Belgisch tennis leeft op een wolk
Krajicek fris van geest na emotionele achtbaan
DE STEM
B1
Appelmans en
Van Roost:
'We hebben
altijd de flair
van de
Nederlanders
gemist9
Tacofos Breda Electronics
"de voordeligste winkel voor geluid, licht en communicatie
au, en kennis op het gebied van
zekeringen. Leeftijd tot 40 jaar.
(JRANTIEMEDEWERKER
BINNENDIENST
gerenommeerd assurantiekan.
diverse vestigingen in de regio.
uw takenpakket behoren o.a.
laak, correspondentie en accep-
schadeverzekeringen. U bent
icht en u hebt een flexibele
Opl. HBO/MBO, aangevuld
limaal Assurantie B. Relevante
aring is een vereiste. Leeftijd
teresse in deze of andere banen
rzekeringsbranche? Bel dan Ko
sen, 040-2466 177. Schrijven
urlijk ook: Grote Berg 18c, 5611
hoven.
ingen
il belang zijn.
Projecten
aten
roor de afdeling Klantendienst. De
irna tot half oktober fulltime. De
van klanten [winkels en bedrijven)
imputerprogramma Lotus. U heeft
nistratieve en commerciële wefk-
jaar. Info: Tilburg.
de vakantieperiode op zoek naar
telefooncentrale is vereist. 0aar'
i taal te beheersen. De voorkeur
AmiPro, WP 5.1 en Word 6.0.
:t Bergen op Zoom, afdeling admi-
10 M/V
didaten met een brede kennis van
et AS/400 netwerk en installeert
iteiten, doet u aanbevelingen voor
als helpdeks. Deze baan biedt na
erband. Oe kandidaat die wij zoe-
nkele jaren relevante werkervaring
st, kennis van RPG/400 en Visua
atieve vaardigheden, bent u stress
em dan contact op met Bergen op
Kandidaten die reeds ingeschre-
cedure.
j op zoek naar kandidaten met een
naai mts niveau. De functies lopen
left u interesse? Neem dan contec
ictie.
Uetde start van Wimbledon voor
je deur, zoals immer ijs en weder
dienende, viert de Association of
lennis Professionals dit jaar geruis-
IddS zijn vijfentwintigste verjaar
dag. Terwijl Ajax zelf nog niet wist
jat het kapot begon te gaan aan
M drank en vrouwen, hielden
je beste tennissers ter wereld het
toen nog bij drank (Nastase) en
«uwen (Nastase). Geld speelde
noggeen rol.
ge zich in de jaren zestig te goed
toelde voor de amateurs had
slechts de keus om uit het circuit te
om hier en daar voor een
handvol dollars exhibities te gaan
Tegen andere talenten die
na één zo'n misstap door de al
machtige International Tennis Fe
deration als 'prof' gebrandmerkt
werden en daarna voorgoed ver
bannen waren van de heilige ama-
teurgronden. Door de halsstarrige
houding van de ITF-regenten kon
Laver in de beste jaren van
zijntennisleven niet aan de Grand
Jams-toernooien deelnemen. Nie
mand zal ooit weten hoeveel meer
twee complete Grand Slams
'Rockhampton Rocket' had
tanen winnen als hem niet tot
de toegang tot de gronden
ran de IFT was ontzegd.
In dat jaar werd het tennis 'open'
tn mocht iedereen, die zich door
de kwalificaties heen wist te slaan,
weer meedoen, prof, amateur, be
smet, verdoemd of gebrandmerkt.
Haar het zou nog vier jaar duren
voordat de frustratie over de nog
voortdurende betutteling
van de ITF tot een revolutie zou
leiden.
Op een van die bloedhete dagen
van augustus 1972 werd de ATP
opgericht in een tent op Forest Hil-
waar toen nog de US Open
werd afgewerkt. Arthur Ashe, Jo
ta Newcombe, Charlie Pasarell,
Hark Cox, Cliff Drysdale en Jack
Kramer waren de belangrijkste op
roerkraaiers.
He oprichting van de ATP zou zo
veel veranderen in het tennis, dat
er 25 jaar na dato nog maar één
ding hetzelfde is: de afmetingen
van de baan waarop het spel ge
speeld wordt. Verder zou niets
betzelfde blijven, behalve dan mis
stalen de nog immer onvermijde-
tennisgroupies. Over drank
tor je nooit iets, en door de be
lopen procedure van de doping
controles weet behalve de ATP-
dokterniemand of er in het
tennis ook werkelijk ge
slikt, gesnoven en gespo
tte wordt.
tt geld is heel groot ge
worden, toernooien, pun-
Welling, scoreborden,
tiling, gedragsregels, spel
regels, rackets, vloeren,
schoenen, ballen en kle
ding (behalve dan opWim-
tóon) zijn sinds 1972 een
ketje, helemaal, of dras
tisch aangepast.
Vijfentwintig jaar na dato
s de ATP, die sinds 1990
ijs eigen circuit organi
sed, officieel nog steeds
een belangenorganisatie
ronder winstoogmerk. In
de praktijk is het een op
Amerikaanse leest ge-
taoeide marketing-reus
fc steeds meer terrein be
jel te verliezen in de
machtsstrijd met de ITF en de zelf-
'endige organisatie van de Grand
productiebedrijf in Bergen op
Zoom
eling dat u de gehanteerde Proca
uitvoeren. Gezien de aard van
nlo'er i.p v. een hlo'er. Het betre
nformatie kunt u contact opneme
hoger personeel.
naar een kandidaat met Ben a'jjg
ïikbaar, is uw leeftijd tussen de
n wij wellicht op zoek naar u n
lek naar een (aankomend! zet?er' jS
kantbank. Heeft u een opleiding
vaan die goede toekomstperspec
contact op met Bergen op 20
i wij gemotiveerde kandidaten v
teren, aftellen en venzendklaar
ek plaats van 24.00 tot O4- r.
pbasis. Deze baan biedt goe
i is mogelijk. Info: Tilburg
ij Oactylo Uitzendburo in:
I oen de US Open vorig jaar op ei-
IB houtje van de loting een farce
Ijt faveure van de thuisspelers
M gemaakt, bleek de ATP daar
I its aan te kunnen doen. Edberg
Ikrajicek moesten zich op per-
1 soonlijke titel opwerpen als be-
schermheer van de niet-Ameri-
1anse spelers. Waarna alle Span-
:«s'den, boos omdat Stich in plaats
I® Mantilla geplaatst werd,
J®9den het toernooi te boycot-
'R en de loting alsnog opnieuw,
(|i ditmaal netjes, werd verricht.
J* op Wimbledon heeft de ATP
Ijts te vertellen. Opperhoofd
j&k Miles, intussen ook al ver-
['Wkeld in een ordinaire machts-
d met zijn eigen bestuur, is er
meer dan een gast die een
r jtaogen betaalt voor zijn eigen
IikL en voor e|rkele tientallen
«kante meters kantoor.
;!rw|jl het de spelers worst is wie
J1 belangen behartigt, zolang
Imaar °P de meest profijtelijke
I „,"aer.^eurt, is de ATP een reus
J orden die op zijn lemen voe-
I (anWan'<e't-zou daarom best
I 'A511 6r viifentwintig jaar na
lba'H°iv'euW °Proer worc't 9e"
I Eroo D'tmaa' in een andere tent,
I w de 9ronden van Wim-
I, Onder het afkeurend oog
Van K uirvcuici IU uuy
Itari aan de hoofdingang prij-
|Jtll te standbeeld van eeuwig
(Rn i!Ur.Fred PerrV- D'e z'ch giste-
lu, Zl)n 3raf omgedraaid moet
1^7 toen zijn familie de boka-
lsJ»nn ,934'1935 en 1936 voor
0 Piek verpatste.
heel lang tijdens de training deed.
Ik raakte in een roes, irriteerde me
niet meer over een vreemde stuit,
over een mislukte return. Ik had
vrede met mezelf op gras. Dat
werd de basis voor mijn overwin
ning."
Stond zijn geest Krajicek op Wim
bledon niet langer in de weg, de
maanden erna vertoefde hij in een
emotionele achtbaan. „Het begon
met een combinatie van ongeloof
en voldoening," weet hij nog. „Ik
had Wimbledon gewonnen. Wim
bledon! Zomaar, terwijl mijn ver
wachtingen nul waren. Dat riep
zoveel emoties op dat ik er dode
lijk vermoeid van raakte, eerst
mentaal, daarna fysiek."
De overweging te stoppen kwam
niet bij hem op. „Maar ik vond
een hele tijd geen reden om terug
te keren op de baan. Ik miste mo
tivatie, bezieling. Had geen zin
100 procent te geven in de wed
strijd." In die periode werd hij bo
vendien geconfronteerd met zijn
jeugd. Door toedoen van zijn va
der die zijn succes claimde.
„Ik zag mijn jeugd weer voor me.
Daar werd ik niet gelukkiger van.
Vanaf mijn vijftiende heb ik niets
meer met hem te maken gehad.
Van mijn derde tot mijn veertien
de heeft hij mij fanatiek begeleid.
Na mijn vijftiende heeft hij mij
niets meer geleerd. En toch claim
de hij het succes."
„Het enige wat mijn vader mij ge
geven heeft, is de frustratie om
tennisprof te worden. Ja, de frus
tratie. Ik was bang op mijn dertig
ste te zeggen: had ik het maar ge
daan. Ik werd prof omdat ik. er la
ter geen spijt over zou krijgen als
ik het niet gedaan had. Dat tim
merde mijn vader er bij mij in.
Maar ik heb de top bereikt zonder
zijn hulp."
„Rohan (Goetzke, zijn coach)
claimt mijn succes niet. Hij is een
soort hulpstuk. Hij helpt mij. Als
ik niet tegen stress kan, win ik
Wimbledon niet. Ik win, ik verlies,
ik ben degene die het gedaan
heeft. Rohan is heel belangrijk
voor mijn tennis maar nog be
langrijker voor mijn ontwikkeling
als persoon, als mens."
Met zijn knie-operatie in decem
ber keerde de geest terug in de
fles. „In die negen weken heb ik
veel nagedacht over mijn loop
baan. Veel gepraat ook, spontaan.
Soms midden in de nacht, soms in
de kroeg." Bij zijn rentree was hij
weer gretig. „Ik had de mentale
energie weer terug. Ik wilde weer
winnen, wilde hoger op de we
reldranglijst, had de drang weer
op jacht te gaan naar mijn beste
prestatie, wilde mij stapje voor
stapje verbeteren. Van vijf naar
vier, van vier naar drie, enzo
voort."
Daarin speelt Wimbledon 1997
een belangrijke rol. „Als ik Wim
bledon weer win, kan ik serieus op
jacht gaan naar de positie van
nummer een van de wereld. Vorig
jaar heb ik na Wimbledon tot de
Masters in november niets gepres
teerd, dat zal mij dit jaar niet
overkomen. Als ik op Wimbledon
vroeg verlies, zak ik uit de top
tien. Dan wordt het halen van de
Masters mijn doel, een plaats bij
de top-acht."
Favoriet voelt Krajicek zich niet
in Londen. „Sampras en Becker
zijn de favorieten. Maar ik weet
de weg op gras. Mentaal en spel-
technisch ben ik er klaar voor. Ik
weet hoe ik me moet bewegen,
weet dat mijn achterzwaai korter
moet zijn. Ik zal voor mijn ope
ningspartij heus wel nerveus zijn,
misschien zal ik de avond ervoor
zelfs slecht slapen, maar na drie,
vier games is dat over."
De Wimbledon-zege heeft van
Krajicek geen Becker gemaakt.
„Ik ben geen megaster," zegt hij
oprecht.
„Ik ben bekend. Mensen kennen
mij. Mijn leven is niet ingrijpend
veranderd. Ik kan nog rustig over
straat, word zelden lastig geval
len. Ik ben rustiger geworden, heb
meer zelfvertrouwen gekregen.
Een tweede Becker zou ik nooit
willen zijn."
Rosmalen (anp) - Boris Becker
kon na zijn eerste Wimbledon-
zege in Duitsland niet meer
zonder bodyguards over
straat. Zijn leven werd nooit
meer hetzelfde. Boem Boem
werd een megaster, hij werd
geleefd.
Richard Krajicek geeft een meisje tennisles tijdens een cli
nic in Rosmalen. foto wfa
Op de dag af tien jaar na Beckers
historische zege had Richard
Krajicek in de Groene Kathedraal
een tête-a-tête met de Hertogin
van Kent. De Wimbledon-zege
van Krajicek viel uit de hemel.
Pardoes. Geen weldenkend mens
had er rekening mee gehouden.
Krajicek zelf in het minst. Hij had
de week ervoor nog Wimbledon
willen afzeggen. Zo'n gloeiende
hekel had hij aan gras.
„Gras," kijkt Krajicek in Rosma
len terug, „leerde ik accepteren in
de derde ronde op Wimbledon. Ik
rolde daar met geluk door heen.
Vanaf de vierde ronde speelde ik
spontaan, dacht niet meer na. Ik
voerde op de baan uit wat ik al
Sport
ZATERDAG 21 JUNI 1997
Ideaal voor vakantie
CB zendapparatuur
nu bij JBE 7A
al vanaf I5fj"
[jesbosstraat 14 - Breda 'Princenhage - Tel. 076-5212881
Dominique van Roost, exponent van de Waalse tennisbond.
Sabine Appelmans: „Nieuwe Belgische tennistalenten staan klaar..." foto jan verhoeff
Het Belgische tennis leeft op een
wolk. Bijna veertig jaar hebben on
ze Zuiderburen moeten wachten op
de Nieuwe Doorbraak. Sabine Ap
pelmans en Dominique van Roost
verrassen bij het het eerste Grand
Slam-toernooi van het jaar in Mel
bourne. Filip Dewulf doet het op
Roland Garros nog eens dunnetjes
over. Op het gras van Wimbledon
zijn de twee charmante tennisvrou-
wen uit België weer aan de beurt.
Maar wat heet logica in de tennis
sport?
Door Cas Overzier
In 1958 bezorgt ene Jacky Brichant sportmin-
nend België koude rillingen. Op het gravel van
Roland Garros in Parijs bereikt hij de halve fina
les. Heel België ligt aan zijn voeten. Eindelijk,
eindelijk sluiten onze Zuiderburen een echte ten-
nisheld in hun armen. Een kortstondige euforie,
zo blijkt. Na de 'periode-Brichant' komt er een
hele, hele tijd niets meer. Tennis geraakt in België
in het slop.
Bijna veertig jaar later! Nieuws van het Bel
gische tennisfront. IJlings laat een groep sport
journalisten zich naar Melbourne vliegen. Sabine
Appelmans en Dominique van Roost (voor haar
huwelijk Dominique Monami) verrichten wonde
ren op de snelle hardcourt-banen bij de Australi
an Open.
Twee Belgische meisjes in de kwartfinales van
een Grand Slam. Wat krijgen we nou? Vier maan
den daarna: Filip Dewulf, tot voor het Grand
Slam-toernooi op Roland Garros 1997 een rela
tief onbekende apothekerszoon die tennissen
meer als liefhebberij ziet dan als professie, slaat
zich tot ieders verbazing in de halve finales van
het prestigieuze toernooi in Parijs.
Plotseling leeft het Belgische tennis op een wolk.
Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat het land
bijna veertig jaar heeft moeten wachten op een
aansprekend tennisr,esultaat? Laten we de 'oude
meester' eerst zelf antwoord geven. Brichant: „In
het huidige toptennis dient een speler of speelster
optimaal te worden begeleid. Je moet ervoor zor
gen dat ze zich uitstekend gedragen. Dat ze geen
stomme dingen gaan doen. In België gebeurt dat
nu pas."
Betere structuur
In het land waar Brichant destijds als amateur de
laatste vier in Parijs haalde (van het prijzengeld -
150 gulden - liet hij zelf een beker vervaardigen)
kent men sinds jaar en dag ook in tennisland de
splitsing tussen de Walen en de Vlamingen. Anno
1997 zijn nog steeds twee federaties, maar die
hebben inmiddels één overkoepelend orgaan: de
Koninklijke Belgische Tennis Bond. Daarin zijn
van elke federatie negen mensen vertegenwoor
digd.
Een betere structuur produceert betere tennis
sers. Nederland is daar, onder meer met de sa
menwerking tussen privé-tennisscholen en ten
nisbond, een mooi voorbeeld van. Voor het 'tijd-
perk-Stanley Franker' zweefde het Nederlandse
tennis in het luchtledige, inmiddels druppelen ta
lenten steeds frequenter door.
Wat dat betreft zijn de Belgen wat laat op het
idee gekomen het tennis wat strakker te organi
seren. De Vlaamse Tennis Vereniging (VTV)
startte vijftien jaar geleden als eerste. „Sindsdien
werken we naar Duits en Frans voorbeeld," legt
Ivo van Aken, technisch directeur van de VTV
uit. „We scouten talent op vroege leeftijd. Vanaf
zo'n acht jaar, en dat houden we zo'n vier jaar in
de gaten. Ze kunnen dan terecht in ons nationaal
tenniscentrum waar goed opgeleide trainers hen
verder begeleiden. We bespeuren dan rap genoeg
of iemand geschikt is voor een carrière als prof."
Hadden de Walen voorheen een voorsprong op
hun Vlaamse collega's, inmiddels zijn de rollen
nen veroorloven." Daarbij de VTV leerde ze zich Vijf jaar terug had toch niemand in België ge-
de juiste instelling eigen maken. Een instelling dacht dat er vijf speelsters bij de top-honderd
die-nodig is om de keiharde"profwëreld aan te wouden komen. Van Roost, momenteel 28e op de
kunnen. Tussen haar dertiende en zestiende jaar
bij <Je Hongaarse ex-1 lav^Cuprspnier Bertalan
Csornyay. De man die doofde federatie naar Bel
gië werd gehaald, bracht Appelmans vooral dis
cipline bij.
Later na een blessureperiode maakte ze even een
overstap naar Nederland. Bij Hugo Ekker trof ze
onder meer haar. boezemvriendin Miriam Ore
mans met wie ze dagelijks tramde. Uiteindelijk
keerde de inmiddels 25-jarige Appelmans terug
naar België, naar coach Steven Martens. „We
hebben, zoals dat heet, een open relatie. In over
leg bepalen we m'n trainingsschema. Beslissin
gen heb ik geleerd zelf te nemen."
Eigen traject
In de huidige Belgische structuur is er sprake van
een gezonde rivaliteit tussen de VTV en de Fran
stalige, Waalse Bond (ATF). Dominique van
Roost, Appelmans leef tij dsgenote heeft er geen
enkele moeite mee dat de VTV 'haar' federatie
naar de kroon steekt.
„Maakt niets uit. De nieuwe structuur komt het
hele Belgische tennis alleen maar ten goede. De
resultaten komen nu. Voorheen waren er geen fa
ciliteiten, was iedereen op zichzelf aangewezen.
Bovendien hebben we nu de beschikking over
coaches die mee kunnen naar het buitenland."
Dat laatste is in het moderne tennis niet meer
weg te denken. Zelfs in de subtop is de begelei
ding één op één. Ivo van Aken: „Daarom zit de
subtop in het internationale tennis ook op een
veel hoger niveau dan voorheen. Die is over de
hele lijn stukken breder geworden."
Maar niet alleen de nieuwe structuur blijkt ten
grondslag te liggen aan de Belgische successen.
Onlosmakelijk daarmee verbonden is het kunnen
loslaten van de (eigen) volksaard. Belgen zijn nu
eenmaal een bescheiden volk. Té bescheiden
soms voor de steenharde wereld van tennisprofs.
wereldranglijst en evenals Appelmans (19e) in
Rosmalen verliezend kwartfinaliste: „Wij Belgen
zijn te pessimistisch. Hetigeloof in eigen kunnen
is er nooit echt geweest. De Nederlandse mentali
teit is anders. Meer optimistisch." Appelmans:
„We hebben minder lef, minder flair dan bijvoor
beeld de Nederlanders. Die denken eerder: oh,
dat kunnen wij ook."
Het Belgische tennis ontbeerde al die jaren ook
een echt voorbeeld. Zoals een Becker in Duits
land, een Agassi en Sampras in Amerika en een
Krajicek in Nederland. Misschien dat nu Appel
mans, Van Roost en Dewulf de boost hebben kun
nen geven.
Appelmans: „Dat wij in Australië goed hebben
gepresteerd, kan andere, jongere spelers en speel
sters in ons land prikkelen. Filip Dewulf heeft
het getoond op Roland Garros. Ze hebben nu met
eigen ogen gezien dat wij Belgen het óók kunnen.
De trein komt nu op gang. Zeker en vast."
Wimbledon
Na de 'eerste generatie' met onder meer Wasser
man en De Vries, de volgende, met Appelmans,
Van Roost, Dewulf, Norman staat er inderdaad
een nieuwe lichting Belgische tennissers te trap
pelen op de mat van het voorportaal.
Justin Henin, Olivier Rochus (halve finale junio-
rentoernooi op Roland Garros), Kim Clijsters en
Xavier Malisse (finale junioren Queens) zijn de
nieuwe tennisbeloftes uit België.
Op Wimbledon kunnen Appelmans en Van Roost
vanaf maandag nogmaals als locomotief fungere-
ren. Bewijzen dat hun prestaties in Australië dit
jaar en op het gras van Wimbledon vorig jaar
geen toeval waren. Van Roost haalde de derde
ronde, Appelmans zelfs de vierde door onder
meer een zege op Brenda Schultz. Een 6-3, 2-0
(30-0) voorsprong tegen Arantxa Sanchez gaf
Appelmans vervolgens onnodig uit handen.
omgedraaid. Spelers als Dewulf en Van den Her
ik komen uit de Vlaamse school, evenals de ten
nissters Courtois;-^eber, Callens en natuurlijk
Appelmans!"'
Walter Thijs, al '45 jaar tennisjournalist van Het
Laatste Nieuws': „De* VTV beschikt over een uit
stekende structuur. Ze heeft geen seconde geaar
zeld en direct een uitgebreid tenniscentrum in
Wilrijk (Antwerpen) uit de grond gestampt. Stu
die en tennis worden er gecombineerd. De VTV
levert niet voor niets de meeste en de beste spe
lers af."
Sabine Appelmans, 'product' van de VTV, be
aamt dat. „We plukken nu hier de vruchten van
het systeem waarmee vijftien jaar terug is begon
nen," zegt ze in Rosmalen, even na haar verloren
kwartfinale tegen Anke Huber. „De oprichting
van de tennisschool is een gouden greep ge
weest."
Appelmans werd toen ze elf jaar jong was uitver
koren om onder de vleugels van de VTV tennis en
studie te combineren. „En we kregen een aardige
financiële ondersteuning. Ik denk niet dat mijn
ouders zich dat anders privé zouden hebben kun-
