Voor de nieuwe president dringt de tijd
jax
Roemeense ouders laten hun kroost massaal in de steek
Als Constantinescu zijn beloften niet houdt, vreest Roemenië 'Albanese opstand'
lAmsterdamm
DE STEM
BUITENLAND
Schoktherapie van
Roemeense leider
werkt averechts
'Oh, ze gaan
naar AC Milan'
DONDERDAG 24 APRIL 1997
PRESIDENT Constantinescu's tijd is bijna
om. In november vorig jaar, toen hij de
verkiezingen in Roemenië won, beloofde hij
binnen tweehonderd dagen het land op het
goede spoor te zetten. Nu, een half jaar later,
gaat het helemaal niet goed met Roemenië.
De schoktherapie die de regering heeft
bedacht om het land uit het dal te halen,
veroorzaakt veel onrust onder de bevolking.
Als Constantinescu zijn beloften niet kan
waarmaken, wordt voor volksopstanden
zoals in Albanië gevreesd.
Door Graziella Becheran
Boekarest - Door de winkelra
men speuren klanten naar koop
jes bij de slager. Op de cementen
toonbank liggen varkenskoppen,
botten en een massa varkensvet.
Hier en daar wat vlees dat als ge
hakt wordt verkocht. Verschil
lende worsten, die aan touwtjes
hangen, horen bij de luxueuze
vleesprodukten. Bijna niemand
gaat naar binnen. Zo druk als het
voor de etalageruiten is, zo leeg
zijn de vleeswinkels in Calarasi,
een industriestad in het zuiden
van Roemenië.
„Zoveel honger hebben we nooit
geleden. We worden levend be
graven," zegt een sombere vrouw
die met haar lege boodschappen
tas moedeloos langs de winkels
op de binnenplaats loopt. „Liever
nog heb ik een aardbeving, dan
liggen we allemaal in één keer
onder de grond," zegt ze.
Sinds enkele weken gaat de
Roemeense bevolking gebukt on
der de 'schoktherapie' van de
nieuwe regering. In een poging de
Roemeense economie te verbete
ren, hebben president Emil Con
stantinescu en premier Victor
Ciorbea een keiharde hervorming
bedacht, kortweg 'reform' ge
noemd. De prijzen in Roemenië
stijgen met de dag. Een kilo ge
hakt kost zes gulden, een kip ze
ven gulden, en een salami twintig
gulden.
Goedkoopste
„Het goedkoopste eten blijft voor
ons toch het vlees," zegt de vrouw
bij de slager. „Wie kan groenten
betalen met deze nieuwe prijzen?
Naar fruit kunnen we alleen
maar kijken." Een kilo tomaten
kost in Roemenië zeven gulden,
een komkommer vijf gulden en
een krop sla een rijksdaalder.
Een doorsnee Roemeen verdient
tweehonderdduizend lei per
maand, dat komt neer op 65 gul
den.
In Calarasi, gelegen op de oever
van de Donau, doen de armen za
ken met de armen. Bulgaren, die
nóg armlastiger zijn dan de Roe
menen, steken hier de rivier over
om in het buurland een jas voor
drie broden te verkopen. Langs
de weg naar Calarasi zijn om de
twee meter boomstronken te zien.
De acacia's zijn gekapt en de
mensen stoken het hout thuis in
hun kachel op.
De Roemenen, altijd bang voor
een strenge winter, vrezen nu ook
Armoede troef in Roemenië, hierboven een beeld uit de stad Hunedoara in Transsylvanië. foto anp De Roemenen hebben amper geld om het allernoodzakelijkste zoals melk aan te schaffen, foto reuter
de zomer. In juni zullen de prij
zen hun top bereiken. Velen zijn
ook bang om hun baan te verlie
zen. Binnen enkele manden,
schatten de Roemeense economen
in, zal het aantal werklozen tot
negenhonderdduizend stijgen. De
regering biedt per week vijftig
staatsbedrijven te koop aan en
hoopt dat daar vooral buiten
landse investeerders op af ko
men.
Maar in hoeverre die privatise
ring lukt, is nog maar de vraag.
Het Westen toont zich terughou
dend. Voorlopig komt de belang
stelling vooral uit Moldavië,
Hongarije en de Oekraïne. De
toekomst van de mammoetbe-
drijven, steeds met subsidie van
de staat overeind gehouden, is
hoogst onzeker. Vele draaien ver
lies en zijn moeilijk te verkopen.
Om de onrust van de personeels
leden niet al te groot te maken,
zijn ze 'technisch werkloos' ver
klaard. Zolang zich geen koper
voor het bedrijf meldt, mogen ze
thuis blijven en krijgen ze in het
beste geval vijftig procent van
hun loon. Ook kleine onderne
mers in Roemenië zijn de dupe
van de hervorming. Om hun be
drijf op te kunnen zetten, soms
niet meer dan een kiosk, hebben
ze geld geleend van de banken
met hun huis en auto als onder
pand. Omdat de rente op schul
den fors stijgt, gaan ze inderhaast
bezittingen verkopen om hun le
ning af te lossen.
Op een automarkt aan de zuide
lijke rand van Boekarest zitten
honderden mensen de hele zon
dag in hun auto om die te verko
pen. Een oom met twee neven van
het platteland zijn voor de derde
keer met een bijna nieuwe Dacia
1310 naar de automarkt geko
men. De vader van de twee jon
gens is voor een hartoperatie op
genomen in het ziekenhuis. Sinds
tien dagen ligt hij in coma.
Begrafenis
„Voor de operatie hebben we
meer dan vijf miljoen lei aan drie
artsen gegeven. Daarna moesten
we alle verpleegsters en andere
ziekenhuispersoneelsleden, die in
drie ploegendiensten werken,
omkopen. Wil je schone lakens,
ongebruikte spuiten, een goed in
fuus, dan moet je wel," zegt een
van de zonen.
Niet alleen ziek zijn, is in Roeme
nië een luxe, het doodgaan ook.
Een begrafenis zoals bij de chris
telijke orthodoxe religie hoort,
kost miljoenen lei. Tegen hun ge
loof in laten veel Roemenen zich
nu door geldgebrek cremeren.
Toen hij aan de macht kwam,
heeft president Constantinescu
niet alleen economische hervor
mingen beloofd, maar ook een
keiharde aanpak van de corrup
tie die Roemenië sinds de, val van
dictator Ceausescu beheerst. Als
een van de
eersten is Mi-
ron Cosma ge
arresteerd. Hij
was leider van
de mijnwer
kers die door
de vorige
Roemeense
president, Ion Riescu, werden op
getrommeld om opstanden van
het volk hardhandig neer te
slaan. Met het geld van de mijn-
werkersbond, dat hij in zijn eigen
zakken stak, heeft hij diverse vil
la's gebouwd. Politiecommissa
rissen, douaniers, topambtenaren
en bankiers worden op dit mo
ment wegens corruptie door jus
titie vervolgd. De Roemenen
waarderen de bedoelingen van de
regering, maar zouden ook graag
vonnisen horen. „De ene hand
wast de andere hand en beiden
het gezicht," zeggen de Roeme
nen. Ze zijn bang dat mensen op
hoge posities, die zelf ook vuile
handen hebben gemaakt, de ver
dachten zullen helpen. Daarom,
zo vrezen de Roemenen, gaan er
waarschijnlijk toch geen koppen
rollen. De. Roemeense regering
vindt dat ze de zwakste groepen
in de samenleving door de zware
periode heen
helpt. De oude
mensen krijgen
meer pensioen,
maar dat valt in
het niet bij de
prijsstijgingen.
Ze mogen tegen
korting reizen
en gratis naar de bioscoop, maar
daar staat hun hoofd absoluut
niet naar. Ergens op het platte
land, zo kwam in het nieuws,
leeft een vrouw nog altijd met de
vijf lei pensioen die ze in de tijd
van Ceausescu opbouwde. De
postbode zit met een probleem
omdat de munt niet meer bestaat.
Het Roemeense geld lijdt zo sterk
aan inflatie, dat onlangs een
nieuwe biljet van vijftigduizend
lei op de markt is gebracht, en
binnenkort nog een biljet van
honderdduizend lei zal verschij
nen. De staatsbedrijven hebben
de lonen verhoogd. Meer om een
goed gebaar te maken dan om de
mensen te helpen. „Geven met
één hand en nemen met twee
handen," noemen de Roemenen
het. Het loon mag dan met zo'n
dertig procent zijn gestegen, de
prijzen zijn met honderd tot dui
zend procent omhoog gegaan.
Voor een brood, een half jaar ge
leden nog tweehonderd lei, moet
nu dertien- tot vijftienhonderd
lei worden betaald. En dan zit er
nog staatssubsidie op.
„Ik heb mijn bedrijf in zeven jaar
opgebouwd," zegt Valentin Teo-
dorescu, directeur van een brood
fabriek in Boekarest. „Ik dacht
dat ik tegen deze tijd mijn assor
timent zou kunnen verbeteren en
de fabriek uitbreiden. Dat is de
droom van iedere zakenman.
Maar in plaats daarvan moet ik
me richten op armoede. Vers
brood verkoop ik aan een paar
winkels in de stad. Maar mijn
meeste klanten komen van het
platteland. Zij hebben liever
brood van een paar dagen oud,
want vers brood eet een gezin on
derweg naar huis al op. Daarom
bak ik altijd meer dan ik op een
dag kan verkopen en laat ik het
in een hal opslaan."
Voor de buitenwereld is het roer
omgegaan in Roemenië, na jaren
van communistische dictatuur.
De verbannen koning Michaël
mocht onlangs, voor het eerst
sinds vijftig jaar, terugkeren naar
zijn land. De beroemde tennis
speler Ilie Nastase en turnster
Nadia Comaneci, beiden sinds ja
ren woonachtig in Amerika, heb
ben aangekondigd dat ze er alles
aan zullen doen om hun geboor
teland Roemenië uit het slop te
halen. De Franse acteur Gérard
Depardieu doet ook een duit in
het zakje door, omgeven met veel
publiciteit, in het land te investe
ren.
De schoktherapie is min of meer
gedicteerd door het Internatio
naal Monetair Fonds en de We
reldbank, die anders Roemenië
geen geld willen lenen. Roemenië
moet met haar prijzen dichtbij
het niveau van het Westen ko
men. De bevolking is in paniek,
maar houdt zich stil want de
mensen willen niets liever dan
een omwenteling in Roemenië.
De huidige regering is in hun
ogen betrouwbaar tot het tegen
deel bewezen is. De openheid van
de Roemeense coalitie is een ver-!
ademing. Jong en oud heeft drié
uur lang op de televisie uitles
over de reform gekregen. Toch
worden de kranten steeds kriti
scher, vooral over de gebrek
voorbereiding van de reform,
oplichters zijn weg, de idioter
komen," schrijft de pers.
Binnenkort zal het geduld van de
Roemenen daadwerkelijk op de
proef worden gesteld. Dan krij
gen ze de fors verhoogde rekenin
gen voor gas, elektriciteit, wat
en telefoon. Weinigen
dat alleen al de vaste lasten düürl
der zullen zijn dan ze met werken
kunnen verdienen. Het zijn enke
lingen die voor alle zekerheid
hun telefoon reeds heb
sloten en elektriciteit besparen
door kaarsen te branden. Kaar]
sen branden de Roemenen
lijk alleen bij begrafenissen"Op
de markt worden ze nu verkocht
met de slogan: 'Kaarsen voor i
doden en de levenden.' Allerle
keukenapparatuur, waarnaar
Roemenen jaren hebben ver-j
langd, gaat nu in de kast. De
elektriciteit kan niet betaald
worden. Of de spullen worden
verkocht, want niet iedereen
heeft spaargeld.
Voor de banken staan rijen
sen die hun harde valuta v
inwisselen. Om het vertrouweni
de lei te herstellen, geven de ban-1
ken tussen de 100 en 200 procent
rente op de nationale munt. Een'
aantal banken heeft de rente al
weer laten dalen wegens de enor]
me toestroom van klanten,
de mensen straks niet de i
krijgen die hun is beloofd, zi
hier Albanese toestanden kó
men," zegt de hoofdredacteu
van het weekblad Privirea.
Goede spoor
„President Constantinescu
bij zijn aantreden vorig jaar no
vember gezegd dat hij in twe
honderd dagen Roemenië op he|
goede spoor zou zetten en ander
zou opstappen. Zijn tijd is
om. Nu heeft hij op een per,
ferentie gezegd dat de moeilijkst
periode voor de Roemenen tusser
twaalf en achttien maan
duren en dat, als de reform misj
lukt, het nooit meer goed zal ko
men met dit land."
Intussen improviseren de Roeme
nen om hun hoofd boven het
ter te houden.
In de buurt van de markt Pantelij
mon in Boekarest verkopen vrou
wen twee flessen melk of twee!
ter zelfgemaakte wijn. Een jo
gen probeert vis, die hij de afge
lopen nacht ving, aan voorbi;
gangers kwijt te raken. Andere
hebben 's ochtends in het b«
kruiden geplukt en stallen die o|j
de stoep uit. Zelfs die ene zei
weer te koop, gemaakt van
kensvet en kruiden. De z
naamde huiszeep, voorgesr
ven door Ceausescu die zijn vol
meer luxe verbood, ligt weer
de markt. Deze keer ruikt
naar armoede.
■poor Henri van derSteen
iTurijn - Als het aloude Ajax-
jteem faalt, worden de bui-
tenspelers meestal geklopt.
Rabangida miste gisteravond^
Le eerste kans, die (als, als...)!
Ivoor een nieuwe sensatie had:
nen zorgen. Aan de andere
kreeg Overmars hele
maal geen Poot aan de grond
purende de oorwassing, die
isteravond in Turijn tot 4-1
Lor Juventus leidde.
jr Jaap van Essen
ijn - Met een daverende
lap viel Ajax, voorheen
Godenzonen B.V.', gis-
eravond van het voetstuk,
ügenlijk was de dreun niet
lelemaal onverwacht,
jaar toch kwam de tik die
Inventus uitdeelde nog erg
liard aan. Na de 2-1 in Am
sterdam deden de Italianen
jet gisteren nog even dun
netjes over: 4-1 in Delle Al-
CHAMPIONS LEAGUE
Ie Turijnen kunnen op 22 de-
imber hun Champions League-
itel verdedigen tegen Borussia
prtmund, Ajax rest niets anders
de forse wonden te likken,
let was ruim zestien jaar geleden
Ajax eens zo'n tik kreeg als
iteren. In oktober 1980 droogde
iayem München de Amsterdam
iers met 5-1 af. Maar van de hui-
[ge generatie Ajacieden beleefde
iemand ooit eerder een dergelij-
Zij groeiden op met
luter successen. Behaald onder
mis van Gaal, de coach die voor
iet eerst zonder prijs een seizoen
"duit.
rrao qo
i te
rerlichte dictatuur;
Bet bewind van Louis van Gaal
puurde bijna zes jaar. Elf bekers
i schalen haalde Ajax binnen in
lie periode van verlichte dicta-
r. In totaal speelden de Am-
rdammers onder de vertrek-
fflde succcestrainer 57 Europe-
i duels, waarvan er maar liefst
werden gewonnen en zeven
lijkgespeeld.
SFA-Cup, Europa Cup I, Euro-
ese Super Cup, wereldbeker:
Bjax beleefde een gouden tijd, en
'et vertrek van de nukkige coach
(tekent volgens velen ook auto-
latisch het einde van die periode
i grote voorspoed.
EEN brood kost 1200 lei, een
pak melk 3000. In Roemenië,
waar het gemiddelde
maandloon 200.000 lei (65
gulden) is, wordt de opvoe
ding van een kind onbetaal
baar. Tal van ouders laten
daarom hun kinderen in de
steek. In een alarmerend
rapport meldt Unicef dat
twintig tot veertig procent
van alle Roemeense kinderen
in opvangtehuizen leeft.
Door Graziella Becheran
Boekarest - Acht pas geboren baby's,
als kleine mummies gewikkeld in doe
ken, wachten in hun bedjes van het
Spitalul Municipal Bucuresti, een zie
kenhuis in de Roemeense hoofdstad
Boekarest, op hun lot.
Om hun polsjes zitten pleisters waarop
een nummer is geschreven. Aan de
rand van de bedjes hangen kaarten
met hetzelfde nummer, het geslacht en
een geboortedatum. Een naam zal de
gemeente Boekarest nog voor de zuige
lingen verzinnen. Behalve voor de ba
by's die tegen die tijd zijn geadop
teerd.
Steeds meer moeders die in Roemeense
ziekenhuizen bevallen, laten hun baby
daar stiekem achter omdat de opvoe
ding voor hen onbetaalbaar is. Ook
veel kleine kinderen, die voor een of
andere ziekte zijn opgenomen, worden
niet meer opgehaald. Vorig jaar zijn
volgens het ministerie van Gezondheid
in Boekarest 1.800 kinderen in de
staatsziekenhuizen aan hun lot over
gelaten. Vanwege de toenemende ar
moede jagen ook tal van ouders hun
kinderen zomaar het huis uit of leggen
hun baby's te vondeling. Als de kinde
ren geluk hebben, worden ze geadop
teerd of naar een instelling gebracht.
Zo niet, dan brengen ze hun jeugd 's
zomers op de straten en 's winters in de
riolen door.
Kinderarts E. Culcer van het Spitalul
Municipal Bucuresti noemt de baby's
die direct na hun geboorte door hun
moeder worden verlaten 'de bloeme
tjes van ons ziekenhuis'. „We proberen
altijd de ouders op te sporen, maar dat
lukt zelden," zegt Culcer. „De moeders
komen hier meestal op het laatste nip
pertje om te bevallen. Vaak hebben ze
zulke sterke weeën dat er geen tijd
meer is om nog naam en adres te vra
gen. Dat bewaren we voor de dag
daarop, maar dan zijn ze al spoorloos
verdwenen."
Bewaken
De eerste taak van een ziekenhuis, zo
meent de kinderarts, is mensen helpen
en niet ze bewaken. „Als we de moeder
zien weten we meestal meteen dat het
weer raak zal zijn," vertelt Culcer.
„Het zijn bijvoorbeeld hele jonge, on
gehuwde moeders die hun ouders niet
te schande willen maken of zigeuner
innen die vinden dat hun kind het hier
beter heeft."
De zigeuners, die in Roemenië in ten
ten rondtrekken, laten soms hun kin
deren voor de winter in een ziekenhuis
achter en komen ze weer ophalen als
het warmer wordt. Culcer pakt een ba
by uit zijn bedje en vertelt z'n geschie
denis.
„Hij werd in december al na zeseneen-
halve maand geboren en vertoonde
symptomen van hersenvlies- en
longonsteking. Terwijl het kind met de
dood vocht, lagen de familieleden in de
Een man probeert een jongetje weg te jagen dat, snuivend aan een zak met verfverdunner, op de tramrails is gaan
zitten. Hij wil het liefst dood. foto's graziella becheran
hal van het ziekenhuis op de grond. Ze
zijn dag en nacht gebleven totdat het
kind buiten levensgevaar was. Toen
gingen ze weg en kondigden adn dat ze
hem in het voorjaar weer zouden ko
men ophalen. Wat kon ik doen?"
Wettelijk kan de Roemeense regering
de verlaten kinderen hooguit achttien
jaar onderdak geven in allerlei tehui
zen. „Daarna belanden de meesten in
het criminele circuit," zegt Viorel Dan
van het ministerie van Gezondheid. In
de opvangtehuizen is nauwelijks per
soneel en geld voor voeding. Dan, di
recteur van de afdeling Bescherming
van Moeder en Kind, noemt als voor
beeld het opvangtehuis Sf. Elisabeta
in Boekarest waar een verpleegster
voor vijfhonderd kinderen van nul tot
drie jaar oud zorgt.
„Er is weinig opgeleid personeel en de
interesse in zo'n verantwoordelijke en
slechtbetaalde baan is vrijwel nihil.
Sommige kinderen lopen vroegtijdig
uit de tehuizen weg. De kinderen die
tot hun achttiende in een tehuis blij
ven, zoeken een baantje omdat ze sterk
aan het tehuis gebonden zijn. Zij die
weglopen, kunnen we niet meer in de
gaten houden. De meisjes gaan zich
prostitueren en de jongens worden
dieven."
Volgens Dan worden vooral kinderen
uit problematische gezinnen verlaten.
Armoede, alcoholisme, mishandeling
of psychische stoornissen spelen een
rol. „Het is onvoorstelbaar, maar ou
ders martelen en verminken soms hun
eigen kind om er bij het bedelen goed
aan te verdienen," aldus Dan.
Jaarlijks worden vier- tot vijfhonderd
Roemeense kinderen door buitenlan
ders geadopteerd. Vorig jaar gingen 34
kinderen naar Nederland. De Roem
eense wet schrijft voor dat adoptie mo
gelijk is als de ouders zes maanden
geen contact met hun kind hebben ge
had. Volgens Unicef geldt dat voor ze
ventig procent van de kinderen die in
de Roemeense tehuizen leven. Woord
voerder Dan van het ministerie van
Gezondheid zegt dat een 'zigeuner
maffia' in Roemenië de adoptie van
hun kinderen in de gaten houdt. Op de
valreep, als alle papieren zijn onderte
kend, gaan ze opeens moeilijk doen en
de nieuwe ouders geld vragen.
Maar niet alleen de zigeuners proberen
er een slaatje uit te slaan. Waren het
een paar jaar geleden de moeders die
voor dollars hun kind bij buitenlandse
ambassades probeerden te verkopen,
nu wordt vooral op hoger niveau aan
adoptie verdiend. De Roemeense kran
ten staan momenteel vol met onthul
lingen over advocaten en hoge ambte
naren die per adoptie ongeveer twin
tigduizend dollar in hun zak hebben
gestoken. Lieden met vuile handen
hebben anderen omgekocht om snel de
bewijzen voor hun misdaad te laten
vernietigen.
Gara de Nord, het grootste treinsta
tion in Boekarest, is een verzamel
plaats voor wat de Roemenen 'aurola-
ci' noemen. Kinderen die door gebruik
van verdovende middelen denken dat
ze een stralenkrans boven hun hoofd
hebben. Achter het treinstation, waar
een oude wagon vol afval ligt, zoeken
jongeren samen met de honden iets te
eten.
Met bevende zwarte handen en nagels,
houdt Marin (18) een plastic zak met
verfverdunner voor zijn mond. Terwijl
hij de damp inhaleert, draaien zijn
groene ogen rond. „Zo heb ik geen
honger, dorst, kou of slaap," zeg4 k]
Zijn huis is al twaalf jaar hier, tusse
de sporen. Hij herinnert zich zijn
der of moeder niet. Toen hij zes was,
hij bij Gara de Nord achtergelaten.
Na het middaguur stopt een busje aa
de achterkant van het station,
de stroom van de treinreizigers in, reS
nen tientallen verwaarloosde kinder
naar mannen die bij de bus soep;
brood uitdelen. Daartegenover, B'i
den op twee tramlijnen, zit een jot
met gespreide benen tussen het druk
verkeer verfverdunner in te ademffl
Geslagen
Ook in chique wijken schooien i
ren om een beetje aandacht. ïlopoj
niet ouder dan veertien of vijftien
loopt in Piata Dorobanti tussen
taxichauffeurs half bloot rond. J
haar mooie borsten nodigt ze de w
nen uit om voor een beetje gekb
haar te vrijen. Op haar gezici
armen zitten rode schrammen.
InM
ene oog zit bloed. „Mijn moeder
me geslagen en weggestuurd,' ve 1
het meisje.
Enkele meters verderop zwerft
leeftijdgenootje met een ba
borst. „Ik slaap in de portieken v®jj
flats. Elke nacht in een andere o®
de mensen wakker worden door
gehuil van mijn dochter," zegt ze
vraagt geld voor een PamPerA
mijn kindje poept, gooi ik ae
weg. Als ze plast, leg ik ze t
gebruik ik ze opnieuw. Thuis
met mijn baby niet meer i
Zij, zelf nog een kind, gee:
tertje oude thee uit een zuigM
verkeer raast aan haar voorbij
re uitlaatgassen stijgen op. M
lucht zal haar 'bloemetje' nau»'
groot worden.
DoorDomien Esselink
Doetinchem - Waar een te
lefoontje naar een broer al
jfflet toe kan leiden. Wil van
Deveren besluit broer Jan, de
oud-doelman van onder
®WPSV en het Nederlands
"al die in Dallas woont,
Weer eens te bellen om bij te
Praten. En hoort en passant
Gerard van der Lem en
ans Hoek daar met een
'eugdelftal van Ajax zijn ge
lest om deel te nemen aan
e Dallas Cup.
(Dat toernooi was eind
'aart"> zegt de in Doetin-
woonachtige Wil van
«veren, die zelf betaald
J bal speelde bij Sparta en
vong jaar nog actief was
scouting bij De Graaf-
aP- Uiteraard kwam ook
ent omst van de assis-
i Ün keePerstrainer van
;lax, dus óók van Louis van
'aal ter sprake,
fk vroeg natuurlijk ook of
nog iets gezegd hadden",
arv<% Wil van Beveren.
laan A^0e' 01b Ze §aan
'an Milan'' zegt Jan."
°n der Lem en Hoek zwe-
evenais Van Gaal tot
et if"6 als ^et waar
bJtc,ekomst betrof,
.ehho i wedicht gedacht
JbemWezijnm(feVere-
öWi j ver weS van
'et wei hier kunnen we
«welzeggen.
,lfLkent die lange", rea.
eert Wil
van Beveren, doe-
°P broer Jan, „die'zal
item! °m lieSen> want het
Seen PnSeert hem namelijk
Kaan ^oerwaarzenaar-
lrake bracht!» datikh6tter
c
d
h
n
c
ii
c
h
r<
ti
h
d
si
E
te
iï
g'
(r
u
A
re
Z
ki
