uitschakelen, kan niet! Je komt de
meest walgelijke dingen tegen. Dat je zegt,
nee, dat kan niet waar zijn."
Soms vlucht ze een paar weken weg. Dan
INTERNET
wordt het ook haar te veel. „Ja, dat moet,
even eruit. Anders wordt je compleet gek, ge
stoord. Alles moet je natrekken, de meest gek
ke dingen. Niets mag je laten liggen. Vaak
zijn de daders op het eerste oog normale men
sen, Keurige baan, vriendelijk, kortom, wei
nig of niets op aan te merken."
Feestjes
In haar boek beschrijft ze verhalen van kin
deren die misbruikt worden op feestjes voor
de beter gesitueerden. Het zijn de verhalen
die volgens haar de hooggeplaatsten in België
liever niet willen lezen. „Waar gebeurde ver
halen. De namen zijn gefingeerd, logisch. Ik
moet ook mensen beschermen. Het zijn verha
len die je niet wilt geloven en waarvan je zegt,
dat kan dus niet bestaan."
Ze bestaan, zegt Carine Hutsebaut grimmig.
„En veel meer dan wij denken. Niet alleen
ver, maar ook dichtbij. Dat willen we niet
zien, niet weten. Als wij horen van een pedo
seksueel die kinderen misbruikt en wij ken
nen hem niet, zeggen we, knoop hem op. Als
het de buurman is, is er meteen twijfel. Dan is
het van, Maurice? Zo een vriendelijk man,
zeg, die doet dat nooit."
Zo werkt het in feite volgens haar ook bij jus
titie en de poltiie. „Die instituten voelen zich
aangevallen als er ontdekt wordt dat er in
hun organisatie een pedoseksueel rond loopt.
Dan wordt die beschermd, want anders komt
de politie met een slechte naam te zitten. In de
politiek precies hetzelfde. Dat is een groot
probleem. Ze dekken elkaar."
„De oplossing is zo simpel. Die politieman of
politieker die zich schuldig maakt aan een
misdrijf buiten stampen en vervolgen, voor de
rechter met die man. Het moeten individuen
worden, zodat ze zich niet meer anoniem kun
nen verschuilen in het instituut. Ze moeten
geïsoleerd worden."
Inmiddels weet ze niet beter en heeft er mee
leren leven. Het is en blijft moeilijk werken.
„En dan zeg ik het nog heel beschaafd. Zeker
in een land als België. Dat zal nu toch wel bg-
kend zijn. Ze werken me tegen. Ik snap dat
wel, ik zit op hun terrein. Het terrein van de
politie, de speurders. Dan komt er ene Carine
Hutsebaut die zegt, dat en dat is er aan de
hand. Daar moet je eens opletten. Een regel
rechte bedreiging voor hen. Daar hebben ze
geen trek in."
Dus, zegt ze, sta ik vaak alleen. In haar boek
schrijft ze: Ik loop verbaasd rond in deze we
reld, op zoek naar mensen die iets willen doen
aan deze problematiek.Ik loop al jaren alleen.
Mijn zoektocht naar het waarom van dergelij
ke drama's wordt door mijn omgeving met ar
gusogen bekeken. Niemand wil er blijkbaar
iets mee te maken hebben.
Ze noemt het terrein waarop ze zich begeeft,
de schemerzone. „Het is zo moeilijk om er
gens een vinger achter te krijgen. Ik probeer
op mijn manier in België iets op gang te bren
gen. Ik klop aan bij verschillende ministeries
en andere instanties. Je krijgt dan alleen
maar ellenlange vragenlijsten. Een papieren
molen die je weg houdt van de eigenlijke pro
blematiek. Daar verzet ik me tegen. Soms wil
je het uitschreeuwen: ziet nou niemand wat er
aan de hand is in dit land?"
Soms kun je het niet laten zien, beseft ze.
„Laatst zijn er in Frankrijk weer 5000 porno
banden gevonden. Afschuwelijk. Baby's en
jonge kinderen worden misbruikt, je wordt er
misselijk van. Maar die beelden kun je moei
lijk op televisie laten zien en vragen, wie her
kent deze kinderen? Ik bedoel, het is zo een
gesloten wereldje waarin het zeer moeilijk
binnen dringen is."
Ze gruwelt. „Specialisten vermoeden dat een
pedoseksueel in zijn leven 200 slachtoffers
maakt. Ongeveer een kwart van de misbruik
te jongens wordt zelf dader. Die maken dan
ook weer tientallen slachtoffers. Zo ga je
maar door. Het Frans ministerie heeft eens
becijferd dat 25 procent van de kinderen sek
sueel misbruikt wordt."
Bescherming
Het is geen wraak die haar drijft, zegt ze met
klem. „Maar het wordt wel tijd dat we de da
ders voor hun verantwoordelijkheid stellen.
Niet het kind moet nee zeggen tegen pe-
dosexualiteit, het zijn de daders die nee moe
ten zeggen. We kunnen niet meer verder met
het kind zei geen nee, dus ben ik maar verder
gegaan."
„Wat ik bovenal wil bereiken is dat onze kin
deren beschermd worden. Ik wil de mensen
laten zien wat er in deze wereld allemaal ge
beurt, hen bewust maken van de gevaren. Dat
er veel Dutrouxs rond lopen. We moeten onze
kinderen tegen hen beschermen. Helaas is het
in dit land nog vaak andersom en worden zij
beschermd."
