Schutting of muur in de tuin?
Oudste levende
plant gevonden
Rattenriool achter glas in Emmen
Dieren veroveren op eigen kracht nieuwe territoria
De aarde heeft
tweede compagnon
Leven zonder
vaste partner
DE STEM
LIJF LEVEN
pE STEM
i Leute
9.25 Küs
Levensvatbaar
Rendement
Spontaan
WOENSDAG 16 JULI 1997 D2
Door Romke van de Kaa
Als je een trend in tuinieren
aan zou willen wijzen, dan zou
je kunnen zeggen dat de tuin
steeds meer op een huiskamer
begint te lijken.
Tien jaar geleden zou iedereen
je hebben uitgelachen als je
voorspeld zou hebben dat men
sen hun tuinen ooit zouden
stofzuigen. Nu is dat niet onge
woon. Het huishoudelijk werk
beperkt zich niet langer tot af
wassen en stof afnemen; ook
wieden en aanbinden horen er
bij.
Doordat de tuin als een toege
voegde kamer wordt be
schouwd, is het extra vervelend
indien zich in die kamer insec-"
ten en zoogdieren bevinden die
minder gewenst zijn. JJiemand~
is blij met luizen, pissebedden
en naaktslakken in zijn huiska
mer. Met overdreven hysterie
reageren wij op dieren ctïë ons
in de tuin minder welgevallig
r
zijn. Luis in de rozen staat ge
lijk aan een vlek op het behang.
Afgezien van vlinders en vogels
zijn de meeste dieren niet wel
kom in onze tuinkamer, maar
ook mensen worden aan de
poort geselecteerd. In je eigen
kamer wil je geen vreemden
horen, zien of ruiken. Als je
rondkijkt in een pas opgelever
de nieuwbouwwijk, dan zie je
dat de schutting steevast als
eerste de grond in gaat.
Vroeger zag je in plaats van een
schutting ook nog wel eens een
coniferenhaag - meestal van
leylandcypressen - maar naar
mate de tuinen kleiner worden,
neemt de populariteit van ha
gen-af. Zelfs de smalste haag
neemt kostbare ruimte in. Wie
geen haag wil, kan kiezen tus
sen een schutting en een muur.
Een muur, getooid met vijgen,
-moerbeien en perziken is sfeer
vol, maar nauwelijks te beta
len. Alleen als je van plan bent
om ergens tot je dood te blijven
wonen, heeft het zin om in een
muur te investeren. Muur is
duur.
Wie kiest voor een schutting als
tuinafscheiding, moet aller
eerst rekening houden met de
hoogte. Ik ken een geval van ie
mand die een nieuw huis be
trok, een schutting plaatste van
1,80 meter en vervolgens te ma
ken kreeg met een buurman
van ruim twee meter. In ver
band met de toenemende ge
middelde lengte van de Neder
lander verdient het aanbeve
ling om een schutting tenmin
ste twee meter hoog te maken.
In een grote tuin is deze hoogte
geen enkel bezwaar, maar een
piepklein achtertuintje kan
door een schutting van twee
meter hoogte grote overeen
komsten gaan vertonen met de
luchtplaats van een strafge
vangenis. In zo'n geval is het
waarschijnlijk toch beter om
maar voor een vriendelijke niet
te hoge haag te kiezen, ook al
neemt die dan veel meer ruimte
in beslag. Kleine ruimtes en
hoge afscheidingen gaan niet
samen.
Kiest u voor een schutting,
maak die dan zo onopvallend
mogelijk, waarmee ik niet be
doel te zeggen dat een schut
ting niet mooi kan zijn. Soms
kan het patroon van licht en
schaduw dat door dragers en
staanders van een schutting
wordt gevormd, buitengewoon
decoratief zijn. Bij het kiezen
van een schutting is het be
langrijk dat het geheel niet al
te zwaar oogt. Door grof en
zwaar materiaal te gebruiken
maak je van je tuin geen kamer,
maar een hok. Meestal worden
schuttingdelen horizontaal
aangebracht, maar smalle, ver
ticaal geplaatste planken ogen
veelal minder massief.
Bovendien sluiten verticaal ge
plaatste planken meestal beter
aan bij de planten in een tuin,
omdat die ook vaker omhoog
dan in de breedte groeien. Een
horizontale plank contrasteert
met de beplanting en vraagt
daardoor om aandacht. Een
lichte en luchtige schutting
maakt u door houten latten
verticaal om en om aan de
voor- en achterkant van
dwarslatten te spijkeren. Op
die manier maakt u een veder
lichte schutting waar je toch
niet doorheen kunt kijken.
Hoe mooi een schutting ook is,
u zult hem willen laten be
groeien. Daartoe kunt u het
beste draden spannen die u met
roestvrij stalen spijkers of
schroeven aan de schutting
vastmaakt.
Een schutting die zo decora
tief is, dat het bijna zonde is
om hem te laten begroeien, is
de tuun, een gevlochten om
heining van wilgen- of haze-
laartakken. Zo'n omheining
staat er niet voor eeuwig - na
een jaar of vijftien is hij aan
vernieuwing toe -, maar als je
in aanmerking neemt dat het
gemiddelde Nederlandse gezin
eenmaal in de acht jaar ver
huist, dan zou die levensduur
voor de aanschaf van de tuun
geen belemmering moeten
zijn.
De tuun, zonde om hem te la
ten begroeien.
FOTO ROMKE VAN DE KAA
DUITSLAND 2
jjÜ'30 Zie Duitsland 1 09.03 Dalla:
dZrcj yfee'ing 10.00Heute 10.1
11 nr[,e' rePorta9e 10.35 info Gesu
'e 13'45 Gesundheit!, medis
ri ".li4,10 D'e Biene Maja, teken
A.35TheosGeburtstagsecke14.
Jeugdjournaal 14.45 Der langi
J*» B-. «rie 15.35 Vorsicht,
d'e Show, amusement
17'la"° DeutscMand. ma;
ui',, erwischt, amusement
2*V, datingshow 18.45 I
w 19.00 Heute 19.3
ch'™sdaadserie 20.15 Ro:
Heute 2ii?u ^eSeSnun9.
M„:„ 2,15 Mauser Kif-
«^iBcher. discussie
slao «nn Erben in Hongkoni
Heuto l Derrick. misdaadserie
joi in/7?«n 00"15 Cadfae|. misda;
EW) Schule für Eheglück, spe
DUITSLAND 3
|08.15Tele-Gym 08.30 TelekollegS
i Rosamun
j, tv-film
Kienzle ur
5 22.45 Z
i Hongkoni
Door Martijn Hover
Er was een tijd dat alle fauna op onze pla
neet naar bijbelse opvattingen werd on
derverdeeld in 'gedierte' en 'ongedierte'.
'Gedierte', dat waren koeien, paarden,
geiten, varkens, schapen en honden; de
dieren die zich met huid en haar aan de
mens hadden overgeleverd.
'Ongedierte' omvatte zo'n beetje alle an
dere diersoorten, zeker als ze in conflict
raakten met de mens.
Ook dierentuinen hebben die scheiding
- onbewust - lange tijd uitgedragen.
Weliswaar boden zij de moderne mens
een beter beeld op de 'wilde' dieren met
wie hij zijn planeet deelt. Maar dan ging
het toch altijd om liefst spectaculaire en
op zijn minst exotische soorten.
Het Noorder Dierenpark in Emmen, dat
als moderne dierentuin al meer dan een
kwart eeuw aan de weg timmert, heeft
deze zomer met de opening van een heus
'rattenriool' andermaal een taboe door
broken. „Andere dierentuinen zien rat
ten liever gaan dan komen; wij halen ze
juist binnen," zeggen ze in Emmen, niet
zonder trots.
In de dierentuin is een negentiende-
eeuws stadsriool nagebouwd. Gestreefd
is naar zo groot mogelijke authenticiteit,
behalve - uiteraard - waar het de geur
betreft. De honderd ratten, onderver
deeld in verschillende 'kolonies', zitten
achter glas. Je moet goed kijken, want de
grijsbruine ratten Rattus norvegicus in
het Latijn) vallen in hun schemerige om
geving op het eerste oog nauwelijks op.
Omdat het nakomelingen van laborato
riumratten zijn, zijn ze gewend aan men
sen en daardoor niet zo schuw als hun
'wilde' soortgenoten, die je nooit te zien
krijgt. Terwijl ze toch overal voorkomen
waar ook de mens is doorgedrongen, van
de tropen tot aan de poolgebieden.
Dat komt doordat de rat een zogenaam
de 'cultuurvolger' is. Toen mensen land
bouw gingen bedrijven en voedselvoor
raden gingen aanleggen, was dat voor de
ratten in Centraal-Azië een buitenkans
je. In onze pakhuizen deden ze zich te
goed aan wat we voor onszelf bestemd
hadden. Daar werden ze zo goed in, dat
biologen veronderstellen dat de oor
spronkelijke wilde rat, die een steppebe-
wonend knaagdier moet zijn geweest, in
middels is uitgestorven.
Ratten staan vooral bekend als versprei
ders van de pest en andere enge ziekten.
In Emmen kan iedereen met eigen ogen
zien dat het daarnaast ook fascinerende
en intelligente dieren zijn. Intelligent ge
noeg om ons al 10.000 jaar lang te slim af
te zijn.
Het Noorder Dierenpark in Emmen laat zien dat ratten ook intelligente dieren
zijn. FOTO ANP
MEDERLAND 1
08 00 Journaal
08.07 Nieuw leven
09.00 Journaal
09.08 Ge*the P'rture (herh)
„9 35 Animated Shakespeare
1501 Dokument: Scherven va
zin (herh)
,540 Ik hou van jou (herh, tot
,708 Alles kits, kindermagaz
Een wereldverhaal; 17.3
Knor met Oh nee he, bed
Tim; Pieletje Peenhaar
drik en zijn vriendjes
,8.06 Growing Pains, comedy
,833 Get the Picture
,902 Studio RKK, actualiteiten
en samenleving
,930 Volgende patiënt!, medi
sumentenmagazine
20.00 Journaal
20.24 Netwerk, actualiteitenrub
20.56 Weeroverzicht
21.04 The Glass Virgin, serie. A
21.59 Ik ben ons, portret Angol
stenaar Fernando Alvim
22.25 Vanaf nul, korte docur
over Kuplensko, een vlucht
kamp op de grens van Br
Kroatië
22.38 Een koninklijk gezelscha
mentaire-serie over het Kt
Concertgebouw Orkest (he
23.20 7 levens, gesprekken tusse
geren over hun hartstochte
tot 23.49)
NEDERLAND 2
13.00 Journaal (tot 13.05)
14.25 Tour de France, 11de eta|
dorra-Perpignan (186 km)
17.59 2Vandaag, actualiteiten r
18.00 Journaal; 18.43 Sp
naai en vanaf 18.51 Hoofc
uit het nieuws gevolgd
weer
f9.00 Studio Sport met een sar
ting van de 11de Tour-etap|
19.45 Ik weet het beter, spelletj
20.15 Other Side of Paradise,
rie (deel 1 en 2)
21.55 Jong, reportage-serie over
ven van jongeren
22.25 Highlight, portret zangei
Bevill
22.55 Chirurgenwerk, medisch
(7); Palliatief
23.48 Journaal
23.55 Frontline, reportage-seri
00.20)
NEDERLAND 3
18.00 Villa Achterwerk. Kinderr
ne met Mensen en zoo; 18.
tje; 18.08 Koki
18.15 Sesamstraat
18,30 Jeugdjournaal
De aarde heeft in haar baan rond
de zon behalve de maan nog een
andere compagnon, namelijk As-
teroide 3753. Het kleine broertje
van de maan heeft een diameter
van vijf kilometer en beschrijft
zelf een complexe baan, aldus het
wetenschappelijk tijdschrift Na
ture
De tweede maan, die met het blo
te oog niet zichtbaar is, beweegt
zich in een niervormige baan met
een omlooptijd van een jaar. Om
de 385 jaar nadert zij de aarde tot
op twaalf miljoen kilometer. Vol
gend jaar komt de asteroide niet
dichterbij dan vijftig miljoen ki
lometer. De afstand van de aarde
tot de maan is maar een kleine
400.000 kilometer.
Asteroide 3753 kruist herhaalde
lijk de baan van de aarde, maar
de kans op een botsing is uitgesto
ten. De Canadese astronoom en
ontdekker van de tweede maan
Paul Wiegert van York University
zegt dat de zwaartekracht van
onze planeet de asteroide afstoot
Uit berekeningen blijkt dat de
kleine maan ondanks zijn gecom
pliceerde baan al miljoenen jaren
een trouwe begeleider van de aar
de is. Alleen de planeet Saturmis
kent een gelijksoortige samen
hang met haar satellieten Janus
en Epimetheus. (rtr/belga)
BELGIË FRANS 1
12.50 Nieuws 13.15 Fame, serie
Télétourisme 14.40 Le paradis des
te royaume sauvage, portret Robe
dy, ex-dompteur en liefhebber van
tigen 15.20 Le musée, korte film 15
kenfilms 15.50 Le blamatoscope 16.
I Waltons, serie 17.35 The Fall Gu
daadserie 18.30 Régions soir 18.451
tidien des sports 18.50 Maguy, serie
Nieuws 20.10 Les carnets du bourli
20.45 La balance, Franse speelfilm l
22.30 Le siècle des hommes, docur
re-serie 23.25 Le jeu des dictioi
23.55 Laatste nieuws
BELGIË FRANS 2
'7.25 (ja passé quand? 18.00 Le bij
scope 18.55 Régions soir 19.15 Go'
fe, culinair magazine 19.30
20.05 En toutes lettres, literair ma
21-00 Dunia, magazine 22.00
nieuws 22.25 En toutes lettres, liter
9azine (tot 23.15)
Bever laat zich niet dwingen
door groene geleerden
Botanici zeggen dat ze in het
Tasmaanse regenwoud de oudste
nog levende plant ter wereld heb
ben gevonden: een hulststruik
van 43.000 jaar oud. Hoofdbota
nicus Stephen Harris van de
Tasmaanse Dienst voor Parken
en Natuur zei dat de lomatia tas-
manica, oftewel koningshulst, al
in de jaren dertig in een stuk re
genwoud in Zuidwest-Tasmanië
was ontdekt, maar dat men
nog niet vermoedde dat de plant
zo oud was.
Eerder werd aangenomen d
oudste plant een 13.000 jaar oude
blauwe bosbes in de Verenigd!
Staten was. De voor zover be
kend oudste boom, een den in d'
Amerikaanse staat Arizona, is
daarbij vergeleken met zijn 41"
jaar nog een groentje, (ap)
DUITSLAND 1
J5.30 Morgenmagazin, ontbijtti
00 Heute 09.03 Ferien-Fieber rr
tekenfilmserie. Aansl. Du macf
wmmer, jeugdfilm 11.00 Heute
Mister Hobbs takes a Vacation, Amei
se speelfilm uit 1962 van Henry
12,55 Presseschau 13.00 Sportscl
ve/tennis: ATP-toernooi van
6.00 Fliege, talkshow 17.00 iay.
-15 Brisant, boulevardmagazine
sportschau extra 17.55 Verbotene
sene 18.25 Marienhof, serie 1
serie 20.00 Tagesschau
Spiel, tv-film 21.45 Al l
oen, 2-delige reportage (slot)
«hemen 23.00 Schwarz Rot
«serie 00.30 Nachtmagazin
«and Wagon, speelfilm
18.55
20.'
Capo
22.
Gol
00.F
Door John van Oppen
Al hebben natuurbeschermers
het nog zo goed met hem voor,
het is alsof de watervlugge be
ver hen voor aap wil zetten.
Het knaagdier, in staat om een
volwassen populier te vellen,
maakt een heel andere come
back in Nederland dan de
groene geleerden in gedachten
hadden.
In gebieden waar ze na diep
denkwerk en met veel moeite zijn
uitgezet, blijft het de vraag of de
ze uit het buitenland geïmpor
teerde populaties levensvatbaar
zijn.
Elders in het land, waar bevers
niet geacht werden aanwezig te
zijn, bouwen ze ondertussen vro
lijk aan dammen, burchten en
kanalen. En knabbelen ze gulzig
iepen, wilgen en andere loofbo
men om.
De stobben daarvan lopen ver
volgens overigens weer uit, zo
constateren boswachters en in
specteurs van Staatsbosbeheer in
de provincies Gelderland, Bra
bant, Limburg en Flevoland. Zij
zijn tot de ontdekking gekomen
dat er in Nederland op dit mo
ment minstens vier beverstam-
men moeten leven. Onafhanke
lijk van elkaar.
Uit vraatsporen en ander bewijs
materiaal trekken ze de conclu
sie dat het bruine pelsdier met de
brede en platte staart zich niet
alleen verschuilt in de Biesbosch
en Gelderse Poort, de waterrijke
gebieden waar ze door natuurbe
schermers zijn uitgezet. Op eigen
kracht zijn ze ook druk bezig om
twee andere territoria te verove
ren: de Flevopolder en het Maas
dal in Midden-Limburg.
Door dr. J. Verhulst
Maar heel weinig mensen zijn
ervoor geschikt of hebben er zin
in om hun hele leven alleen, dat
wil zeggen zonder vaste part
ner, door te brengen. Maar
soms lukt het niet een goede
partner te vinden en blijven
mensen tegen hun wil in alleen.
In veel gevallen heeft dat te ma
ken met het feit dat men zijn ei
sen te hoog heeft gesteld en/of
verwachtingen heeft die niet
realistisch zijn. Domme pech
kan natuurlijk ook een rol spe
len.
Meestal rest hen dan niets an
ders dan na verloop van tijd de
feiten onder ogen te zien en zich
bij deze vaak eenzaam maken
de situatie neer te leggen. Hoe
wel: wisselende en kortdurende
contacten zijn er vaak het ge
volg van met alle pijn en ver
driet vandien. Steeds maar met
alle inzet proberen een partner
te vinden en de voortdurende
teleurstellingen als het voor de
zoveelste keer niet blijkt te luk
ken, hebben vaak het effect dat
deze mensen wat cynisch en af
standelijk worden. Wat het leg
gen van contacten alleen maar
moeilijker maakt. En de angst
voor de zoveelste mislukking
werkt de volgende mislukking
natuurlijk alleen maar in de
hand.
Maar goed, in de regel lukt het
wel om een partner te vinden en
wordt het leven samen geleefd.
Nu is samen leven vaak iets heel
anders dan samen genieten of
goed met elkaar overweg kun
nen. Dat heeft vooral te maken
met de reden waarom mensen
(vaak onbewust) kiezen voor
een bepaalde partner. Klassiek
in dit verband zijn de voorbeel
den van de dochter van een al
coholist of incestdader die be
zweert nooit met iemand te
trouwen die een drank- of sek
sueel probleem heeft, en die
vervolgens met het grootst mo
gelijke drankorgel of een figuur
die zijn handen niet kan thuis-
1993 uiteindelijk slaagde, waren
na de eerste drie proefjaren nog
zeven van de tien uitgezette pa
ren in leven. Daaruit trekt Kri
tisch Bosbeheer hoopvol de con
clusie dat de huidige getalsterkte
'een goed uitgangspunt is' voor
de opbouw van een blijvende po
pulatie in de Gelderse Poort.
Verwachtingsvol wordt uitgeke
ken naar de natuurlijke aanwas.
De eerste beverbaby's zouden
rond deze tijd gesignaleerd moe
ten worden.
houden in het huwelijk treedt.
Met deze voorbeelden is meteen
het misschien wel meest voor
komende probleem van de part
nerkeuze geïllustreerd: we kun
nen het kennelijk niet laten om
(tegen onze bewuste wil in) het
voorbeeld van onze ouders te
volgen.
De Amerikaans-Tjechische
psycholoog Nagy heeft daar
boeken over vol geschreven.
Over hoe we ons schuldig gaan
voelen als we anders dan onze
ouders handelen en onze keuzes
bepalen. Volgens deze psycho
loog kopiëren we vaak onbe
wust de partnerkeuze die onze
ouders gemaakt hebben, omdat
we ons anders schuldig gaan
voelen: door een afwijkende
keuze geven we volgens hem
impliciet aan dat onze ouders
het fout gedaan hebben en dat
levert schuldgevoelens op.
Eenzelfde probleem doet zich
overigens voor bij de opvoeding
van onze kinderen. Vaak zie je
gebeuren dat mensen uit alle
macht proberen hun kinderen
een andere opvoeding te geven
dan ze zelf hebben gehad ('mijn
kinderen mogen niet meemaken
wat ik heb meegemaakt'), en zie
je vervolgens dat ze onbewust
dezelfde fouten maken. De eni
ge manier om uit al deze ellende
te komen is een bewustwor
dingsproces. De echtelieden of
opvoeders in kwestie dienen op
een bepaald moment tot het in
zicht te komen wat ze aan het
doen zijn. Een pijnlijk en moei
zaam proces waarbij hulp van
derden in de regel onontbeerlijk
is. Psychologen hebben er dan
ook de handen vol aan.
Bevers zijn buiten Biesbosch en Gelderse Poort nu ook te vinden in Midden-Limburg en de Flevopolder. Tot verrassing van deskun
digen. FOTO JAN RIKKEN
Staatsbosbeheer heeft onlangs in
Flevoland een kleine beverpopu
latie ontdekt, die afstamt van
dieren die al zo'n twee jaar gele
den ontsnapt moeten zijn uit het
Natuurpark Lelystad. Dat is een
educatief centrum waar bezoe
kers voorlichting krijgen over
soorten die vroeger veelvuldig in
Nederland voorkwamen zoals ot
ters, bevers, everzwijnen en elan
den.
Regelmatig kiezen dieren uit dit
royaal opgezette centrum de
vrije ruimte. Minstens twee be
vers hebben inmiddels op eigen
kracht de Oostvaardersplassen
bereikt, een stiltegebied op de
grens van Flevopolder en IJssel-
meer waar steeds meer bedreigde
soorten een toevlucht vinden.
Volgens een woordvoerder van
Staatsbosbeheer Flevoland is de
aanwezigheid van één paartje
veel te weinig om te kunnen
spreken van een geslaagde herin
troductie. Maar het feit dat ont
snapte exemplaren zich hier
langdurig weten te redden, toont
volgens hem aan dat de polder
een geschikte biotoop is voor de
bever, een inheemse soort die bij
na 170 jaar geleden werd uitge
roeid.
Met IBN/DLO in Wageningen,
het wetenschappelijke instituut
van het ministerie van Land
bouw, Visserij en Natuurbeheer,
wordt nu dan ook bekeken of de
Flevopolder officieel kan worden
aangewezen als volgende uitzet-
locatie.
Een beslissing daarover valt pas
na het jaar 2000. Pas tegen die
tijd zijn definitieve conclusies te
trekken uit het experiment dat
loopt in de Gelderse Poort, het
rivierenland tussen Arnhem, Nij
megen en de Duitse grens. Pas
over drie jaar staat vast of de El-
be-bevers die hier zijn losgela
ten, zich hebben kunnen ontwik
kelen tot een levensvatbare ge
meenschap.
Halverwege de onderzoeksperio
de loopt het Gelderse experi
ment nog altijd niet zonder te
genslagen, hoewel die nu minder
zijn dan in het begin. Toen kre
gen de natuurbeschermers te
leurstelling na teleurstelling te
slikken. Zo overleden oudere
mannetjes als gevolg van ontste
kingen en infecties, opgelopen
nadat operatief radiozenders
waren aangebracht in de buik
holte. Inmiddels is de techniek
zover gevorderd dat bij een nieu
we uitzetting in Gelderland -
voorzien in de herfst van dit jaar
- aanzienlijk lichtere en ook
kleinere radiozenders met min
der risico geïnjecteerd kunnen
worden. Het aanbrengen van
zenders wordt nodig geacht om
de lotgevallen van de dieren te
kunnen volgen.
In totaal zijn er sinds 1994 in de
Gelderse Poort 42 bevers uitge
zet. Volgens de Stichting Kri
tisch Bosbeheer, die het zomer
nummer van haar tijdschrift
Nieuwe Wildernis in het teken
heeft gezet van de natuurontwik
keling langs de grote rivieren,
zijn er op dit moment met zeker
heid nog vijftien in leven: een
rendement van 35 procent.
Bij de survivors gaat het om vijf
tot zeven paren en enkele alleen-
gaanden. In de Biesbosch, waar
de herintroductie tussen 1988 en
Naast de Flevopolder komen
Overijssel - waar momenteel
ook al een experiment loopt met
de herintroductie van de otter -
en Midden-Limburg eventueel in
aanmerking als nieuw uitzetge-
bied. In een rivierdal ter hoogte
van Roermond, lijkt zich op dit
moment spontaan een stam te
vestigen.
Door bosopzichters worden hier
regelmatig sporen aangetroffen
van zwerfdieren die waarschijn
lijk afkomstig zijn uit de Duitse
Eifel. In het dal van de Wehe, ten
zuidoosten van Aken, werden be
gin jaren tachtig exemplaren los
gelaten. Enkele zwervers zijn
waarschijnlijk vanuit de Eifel
naar het dal van de Roer getrok
ken.
Overigens zijn de beverfamilies
in zowel Eifel, Biesbosch als Gel
derse Poort weggehaald uit de
ooibossen in het Duitse Elbege-
bied. In dit eldorado voor be
dreigde soorten leven naar schat
ting vierduizend van deze schu
we dieren, die zich relatief lang
zaam voortplanten, vooral 's
nachts actief worden, en met een
lengte van soms wel 1,30 meter
het grootste knaagdier van Euro
pa zijn.