DE STEM
4 Ik hoor nergens bij'
Een gewone lui als ik op tv, kicken joh!'
r
Radio 1 moet meer
nieuwszender worden
Museum Boijmans is
dicht tijdens jubileum
Peter van Straaten krijgt overzichtstentoonstelling in Bergen op Zoom
Jan Haasbroek wordt
directeur van
Humanistische Omroep
Moviezone toont films
die ontroeren en
confronteren
D1
esse v/m
lucbtbebandelini
COMMERCIEEL
[ER BINNENDIENST
WERKERS M/V
IR M/V
'V
MG PROJECTEN M/V
\STEN
H DEVELOPMENT
Anna Bijns Prijs
voor Aya Zikken
iaagse Henk Bres mag blijven in panel 4Het Lagerhuis'
EMBER 1997
m
ZIE RAGAZZI OP ACHTERPAGINA - D5
r^UWSg6/5/^S
^LBURG_
Gids
11111
ZATERDAG 27 SEPTEMBER 1997
Personeel, Organisatie en Optetdfoge J
er 1 november a.s. een vacature voor d
rature voor 34 uur per week vooronbe-1
nisatie
D&O bestaat uit een hoofd stafafdeling
isulenten, een opleidingscoördinator,
ctionarissen en drie secretatiaatsme'de- j
taresse ontvangt rechtstreeks i
opgericht in 1820, ontwikkelt i
lehandelingsapparatuur. De onder
seerd in de vervaardiging van luchtlu
ids, diverse luchttechnische com/»'
Tekenaar Peter van Straaten (62 jaar) krijgt een
cadeau. Twee goede feeën besloten een overzicht
stentoonstelling voor hem te organiseren. Daar
voor maakte het museum Het Markiezenhof in
Bergen op Zoom zich sterk. Een ongewone plek
voor een Amsterdammer. Ver weg in de provincie
immers. Maar Peter van Straaten is als oud-Arn-
hemmer op dat punt wel wat gewend. Zaterdag 4
oktober pakt hij uit.
;rvult een "één-loket-functie". Dit betekerj
van het ondersteunen van vaste (unci
rolledige uitwisselbaarheid van dewerk-l
zorgt (mede) alle voorkomende secreta- l
den t.b.v de gehele stafafdeling PO&O. i
rsirekt desgevraagd informatie en perso-l
vormt mede een spil van de afdeling. Dit]
rverwijst naar één van de verantwoordel
danwel informatie verstrekt over veelvor
p het gebied van de CAO en algemene
egenheden. Daarnaast bent u binnen de
ordelijk voor de ondersteuning van het
Relations.
[geronde HAVO-opleiding, aangevuld metl
opleiding. Recente ervaring als secretarel
een personeelsafdeling is een vereiste
lis en ervaring op het gebied van tekstvetl
l voor Windows) en u bent bekend met
gegevensverwerking. U heeft kennis vanj
ublic Relations. Tevens beschikt u over
en sociale vaardigheden en kunt u zowel
eamverband functioneren.
den
arden zijn overeenkomstig de CAO
Het salaris voor deze functie bedraagi
(FWG 30) bruto bij een volledig dienst-
ist bieden wij u een uitdagende functie bin]
g team.
informatie kunt u contact opnemen met
e MFE, hoofd PO&O, tel. 076-5233823,
illicitatie kunt u binnen 10 dagen na ver-
advertentie richten aan: Zorgcentrum
drs. R.G. Otte MFE, hoofd PO&O,
01 LW Breda.
kken vinden plaats in week 42.
ITOFFEN B. V. te Oudenbosch is
staand gerenommeerd bedrijf dat
de verwerking van platen, buizen,
indproducten volgens tekening.
in ons team zoeken wij:
ilefonische kontakten met klanten
band houdend tot en met de
ndersteuning als bij de
dt u prettig,
assen,
i 28 jaar.
eiding.
een pre.
functie in een sterk groeiend
rwaarden.
tober 1997 naar:
Door Koos Tuitjer
mingen, Koninklijke Verhulst LuchtI»
■lijke Econosto Groep,
ting is er op korte termijn plaats voor,
re.
too.
'9-
lirectie secretaresse mevrouw
112.00 uur onder telefoonnummer-
rvaring, vergezeld van uw schriftelü^
.uchtbehandeling B.V., t.a.v. de d»
ngsdatum voor deze sollicitatiepF°c
- In sommige dagbladen tekent hij
i dagelijks. In andere eens per
week. Al die lezers zullen nu niet
verbaasd zijn. Hoeveel tekenin
gen van Peter van Straaten heb
ben niet het café tot ondei werp?
Op zijn voorstel dus vertrekken
we van de Wallen richting Het
Spui.
Het Grand Café Luxembourg al
daar vindt hij een mooie plek
voor een gesprek.
Met die Wallen is overigens wei
nig mis. In de schaduw van de
Universiteit van Amsterdam
heeft Peter van Straaten er zijn
huis én atelier. Maar dat atelier
is geen rustige plek. Daar re
geert zijn werklust. En van wer
ken zal er die middag wel geen
sprake meer zijn.
Het lange type beent voort langs
de gracht. Hij luistert. En stelt
handige vragen. Zo blijft de an
der hém animeren. Diens tek
sten zijn niet zo bondig als die
van de tekenaar. Van Straaten
serveert zijii tekeningen zoals
j bekend, met een paar rake zin
netjes af.
Eenmaal in Luxembourg geze
ten, moet de tekenaar er aan ge
loven, Hij zegt dat hij de ten
toonstelling geheel toevertrouwt
aan de beeldende kunstenares
en freelance journaliste Els Tim-
merman, sinds vijf jaar ook zijn
itgenote. En aan Johanna Ja
cobs, conservatrice van Het
Markiezenhof.
Deze mededeling telt als het
antwoord op de vraag 'Kun je
twee tekeningen noemen, die in
elk geval getoond moeten wor
den?' Dat kan hij dus niet.
„Ongetwijfeld," zo blikt hij
vooruit, „zoeken die twee ook
cartoons uit, die zij leuk vinden,
maar die ik niet goed vind. Dat
vind ik best. Er mag ook wel tin
nef tussen hangen."
Tinnef?
„Nou ja, wat ik tinnef noem. Als
je elke dag cartoons maakt, kun
je niet door blijven werken tot je
een meesterwerk hebt. Want een
werkelijk voortreffelijk werk
maak je misschien één keer per
jaar."
„Wel werk ik de hele dag door.
Hoeveel tekeningen ik dan aan
kan? Dat hangt er van af, hoe het
gaat. Soms wel zes op een dag.
En soms lukt dat de volgende
dag ook weer."
leg je op die manier een voor-
raadje aan?
„Ik heb wel eens gehad dat het
er bijna acht op een dag waren.
En dan ga je hebberig denken.
Als ik dat nou tien dagen doe,
beloof je jezelf, heb ik er tachtig.
Wat heerlijk, dan ben ik voor
dertien weken klaar! Maar de
werkelijkheid is anders. Als ik
er in twee dagen tien, twaalf ge
tekend heb, ben ik leeg. Echt he
lemaal leeg. Dan gaat het ook
even niet meer."
Behalve voor dagbladen, teken
je in ieder geval ook nog voor het
weekblad Vrij Nederland. Daar
voor produceer je minstens twee
tekeningen. En bovendien heb je
in VN sinds kort ook weer je
feuilleton Agnes opgepakt.
„Tekenen en schrijven voor Vrij
Nederland is ander werk. Dat
komt er gewoon bij. Maar dat is
een ander laatje dat je open
trekt."
Agnes uit Vrij Nederland is een
opmerkelijk type. Een hollewaai
en al even in de veertig. Je komt
haar trouwens ook menigmaal
in de tekeningen tegen.
Staat er iemand model voor Ag
nes?
„Nee, er zijn tientallen model
len."
Met ander woorden: veel vrou
wen lijken op elkaar?
Corrigerend: „Heel veel mannen
toch ook?"
Op dit moment is er in de feuil
leton één man favoriet. Een ze
ker Arthur, met wie zij al eerder
een verhouding had. Een door
gewinterde egoïst. Peter van
Straaten neemt hem nu in be
scherming. „Hij is veranderd,"
zegt hij sussend.
Zitten er in Arthur autobiografi
sche trekken?
„Altijd. Dat telt voor alle figu
ren. Agnes weet zich omringd
met slappe, lamlendige mannen.
Daar zit wat van mezelf in. Maar
ik denk niet dat ik me zo gewe
tenloos zou gedragen als Arthur.
Nee."
Een ander punt nu. Cartoons te
kenen lijkt voorbehouden aan
mannen. Kun jij dat verklaren?
„Dat is voor mij een raadsel. Een
diep raadsel zelfs. Misschien
kun je zeggen, dat vrouwen over
het algemeen meer met tekst
hebben. Vrouwen hebben bij
voorbeeld wel iets met geschre
ven porno, maar niet met plaat
jes porno."
„De tekenares Sylvia Weve zou
je overigens als uitzondering
mogen noemen. En er zijn er ook
wel meer geweest. In New York
had je ze ook, in de jaren dertig.
Die maakten leuke cartoons,
met hele leuke onderschriften."
Soms betrap je Peter van Straat
en er op, dat hij een tekening
meerdere malen gebruikt. Alleen
de onderschriften zijn dan ver
schillend.
„Dat schiet dan lekker op. Ach,
'Amsterdam is toch ook een groot dorp.'
foto do visser
natuurlijk zou ik voor elke tekst
een andere tekening moeten ma
ken. Maar er staat tegenover dat
ik soms voor één tekst vijf ver
schillende tekeningen maak."
Een van die tekeningen die vijf
keer met verschillende teksten
meeging, gaat over een truttig
verloofd stel. Beiden bij twee
tantes van haar hun opwachting
maken. Die tantes zijn zichtbaar
ongetrouwd en hebben veel in de
melk te brokkelen. Had je zelf
met dat soort tantes te maken
„Dat verloofde meisje en die
tantes, dat is mijn jeugd. Tantes
in Arnhem en Velp. Waar klok
ken tikten, kanaries floten, stil
tes vielen, met tien banen zon
licht van buiten, waar stofjes in
dwarrelden, en waar je koekjes
bij de thee kreeg. Velp met name
was een dorp vol kolonialen in
ruste. Ook in mijn familie waren
Indisch-gasten. Zelf heb ik ook
voor een-zestiende Indisch
bloed in me."
Is wat je tekent nostalgie? Of
gaan je tekeningen over nu?
„Dat is om en om. Maar het
speelt steeds in het heden. Wel
zit er voortdurend nostalgie in.
Al was het alleen maar dat ik het
prettig vind om de landschap
pen uit mijn jeugd te tekenen."
„De weg naar school speelt nog
steeds een belangrijke rol. Dat
was een weg vol bomen. Heerlij
ke bomen om te tekenen. Vooral
als deze kaal zijn."
„Wij woonden in een villabuurt,
de school stond aan de rand van
een arbeiderswijk. Je moest een
heuvel op. Wat daarboven fasci
neerde, was een wijk met arbei
derswoningen. Dat waren jaren
twintig huisjes met geknikte da
ken. Een en al pannendak zou je
kunnen zeggen. Heel benauwde
huisjes als je er er goed over na
denkt. Dat wel. Maar toch."
Had je vriendjes in die wijk?
Kwam je er dus ook over de
vloer?
„Ik ben wel eens binnengevlucht
bij een luchtalarm. Dat was me
door mijn vader opgedragen.
Maar verder was er geen aanlei
ding om vriendje van die kinde
ren te zijn. Ik werd ontzettend
klassenbewust opgevoed. Zo
van: dét is gewoon volk. Daar
moest je maar niet mee om
gaan."
„Eigenlijk had ik ook op een an
dere lagere school moeten zitten.
Ik miste later toch een zekere
ondergrond. Dat merkte ik pas
toen ik op het Gymnasium be
landde."
Wot miste je dan precies?
„Ik voelde dat ik een a-culturele
achtergrond bezat. Zo'n achter
stand komt nooit meer goed.
Martin van Amerongen (de ex-
hoofdredacteur van de Groene
Amsterdammer - KT) heeft een
zelfde volslagen gebrek. Maar
hij heeft dat ingehaald door te
lezen. Daar ben ik altijd te lui
voor geweest."
Heb je je ouders nooit verweten
dat ze je dat klassenbewustzijn
zo benadrukten?
„Daar werd thuis nooit over ge
sproken. Toen ik op mijn negen
tiende naar Amsterdam kwam,
werd ik een beetje links. Dat zei
ik thuis wel. En ik vertelde ook
dat ik Partij van de Arbeid
stemde. Dat was een schok.
'Houd je dan van het volk?,'
vroeg mijn moeder. Ik geloof dat
ik ja zei."
Je tekeningen gaan over de ge
goede klassè.
„Dat is geen nostalgie. Dat is
omdat mijn hand daar naar
staat. Het is een heel beperkte
groep mensen, die ik behandel.
Het zijn meestal kunstenaars en
zo. Er spelen ook de nodige kan
toorsituaties. Die herken ik nog
uit de tijd dat ik veel bij Het Pa
rool over de vloer kwam."
Deden jullie thuis aan een ge
loop
„Als we wel eens naar de kerk
gingen, was dat de protestantse
kerk. Van huis uit waren we
Remonstrant. Maar ik heb nooit
naar de zondagsschool gemoe
ten. Net als mijn vier oudere
broers kreeg ik een kinderbijbel
in handen gedouwd. Je moest er
wat van weten."
„Wel heb ik nog op katechesatie
gezeten. Op woensdag, bij de
Doopsgezinden. Maar dat was
omdat die leuke punterkampen
in Giethoorn hadden. Dan komt
er wel een moment, waarop je je
moet laten dopen. Toen had ik al
lang de benen gemaakt."
Om op je negentiende voorgoed
naar Amsterdam te verdwijnen.
„Ik wou dolgraag weg. Was als
de jongste alleen met mijn ou
ders gebleven. Die vond ik stok
oud. Gek hè, mijn moeder was
toen 57. Jonger dan ik nu ben."
„Amsterdam was een ideaal.
Daar gebeurde het. En dat klop
te ook. Ik vond de stad buitenge
woon indrukwekkend. Ik heb al
les losgelaten wat me bezig had
gehouden. Daarvoor had ik al
leen maar door de bossen en
over de hei gezworven. Keek al
leen naar vogels. Dat was in
Amsterdam meteen afgelopen."
De 'provincie', bestaat die?
„O ja, beslist. Maar als je dan
zegt: 'Amsterdam is toch ook een
groot dorp,' zeg ik ogenblikke
lijk ja! Ik sta daar niet boven.
Maar ik hoor alleen nergens bij.
Dat vind ik een heerlijke ge
dachte, een principiële buiten
staander te zijn."
Je woont inmiddels óók buiten
af, in Italië. Ga je je daar nog
eens voorgoed vestigen?
„Ik zal Amsterdam nooit opge
ven. Maar ik zit er wel zoveel
mogelijk. De stad blijft even
goed mijn thuisbasis. Voor ge
sprekken heb ik mensen nodig.
Ik moet ze zien. Dan komen de
ideeën los. Als ik een jaar ach
tereen in Italië zou blijven, zou
ik leegraken."
Hilversum (anp) - Het sterke on
derscheid tussen de piek- en dal
uren op de nieuws- en actualitei
tenzender Radio 1 gaat verdwij
nen. Dat hebben de omroepbazen
in Hilversum bedisseld om de
zender aantrekkelijker te maken
voor de luisteraar. In kringen van
de Radio 1 redactie wordt beves
tigd dat het nieuwskarakter van
de programma's ook in de dal
uren duidelijker naar voren moet
komen.
Tot dusver neemt na de piekuren
in de ochtend van zeven tot negen
een van de publieke omroepen de
uitzending over tot twaalf uur.
Daarna zijn er weer twee piek
uren vol flitsend nieuws. Dit fe
nomeen herhaalt zich tussen
17.00 en 19.00 uur.
Al langere tijd was het de leiding
van het NOS-radionieuws een
doorn in het oog dat de afzonder
lijke omroepen die daluren vul
den met nieuws van een soms
zeer specifiek karakter. De EO
had bijvoorbeeld veel religieus
gelfint nieuws dat lang niet alle
luisteraars aansprak. Daaraan
moet binnen afzienbare tijd een
einde komen. De piekurenredac-
tie verdwijnt overigens niet,
maar wordt juist versterkt.
De slecht beluisterde zender Ra
dio 5 moet door vaste, herkenba
re presentatoren en aantrekkelij
ker karakter krijgen. Over Radio
3 wordt nog gebrainstormd. De
bedoeling is dat Radio 3 aantrek
kelijker wordt voor een jonger
publiek.
Rotterdam (anp) - De uitbreiding
en opknapbeurt van het Rotter
damse museum Boijmans van
Beuningen begint later dan het
plan was. Het geld voor de ingrij
pende aanpak, oorspronkelijk 28
miljoen gulden, is nog niet bin
nen.
De feestelijke heropening was
bepaald op eind 1999, wanneer
het museum 150 jaar bestaat. In
het jubileumjaar is het museum
echter grotendeels dicht voor pu
bliek. Zoals het er nu uitziet gaat
het pas in september 2000 weer
open.
Volgens een woordvoerder van de
gemeente is de vertraging ont
staan door tussentijdse bezuini
gingen, het zoeken naar alterna
tieven daarvoor en het faseren
van onderdelen van de bouw. De
gemeente neemt 20 miljoen van
de kosten voor haar rekening, het
resterende bedrag zou via spon-
sors binnen moeten komen.
Het museum heeft tot nu toe ech
ter maar 5,5 miljoen gulden bin
nen aan sponsorgeld. Dat bete
kent dat de plannen moeten wor
den aangepast. Die behelzen een
opknapbeurt van het oude ge
deelte en de aanbouw van een
nieuwe toegangsvleugel.
Tijdens de bouwwerkzaamheden
vanaf eind volgend jaar zal het
museum grotendeels of helemaal
gesloten zijn. De activiteiten hin
deren een rustig bezoek aan de
collectie. De gemeente wil dat
Boijmans tijdens de sluiting in
tensief gaat samenwerken met de
nabijgelegen - particuliere
KunstHal.
Hilversum (anp) - Jan Haas
broek stapt per 1 december
over naar de Humanistische
Omroep. Hij wordt daar di
recteur.
Haasbroek (53) is sinds twee jaar
hoofdredacteur bij Stads TV/TV
Rijnmond in Rotterdam. Daar
voor was hij bijna twintig jaar di
recteur bij de VPRO-radio. Jan
Haasbroek, tweelingbroer van
hoofdredacteur Nico van het
NOS Journaal, volgt bij de Hu
manistische Omroep Rob van der
Linden (63) op die eind dit jaar
vervroegd uittreedt. In Rotter
dam voelde Haasbroek 'zich niet
altijd gelukkig', zo zegt een
woordvoerster van TV Rijnmond.
„Hij had mensen op de redactie
met wie hij samen kon werken en
mensen met wie niet kon samen
werken. Zo heeft elke werkende
Nederlander wel goede en minder
goede collega's. Het is niet duide
lijk of dat een rol heeft gespeeld
bij zijn vertrek."
Redactieleden klaagden sinds de
start van TV Rijnmond in februa
ri dit jaar steen en been over de
houding van Haasbroek. Tijdens
de voorbereidingen en eerste uit-
zendweken zou hij zich nauwe
lijks hebben bemoeid met de pro
grammamakers. De kijkcijfers
zijn ook niet om over naar huis te
schrijven.
Jan Haasbroek werd begin vorig
jaar door broer Nico, toen nog
hoofdredacteur van Radio Rijn
mond en directeur van Stads TV,
naar Rotterdam gehaald om TV
Rijnmond vorm te geven. De bei
de Haasbroeken voerden een ver
beten strijd tegen opstandige re
dactieleden, die vonden dat Jan
Haasbroek in tegenstelling tot
zijn broer leed aan ideeënarmoe
de. Onlangs kwam Jan Haas
broek in aanvaring met de ge
meenteraad van Rotterdam die
het station subsidieert in ruil
voor programma's over minder
heden. Zijn onderbouwing van de
programma's was te mager, zo
oordeelden de raadsleden.
Amsterdam (anp) - De Anna
Bijns Prijs 1997 voor vrouwen in
de letteren is toegekend aan Aya
Zikken. De schrijfster ontvangt
10.000 gulden en een sculptuur
van Maja van Hall.
Aya Zikken (1919) debuteerde in
1954 en heeft inmiddels een om
vangrijk en gevarieerd oeuvre op
haar naam staan. Zij krijgt de
tweejaarlijkse prijs 29 november
uitgereikt in het West-Indisch
Huis te Amsterdam.
De jury eert in Zikken 'de gebo
ren schrijfster, die zich moedig en
consequent heeft ingezet voor
wat zij al jong als de zin van het
leven beschouwde. Sinds tiental
len jaren werkt zij - bijna onop
gemerkt - aan de opbouw van een
oeuvre dat een hoog literair ge
halte heeft".
onze verslaggever
ïentallen brieven kreeg de Vara:
®k Bres moet blijven. De 'Haagse
arrie uit het tv-programma Het
sgerhuis is namelijk razend popu-
jtt Hoe een vechtersbaas lid van het
'»eld Natuurfonds werd.
sul Witteman moest hem het afgelopen
jizoen regelmatig tot de orde roepen.
M ik weer een ander panellid voor
u' uhgemaakt. Of dan beweerde
n esbische poot die wel kinderen wil-
7 j bannen slechts een spermavlekje
Ja, daaaag! Dan kook ik dus."
es-zitten!,' zei Witteman dan kortaf,
n Bres-ging zitten.
ormaal laat ik me door niemand com-
anderen. Maar ik weet niet, Paul is niet
alleen een geleerd man, hij is ook een
sympathieke gabber. Van hem neem je
wat aan. Na de uitzending verwisselt-ie
meestal snel dat apepakkie van 'm voor
een spijkerbroek en dan roept-ie
Henkniee!. Drinken we nog gezellig een
pilsje aan de bar.
In Den Haag en omstreken is Henk Bres
(45) al jaren een bekend figuur. Als voor
zitter van de supportersclub van FC Den
Haag probeert hij regelmatig goodwill te
kweken, als 'zijn jongens' weer eens door
het lint zijn gegaan. De vechtersbazen,
de beruchte harde kern. Niet dat Bres
zelf een heilige is. In het weekeinde mept
hij nog regelmatig een partijtje mee.
„Kicken joh."
Sinds hij één van de twintig panelleden
van het discussieprogramma Het Lager
huis is, is diezelfde Bres hard op weg een
bekende Nederlander te worden.
Van nuancering of politieke correctheid
heeft Bres nog nooit gehoord. Dat is deels
zijn charme in Het Lagerhuis. Bres heeft
het hart op de tong liggen. Hij zegt wat in
hem opkomt. Dus ook grote onzin. Maar
anderzijds kan hij een heikel discussie
punt waar andere panelleden ingewik
keld of zweverig over doormieren, in één
zin tot zijn aardse proporties terugbren
gen. Wellicht daarom krijgt de Vara veel
positieve reacties op Bres. Voor menig
een is hij de stem van het volk. De Dutch-
batters van Srebrenica zijn voor Bres
'een stelletje kneuzen', junks die overlast
bezorgen mogen 'voor hun verjaardag
een overdosis krijgen' en dierenkwellers
die paarden 'een stok in de muts duwen'
kunnen van hem 'de teringkanker' krij
gen. Bres noemt zichzelf een goud-eerlij
ke volksjongen. „Ik behoor tot de onder
ste laag van de bevolking. Heb taxi gere
den, een seksclub gehad, een zonnebank
centrum, ben nu werkloos, heb in de ba
jes gezeten - brrr, 3200 wasknijpers per
dag - en ik heb m'n hele leven gevochten
met bobo's, de politie en andere suppor
ters. En vervolgens mag zo'n gewone lui
als ik op tv zijn mening zeggen. Da's toch
kicken joh."
„Voor de poen hoef ik het niet te doen.
Voor honderd piek moet ik elke zaterdag
van zes tot tien uur 's avonds aanwezig
zijn. En die meier kan ik vervolgens met
een bij de sociale dienst inleveren. Nee,
de enige kick is dat ik, Jan Lui, maat
schappelijk toch nog iets heb bereikt."
„Of ik iets geleerd heb van al die discus
sies in Het Lagerhuis? Ik geloof het niet.
Alhoewel, ik ben meer milieubewust ge
worden. Vroeger kon het me allemaal
geen reet schelen. Huisvuil scheiden? Ja
daaaaag, aan die onzin deed ik niet mee.
Maar door Het Lagerhuis ben ik gaan be
seffen dat we maar één natuur hebben.
Nu moet echt iedereen met z'n fikken van
het IJsselmeer en de vogeltjes afblijven.
Je zult het niet geloven, Henkie is zelfs
lid van het Wereld Natuur Fonds gewor
den. Ach, ik heb gewoon iets met dieren.
Ik mag een rauwe vent lijken, maar er
moet niemand aan m'n hondje Skroetsie
komen. Hè meid, ja....kom maar bij het
baasje....kusje."
'Het Lagerhuis', vanavond om 21.06 uur op Ne
derland 3.
*Henk Bres, de Haagse volksjongen met de recht-uit-het-hart uit
spraken in 'Het Lagerhuis' van Paul Witteman. foto wiebe kiestra
