DE STEM
Fascinatie voor actievoerders
In de kelder van de Amerikaanse historie
hl
pening
aan
Brug-
luis
Nederland zet tv niet
meer
af bij
onweer
Nieuwe commerciële
zenders op FM-band
KRO stopt op radio
met 'Breakfast Club'
Documentaire van Joost Seelen bekroond in Kopenhagen
{lscontrole
bestuurder
ïvloed
D1
Greil Marcus duikt in mysterie van 'Basement Tapes' van Bob Dylan
■worden Roemeense
1 tentoongesteld.
|ote zaal zijn talloze
Is maskers, borst-
luilen uitgestald. Er
lekse en Roemeense
fcgebeeld. Woensdag
■zogeheten Balkan-
lerveerd. Gisteren
teken van Roeme-
staat Griekenland
De Burght treden
mikdanseres en een
d op. De bewoners
honderden vlagge-
It die door het hele
Tiuis zijn opgehan-
I-Vrijdag 4 juli gaat
ip Survival van de
Welzijn West
anderen een
nmen op klimmuur
-tivo in Knokke. De
Èoeld voor jongeren
i jaar. Het is de be-
survival-groep te
Iin de loop van dit
aar ook andere ac
te zetten. Aanmel-
e stichting in Oost-
- Bij een snelheids-
de Guido Gezel-
J gisteren 32 van de
lobilisten bekeurd,
lemeten overschrij-
maximumsnelheid
meter per uur.
(nt - Een 53-jarige
t uit Sluiskil is gis-
>p de Westkade ge-
1 wegens rijden on-
Het alcoholpromil-
man was ruim 1,6.
de - Een 33-jarige
der uit Lamswaar-
acht van zondag op
de Zeedijk aange-
een alcoholpromil-
één promille.
sm
1 van der Hoek van
geroep tegen de be-
jscha in de Zeeuwse
eropenen.
coholmisbruik onte-
ij de beoordeling he
ester wijst er in zijn
c op dat de gemeente
in 1995 vastgestelde
eid voor Vlissingen
urg moet toewerken
dering van het aantal
in Middelburg van
ee.
koffieshop geruime
is geweest, vervalt
dit softdrugsbeleid
ttus.
f aar een hoger peil'
Sluis gereconstru-
de Brugstraat en de
De Smeestraat
|r meer bij het win-
öluis betrokken door
vanaf de Garen
fn het kruispunt met
Tevens wordt de
deze buurt terugge-
het niveau van stap-
binnen het winkel-
naximaal 30 kilome
ter hoogte van de
[t. Donnaes.
straat
Sluis-Aardenburg
bewoners en de on-
pgesproken dat deze
waarschijnlijk nog
vakvakantie (van 14
juli) worden uitge-
[fase van de recon-
nog worden begroot
ktober worden uitge
esten van de recon-
[- en Smeestraat eer-
agen ruim dertigdui-
wordt vandaag be-
ens de vergadering
:ommissie Financiën
rente Sluis-Aarden-
van 'Sluis naar een
de Meerminnestraat
opgeknapt.
Gids
i i
DINSDAG 10 JUNI 1997
Door Marjan Mes
joost Seelen lacht harte
lijk: „Het viel me reuze
mee, dat ik de prijs kreeg,
want tenslotte is de hoofd
persoon uit mijn documen
taire veroordeeld wegens
brandstichting. Zeventien
keer stak hij de boel in de
fik, voordat hij gepakt
Je verwacht niet dat
zo'n deftig gezelschap zo'n
controversieel onderwerp
op prijs stelt."
De Bredase cineast ontving vori-
week uit handen van de Deen-
milieuminister Svend Auken
in het stadhuis van Kopenhagen
ie The Princes' Award 1997, een
respectabele Europese milieu-
prijs vernoemd naar twee kroon-
sen, Frederik van Denemar
en Felipe van Spanje.
Seelens documentaire Jammer-
over een uit wanhoop naar
onrechtmatige middelen grijpen
de milieu-activist, werd uitver-
uit honderd inzendingen.
De film over het verzet tegen de
van een snelweg dwars
dooreen Limburgs natuurgebied,
versloeg uiteindelijk twee andere
irde documentaires,
een programma van het ZDF over
Tsjernobyl en een Deense tv-film
het illegaal dumpen van on
dermaatse vis voor de Deense
nist.
Jkdenk", aldus Seelen, „dat de
jury getroffen was door het emo-
tionele aspect van mijn film. De
■e films gingen toch meer
de materiële gevolgen van
milieuvervuiling, terwijl ik voor
al liet zien wat aantasting van het
milieu gevoelsmatig bij mensen
aanricht."
,Nee, de prinsen waren er zelf
jriet bij, maar het was wel een
deftige bedoening met de burger
meester van Kopenhagen, de
minister van milieu,
tweehonderd chique genodigden
es een groep herauten in uni
form. De jury was ook niet mis,
fouter bestaande uit prominenten
van Europese milieu- en ge
zondheidsorganisaties. En dan
kwam ik daar aanzetten met mijn
over Paul, die zeventien
in het natuurgebied Jam
il bij Venlo graafmachines
in brand stak."
Cineast Joost Seelen: „Ik had deze prijs nooit verwacht, want tenslotte is mijn documentaire 'Jam
merdal' behoorlijk controversieel.foto joep lennaerts
De prijs zelf is trouwens wat
minder indrukwekkend, een klei
ne houten obelisk met milieu-on
vriendelijk nepdecoraties. Maar
"""Tgoed kijkt Joost Seelen er
genegenheid naar. Het ding
staat in de vensterbank van zijn
studio in een voormalig klooster
aan de Generaal Maczekstraat in
Breda, waar zijn Zuidenwind
Producties en ook nog een paar
andere Bredase cineasten geves
tigd zijn.
Een financiële beloning was er
niet bij, maar Seelen heeft door
de vele publiciteit rond zijn do
cumentaire De stad was van ons,
een onthullend portret van de
Amsterdamse kraakbeweging,
aan werk geen gebrek. „Ik heb
geen klagen", zegt hij. „Anne-
miek van der Zanden neemt mij
als producent alle zakelijke be
slommeringen uit handen en
houdt mij ook inhoudelijk op het
goede spoor. En de tijd dat ik een
jaar kwijt was aan research is
ook voorbij, omdat anderen dat
voor mij doen." Joost Seelen
werd in 1957 geboren in Gilze-
Rijen als zoon van een leerfabri-
kant. Hij studeerde in Nijmegen
pedagogische en andragogische
wetenschappen, maar verruilde
deze studie na zijn kandidaats
examen voor een studie aan de
Sociale Akademie in Breda, waar
hij samen met Arnold Vogel af
studeerde met een filmpje over
verschillende Bredase jongeren-
groeperingen. Vogel en hij waren
de enige van de eindexamenstu
denten die het medium film han
teerden.
Als filmer dus eigenlijk autodi
dact ontwikkelde Joost Seelen
zich gaandeweg tot een sociaal
geëngageerd documentairema
ker, die het vak steeds beter in de
vingers kreeg. Hij debuteerde
met een film over zijn eigen leer-
dorp Rijen en bleef daarna ook
nog een paar maal dichtbij huis
met zijn onderwerpen. Totdat hij
internationaal de aandacht op
zich vestigde met de documentai
re Jaar 1, Alan Reeve na dertig
jaar opsluiting.
Intensief
Het was een geruchtmakende
werkstuk over een Britse dubbel-
moordenaar, die na een moord op
jeugdige leeftijd in Engeland na
een tweede moord in ons land in
een Nederlandse gevangenis be
landde.
In de Nederlandse cel studeerde
Reeves politicologie en psycholo
gie. „Ik ben zo intensief met hem
opgetrokken dat ik het idee had
dat ik hem beter kende dan hij
zichzelf", aldus Seelen.
„Na zijn vrijlating is Reeves on
dergedoken in Ierland waar hij
twee maanden geleden is opge
pakt. Hij zit nu in Broadmoor in
Engeland, een soort tbs-inrich
ting, wat heel merkwaardig is
omdat hij in Nederland helemaal
geestelijk gezond werd bevonden
en zijn straf had uitgezeten. Hij is
bij uitstek het voorbeeld van ge
slaagde resocialisatie, een man
die weer een kans moet krijgen.
Ik hoop dat hij onder de nieuwe
regering Blair snel vrij komt."
Seelens betrokkenheid bij eenlin-
gendie zjch verzetten tegen de
gevestigde orde is opvallen^. „Ja,
ik vtnanèt fascinereii'd om te zién
hoe iemand helemaal in zijn een
tje invloed probeert uit te oefe
nen op de wereld om zich heen."
„Die Paul in Jammerdal was ook
zo iemand, ogenschijnlijk hele
maal geen actievoerder, maar een
gewone man, in isolement zonder
vrienden opgegroeid in een ge
bied waar hij als kind altijd had
rondgezworven. Toen ze dat aan
tastten, knapte er iets in hem. Het
rapport van de psychiater noem
de hem gevaarlijk, maar ik vond
hem een normale, rustige jongen,
die nooit zo zwaar zou zijn ge
straft als hij bij een actiegroep
had gezeten en niet in zijn eentje
had geopereerd."
„Ik probeer in mijn films geen
oordeel te vellen maar de kijker
in zo'n positie te manoeuvreren
dat hij denkt: wat moet ik hier nu
mee? De tijd van de propagandi
stische film is voorbij. Daarnaast
is een dramatisch en meeslepend
verhaal uiteraard van belang.
Mijn gevoeligheid daarvoor
neemt nog steeds toe, merk ik."
Joost Seelen is momenteel bezig
met twee internationale produc
ties, die net als zijn vorige films,
op televisie zullen worden ver
toond. Niet dat hij in opdracht
van televisieproducenten werkt.
„Ik bepaald altijd mijn eigen on
derwerpen, ik krijg nooit op
drachten. Maar doordat ik enige
naam heb gemaakt, zijn de om
roepen meestal wel geïnteres
seerd. Ik ben zelf ook wel ver
baasd dat er zo waanzinnig veel
geld voor is. En het lijkt steeds
gemakkelijker te gaan."
Water en Vuur wordt een docu
mentaire over Marinus van der
Lubbe, de Nederlander die in
1933 van de brandstichting van
de Berlijnse Rijksdag werd be
schuldigd. „Ik ben er lang van
overtuigd geweest dat Van der
Lubbe, die communist was, het
alleen gedaan had, omdat hij een
extreem buitenbeentje was."
„In mijn film komt echter een
Duits historicus, Hersch Fischler,
aan het woord die beweert dat hij
het bewijs heeft dat de nazi's de
Rijksdag hebben aangestoken.
Hij heeft namelijk de in 1945
door de Russen meegenomen en
in 1993 teruggeven nazi-archie
ven bestudeerd. Ik kan niet zeg
gen dat ik er echt door overtuigd
ben, maar het wordt een interes
sante film."
„Ik heb ook nog een aantal Ber-
lijners opgespoord die Van der
Lubbe persoonlijk hebben ge
kend. Er is ook prachtig beeld
materiaal uit Oost-Duitse speel
films, waarin je onder andere
Van der Lubbe ziet vrijen met
Röhm."
Rinus IsraelI
„v JJ i1c
Een andere documentaire van I
Seelens hand zal ook in 1998 ver
schijnen, ter gelegenheid van de
Wereldkampioenschappen Voet
bal in Frankrijk. De Bredase fil
mer heeft al opnamen gemaakt in
Ghana voor zijn aflevering, The
White Coach, van wat een serie
over het Afrikaanse voetbal moet
worden, The African Dream, een
coproductie van NPS/RVU en
BRT/RTBF.
Seelens film gaat over de Neder
landse voetbaltrainer Rinus Is
raël en zijn Afrikaanse team.
„Dat wordt echt heel leuk. Een
gewone Amsterdamse jongen die
in Afrika voor vreemde verras
singen komt te staan. Ik laat me
daar nog maar niet over uit, want
ik moet nog verder met hem,
maar ik laat zien hoe het is om als
Europeaan in Afrika te werken.
En dat is niet mis."
Rijswijk (anp) - Het bijgeloof dat bij onweer de televisie
moet worden uitgezet is in Nederland weggesleten. Tijdens
de windhoos die zaterdagmiddag met bliksem, donder en
windstoten tot orkaankracht over Nederland raasde, nam
het aantal kijkers juist toe, zo blijkt uit kijkgegevens die
zijn verzameld voor SBS6.
Het drukst bekeken tv-pro-
gramma was zaterdag om drie
uur 's middags het tennis op
Roland Garros (Nederland 3).
Op dat moment strekte het hart
van de storm vanaf Zuid-Oost
Nederland zijn tentakels uit tot
boven het Rijnmondgebied.
Tussen drie en kwart over drie
keken een kleine 420.000 kij
kers vanaf 13 jaar televisie. Dat
aantal liep met sprongetjes
vooruit tot ruim een half mil
joen tussen vier uur en kwart
over vier, toen Amsterdam
werd getroffen.
SBS6 had een vergelijkbaar
kijkpatroon. Het aantal kijkers
vanaf 13 jaar liep op van een
kleine 40.000 rond de klok van
drieën tot ruim 100.000 tegen
vieren.
SBS6 had een goede week, die
het zelf toeschrijft aan de origi
nele zomerprogrammering, ter
wijl de concurrenten al in de
herhalingen vallen. Het markt
aandeel van SBS6 was vorige
week 11,2 procent tegen 10,7
procent voor concurrent Vero
nica. In beide gevallen is geme
ten in de leeftijdscategorie
vanaf 13 jaar.
Veronica stond overigens in de
toptien van de meest bekeken
programma's met Police Aca
demy III (zaterdag) op de vijfde
plaats, terwijl SBS hierin pas
de eerste maal voorkomt op
plaats tien met Wolf (zondag).
Den Haag (anp) - Minister Jorritsma volgt de blauwdruk van
de Groep van Elf commerciële radiozenders voor een herverde
ling van de bestaande FM-frequenties. Dat betekent dat Radio
10 Gold, Hitradio Veronica en Jazz Radio de bestaande FM-
zenders Radio Noordzee, Radio 538, Classic FM en Sky Radio
gezelschap gaan houden.
Voordat een commerciële zender
de frequentie 88.1 MHz in ge
bruik mag nemen, moet allereerst
het gat op de FM-band voor Ra
dio I in de regio Hilversum-
Amersfoort-Utrecht gedicht wor
den, schrijft de minister aan de
Tweede Kamer. Dat gat bestaat
sinds juli 1995.
Zowel bij Sky Radio als Radio 10
Gold en bij de zendeijedactie van
Radiog J „wefidï mSajadiia -met
vreugab%eréagelrl lp lel voor
stel. De nieuwe tijdelijke vergun
ningen wil de minister verlenen
tot uiterlijk 1 september 2000. De
verdeling die dan tot stand komt,
gaat lopen via een veiling.
Dat de frequenties nu niet wor
den geveild, wil niet zeggen dat
de commerciële radiostations er
niets voor betalen. Sky Radio be
taalt circa een miljoen gulden en
Radio 10 Gold bevestigt dat zij
een bedrag tussen een half en een
-heejJifitjfiQP voor de frequentie
over reoPriJUt allés o'hde"d?
noemer: vrijwillige betaling.
Hilversum (anp) - Het KRO-radioprogramma Breakfast Club
houdt op te bestaan. De makers van het programma hebben dit
vorige week van de leiding te horen gekregen. Het programma
gaat op 1 januari volgend jaar de lucht uit.
„We zijn door het besluit volko
men overvallen", reageerde duo
presentator Jeanne Kooijmans.
Met Peter van Bruggen presen
teert zij iedere werkdag Break
fast Club van zes tot negen uur.
Breakfast Club biedt al bijna vijf
jaar lang gedurende drie uur mu
ziek en actualiteiten. De KRO
zou willen stoppenomdat de le
venscyclus van het programma
na vijf jaar op z'n eind loopt en
meent dat de duopresentatie zich
zo heeft ontwikkeld dat luiste
raars zich buitengesloten kunnen
voelen.
Toen de Amerikaanse
schrijver Greil Marcus
de vijf cd's beluisterde
met de originele opna
mes die Bob Dylan met
de Band in 1967 maakte
in de kelder van het huis
van The Band, wist hij
het zeker. Hier zit een
boek in. „Dit was zo
vreemd, zo diep gewor
teld in de f olktraditie.
Daar moest ik iets mee
doen."
Door Gerrit van den Hoven
Het is een van die ijzersterke
verhalen die de rockmuziek
rijk is. 1965. Het Newport
Folkfestival is toe aan het op
treden van Bob Dylan die op
komt met organist Al Kooper
en leden van de Blues Band
van Paul Butterf ield. Voor het
eerst horen de folkies elek
trisch versterkte muziek op
hun festival.
Het publiek protesteert heftig en
achter het podium probeert de
etnomusicoloog Alan Lomax met
een bijl de stroomkabels door te
hakken. Uiteindelijk keert Dy
lan aan het eind van het tumtü-
tueze optreden alleen terug met
rijn akoestische gitaar om met
hanen in zijn ogen It's all over
aoui Baby Blue te zingen.
Greil Marcus haalt het verhaal
»og eens aan in zijn boek Stem
den uit ge kelder, Bob Dylan's
Basement Tapes. Dat verhaal en
het verhaal over de bewogen En-
toernee die Bob Dylan in
1966 zou maken met zijn bege
leidingsgroep The Hawks dienen
als opstapje voor het eigenlijke
verhaal dat Marcus schrijft over
The Basement Tapes. Filmmaker
D.A. Pennebaker volgde Dylan
tijdens die toer en de film die la
ter uitkwam Don't look back)
toont de verdeeldheid van het
publiek. Er is gejuich en gejoel,
er zijn mensen die enthousiast
zijn en mensen die Dylan muzi
kale koerswijziging niet accepte
ren, hem uitschelden, hem zelfs
een Judas noemen, een kwalifi
catie die Dylan diep raakt. Het
opstapje dient om duidelijk te
maken waar F vlgp halverwege
de jaren zestij, mee bezig was,
hoe hij in een poging om zijn pu
bliek te overt,uigen, alles moest
geven en hm 'hij daarbij zich niet
afkeerde maar juist gebruik
maakte v an het muzikale folk-
verlederf van de Verenigde Sta
ten. „In feite is het triviaal", zegt
Greil larcus. „Wat maakt het
nu up, dat Dylan elektrisch wil
gaan spelen. Ik woonde toen in
Californië, de andere kant dus,
en'daar vonden we dat hij er
kr ap lang over deed eer hij over-
st apte naar de elektrische gitaar,
h iaar Dylans oostkustpubliek,
ooral blanke intellectuelen,
voelde zich verraden en bele
digd. Alsof Dylan iets van ze af-
pakte. Alsof het leven dat ze
leefden een leugen was."
Met zijn boek tracht Marcus aan
de hand van The Basement Ta
pes te laten zien dat Bob Dylan
de scheidslijn markeert tussen
twee Amerika's. Aan de ene kant
een oud, authentiek Amerika,
het Amerika van de kolonisten
met hun verhalen en legenden
die samensmolten met de verha
len over de Nieuwe Wereld en
menselijke drama's. Aan de an
dere kant staat het trotse, zelfbe
wuste Amerika dat zich ziet als
'de stad op een heuvel', het lich
tend voorbeeld voor de democra
tische, vrije wereld. The Base
ment Tapes vormen volgens
Marcus de belichaming daarvan.
„Het is in feite een deur die naar
twee kanten openstaat, naar het
verleden en naar de toekomst."
De Amerikaanse schrijver van
onder meer Mystery Train en
Lipstick Traces, gerenommeerde
boeken over de geschiedenis van
de rockmuziek, was deze onlangs
een paar dagen in Nederland. In
Paradiso gaf hij een lezing, illus
treerde zijn betoog met muziek
en beantwoorde vragen.
In Stemmen uit de kelder duikt
Marcus in zijn meanderende stijl
diep in het mysterie van de mu
ziekopnames die Bob Dylan en
The Hawks maakten in de kelder
van het grote roze huis (Big
Pink) dat de Hawks huurden in
West Saugerties aan de Ameri
kaanse oostkust. The Hawks
zouden spoedig hun naam veran
deren in The Band en hun eigen
Greil Marcus: „„De sessies in de kelder waren
niet zomaar voor de lol. Robbie Robertson heeft
later gezegd dat hij de indruk had dat ze onder
wijs kregen van Dylan.
weg gaan. Bob Dylan verkeerde
in een periode van gedwongen
afzondering na een motoronge
luk in 1966. In de door Garth
Hudson met opnameapparatuur
volgezette kelder repeteerden
Dylan en The Band maanden
lang.
Ze namen in '67 zo'n honderd
nummers op waarvan het niet de
bedoeling was dat ze ooit zouden
foto klaas koppe werden gezet.
uitkomen. Tapes met een aantal
nummers werden aan artiesten
gestuurd voor het geval die iets
met de songs zouden willen
doen. Al spoedig kwamen er
bootlegs in omloop. Pas in 1975
komen 24 songs terecht op een
legale door Band-gitarist Robbie
Robertson bezorgde dubbel-lp:
The Basement Tapes.
Marcus schreef bij die plaat de
Bob Dylan nam in 1967 met de The Hawks (la
ter: The Band) zo'n honderd nummers op, waar
van het niet de bedoeling was dat ze op de plaat
foto archief de stem
liner-notes en noteerde onder
meer dat de songs 'een oud ge
voel van mysterie overbrengen
met een intensiteit die lang niet
gehoord is'. Marcus zou, zo ver
telt hij in een Amsterdams hotel,
niets meer gedaan hebben met
The Basement Tapes als een
vriend niet de originele vijf cd's
tellende bootleg The Genuine
Basement Tapes naar hem had
opgestuurd. „Ik had veel van die
ruwe opnames gehoord, maar er
nooit zo zorgvuldig naar geluis
terd. Nu stond alles bij elkaar.
Deze muziek is zo verschillend
en zo gevarieerd, ik dacht: hier
kan ik een heel boek over schrij
ven. Het is muziek die terug
grijpt op heel oude folktradities
en er waren genoeg kwesties
waarover ik wilde schrijven."
Marcus hoort in de opnames van
alles meeklinken. In zijn boek
schrijft hij over vergeten folk-
helden als een zekere Doek Bog-
gs, gaat kris-kras door de Ameri
kaanse folktradities, haalt er
schrijvers als William Faulkner
en James Baldwin bij en trekt
zelfs een lijn naar Nirvana's Pol
ly. Zijn boek is meer een geschie
denis van Amerika, de donkere
kanten ervan. „Veel mensen le
zen dit boek gelezen alsof het een
boek is over het einde van een
periode. Maar dat is niet zoals ik
het zie.
Dit fatalistische, dit verdoemde
en tegelijkertijd ongeïnteres
seerde, het maakt allemaal deel
uit van Amerika en zal nooit ver
dwijnen. Het is even permanent
als de grondwet. Het is geen
breuklijn."
Volgens Marcus heeft Dylan zich
juist niet afgekeerd van de folk-
traditie die hij als geen andere
kende. Dylan kende Bock Doggs,
kende de Anthology of American
Folk Songs, de compilatieplaat
met oude folksongs die in 1952
het begin was van een folkrevi-
val. „De sessies in de kelder wa
ren niet zomaar voor de lol. Rob
bie Robertson heeft later gezegd
dat hij de indruk had dat ze on
derwijs kregen van Dylan. 'Hé,
ken je dit lied'. Dylan wist ook
dat hij voor de muziek die hij
wilde maken niet gewoon de ster
kon zijn met zijn helpers. De
sfeer van onderlinge vriend
schap en sympathie was wezen
lijk en is ook in de opnames te
rug te horen", zegt Marcus.
Met Dylan heeft Marcus nooit
over The Basement Tapes ge
sproken. „Waarom zou ik dat
doen? Dat is voor mij niet inte
ressant. Het gaat mij om de plaat
die op de wereld is gezet, - in dit
geval gelekt - en de confrontatie
met die wereld. Voor mij is het
niet zo belangrijk hoe de num
mers zijn ontstaan."
De tapes zijn bijzonder, zegt
Marcus. Het is muziek die niet
past in een bepaalde tijd, gehei
me muziek ook die nooit bedoeld
was gehoord te worden. Met een
zanger die toen 26 jaar oud was
en soms klinkt alsof hij 58 jaar
oud is. Heeft Marcus nu het idee
dat hij het geheimzinnige waas
rond de tapes heeft weggetrok
ken? Er speelt een zweem van
een glimlach om zijn lippen.
„Weet je, ik heb een soort slogan.
Je kunt een mysterie niet oplos
sen, je kunt het alleen nog beter
maken. Ik hoop dat ik dat met
dit boek gedaan heb."
Greil Marcus: 'Stemmen uit de kelder,
Bob Dylan's Basement Tapes'. Uitg.
Nijgh Van Ditmar, prijs 39.90. De
Genuine Basement Tapes zijn nooit
officieel uitgebracht. Columbia
bracht The Basement Tapes uit op
een dubbel-cd (Columbia 466137 2)
