de Stem 'Geen loongolf in de polder' Kleine plus voor de minima Miljoenennota met schaduwzijde Belastingmaatregelen 1997 Opinie PRINSJESDAG [Colofon FNV-voorzitter Lodewijk de Waal vindt dat kabinet steken laat vallen Kabinet houdt hand op de knip ondanks forse groei M1 'God zij met ons DE ETAPPES: Meer koop- dan huurwoningen ARBEIDSMARKT 4 KOOPKRACHT SEPTEMBER 1997 B3 Miljoenen nota I I WOENSDAG 17 SEPTEMBER 1997 dat deze lunch een hele ande- is dan het voedsel dat tijdens tocht wordt gegeten. Met een k van afgrijzen in zijn ogen: an eten we gevriesdroogde jenten en powerbars. Dat zijn i soort repen die het midden uden tussen chocola en kauw- m. Echfliiet te eten. Verder inken we uitsluitend water, t met een water-maker hier aan iord wordt aangemaakt. Je mt natuurlijk geen liters cola eenemen. Want dat weegt weer veel." Met een lach vervolgt ij: „We nemen zelfs geen suiker ee, wel candarel, want dat is n stuk minder zwaar." rk de middag wordt volledig inut met het uitvoeren van lts. De leden van het Brunel- mergy-team laten niets aan it toeval over. Want als je met :n begroting van ongeveer 8'A iljoen gulden werkt, laat je het el na om te freewheelen. et is werk en niets meer dan it. "J Southampton - Kaapstad 7350 zeemijlen (13612 km) 21 sept. - 22 okt. 1997 De etappe van de Doldrums: een mengeling van windstiltes en regenbuien in het gebied rond de evenaar. De schepen moet onderweg :de eilanden Fernando de Noronha en llha da Trinidade aan bakboord houden. Vervolgens koerst de vloot met hoge snelheid voor de wind naar Kaapstad. 2 Kaapstad - Fremantle 4600 zeemijlen (8519 km) 8 nov. 24 nov. 1997 De loodzware tweede etappe neemt de schepen mee over de ruige Zuidelijke Oceaan, diep in een zee van ijsbergen, die elk moment een schip aan flarden kunnen scheuren. Deelnemers zullen gedurende deze twee weken waarschijnlijk tot de veertigste of vijftigste breedtegraad of nog dieper zakken om depressies te kunnen oppikken, die ze met halsbrekende snelheden naar Fremantle kunnen voeren. Het dillemma schuilt in de snellere maar veel gevaarlijker zuidelijke route en de langzamere maar veiliger noordelijke variant. 2250 zeemijlen (4167 km) 13 dec. -22 dec. 1997 Alles draait in deze etappe om het weer: ten zuiden van Australië komt warme lucht uit de woestijngebieden in aanraking met koudefronten uit de Zuidelijke Oceaan en dat zorgt voor sterk wisselende omstandigheden. 1270 zeemijlen (2352 km) 4 jan.-9 jan. 1998 Een nek-aan-nek-race over de onvoorspelbare Tasmanzee. Veel zal afhangen van het vakmanschap van de navigators en schippers. Waarschijnlijk wordt veel aan de wind gezeild- voor de bemanning is dit zwaarder door de vele zeilwisseïingen. 6670 zeemijlen (12352 km) 1feb.-23feb.1998 Terug naar de Zuidelijke Oceaan op weg naar de gevreesde Kaap Hoont «j zuidelijkste landtong van Zuid-Amenk waar de winden vrij spel hebben. Daarna wordt koers gezet naar de warme klimaten in het noorden. 4750 zeemijlen (8797 km) 14 mrt. - 2 april 1998 Opnieuw de veranderlijke winden in e Doldrums, gevolgd door constante noordoost-passaatwind. DejSden passeren Windward-Leeward-eila en zetten koers naar de Bahama s, waarna de Golfstroom wordt overgestoken naar Fort Lauderd Het gaat goed?', begroet de goedmoedige patron op vraagtoon. Het antwoord is bevestigend. 'Ik ben blij', zet bij de jaarlijkse welkomstcon versatie met het neerstrijken de Nederlandse contingent voort, 'dat iedereen weer te rug is'. Gaat hij eindelijk wat verdienen, want van de omzet die de plaatselijke boeren stand bij hem achterlaat, kan de schoorsteen niet roken. Fransen houden het bij een twaalfuurlijk glas. Geef hem de noordelingen maar. Die warmen zich met kwantiteit. Voor het vaderland in den vreemde laat de kroegbaas dagelijks een Nederlandse krant komen. Het gezelschap trekt zich daarmee terug aan een tafel in de hoek. De com mentaren klinken tot op straat. 'Die Van Mierlo bakt er niets van' en 'Sorgdrager heeft wel een lekker smoeltje, maar van regeren begrijpt ze niets'. Het bericht dat 75.000 Neder landse gezinnen zich slechts om de andere dag een warme maaltijd kunnen permitteren, wekt verbazing. Niemand kent zo iemand. En dat de te bereiken leeftijd afhankelijk is van het welstandsniveau, daarvan heeft eveneens nie mand ooit gehoord. 'Rijken die gemiddeld drie jaar ouder worden dan armen: onmoge lijk. Het is eerder andersom, hoe hoger de functie, hoe meer kans op een hartinfarct. En moet je eens naar een be jaardentehuis gaan. Dat zit vol met stokoud volk dat op kosten van de gemeenschap verzorgd moet worden'. En honderdduizenden families die nooit op vakantie kunnen, dat kan evenmin waar zijn. 'De Spaanse kust ligt vol met hulpen die zich juist als werk ster verhuren om 's zomers hun zuidelijke portie zon op te halen'. Het gaat toch goed in Neder land, is de algemene opinie. Met iedereen. Paars, welis waar niet de favoriete kleur van het gezelschap, zorgt met succes voor werk en inkomen. Er kan dus wel een muntje van twee francs af voor de schilderachtige, lokale bede laar. Niet teveel liefdadigheid natuurlijk, want er dient ook nog wat opzij gelegd te wor den voor de snippervakanties van najaar, kerst en carnaval. Een kleinigheid doet echter geen pijn. Voor de rest moet de gemeenschap of God maar zorgen, want het zilverklin kende 'God zij met ons' rin kelt het aangenaamst in de ei- I gen zak. Camiel Hamans Tn Nederland staan volgend jk-jaar voor het eerst meer fiop- dan huurwoningen. Het kabinet zal zich de komende ojd buigen over de gevolgen van een relatief groot eigen woningbezit voor de kwaliteit 'an de totale woningvoorraad I'd miljoen woningen). Het fltJïl An/1 a« u. i 870 zeemijlen (1611 km) 19 april-22 april 1998 Een nek-aan-nek-race over de snelle Golfstroom (3 tot 4 knopen) naar n noorden. De vloot draait rond cape Hatteras de Chesapeake Bay in, een eindsprint volgt tot aan de bij Fort McHenry in Baltimore. 3390 zeemijlen (6278 km) 3 mei-16 mei 1998 De Golfstroom voert de sctl®P®j|annd, het noorden, tot bijNew F rrnwater waar de ontmoeting vanwar met de koude Labradorstroo j( voor de beruchte mlstbaÜ^Lassa's het noorden meegevoerde ijs zorgen voor de zeer gevaiarlI combinatie van slecht zicht en i oppikken om vervolgens met.9 snelheid af te koersen op Europa- 450 zeemijlen (833 km) 22 mei-24 mei 1998 Een felle eindsprint over Het^afinjsh vervolgens over de Solent naar u in Southampton. meer om maat- ervoor moeten zor- 8® dat kopers hun woning t laten verpauperen. P1 oktober treedt de zogehe- Gewenningssubsidierege- eigen woningbezit in wer- nÉv De regeling (met terug- Erkende kracht tot 23 mei ait jaar) maakt het voor nuishoudens met lagere inko- ^tegkopaeknkeliiker W°" |kttteebiilagewerkten mee: Kr" H® Berg' Jer°en d6n fZ A^ans van den Broek, |ma ï^hmen, Camiel Ha- J5s Au1 ^?kke' EUyLam- ■Giic 'm Mandemaker, !t vZoes'prof-dr- V d» rr alTy Vwmeulen, jötANP neS' ^aiaanne Wuite Mo's; &A'Franco Gori, WFA ™le® Kiestra)- Jtaphics; CvanHeukelom; Peeving; j® Goderie- jeutdredactie: i^es Eestermans. Lodewijk de Waal is sinds juni voorzitter van de FNV. Een gesprek met hem naar aanleiding van de Miljoenennota. Over het 'poldermodel' en meer mogelijkheden voor scholing en verlof. Hij is 'terughoudender' dan zijn extraverte voorganger Johan Stekelenburg. „Ik ben geen feestnummer," zegt Lodewijk de Waal. „Je zult Johan eerder met carnaval zien meedoen dan mij." Bovendien is Stekelenburg, nu burgemeester van Tilburg, 'ie mand van de Beatles', terwijl De Waals hart uitgaat naar de Sto nes. Hij noemt zichzelf ook 'polemi- scher' dan Stekelenburg, die be kend staat als een soepele onder handelaar. „Ik kom meer via te genstellingen tot het compromis. Het zit in mijn natuur om dingen ter discussie te stellen." Dat geldt ook voor het 'polder model'. Hoewel De Waal een fan is van dit model van overleg, van loonmatiging en lastenverlich ting, wordt het 'poldermodel' mo menteel te veel bewierookt, vindt hij. Niettemin houdt hij vooralsnog vast aan een 'verantwoorde loon ontwikkeling', omdat dat goed is voor de werkgelegenheid. Hij verwijst de waarschuwingen dat het 'poldermodel' binnenkort ten onder gaat als gevolg van een loongolf dan ook naar het rijk der fabelen. „Een loongolf zou bui tengewoon stom zijn, want je blijft maar tegen elkaar opbie den. Daar heeft niemand baat bij. Ook de werkgevers niet." Maar er wordt geklaagd over onvervulbare vacatures. Er zijn bedrijven die personeel uit het buitenland halen. Dat stuwt de lonen toch omhoog? „Dat zeggen de werkgevers. Ze overdrijven. Vooralsnog staan er tegenover elke vacature zeven tien werklozen. In sommige'sec toren, zoals de techniek, ontstaan er inderdaad spanningen. Dan hebben werkgevers de keus tus sen investeren in mensen die nu nog aan de kant staan, of steeds hogere lonen betalen aan een steeds kleinere groep. Het laatste is een doodlopende weg. Dus ik hoop dat in die kringen de wijs heid eens toeslaat. Ik ben ertegen dat werkgevers personeel uit het buitenland halen. Ik vind dat de overheid daar een stokje voor moet steken. Werkgevers moeten over de brug komen met scho ling." De Waal hamert veelvuldig op scholing als middel tegen werk loosheid. Een scholingsrecht van tien dagen per jaar vormt één van de eisen voor nieuwe CAO's. Daarnaast pleit de FNV-voorzit ter voor korter werken en meer verlofmogelijkheden om de 1,7 miljoen inactieven aan het werk te krijgen. Meer verlofmogelijkheden horen bij een moderne arbeidsmarkt, vindt De Waal. Het kabinet mo derniseert wel wat, maar te mondjesmaat en te traag, oor deelt hij. Zo heeft het kabinet een wet in voorbereiding die het werknemers mogelijk maakt tij delijk hun loopbaan te onderbre ken. Ze krijgen dan voor maxi maal een half jaar een vergoeding van zeshonderd gulden netto per maand. Wat is er mis met dat voorstel? „Wij vinden de vergoeding te laag. Wij willen dat werkgevers die gaan aanvullen tot het wette lijk minumumloon (ongeveer 1800 gulden netto). Dan hebben mensen ook een reële mogelijk heid om er tijdelijk tussenuit te gaan. Hier maken we een groot thema van in de CAO voor de banken. In die sector hebben de werkgevers het geld ervoor en kan het uitstekend georganiseerd worden." Volgens De Waal zullen de kosten wel meevallen, omdat niet alle werknemers gebruik zul len maken van zo'n verlofrege ling. Te gierig is het kabinet ook met uitbreiding van de mogelijkheden voor kinderopvang, zegt De Waal. Minister Melkert (Sociale Zaken) stelt telkens maar de helft van het benodigde geld beschik baar. Via CAO-afspraken moeten de bonden dan de gaten repare ren. De Waal heeft er genoeg van. „Aan Melkerts nieuwe plannen voor buitenschoolse opvang kun nen we wéér voor de helft meebe talen. Werknemers zonder CAO GROEI WERKGELEGENHEID in personen (x 1000) 200 150 100 50 0 mutatie kabinets periode: 465 116 125 -133- '94 '95 '96 '97 WERKLOZE BEROEPSBEVOLKING in personen (x 1000) 600 400 200 -547- mutatie kabinets periode: -147 -533" 494 455 400 '95 '96 '97 '98 vallen zo telkens buiten de boot. Dat vind ik dus slecht, daar doen we niet meer aan mee." Daarnaast kunnen de bonden vanwege de economische groei weer looneisen stellen. „Voor vol gend jaar zullen we de volledige ruimte opeisen," zegt De Waal. Dat komt neer op 3,5 procent loonsverhoging, plus een procent voor arbeidsvoorwaarden. De FNV-voorzitter heeft lof voor de mooie economische cijfers die het kabinet presenteert, maar hij is ongeduldig. Nederland moet 'niet zelfgenoegzaam' worden, want nog steeds hebben 1,7 mil joen mensen geen werk. Om dat aantal terug te dringen, moeten er in de eerste plaats geen nieuwe 'inactieven' bijkomen, zegt hij. En daarom moet er meer aan dacht komen voor oudere werk nemers, want die komen het vaakst in de WW of WAO terecht. „Daarom moet je in die mensen investeren, ze in je bedrijf hou den, ze scholen, hun loopbaan plannen. Als je die groep aan het werk houdt, krijg je dat aantal van 1,7 miljoen vanzelf structu reel omlaag, omdat er mensen 65 worden." En demotie, het minder gaan betalen van oudere werknemers? „Je moet ouderen niet goedkoper maken. Dan geef je een verkeerde prikkel, want dan hoeven werk gevers het probleem niet op te lossen. Gezien de hoge producti viteit in Nederland moet je je eer der afvragen of jongeren niet te goedkoop zijn in plaats van oude ren te duur." Met een actief ouderenbeleid hoeft de pensioenleeftijd niet om hoog, meent De Waal. „Minister Zalm stelde onlangs de VUT ter discussie. Terwijl ik zeg: zorg eerst maar eens dat je de mensen tot zestig jaar aan het werk houdt. Als dat lukt, blijven de VUT en het flexibele pensioen heel goed betaalbaar." FNV-voorzitter Lodewijk de Waal: 'Ik kom via tegenstellingen tot een compromis'. FOTO WFA De laatste Miljoenennota van het eerste paarse kabinet Kok kan zonder meer een glorieuze presentatie worden genoemd. Daar waar voorgaande kabi netten worstelden met wild groei in de collectieve sector, met een verstikkende werking op de marktsector, voltrekt de gezondmaking van de over heidsfinanciën zich thans in rustgevende kadans. Door prof. dr. L.G.M. Stevens De Nederlandse economie heeft zich in de eerste paarse kabi netsperiode beter ontwikkeld dan mocht worden verwacht. Dat heeft geleid tot forse belas tingmeevallers. De daardoor ontstane extra budgettaire ruimte is aangewend voor ver mindering van het financie ringstekort tot 2,3 procent. Zo doende kunnen toekomstige rentebetalingen worden terug gedrongen en komt er ruimte voor vermindering van de las tendruk voor burgers en bedrij ven. Daarvoor is in totaal 3,9 miljard gulden uitgetrokken. De collectieve lastendruk zal in 1998 naar verwachting 43,1 procent van het bruto binnen lands product bedragen. We moeten al teruggaan tot 1974 om een vergelijkbare collectie ve lastendruk te kunnen meten. Het kabinet zit dan ook in de luxe positie, in het zicht van de verkiezingen, om aantrekkelij ke koopkrachtplaatjes te kun nen laten zien waarin iedereen erop vooruit gaat. De profeten van de vrije-markteconomie lij ken gelijk te hebben gekregen. Toch moet men zich realiseren dat er op die markt ook verlie zers zijn, omdat zij nu eenmaal minder weerbaar zijn dan an deren. Het is daarom van be lang ook kritisch in het oog te houden dat de lastenverlich ting, die zich vooral in de pre miesfeer voordoet, voor een groot gedeelte slechts schijn is. Door versobering van het gebo den dekkingspakket in de so ciale zekerheid zal menigeen immers genoodzaakt zijn ver vangende verzekeringscontrac ten te sluiten. Dan zal blijken dat de lastenverlichting vaak niet meer is dan een lastenver schuiving. Degenen die gecon fronteerd worden met de af schaffing van het algemeen na bestaandenpensioen kunnen daarvan meepraten. Het pakket van lastenverlich tende maatregelen is erop ge richt zoveel mogelijk mensen te stimuleren om werk te zoeken. Door Melkert-banen, witte- werksterplannen en belasting subsidies op loonkosten wordt getracht aan de onderkant van de arbeidsmarkt nieuwe kansen te scheppen. Het kabinet is daarin de afgelopen jaren suc cesvol geweest. Men moet ech ter bedenken dat veel van deze banen nog te weinig doorgroei mogelijkheden bieden naar structureel werk. In de belastingsfeer wordb dit inschakelingsproces gestimu leerd door een verdubbeling van de bestaande afdrachtsjcor- tlng. In feite is dit een loonkos tensubsidie voor werkgévers die werknemers aantrekken in lage-loonschalen. Maar .look door meer algemene maatrege len die alle werknemers.ten goede komen, wordt getracht het werken weer aantrekkelij ker te maken. Zo wordt''het maximale arbeidskostenforfait verhoogd met 460 gulden enhet forfaitpercentage met 2 pro centpunt. De algemene belas tingvrije som wordt verhoogd met 1380 gulden, waarvan (tot mijn schrik) 410 gulden niet overdraagbaar is. Invoering van dergelijke ingewikkelde splitsingen in overhevelbare en niet-overhevelbare delen is in tijden waarin men zo nadïuk- kelijk vereenvoudiging wenst te bereiken, moeilijk te begrijpen. Ook de aanvullende alleen- staande-oudertoeslag vyprdt verruimd, van 6 tot 12 procent. Daarmee wordt het buitgq de huishouding werken van de al leenstaande ouder aantrelfke- lijker gemaakt. De eerste schijf van de loon- en inkomstenbe lasting wordt verlengd met 350 gulden; de tweede schijf met 4150 gulden. Het tarief van de eerste schijf wordt met .0,95 procentpunt verlaagd tot 36,35 procent (65-plussers 19,85 pro cent). Ook wordt voor werkne mers het gebruik van openbaar vervoer, carpoolen en telewer ken gestimuleerd. Hoe fraai dit ook allemaal klinkt; als men naar de werkge ver kijkt, zal deze zich toch niet zo snel laten verleiden nieuw personeel aan te trekken. Het risico van ziekte en arbeidson geschiktheid wordt immer^ in toenemende mate geheel op hem afgewenteld. Zeker voor kleine werkgevers is dat risico soms nauwelijks meer te dra gen. Hij moet zich daarvoor zwaar verzekeren en wordt via een omweg dus toch weer met extra loonkosten geconfron teerd. Maar deze blijken niet uit de Miljoenennota. Staatssecretaris Vermeend heeft aangekondigd binnenkort met een belastingplan voor de 21e eeuw te komen. Veel van de huidige beleidsthema's zullen daarin opnieuw aan de orde worden gesteld. Maar ook zal met name aandacht worden ge vraagd voor de internationale kapitaalvlucht en belasting emigratie naar België. Met een kleine verlaging van de vermo gensbelasting loopt hij al op de ze plannen vooruit. Ik vrees echter dat zijn ambities groter zullen zijn dan de smalle mar ges van het politieke speelveld hem zullen toestaan. Prof. dr. L.G.M. Stevens is hoogleraar fiscale economie aan de Erasmus Uni versiteit in Rotterdam De economie is de afgelopen jaren fors gegroeid, maar niet iedereen heeft daar van geprofiteerd. De inkomensverschil len zijn gegroeid; de rijkste tien procent van de bevolking is meer gaan verdie nen, de armste tien procent minder. Vol gend jaar krijgen de minima wat extra, maar het houdt niet over. Van links tot rechts is men het eens: men sen met een uitkering moeten er iets bij krijgen. Jarenlang hebben ze ingeleverd, nu wordt het tijd om hen te laten delen in de groei van de economie. Maar Nederland blijft zuinig. Werk is volgens het kabinet dé oplossing voor armoede. Er zijn veel mensen aan een nieuwe baan geholpen, maar het aantal uitkeringsgerechtigden blijft onver minderd hoog. Alleen voor specifieke groepen, zoals men sen die niet meer dan AOW hebben, wordt 1998 een 'oogstjaar'. De koopkracht van al leenstaande AOW'ers stijgt met vier pro cent. De grote groep mensen met een uitke ring heeft slechts één procent meer te beste den. De modale werknemer ziet zijn loon in tussen met drie procent stijgen, twee keer modaal gaat er anderhalf procent op voor uit. Over de gehele kabinetsperiode (1995 tot en met 1998) blijft de oogst mager voor de uitkeringsgerechtigden. De minima zijn er de eerste jaren in inko men op achteruit gegaan, en komen na vier jaar op een plusje van minder dan één pro cent. De alleenstaande AOW'ers springen er uit met bijna zes procent. Inclusief huursub sidie komen de minima uit op drie a vier procent, de AOW'ers op zes tot acht procent. Probleem is wel dat veel mensen geen be roep doen op de huursubsidie, bijvoorbeeld omdat ze de aanvraag te ingewikkeld vin den. Over een langere periode zijn de inkomens verschillen nog meer toegenomen, vooral doordat de minima inleverden. Volgens het Centraal Planbureau zijn zij er sinds 1977 tien procent op achteruit gegaan, terwijl de hogere inkomens er meer dan gemiddeld op vooruit zijn gegaan. Gemiddeld is de koop kracht van alle werkenden in twintig jaar tijd nauwelijks verbeterd. De uitkeringen en ambtenarensalarissen zijn in de jaren tachtig achterop geraakt bij de markt, aldus prof. K. van Paridon, staf medewerker bij de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. In 1983 werd de koppeling losgelaten. Nadat die weer werd hersteld, bij het aantreden van het kabinet Kok in 1994, is de kloof niet gedicht. Dr. R. den Hertog, onderzoeker bij het onaf hankelijke economische instituut Nyfer, ziet nu een probleem ontstaan 'aan de onderkant van de samenleving'. „Veel mensen blijven steken op het sociaal minimum. Wie vanuit een uitkering in een Melkert-baan terecht komt en vervolgens het minimumloon gaat verdienen, schiet nauwelijks op." Alleenstaande bejaarden zijn volgens hem de 'meest kwetsbare' groep. Dat ligt vooral aan het feit dat zij een groot deel van hun inkomen aan huur uitge ven en vaak geen gebruik maken van de huursubsidie. Van Paridon wijst op het belang van scho ling. „Voor lager opgeleiden is de toestand bijzonder zorgelijk. Zij vallen tussen de wal en het schip. Laag geschoolden hebben bij na geen kans om aan hun situatie te ont snappen. Ook hun kinderen krijgen vaak een gebrekkige opleiding." Hij wijst erop dat veel banen voor lager op geleiden, onder meer in de zorg en de dienst verlening, in de afgelopen jaren door bezui nigingen zijn verdwenen. „Die functies wil len we nu weer terug, maar daar hangt wel een prijskaartje aan." totaal '95-'98 totaal met huursubsidie '95-'98 Sociale minima zonder kinderen HM*! - I ■■■■12,75% Sociale minima met kinderen ■|0,75% I ■■■■■■145% Minimumloon met kinderen '2% 5,75% Modaal met kinderen 3% |3% 2x modaal met kinderen 1,5% 15% Alleenstaande AOWer 115,75% AOW beiden 65+ 3,75% AOWaanv. pensioen tot 10.000, ■■■■2.5% ■HBII2<5% AOW aanv. pensioen tot f 30.000,- 2,25% 2,25% Burgers gaan vanaf 1998 la gere belastingen en premies betalen. Het kabinet heeft hier voor in totaal een bedrag van 2,7 miljard gulden uitgetrok ken. De belastingmaatregelen op een rijtje. Verlenging van de eerste en tweede schijf van de loon- en inkomstenbelasting (respec tievelijk met 350 en 4150 gulden) en verlaging van hét tarief van de eerste schijf met 0,95 procent. Globaal moet vanaf volgend jaar over de eerste 47.184 gulden nog 36,35 procent belastingen en premies volksverzekeringen betaald worden. Over de vol gende 56.590 gulden betaalt men 50 procent en over alles daarboven 60 procent. Verhoging van de algemene belastingvrije som met 1380 gulden: van 7102 naar 8482 gulden. Een klein deel daar-^ van, 410 gulden, is niet over draagbaar. Dit deel kan een kostwinner met een niet-ver- dienende partner maar één keer opvoeren. Verhoging van het arbeids kostenforfait met 460 gulden naar maximaal 3108 gulden. Het percentage wordt ver hoogd van 10 naar 12 pro cent. Verhoging van de algemene ouderenaftrek van 910 gul den naar maximaal 1695 gul den. Verhoging van de aanvullen de ouderenaftrek voor al leenstaande ouderen (65- plussers) met 1300 gulden naar 2681 gulden. Verhoging van de aanvullen de alleenstaande ouderaftrek - onder meer bestemd voor bijstandsmoeders - van 6 naar 12 procent. Verhoging van de zelfstandi genaftrek met 250 gulden naar 10.317 gulden. Verlaging van de vermogens belasting van 0,08 naar 0,07 procent. De algemene belas tingvrije som voor de vermo gensbelasting wordt met 12 procent verhoogd, waardoor een groter deel van het ver mogen vrij van heffing blijft. Verlaging van de lokale las ten (onder andere afvalstof fen- en reinigingsheffing) met 100 gulden per huishou den.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1997 | | pagina 27