lasira
de stem
GE-/
'ORTMEDEWERKERS
Kapsalon l
Maja Goeijers
Het dagelijks gevecht van een Rijense kapster tegen het onvermijdelijke
GEMEENTE
HONTENISSE
(„Dit is mijn laatste kerst,"
(vertelde ze haar omgeving,
laja Goeijers wist dat hij zou
komen. Haar ex, de man die
haar tot op de laatste dag van
haar leven achtervolgde en
|terroriseerde.
Vorige week vrijdag gebeurde
het onvermijdelijke, waarvan
iedereen wist dat het zou
(gebeuren, maar wat niemand
heeft kunnen voorkomen.
De kapster werd doodgeschoten
ihaar woning aan de
Vühelminastraat in Rijen,
bemand, ook de politie niet,
vijfelt er aan dat haar
Harige ex-man Juan Nuri de
Mer is. Rijen reageert
jjeschokt, velen zijn bang. Want
Ni is nog steeds voortvluchtig.
0115-562710
EKTROTECHNIEK
IEOBEWAKING
3RAAK- EN BRANDBEVEILIGING
LECOMMUNICATIE
-NVERKLARING GEDEELTE
DIJK TE KLOOSTERZANDE
en wethouders van Hontenisse
d dat een gedeelte van de Groe-
de kruising met de Pst. Smulders-
kruising met de Stuiverstraat, te
in verband met bouwactiviteiten
37 vanaf 7.30 uur t/m 3 juli 1997
eer in beide richtingen zal worden
le, 25 juni 1997.
Burgemeester en wethouders
van de gemeente Hontenisse,
Th.A.M. Steenkamp,
de burgemeester,
F.M.M. van Kuppeveld.,
de secretaris
TRANSPORT LIFTING
ik 13a, 4825 AZ Breda, Holland
.x 2110,4800 CC Breda, Holland
)76-5715240/Fax: 076-5875084
ring van diverse zwaar transport- e
projecten hebben wij op korte t
gsmogelijkheden voor:
mheden van Lastra worden êro[e>,f
lerd in het buitenland, daarom is
m regelmatig enkele weken „op r3
inontbeerlijk.
an:
ers, leeftijd 18-29 jaar, met vo j
lis en/of ervaring op het gebied
k en constructie.
wij u bieden:
essante en afwisselende werkkring
leden om uzelf te ontwikkelen in
j.
ining overeenkomstig de CAO v
ïpsgoedereiyvervoer over de Weg-
in het bezit van rijbewijs B< E,
'eursdiploma genieten de voorkeu
pGerlach Hochstenbach
f Nico Schapendonk
Pan is
gewoon helemaal gek, hij was geob-
Het einde van een leven vol angst.
1961. De jonge Spanjaard Juan Nuri komt als
gastarbeider naar Nederland, waar hij het
Nederlands staatsburgerschap krijgt. Even
woont hij in Breda, waarna hij zich in Rijen
vestigt. Hij werkt bij VBF Buizenfabriek in
Oosterhout en later bij Busio in zijn woon
plaats. In Rijen voelt hij zich al snel thuis. De
hoffelijke en charmant ogende Spanjaard
ontmoet de jonge en mooie Maja. Ze is acht
tien, raakt zwanger van Juan en ze trouwt
met hem. In het begin lijkt alles goed te gaan
maar na verloop van tijd komt de zwarte kant
van Juans karakter aan het licht.
„Juan was de vrolijke jongen," kan een lid
van een plaatselijke muziekvereniging, waar
Juan hoorn en sousafoon speelde, zich herin
neren. „Maar hij was altijd jaloers. Toen we
eens optraden in Zuid-Frankrijk, mochten
onze vrouwen mee. Juan had gezien dat de
buschauffeur naar Maaj had gekeken. In een
restaurant stond hij op, liep naar de chauf
feur toe en gaf hem een klap voor zijn bakkes.
Maaj gaf voor die jaloezie geen enkele aanlei
ding. Sterker nog: ze zei regelmatig tegen
mannen in haar omgeving dat ze niet te dicht
in haar buurt moesten komen. 'Niet doen,
daar kan Juan niet tegen'."
Maja leed onder Juans jaloezie, vertelt een
vroegere klant van haar. „Als er maar iemand
naar Maaj keek, was het al slaan. Hij heeft
eens de stopcontacten van de muur geslagen.
Maja zat regelmatig vol littekens. Haar lippen
waren vaak kapot.
Scheiding
De dreiging en het geweld slopen het huwe
lijk. Het doek valt wanneer Juan, in een woe
de-aanval, zijn vrouw vastbindt op een stoel
en vertrekt. Maja kan twee dagen geen kant
uit. In 1979 hakt ze ten einde raad de knoop
door en vraagt een scheiding aan. Uit angst
voor de gevolgen duikt ze vier weken lang on
der bij vrienden. Het huis waarin het geschei
den echtpaar heeft gewoond, wordt voor Juan
tot verboden gebied verklaard.
en maandagavond in februari. Een
verjaardagsfeestje in Rijen. Dertig
mensen opeengepakt in een be-
™Pte huiskamer. Onderwerp: Juan is vrij.
zal er met Maaj gaan gebeuren?"
'-jarige Maja Goeijers wist het al lang.
an8 leefde ze in angst. Bang voor de
"i van wie ze achttien jaar geleden scheid
baar die haar al die tijd op de hielen zat.
nkt de juiste persoon te zijn
voorc
wij gaarne uw schriftelijke solHc' j
agen tegemoet op bovenstaand
r J. Vermeeren.
Pjerd door Maaj," vertelt een Rijenaar die
F® goed kende.
«aja was bijna dag en nacht aan het
Mn n moesL knipte ze ook op zondag,
terl ™,eze^ dan opsluiten? Ik wil gewoon
L evei?' verdedigde Maja zich steeds,
(oseW i ar ^oc^ers Conchita en Gina zich
iio „T13 j over 'let h°Se werktempo van
5 u ?ecjar ^aar Maja moest wel.
Lading nodig om niet constant on-
Telging gebukt te hoeven gaan.
In 1986, zeven jaar na de scheiding, gaat de
Spanjaard terug naar zijn vaderland waar hij
een nieuw leven begint. Hij ontmoet zijn
nieuwe vriendin en ze krijgen samen een
kind.
In Vila des Cans, bij Barcelona, kan Juan aan
de slag in het bedrijf van zijn broer Frances
co. Al snel krijgen de broers bonje. Wanneer
Juan na zes maanden werk nog steeds geen
salaris heeft ontvangen, is dat aanleiding
voor de eerste ruzie tussen de twee broers.
Juan heeft niet alleen salaris te goed, maar
ook geld dat vanuit Nederland op de rekening
van zijn broer was gestort. Na het conflict
doet Francesco aangifte van bedreiging bij de
Spaanse politie. Vanaf dat moment mijden de
broers elkaar. Nuri gaat verder als elektro
technicus in dienst van een Spaans bedrijf.
Deurwaarder
In de zomer van 1991 laait de ruzie tussen de
broers opnieuw op. Aanleiding is een reke
ning van een deurwaarder. Juan had, toen hij
nog voor zijn broer werkte, een aanrijding
veroorzaakt. Francesco beloofde de boete te
betalen, maar had dat laten versloffen. Uit
eindelijk krijgt Juan een behoorlijk opgelo
pen rekening van de deurwaarder.
Juan gaat naar zijn broer om verhaal te halen.
Die doet opnieuw aangifte van bedreiging.
Juan krijgt vervolgens van de rechtbank be
richt dat hij om die reden voor moet komen.
Daar wordt hij zo kwaad over dat hij zijn
broer weer opzoekt. Een ruzie volgt. In blinde
woede haalt Juan een jachtgeweer uit zijn au
to en lost twee schoten. Francesco overleeft
de aanslag niet.
Juan springt na de schietpartij in de auto en
vertrekt naar Nederland vanwege het mildere
strafklimaat hier in vergelijking tot Spanje.
In Breda geeft hij zich aan bij de politie.
Tijdens de rechtszaak die volgt, laat de offi
cier van justitie de verdenking van moord
vallen.
Er valt volgens hem niet te bewijzen dat Juan
van plan was om zijn broer te doden toen hij
naar hem toe ging. De officier wijst wel op di
verse getuigenverklaringen die spreken van
Juans 'gewelddadige en jaloerse aard'. Bo
vendien zou de man tegen verschillende men
sen gezegd hebben dat hij zijn broer wilde
vermoorden.
De rechtbank veroordeelt Juan in juli 1992
conform de eis tot acht jaar gevangenisstraf
voor doodslag.
Bedreigd
Juan mag dan achter slot en grendel zitten -
afwisselend in de gevangenissen van Grave,
Veenhuizen en Leeuwarden- Maja's leven
komt niet in rustiger vaarwater. Vanuit de
bajes wordt ze regelmatig telefonisch be
dreigd door haar ex-man. Omwonenden belt
hij op met de vraag of Maja nog in de Wilhel-
minastraat woont. „Dan zei hij in gebrekkig
Nederlands dat ze een trut was. Maar dan
gooide ik meteen de hoorn op de haak," aldus
een omwonende. Maja's familie ontkomt
eveneens niet aan de bedreigingen.
Naarmate Juans detentie-tijd verstrijkt,
wordt Maja steeds angstiger. Ze is er heilig
van overtuigd dat het Juan menens is en dat
ze voor haar leven moet vrezen als hij vrij
komt. Haar angsten probeert ze te bedwingen
door nog harder te werken. Ze praat er open
hartig over. In de eigen familiekring, tegen
klanten, vrienden en kennissen. Afgelopen
kerst laat ze zich ontvallen dat dit waar
schijnlijk haar laatste kerst is.
In februari komt Juan vrij, nadat hij wegens
goed gedrag tweederde van zijn straf heeft
uitgezeten.
Vanaf dat moment voelt Maja zich vogelvrij.
Er is geen ontsnappen aan, ze weet-wat ko
men gaat. Achteraf lijkt het alsof ze in haar
noodlot heeft berust. Net als iemand die aan
een ongeneeslijke ziekte lijdt, begint Maja
voorbereidingen te treffen voor haar eigen
uitvaartmis in de Maria Magdalenakerk in
foto cor viveen
Rijen. Ze laat haar familie en vrienden weten
welke muziek er moet worden gespeeld tij
dens de herdenkingsdienst. Geen kerkliede
ren, maar liedjes van Demis Roussos (My
friend the wind), Céline Dion (Voler) en No
Mercy (If I Die). Haar foto moet de rouwbrief
en het bidprentje sieren.
'Het is zo oneerlijk. Dagelijks gevecht tegen
het onvermijdelijke. Wij hebben ons Maja
verloren', staat er op het prentje.
Vrijdagmorgen 20 juni gebeurt het onvermij
delijke. Juan zou volgens getuigen om even na
achten bij de woning annex kapsalon van Ma
ja in de Wilhelminastraat hebben aangebeld.
Als ze open doet, richt hij zijn dubbelloops
wapen met afgezaagde loop op zijn ex-vrouw
en haalt de trekker over.
Gewond vlucht de kapster met een cliënte een
andere kamer binnen, maar Juan trapt de
deur in.
De twee vrouwen zijn achter een stoel gekro
pen om zich te beschermen, maar ze kunnen
geen kant meer op. Juan zou tot enkele tien
tallen centimeters genaderd zijn en zijn ex-
vrouw met een aantal gerichte schoten koel
bloedig vermoord hebben. De cliënte raakt
gewond bij de aanslag.
Al die tijd zegt Juan geen woord. Na de aan
slag vlucht hij in een grijze Opel Kadett, die
eerder in Breda is gestolen. Sindsdien is niets
meer van hem vernomen. Drie televisie-op-
roepen leveren veertien tips op, maar een
aanhouding blijft uit.
Rijen reageert geschokt op de aanslag diè veel
dorpsbewoners vreesden. De moord is al een
volle week het gesprek van de dag.
„Naar mijn gevoel heeft hij gewoon gedaan
wat hij vond dat hij moest doen. Hij heeft het
altijd op Maaj gehad omdat zij hem niet aan
de kant had mogen zetten."
„Maaj zelf en de kinderen wisten dat dit ging
gebeuren."
„Ik ken haar ex-man. Hij heeft me wel tien
Spiedende ogen in politiewagens bepalen het straatbeeld in Rijen.
'1 T'iS* f.iV*
wrap <***--. :-Ö*
- S'*
foto cor viveen In de kapsalon aan de Wilhelminastraat voltrok zich het drama.
foto cor viveen
keer gebeld met de vraag of Maja nog in dé
straat woonde. 'Ze gaat eraan,' zei hij con-
stant."
Politie
Een vriendin van Maja omschrijft Juan als
een 'hele mooie man met twee gezichten'.
„Een echte charmeur. Maar hij had ook een
andere kant en die liet hij niet aan iedereen
zien." Dat is, denkt zij, een belangrijke redert
waarom het drama zich ongestoord heeft
kunnen voltrekken: „Ze heeft de politie her
haaldelijk gewaarschuwd, maar de politik
dacht dat het zo'n vaart niet zou lopen. Die
houdt zich wel rustig, zeiden ze. Nou, daf
hebben we gezien."
Maja en haar kinderen zijn inderdaad regel
matig naar de politie gestapt om te melden
dat Juan hen telefonisch bedreigde. De chef
van het politieteam Gilze en Rijen, A. van der
Bruggen, bevestigt dat.
Een boek vol meldingen, maar de politie was
niet bij machte om de aangekondigde dood
van Maja Goeijers te voorkomen.
'In het belang van het onderzoek' houdt de
politie zich stil, maar onmacht spreekt uit
Van der Bruggens verklaring dat het 'abso
luut onmogelijk was om de familie Goeijers
24 uur per dag te bewaken'.
Nu, een week na de aanslag, heeft het politie
onderzoek volgens een woordvoerster niet
veel meer opgeleverd dan de zekerheid dat
Nuri de aanslag heeft gepleegd.
Ondergedoken
Maja Goeijers is afgelopen donderdag in Til
burg gecremeerd.
De pikzwarte schaduw die Juan Nuri over het
midden-Brabantse dorp heeft geworpen, is
nog levensgroot aanwezig. Familieleden en
anderen uit de omgeving van Maja vrezen dat
de wraakzucht van de Spanjaard nog niet ge
stild is. Dochter Gina is uit angst ondergedo
ken, net als haar moeder vlak na haar schei
ding van Juan.
Heel wat Rijenaren durven het niet aan om de
uitvaartplechtigheid in de Maria Magdalena
kerk bij te wonen. Juan zou wel eens kunnen
binnenstormen. Hij is tenslotte nog steeds op
vrije voeten.
Er wordt druk gespeculeerd over de vraag
waar hij zich schuil kan houden.
In Spanje?
In Engeland of Ierland, waar veel van zijn
collega's vandaan komen?
Of vlak over de grens in België...?
Niemand weet het.
Ook de gedachte dat hij misschien zelfmoord
heeft gepleegd, is aan de orde gekomen. Ten
slotte kon hij niet zonder Maja. En nu zij dood
is, zou Juan geen reden meer hebben om te le
ven...
Tijdens Maja's uitvaart zit de kerk stampvol.
Het is muisstil als dochter Conchita in een
emotionele toespraak haar moeder herdenkt,
„Waar we het zo vaak over hebben gehad, is
nu werkelijkheid geworden. Ze is zo ontzet
tend bang geweest, maar ook zo sterk. Ik ben
kwaad, ik voel me machteloos, het is allemaal
zo zinloos...".
1997
Weekend
ZATERDAG 28 JUNI 1997
'Maaj wist dat hij zou komen'
t»
r/6
Juan Nuri...nog steeds voortvluchtig...
de elektronica van morgen..
liMnja Goeijers wilde haar foto op het bid-
I prentje.
