Financiële crisis in Verre Oosten RKC Inflatiespook ligt opnieuw op de loer in Suriname lerti Vog Transfer eindelijk Zonder inflatie ontpopt Brazilië zich als paradijs voor valsemunters Zakenwereld twijfelt aan politiek Jakarta Luis in de pels van ondernemend Nederland iichard K eservelijsl Thailand, Indonesië, Maleisië en Filipijnen leven al lange tijd boven hun stand Matig Ajax si DE STEM ECONOMIE Drie golfers gedood door blikseminslag dbanïe herdenkt Boeder Teresa i i i i i WOENSDAG 10 SEPTEMBER Door Frans Lindenkamp Sao Paulo - Stabiele prijzen. Zelfs afgewisseld met korte perioden van deflatie. Dank zij het succes van het real-in- flatiebestrijdingsplan is in Brhzilië een einde gekomen aah decennia van geldont waarding. Het is voor de Braziliaan een on gekende luxe dat het leven weer te programmeren valt. Maar ook hel; criminele circuit vaart wel bij de herwonnen monetaire rust. De drie jaar oude waardevaste real kan bogen op een sterk toegeno men belangstelling van valse munters. Ten tijde van de galop perende inflatie, waarbij de waarde van het geld smolt als bo ter in de tropenzon, haalde prak tisch niemand het in zijn hoofd om namaakbiljetten in omloop te brengen. Dat is nu anders. Dit jaar heeft de politie al beslag gelegd op 155.000 valse briefjes, het meren deel ter waarde van 100 en 200 gulden. Dat is al meer dan in heel 1996. Tegelijkertijd valt te constateren dat de Amerikaanse dollar uit de gratie is. Er duiken in Brazilië honderd maal zoveel valse 'reais' (meervoud van real) op als valse 'greenbacks' en dat terwijl deze muntsoort voorheen altijd favo riet was onder de falsificeerders. Maar niet alleen papier geld wordt nagemaakt. Ook munten. Daarvoor worden oude waarde loze geldstukken van 10 cruzeiros uit 1984 gebruikt. Die heeft de Centrale Bank nooit uit de roula tie gehaald. Ze verschillen qua omvang prak tisch niet van de huidige munten van één real (2 gulden). Bendes kopen deze muntstukken bij ver zamelaars tegen een prikje op en steken ze in een nieuw jasje. Juist omdat politie en banken in het verleden door de aanhouden de inflatie zo weinig met het ver valsingsverschijnsel werden ge confronteerd, staan de opspo ringstechnieken nog in de kinder schoenen. Herhaaldelijk komt het voor dat mensen vals geld uit de muur trekken. En aangezien niemand van de gedupeerden be wijzen kan dat de schuld bij de bank ligt, draait de klant voor de schade op. Wie hiermee betaalt, loopt de kans op maximaal twee jaar celstraf. Intussen werkt de Centrale Bank driftig aan een nieuwe generatie bankbiljetten. Die moeten valse munters de wind uit de zeilen ne men. De monetaire autoriteiten geven toe dat zij in 1994 bij de in voering van de real onzorgvuldig te werk zijn gegaan. Er was grote haast, want de real en het gelijk namige anti-inflatieplan waren voor de inmiddels teruggetreden economieminister Cardoso geestelijk vader ervan - elemen tair voor zijn verkiezing tot pre sident. De real-biljetten verschillen al leen in kleur. Watermerk, veilig heidsstrip en ontwerp zijn bij alle briefjes gelijk. Dit vergemakke lijkt het werk van de falsificeer ders. Met 'n bankbiljet van één real weten zij er een van 100 reais te fabriceren. Het procédé is even simpel als doeltreffend. Het echte biljet wordt met een chemische vloeistof gescheiden en ontdaan van watermerk en veiligheids strip. Die worden gelegd tussen de beide zijden van een 'high tech' gecopieerd biljet van 100. Dichtplakkken en klaar is kees. Het echte biljet is nauwelijks van zijn valse broertje te onderschei den. Door Armand Snijders Paramaribo - De Surinaamse Centrale Bank laat de drukper. sen sinds het aantreden van de regering van president Ju]es Wij denbosch weer volop draaien. Volgens financiële deskundi gen in Paramaribo is dat één van de voornaamste redenen van het conflict tussen het staatshoofd en de coalitiepartijen in de door de Nationale Democratische Partij (NDP) van Dési Bon terse gedomineerde regering. Kerkstraat 10 - Oosterhout - Te Door Kees Bechtold Kuala Lumpur - Thailand, Maleisië, Indonesië en de Filipijnen schudden financieel op hun grondvesten. Sinds Thailand begin juli de nationale munt (baht) moest devalueren, is het crisis in Züid-Oost-Azië. De 450 meter hoge Petronasto rens in de Maleisische hoofdstad Kuala Lumpur vormen het hoog ste gebouw ter wereld. De masto dont staat symbool voor de on stuimige en ingebreidelde groei die de economieën in de zoge naamde emerging markets de laatste jaren heeft gekend. Met groeipercentages van rond de tien procent behoorden lan den als Thailand, Maleisië, de Fi lipijnen en Indonesië tot de eco nomische parels in Zuid-Oost- Azië. Sinds begin juli schitteren ze niet meer, het is crisis. Door de deva luatie van de Thaise baht stak er een financiële storm op in de re gio, die inmiddels is uitgegroeid tot een tyfoon. De Maleisische ringgit, de Indo nesische roepiah en de Filipijnse peso zijn sindsdien in een vrije val gekomen, de beurzen met zich meetrekkend. Zelfs Singa pore, toch een solide economie, heeft last van de heftige finan ciële bewegingen. Fundamentele zwakte Met de beschuldigende vinger wordt gewezen naar Thailand. Maar de andere landen mogen de hand ook in eigen boezem steken, vindt A. Barens, adjunct-direc teur van het economisch bureau van Van Lanschot Bankiers in Den Bosch. „In Zuid-Oost-Azië leeft een aantal landen boven hun stand. Zij importeren al jaren meer dan ze exporteren, waardoor kapi taal het land uitgaat. Jaren is dit gecompenseerd door de toe stroom van kapitaal naar die landen voor investeringen. Dat kon ook omdat die landen econo misch hard groeiden." De toestroom van buitenlands kapitaal heeft jarenlang de fun damentele zwaktes van de econo mieën weggemoffeld. De alsmaar duurder wordende dollar heeft deze zwaktes echter genadeloos aan het licht gebracht. Geen vertrouwen „De munten van de landen zijn gekoppeld aan de dollar. Zij ste gen mee in waarde, waardoor de concurrentiepositie verzwakte ten opzichte van nieuwe lage lo- nenlanden als Vietnam, India en China, met als gevolg dat het te kort op de lopende rekening ver der opliep." De tekortkomingen kwamen het eerst aan het licht in Thailand waar de economie er volgens Barens het slechtst voor staat. „De financiële markten vertrouwden Thailand niet meer en de kapitaalstroom naar het land droogde op. Bedrijven en particulieren volgden. Door de devaluatie zagen zij hun geld steeds minder waard worden, haalden hun tegoeden van de bank om die om te zetten in dol lars. Duidelijk werd toen ook dat bedrijven in de boomende econo mie een veel te grote schulden last op hun schouders hebben ge nomen en er veel 'slechte' lenin gen zijn verstrekt." De crisis werd nog versterkt door de malaise op de onroerend goedmarkt. Er is in Thailand, Maleisië en de Filipijnen veel meer gebouwd dan de markt aan kan. Het Internationaal Monetaire Fonds (IMF) is Thailand inmid dels te hulp geschoten met een lening van 17 miljard dollar. „Dat is het grootste bedrag dat ze ooit hebben uitgegeven op Mexico na, dat eind 1994 com pleet wegzakte. Thailand is het echt crisis met een grote C." Effecten beperkt De strenge voorwaarden waar onder deze leningen worden ver strekt en de door de devaluatie goedkopere geworden munt, moeten Thailand weer op de been helpen. De hoop is dat daarna de rust in de regio weerkeert. Volgens Barens hoeft het Westen niet bang te zijn dat de crisis via Japan overslaat naar de VS en Europa. „Het effect op Japan is relatief beperkt. De Japanse eco nomie drijft voor het leeuwen deel op de binnenlandse markt en op de export naar Europa en de VS." De crisis in Azië heeft dan wel geen directe invloed op de Wes terse financiële markten, maar hun invloed is wel degelijk merk baar, volgens Barens. „Het marktsentiment wordt er door beïnvloed. De markten zijn over het algemeen zeer nerveus. Deze crisis versterkt de nervosi teit van de laatste tijd." Door Step Vaessen Jakarta - De zakenwereld in de Indonesische hoofdstad Ja karta heeft grote twijfels over het effect van economische maat regelen die de regering heeft aangekondigd. Met deze maatre gelen wil Indonesië de financiële crisis, die het land al weken teistert, de baas worden. Eindelijk is de regering de goede weg ingeslagen en doet ze iets, zeggen sommigen. Maar velen vragen zich af of de maatregelen voldoende zijn om het vertrou wen in de kelderende munt te herstellen. De minister van Financiën Mu- hammed kondigde aan groot schalige projecten uit te stellen en de begroting van het lopende jaar te herzien. En als het kan zal de rente - die is nu 35 procent - worden verlaagd. Ook wordt de noodlijdende banksector gesa neerd en mogen buitenlandse be drijven in de toekomst meer dan het nu geldende maximum van 49 procent aandelen van een be drijf kopen. Sinds de aankondiging van Mu- hammed is de beurs weer iets ge stegen. De roepiah heeft nauwe lijks gereageerd. De koers is nog steeds meer dan 3000 ten opzich te van de Amerikaanse dollar, hij is daarmee bijna 25 procent min der waard dan een maand gele den. Dit heeft ook Nederlandse inves teerders op hoge kosten gejaagd. „Het ergste kwaad is al ge schied," zegt Christiaan Mol, di recteur van de Rabobank in Ja karta. „Nederlandse investeer ders kampen net als alle andere bedrijven die importeren in dol lars met een verlies van 25 pro cent op de dollar. Dat betekent al een grote pijn." Mol wijst op de omstreden pres- tige-projecten, de langste brug ter wereld en de hoogste toren in Indonesië en het nationale auto project van president Suharto's zoon Tommy. Ook het hoofd van de economi sche afdeling van de Nederland se ~a~mbassade, Hans Vervloed is niet opgetogen over het red dingspakket van de regering. „Absoluut niet voldoende. De maatregelen zijn niet verder in gevuld en er wordt niet gespro ken over echte deregulering. Het opheffen van de monopolies en het privatiseren van staatsbe drijven." Ook ziet Vervloed nog geen se rieuze pogingen van de regering om corruptie aan te pakken. Za ken die volgens hem nodig zijn om het vertouwen in de economie echt te herstellen. De Petronastorens in Kuala Lumpur: hét symbool van de boomende economie. „Als de NDP geen halt wordt toe geroepen is de Surinaamse gulden straks helemaal niets meer waard en stort de toch al wankele econo mie van het land volledig in," voorspelt Mustafa Nahar, tot voor kort beleidsmedewerker op het ministerie van Financiën. Het centrum van Paramaribo biedt rond het einde van de maand een nog chaotischer aan blik dan op andere dagen. De Do mineestraat en de Maagdenstraat, de twee winkelstraten bij uitstek, zien dan zwart van de mensen ter wijl het verkeer doorlopend muurvast zit. De meeste mensen hebben hun sa laris net ontvangen. De ervaring in de afgelopen jaren heeft ge leerd om het geld zo snel mogelijk uit te geven, omdat je nooit weet hoeveel de Surinaamse gulden over enkele weken nog waard is. Vooral kleding en luxe goederen worden massaal ingeslagen, alsof er morgen een schaarste dreigt. De eigenaar van de kledingboe- tiek Dojo, op de hoek van de Do mineestraat en Jodenbreestraat, zet in de laatste dagen van de maand altijd meer personeel in. „Het is dan echt een gekkenhuis. Je weet af en toe niet wat je mee maakt. Mensen die kleren uit el- kaars handen rukken of elkaar uit de pasruimtes duwen. We hebben hier zelfs weieens een vechtpartij gehad," aldus een verkoopster. De omzet die op deze hoogtijda gen wordt gehaald is gigantisch. Maar daarentegen is het halver wege de maand altijd opvallend rustig, omdat veel mensen dan geen geld meer hebben. Rotzooi Ook bij het warenhuis Kersten, dat al bijna 2,5 eeuw in Paramari bo waren aan de man brengt en daarmee de oudste onderneming van Suriname is, zijn lange rijen bij de kassa's te zien. In deze dagen niet alleen vanwege de trage, bijna bureaucratische werkwijze van de drie personeels leden die nodig zijn om één enke le aankoop af te rekenen. Ook hier geeft het winkelend publiek schijnbaar met graagte de weinig zuurverdiende centen uit aan vooral kleding en elektrische ap paraten. „Ik moet een nieuwe wasmachine hebben," zegt een Creoolse vrouw. „Ik zou kunnen wachten tot ik meer geld heb gespaard zo dat ik over een tijdje een betere kan kopen, maar meneer, als het even tegenzit is mijn spaargeld straks niets meer waard en kan ik er nauwelijks een broodje van ko pen. Zeker nu het zo'n rotzooi is in de regering." Weliswaar is de koers de afgelo pen drie jaar, sinds André Telting tot president van de Cerntrale Bank werd benoemd, redelijk sta biel gebleven, maar de angst zit er nog altijd goed in. Vele Surinamers kwam aan het begin van de negentiger jaren het water tot aan de lippen te staan toen de Surinaamse gulden, ooit meer waard dan bijna twee kei. harde Nederlandse gu een vrije val raakte. Drie jaar geleden werd op je zwarte markt voor iedere Hol landse gulden grif vierhondenl Surinaamse guldens betaald, nu ligt dat nog op ongeveer de helft Sinds Telting kort na het aantre den van Wijdenbosch werd ge wipt en vervangen door zijn voor ganger, de NDP'er Henk Goed schalk, dreigt er weer van alles mis te gaan in de Surinaamse fi nanciële wereld. Daarmee lijkt de geschiedenis zich te herhalen onder dezelfde mensen die in de jaren tachtig de chaos in de hand werkten. Goed schalk was in de nadagen van de militaire dictatuur verantwoorde lijk voor de grootschalige mone taire financiering, die tot hyper- inflatie leidde. Schijn Ook nu zijn er aanwijzingen dat hij de drukpers weer volop laat werken om de regering-Wijden- bosch in ieder geval de ambtena rensalarissen te kunnen laten uit betalen. Het lijkt er vooralsnog op dat de koers zich, ondanks de onzekere ontwikkelingen, redelijk stabiel blijft. Dat is volgens Mastafa Na- har echter maar schijn. Hij werd enige tijd geleden bij het ministe rie van Financiën op een zijspoor gezet nadat hij iets te openlijk zijn steun had uitgesproken voor de voorzitter van de Surinaamse Be- kenkamer, Hans Prade, die de vloer had aangeveegd met het fi nanciële beleid van de regering- Wijdenbosch. Prade moest ook het veld moeten ruimen. Nahar zegt dat onder leiding van Goedschalk in de laatste maanden een groot deel van de door zijn voorganger Telting opgebouwde deviezen- en goudvoorraad is weggesmolten als sneeuw voorde zon. „De koers wordt daarmee kunstmatig onder controle gehou den. Maar als over een paar maanden blijkt dat er geen devie zen meer zijn en het goud in het buitenland is verkocht, dan is er geen houden meer aan. De Suri naamse gulden is dan nog minder waard dan een zandkorrel en de economie zal in de afgrond stor ten." Bij de Vereniging Surinaams Be drijfsleven (VSB) ziet men die zelfde bui hangen maar men hoopt dat het tij op tijd zal keren. „Er moet snel duidelijkheid ko men over het voortbestaan van de regering en over het toekomstig financiële beleid," zegt een woordvoerder desgevraagd. „Ik moet eerlijk zeggen dat als ik ondernemer zou zijn in het bui tenland en met plannen om in dit land iets op te zetten, ik voorlopig mijn geld in mijn zak zou houden. Zoals de situatie nu is loop je aar dig het risico dat het fout gaat.' )0or Bert Willemsen Dortmund - Berti Vogts heeft jvoord gehouden. „Voor de volgende wedstrijd krijgt de "loeg een ander gezicht," -ondigde de Duitse bonds coach zaterdag aan na de be ramende vertoning tegen 'ortugal, die de Duitsers met iel veel geluk een 1-1-gelijk- ,pel opleverde. Inderdaad wijzigde Vogts het halve team ,0or de wedstrijd van van- vond tegen Armenië. lierspelers verdwenen om diver- redenen uit beeld. Kohier en iege zijn geschorst, Reuter en jasler haakten met blessures af. iun plaatsen in de selectie wer- len ingenomen door Thon, Linke in Aandeelhoudersvergade ringen worden spannen der wanneer de Vereni ging van Effecten Bezit ters in de zaal is. De jon ge directeur van de vere niging bezoekt er zelf ook de nodige. En ver heft verder zijn stem wanneer het aandeel- houdersbelang in het ge drang dreigt te komen. Door Jos van Rijsingen Breda - „Hoe gaat het met de Begemannfabrieken in Rus land"? klinkt het wat aarze lend in een zaal van Hotel Brabant in Breda, waar de Be- gemann Groep de algemene aandeelhoudersvergadering houdt. „Dat is net toch verteld, mijnheer De Vries. We hebben daar vorig jaar een omzet gehaald van tien miljoen gulden." De vragensteller verheft zich weer en loopt naar de microfoon: „Ja, dat heb ik wel gehoord, ook dat beide fabrieken winstgevend zijn. Maar in het jaarverslag over 1995 wordt gerept over een be drijfsresultaat van tien miljoen. Nu nog maar over een ómzet van tien miljoen. Dat is toch een heel verschil." De zaal gniffelt en president commissaris Tjerk Westerterp die de vergadering leidt, zit even om woorden verlegen. „U krijgt straks antwoord," belooft hij. Jeroen van den Nieuwenhuyzen, het financiële brein van de Bege- marm Groep, zal later antwoor den dat de veel betere resultaten in 1995 zijn te danken aan valu taschommelingen. Zeg maar een snel in waarde gedaalde roebel. De vragensteller is Peter Paul de Vries, directeur van de Vereni ging van Effecten Bezitters (VEB). Mede namens de aandeel houders, en dat zijn zowel parti culiere als institutionele beleg gers, bezoekt zijn vereniging elk jaar zo'n 130 tot 140 aandeelhou dersvergaderingen van beursge noteerde ondernemingen. Bij veronderstelde zaken van voorkennis, riante optieregelin gen voor bestuurders, zeggen schap van effectenbezitters in ondernemingen en wild-westta- ferelen rondom beursintroducties is de VEB er als de kippen bij om het standpunt van de aandeel houders naar voren te brengen. De jonge VEB-directeur (30) doet daarbij in vasthoudendheid niet onder voor de kritische bedrij- venvolger Pieter Lakeman in zijn beste jaren. Zij het dat De Vries misschien een tikje vriendelijker blijft. Met die vriendelijke vasthou dendheid krijgt hij overigens Je roen van de Nieuwenhuyzen wel zo ver dat deze trots onthult hoe het bedrijf 29 miljoen gulden aan dividend kan uitkeren aan de aandeelhouders, terwijl toch niet alle bedrijfsonderdelen even winstgevend zijn. De fiscale truc, die zelfs De Vries even naar adem doet happen, komt er op neer dat de winstge vende bedrijfsonderdelen de ven nootschapsbelasting niet aan de fiscus afdragen maar aan de hol ding. En de holding heeft nog zo veel compensabele verliezen dat 's Rijks schatkist nog jarenlang met andermans geld zal moeten worden gevuld. Met het belastinggeld dat niet hoeft te worden afgedragen, wor den, onder de noemer 'dividend', de aandeelhouders tevreden ge steld. „We hebben zo'n twaalf parttime vergaderingbezoekers om alle bijeenkomsten af te lopen," ver telt De Vries in het kantoor van de VEB in Den Haag. Sinds juli 1995 zwaait hij de scepter over een kleine staf van economisch en juridisch geschoolde medewer kers. Het behartigen van de be langen van beleggers en het be vorderen van het effectenbezit zijn de doelstellingen van de ver eniging. „Het is gelukkig ruim geformu leerd, alles wat we willen doen, kunnen we daar wel aan ophan gen. En niet alleen voor particu liere beleggers, we werken ook steeds nauwer samen met grote, institutionele beleggers," zegt hij. Zowel voor kleine als grote be leggers voert de VEB zonodig ju ridische procedures. „Collectief kun je meer dan alleen, de kans op succes is altijd onzeker." Dat het beurs'gebeuren' in de be langstelling staat, merkt ook de VEB. De laatste paar jaar is het ledental gegroeid met 4.000 tot ongeveer 18.000. En 25.000 moet voor het jaar 2000 haalbaar zijn, zegt De Vries. De ledengroei is vooral in een stroomversnelling gekomen na invoering van de VEB Bottom- Line. Samen met bank Labou- chere heeft de VEB met deze tele fonische beursorderlijn een zeer goedkope uitweg geboden aan beleggers, die niet meer zitten te wachten op het advies van de be leggingsadviseurs van de banken (die voor alle transacties flinke provisies in rekening brengen). Behalve vanwege de Bottom-Li ne en het maandblad Effect dat alleen bij de leden in de bus valt, is de VEB vooral bekend door haar directeur die regelmatig in de publiciteit opduikt om namens 'de' aandeelhouder te spreken. Zo kreeg de reactie van de VEB op het rapport van de commissie Corporate Governance (zeggen schap in de ondernemingen) al veel aandacht vanwege het standpunt over de optieregelin gen voor bestuurders. „Het dreigt nu zover door te schieten dat het helemaal niet deugt, maar dat hebben wij niet bedoeld," vindt De Vries. „Wij willen alleen beperkingen aange bracht zien. Het moet een redelij ke beloning zijn voor goed beleid over een langere periode. Dat voorkomt dat het erop lijkt alsof de managers hun zakken maar zitten te vullen." Dat het begrip shareholders va lue - bedrijven doen er alles aan om de winsten te maximaliseren om de aandeelhouder maar tevre den te stellen - langzamerhand in een ietwat kwade reuk komt te staan, vindt De Vries niet terecht. „Reorganisaties kunnen op de korte termijn pijnlijk zijn. Op langere termijn pluk je er de vruchten van. En niet alleen de aandeelhouders." De Vries beaamt dat het voor de doorsnee burger moeilijk te be grijpen is dat de koersen omhoog schieten wanneer de topman van Philips ingrijpende reorganisa ties aankondigt. „Psychologisch gezien zou het beter zijn wanneer de koers na zo'n mededeling eerst daalt. Maar beleggers anticiperen nu eenmaal op verwachtingen. Ze nemen dan een voorschot. Als ze weer vertrouwen hebben in de leiding van een onderneming, stijgen de koersen. Noem dat maar het 'Boonstra-effect'." Financieel komt de aandeelhou der de laatste jaren dan wel goed aan zijn trekken, qua zeggen schap kan het allemaal veel be ter. Zo gruwt de VEB van het veel gebruikte systeem van certifice ring van aandelen. Het dividend en de koersstijging (of -daling) zijn voor de belegger, de zeggen schap berust bij een administra tiekantoor. Ook de beursintroductie van nieuwe bedrijven zou veel beter geregeld moeten worden. „Voor aandelen van bedrijven die naar de beurs gaan worden absurde prijzen gevraagd. Tot wel 50 keer de jaarwinst." En ondertussen is, volgens De Zürich (rtr/anp) - Een specia FIFA heeft in Zürich de trans: college van drie man bepaalt Milaan nog eens 3,6 miljoen g talen. Dat laatste bedrag brengt de totale afkoopsom voor de Bra ziliaanse vedette op 56 miljoen gulden. Eerder al betaalde In- ter ruim 52 miljoen gulden om Ronaldo bij Barcelona uit te kopen. De Braziliaanse spits, algemeen gezien als de beste speler van de wereld, is daar mee aanmerkelijk 'goedkoper' dan zijn landgenoot Denilson. Hij ging vorige maand voor een recordsom van 69 miljoen gul den van Sao Paulo (Bra) naar Real Betis (Spa) over. Het door de FIFA vastgestelde bedrag voor Ronaldo is een Hünchen (anp) - Richard Kraji iet Grand Slam Cuptoernooi ndien er iemand afvalt, is hij d 'oor deelname. Die kans is vr Stich op de deelnemerslijst sta loris Becker, winnaar van vorig aar, heeft een wildcard gekre- en. Op grond van zijn prestaties iad hij dit jaar geen recht op een laats. Maar de organisatoren blden hem niet passeren voor fit toernooi. Het evenement in lünchen is opgezet door Axel teyer-Wölden, jarenlang de ma- lager van Becker. Onlangs over- led hij aan kanker. I Mjchael Stich heeft zich afge leid voor het Davis Cupduel met lexico. De Duitser heeft te veel 1st van een schouderblessure, iet had zijn afscheidswedstrijd VEB-directeur Peter Paul i Vries fotocorviW Vries, de positie van de kleine be- legger steeds slechter geworden. „Vroeger kon je inschrijven voo een vaste prijs. Nu heb je tema ken met een bandbreedte die oo al niet zeker is. En de prospec u verschijnt pas op de dag dat intekening begint." Binnenkort zal de VEB met een plan komen om beursintroductie» beter te regelen. Een van de aa bevelingen zal zijn dat er e vorm komt van systematise» toewijzing: de banken zou zich daarbij moeten verP eenzelfde systeem van toewij te hanteren waarbij op de een andere manier rekening w° gehouden met portefeuille- vang van de inschrijvers. Tokio - Drie golfspelers zijn up een baan in Tokio getrof fen door de bliksem. Ze wa- ren op slag dood. De slacht- ters zijn twee leerkrachten en een caddie. Hun lichamen werden gevonden bij de ze vende hole. Twee andere on derwijzers raakten op de golfbaan door het onweer ge wond. jdjuna (rtr) - De Albanese voet- ompetitie begint een dag la- v an was geprogrammeerd. In stri"Sj>r0nk ''ke planning zou «rijd om de voetbaltitel zater- 'Si zijn begonnen. Door de be- M?eder Te"*a> ge- lag uu„ t ??le' ls de start een verlpoH Moeder Teresa hd nd vo"ge we<* vrijdag in up een leeftijd van 87 jaar.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1997 | | pagina 8