De Venezolaanse 'missen-fabriek'
abo pli
vruchten
beurshal
Ex-Miss Universe Irene Saez
droomt van een nieuwe troon
Wanhopige taalstrijd op Canadese prairie
IN
'Isoleren van Herri
Batasuna verkeerd'
CNV bezorj
banen bij N
BUITENLAND
4Canada bestaat uit
twee groepen die elkaar
nauwelijks begrijpen
Gematigde Basken vóór onderhandelen:
Interbrew
[verkoopt
1 Chaudfontaine
DE STEM
i i i i i
ZATERDAG 23 AUGUSTUS 1997
Door Frans Lindenkamp
Sao Paulo - Claudia Schiffer
heeft geen billen. Cindy
Crawford verdient een plasti
sche chirurgie aan haar neus
en Brook Shields heeft te klei
ne borsten. Het is de kritiek
van een man die dagelijks be
roepshalve optrekt met de
mooiste dames ter wereld. Os-
mel Sousa, een tot Venezolaan
genaturaliseerde Cubaan,
noemt zich een kenner bij uit
stek van het vrouwelijk
schoon. Hij staat aan het
hoofd van het fenomeen wat
de Venezolaanse 'Missenfa-
briek' wordt genoemd.
Sousa fabriceert schoonheidsko
ninginnen. Daarin specialiseerde
hij zich vanaf 1979. En met groot
succes. Onder zijn knoet brach
ten vier Venezolaanse dames het
tot Miss Universe en vijf - bij de
ze esthetische krachtmeting op
de tweede plaats geëindigde deel
neemsters - mochten zich in later
stadium in een soort van 'herkan
sing' tot Miss World laten kro
nen.
Allen werden geselecteerd, ge
kneed, getrimd, bijgeschaafd en
gedresseerd door de man die zijn
pupillen met bewondering de
'schepper van hun dromen' noe
men. Sousa plaveit de weg naar
roem en een welbelegde boter
ham. Na een titel als Miss liggen
carrières als tv-actrice en model
in het verschiet. En in één enkel
geval (zie kadertje) zelfs die van
politica. Irene Saez - die zich in
1981 de knapste vrouw van het
universum mocht noemen - heeft
grote kans om volgend jaar Vene
zuela's volgende president te
worden.
Big business
Met Sousa aan het roer zijn
schoonheidstesten in Venezuela
uitgegroeid tot een nationale ma
nie. Drommen arme meisjes uit
de schier oneindige sloppenwij
ken van Caracas zwijmelen bij
het idee om ooit de felbegeerde
kroon op het hoofd gezet te krij
gen. De schoonheidsindustrie in
Venezuela is big business. Jaar
lijks gaat er één miljard gulden in
om. Daarbij inbegrepen zijn
sponsorcontracten, reclamecam
pagnes en verkoop aan het bui
tenland van de uitzendrechten
voor een Miss Venezuela gala
voorstelling.
De passie van de Venezolaan voor
schoonheidsconcoursen is enorm.
Wanneer de verkiezing van Miss
Universe wordt uitgezonden, ligt
het land stil. Negen op de tien
mensen zitten dan voor de tele
visie.
De spil in het geheel is de familie
Irene Saez.
Cisneros, eigenaar van het tv-sta-
tion Venevision. Die geniet het
alleenrecht op de organisatie van
de Miss Venezuela verkiezing.
Met de hele fanfare - vanaf het
moment van de selectie van ach
tentwintig schoonheidskoningin
nen in spe die wedijveren om de
titel Miss Venezuela - is een be
drag gemoeid van circa 200 mil
joen gulden. Het circus biedt per
manent werk aan een paar hon
derd personen.
Venezolaanse (aspirant-)missen
brengen van alles aan de man.
Van make-up en toiletartikelen
tot verzekeringen, melkproduc
ten en muesli. Zo prijkte Miss
Universe 1996-AliciaMachado-
een jaar lang in haar land op de
verpakkingen van multinational
Kelloggs. Ook maakte zij reclame
voor een taleninstituut.
Grondstof
„Jullie ouders gaven jullie je fy
sieke beauty. Wij jullie Engels,"
zo houdt Machado (20) de Vene
zolaanse adolescenten voor. Ook
staan zij en haar collega's 'model'
voor poppen, die met hun namen
op de markt komen. Drie jaar ge
leden was de fabrikant daarvan
bijna geruïneerd, toen het Ameri
kaanse bedrijf
DITMAAL wil Irene Saez (36) geen schoonheids
koningin, maar staatshoofd van Venezuela wor
den. De ex-Miss Universe van 1981 - die na haar
glorie een graad behaalde in de politicologie -
staat kandidaat voor de presidentsverkiezingen
van volgend jaar.
De Venezolanen zien wel iets in haar. Bijna de
helft van het electoraat zegt op haar te zullen
stemmen. Saez ligt een straatlengte voor op haar
naaste rivaal. Ze presenteert zich als een jong, dy
namisch en sociaal bewogen alternatief voor de
82-jarige huidige president Rafael Caldera, die
met zijn gezondheid tobt.
Saez was burgermeester van Chacao, een randge
meente van de hoofdstad Caracas waar de welge-
stelden wonen. Ze bouwde daar een reputatie op
van een doortastend bestuurster, die niet terug
deinst voor onpopulaire maatregelen. Die zijn op
nationaal vlak ook nodig om de zieke Venezo
laanse economie er bovenop te helpen.
Saez probeert onderdak te vinden bij de sociaal-
christelijke partij COPEI, maar voor de zekerheid
heeft zij ook haar eigen politieke beweging ge
vormd die luistert naar haar voornaam: IRENE.
De letters staan voor Integratie, Renovatie en
Nieuwe Hoop (Esperanza).
Haar tegenstanders bekritiseren haar gebrek aan
politieke ervaring. „Aan het hoofd staan van een
rijke gemeente is heel wat anders dan de natie lei
den," zo klinkt het.
Barbie zijn pro
ductielicentie
introk. Nu
boekt Rotoplast
recordverko
pen.
Sousa - die
sinds veertien
jaar voorzitter
is van de Orga-
nización Miss
Venezuela - se
lecteert in
hoogsteigen
persoon zijn
'grondstof'. In
aanmerking ko
men jonge vrou
wen tussen 18
en 24 jaar met
een betoverend
uiterlijk en mi
nimaal 170 cen
timeter lengte. Want - zo voegt
Sousa daaraan toe - 'de lengte is
iets waar je niets aan kunt veran
deren'. Aan de rest wel.
Binnen het bedrijf 'Sousa' - een
franchise van Miss Universe Inc.
dat een geregistreerd handels
merk is van de Amerikaanse
magnaat Donald Trump - wor
den ieder jaar gedurende zes
maanden achtentwintig uitver
koren meisjes klaargestoomd
voor de verkiezing van Miss Ve
nezuela. Het enige wat Sousa van
zijn dames eist, is een Spartaanse
discipline. Het overige draagt
hun 'goeroe' zelf aan. Ter hunner
permanente beschikking staan
een tandarts, masseuse, plastisch
chirurg, logopedist en leraar cul
tuur. Die laatste moet uitglijders
voorkomen zoals in 1992, toen de
Miss Venezuela van dat jaar live
op tv verklaarde dat haar favo
riete componist William Shake
speare was.
Correcties
Waar de natuur in gebreke is ge
bleven worden correcties doorge
voerd. De meest voorkomende es
thetische ingrepen betreffen de
neus (kleiner maken), lippen
(vergroten), oogleden (optrekken)
en lipo-sucktions om overtollige
vetrolletjes op buiken en heupen
'weg te stofzuigen'. Terwijl de
tandarts het gebit en tandvlees in
orde brengt voor de perfecte
glimlach, kneedt de masseuse net
zolang tot billen en benen vrij
zijn van cellulitis en vetkussen
tjes. Ook wrijft zij de sporen weg
van de lipo-sucktion.
Sousa's schoonheids-workshop
kent een kazerne-achtige ambi
ance. De meisjes wonen intern en
betalen per maand het 'symboli
sche' bedrag van 1100 gulden
cursusgeld. Van mei tot aan de
dag in september voor de uitver
kiezing van Miss Venezuela is het
ritme rigoreus.
Afgezien van het verplichte zon
nebaden en het uiterst strenge
dieet brengen de dames zeven da
gen per week drie uur per dag
door in de fitness-zaal. Voorts
krijgen ze les in hoe zij zich als
een échte Miss dienen te gedra
gen. Op het programma staan on
derricht in cultuur en redenaars
kunst, maar ook leren ze wat on
der goede smaak en manieren
wordt verstaan.
In ruil voor roem en een carrière
die een Miss-titel brengen, ver
plicht elke schoonheidskoningin
zich om tot één jaar na haar kro
ning de 'perfecte' maten en ron
dingen te conserveren. Dit met
het oog op de reclamecontracten.
Toen Miss Universe 1996 Alicia
Machado dit voorschrift aan haar
laars lapte en 12 kilo aankwam
met culinair zondigen, dreigde zij
dan ook prompt haar titel kwijt
te raken. Dit was enkele maan
den geleden wereldnieuws. Alicia
biechtte op dat ze zich een tijd
lang had overgegeven aan onge
geneerd lekker eten. „Het was de
heerlijkste periode uit mijn le
ven,", zo zei ze. Maar Sousa was
onverbiddelijk. Hij zette haar op
een nieuw dieet en ook kwam ze
niet onder de fitness-toestellen
uit.
Onberispelijk
Toch is Sousa's formule in Vene
zuela nauwelijks een doelwit van
kritiek. Daarbuiten wel, zij het
schaars. Vanuit buurland Colom
bia dat eenzelfde koorts en fixa
tie voor dit soort happenings
kent, klinkt het, dat Sousa zich
blind staart op de westerse stan
daardnormen voor schoonheid.
„Wij respecteren veel meer de in
heemse esthetische waarden.
Sousa maakt van zijn meisjes
Barbiepoppen," stelt Edith Lo
pez. Zij staat aan het hoofd van
Sénorita Colombia, een schoon
heidsconcours in Cartagena.
Sousa zelf ziet geen enkele reden
waarom zijn werkwijze niet te
rechtvaardigen valt. „Voor een
Miss geldt louter en alleen per
fectie. Heeft iemand koningin
Elizabeth ooit wel eens onge
kamd gezien? Nou dan. Onze
schoonheidskoninginnen dienen
ook onberispelijk te zijn."
Hij ontkent dat Miss-verkiezin-
gen uit de tijd zijn. „Mijn equipe
en ik spelen simpelweg in op de
wens van de Venezolaanse vrouw
om zich op haar mooist te tonen.
Dat zit in haar bloed."
Moni Pizani - directrice van het
in Caracas gevestigde CISEM-in-
stituut voor vrouwenstudies -
moet Sousa daarin gelijk geven.
Ook haar valt op dat vrouwenmin
haar land weinig tot geen com
mentaar hebben op de schoon
heidsindustrie.
„Onze formule slaat aan. Wij be
waken de integriteit van de parti
cipanten," verzekert Sousa. „Dat
is anders in Brazilië." In 1992
werd hij uitgenodigd om daar een
concours te organiseren. Het
werd een fiasco. „Slechts één tv-
station toonde interesse. Maar
dan zouden de meisjes wel hun
blouse moeten uittrekken. Zoiets
is in Venezuela ondenkbaar. Wij
respecteren de vrouw."
Door Barbara Borst (ap)
La Broquerie - Aime Gauthier
weet dat hij tegen de bierkaai
vecht in zijn poging de Franse
taal levend te houden op de
Canadese prairie. De zus en
twee broers van zijn vrouw
hebben al hun moedertaal op
gegeven, zelfs thuis.
Maar Gauthier en zijn vrouw Lu
cie zijn er trots op dat ze hun vier
kinderen Franstalig hebben op
gevoed en dat hun kleinkinderen
naar openbare scholen gaan die
in handen van de Franstalige ge
meenschap zijn. De Gauthiers
spreken ook vloeiend Engels, een
noodzaak in de noordwestelijke
provincie Manitoba, waar slechts
2,3 procent van de bevolking
Francofoon is.
Het erfgoed van de Franse ont
dekkingsreizigers, jagers en mis
sionarissen, de eerste kolonisten
in deze regio, wordt echter scherp
bewaakt. „Men beweert al heel
lang dat we zullen verdwijnen.
Hoe meer ze echter van ons af
pakken, des te harder vechten we
terug," zegt Gauthier.
De Franse Canadezen strijden om
niets minder dan hun culturele
overleving. Tegenover elke Fran
cofoon wonen vier Engelstaligen
in Canada en in het noorden is
die verhouding een op veertig.
Van de 6,3 miljoen Canadezen
wier moedertaal het Frans is, wo
nen er slechts 600.000 buiten de
provincie Quebec.
Hoewel Canada officieel twee ta
len kent, is het geen tweetalig
land. Slechts 16 procent van de
inwoners spreekt zowel Frans als
Engels. Veel Canadezen zeggen
dat hun land bestaat uit twee be
volkingsgroepen die elkaar nau
welijks begrijpen.
De Officiële Taalwet uit 1969
verplicht de autoriteiten openba
re diensten in zowel het Engels
als Frans aan te bieden. Overal in
het land zijn de etiketten op goe
deren in beide talen en over
heidsdiensten doen hun best ook
een Franstalige woordvoerder ter
beschikking te hebben. Telefoon
tjes in het Frans naar onder meer
de gezondheids- en belasting
dienst en de politie in Manitoba
werden keurig doorverbonden
naar een Franstalige employé.
Toch, vertelt Gauthier, spreken
hij en andere Francofonen vaak
Engels in directe contacten met
ambtenaren. „Als je in het Frans
om een dienst vraagt behandelen
ze je vaak als een probleemma
ker. Iedereen spreekt tenslotte
Engels, dus waarom jij ook niet,
is de gedachte."
In heel Canada gebruikt meer
dan een derde van de Franstali-
gen die buiten Quebec wonen va
ker Engels dan Frans, zelfs in ei
gen familiekring. In de meest
westelijke provincies zoals Sas
katchewan, Alberta and British
Columbia ligt dat cijfer op 60
procent.
De rechtse Hervormingspartij,
die haar wortels heeft in het 'En
gelse' westen en nu de grootste
oppositiepartij in Canada is, ver
zet zich tegen inschikkelijkheid
jegens Quebec en zegt dat het
verlenen van openbare diensten
in het Frans teveel geld kost. Ver
wacht wordt dat een nieuwe
volkstelling die in december
klaar moet zijn zal aantonen dat
de Franstalige gemeenschappen
buiten Quebec opnieuw kleiner
zijn geworden, alsmede de Engel
stalige gemeenschap in Quebec.
De separatisten in Quebec, waar
83 procent van de bevolking
Franstalig is en de wet voor
schrijft dat Frans de hoofdtaal is
in het zakenleven en het onder
wijs, zeggen dat onafhankelijk
heid voor hun provincie geen in
vloed zal hebben op de Franstali-
gen buiten Quebec. Functionaris
sen aarzelen om hierover te spe
culeren.
Gauthier spreekt echter over 'een
ramp voor ons' als Quebec onaf
hankelijk wordt. Veel Francofo
nen in de rest van Canada denken
er net zo over. Volgens Jacques
Michaud, voorzitter van de fede
ratie van Francofone gemeen
schappen, lijden de Franse min
derheden telkens weer onder de
reacties op het onafhankelijk
heidsstreven van Quebec en zijn
taalpolitiek.
„Dat baart de gemeenschappen
in Alberta en British Columbia
zorgen," zegt hij over de provin
cies waar Franstaligen slechts
een procent van de bevolking uit
maken.
Michaud raakt ontmoedigd door
het feit dat veel Canadezen de
tweetaligheid als een probleem
ervaren, in plaats van een natio
naal goed. Ook is hij bezorgd over
de bezuinigingen bij de publieke
omroep, de Canadian Broadcas
ting Corp., waardoor de Fransta
lige programma's op radio en
televisie bedreigd worden. Voor
geïsoleerde gemeenschappen zijn
deze uitzendingen vaak het enige
Frans dat ze horen. „Als we de
taal niet beschermen zal deze
over enkele generaties niet meer
bestaan," aldus Michaud.
De vijfentwintigduizend Franco
fonen in Manitoba hebben jaren
lange juridische gevechten moe
ten leveren voor hun rechten. Tot
1890 was de provincie tweetalig.
Daarna maakte de regering het
Engels hier de Officiële taal. Pas
in 1979 werd deze wet door het
Canadese Hooggerechtshof inge
trokken. In 1993 volgde een
nieuw succes toen het hof een uit
1916 stammende wet ongeldig
verklaarde die Franstalig open
baar onderwijs verbood in Mani
toba. De Franstalige gemeen
schap kreeg het recht zijn eigen
openbare scholen op te zetten. Nu
zijn er zo'n twintig instituten
waar 4300 leerlingen in het Frans
onderwezen worden.
In La Broquerie, 55 kilometer ten
zuidoosten van Winnipeg,
spreekt 90 procent van de 550 in
woners Frans. Ouders staan ach
ter Franstalig basis- en voortge
zet onderwijs, maar hebben geen
bezwaar tegen de aanwezigheid
van een Engelstalige lagere
school. In veel dorpen met een la
ger aantal Franstaligen dreigt
echter het gevaar dat het Frans
uitsterft.
„We moeten waakzaam blijven.
Het is zo gemakkelijk te assimile
ren omdat je omgeven wordt door
Engelstalige televisie, radio en
kranten," meent Gauthier.
«STEM
'r1
"^RRlARl
„uerdam (anp) - De neer-
«artse klapper die de Am-
Jamse effectenbeurs gis-
heeft gemaakt, heeit.
Tostrams niet van zijn
gebracht. Het hoofd
Xnische Analyse van de
Bank houdt vast aan zijn
^peiling dat de graadme-
AEX dit jaar boven de
[j50 punten zal uittorenen.
index ging gisteren nog een
1 andere kant op met een ver
is,van
ruim 31 punten op 918
punten,
volgens
specialii
op de
punt bi;
nog hof
dieptepi
„We zie
nomeen
tekenis
blijkt. E
Li onze redactie economie
Utrecht - De Rabobank heeft het afgeld
Lfiteerd van de levendige effectenbej
Jausse op de hypotheekmarkt. Een toemj
Ltaat met 270 miljoen tot 894 miljol
aan de groei van het nettoresultaat met 1
drag van 994 miljoen.
Een demonstratie van Herri Batasuna in San Sebastian, vlak
na de moord op Blanco. fotoepa
Door Gary Abramson (ap)
Arrigorriaga - Toen meer dan drie miljoen mensen in heel
Spanje de straat opgingen om te demonstreren tegen het I
brute geweld van Baskische separatisten, lieten ook Basken
zelf zich niet onbetuigd. Ook hier uitten burgers hun woe
de over de ontvoering op 13 juli van het Baskische gemeen
teraadslid Miguel Angel Blanco en de moord op hem kort
daarna nadat de autoriteiten geen gevolg gaven aan het ui-
timatum van de ontvoerders.
gisteren van
Be kredietverlening nam met
uim ƒ21 miljard toe tot 245,7
Biljard, maar de rentewinst bleef
achter bij die groei: 3,7 tegen-
#ïer 3,4 miljard. De bank sprak
'een uitstekend re-
De woede-uitbarsting, die zon
der precedent was, deed even
de hoop onstaan op een vreed
zame regeling. Gematigde Bas
ken hadden immers schoon ge
noeg van het geweld en de ge
wapende afscheidingsbewe
ging ETA leek zijn steun onder
de Baskische bevolking nu he
lemaal kwijt te zijn. Politici
stelden dat de organisatie zelf
moord had gepleegd met haar
laatste moord.
De ETA blijkt echter nog niet
op sterven na dood te zijn. De
organisatie neemt 'alle gevol
gen van dit conflict vol trots op
zich en zal dat in de toekomst
blijven doen, ondanks de
wreedheid en het verdriet', zei
de ETA in een verklaring in de
Baskische krant Egin, elf da
gen nadat het lichaam van
Blanco geboeid en met twee
kogels in het hoofd langs een
landweg werd gevonden. Blan
co werd doodgeschoten omdat
de regering weigerde binnen 48
uur zo'n vijfhonderd ETA-ge-
vangenen naar Baskische ge
vangenissen over te brengen.
De ETA-verklaring verschilde
op een punt van voorgaande
communiqués: ze was in het
Spaans gesteld, als om duide
lijk te maken dat de boodschap
bedoeld is voor de hele Spaan
se bevolking.
Noord-Ierland
Gematigde Baskische leiders,
vredesgroepen en politieke
waarnemers zeggen dat hun
hoop op een oplossing voor het
conflict vooral is afgenomen
door de ijver die de Spaanse re
gering na de moord op Blanco
aan de dag legt om de politieke
vleugel van de ETA, Herri Ba
tasuna, te isoleren en te stig
matiseren. De gematigde Bas
ken kijken met een zekere af
gunst naar het vredesproces in
Noord-Ierland, waar de poli
tieke tak van het Ierse Republi
keins Leger (IRA) spoedig aan
de onderhandelingstafel mag
plaatsnemen.
„Voor mij is het Ierse voorbeeld
belangrijk," zegt Gorka Aguir-
re, bestuurslid van de Baski
sche Nationalistische Partij, de
grootste politieke partij in het
twee miljoen inwoners tellende
Spaanse Baskenland. Aguirre
zegt op het partijhoofdkantoor,
gevestigd in een traditionele
Baskische boerderij, dat zijn
partij net als de ETA streeft
naar een onafhankelijk Bas
kenland, maar het geweld van
de ETA veroordeelt. Zijn partij
heeft de afgelopen twee decen
nia met Madrid onderhandeld
over een geleidelijke uitbrei
ding van de regionale autono
mie, die nu belastingheffing,
gezondheidszorg, onderwijs en
politie beslaat.
Maar volgens Aguirre is het
noodzakelijk dat Herri Batas
una uiteindelijk wordt betrok
ken bij de onderhandelingen
over de toekomst van Basken
land. Hierbij zou hetzelfde
schema kunnen worden ge
volgd als in Noord-Ierland,
waarbij de ETA net als het IRA
eerst een staakt-het-vuren af
kondigt.
Na de moord op Blanco heeft
premier Jose Maria Aznar iede
re toenadering tot de ETA en
Herri Batasuna uitgesloten.
Aznar maakte met steun van
andere politieke partijen een
eind aan elke vorm van politie
ke samenwerking met Herri
Batasuna, die zetels heeft in de
nationale volksvertegenwoor
diging en twee regionale parle
menten en sterk vertegenwoor
digd is in veel Baskische ge
meenteraden.
Mislukken
Ook in Arrigorriaga gingen ve
len de straat op om tegen de
moord op Blanco te demonstre
ren. Maar in hetzelfde stadje
werd de afgelopen weken dui
delijk dat het beleid van Aznar
om Herri Batasuna te isoleren
tot mislukken gedoemd is. Voor
de tweede keer binnen korte
tijd liep het centrale plein van
Arrigorriaga vol om een slacht
offer van het Spaans-Baski-
sche conflict te eren. Het
slachtoffer was ditmaal een in
woner van het stadje die ge
vangen zat wegens samenwer
king met de ETA. Juan Carlos
Hernando werd opgehangen in
zijn cel gevonden. In het autop
sierapport wordt gesproken
over zelfmoord.
„We zullen het niet vergeven,"
staat er in het Baskisch op een
spandoek boven het podium
dat is opgezet voor het jaarlijk
se zomerfeest in Arrigorriaga.
Het feest is in verband met de
dood van Hernando afgelast.
De gemeenteraad, die wordt
gevormd door Baskische en
niet-Baskische partijen, heeft
na weinig beraadslagingen een
resolutie aangenomen waarin
de vraag wordt opgeworpen of
Hernando zelfmoord heeft ge
pleegd of is vermoord.
Hernando's kist, die bedekt is
met de Baskische vlag, staat
twee dagen lang opgesteld in
het gemeentehuis voordat hon
derden inwoners van Arrigor
riaga hem naar zijn laatste
rustplaats brengen.
„Het is voor de lui in Madrid
makkelijk om te zeggen: 'Iso
leer Herri Batasuna'," zegt een
man die slechts als 'Carlos' in
de krant wil in de bar van de
Baskische Nationalistische
Partij. „Hier zijn we allemaal
buren. We eten en wonen sa-
Voor heel 1997 rekent de
Operatieve organisatie op 'een
Hogere nettowinstDat zal in
procenten met dubbele cijfers
fijn, verwacht topman H. Wijf
els. In de eerste helft van 1996
verdiende de bank 21,5 procent
neer, de jaarwinst groeide toen
net 14 procent.
Robeco
linde cijfers van de bank zijn voor
Het eerst de gegevens opgenomen
van de beleggingsgroep Robeco,
waarvan de Rabobank voorals
nog de helft bezit, met een optie
pp de rest. Zo was van de toena-
me van de provisiebaten ruim
i!5 miljoen afkomstig van Robeco.
iMaar het eigen commissionairs-
Wrijf profiteerde ook van de
Wshausse: het verwerkte in de
eerste zes maanden bijna 1,1 mil
joen ejjfeqtej)-qj>. ftP.WrpWfiïfi,
ïagenóeg het dubbele van de eer-
ite helft van'vorig jaar. De.effec-
tenproyisie verdubbelde van
'67 tol'ƒ320' miljoen. Rabo en
lobeco beheren samen ruim
121 miljard aan in effecten be
legd vermogen.
lebank plukte ook op een ande-
te manier de vruchten van de
beurs: op eigen effecten
en deelnemingen verdiende Rabo
ƒ267 miljoen, ruim dubbel zo
veel als in de eerste helft van '96.
De consolidatie van Robeco in de
Rabocijfers droeg ook, met name
door del
spaargel
bij aanl
trouwda
middelef
het eerst
tonome
vlakte
door de|
beurs.
Ook op
de hausj
sloten 1
en medj
drag aal
particul
miljard J
medio
aan ond
miljard|
Ook ag
eerst sii
Het kra
met eed
miljard I
Kosteij
Forse g|
tenkanq
1
exclusid
gen mef
lqgdej^
tomatis
meer ml
ro en dl
hebbenl
de kosj
persona
arbeidsl
de Ral
39.069
meer d|
horen
bij.
[Breda/Rosmalen - De CNV Industrie-
Izich grote zorgen over de werkgelegenh
Iserijbedrijf gespecialiseerd in textielv
puizen. Concurrent Rentokil staat op h|
tigingen heeft in Breda, Veghel en Rosn
Bij Nedlin werken volgens de bond Heieen I
circa 450 mensen, waarvan 50 in tegratil
Breda. De CNV-bond denkt dat de dige b<|
banen van de Nedlin- werknemers weiger
ilerminst veilig zijn. Nedlin heeft rantie I
lover de mogelijke overname geen vraag
loverleg gepleegd met de vakbon- staat b|
iffl. Met een overname van Nedlin van de
jvesterkt Rentokil zijn positie als 'als
"arktleider in Nederland. Rento- oogpu
eigenaar van Nedlins Verbu
botste concurrent Hokatex, met Nedlinl
I onder andere een grote vestiging staandj
|in Den Bosch. CNV-bestuurder Daarbij
'Wssel (anp) - De Belgische bier-
'rouwerij Interbrew verkoopt
'aar dochter Chaudfontaine
'fonwater, frisdrank) aan de
®erikaanse zakenman Abbas
'aïat. Dit heeft het bedrijf, dat in
Werland onder andere eigenaar
van de Oranjeboom-brouwerij
Breda, gisteren bekendge-
iakt.
'ayat staat aan het hoofd van een
oeP internationale investeer-
ers' die wordt gesteund door de
'ank BBL. Hij zal volgens Enter-
5ew.de activiteiten van Chaud-
?ntaine zowel in mineraalwater
s frisdranken in Europa uitbrei-
_Tn' De brouwerij spreekt van
1611 uitstekende overeenkomst'
|°°J Chaudfontaine en zÜn perso-
e' Bayat neemt alle verplich
ten tegenover de werknemers
I fnterbrew en Chaudfontaine
1,en Blijven samenwerken. In-
Ij rew blijft de producten van
E ^-dochter via zijn horeca-
s noutiekanaal verkopen.
voorwa
versled
waardl
spreek!
verklaq
Nedlin
gesprei
overnaf
getekei
de wej
Smitr
de veil
ook zei
Bij Rea
de een
vestiga
gevoeij
