Ontketende Ullrich onstuitbaar
De
DE STEM
4 Dit is, denk ik, de
plaats waar ik hoor'
VANDAAG
Steunbetuiging Riis ontroert Godefroot
I ScUkcrs
Jonge Duitser wil nog altijd niet hardop praten over eindzege in Tour
Overleven en
Vakantiegevoel?
BIRKENSTOCK
schoenen
v 'A
WÊÊm
LETOUR
DE
FRANCE
TOUR'97
TOUR'97 OP TV
Tijdstraffen voor
Virenque en Dojwa
TOUR'97 KM TOT KM
Pyreneeën
Negende Duitser in gele trui
Michael Boogerd houdt het lang vol
pëSTEm
dames-, heren-
kigdersandalen
I Kerkstraat 10 - Oosterhout - Tel. 0162-453873 I
JV
\\UI|//
(fb
11111
WOENSDAG 16 JULI 1997 B1
Andorra - De weg liep weer
eens steil omhoog en achter
hem hoorde hij ze prompt
kreunen. Jan Ullrich keek
gisteren op tien kilometer
van de finish nog een keer
om naar zijn kopman Bjar-
ne Riis, zag diens holle
ogen en was vertrokken.
„Voor de dagzege," zei hij na af
loop netjes. Want zo is Jan Ull
rich, 23 jaar en gedisciplineerd
opgevoed in de voormalige DDR.
De amateurwereldkampioen van
1993 wilde op de persconferentie
niet zeggen dat hij met die de
marrage het kopmanschap rück-
sichtlos overnam van zijn grote
voorbeeld Riis. Dagenlang had
Ullrich tegen dat moment opge
zien. „Jan had al veel eerder kun
nen aanvallen, maar hij was bang
voor scheve gezichten binnen de
ploeg," vertelde zijn ploegleider
Walter Godefroot gisteren, ver
weg van de gekte rond zijn Duit
se pupil.
Ullrich had voor de Tour zijn on
voorwaardelijke trouw toegezegd
aan Riis, en die belofte wil hij lie
ver niet breken. Daarom ook
wachtte hij eergisteren op de
Deen toen die het moeilijk had.
Gisteren, in de koninginnenrit
naar Andorra, vond Godefroot
dat de tijd voor een rolwisseling
was aangebroken.
De ontketende Ullrich was ver
volgens niet te stoppen. „Het
schijnt dat het lijkt alsof het me
geen moeite kostte. Maar ook al
fiets ik op het oog gemakkelijk,
geloof me maar dat ik tien kilo
meter lang het maximale heb ge
geven. Harder ging het echt niet."
Hinault
Op de streep werd hij opgewacht
door Bernard Hinault, die moge
lijk een nieuwe vijfvoudige Tour
winnaar in de armen sloot. Zover
wil Ullrich nog niet denken. Hij
wil zelfs nog niet over de eind
overwinning van dit jaar praten.
„Jongens, laat me eerst even op
adem komen. Vanavond zullen
we rustig de tactiek voor de ko
mende dagen doornemen. Na de
tijdrit van vrijdag kan alles er
trouwens weer heel anders uit
zien. Voorlopig verheug ik me al
leen nog maar op het moment dat
ik voor het eerst in de gele trui
mag rijden."
Ullrich sprak in dat kader van
een droom die werkelijkheid ge
worden is. De 'rossige renmachi-
In soevereine stijl snelt Jan Ullrich naar de ritzege en de gele trui.
tou*\ 11e etappe
16 juli 192 km
FRANKRIJK
Quillan
Belcaire 116km Maury
156km
Le ChioulaU
Andorra
Port d'Envalira
ne' groeide met zijn gescheiden
moeder en drie broers op in zijn
(Oost-Duitse) geboorteplaats
Rostock. Via een van die broers
kwam hij in contact met de wie
lersport. Ene Peter Sager mag
zich zijn ontdekker noemen,
maar nadat Ullrich op dertienja
rige leeftijd naar de DDR-sport-
school in Berlijn was verhuisd,
werd Peter Becker de vormgever
Andorra-Perpignan staat van
daag in de Tour de France op het
programma. Nederland 2 en BR-
T 2 doen vanaf 14.25 uur recht
streeks verslag, Eurosport vanaf
14.30 uur.
Van onze verslaggever
Andorra - De wedstrijdjury van
de Ronde van Frankrijk heeft gis
teravond de Franse wielrenners
Richard Virenque en Jean-Philip-
pe Dojwa een tijdstraf van twintig
seconden opgelegd. Zij namen een
bidon aan uit een auto, buiten het
officiële gebied voor de 'verver
singen'. De achterstand van Vi
renque op leider Ullrich is door de
sanctie van de Tourjury opgelo
pen tot 2 minuten en 58 seconden.
van het talent.
„In die tijd keek ik altijd stiekem
naar de Tour. Wanneer ik voor
het eerst van de gele trui droom
de, weet ik niet meer. Het was in
de tijd dat Greg LeMond hem
droeg. Vanaf dat moment wilde
ik een keer 'das Gelbes Tricot'
dragen."
Voorbeeldige leerling
Becker bleek goud in handen te
hebben en Ullrich was een voor
beeldige leerling. „Ik heb het al
tijd naar mijn zin gehad in de
DDR," kijkt hij terug op zijn on
bekommerde leerjaren. Ullrich
kreeg van de staat veel kansen en
toonde zich dankbaar. O.ok na de
val van de Muur (eind 1989) bleef
Ullrich Becker trouw en samen
werkten ze naar zijn eerste hoog
tepunt toe, het veroveren van de
wereldtitel voor amateurs in Oslo
in 1993.
Ondanks diverse aanbiedingen
wachtte de wereldkampioen een
jaartje met het tekenen van een
profcontract. Daarna sloot hij
zich aan bij Telekom. Het eerste
seizoen werd geen doorslaand
succes. „Maar we moesten hem
de tijd gunnen aan het voor hem
nieuwe westerse leven te wennen.
Hij leerde dat jaar omgaan met
de weelde die hij niet gewend
was," zegt Godefroot.
In tegenstelling tot zijn DDR-tijd
mocht Ullrich in 1995 wel legaal
naar de Tour kijken. En op het
beeldscherm zag hij zijn
trainingsmaatje Dirk Baldinger
voorbijschuiven. „Toen ik zag
wat hij kon, dacht ik 'wat doe ik
dan hier thuis met mijn goede be
nen'."
Zelfverzekerd
Vanaf dat moment werd de Tour
voor Ullrich een doel. Vorig jaar
was hij aanvankelijk niet gese
lecteerd, maar zelfverzekerd als
hij is, drong hij fel aan op een
Tour-kans en een indrukwek
kende prestatie in de Ronde van
Zwitserland mocht hij alsnog
foto reuter
De rest is genoegzaam bekend.
Ullrich werd tweede in de Tour
en vooral de manier waarop hij
Riis steunde, maakte grote in
druk.
Toch riep Ullrich geen moment
dat hij dit jaar zelf de Ronde wil
winnen. Ook gisteren dus niet na
zijn schitterende demonstratie
over vijf zware cols, waaronder
het 'dak van de Tour'. „Ik ben
bang dat ik de druk van het kop
manschap nog niet aankan," zei
hij enkele weken geleden. „Vorig
jaar begon ik met een frisse kop
aan de ronde, nu loopt m'n hoofd
over van andere dingen. Laat ik
dus nog maar niet al te ver voor
uit denken."
0 km - 179 renners vertrekken fti Lu-
chon voor de tiende etappe tiaar An
dorra-Arcalis over 252,5 km. De twee
de Pyreneeënrit telt zes cols, waarvan
een van de eerste categorie (Port d'En
valira, met 2407 m het dak van de
Tour) en een buiten-categorie, de aan
komst in het skioord Arcalis op 2240
m. hoogte.
18,5 km - Tussensprint: 1. Zabel, 2.
Gouvenou, 3. Planckaert.
27,5 km - Col des Ares: 1. Brochard, 2.
Virenque, 3. Hervé, 4. Riis, 5. Cabello.
45 km Eerbetoon aan Fabio Casar-
telli, de Italiaanse wielrenner die twee
jaar geleden in de afdaling van de Por-
tet d'Aspet verongelukte. Het peloton
houdt vijf minuten halt.
49,5 km - Col Portet d'Aspet: 1. Bro
chard, 2. Virenque, 3. Hervé, 4. Roux,
5. Buenahora, 6. Ullrich.
50 km - Hervé ontsnapt in de afdaling,
krijgt lichte voorsprong, maar wordt
snel teruggepakt.
82 km - Tussensprint: 1. Zabel, 2. Fag-
nini, 3. Planckaert.
129,5 km - Peloton heeft achterstand
van tien minuten op langzaamste ge
middelde van 30 km/u.
132,5 km - Col de Port: 1 Brochard, 2.
Virenque, 3. Odriozola, 4. Hervé, 5.
Rous.
152 km - Rinero, Kasputis~en Arroyo
ontsnappen.
174 km Rinero haakt af, Kasputis en
Arroyo hebben 3.00 min. voorsprong.
188,5 km De twee vluchters worden
ingelopen door een groep van 24 met
alle favorieten, uitgezonderd gele
truidrager Vasseur en Olano. Ook
Boogerd behoort tot de groep.
190 km - Als gevolg van een demarra
ge van Dufaux op de Port d'Envalira,
moet Riis lossen, ook Boogerd raakt
achterop.
199 km - D'Envalira - 1. Virenque, 2.
Dufaux, 3. Casagrande en de rest van
de groep. Olano en Vasseur volgen op
1.47.
201 km - Jalabert valt aan in de afda
ling.
215 km - Aan de voet van de Col d'Or-
dino heeft 'JaJa' 0.35 voorsprong.
218 km - Onder impuls van Riis wordt
Jalabert teruggepakt. Olano keert te
rug in het kopgroepje.
224,5 km - Op de top van de Ordino
gaat Dowja in de aanval. De favorie
ten passeren op 0.30. Gele-truidrager
Vasseur op 1.35. In de afdaling keert
hij terug en demarreert meteen.
245 km - Ullrich demarreert. In een
wip heeft hij Vasseur en Dowja te pak
ken. Virenque en Pantani gaan in de
tegenaanval.
247,5 km - Voorsprong Ullrich op
Pantani en Virenque 0.50, Casagrande
op 1.15, Riis, Dufaux en Olano op 2.10.
Vasseur op 4.30.
252,2 km - Ullrich wint de rit en wordt
de nieuwe leider met 2.58 op Virenque
en 4.46 op Olano. Tourwinnaar Riis
heeft achterstand van 5.29.
Door Ad Pertijs
Andorra - Tijdens de beklim
mingen van de Port d'Envali
ra en Col d'Ordino hakte
Walter Godefroot de knoop
door. Niet Bjarne Riis, maar
diens trouwe helper Jan Ull
rich mag als eerste proberen
het geel naar Parijs te rijden.
„Bjarne is iets minder sterk dan
vorig jaar. Niet veel, maar hij
kan niet domineren als anders.
Jan is op dit moment de sterkste
van het hele peloton, dus waar
om moest ik hem nog langer in
tomen?"
Walter Godefroot zei het besluit
genomen te hebben zonder voor
af overleg gevoerd te hebben
met Riis zelf. „Zoiets is alleen
mijn verantwoordelijkheid.
Bjarne ken ik als iemand die
realistisch genoeg is om in te
zien, dat Jan op dit moment de
beste is. Zijn eigen kans hebben
we trouwens met de actie van
Ullrich niet om zeep geholpen.
Op de laatste col kan niemand
meer in dienst van een ander rij
den. Dan is het ieder voor zich."
Op het moment dat Godefroot
dit zei, wist hij nog niet hoe Riis
gereageerd had op zijn besluit
om Ullrich los te laten. Toen de
Belg hoorde dat de Deen voor de
Deense TV had gezegd dat 'wij
die trui met z'n tweeën naar Pa
rijs rijden', moest hij even slik
ken.
Blij
„Daar word je een beetje emo
tioneel van," zei de ontroerde
Godefroot. „Zo zit de ploeg in
elkaar. De eerste week stonden
ze allemaal klaar om Zabel te
helpen, nu schaart iedereen zich
achter Jan. Ik vind het ook niet
fair dat mensen mij vragen wie
ik liever zie winnen. Ik ben blij
met iedere overwinning. Onge
acht van wie."
De holle ogen van Bjarne Riis zeggen genoeg, hij mist tot nu toe
deze Tour de macht van een jaar geleden. foto anp
De ploegleider van Telekom
weigert nog altijd te spreken
van een definitieve tactische
ommezwaai. „Zo slecht is Riis
ook weer niet. Ik heb vanaf dit
moment twee kopmannen. Tot
gisteren werkte de een voor de
ander en vanaf woensdag zal dat
niet anders zijn. Vergeet niet dat
de Tour pas begonnen is."
Uit de etappe van gisteren vie
len ook nog niet veel definitieve
conclusies te trekken. Olano
dreigde definitief door het ijs te
zaken, maar herpakte zich in de
laatste beklimming en finishte
alsnog in het spoor van Riis, Du
faux en Escartin. Virenque en
Pantani gaven na een alles-of-
niets achtervolging niet meer
dan een minuutje toe op Ullrich.
Alleen de gele trui-drager Vas
seur brak definitief. Al ging hij
strijdend met een kamikaze-
aanval voor de laatste berg ten
onder. Met zes sterke klasse
mentsrenners binnen de zes mi
nuten achterstand van Ullrich is
er dan ook nog van alles moge
lijk. Zelfs de terugkeer van de
'Reus van Herning', Bjarne Riis.
Dat Godefroot de Deen tot gis
teren steeds zijn enige kopman
noemde, vond de ploegleider
niet zo vreemd. „We hebben be
wust alle druk bij Bjarne gelegd.
Hij heeft veel ervaring en weet
hoe je daar mee moet omgaan.
Jan nog niet en dus wilde ik hem
zo lang mogelijk afschermen.
Daarom was ik ook zo blij dat
hij maandag het geel nog niet
pakte. Dat scheelde weer een
zware dag." Op de vraag of het
vooruitschuiven van Ullrich me
de bedoeld was om de mogelijk
te grote druk weer bij Riis weg
te halen, lachte Godefroot
slechts.
Zijn (nog niet helemaal verlo
ren) geloof in Riis hield volgens
Godefroot niet in dat hij Ullrich
nog niet in staat achtte tot een
prestatie zoals hij die gisteren
leverde. „Ik wist dat hij het zou
kunnen, maar het gemak waar
mee hij het deed, verbaasde me
toch wel."
Leblanc
Godefroot was niet de enige die
onder de indruk was van de
Duitse kampioen. 'Magnifique',
sprak Tour-directeur Leblanc
met een stem die overliep van
bewondering. „Waarom zou hij
met 23 niet de Tour kunnen win
nen," zei Bernard Hinault op
zijn beurt. „Anquetil en ik kon
den het ook." Daarmee plaatste
de Breton de nieuwe gele trui
drager ongevraagd in het rijtje
van grote Tour-kampioenen.
Ik begreep toch al niet waar
die ophef voor nodig was.
Pas toen de uitslag op het
monitorscherm verscheen - 20.
Winnen a 2.35 min - zakte de
moed me echt in de schoenen.
Mart Smeets echter compli
menteerde me opgewonden -
beste Nederlander, debutant
nota bene! Ik sprak korzelig
en afgemeten in de commenta
toren-micro. Voor mijn gevoel
was ik hopeloos afgegaan.
Het was de eerste echte berg
etappe. St. Gaudens-St. Lary
Soulan, kort en fel (117,5 kilo
meter). Met een pittige aan
komst op Pla d'Adet. Ha, nu
ging ik eindelijk eens meema
ken waar ik al jaren van had
gedroomd: een heuse aan
komst op een ijle bergtop en
nog wel tijdens hét wielerspek
takel van het jaar. Nog niet zo
lang geleden had ik met open
gevallen mond van bewonde
ring voor de buis gezeten en
gezien hoe Lucien van Impe
op datzelfde parcours engel
achtig van alles en iedereen
was weggefladderd. Dat wou
ik ook wel."
„Uitstekend door ploegmaats
in stelling gebracht, begon ik
in de voorste linie aan de be
klimming. Op minder dan één
kilometer was het peloton aan
stukken gereten. Ik bevond
me in de kopgroep in de buurt
van mijn idool Van Impe, die
er flink de zweep over legde en
een vinnige demarrage plaats
te. Ik reageerde alert, maar
verkeek me op zijn krachtsex
plosie: ik blies de motor op en
stond gelijk 'geparkeerd' met
bonkend hoofd en een bloed-
smaak in de keel van het force
ren. Een aanzienlijk aantal
coureurs passeerde me, wat
grote woede in mij wekte."
„Pas halverwege de beklim
ming hervond ik de cadans. Ik
won weer aan snelheid en
overstak een flink aantal van
op hun beurt stilvallende cou
reurs. Maar het was vergeefse
moeite. Van Impe was en bleef
uit het zicht. Ik baalde
enorm."
Peter Winnen.
Peter Winnen: 1981/5,1982/4,1983/3
1984/26, 1985/15.
Ritzeqes: 1981:17e etappe (Alpe D'-
Huez), 1982:17e etappe (Alpe D'Hu-
ez), 1983:17e etappe.
„We (de coureurs) werden van
de col geëvacueerd door een
aantal reusachtige legerheli-
kopters. Het was
een gedrang van
jewelste op het klei
ne, met dranghek
ken afgezette veld
je. Juist toen ik mijn
voet op de tree
plank wilde zetten,
kreeg ik een forse
duw in de rug. Mijn
rechterknie sloeg
tegen een scherpe
stalen rand. Een
pijnscheut flitste als
een blikseminslag.
Verblind haalde ik
uit naar achteren:
Adje Wijnands. Te
laat, de klap was al
gearriveerd."
„Drie dagen later
won Adje de etappe
naar Nantes. 'Be
dankt', sprak-ie
toen ik hem felici
teerde, 'dat je me
wakker hebt ge
schud'. Zijn onder
kaak leek nog
steeds gezwollen."
foto archief de stem
Van onze verslaggever
Andorra - Jan Ullrich is de negende Duitser die in de geschiedenis van
de Tour de France de gele trui omgehangen kreeg.
Eerder droegen Kurt Stöpl (1932), Erick Bautz (1937), Willy Oberbeck
(1938), Rudy Altig (1962,1964,1966,1969), Karl-Heinz Kunde (1966),
Rolf Wolfshohl (1968), Didi Thureau (1977) en Klaus-Peter Thaler
(1978) al het gouden habijt. Thureau is recordhouder met 19 gele trui
en, voor Altig met 17 stuks. Geen enkele Duitser wist tot dusverre de
Tour te winnen. Stöpl (vorige week overleden, afgelopen maandag in
Berlijn begraven) was er qua plaats het dichtst bij.
Hij werd tweede op 24 minuten van de winnaar. Gemeten naar de
tijdsachterstand bleef Wolfshohl het minst verwijderd van de eindze
ge. Hij eindigde in 1968 als zesde op 3.46 minuten van Jan Janssen.
Van onze verslaggever
Andorra - Michael Boogerd vroeg de gereedstaande verslagge
vers gistermiddag bovenop de Col Arcalis net als maandag om
een momentje geduld. „Ik moet eerst even bijkomen. Ik ben
dieper gegaan dan ooit," zei de Haagse Raborenner nadat hij
als 26e op 7.44 van winnaar Ullrich de finish had bereikt,
Boogerd herstelde zich daarmee
knap van de off-day van eergiste
ren, maar was realistisch genoeg
om zijn prestatie in het juiste ka
der te plaatsen. „Dit is, denk ik,
de plaats waar ik thuishoor."
Boogerd reed de hele dag met de
grote jongens mee. „Ik was ge
tergd en wilde me revancheren
voor de zwakke dag naar Lou-
denvielle." Vlak onder de top van
de derde grote col, de Port d'En
valira, moest hij de sterksten van
deze Tour laten gaan. In de afda
ling bracht hij vervolgens Jala
bert simpel terug naar de eerste
groep. „Daar kickte ik van. Ik
was ook blij dat ik Peter Lutten-
berger vandaag heb kunnen hel
pen," refereerde hij aan die ene
keer dat hij zijn geloste Oosten
rijkse kopman terugbracht naar
de kopgroep.
Tijdens de laatste beklimming
moest Boogerd de kopgroep defi
nitief laten lopen. „Ik zakte er
helemaal doorheen," zei hij.
„Voor mij was die laatste klim
een helletocht. Een strak tempo
kon ik nog wel aan, maar de vele
tempowisselingen braken me
op.
Woorden van dezelfde strekking
sprak Luttenberger, die ander
maal tijd verloor ten opzichte van
de klassementsrenners. „Het wis
selen van ritme verteer ik nog
niet goed, maar misschien was dit
het maximale wat ik dit jaar kan
Ik ben in ieder geval blij dat het
al weer een stuk beter ging da»
gisteren." Rabo's derde beoogde
kopman Patrick Jonker haalde de
finish in de laatste 'bus', waarna
hij de - voor iemand die vooraf
een top-tien-plek voor ogen had-
onthutsende woorden sprak: „Zo,
ik ben mooi op tijd binnen.'
De meeste Nederlanders bereik
ten in een van de twee grote groe
pen Andorra. Al gaf Danny be*
lissen aan dat hij met twee vin
gers in de neus meereed.
Bij TVM kon alleen Laurent
Roux zich net als Boogerd langc
tijd voorin handhaven. Kopman
Bo Hamburger stapt waarschijn
lijk vandaag af. „Het heeft ge®
zin door te rijden," zei de Deen
die maandag zijn ribben zwaa
kneusde en al blij was dat hijie
achterblijvers kon volgen.
indorra-Arcalis - Wie kent
Cyril Saugrain, eigenaar van
Jt tot dusver anonieme rug
nummer 69? Aan de andere
j,ant van de koers beleefde
hij gisteren een memorabele
De Fransman voerde urenlang
een eenzaam achterhoedege
vecht. De strijd tegen de verne
dering, die vergaarbak van pijn
en verdriet, de bezemwagen.
Hoe zwaarder de bergritten, hoe
fascinerender de schermutselin
gen in de staart. Daar ploeteren
de niet-klimmers, de sprinters
en de knechten. Hun enige doel
is overleven. Daar ook sneuvelen
reputaties, zoals - in de afgelo
pen dagen - die van Patrick Jon
ker en Luc Leblanc.
geide heren, in een vers verleden
gerespecteerde klimmers, zaten
gisteren in 'de bus' die aan de
voet van de Port d'Envalira (eer
ste categorie) werd gevormd.
Dat was de laatste groep in de
wedstrijd, bestaande uit 88 ren
ners. Toen de groten voorin op
de pedalen gingen staan, was het
bij die mannen gaan kraken.
Maar de passagiers van 'de bus'
hadden een verbond gesloten. Ze
zouden samen naar de meet rij
den om, inderdaad, keurig op
tijd (op 43.01) op de Arcalis te
geraken.
Bartoli
Michele Bartoli verloor al snel
het contact met 'de bus'. Zijn
ploeggenoten keken vertwijfeld
om, keken hun kopman vragend
aan. Maar de winnaar van Luik-
Bastenaken-Luik schudde het
hoofd. Italianen hebben nooit
trek in een denigrerend gevecht.
Bartoli kneep in de remmen,
parkeerde zijn fiets tegen de
vangrail en wachtte tot de twee
de ploegleidersauto van MG bij
hem was. Daar stapte hij in. Er
ging een streep door nummer 41.
En zonder rugnummer tel je in
de Tour voor niemand meer mee.
Zover wilde Cyril Saugrain het
niet laten komen. De man die vo
rig jaar nog een etappe won, wil
de niet begraven worden voordat
hij zou sterven. Op zes kilometer
van de top van de Envalira
moest de Cofidis-coureur 'de
bus' laten gaan. Een tijdlang
bleef zijn assistent-ploegleider
nog bij hem rijden, maar ook die
liet hem na een paar kilometer
achter. Het schrikbeeld van de
bezemwagen doemde op.
Maar de Franse krullenbol ver
beet zich. Zijn mond hing open.
Hij leed, achter een vitrage van
zweet, de rits van zijn shirt tot
zijn navel open. In zijn oorbel
blonk een waterbel. Elke pe
daalslag was op zijn gezicht te-
U ITS LAG
Tiende etappe,
Luchon - Andorre-Arcalis.
1. Ullrich (Dui/TEL) 252,5 km in
7.46.06 (32,503 km/u),
2. Pantani (Ita/MER) 1.08,
3. Virenque (Fra/FES),
4. Casagrande (Ita/SAE) 2.01,
5. Riis (Den/TEL) 3.23,
6. Dufaux (Zwi/FES) 3.27,
7. Jimenez (Spa/BAN) 3.45,
8. Escartin (Spa/KEL),
9. Olano (Spa/BAN),
10. Elli (Ita/CAS),
11. Fincato (Ita/ROS), 12. Lino
(Fra/BIG), 13. Conti (Ita/MER),
14. Luttenberger (Oos/RAB) 4.02,
15. Livingston (VSt/COF) 4.15,
16. Zberg (Zwi/MER) 4.46, 17.
Laukka (Fin/FES), 18. Camen-
zind (Zwi/MAP), 19. Roux
(Fra/TVM), 20. Dojwa (Fra/MUT)
5.12,
21. Nardello (Ita/MAP) 6.25, 22.
Delrieu (Fra/MUT) 6.49, 23. Ju
ich (VSt/COF) 7.05, 24. Simon
Fra/GAN) 7.44, 25. Vasseur
(Fra/GAN), 26. Boogerd
Ned/RAB), 27. Moreau
Fra/FES), 28. Chanteur
(Fra/CAS), 29. Siboni (Ita/MER),
30. Buenahora (Col/KEL) 8.16,
31. Madouas (Fra/LOT) 8.27, 32.
Beltran (Spa/BAN), 33. Bortola-
«1 (Ita/FES) 10.21, 34. Podenza-
n? (Ita/MER) 11.18, 35. Robin
(Fra/USP), 36. Blanco (Spa/BAN)
U.43, 37. Aldag (Dui/TEL) 12.13,
38. Zarrabeitia (Spa/ONC) 12.49,
39. Salmon (Fra/LOT) 13.51, 40.
Kodngues (Por/BAN) 15.03,
*L Teterjoek (Kaz/LOT) 15.28,
De Los Angeles (Spa/KEL)
17.18, 43. Casero (Spa/BAN), 44.
kf11,! dta/SAE), 45. Peron
ip/„ 46- Fois (Ita/MAP)
loci' 47' Stephens (Aus/FES)
m',' 48- Laurent Jalabert
K®c), 49. Pellieioli
(Spa/BAT) 19'4°' 5°' 0driozola
51. Piovaccari (Ita/MER), 52.
yjourguignon (Fra/BIG), 53. Fa-
nu1Jn/r> (Bel/LOT), 54. Arroyo
jkJex/BIG) 20.11, 55. Mienert-
fuelsen (Den/USP) 21.04, 56.
ï-kimov (Rus/USP) 21.28, 57.
Heulot (Fra/FDJ) 22.59, 58.
sciandn (GBr/FDJ) 27.14, 59.
hte/SAE) <Lit/CAS)' FUrlan
61. Gougöt (Fra/CAS) 28.55, 62.
68 67' Tafi (Ita/MAP),
Br« (VSt/USP), 69.
ra'FES) (Ncd/KAB)' 70' Rous
Uta/Rgn^tto (Fra/CAS), 72. Zen
Vs(7t?Ü> 73' Hamilton
IWbt/USP), 74. Hervé (Fra/FES),
Alonso (Spa/BAN), 76. Sg-
J
