iln 80 dagen van Parijs Busje komt zo op Schiphol naar Peking Arnold Pilon voltooit met Jaguar monsterrit voor oldtimers Parking hopper op P3 haalt toeristen automatisch op D2 Tenten Publiekstrekker Supersafe Opland Prins >uil neergezet. Onderweg in een gigantisch niemandsland. foto arnold pilon hartelijke ontvangst met shows en paardenraces. De autoriteiten in de meeste landen lieten niets aan het toeval over. De reizigers mocht niets overkomen. Begelei ding van politie bleek eerder re gel dan uitzondering. In China was de assistentie van de autoriteiten, zo ervoer Pilon, ongekend. „Alles was zeer strak gecoördineerd. Er waren duizend functionarissen voor onze ont vangst vrijgemaakt. Zelfs op het platteland stond op elke kruising een agent om het verkeer tegen te houden. In Peking werden de 8- baans snelwegen waar wij over heen reden compleet afgezet". Die strakke regie had ook nade len. Na aankomst wilden de ral ly-rijders graag nog een ereronde maken over het plein van de He melse Vrede, maar dat was uitge sloten. Anderhalf uur na de finish werd de karavaan onder politie begeleiding naar de haven ge bracht waar de wagens direct in containers zijn geplaatst om te verschepen. Geen auto mocht in China ach terblijven, ook het oude Dafje niet. De waarde van dit wagentje is lager dan de kosten van het verschepen. Omdat het toch Chi na moest verlaten, krijgt het str aks een plaatsje in het Daf-mu- seum in Eindhoven. Pilon: „De Chinezen hebben meer eigenaardigheden. Ze accepteren bijvoorbeeld geen buitenlandse rijbewijzen en kentekenplaten. Daarom moesten we aan de grens een rijexamen afleggen. Met de auto een achtje maken en je was geslaagd." Hij heeft zijn tijdelij ke Chinese rijbewijs meegeno men als aandenken, evenals de nieuwe Chinese nummerborden. De 14.000 kilometer lange reis is nagenoeg zonder ongelukken verlopen. Uiteraard waren er on derweg spanningen, omdat veel van de deelnemers werd ge vraagd. Maar ernstige ongevallen deden zich niet voor. Pilon behandelde een stomdron ken Russische militair, die bij het kamp was gevallen. Een reisge noot die van een trapje viel en zijn scheenbeen openhaalde, was een grotere zorg. Verder gleed een deelnemer uit in de badkuip en kneusde zijn ribben. Wel hadden veel deelnemers hoofdwonden. Pilon: „De wegen zijn zeer slecht waardoor je tel kens met je hoofd tegen het dak van de auto knalt. Bij mezelf is het net een beetje genezen." Omdat de tocht voornamelijk door onherbergzame gebieden voerde, heeft de karavaan weinig last gehad van criminaliteit. Pi lon: „Tot Moskou is het wat ge vaarlijk, daar heb je veel maffia. Daarna ben je haast veiliger dan in hartje Amsterdam." Desalniet temin werd de Jaguar eenmaal 's nachts opengebroken. Dat ge beurde in Rusland. „We hadden wel politie-bewa- king, maar vooral de Russen lie ten zich elke avond vollopen. Uit mijn auto verdween wat Russisch geld, een pak nutsen en een zak tomaten. Zo'n drieduizend dollar aan buitenlandse valuta is blij ven liggen. Dat geld is voor de in woners daar praktisch waarde loos omdat ze erg in de gaten lo pen als het wordt uitgegeven". Weeskinderen uit een nabijgele gen dorpje bleken de daders te zijn. Volgens de lokale politie heeft Pi lon dom gehandeld door de zak tomaten op de achterbank te la ten liggen. „Dat is daar een spe cialiteit die de mensen slechts één keer per jaar te eten krijgen." EMBER 1997 wies negentig jaar gele ien organiseerde het Fran- e dagblad Le Matin voor i lezers een monsterrit China's hoofdstad Pe- tng naar Parijs. Doel van t rally was vooral de mo- lelijkheden van de auto te [ewijzen. [et werd een succes. De jlly had alles in zich om lit te groeien tot een klas- leker. Maar de Russische ïyolutie haalde een streep ■oor de rekening. Het voor- lalige tsarenrijk gooide de trenzen dicht. linds de val van de Muur jihet uiteenvallen van de loormalige Sovjet-Unie be- [onnen fanatieke rally-rij- lers weer te dromen van Ln reprise van de moeder lier lonsterritten, die tussen feking en Parijs. ilangs was het zover, nold Pilon (50) uit Elle- om bij Arnhem reed mee 'd zijn oude Jaguar Mk-9 kt 1959. Door Wim van der Weegen ,ch, zoveel verstand heb ik niet auto's," bekent Arnold Pilon zijn kantoor in Ellecom. [aar ik wilde zo'n rit altijd al maken. Alleen is dat ite gevaarlijk en bovendien is ija technische kennis volstrekt toereikend." het clubblad van de MG-vere- Nederland las hij een op- ip voor deelname aan de mon- irrit tussen Peking en Parijs, ij meldde zich aan. „Als arts- itheker, want dat is mijn be- p. In elke equipe had iedereen ijn specialisme, anderen namen auto-techniek voor hun reke- ng," aldus Pilon, net terug uit ïina. ij vertelt vol passie over zijn be- venissen. Over de helletocht 1200 kilometer door de oedhete Gobi-woestijn. Om de en mijl moest er worden gestopt de kokende motoren te laten koelen. Over de enthousiaste ivolking in Rusland en China en vele duizenden handtekenin- n die hij uitdeelde, totaal reisde een groep van mensen ruim 14.000 kilo- iter door twee continenten. De guar rijdt 1 op 5 en slurpte dus 'ndrieduizend liter benzine op. )g voordat Pilon de ene beleve- s helemaal heeft verteld, begint jmet de volgende anekdote. In vult de kamer zich met oh van zijn Chinese sigaren. De lotheker is directeur van een fmaceutisch studiecentrum in rohem. nwege zijn werk geeft hij re- fetig lezingen in Aziatische 'den. Elk land dat de rally orkruiste, heeft hij eerder he cht, maar niet eerder deed hij Arnold Pilon bij de Jaguar waarmee hij de rally Peking-Parijs reed. foto bim rouwenfiorst geen overbodige luxe. Diverse malen hebben de auto's met pech stilgestaan. Bij drie wa gens moest de motor volledig worden vervangen. Een tijdro vende klus omdat in Rusland en China geen onderdelen voorhan den zijn. De motoren werden spe ciaal uit Europa overgevlogen. Voor het deelnemende Dafje werd de nieuwe motor na de aan komst op het vliegveld in Rus land door een transport onder politie-begeleiding vele honder den kilometers verderop bij de equipe afgeleverd. Bij twee ande re wagens scheurde het chassis compleet doormidden. Die moes ten dan in de vrije dagen opnieuw worden gelast. Bij Pilons Jaguar begaf een van de voorwiellagers het. Doorrijden zonder verder schade te veroor zaken was onmogelijk. „Het ge beurde vlak voor Moskou. De on derdelen van deze auto zijn in Nederland al nauwelijks te krij gen, laat staan in Rusland. Met een mobiele telefoon heb ik op vrijdagmiddag om vijf voor half zes mijn garagehouder in Bram men gebeld. Die heeft heel Ne derland afgebeld en vond een set je in Maastricht. Dat is hij 's nacht op gaan halen en heeft het in Hilversum afgegeven. Daar woont een vrouw die zaterdag ochtend naar Moskou zou vliegen om een van de deelnemers te be zoeken. Zij nam de onderdelen mee en hetzelfde weekeinde was mijn auto gemaakt." Het nieuws over de karavaan spoedde zich voor de reizigers uit. Overal waar de oldtimers verschenen, verzamelden zich horden toeschouwers. „Ik had vijfduizend ansichtkaartjes bij me met een afbeelding van de Ja guar erop. Nou, die heb ik alle maal gesigneerd weggegeven. Die auto was een ware publiekstrek ker. Vele duizenden mensen zijn met de auto op de foto gegaan. Foto's illustreren de massale ont vangsten in elke stad en elk dorp. In de Mongoolse hoofdstad Ulan Batar was 's lands grootste sta dion gevuld met twintigduizend mensen. Zij zorgden voor een De onbemande 'parking hopper' komt eind deze maand op Schiphol in bedrijf. Deze maand gaat op parkeer terrein P3 van Schiphol een systeem van start waarbij on bemande voertuigjes de reizi ger vervoeren. Het zeulen met koffers is daarmee bijna voor bij want het busje is altijd in de buurt. Door Nico Koolsbergen De wethouder in Capeile aan de IJssel durfde er niet in. Hij vond het onbemande voertuigje dat in zijn gemeente over een afstand van 1200 meter mensen vervoert te eng. Maar moet de wethouder de lucht in en zet hij zijn auto op parkeerterrein P3 op Schiphol dan komt hij er niet omheen. Eind september gaat daar de parking hopper rijden, hetzelfde wagentje als in Capeile, om pas sagiers van hun auto naar het busstation te brengen en omge keerd. Parkeerders op P3 zijn ver trouwd met de ophaalservice. Sjouw je met je koffers over het terrein dan heb je grote kans op gepikt te worden door een perso- nenbusje. Dat brengt je naar het busstation vanwaar de gratis bus naar de vertrekhal rijdt. Die ser vice verdwijnt, straks gaat dat allemaal onbemand en automa tisch. Een zegening van de mo derne techniek. De parking hoppers - er zijn er vier - staan er al. De komende weken wordt er nog ijverig mee geëxperimenteerd. Het systeem moet supersafe zijn en de gebrui kers moeten direct snappen hoe het werkt. Bij een proefritje bleek dat dit geen probleem zal zijn. Schiphol is de eerste luchthaven ter wereld met zo'n systeem. Op P3 zijn zes haltes ingericht met elk een abri en een paal met drukknoppen. De parkeerder hoeft nooit meer dan 150 meter te lopen. Na een druk op de knop komt het karretje aangereden, met een maximale snelheid van circa 20 km per uur. Er kunnen acht mensen in. De deuren gaan automatisch open en dicht, net als bij een lift. Het wagentje rijdt over een eigen vrije baan naar het busstation. In het wegdek liggen sensors die het voertuig op koers houden. Bellen waarschuwen voetgangers die de baan willen oversteken. Op plek ken waar auto's de route kruisen, gaat net als bij een spoorweg overgang ook een slagboom naar beneden. De parking hopper 'kijkt' voortdurend naar het wegdek en stopt als er een bar rière op zou doemen. Een kie zelsteen zal hij negeren, voor een tas staat hij stil. Het gebruik wijst zichzelf. P3 is verdeeld in een aantal zones die elk met een tekening (van Op land) worden aangeduid. Geen probleem dus voor de Chinees die het westerse schrift niet be heerst. Hij hoeft alleen het plaat je te onthouden. De zones wor den met pictogrammen aange duid die elk een bepaalde sport uitbeelden zoals voetballen, roei en of paardrijden. Wie terug moet naar de auto, vindt in de parking hopper dezelfde picto grammen met drukknoppen er naast. Het wagentje is onbemand maar wel is er 24 uur per dag iemand standby. Vanuit een centrale post volgt hij wat er gebeurt en kan hij ingrijpen als dat nodig is. Deze toezichthouder zorgt er ook voor dat de parking hopper 'weet' hoe het weerbericht luidt. Bij slecht weer rijdt het voertuig langzamer. Is het weerbericht niet doorgegeven dan rijdt het karretje met de laagste snelheid. De parking hopper kan met volle accu's ongeveer zes uur rijden. Het opladen - en ook dat ge beurt automatisch - kost even eens zes uur. P3 is het grootste omheinde par keerterrein van Nederland. Er kunnen tienduizend auto's staan. Jaarlijks komen er 800.000 men sen. Het terrein heeft afgelopen zomer een complete face-lift on dergaan. mee aan een dergelijke, reis. Er werd overnacht in tenten, het eten moesten de deelnemers zelf koken. Ook de reparaties voerden de teams zelf uit. Op 15 mei werd in Parijs het startsein voor de rally gegeven. Dertig oldtimers van verschillen de automerken vormden de kara vaan. Een spijker uit 1907, een Dafeen snoek, een kever, een Di ane en een oude Volvo. Het merk van de auto was niet van groot belang, belangrijkste voorwaarde was dat het een oldtimer moest zijn. Pilon wilde meedoen met zijn ei gen MG, maar de technische dienst achtte het niet verstandig om met deze auto deel te nemen. De bodem zou te laag (12 centi meter) bij het wegdek liggen. Daarom kocht de apotheker een originele Jaguar Mk-9 3.8 auto maat bouwjaar 1959. De uit Amerika geïmporteerde wagen was in de filmsterrenwijk Beverly Hills van Los Angeles in het bezit geweest van een oudere dame die zich door haar chauf feur liet rij den. Pilon liet er nog voor een kleine tienduizend gulden aan ver sleutelen voordat hij naar Parijs ver trok. „Ik wilde vertrekken met een auto die in perfecte staat ver keerde. De overige deelnemers zijn echte liefhebbers en kennen hun auto van haver tot gort. Die durfden wat meer risico te ne men." Op de tafel in de Ellecomse werk kamer van Pilon ligt het boek Van Peking naar Parijs dat de journalist Luigi Barzini (1874) schreef naar aanleiding van zijn ervaringen in de eerste rally Pe king-Parijs in 1907. Winnaar van die rally was de Italiaanse aristo craat prins Scipione Borghese., Barzini verhaalt over de re Borghese, die de rally na dagen reizen met drie weken voorsprong won op de andere deelnemers. Naar verluidt door dat hij het niet zo nauw nam met de voorgeschreven route. De organisatie ging niet over één nacht ijs. In totaal vergde de voorbereiding drie jaar en meer dan een miljoen gulden. Voor ruim een ton werd een speciaal Duits team ingehuurd dat eerst de route verken de. De teamle den maakten een route- boek, ver gaarden in formatie over visa en tank stations. De autoriteiten moesten op de hoogte worden ge steld, zodat de kara vaan ongehinderd kon reizen. Speciale aandacht ging uit naar het moeilijkste deel van het tra ject, de de onherbergzame Gobi- woestijn op de grens van China en Mongolië. Nog steeds zijn daar nauwelijks wegen, net als tijdens de eerste rally. „Tot Moskou is het eigenlijk eenvoudig reizen. Je rijdt bijna overal over de snel weg. Na Moskou, je hebt dan 3.000 kilometer gereden, begint de reis pas echt. Dan zijn de we gen slechter en ben je meer op je zelf aangewezen." De karavaan heeft exact volgens schema gereden. In tachtig dagen werd de hele route afgelegd. Dat gebeurde weliswaar in omge keerde richting, maar telkens zijn dezelfde plaatsen aangedaan. Het reizen van West naar Oost had meerdere voordelen. Bijvoor beeld dat je nooit tegen de zon in rijdt. Dat is minder vermoeiend. „Het had natuurlijk wel sneller gekund, maar wij wilden het rij- schema uit 1907 aanhouden," vertelt Pilon. Wel werden twintig rustdagen ingelast om de wagens te kunnen repareren. Dat bleek foto arnold pilon Een Citroen heeft panne, de mede-rallyrijders schieten te hulp.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1997 | | pagina 21