iln
80
dagen van Parijs
Busje komt zo op Schiphol
naar Peking
Arnold Pilon voltooit met Jaguar monsterrit voor oldtimers
Parking hopper op P3 haalt toeristen automatisch op
D2
Tenten
Publiekstrekker
Supersafe
Opland
Prins
>uil neergezet.
Onderweg in een gigantisch niemandsland.
foto arnold pilon
hartelijke ontvangst met shows
en paardenraces. De autoriteiten
in de meeste landen lieten niets
aan het toeval over. De reizigers
mocht niets overkomen. Begelei
ding van politie bleek eerder re
gel dan uitzondering.
In China was de assistentie van
de autoriteiten, zo ervoer Pilon,
ongekend. „Alles was zeer strak
gecoördineerd. Er waren duizend
functionarissen voor onze ont
vangst vrijgemaakt. Zelfs op het
platteland stond op elke kruising
een agent om het verkeer tegen te
houden. In Peking werden de 8-
baans snelwegen waar wij over
heen reden compleet afgezet".
Die strakke regie had ook nade
len. Na aankomst wilden de ral
ly-rijders graag nog een ereronde
maken over het plein van de He
melse Vrede, maar dat was uitge
sloten. Anderhalf uur na de finish
werd de karavaan onder politie
begeleiding naar de haven ge
bracht waar de wagens direct in
containers zijn geplaatst om te
verschepen.
Geen auto mocht in China ach
terblijven, ook het oude Dafje
niet. De waarde van dit wagentje
is lager dan de kosten van het
verschepen. Omdat het toch Chi
na moest verlaten, krijgt het str
aks een plaatsje in het Daf-mu-
seum in Eindhoven.
Pilon: „De Chinezen hebben meer
eigenaardigheden. Ze accepteren
bijvoorbeeld geen buitenlandse
rijbewijzen en kentekenplaten.
Daarom moesten we aan de grens
een rijexamen afleggen. Met de
auto een achtje maken en je was
geslaagd." Hij heeft zijn tijdelij
ke Chinese rijbewijs meegeno
men als aandenken, evenals de
nieuwe Chinese nummerborden.
De 14.000 kilometer lange reis is
nagenoeg zonder ongelukken
verlopen. Uiteraard waren er on
derweg spanningen, omdat veel
van de deelnemers werd ge
vraagd. Maar ernstige ongevallen
deden zich niet voor.
Pilon behandelde een stomdron
ken Russische militair, die bij het
kamp was gevallen. Een reisge
noot die van een trapje viel en
zijn scheenbeen openhaalde, was
een grotere zorg. Verder gleed
een deelnemer uit in de badkuip
en kneusde zijn ribben.
Wel hadden veel deelnemers
hoofdwonden. Pilon: „De wegen
zijn zeer slecht waardoor je tel
kens met je hoofd tegen het dak
van de auto knalt. Bij mezelf is
het net een beetje genezen."
Omdat de tocht voornamelijk
door onherbergzame gebieden
voerde, heeft de karavaan weinig
last gehad van criminaliteit. Pi
lon: „Tot Moskou is het wat ge
vaarlijk, daar heb je veel maffia.
Daarna ben je haast veiliger dan
in hartje Amsterdam." Desalniet
temin werd de Jaguar eenmaal 's
nachts opengebroken. Dat ge
beurde in Rusland.
„We hadden wel politie-bewa-
king, maar vooral de Russen lie
ten zich elke avond vollopen. Uit
mijn auto verdween wat Russisch
geld, een pak nutsen en een zak
tomaten. Zo'n drieduizend dollar
aan buitenlandse valuta is blij
ven liggen. Dat geld is voor de in
woners daar praktisch waarde
loos omdat ze erg in de gaten lo
pen als het wordt uitgegeven".
Weeskinderen uit een nabijgele
gen dorpje bleken de daders te
zijn.
Volgens de lokale politie heeft Pi
lon dom gehandeld door de zak
tomaten op de achterbank te la
ten liggen. „Dat is daar een spe
cialiteit die de mensen slechts één
keer per jaar te eten krijgen."
EMBER 1997
wies negentig jaar gele
ien organiseerde het Fran-
e dagblad Le Matin voor
i lezers een monsterrit
China's hoofdstad Pe-
tng naar Parijs. Doel van
t rally was vooral de mo-
lelijkheden van de auto te
[ewijzen.
[et werd een succes. De
jlly had alles in zich om
lit te groeien tot een klas-
leker. Maar de Russische
ïyolutie haalde een streep
■oor de rekening. Het voor-
lalige tsarenrijk gooide de
trenzen dicht.
linds de val van de Muur
jihet uiteenvallen van de
loormalige Sovjet-Unie be-
[onnen fanatieke rally-rij-
lers weer te dromen van
Ln reprise van de moeder
lier
lonsterritten, die tussen
feking en Parijs.
ilangs was het zover,
nold Pilon (50) uit Elle-
om bij Arnhem reed mee
'd zijn oude Jaguar Mk-9
kt 1959.
Door Wim van der Weegen
,ch, zoveel verstand heb ik niet
auto's," bekent Arnold Pilon
zijn kantoor in Ellecom.
[aar ik wilde zo'n rit altijd al
maken. Alleen is dat
ite gevaarlijk en bovendien is
ija technische kennis volstrekt
toereikend."
het clubblad van de MG-vere-
Nederland las hij een op-
ip voor deelname aan de mon-
irrit tussen Peking en Parijs,
ij meldde zich aan. „Als arts-
itheker, want dat is mijn be-
p. In elke equipe had iedereen
ijn specialisme, anderen namen
auto-techniek voor hun reke-
ng," aldus Pilon, net terug uit
ïina.
ij vertelt vol passie over zijn be-
venissen. Over de helletocht
1200 kilometer door de
oedhete Gobi-woestijn. Om de
en mijl moest er worden gestopt
de kokende motoren te laten
koelen. Over de enthousiaste
ivolking in Rusland en China en
vele duizenden handtekenin-
n die hij uitdeelde,
totaal reisde een groep van
mensen ruim 14.000 kilo-
iter door twee continenten. De
guar rijdt 1 op 5 en slurpte dus
'ndrieduizend liter benzine op.
)g voordat Pilon de ene beleve-
s helemaal heeft verteld, begint
jmet de volgende anekdote. In
vult de kamer zich met
oh van zijn Chinese sigaren. De
lotheker is directeur van een
fmaceutisch studiecentrum in
rohem.
nwege zijn werk geeft hij re-
fetig lezingen in Aziatische
'den. Elk land dat de rally
orkruiste, heeft hij eerder he
cht, maar niet eerder deed hij
Arnold Pilon bij de Jaguar waarmee hij de rally Peking-Parijs reed. foto bim rouwenfiorst
geen overbodige luxe.
Diverse malen hebben de auto's
met pech stilgestaan. Bij drie wa
gens moest de motor volledig
worden vervangen. Een tijdro
vende klus omdat in Rusland en
China geen onderdelen voorhan
den zijn. De motoren werden spe
ciaal uit Europa overgevlogen.
Voor het deelnemende Dafje
werd de nieuwe motor na de aan
komst op het vliegveld in Rus
land door een transport onder
politie-begeleiding vele honder
den kilometers verderop bij de
equipe afgeleverd. Bij twee ande
re wagens scheurde het chassis
compleet doormidden. Die moes
ten dan in de vrije dagen opnieuw
worden gelast.
Bij Pilons Jaguar begaf een van
de voorwiellagers het. Doorrijden
zonder verder schade te veroor
zaken was onmogelijk. „Het ge
beurde vlak voor Moskou. De on
derdelen van deze auto zijn in
Nederland al nauwelijks te krij
gen, laat staan in Rusland. Met
een mobiele telefoon heb ik op
vrijdagmiddag om vijf voor half
zes mijn garagehouder in Bram
men gebeld. Die heeft heel Ne
derland afgebeld en vond een set
je in Maastricht. Dat is hij 's
nacht op gaan halen en heeft het
in Hilversum afgegeven. Daar
woont een vrouw die zaterdag
ochtend naar Moskou zou vliegen
om een van de deelnemers te be
zoeken. Zij nam de onderdelen
mee en hetzelfde weekeinde was
mijn auto gemaakt."
Het nieuws over de karavaan
spoedde zich voor de reizigers
uit. Overal waar de oldtimers
verschenen, verzamelden zich
horden toeschouwers. „Ik had
vijfduizend ansichtkaartjes bij
me met een afbeelding van de Ja
guar erop. Nou, die heb ik alle
maal gesigneerd weggegeven. Die
auto was een ware publiekstrek
ker. Vele duizenden mensen zijn
met de auto op de foto gegaan.
Foto's illustreren de massale ont
vangsten in elke stad en elk dorp.
In de Mongoolse hoofdstad Ulan
Batar was 's lands grootste sta
dion gevuld met twintigduizend
mensen. Zij zorgden voor een
De onbemande 'parking hopper' komt eind deze maand op Schiphol in bedrijf.
Deze maand gaat op parkeer
terrein P3 van Schiphol een
systeem van start waarbij on
bemande voertuigjes de reizi
ger vervoeren. Het zeulen met
koffers is daarmee bijna voor
bij want het busje is altijd in
de buurt.
Door Nico Koolsbergen
De wethouder in Capeile aan de
IJssel durfde er niet in. Hij vond
het onbemande voertuigje dat in
zijn gemeente over een afstand
van 1200 meter mensen vervoert
te eng.
Maar moet de wethouder de
lucht in en zet hij zijn auto op
parkeerterrein P3 op Schiphol
dan komt hij er niet omheen.
Eind september gaat daar de
parking hopper rijden, hetzelfde
wagentje als in Capeile, om pas
sagiers van hun auto naar het
busstation te brengen en omge
keerd.
Parkeerders op P3 zijn ver
trouwd met de ophaalservice.
Sjouw je met je koffers over het
terrein dan heb je grote kans op
gepikt te worden door een perso-
nenbusje. Dat brengt je naar het
busstation vanwaar de gratis bus
naar de vertrekhal rijdt. Die ser
vice verdwijnt, straks gaat dat
allemaal onbemand en automa
tisch. Een zegening van de mo
derne techniek.
De parking hoppers - er zijn er
vier - staan er al. De komende
weken wordt er nog ijverig mee
geëxperimenteerd. Het systeem
moet supersafe zijn en de gebrui
kers moeten direct snappen hoe
het werkt. Bij een proefritje bleek
dat dit geen probleem zal zijn.
Schiphol is de eerste luchthaven
ter wereld met zo'n systeem.
Op P3 zijn zes haltes ingericht
met elk een abri en een paal met
drukknoppen. De parkeerder
hoeft nooit meer dan 150 meter
te lopen. Na een druk op de knop
komt het karretje aangereden,
met een maximale snelheid van
circa 20 km per uur. Er kunnen
acht mensen in. De deuren gaan
automatisch open en dicht, net
als bij een lift.
Het wagentje rijdt over een eigen
vrije baan naar het busstation. In
het wegdek liggen sensors die het
voertuig op koers houden. Bellen
waarschuwen voetgangers die de
baan willen oversteken. Op plek
ken waar auto's de route kruisen,
gaat net als bij een spoorweg
overgang ook een slagboom naar
beneden. De parking hopper
'kijkt' voortdurend naar het
wegdek en stopt als er een bar
rière op zou doemen. Een kie
zelsteen zal hij negeren, voor een
tas staat hij stil.
Het gebruik wijst zichzelf. P3 is
verdeeld in een aantal zones die
elk met een tekening (van Op
land) worden aangeduid. Geen
probleem dus voor de Chinees
die het westerse schrift niet be
heerst. Hij hoeft alleen het plaat
je te onthouden. De zones wor
den met pictogrammen aange
duid die elk een bepaalde sport
uitbeelden zoals voetballen, roei
en of paardrijden. Wie terug
moet naar de auto, vindt in de
parking hopper dezelfde picto
grammen met drukknoppen er
naast.
Het wagentje is onbemand maar
wel is er 24 uur per dag iemand
standby. Vanuit een centrale
post volgt hij wat er gebeurt en
kan hij ingrijpen als dat nodig is.
Deze toezichthouder zorgt er ook
voor dat de parking hopper
'weet' hoe het weerbericht luidt.
Bij slecht weer rijdt het voertuig
langzamer. Is het weerbericht
niet doorgegeven dan rijdt het
karretje met de laagste snelheid.
De parking hopper kan met volle
accu's ongeveer zes uur rijden.
Het opladen - en ook dat ge
beurt automatisch - kost even
eens zes uur.
P3 is het grootste omheinde par
keerterrein van Nederland. Er
kunnen tienduizend auto's staan.
Jaarlijks komen er 800.000 men
sen. Het terrein heeft afgelopen
zomer een complete face-lift on
dergaan.
mee aan een dergelijke, reis. Er
werd overnacht in tenten, het
eten moesten de deelnemers zelf
koken. Ook de reparaties voerden
de teams zelf uit.
Op 15 mei werd in Parijs het
startsein voor de rally gegeven.
Dertig oldtimers van verschillen
de automerken vormden de kara
vaan. Een spijker uit 1907, een
Dafeen snoek, een kever, een Di
ane en een oude Volvo. Het merk
van de auto was niet van groot
belang, belangrijkste voorwaarde
was dat het een oldtimer moest
zijn.
Pilon wilde meedoen met zijn ei
gen MG, maar de technische
dienst achtte het niet verstandig
om met deze auto deel te nemen.
De bodem zou te laag (12 centi
meter) bij het wegdek liggen.
Daarom kocht de apotheker een
originele Jaguar Mk-9 3.8 auto
maat bouwjaar 1959. De uit
Amerika geïmporteerde wagen
was in de filmsterrenwijk
Beverly Hills van Los
Angeles in het bezit
geweest van een
oudere dame
die zich door
haar chauf
feur liet rij
den. Pilon liet
er nog voor
een kleine
tienduizend
gulden aan ver
sleutelen voordat
hij naar Parijs ver
trok.
„Ik wilde vertrekken met een
auto die in perfecte staat ver
keerde. De overige deelnemers
zijn echte liefhebbers en kennen
hun auto van haver tot gort. Die
durfden wat meer risico te ne
men."
Op de tafel in de Ellecomse werk
kamer van Pilon ligt het boek
Van Peking naar Parijs dat de
journalist Luigi Barzini (1874)
schreef naar aanleiding van zijn
ervaringen in de eerste rally Pe
king-Parijs in 1907. Winnaar van
die rally was de Italiaanse aristo
craat prins Scipione Borghese.,
Barzini verhaalt over de re
Borghese, die de rally na
dagen reizen met drie weken
voorsprong won op de andere
deelnemers. Naar verluidt door
dat hij het niet zo nauw nam met
de voorgeschreven route.
De organisatie ging niet over één
nacht ijs. In totaal vergde de
voorbereiding drie jaar en meer
dan een miljoen gulden. Voor
ruim een ton werd een
speciaal Duits team
ingehuurd dat eerst
de route verken
de. De teamle
den maakten
een route-
boek, ver
gaarden in
formatie over
visa en tank
stations. De
autoriteiten
moesten op de
hoogte worden ge
steld, zodat de kara
vaan ongehinderd kon reizen.
Speciale aandacht ging uit naar
het moeilijkste deel van het tra
ject, de de onherbergzame Gobi-
woestijn op de grens van China
en Mongolië. Nog steeds zijn daar
nauwelijks wegen, net als tijdens
de eerste rally. „Tot Moskou is
het eigenlijk eenvoudig reizen. Je
rijdt bijna overal over de snel
weg. Na Moskou, je hebt dan
3.000 kilometer gereden, begint
de reis pas echt. Dan zijn de we
gen slechter en ben je meer op je
zelf aangewezen."
De karavaan heeft exact volgens
schema gereden. In tachtig dagen
werd de hele route afgelegd. Dat
gebeurde weliswaar in omge
keerde richting, maar telkens zijn
dezelfde plaatsen aangedaan. Het
reizen van West naar Oost had
meerdere voordelen. Bijvoor
beeld dat je nooit tegen de zon in
rijdt. Dat is minder vermoeiend.
„Het had natuurlijk wel sneller
gekund, maar wij wilden het rij-
schema uit 1907 aanhouden,"
vertelt Pilon. Wel werden twintig
rustdagen ingelast om de wagens
te kunnen repareren. Dat bleek
foto arnold pilon
Een Citroen heeft panne, de mede-rallyrijders schieten te hulp.