Als je -zoals de Australiërs- helemaal onderaan onze
aardbol woont, dan kijk je toch vanuit een iets andere
invalshoek naar de wereld dan bijvoorbeeld de Fransen of
de Italianen.
Meer ondersteboven, zeg maar. Kijk maar naar de
wereld van de wijn. Australië heeft die wereld de laatste
-&9T 7.95
twee decennia letterlijk op z'n kop gezet. Trouwens ook
Nieuw Zeeland doet daar inmiddels hard aan mee.
Het grote verschil tussen de wijnwereld beneden en
boven de evenaar zit 'm vooral in het feit dat ze daar
beneden veel minder vasthouden aan eeuwenoude wijn-
wetten, gewoontes en tradities zoals de Europeanen.
Australiërs en Nieuwzeelanders experimenteren meer.
Je hoort wel 'ns zeggen dat hun wijnen minder elitair
en daardoor toegankelijker zijn. Toegankelijk voor een
nieuwe generatie wijndrinkers. Maar ja, wat versta je onder
een toegankelijke wijn?
Volgens de Australiërs zijn dat wijnen die niet al te
ingewikkeld zijn. Die duidelijk herkenbaar zijn en die je
makkelijk kunt onthouden.
Wijnen die vooral opvallen door hun fruitige aroma's,
afdronk en hun volle kleur.
Dan hebben we het niet alleen over de befaamde
cépage-wijnen. Maar ook over wijnen die gemaakt zijn uit
verrassende combinaties van klassieke druivensoorten.
m m |8ii
Combinaties die in Europa tot nu toe- hoogst onge
bruikelijk waren. Australische en Nieuwzeelandse wijnen
die perfect passen bij de moderne, mondiale keuken.
Zelfs de wijnetiketten zijn eigentijdser. En vertellen in
gewone directe taal wat er onder de kurk zit.
Kortom, de Australiërs en Nieuwzeelanders hebben 'n
ongedwongen, volkomen eigen stijl van wijnmaken ontwikkeld.
Een stijl die aansluit bij de moderne levensstijl. En die
daarom wereldwijd aanslaat. Die nieuwe stijl proef je bij
voorbeeld in de bijzondere, Australische combinatie van
cabernet-, shiraz- en merlotdruiven van de beroemde
rode aarde van Wynns Coonawarra Estate. Een volle wijn
met veel fruit. Heerlijk bij pasta's en vleesschotels.
Of onze witte AH Riverina creek, mild, vol, droog, met de
geur en smaak van zacht fruit en citrus, fles lliter-T^r 6.95.
Ook de Nieuwzeelanders hebben hun eigen stijl.
Anders dan die van hun buren. Omdat klimaat en bodem
sterk verschillen. Maar toch ook diezelfde toegankelijkheid.
Neem maar eens een slok van onze witte Montana
Marlborough Sauvignon Blanc. Van de oogst van dit jaar dus.
Of probeer onze witte AH Longride View maar eens:
droog, met frisse grastonen boven de citrus en een groene
appelgeur, fles 1 liter -&§5~ 7.95.
Dan gaat er een nieuwe wijnwereld voor u open.
Een wereld die geurt en smaakt naar appeltjes, kruisbessen
groene grassen. U bent er vast ondersteboven van.
et als deze advertentie.
Lindemans Bin 50 Shiraz. Diep donkerpaars. Vol en vlezig. Rijpe, zoete bramen, bosbessen, peper.
Zwoel vanille-aroma van houten vaten. Bij rood vlees en pittige stoofschotels. Fles 0.75 liter J4r95~ 10.95
Naturally Australia Chardonnay. Volle smaak van tropisch fruit.
Subtiele afronding van Amerikaans eikenhout.
Fles 0.75 liter
Lindemans Cawarra Dry Red. Volle droge rode wijn. Smaak van rijp rood
fruit en een vanilletoon van het hout op de achtergrond.
Fles 0.75 liter JS5T 6.95
Lindemans Bin 65 Chardonnay. Romig. Rijpe perziken, vijgen, meloenen,
papaja, ananas, walnoten en hazelnoten. Bij vis, oosterse gerechten of
wit vlees met roomsaus. Fles 0.75 liter -5h95~ 8.95
Lindemans Cawarra Colombard-Chardonnay. Fris, meloen, lychees, gepar
fumeerd door de colombarddruif. Vol, fruitig en kruidig door de chardonnay.
Om zo te drinken. Of bij vis, lichte pasta's en geitenkaas.
Fles 0.75 liter 5V9T 6.95
Australië
yiapiuo
- -
?s
te"1 i
si'
Glass Mountain. Fris en zoet. VoOr wie niet van een droge witte wijn
houdt. Fles 0.75 liter 7.95
WYNNS Cabernet Sauvignon, Merlot/Shiraz. Volle, extractrijke rode
kwaliteitswijn. Boordevol fruit, kruiden en andere smaak- en
geurimpressies. Fles 0.75 liter J2H957 1 i-aO
Montana Marlborough Sauvignon Blanc. Heel fris. Appeltjes, kruisbessen,
groen grassig. Ook mango en grapefruit. Bij garnalen, schaal
en schelpdieren of een Griekse salade met feta. Fles 0.75 liter JAVFT "."3
Montana Marlborough Chardonnay. Romig. Op houten vaten gerijpt.
Exotische vruchten. Iets van caramel. Ideaal bij romige, rijpe kaas,
vis of varkenshaas met een romige saus. Fles 0.75 liter JJ-rOT
Deze aanbiedingen zijn geldig t/m zaterdag 4 oktober a.s.
Tacot»» Breda Elt
"Je voordeligste winkel \oor geluid, lie!
Schotelt
ontvangt
digitaal
Nu speciale
i iesbosstraat U - Breda/Princenhage
Ton van 't Veer is een Bredase at
leet, op de lange afstand tussen top
en sub-top in, die in het in Breda
verschijnende Stadsblad iedere
week een stukkie schrijft over wat
hem en zijn makkers met lopen zoal
overkomt. Ik weet uit ervaring dat
wat ik nu beweer tot enige irritatie
zal gaan leiden, maar omdat dat
een liefhebberij van me is, irritatie
veroorzaken, zit ik daar niet mee. Ik
kan me me daar ditmaal overigens
nog iets bij voorstellen ook.
Als ik me ergens niet thuisvoel is het
in netwerken van dikke old boys,
die elkaar borrels en klussen toe
schuiven en intussen op eikaars
schouders staan te slaan: ik vind jou
lief en geweldig, hoe vind je mij?
Dat soort werk. Neemt u me vooral
niet kwalijk als u zich in dat soort
kringen jofel voelt, maar ik krijg er
altijd acute braak- en vluchtneigin
gen van.
Desondanks: ik lees die
stukkies van Van 't Veer al
tijd, want ik vind ze leuk.
Hoe vind je die van mij,
Ton? Geweldig? Dank je.
Mooi. Zo heeft-ie een keer
beschreven hoe hij in het
Mastbos hard liep te lopen
toen er een eekhoorn op
zijn kop viel. Zoiets intri
geert mij in hoge mate,
want dan ga ik me onmid
dellijk afvragen bij hoeveel
mensen op de hele wereld,
in heden of verleden, ooit
een eekhoorn op hun tet
ter terecht gekomen is.
Hoe groot is de kans op het
op de kop krijgen van een
levende eekhoorn bij zo
veel kilometer per jaar
door een bos lopen in een mensen
leven? Ga daar maar eens over na
denken. Overigens hield de stom
verbaasde getroffene er destijds en
kele fikse schrammen en een paar
dagen barstende koppijn aan over.
Hij moet niet zeuren van schram
men en koppijn, dacht ik toen ik dat
lachend las, want voor hetzelfde
geld was-ie die Dobermann Pincher
tegengekomen, die zijn maatje Jos
Koniuszek iets eerder en een eind
verderop ontmoet had. Dat was op
zo'n zwoele zomernacht, waarin
Koniuszek, terwijl de normale rest
van de wereld op een terras zit, nog
wel eêns tien 'óf' Mritig kilometer
wil gaan trainen, gekleed in een
broekje en een hemdje;
Stond er ineens in zo'n pokke-Do^
bermann tegen hem te grommen,
de in het maanlicht glimmende
twee rijen messen in zijn bek zo on
geveer tegen zijn kruis. Waarmee
pikdonker ineens een heel andere
dimensie kreeg. Nog nooit heeft Ko
niuszek zó lang zó doodstil gestaan.
Waar waren we? Oh ja, afgelopen
woensdag schreef Van 't Veer over
het opvallende verschil in humor
tussen lopers en voetballers. Zo veel
lol als hij in zijn voetbaljeugd op vel
den en in kleedkamers bij Sparta en
een partij andere Rotterrrrrdamse
clubs gehad heeft, zo weinig valt er
te lachen met lopers. Hij noemt daar
een aantal voorbeelden, en ver
roest, zelden werd ik door zo'n por
tie herkenning getroffen.
Niet dat ik ooit een voetbalkleedka
mer van binnen gezien heb, want ik
miste zowel de aanleg als de inte
resse. Maar ik heb wel wat aan an
dere teamsporten gedaan en tegen
woordig probeer ik af en toe wat
mee te hobbelen in bostrainingen
en regionale stratenloopjes. Pro
gressie boek ik wekelijks, maar dan
voornamelijk in het oplopen van
nieuwe en metterjaren langer du
rende blessures. Leeftijd, mopper ik
in mezelf, en intussen vind ik dat
zweten heerlijk, en mijn kop loopt
lekker leeg na een hele dag collec
tief interessant doen over allerlei fu
tiliteiten.
Maar wat ik inderdaad ook gecon
stateerd had, is een fnuikend gevoel
voor humor, gekoppeld aan een
hoog gehalte van zichzelf serieus
nemen in het lopersvolk. Van 't Veer
beschrijft hoe ze hem aankijken als-
of-ie van Lotje getikt is als-ie voor
een halve marathon in een kleedka
mer of bij de inschrijving een geintje
probeert te maken. En heeft heim
wee naar katten, dolletjes, voor de
gek houden, elkaar verrot schelden
en daarna een pint gaan drinken in
oe kantine.
Verdomd, het is nog allemaal waar
ook, maar waar zou dat aan liggen?
s dat misschien een kenmerk van al-
e individuele sporten, ómdat ze
nooit hebben geleerd om elkaar te
Katten? Van 't Veer wordt bedankt.
'I heeft me besmet met zijn heim
wee naar de honkbalkleedkamer.
aar je al snel leerde om je splinter
nieuwe nette schoenen in je tas mee
e nemen naar het veld, voordat ze
een r°omijsje, of, erger nog, een
rse bolus in deponeerden. Het is
eer twee jaar geleden dat ik voor
l.i fen wedstrijdje gespeeld
ff' 'k volgend seizoen dat
ogkloterige lopen maar verge
ren en lekker mee gaan kwallen met
°e veteranen?
Léon Krijnen
