DE STEM
6 Ik was geen kouwe kikker'
Commentator Herman Kuiphof (77) zit nog steeds op de perstribune Nederlanders voelen
voor tv-geweldchip
Gerrit Kouwenaar
wint VSB Poëzieprijs
Marion Herbst
Italiaanse prijs
voor choreograaf
Hans van Manen
Natacha Atlas
James Taylor
Frank Zappa
Wu-Tang Clan
3 Colours Red
DE STEM
Gids
11
WOENSDAG 28 MEI 1997 Dl
Hilversum (anp) - Bijna de helft (44 procent) van de Nederlan
ders is voor invoer van een zogeheten geweldchip voor televi
sietoestellen. Daarmee kan een tv-toestel zo worden afgesteld
dat programma's waarin geweld voorkomt niet te zien zijn.
Hij is meer dan vijftig
jaar sportschrijver en
was meer dan dertig jaar
televisiecommentator.
Jaren waarin hij uit
groeide tot een bekende
Nederlander. Herman
Kuiphof (77), de eminen
ce grise van de Neder
landse sportjournalis
tiek, gaat het nu rustiger
aandoen. Hij wil de kri
tiek voor zijn.
Door Theo Vaessen
De open haard van zijn
woonkamer ligt tot aan het
rookkanaal vol met lege
doosjes en kistjes sigaren.
Een berg afval die de koude
wintermaanden heeft over
leefd. „Ik heb tientallen ja
ren onnoemelijk veel si
gaartjes gerookt. Maar ze
hebben mijn stem niet aan
getast. Een cadeautje."
Veel generaties hebben naar de
stem van Herman Kuiphof geluis
terd. Een stem om mee te overtui
gen, een stem om het juiste effect
te sorteren en een, soms over
slaande stem om zijn betrokken
heid tot uitdrukking te brengen.
Maar ook een stem om mee te zin
gen.
„Ik had vroeger een mooie tenors
tem. Zong op feestjes en in revues.
Op mijn 21e zat ik enkele maan
den bij een operettegezelschap.
Kreeg de hoofdrol van een operet
te met een zestigjarige vrouw in
een rolstoel als tegenspeelster. Ik
moest op mijn knieën voor haar
een vurig liefdeslied zingen. Heb
ik één keer gedaan. Had medelij
den met die vrouw, ze kon nog
goed zingen ook, maar dat vond ik
belachelijk." Einde zangcarrière.
De zevenenzeventig jaren hebben
zijn gezicht nog niet gekerfd met
ouderdomsrimpels. Slechts enkele
diepe groeven tonen de weg die hij
is gegaan. Zijn zilvergrijze haar
dos is nog vol, zijn rijzige lichaam
strak en mager, zijn blauwe ogen
twinkelen helder achter dikke
brillenglazen. Elf jaar na zijn pen
sionering werkt Kuiphof nog
steeds. Als free-lancer, al is zijn
werkterrein nu begrensd tot zijn
werkkamer in zijn herenhuis in
Soestdijk.
Daar, in de schaduw van het ko
ninklijk paleis, woont hij, sinds de
dood van zijn vrouw zeven jaar
geleden, alleen. Maar hij voelt
zich niet eenzaam, al overvalt hem
soms nog dat gevoel van verlies,
zo diep als een tropische regenbui.
Herman Kuiphof, de nestor van de sportjournalistiek: „Sport is een levendig bedrijf, maar ook een oppervlakkige bezigheid."
FOTO ENGEL LAMEIJER/WFA
„Ik heb een vaste vriendin die
echter niet bij me woont. Ze heeft
negen chique modezaken in het
Kennemerland. Mijn drie kinde
ren wonen wel vlakbij."
Geen verdienste
De nestor lijkt nog niet in de win
ter van zijn leven. „Dat je nestor
wordt, is een kwestie van blijven
werken en vooral doorgaan met
adem halen. Het is geen verdien
ste, de anderen zijn gewoon wat
eerder gestopt." Hij rijdt in een
zilvergrijze Mitsubischi coupé en
tennist nog recreatief. In de week
einden bezoekt hij wedstrijden
van Ajax of FC Utrecht. Zit dan
op de perstribune. „De plaats
waar ik hoor."
Hij doet nu alleen nog maar din
gen die hij leuk vindt en waarvoor
hij niet te ver meer hoeft te reizen.
„Ik mis de felheid van vroeger."
Hij schrijft, op een twintig jaar
oude draagbare typemachine, een
wekelijkse column voor de NRC
en het Utrechts Nieuwsblad.
Heeft elke dinsdag een gesproken
column in RTL's sportcafé en op
de Wereldomroep. Geeft nu en
dan lezingen voor arbiters en trai
ners - causerietjes, noemt hij die -
en ontvangt leerlingen van de
school voor journalistiek bij zich
thuis voor hun scripties. En be
antwoordt brieven van oudere
mensen - 'soms heel lange epistels'
- die reageren op zijn stukjes. Zijn
geheugen is nog intact, 'al komt er
nu en dan wat grijze mist binnen
drijven.' Hij leest nog veel en kijkt
regelmatig naar sportevenemen
ten op de televisie. Luistert het
liefste naar het commentaar van
Frank Snoeks, „de beste voetbal
verslaggever van dit moment."
Zestien jaar geleden werd Kuip
hof zelf uitgeroepen tot beste
voetbalcommentator van Neder
land. Het tastbare bewijs daarvan
is een miniatuur microfoon die op
de grootbeeldtelevisie prijkt.
Herman Kuiphof kwam als ver
slaggever nooit woorden tekort.
Zijn uitbundige lach na een be
vrijdend doelpunt blijft legenda
risch, al was hij geen alternatieve
entertainer zoals Theo Koomen.
„Ik heb emoties altijd genuan
ceerd." Hij coverde drie WK-
voetbaltoernooien en diverse
Winterspelen, waar hij de onder
delen skiën en schansspringen
voor zijn rekening nam. Na het
WK van Argentinië begreep hij
dat de magere jaren van Oranje
zouden aanbreken. „Ik ben vrij
willig gestopt. Al heb ik daar inci
denteel wel eens spijt van gehad,
als ik een mooie wedstrijd thuis
via de televisie volgde."
Hij trotseerde de spijt. Vermeed
ineenstorting. „Ik vond dat ik de
luisteraars na achttien jaar niets
nieuws meer te bieden had. Ieder
een kende mijn opvattingen. Bo
vendien werd het leeftijdsverschil
met de jongere voetballers te
groot." En zelfkritiek was hem
niet vreemd.
Kuiphof heeft het in zijn huidige
werk goed naar zijn zin, ook al is
het directe contact met sportmen
sen minder geworden. „Dat con
tact was best een leuk onderdeel
van het vak, al placht ik sport
mensen nooit thuis uit te nodigen.
Ging na na de wedstrijd ook nooit
met hen stappen. Ik was altijd een
beetje afstandelijk, voorzichtig
misschien. Vond het niet goed als
je er te veel ouwe jongens krenten
brood mee was." Toch denkt hij
dat ze hem diep in het hart wel
mochten, want hij behandelde ie
dereen als fatsoenlijke mensen.
Niettemin ging hij nu en dan in de
clinch met voetballers. Vooral Jo-
han Cruijff kon hij kwaad maken.
Bijvoorbeeld toen hij de 'meester'
in 1974 tijdens het WK-toernooi
na het doelpuntloze gelijkspel te
gen Zweden in Dortmund om
commentaar vroeg. „Wat Cruijff
toen zei was bij de wilde spinnen
af. 'Kijk eens, begon hij, we heb
ben toch gewonnen.' Ik: Zonder te
scoren? 'Jazeker, alle bezoekers
zijn naar huis gegaan in de over
tuiging dat wij beter speelden dan
de Zweden. Dat is toch voldoende.
Of niet soms?' Ik werd kwaad,
want kon hem niet meer volgen.
Weet je wat, zei ik, we halen de
doelpalen weg en zetten een jury
op de tribune die punten geeft
voor het spel. Heb je knappe kans
dat Oranje wint. Zo'n soort inter
view was dat. Cruijff raakt nog
steeds verstrikt in zijn zinnen,
puur omdat hij een ander stand
punt wil innemen."
Het WK-toernooi in Duitsland
staat nog tot in de finesses in zijn
geheugen gegrift. „Omdat ik er
enorm in ben opgegaan. Temeer
daar Oranje zo goed voetbalde."
De pijn van de verloren finale was
daarom groot. „Het begon alle
maal met Rensenbrink die gebles
seerd aan de wedstrijd begon. Mi-
chels had 's morgens nog met hem
getraind, maar Rensenbrink ver
borg en verbeet de pijn. Hij kreeg
van Puma 10.000 gulden als hij
zou voetballen. Vandaar." Na de
verloren eindstrijd tegen West-
Duitsland (2-1) gaf Kuiphof lucht
aan zijn mineurgevoel. Met een:
'En zo zijn we er toch ingetuind!',
sloot hij zijn commentaar af. „Ik
was geen kouwe kikker."
Rechtszaken
Kuiphof, in 1938 leerling-journa
list bij De Nederlander, begon in
1946 als sportverslaggever bij de
Haagsche Courant. „Als ik vijf be
richten had doorgegeven, zei de
chef van de zetterij dat de sport
vol zat." Om de tijd op te vullen
recenseerde hij films en versloeg
in Den Haag de rechtszaken tegen
de oorlogsmisdadigers Rauter,
Mussert en de Nederlander Osen-
darp. NSB-leider Mussert en SS-
chef Rauter werden ter dood ver
oordeeld, Osendarp kreeg acht
jaar cel.
Ervaringen die Kuiphofs leven te
kenden en waardoor zijn belang
stelling voor de geschiedenis van
de Tweede Wereldoorlog nog
steeds groot is. Toch koos hij voor
sportjournalistiek. „Sport is een
levendig bedrijf, maar ook een op
pervlakkige bezigheid. Ik was
misschien daar ook toe geneigd."
In 1961 switchte hij naar de telev
isie. Hij debuteerde bij de VPRO,
stapte niet veel later over naar de
NOS.
Weinig spektakel
Na meer dan vijftig jaar in het we
reldje rond te hebben gekeken, is
hij nog niet sportmoe. „Hoewel er
ongelooflijk veel is veranderd en
nog maar weinig spektakel wordt
geboden, denk ik dat het een
kwestie is van: als je er goed inzit
en je hebt je plek gevonden dan is
het moeilijk om eruit te stappen.
Ben de Graaf zei eens dat je na je
veertigste geen sportjournalistiek
meer moest doen. Hij is doorge
gaan tot zijn zestigste. Zelfs tot in
het zure. Zo zie je maar."
De meest typerende verandering
in de voetbalsport vindt hij het
gebrek aan clubliefde. „Eén Fries
bij Heerenveen. Dat zegt toch ge
noeg. De enige goede kant aan het
niet clubgebonden gevoel is dat je
nog cracks naar Nederland kunt
halen, zoals Romario en Ronal-
do.Ook de sponsoring zag hij het
sportwereldje binnensluipen.
„Vijftien jaar geleden versloeg ik
vanuit de Ahoy-hal het ABN-ten-
nistoernooi. Jimmy Connors, des
tijds de beste tennisspeler ter we
reld, was de grote trekpleister.
Tijdens zijn wedstrijd werd ik aan
de telefoon geroepen. Met tegen
zin ben ik naar de VIP-room ge
gaan. Tot mijn grote verbazing
zag ik daar wel 300 mensen bij el
kaar staan. En dat terwijl Con
nors in actie was." Sindsdien
heeft hij een hekel aan business-
ruimten.
„Mensen die daar zitten houden
niet van sport." Door de wol ge
verfd hield hij nooit een klem op
de kaken. Zelfs niet als hij ervoer
dat de boodschapper vaak als een
soort misdadiger wordt gezien.
„Maar van de andere kant is wer
ken voor de televisie het aller-
vluchtigste wat er bestaat, al
praat je voor een geweldig groot
publiek." Dat deerde hem niet.
„Bij mijn tv-debuut zei de regis
seur tegen me: 'Je moet doen alsof
je praat tegen één man. Houd het
klein.' Dat heb ik altijd gepro
beerd. Met vallen en opstaan."
Dat blijkt uit een enquête van de
KRO die is uitgevoerd door de
Dienst Kijk- en Luisteronder
zoek. De omroep heeft de resulta
ten van het onderzoek gisteren
overhandigd aan staatssecretaris
Nuis (OCW). De Tweede Kamer
praat deze week over geweld op
de televisie.
Uit de steekproef blijkt verder
dat nogal wat mensen zich zorgen
maken over moordpartijen, bero
vingen, verbaal geweld en andere
vormen van agressie via de beeld
buis: 33 procent zegt bezorgd te
zijn, 39 procent maakt zich
„enigszins" zorgen, 17 procent
zegt er 'niet zo' van wakker te lig
gen terwijl slechts 9 procent zegt
geen gevoelens van zorg te koes
teren.
Het onderzoek van de dienst ging
samen met het instellen van een
reactietelefoon. Via dit nummer
kwamen nogal wat reacties van
kijkers met kinderen die zich
vooral ergeren aan de aankondi
gingen vroeg op de avond van ge
weld volle programma's. Kinde
ren en jongeren worden er door
overvallen, zo luidde de algemene
klacht.
Door Ton Verbeeten
Amsterdam - Poëzie als noodweer tegen de onachterhaalbare
tijd. Zo zou je de bundel De tijd staat open, waarmee Gerrit
Kouwenaar de VSB Poëzieprijs 1997 heeft gewonnen, kunnen
karakteriseren.
De prijs, groot 50.000 gulden, is
bestemd voor de beste Neder
landse poëziebundel van het af
gelopen jaar. Er waren zeven
bundels genomineerd. Behalve
de bundel van Gerrit Kouwen
aar waren dat: In het vertrek van
Robert Anker, Tydverdryf/Pas-
time van Elisabeth Eybers, Wat
zij wilde schilderen van Judith
Herzberg, En verdwijn met mate
van Leonard Nolens, Van de ver
liezer en de lichtbron van Kees
Ouwens en Als we vlammen wa
ren van Toon Teilegen.
De jury was unaniem van oor
deel dat de bundel van Kouwen
aar het meest voor bekroning in
aanmerking kwam. „De hele
bundel is van een ongekende vi
taliteit, ook m dichterlijk op
zicht, want stuk voor stuk zijn
deze vierentwintig gedichten
volmaakt 'van woorden ge
maakt' - waarmee de jury de
dichter zelf citeert - en van een
verbluffende intensiteit. Het
meesterschap van Kouwenaar
drukt zich uit in een stevige
vorm die de gedachte niet laat
opkomen dat het ook anders had
gekund en in een geheel eigen
evenzeer dwingend ritme."
De jury bestond uit Tom van
Den Bosch - Museum Het Kruit
huis in Den Bosch heeft een ver
zameling van 125' sieraden ge
kocht van de begin 1995 overle
den kunstenares Marion Herbst.
Het Kruithuis kon de verzame
ling aankopen dankzij een fi
nanciële bijdrage van de Stich
ting Vrienden van Museum Het
Kruithuis. Het museum bezit al
meer werk van Herbst.
Deel, Gillis Dorleijn, Esther
Jansma en Henny Vrienten. De
voorzitter van de jury was de vo
rige week in Lissabon, Portugal,
plotseling overleden dichter
Herman de Coninck.
De uitreiking van de prijs is op
10 juni in Amsterdam. Ook vindt
daar de presentatie plaats van de
bloemlezing De 100 beste ge
dichten van 1996, een initiatief
van Herman de Coninck naar
aanleiding van alle ingezonden
bundels.
De VSB Poëzieprijs werd in 1994
voor het eerst uitgereikt. Win
naar was toen Hugo Claus met
zijn bundel De Sporen. In 1995
ging de prijs naar Huub Beurs-
kens voor Aangod en de afmens
en vorig jaar won Leo Vroman
met Psalmen en andere gedich
ten.
Den Haag (anp) - Choreograaf
Hans van Manen krijgt op zondag
29 juni de Gino Tani Internatio
nal Prize in de categorie dans. Hij
ontvangt de prijs tijdens een ga
labijeenkomst op het Barberini
Plein in Rome, zo heeft het Ne
derlands Danstheater gisteren in
Den Haag meegedeeld.
Van Manen wordt op woensdag
11 juni al in de bloemetjes gezet
tijdens zijn eigen gala ter gele
genheid van zijn 65e verjaardag
in het Lucent Danstheater in de
residentie. In Den Haag zullen op
11 juni drie topballetten van Van
Manen worden uitgevoerd: Klei
nes Requiem, Solo en The Old
Man and Me.
MET DIASPORA levert Na
tacha Atlas een van de fraaiste
cd's van 1995 af, een zeldzaam
mooie combinatie van Oosterse
traditionele muziek en moderne
Westerse techno. Atlas' achter
grond staat dan ook garant voor
een uiterst multiculturele aan
pak.
Met joods, Palestijns en Egyp
tisch bloed in haar aderen,
groeide ze op in de Marokkaanse
wijk van Brussel en toog ze als
tiener al naar Engeland.
Bekend werd Atlas met de Britse
etno-techno-band Transglobal
Underground, waar ze nog
steeds deel van uitmaakt. Maar
waar bij TU de nadruk vooral bij
de techno ligt, is ze solo op de
eerste plaats een Arabische ar
tieste. Dat blijkt ook op haar
tweede solo-cd Halim. De plaat
ligt in het verlengde van Diaspo
ra: Arabische zang en instru
menten worden subtiel gemixed
met synthesizer-klanken en
techno-beats.
Haar muzikale horizon heeft At
las op Halim verder verbreed. Er
zijn onder andere Marokkaanse,
Egyptische en Indiase invloeden
te horen. En evenmin draait ze
haar hand om voor een heuse
tango (Ya Waledi). De cd begint
druk, met veel felle percussie en
een druk instrumentarium. De
tweede helft is melodieuzer,
meer sferisch en de plaat eindigt
ten slotte met de doordringend
tintelende Arabische klanken
van Agib, het hoogtepunt van
een toch al indrukwekkend al
bum. (Nation Record/PIAS)
PAUL VERLINDEN
'NOT EVEN that long ago i was
a fifteen year old kid with a gui
tar, hoping girls would be intere
sted in me if i played. Record
companies were small and od
dball outfits, and they were real
ly happy tot sell 10.000 records.
Making music was not a profes
sion, it was a hobby, something
you did instead of having a ca
reer.'
James Taylor is er tamelijk
nuchter over in de paar velletjes
platenfirma-bio die zijn nieuw
cd Hourglass vergezellen. Maar
zijn hobby strekt zich inmiddels
zo'n dertig jaar uit en heeft de
muziekliefhebber al veelvuldig
in vervoering gebracht. Hour
glass zal dat wederom doen,
want het is een buitengewoon
mooie cd geworden.
Het recept voor zo'n plaat lijkt
zo simpel. James Taylor compo
neert liedjes en zingt ze vervol
gens. Maar de melodieën zijn zo
verfijnd, de woorden volgen el
kaar zo natuurlijk op en die stem
weet die teksten zo adembene
mend mooi te vertolken. Luiste
ren naar Hourglass is jezelf kip-
pevel bezorgen, waarbij je vaak
niet zeker weet of het nou van
ontroering of van verrukking is
dat je zo aangedaan bent.
Het allermooiste is natuurlijk
die stem die na een jaar of dertig
nog even bekoorlijk en zuiver is.
Maar ook de teksten zijn zo tref
zeker qua woordkeus en zo hel
der van klank dat je zang en
tekst amper nog los van elkaar
kunt zien. De melodieën zijn van
een rijkdom die uiterst weldadig
aandoet. Soms zijn die melo
dieën gedragen en bij menig an
der zou dat uitdraaien op senti
mentele deuntjes. Zo niet bij Ja
mes Taylor. Het is alsof hij er op
die momenten als vertolker in
slaagt om een liedje boven zijn
eigen beperkingen uit te tillen en
er onvermoede dimensies aan
toe te voegen.
Hourglass is een fenomenale
plaat van een niveau dat uiterst
zeldzaam is. Ernaar luisteren is
een verkwikkende ervaring. Ho
pelijk maakt James Taylor nooit
zijn beroep van zijn hobby. (Co
lumbia, Sony)
WIM VAN LEEST
IN DE loop van zijn carrière
heeft wijlen Frank Zappa veel
instrumentale stukken geschre
ven. Bij sommige daarvan was
hij meteen in de gelegenheid om
Natacha Atlas: muzikale horizon verbreed.
ze door een groot orkest te laten
uitvoeren. De meeste ondergin
gen echter eerst het traject van
vertolking door een rockmuziek-
achtig ensemble en kregen pas
later, door nieuwe opnamen de
status van orchestraal stuk.
De pas verschenen cd Strictly
Genteel heeft als ondertitel A
'Classical' Introduction To
Frank Zappa meegekregen. De
erven Zappa hebben op die plaat
stukken bijeen laten zetten die
een staalkaart zouden kunnen
zijn van die 'klassiekerige' kant
van Frank.
Over de keuze van de nummers
zou je van mening kunnen ver
schillen, maar wat zo opmerke
lijk aan deze plaat is, is dat het
niet de later opnieuw door or
kesten uitgevoerde stukken zijn
die het meest imponeren. Het
zijn juist de op de cd bijeenge
brachte opnamen van Uncle Me
at, Hot Rats, Burnt Weeny Sand
wich en Weasels Ripped My
Flesh die dat doen. Het zijn op
namen uit een tijd dat Zappa
zich nog moest behelpen met
musici en veelal noodgedwongen
koos voor oplossingen op basis
van een 'roek-instrumentarium'.
De verrassing en creativiteit zijn
daar wat mij betreft het grootst.
Dat neemt niet weg dat de ande
re stukken er mogen zijn. De
heruitvoeringen van Duke of the
Prunes en vooral het titelnum
mer Strictly Genteel laten horen
dat Zappa zelfs hele lieflijke me
lodieën kon componeren. (Ryko-
disc, Munich Records)
WVL
Dubbel-cd's zijn zeldzaam in de
hiphop-wereld maar de Wu-
Tang Clan durft het met zijn
tweede album Wu-Tang Forever
aan. Maar het gaat hier dan ook
om de meest toonaangevende
rap-crew van de laatste jaren.
De eerste plaat van het New
Yorkse collectief verscheen al in
1993. Daarna kwamen de afzon
derlijke leden Method Man,
Ol'Dirty Bastard, Raekwon, Ge
nius en Ghostface Killah met ei
gen cd's; stuk voor stuk opval
lende platen, die ondanks hun
underground-sound samen goed
waren voor meer dan vier mil
joen verkochte exemplaren. Bin
dend element op alle cd's was
het muzikale brein The RZA.
Zoveel talent bijelkaar schept
hoge verwachtingen voor een
tweede cd. En die verwachtin
gen komen uit. Met hun tongen
als zwaarden (Wu-Tang is afge
leid van de Oosterse vechtkunst)
proberen de Wu-Tangrappers
elkaar de loef af te steken, el
kaar zo tot grote hoogten stu
wend.
The RZA maakt amper gebruik
van samples. Hij mixt flarden
gitaar, fluit, viool en piano door
felle, eigenwijze beats heen, zon
der dat het allemaal te druk
wordt. De sound is als altijd
rauw en het experiment wordt
ook dit keer niet geschuwd.
De Wu-Tang-Clan veegt de vloer
aan met de 'fake-rappers' in de
R&B-scene. De clan staat dan
ook garant voor pure hiphop,
vindt zichzelf bovendien superi
eur en uit dat op duidelijke wij
ze. Zó'n houding is heel gewoon
in de rapscene maar zelden was
ze meer terecht dan in dit geval.
Het enige waar je over zou kun
nen zeuren is dat een dubbel-cd,
ook al is het een Wu Tang-al
bum, een lange zit blijft. Maar
omdat we waarschijnlijk weer
een paar jaar moeten wachten
op een derde (collectieve) cd,
kunnen we de schijfjes maar be
ter koesteren. (RCA/BMG)
PAUL VERLINDEN
TERWIJL ER alleen nog maar
zogenaamde Britpop uit Enge
land lijkt te komen, is er ineens
een band die zo Amerikaans
klinkt al maar kan. Het kwartet
3 Colours Red maakt op de de-
buut-cd Pure energieke punk
rock zoals die de laatste jaren al
leen nog maar uit Amerika
kwam van bands als Green Day.
Waar de meeste van die Ameri
kaanse punk een slap aftreksel
was van de rebelse muziek die
eind jaren zeventig de muziekin
dustrie op zijn kop zette, klinkt
3 Colours Red als een verse bak
sterke koffie.
De band speelde vorig jaar in het
voorprogramma van de inmid
dels bejaarde punkers The Sex
Pistols, en Johnny Rotten had
hen niet voor niets uitgekozen.
Want een goed punksong (luister
nog maar eens naar Never Mind
the Bollocks) klinkt als een
volkslied, een statement voor
een generatie die maar niet wil
deugen. En 3 Colours Red gros
siert in zulke liedjes, die onmid-
delijk uitnodigen tot lekker
meeblèren.
Pure opent met This is my Hol
lywood, en dat is meteen al zo'n
nummer dat zich na twee keer
luisteren in het brein nestelt.
Maar Nerve Gas, Nuclear Holi
day en vooral het aanstekelijke
Copper Girl die daarna volgen
zijn minstens zo sterk. Er staat
geen zwak nummer op de plaat,
die met Fit boy Faint Girl zelfs
een sterke ballad bevat.
Pure is popmuziek zoals die veel
te weinig gemaakt wordt. Een cd
die klinkt als een donderslag bij
heldere hemel. Pakkende intro's,
harde gitaren, melodieuze re
freintjes. En dat alles in ouder
wetse drie-minuten songs. „Ik
zit in de beste band ter wereld,"
zegt gitarist Chris McCormack.
Johnny Rotten zou in 1977 ook
zoiets gezegd kunnen heb
ben...(Creation Records/Sony
Music)
joep trommelen
NEDERLAND 1
raws
07.00 Journaal
07 05 Alle dieren tellen mee (herh)
07.29 Ontbijt-TV
0900 Journaal
09.05 Get the Picture (herh)
0932 'n Goeiedag met Jos Bri
(herh)
10.23 Dokument: Stemmen en wan
(herh)
10.55 Ik hou van jou (herh, tot 11.35
14.15 Tennis: Roland Garros
17.06 Alles kits, kindermagazine m
Doug; 17.17 Ik geef nooit
17.32 Bertje Knor, met Ik ben j
rig, Lars de kleine ijsbeer, La
liedje en Noddy
18.02 Growing Pains, comedy
18.31 Get the Picture, quiz
19.01 Studio RKK
19.30 Volgende patiënt!, medische r
briek
20.00 Journaal
20.25 Netwerk, actualiteiten
21.00 Weeroverzicht
21.09 Oranges are not the Only Frui
serie (slot)
22.11 Massiv, serie gesprekken. Them
Rhythm Blues als subcultuur
22.56 Gouden Gids Publiekspri
1997, verslag uitreiking
23.55 7 levens, waarin zeven jongere
tien dagen werden opgesloten i
een kasteel. Afl. 1 (herh)
NEDERLAND 2
09.00 Koekeloere (tot 09.15)
11.30 Klasse scheids! (de voetbalspel
regels)
12.03 Roland Garros (tennis)
14.15 Herdenking Marshall hulp, re
portage
17.00 Roland Garros
17.24 PP: Uitzending RPf
17.29 2Vandaag, actualiteiten met o
17.30 en 18.00 Journaal; 18.4
Sportjournaal en vanaf 18.5
Hoofdpunten uit het nieuws ge
volgd door het weer
19.00 Roland Garros, samenvatting
20.00 Voetbal: Juventus-Borussia Dort
mund, rechtstreeks verslag finale
Champions League
22.36 In de greep van..., reportage
23.30 Journaal
23,36 Frontline, reportage-serie (to
00.06)
NEDERLAND 3
12.00 Journaal
12.07 MiddagEditie
13.00 Journaal
13.08 B&W.
13.38 Oost west, thuis best
13.57 Villa Achterwerk
16.00 Journaal
16.08 Lingo (herh)
16.32 2 Meter sessies (herh)
17.00 Small, medium, large (herh)
BELGIË FRANS 1
12.50 Nieuws 13.15 Du bout des ailes,
middagmagazine 13.45 Highway to Hea
ven, serie 14.35 Le paradis des autres, do
cumentaire-serie 15.25 Tekenfilms 16.10
Génies en herbe, spelletje 16.50 The Wal-
tons, serie 17.30 The Fall Guy, misdaadse
rie 18.30 Régions soir 18.50 Cartes sur ta
ble, magazine 19.05 Le quotidien des
sports 19.30 Nieuws 20.10 L'euro, et puis
mourir?, reportage 21.15 Fixing the Sha
dow, Amerikaanse misdaadfilm uit 1992
23.00 Coup de film, magazine 23.25 Laat
ste nieuws
BELGIË FRANS 2
15.25 Complètement télé, doucumentai-
re-serie 15.55 Le blamatoscope, kinderma
gazine 16.50 Highway to Heaven, serie
17.40 La pensée et les hommes 18.10 Le
blamatoscope 19.00 Du bout des ailes,
magazine 19.30 Nieuws 20.05 Les der-
niers témoins, documentaire-serie over
concentatiekampen in WO II. Afl. 1 20.55
Théatre wallon: On a tuwé l'ermite. To
neelstuk 22.15 Nieuws 22.40 Cartes sur ta
ble, magazine (tot 22.55)
05.30 Morgenmagazin, ontbijttelevisie
09.00 Tagesschau 09.03 Dallas, soap
09.45 Tele-Gym 10.00 Tagesschau 10.03
Vergeben, aber nicht vergessen, reportage
10.35 Info Gesundheit, gezondheidsma
gazine 11.00 Sportschau live/tennis: Open
Franse kampioenschap vanaf Roland Gar
ros 17.00 Tagesschau 17.15 Brisant, bou
levardmagazine 17.55 Verbotene Liebe,
serie 18.25 Marienhof, serie 18.55 Der Fa-
bnder, serie 20.00 Tagesschau 20.15 La-
morte, tv-film 21.45 Unter deutschen
Dachern, reportage-serie 22.30 Tagesthe-
men 23.00 Man(n) sucht Frau, tv-film
00.25 Nachtmagazin 00.45 On the Town,
speelfilm
DUITSLAND 2
05.30 Zie Duitsland 1 11.00 Tagesschau
11.04 (ZW) The Seventh Cross, Amerikaan
se speelfilm uit 1944 12.55 Presseschau
13.00 Tagessschau 13.05 Mittagsmagazin
13.45 Gesundheit!, medisch magazine
14.10 Hals über Kopf, jeugdserie 14.35
Achterbahn, jeugdserie 15.05 Logo,
jeugdjournaal 15.10 Tim und Struppi, te-
enfilmserie 15.35 Schattenspringer,
Praatprogramma 16.00 701 - die Show,
amusement 17.00 Heute 17.15 Abendma-
gazin 17.45 Verliebt, verlobt, verheiratet,
«o'6 1845 Leute beute 19.00 Heute
°25 Küstenwache, misdaadserie 20.15
■nseln unter dem Wind, serie 21.00 Mit
mm nicht!, discussie 21.45 Heute 22.15
as nun,interview met bekend poli-
heus 22.45 Derrick, misdaadserie 23.45
te nacht 24.00 (ZW) The Longest Day,
speelfilm
DUITSLAND 3
08-15 Tele-Gym 08.30 Telekolleg II. Cursus
(['gels 09.00 Lokalzeit 11.00 Plusminus,
