)E STEM Festival pakt uit met wereldpremières Natuurgebied Smitschorre bij Axel krijgt allure LEREN, warenhuizen. Namen Kruispunt Molenaarsdochter Operaconcert ■1 Defl ids I I I I I DONDERDAG 25 SEPTEMBER 1997 D1 Kunst moet bos spannend maken [jet Smitschorre gebied ten niiden van Axel is het groot- |te natuurgebied dat Staats bosbeheer in Zeeuws-Vlaan- leren beheert. Driehonderd leotare opgespoten zand, af- komstig uit het kanaal van lerneuzen naar Gent, toen lat eind jaren zestig werd lerbreed. Eerst lag het een lijd lang braak, later werd ]iet beplant en nu begint er ingzamerhand een gebied |an enige allure te ontstaan. Dolf, motorcross en zweef- fliegerij kregen er hun plek, laar sinds kort is er een lieuw element aan toege legd. In de zuidoosthoek Intwikkelt zich een 'Kunst met objecten van leeuwsvlaamse kunstenaars |itverschillende disciplines. Door Ronald Verstraten passant werd de afgelopen tijd |o het verkeerde been gezet door het werk van Han Deij. De Axelaar [laatste een groot bord met daarop een rvende tekst voor het plan Smit- [hone. 251 'droomwoningen' zouden n. En voor wie daarmee nog ld uit de droom geholpen was, werd Traan toegevoegd dat de kavels wel tot pluizend vierkante meter groot wa- bor de eerste woning zijn de funde- uitgegraven. Bescheiden van ipervlak steken straks de betonran- net éven boven de grasrand uit. terrazo-vloertje voor de badkamer daar blijft het bij. „Een overwoe- fundament van onze tegenstrijdi- meningen," is de titel die Deij het itwerk heeft meegegeven. Het is van de in totaal elf objecten die de ite fase van het Kunst-bos gestalte den geven. [oorlopig staat het Kunst-bos te boek Kunstlandschap - Landschaps- |®t'. Het ging als tijdelijk project |l» start tijdens de Zeeland Natuur- irnd in juni. Inmiddels heeft het tij delijke karakter plaatsgemaakt voor een permanente staat. „Het uitgangs punt was om kunstenaars te vragen die ruimtelijk beeldend werk maakten. Die bleken er in deze regio niet veel te zijn. Toen kwamen we op het idee om kunstenaars uit andere discipline's in de gelegenheid te stellen om werk te maken. We wisten toen alleen niet of ze ook in staat zouden zijn permanent werk te maken," vertelt Dorine Pruys van der Hoeven, die het project bege leidt. Zodoende, mede op advies van Nico Out van het VMC-Bureau Zeeland, kwamen er een koperslager, een foto graaf, een illustrator, een glazenier, maar ook een schilder en een beeld houwer uit de bus. Gevestigde namen uit het Zeeuwsvlaamse kunstwereldje, zij het op een ander gebied dan waarin ze nu aan de slag gingen. Dorine: „Het moest allemaal heel snel. Binnen een tijdsbestek van twee maanden. We hadden geen idee wat er allemaal uit zou komen. De deelnemers bleken ech ter heel goed definitief werk te kunnen maken." Het project is ontstaan uit een samenwerking van de gemeente Axel, Staatsbosbeheer en het Toeris tisch Bureau Zeeuws-Vlaanderen, met de hulp van verscheidene sponsors. Ti ny Maenhout van het Toeristisch Bu reau: „Het idee kwam van ons kantoor. Ik werd geïnspireerd door de land- schapskun'stprojecten van Pim de Rudder, in het verleden in Assenede. Die exposities waren tijdelijk en dan dacht ik telkens: waarom niet perma nent? Ik dacht aan de mogelijkheid van het Smitschorre, omdat dat bos ei genlijk ook kunstmatig is ontstaan. Het bos was alleen niet spannend ge noeg. Wij pretenderen echter niet dat we verstand van kunst hebben, dus daarom hebben we Dorine aangetrok ken." Zij is Amsterdamse, schildert, studeer de aan de kunstacademie in Utrecht en verblijft regelmatig bij haar vriend in Zeeuws-Vlaanderen. Wil de mensen niet veranderen, maar wel stimuleren tot nadenken. In het bos, door de kunst. Maar de kunstenaars die zij aanzocht, mochten niet zomaar doen wat ze wilden. „De opdracht was: op een specifieke plek reageren op het ge- 'Natuurlijk Schoon', een ironisch accent bij ekn serieuze zaak'. geven Mens en Natuur". Drie stalen zuilen in de vorm van heer moes, oftewel de schier onuitroeibare akkerpaardestaart, wordt de reactie van Ronny Ivens op de plek waar zijn kunstwerk moet komen. „Een oer- plant. En hij komt ook echt ter plaatse voor. Het werk van Ivens wordt in drukwekkend, vijf meter hoog. Men sen die hier langs rijden zien het straks meteen," voorspelt Dorine. Het drie delig beeld van Ivens wordt pas begin volgend jaar geplaatst, want dan komt er een 'heropening' voor degenen voor wie het begin van het project niet haalbaar was. Beeldend kunstenaar Willy de Houck uit Waterlandkerkje, een van de deel nemers aan het project, is bijzonder te spreken over het Kunst-bos. „Ik moet zeggen: het resultaat tot nu toe over treft mijn verwachting. Het was im mers redelijk moeilijk, want een groot aantal mensen had iets dergelijks nog niet eerder gedaan. Laatst ben ik er nog eens geweest en toen ik het alle maal zag, vond ik het er heel leuk uit zien." Zijn bijdrage is getiteld Lopo: vijf be tonnen kruisen langs een van de wan delpaden. Schuin, ontredderd, met op elk kruis een foto van de teloorgang van een pand. Heeft te maken met ge weld en met de oorlog die in Zeeuws- Vlaanderen onuitwisbare sporen ach terliet. Zijn kruisweg herinnert aan dat geweld en is meteen ook een 'ande re visie op natuurbeleving'. Het bos ligt op enige afstand van de kern van Axel, maar er wordt toch veel gebruik van gemaakt. De Fortenroute loopt erlangs, zodat veel fietsers de kunstwerken al van op afstand kunnen zien. Menig Axelaar laat zijn hond uit in het Smitschorre. De kunst reageert op de omgeving, maar dat doet de om geving andersom ook. „Hoe ziet het er uit in de herfst, of als alles kaal is? En die bomen, die worden nog veel groter. Wat nu nog monumentaal is, is dat la ter misschien niet meer," denkt Dori- FOTO WIM KOOIJMAN ne. Helemaal verdwenen is het werk van Johan Klein. Twee tentjes, in een cirkel van verbrand gras, boden on derdak aan een kleine fototentoonstel ling. Heden en verleden, toen hij als klein jongetje op het opgespoten ter rein speelde, bijeengebracht op een 'mini-natuurcamping'. Een maand na de opening waren de tentjes weg. „Ge jat," zegt Dorine. Maar de diefstal heeft veel weg van een actieve partici patie in een openbaar kunstwerk. De dief maakte een keurig bordje in plexi glas, voorzien van de tekst 'Met de noorderzon verdwenen'. Ook dat bordje is nu weg, want veel mensen dachten dat dit het kunstwerk van Klein was en dat was nu ook weer niet de bedoeling. De tentjes komen volgend jaar terug, zij het in een min der 'steelbare' uitvoering van plaatst aal. Van vandalisme is nog weinig sprake geweest, enkele uitgerukte heesters in het werk van Luc Ingels daargelaten. Soms komt vernieling echter uit onverwachte hoek: konijnen hebben Peter Clijsens Golflengte aan gevreten. Het object bestaat uit een holle en een bolle vorm, waarvan een dwarsdoor snede de titel verklaart. Centraal loopt een kasseienpad, maar het gras links en rechts wil dankzij de kleine vier voeters en de droge zomer, maar niet boven komen. Wachten op nat en dan maar weer inzaaien, luidt het devies. Kunnen tegelijkertijd de bodembedek kers rond het werk van Hans de Ruyter worden geplant. Drie heipalen, ge kroond met schoonmaakproducten en met tekst op een messing bordje, vor men de driehoek Natuurlijk Schoon. Een ironisch accent bij een serieuze zaak. Net als het werk van De Ruyter en Ivens moet de haan van Jozef van Mierlo nog een plaats krijgen. Vijf me ter hoog en in staal, komt hij op een kruispunt van wegen te staan. Dat zal het bos ten goede komen, want hoewel Dorine wil voorkomen dat teveel ob jecten te dicht op elkaar staan, ont breekt nu nog de visuele schakel tus sen het ene kunstwerk en het daarop volgende. Ingels' bowlingbaan, waarbij een in bolvorm gesnoeide buxus in de rich ting van vijf kegelvormige struiken 'rolt', heeft die visuele werking in ie der geval wel. De bijdrage van de eni ge buitenlander in het gezelschap, de Vlaming Pol Verheylezoon, weerspie gelt in bolvorm een achterliggende kikkerput. Naar verwachting komen er in het Kunst-bos volgend jaar twee a drie nieuwe objecten bij, waaronder een bijdrage van Dorine zelf. I Bij de Zeeuws-Vlaamse VW-kantoren is een uitgebreide brochure over het project 'Kunst landschap - Landschapskunst' verkrijgbaar. Het Kunst-bos is vrij toegankelijk op alle da gen van de week. Door Jeanette Vergouwen Arne Werkman groeide op in Genève en studeerde daar aan het conservatorium. Na het behalen van zijn diploma kwam hij terug naar Nederland en specialiseerde hij zich bij Tristan Keuris aan het conservatorium in Utrecht. Hij schreef een hele reeks composities en componeerde in opdracht van het Festival van Zeeuwsch-Vlaan- deren en het jonge strijkersorkest Camerata Antonio Lucio Alice in Wonderland. Een verhalende com positie naar het bekende werk van Lewis Carol. „Een festival van kwaliteit moet ook risico's durven nemen én een voor beeld geven. Het is binnen die filoso fie dat er nu een compositieopdracht is verstrekt. Ik ben heel benieuwd hoe het werk gaat klinken. Het beant woordt volledig aan het thema van 1997 Muziek, spiegel der Kunsten," aldus directrice Yolanda Mergler die trots is op de drie 'premières' van het festival: Westveld van Ig Henneman, geïnspireerd door de architectuur van de kerk in Heikant, de pianocom positie Reinaert van Govert Minge len, naar het Reynaertepos in Hulst en Alice in Wonderland voor strijkor kest van Arne Werkman. De Camerata Antonio Lucio (ge noemd naar Vivaldi) bestaat uitslui tend uit musici die gestudeerd heb ben aan het Utrechts Conservato rium. De muzikanten zijn gekneed door leraren/violisten (Victor Liber- mann, Philipp Hirshorn en Emmy Verhey). Emmy Verhey die het afge lopen jaar al twee keer concerteerde in Zeeuws-Vlaanderen, voert de jon ge formatie aan. Op het programma de Suite uit Holbergs tijd van E. Grieg, het concert voor viool, klave cimbel en orkest van J.F. Reichardt, de wereldpremière van Alice in Won derland van Arne Werkman en het concert voor vier violen van Antonio Lucio Vivaldi. Emmy Verhey en de Camerata Anto nio Lucio brengen dansen en vertel lingen muzikaal tot leven. Zaterdag 27 september in de Grote kerk Terneuzen, aanvang 20.00 uur. Mattijs van de Woerd (bariton) en Jan Willem Passchier (piano) verzorgen tijdens het laatste Fringeconcert de liedcyclus Die Schone Müllerin van Schubert, de componist die tweehon derd jaar geleden geboren werd. In deze serie liederen (op teksten van Wilhelm Müller) wordt de liefde voor een molenaarsdochter beschreven. Alle kenmerken van de romantiek zijn aanwezig in de cyclus. De na tuur, de onbeantwoorde liefde en het verlangen naar de dood. Mattijs van de Woerd studeert bij Sylvia Schlüter aan het Rotterdams Conservatorium en Jan Willem Pas schier behaalde zijn diploma aldaar in 1995. Beiden namen deel aan di verse masterclasses van o.a. Bernard Kruysen, Philippe Hüttenlocher, Ro ger Vignoles en Carolyn Watkinson. Momenteel worden Mattijs van de Woerd en Jan Willem Passchier in het liedrepertoire gecoacht door Keivin Grout. Zondag 28 september, in de raad zaal van het stadhuis Sluis, aanvang 11.00 uur (toegang gratis) Het Banatul Filharmonisch Orkest is een goed orkest uit Roemenië, dat in eigen land meerdere concerten per week verzorgt. Het repertoire is breed van renaissance tot en met he dendaagse muziek. De musici worden geleid door Remus Georgescu. Twee jaar geleden verzorgde het orkest een concert in Oostburg. Dit jaar wordt uitgepakt met een operaconcert. Aan dit middagconcert werken ook mee het Breda's Mannenkoor o.l.v. Marcel Verhoeff en de solisten Vladimir Dra- gos (bariton, Laura Gabriela Feier, Elisabeth Damen (sopraan) en Robert Nagy (tenor). Het programma is een hutspot van aria's, koren en instru mentale operawerken. Zo begint men met de Proloog van Leoncavallo's I Pagliacci voor orkest en bariton. Daarna zingen sopranen en tenor aria's van Verdi en Donizetti, pakt het koor uit met het bekende Jagers koor uit de Freischütz van Von Weber en eindigen de solisten met een scène uit Rigoletto van Verdi waarin ver teld wordt dat de vrouwen grillig zijn. Na de pauze volgt een Frans blok met Carmen van Bizet en Faust van Gounod en met een omweg via Wagner (Pelgrimskoor uit Tannhau- ser) belandt het publiek weer bij Ros sini, de snelvliedende traan uit L'Eli- sir d'Amore van Donnizetti en een klinkend slotoffensief met Ernani van Verdi. Zondag 28 september in de St.Baafskerk te Aardenburg, aan vang 15.00 uur. Violiste Emmy Verhey, zaterdagavond in Ter- neuzen. FOTO RUUD BALK Spielberg scoort opnieuw met dinosaurussen Sylvia de Leur speelt haar alcoholistische moeder Zeeuwse band Tremor op metal-avond in Vlissingen PAGINA PAGINA

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1997 | | pagina 25