en£<M>fc
DRME
JIMING
IMUM
ilJZEN
Het huilen wordt soms even lachen
BIJ
IIMIEHulST
'Kardinaal heeft
gemakkelijk praten'
20.-
20.-
slEN 25.-
40.-
40.-
45.-
Jones, Barlow en Ashley-ownersclub naar 't Haventje
Transport naar
Bosnië bijna rond
15.-
15.-
Auto-eigenaar
was te goed
van vertrouwen
Gespreksgroep
Middelburg
mag koffieshop
maximaal half
jaar sluiten
EENTE AXEL
«STEM
ZEELAND
ijzen per 2/9
A'S UITVERKOCHT
DNS 15.-
I 15.-
S UITVERKOCHT
Bosnische oorlogsslachtoffer Malkic' Kenan (14) is weer thuis
Hulstenaar brengt hulpgoederen
Gunst Poppe uit Breskens bouwde zelf de carrosserie van een bijzondere sportwagen op
ri I r TERNEUZEN
^-LL[I sluis
Van onze verslaggever
Hulst - De Belgische kardinaal Danneels heeft gemakkelijk
praten als hij zegt 'laat alle kerken maar staan in plaats van ze
af te breken'.
Oud-pastoor G. Claessens van
Sint Jansteen stelt dat in het pa
rochieblad voor zuidelijk Oost-
Zeeuws-Vlaanderen. Aanleiding
zijn uitspraken van de Belgische
kardinaal en het feit dat er bij de
zuiderburen blijkbaar wel geld is
om kerken in stand te houden.
Zo is bijvoorbeeld de kerk in het
grensdorp Overslag pas helemaal
gerestaureerd, terwijl er overal in
Zeeuws-Vlaanderen juist sprake
is van het afbreken van dorpsker
ken. Wat iedereen in de discus
sies en vergelijkingen steeds ver
geet is, volgens pastoor Claes
sens, de totaal verschillende fi
nanciële situatie van de kerk in
Nederland en België.
Hij wijst erop dat in Nederland
alles rechtstreeks uit de zak van
de gelovigen betaald moet wor
den. „Zij houden met hun bijdra
gen de kerkgebouwen overeind -
tenzij de kerk onder Monumen
tenzorg valt- en de salarissen
van de pastores komen groten
deels uit wat de parochianen bij
een brengen."
In België ligt dat anders. De pas
toor krijgen daar een salaris van
de Belgische staat. De gebouwen,
de pastorieën en kerken, zijn ei
gendom van de verschillende ge
meenten en worden dan ook met
gemeentegeld onderhouden. Kar
dinaal Danneels heeft volgens
Claessens dus in zekere zin ge
makkelijk praten.
„Geen enkele Belgische gemeente
kan het zich permitteren haar
kerkgebouw tot een ruïne te laten
worden, evenals ook geen ge
meente bijvoorbeeld het stadhuis
kan laten vervallen. Al is het ook
in België bij de gemeentes finan
cieel geen vetpot, van tijd tot tijd
zal iedere gemeente een bedrag
voor het onderhoud van haar
kerk op de begroting zetten."
Van onze verslaggever
Terneuzen - De eigenaar van
de auto, die directeur D. vorig
jaar van het bedrijf E. bv uit
Hoek overnam, zou alles wel
regelen, had hij beloofd.
„Ik heb te veel vertrouwen gehad.
Hij zei voor alles zorg te dragen,
maar dat is niet gebeurd," aldus
D., die deze week voor de kanton
rechter stond.
Tot twee keer toe was hij bekeurd
voor onverzekerd rijden. De auto
was al geruime tijd in zijn bezit,
toen D. er achter kwam dat het
voertuig niet was verzekerd.
De eerste boete voor een overtre
ding in mei '96 had hij inmiddels
betaald. De tweede, voor hetzelf
de feit in oktober, zat er aan te
komen. „Mag ik nog een opmer
king maken? Mijn inkomen is be
perkt, dus hou het een beetje ge
zellig, alstublieft," vroeg D. met
een lach aan de kantonrechter.
Die toonde zich inderdaad mild,
want nadat de Hoekenees nog een
kruisje had geslagen, legde hij
een boete op van driehonderd
gulden. Dat was tweehonderd
minder dan de officier van justi
tie had geëist.
Middelburg - Deze maand start
de gespreksgroep 'In Perspectief'
weer met haar gespreksavonden
voor familieleden en vrienden
van (ex-)psychisch zieke mensen.
De groep probeert elkaar weer
een 'christelijk' perspectief te ge
ven in moeilijke situaties.
Voor meer informatie: H.J. Rein-
ders of M. Welleweerd in Zaam-
slag.
Den Haag (anp) - De poging
van de gemeente Middelburg
om een koffieshop nog een
half jaar dicht te houden, is
mislukt. De Raad van State in
Den Haag heeft beslist dat de
winkel maximaal zes maan
den gesloten mag worden. Het
besluit is gisteren bekendge
maakt.
In het kader van een streng beleid
tegen overlast van koffieshops,-'
sloot de gemeente koffieshop
Pasha voor één jaar. De recht
bank vond een half jaar voldoen
de. Deze periode is inmiddels af
gelopen en de koffieshop mag van
de rechter dus weer open.
Via een beroepsprocedure bij de
Raad van State probeerde Mid
delburg het besluit van de recht
bank ongedaan te maken en als
nog sluiting met een extra half
jaar te bewerkstelligen. De Raad
van State onderschrijft nu met de
uitspraak het eerdere vonnis van
de rechtbank.
Middelburg wil maximaal twee
koffieshops binnen de gemeente
grenzen toestaan. Op dit moment
zijn het er nog vier. Het was de
bedoeling Pasha voor een jaar te
sluiten en daarna de gedoogsta-
tus voor softdrugs, die het pand
heeft, op te zeggen.
NTELIJKE DIENSTEN
thouders van Axel maken
entesecretarie en de afde-
in verband met een per-
op vrijdag 5 september
voor publiek gesloten zul-
erzocht met deze vroegtij-
emeentelijke diensten reke-
97
en wethouders voornoemd,
es, burgemeester wnd.
ecretaris wnd.
DONDERDAG 4 SEPTEMBER 1997
uren in zijn wagen zitten. Hij
zegt dat de huidige JBA's al in
delen leverbaar zijn. Hij wilde
hem per se van de grond-af zelf
opbouwen.
„In Nederland is de auto motof-
gebonden. In Engeland is nog al
les mogelijk tot en met een V8
toe. Maar volgend jaar is dat ook
klaar."
De JBA-ownersclub telt in totaal
404 leden en viert dit jaar zijn
eerste lustrum. Echt goedkoop
zijn de auto's trouwens niet. Met
het huidige pond komt de auto
rond de 40.000 gulden uit. Guust
Wie droomt er niet van
om met dit warme zo
merse weer in een mooie
iportauto rond te rijden
met de kap naar bene-
len? Voor de autolief
hebbers van de JBA-ow-
lersclub een droom, die
loms na vele uren moei-
ime arbeid tot leven is
'ekomen. Zondag 7 sep
tember laten vijftien
m A-leden hun enthou
siasme over hun hobby
•ien op camping 't Ha-
'entje aan de Golepol-
'ersedijk in Breskens.
■'aar is dan een open
liddag waarbij bezoe-
[ers zelfs proefritten
'■urmen maken.
Wil Verherbrugge
WORDT zondag een meet-
1? van meest Engelse leden
'ant in Nederland is het leden
tal nog niet zo groot. In Bres-
t is Guust Poppe in het bezit
z°'n mooie sportauto. Hij is
Nederland het enige lid van de
"Owmersclub. Voor zijn deur
1an iwee JBA's. Die van hem
lluis ant*ere §aat straks naar
|pie man wordt ook lid van de
en dan zijn wij denk ik de
"°e twee 'eden van heel Neder-
In ons land rijden er mis-
'en maar een kleine tien au-
van dit merk rond," aldus
i<srm "^nze auto wordt vaak
r'en voor een Morgan of
MCf maar het is wel degelijk
auto met ei
feite is het
Ln.aut0 met een eigen gezicht.
een nostalgische
,t een moderne techniek,"
'"rijft hij zijn werk.
van aanstaand weekend is
informatie uit te wisselen,
ewonderen eikaars auto en
vertellen elkaar hoe we aan de
spullen kunnen komen. Verder is
het gewoon heel gezellig. Het is
niet de bedoeling dat we daar au
to's gaan verkopen."
JBA is de afkorting voor Jones,
Barlow en Ashley. Dat waren
drie ingenieurs die bij British
Leyland werkten en het daar
voor gezien hielden. In 1983 be
gonnen zij een fabriekje in Wiga-
en, een klein plaatsje onder de
rook van Manchester." Zij ont
wierpen een auto in de stijl van
de jaren dertig en veertig. „Het is
beslist geen replica. De eerste
auto's werden op het chassis van
een Ford Taunus gezet. Tegen
woordig op dat van een Ford
Sierra," legt Poppe in het kort de
geschiedenis uit. Hij vertelt dat
in Engeland veel autoclubs be
staan. „Veelal om contacten met
elkaar te leggen."
Guust Poppe is zelf tien jaar lang
automonteur en plaatwer
ker/spuiter geweest. Tegenwoor
dig is hij werkzaam op de Dow,
maar zijn autoliefde is gebleven.
In 1993 zag hij enkele modellen
van zogenaamde 'kitcars' in tijd
schriften. Auto's die zelf in el
kaar gezet moeten worden. Hij
vond toen veel modellen leuk.
Tijdens de eerste kitcarshow in
dat jaar in Nederland vond zijn
Ria de JBA wel mooi. Maar er
hing een duur prijskaartje aan.
„De verkoop ging via een dealer
in Limburg. Toen heb ik zelf de
fabriek gebeld. We zijn toen naar
Manchester gevlogen en hebben
de fabriek bekeken." Januari
1994 kwam zijn auto, in onder
delen, binnen. Door drukke
werkzaamheden op zijn werk
kon Poppe pas in april met de
bouw beginnen.
Zijn vrouw Ria is best wel trots
op het werk van Guust. „De auto
kwam als een echt bouwpakket
binnen. Hij heeft alles zelf ge
daan. Alle gaten geboord en deu-
Autoliefhebber Poppe uit Breskens is eigenaar van een echte JBA - een Jones, Barlow en Ashley -,
voor liefhebbers van open sportwagens een echt droomwagen. In Nederland rijden er misschien maar
tien van deze bouwpakketten rond. foto camile schelstraete
ren afgehangen enzovoorts. Het
voordeel van zo'n auto is ook dat
het geen smerig karwei is. Hij is
gewoon bij ons in de garage in el
kaar gezet." Guust heeft onder
tussen foto's van de montage ge
haald en vult aan, dat je toch ook
wel een paar handige handen
moet hebben. Een JBA is echter
puur de carrosserie. „Voor de
motor heb je een zogenaamde do
norauto nodig. Hier ligt een 2.0
liter Sierra motor in met heel
weinig kilometers. Gekocht op
de schroot."
In totaal heeft Poppe 400 werk-
zegt dat veel Engelsen het brood
uit de mond sparen voor zo'n au
to. „Het is beslist niet alleen voor
de rijken."
Aanstaande zondag dus de eerste
meeting op Nederlandse, en nog
wel Zeeuwse bodem. Zondag
middag is het kijkmiddag en
daarna blijven de Engelsen nog
een week in Breskens. Poppe
hoopt op genoeg belangstelling
van het publiek om de verschil
len in de JBA's te bewonderen.
De open middag op camping 't
Haventje in Breskens duurt van
15.00 uur tot 19.00 uur.
Door Rob Ruggenberg
Van onze verslaggever
Hulst - De keren dat Hulstenaar Theo Biesbroeck hulpgoe
deren naar Roemenië bracht om ze daar uit te delen aan de
noodlijdende bevolking zijn eigenlijk niet meer te tellen.
Maar Ton Besselink uit Aardenburg heeft er voor gezorgd
dat Biesbroeck tijdens de herfstvakantie waarschijnlijk
weer hulpgoederen wegbrengt. Nu is Bosnië het land waar
de goederen naar toe gaan.
„Ik werd door Besselink opge
beld toen hij in Neurenberg met
een busje in panne was gevallen.
Die vroeg me om onmiddellijk
af te reizen met mijn busje naar
hem toe. Ik heb hem enkele uren
bedenktijd gevraagd. Uiteinde
lijk heb ik het niet gedaan, maar
ik wil in de toekomst best nog
goederen wegbrengen," aldus
Biesbroeck. Aardenburger Bes
selink keerde in etappes terug
naar Zeeuws-Vlaanderen met
alle spullen die hij wilde afleve
ren.
De reis naar Bosnië is zo'n 5000
kilometer lang. „Daar daar
draai ik mijn hand niet voor om.
Dat hebben we in het verleden
al meer gedaan." Er komt echter
heel wat bij kijken, vindt Bies
broeck. „De formaliteiten aan
de grens vragen de nodige aan
dacht. Eén keer hebben we het
gehad dat we zonder veel moei
te door konden rijden. Dat was
in 1993 toen we weer hulpgoe
deren naar Roemenië brachten.
Dat was me nog nooit gehemd.
Maar ja, ik dacht dat zal wel
goed zijn. We mochten inder
daad zo doorrijden en terug was
er ook niks aan de hand. Maar
dat komt zelden voor. We heb
ben toen alle goederen persoon
lijk afgeleverd. Dat kostte ons
tien dagen extra, maar dat gaf
niks. De dankbaarheid die je
krijgt van die mensen is niet te
beschrijven."
„Maar we hebben het ook mee
gemaakt dat we tien uur aan de
grens konden wachten. We wer
den van het kastje naar de muur
gestuurd en bijna keerden we
terug naar huis. De autoriteiten
moesten een fax hebben van het
ziekenhuis met daarop de be
vestiging dat de goederen wer
den aangenomen en niet ver
kocht zouden worden. Maar het
was vakantietijd en dus kregen
we geen contact. Na uren wach
ten en reeds terug naar de grens
van Hongarije te zijn gereden
hadden we beet en mochten we
uiteindelijk terugkeren."
Voor het hulpgoederentransport
naar Bosnië gaat Biesbroeck
proberen enkele transportbe
drijven te benaderen om hulp te
bieden. „Want je moet er niet
aan denken dat je onderweg
pech krijgt met je busje net als
Besselink. Nee, het materiaal
moet in orde zijn." Wie goede
ren heeft zoals dekens, knuffels,
schoenen, rolstoelen, naaima
chines of jassen kan dat ken
baar maken bij Theo Bies
broeck. Hij is bereikbaar op het
telefoonnummer 0114-313099.
Hij is nu 14 jaar, een puber, jeugdpuistjes, en streken die
bij zijn leeftijd horen. Hij kan zich al aardig redden, zon
der onderarmen, zonder linkerbeen.
Fotograaf Piet den Blanken uit Breda zocht Malkic' Kenan na twee jaar opnieuw op. De zwaarge
wonde jongen uit Bosnië schokte Den Blanken, bracht een actie van Aardenburger Ton Besselink op
gang en haalde deze krant. Malkic' kan inmiddels weer lopen en, af en toe, zelfs lachen.
daar een beenprothese, en leerde
weer lopen. Malkic' is nu weer
thuis, in Maglay, dat toen aan het
front lag en waar nu een breek
bare vrede heerst. Den Blanken
trok een aantal dagen met de jon
gen op, omdat hij graag conti
nuïteit in zijn fotoberichtgeving
brengt. Voor hem brengt Malkic'
het Bosnische drama terug tot
een essentie: hoe mensen omgaan
met onrecht en ongeluk.
Malkic' was niet gemakkelijk,
voor zichzelf niet, voor de foto
graaf niet, en ook niet voor zijn
omgeving. Van een liefkozing van
zijn grootvader wil hij niets we
ten. Hij laat maar ternauwernood
toe dat zijn moeder hem helpt bij
het aankleden. Telefoneren kan-
ie alleen wel. Eten gaat nog moei
zaam - maar het lukt al om met
twee stompjes een glas vast te
houden. Op school zit hij weer
gewoon in de klas, tussen de
vrienden van vroeger. Heel af en
toe lacht hij daar zelfs weer.
Malkic' Kenan werd twee jaar
geleden 'beroemd' toen de Breda
se fotojournalist Piet den Blan
ken hem in een ziekenhuis in
Bosnië fotografeerde: een kind
met stompjes, een brokje wan
hoop in een ziekenhuisbed. Het
resultaat van een ontplofte gra
naat.
De foto stond toen in deze krant,
onder de kop 'Ook harde jongens
huilen om Bosnië', want zelfs de
geharde fotograaf Den Blanken
had de ogen niet droog kunnen
houden toen hij thuis, in zijn
donkere kamer, dit beeld van een
verloren jeugd, een verloren toe
komst had zien opkomen.
Hij was niet de enige. De publica
tie van die foto maakte veel los.
Onderwijzer Ton Besselink uit
Aardenburg in Zeeuws-Vlaande
ren startte een actie om iets voor
Malkic' te doen. Na een tijdje
kwam de hulp werkelijk van alle
kanten. De jonge invalide werd
naar Canada gehaald en kreeg
late
