z :x 5> 1 k LI}!) 3 £lGV6ll MMA) De nuttige neveneffecten van een simpel medicijn bE STEM Medicijn met het Bayer-kruis wereldwijd het meest geslikt IPEND1 JUF Verbinding Niet zuiver Tevredenheid Beeldmerk Poedervorm Werking WOENSDAG 23 JULI 1997 D1 Extra Garantie, n minimaal bedrag voor 'n maximaal gevoel van zekerheid! 85? y Aspirine stilt al een eeuw pijn Acetylsalicylzuur (ASZ), het werkzame bestanddeel van het bekendste en wereldwijd meest geslikte medicijn, bestaat dit jaar een eeuw. Het was de jeugdige Duitse chemicus Felix Hoffmann, die op 10 augustus 1897 het pijnstillend vermogen van de stof aspirine onderkende en verfijnde. Bayer maakte er tabletjes van, en het eenvoudige aspirientje veroverde de wereld. Wetenschappelijke navorsingen hebben in honderd jaar uitgewezen dat aspirine méér doet dan hoofdpijntjes bedwingen. Door Theo Vincken lispirine, een alledaagser medicijn is niet denk- |taar. Receptvrij verkrijgbaar. Misschien daar- i jarenlang ondergewaardeerd. Desondanks |iereldomvattend het meest gebruikt. Voor ve il hèt probate geneesmiddel tegen hoofdpijn, leen vaak onderschatte klacht. ■Onderzoek heeft geleerd dat meer dan twintig procent van de Nederlandse bevolking vaker dan lag per week (600.000 mensen zelfs dage lijks!) hiervoor pijnstillers gebruikt. t simpele aspirinetabletje brengt in de meeste ■gevallen verlichting. Maar ook andere pijnlijke lingemakken en kwaaltjes laten zich door dit ma pje van alles bedwingen. Het koortsverlagende llibletje mag in de doorsnee medicijnkastje dan Bok niet ontbreken. En niet alleen daar. lïoen in juli 1969 het Amerikaanse ruimteschip lApollo 11 onder leiding van Neil Armstrong koers pile naar de maan, ontbrak in de boordapotheek Bet buisje aspirine niet. pen eventueel opkomend koppijntje van de astro- lauten kon meteen adequaat worden bestreden, |tenaspirientje in het heelal. Daarvan had de 29- prige Felix Hoffmann in de verste verte niet dur- pn dromen, toen hij honderd jaar geleden in het pboratorium van de Farbenfabriken Bayer Co pWuppertal-Elberfeld de chemische verbinding hm acetylzuur en salicylzuur tot stand bracht. ziekte van zijn vader - hij leed aan een ernsti ge vorm van chronische gewrichtsontsteking pumatoïde artritis) - vormde voor Hoffmann |'ij zijn zoeken naar een verdraagbare pijn- l'liller een extra stimulans. |De 29-jarige chemicus moest immers dage- |-;ks meemaken welke vervelende bijwer- pgen het door zijn vader genomen sali- h'hat had. Salicylzuur, een extract uit p bast van de spireaplant of schiet- P'g, mocht dan wel sinds mensen- gems als een koortsverlagend pijn verzachtend geneesmiddel p boek staan (de geschiedenis I'm aspirine gaat terug tot de Oudheid; Hippocra- oervader van de genees- ut, schreef er al over), p bittere brouwsel ver- Joorzaakte bij vele ge- puikers door zijn af- p'jselijke smaak mis lelijkheid en braak- Boven- irriteerde het de slijmhuid van mond, maag en darmen, wat het middel voor vele gebruikers bijkans erger maakte dan de kwaal. Eerder dan Felix Hoffmann hield de Fransman Charles Frédéric Gerhardt zich al bezig met de 'veredeling' van salicylzuur. Het zoeken was naar chemische verbindingen analoog aan salicylzuur. De scheikundig laborant uit Straatsburg boekte in 1853 weliswaar succes met de chemische ver binding van acetylcloride en natriumsalicylaat, maar het aldus gevormde acetylsalicylzuur bleek niet zuiver en dus niet houdbaar. Bovendien was de bereiding te complex en te be werkelijk om van een echte doorbraak te kunnen spreken. Niettemin was het een belangrijke stap voorwaarts in de ontwikkeling van het medicijn. Het zou nog jaren duren eer Hoffmann er uiteindelijk in slaagde de synthese van ace tylsalicylzuur te vereen voudigen. Dat met vreug de uitgesproken 'Eure ka!' vond plaats op 10 agustus 1897. Samen Deze reclame-auto reed rond 1929 over de Nederlandse wegen. met zijn collega Heinrich Dreser stelde hij tot hun beider tevredenheid vast, dat het nieuwe middel niet alleen veel minder bijwerkingen had, maar dat daarenboven de pijnverzachtende en koorts- verlagende eigenschappen van hel bittere salicyl zuur volledig behouden bleven. Pas twee maanden later (10 oktober 1897) maakte hij van zijn ontdekking melding in het laborato riumdagboek. Zijn werkgever Bayer besloot het nieuwe middel onder de naam Aspirin op de markt te brengen. 'De 'A' aan het begin van het woord staat voor acetyl, de lettergreep 'spir' slaat op de herkomst van het salicyl zuur: extract van planten behorend tot de familie van de moerasspi rea (Latijn: spirea ulmaria). De farmaceutische vinding werd in 1899 onder het handelsmerk Aspirin als pa tent ingeschreven bij het oc trooibureau. (Name gesetzlich geschützt in Deutschland und den meisten übrigen Industrielan- dern.) Daarmee kreeg de product naam en het beeldmerk (het bekende Bayer-kruis) wereldwijd in meer dan zeventig landen wettelijke bescher ming. Echter, aan het einde van de Eerste Wereldoorlog (1918) werd het far macieconcern uit het 'oorlogszuch tige' Duitsland in de Verenigde Staten het patent- en beeldmerk recht van Aspirin ontnomen. Deze oneervolle confiscatie - de merkrechten gingen naar een Amerikaans bedrijf - sneed diep in het vlees van het farmacieconcern. Pas drie jaar geleden lukte het Bayer in Noord-Amerika zijn oude rechten terug te verwerven door de gedeeltelij ke overname van Sterling Winthrop, dat zich voor de VS het beeldmerk van Bayer en Aspirin had toegeëigend. Bij deze ruim één miljard dollar kostende 'herovering' liet het bedrijf uit Leverkusen zich niet uitsluitend leiden door nostalgische gevoelens, al stemde de terugkeer van het 'Amerikaanse' aspirientje in de schoot van het Duitse moederbedrijf toch tot vol doening. Aanvankelijk bracht Bayer aspirine uitsluitend als fijnkorrelig stof op de markt, zoals destijds de meeste geneesmiddelen in poedervorm verkrijg baar waren. De bevoorrading van de apotheken vond plaats in flessen en dozen. Rond de eeuwwis seling zorgde het bedrijf uit Leverkusen echter voor een revolutionaire ontwikkeling. Bayer ontwierp een machine die het mogelijk maakte acetylsalilucylpoeder in tabletvorm te produceren, een doorbraak die van grote beteke nis zou worden voor het bedrijf. Deze vooruitgang legde de farmaciefabrikant geen windeieren. Hof fmanns 'wondermiddel' vond nog grotere aftrek. De gemakkelijk met water in te nemen aspirineta blet aspirientje in de volksmond) kreeg mondiale bekendheid en erkenning als hèt middel tegen hoofdpijn, maar het bleek bovendien als koorts- verlagend en ontstekingsremmend medicijn zeer werkzaam te zijn. Enkele vervelende bijwerkin gen (niet elke maag verdraagt aspirine even goed) werden zonder morren op de koop toe genomen. Hoe vreemd het misschien ook moge klinken, maar het heeft nog tot begin van de jaren zeventig geduurd eer men wetenschappelijk het precieze functioneren van aspirine in het menselijk li chaam wist te doorgronden. Het was met name de Britse farmacoloog en latere Nobelprijswinnaar prof. dr. John R. Vane, die in 1971 het werkingsmechanisme van acetylsalicyl zuur kon analyseren. Het was in dezelfde tijd dat diverse wetenschappelijke onderzoeken status verhogend voor het simpele, onbeduidende aspi rientje uitpakten. Een tweede leven kondigde zich daarmee aan. Vervelende nevenwerkingen van as pirine, bleken plotseling een therapeutisch effect te hebben. En dat maakt het acetysalicylzuur van Felix Hof fmann tot het medicijn van de twintigste eeuw. Felix Hoffmann, de man die in 1897 het asperientje uitvond. De 'A' aan het begin van het woord staat voor acetyl, de lettergreep 'spir' slaat op de herkomst van het salicylzuur: extract van planten behorend tot de familie van de moeras-spi rea. FOTO'S BAYER MIJDRECHT Door Theo Vincken Even dreigde aspirine een 'versleten' ge neesmiddel te worden. De van 1897 date rende ontdekking van de farmaciegigant Bayer beleeft echter een tweede jeugd. Sedert enkele jaren staat het snel en ef fectief werkende middel tegen hoofdpijn en andere (vaak pijnlijke) ongemakken weer in het middelpunt van de belang stelling. Het honderd jaar oude, receptvrij ver krijgbaar farmacologische middel ace tylsalicylzuur, zo heeft recent weten schappelijk onderzoek uitgewezen, blijkt méér te zijn dan een simpel pijnstillend, koortswerend en ontstekingsremmend huismiddel. Overigens mag men de ogen niet sluiten voor de (vaak vervelende) bijwerkingen en contra-indicaties van aspirine, want daar kan men niet aan voorbij. Van het medicijn voor miljoenen is bijvoorbeeld bekend, dat de maag het niet altijd even goed verdraagt. Eén van de meest bekende bijwerkingen van acetylsalicylzuur (ASZ) is de irrita tie van de maagbinnenwand, wat in zeld zame gevallen kan leiden tot een maag bloeding (gastro-intestinale bloeding), al valt de kans daarop met het innemen van een normale 'hoofdpijndosis' vrijwel te verwaarlozen. Niettemin verteren som mige mensen aspirine niet gemakkelijk. Ze klagen over misselijkheid en maag zuur. Deze vervelende neveneffecten kunnen meestal worden voorkomen door de aspirine op te lossen in water, waar door het acetylsalicylzuur sneller wordt opgenomen en een eventuele irritatie van het maagslijmvlies tot een minimum wordt beperkt. Er zijn weinig geneesmiddelen zonder bijwerking, reden waarom het valt aan te raden altijd even de bijsluiter te lezen, zelfs van het 'onschuldige' aspirientje. Trouwens, soms kan zo'n onaangename reactie op termijn zelfs leiden tot een op waardering van het medicijn. Zo gold de bloedverdunnende bijwerking van aspi rine tot midden jaren zestig als zeer on gewenst. Nu wordt acetylsalicylzuur - juist door dat neveneffect - gezien als een preventief middel in de strijd tegen hart en vaatziekten. Immers, ASZ verhindert het samenklonten van bloedplaatjes, waardoor de vorming van trombi wordt tegengegaan. Een vermindering van de klontervorming zou een daling van het risico op hartinfarcten betekenen. Talrij ke studies hebben inmiddels onomstote lijk aangetoond dat aspirine een gunstig effect heeft op deze vaataandoeningen. De werking van ASZ bij een beroerte steunt op een gelijkwaardig principe. Wanneer de beroerte een gevolg is van de vorming van bloedklonters, kan het in nemen van acetylsalicylzuur een gunstig uitwerking hebben. Tijdens het congres van de International Headache Society in Amsterdam hebben 1500 artsen, veelal neurologen, uit 55 landen, onlangs kennis kunnen nemen van een wetenschappelijk onderzoek naar beroertes. Andermaal werd aspirine genoemd als het medicijn dat vaak na een hersenbloeding wordt toegediend. In Nederland worden jaarlijks 24.000 men sen getroffen door een beroerte. Het tweede leven van de 100-jarige pijnstiller - wereldwijd wordt jaarlijks 55.000 ton aspirine geproduceerd - lijkt nog lang niet ten einde. Misschien komt er zelfs een derde leven. Want momenteel ver richt de farmacologische wetenschap on derzoek naar de rol die acetylsalicylzuur mogelijk zou kunnen spelen bij de be handeling van bepaalde vormen van kanker.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1997 | | pagina 21