EEFJE
Kom in
actie deze
in Lourdes
zomer:
Zoontje gaf Ray Slijngaard doel in zijn leven
Surfpunkers Travoltas dromen van hit
Ingrid Bakermans uit Bavel hielp mensen in Lourdes. foto kees van dongen
Overweeg je deze zomer eens een keer
niet wekenlang te gaan sudderen op
het strand, maar wil je een vakantie
waarin je jezelf nuttig maakt, je iets
doet voor anderen en je in contact
komt met jongeren uit andere landen?
Dan is een alternatieve werkvakantie
misschien iets voor jou. De komende
weken doet Ragazzi je een paar ideeën
aan de hand. Vandaag: naar Lourdes.
Door Liesbeth Oeseburg
Ingrid Bakermans (19, studente Sociaal Peda
gogische Werk) uit Bavel verbleef vorige zo
mer een week in Lourdes om daar als vrijwil
liger te werken voor de Lourdesgroep Ne
derland. Deze Lourdesgroep bestaat uit jon
geren tussen de 18 en 25 jaar, die elk jaar in
mei en juli met de trein naar Lourdes gaan.
Ze helpen daar de zieken ('gasten') bij alles
wat er te doen is. Zo zorgen ze voor het ver
voer van de mensen in Lourdes, bijvoorbeeld
van het Accueil (het pelgrimsziekenhuis waar
de gasten verblijven) naar een van de ker
ken, het meelopen met de Lichtprocessie en
het vervoer naar de eetzaal.
Ingrid: „Ik had al zoveel positieve verhalen
over dit vrijwilligerswerk gehoord van mijn
zus en mijn nichten, dat ik nieuwsgierig was
geworden. Dus besloot ik de ruim driehon
derd gulden voor de treinreis en de kosten
voor eten en onderdak te betalen en mee te
gaan."
„Ik zat samen met zo'n dertig andere Neder
landse jongeren in een groep. We reden de
zieke en oude mensen de hele dag rond en
moesten ze vermaken. Veel sjouwen en du
wen van rolstoelen, maar ook hele bedden.
De gasten hoopten een zegen, een soort
hulp van God, te krijgen. Bij de grot zag je
krukken hangen van mensen die ze ineens
niet meer nodig hadden. Ik vind het moeilijk
te geloven dat er een wonder zou kunnen
gebeuren."
„Als je met een gast ging wandelen, had je
tijd voor het bespreken van persoonlijke din
gen met hem of haar. Soms schrok ik echt
van de ellende die ze meemaakten. Er waren
mensen met spierziektes, gehandicapten, be
jaarden. Één iemand, die al jaren meeging
naar Lourdes, zou voor het laatst meegaan
omdat ze niet lang meer zou leven. Die
vrouw schreef nog een brief om ons alle
maal te bedanken voor de goede zorgen.
Het afscheid was ontroerend. Alle gasten za
ten op een rijtje en bedankten ons. Ze had
den zoveel steun gehad aan die reis. Toen
had ik echt het gevoel dat ik iets voor die
mensen had betekend. Ik vind het belangrijk
om iets voor anderen te doen, dat zit ge
woon in me."
De hele reis bestaat niet alleen maar uit wer
ken. Tussendoor hebben de jongeren af en
toe tijd voor zichzelf. „De sfeer tijdens de
reis was geweldig. Ik had een goede band
met de gasten die ik vervoerde, maar vooral
ook met de andere vrijwilligers, 's Avonds
gingen we naar een soort café. Soms kwa
men we onder leiding van de pastorale me
dewerker bijeen en vertelden wat we die
dag had meegemaakt. Dat was leerzaam.
We discussieerden ook over God en het ge
loof. Ik ben wel katholiek, maar ik doe er
niets aan. Maar als je die verhalen over Lour
des hoort en je bent daar, dan kijk je toch
heel anders tegen het geloof aan. Je gaat je
afvragen of Hij misschien echt bestaat."
„Vroeger gingen er vooral mensen met een
kerkelijke achtergrond mee op werkvakantie
naar Lourdes. De jongeren zijn echter in de
loop van de jaren nogal veranderd," aldus
Peter Wijts, secretaris van de Lourdesgroep
Nederland. „Toch gaan er ieder jaar weer
meer jonge mensen mee. Afgelopen jaar
kwamen we op dik over de honderd vrijwilli
gers. Dat vind ik vandaag de dag vrij uniek.
Het is echt verbazingwekkend dat zoveel
jongens en meiden zich vrijwillig een week
de blubber willen werken voor een ander."
De secretaris benadrukt dat het naast licha
melijk vooral ook geestelijk zwaar werk is.
„Ze komen soms met zaken terug waar ze
niet mee om kunnen gaan. Sommige ernstig
zieke mensen willen allerlei ervaringen kwijt
aan de mensen die de rolstoelen duwen. Bij
sommigen in de vrijwilligersgroep komt het
een en ander los. In deze week wordt dan
ook veel gepraat maar gelukkig ook gela
chen."
„Mijn vriendinnen begrepen niet zo goed
wat ik nou zo nodig in Lourdes moest
doen," merkt Ingrid op. „Ze hoorden de
naam Lourdes vallen en dachten gelijk aan
bidden en zwaargelovige mensen. Ik ben
niet supergelovig maar ik help gewoon
graag mensen. Ik vergeet nooit hoe dank
baar die mensen waren."
Wie meer wil weten over de
Lourdesgroep Nederland, kan bellen
met de secretaris van de Lourdesgroep
Nederland, Peter Wijts. Zijn nummer is:
0113-232407.
Volgende week een gesprek met de
Duitse Nina die twee weken in
Frankrijk op werkvakantie was voor de
mensenrechtenbeweging ATD-Vierde
Wereld.
Door Marjolein Rotsteeg
De eerste solo-single van rapper Ray Slijngaard Three
times a day verschijnt een jaar na de split van 2Unlimi-
ted. In het afgelopen jaar is veel gebeurd.
Ray werd vader van een zoon, Rayvano. Hij kapte met
Raymar Records en zijn compagnon Marvin Tholen. Zijn
nieuwe platenmaatschappij vernoemde hij naar zijn
zoon. Voor Versace iiep hij zijn eerste modeshow als
model. Jean-Paul Gaultier heeft hem ook al gevraagd.
Een groot deel van het jaar bracht hij door in The Sta
tes om zijn solo-album op te nemen dat later dit jaar
uitkomt...
Met Three times a day gaat Ray op de R&B-tour. R&B
was al langer een grote liefde van hem. „Qua produ
cers zijn Babyface en Teddy Riley de
top," vertelt Ray. „Ik heb ze
allebei onlangs ontmoet
in LA bij de uitreiking van
i 4 The Soul Train Awards. Ze
TPmi> zjjn heel re-
jw
laxed. Het laatste jaar heb ik in Amerika met veel ver
schillende mensen gewerkt. Ik vind de hele American
music-scene helemaal te gek."
Waf doe je dan nog in Nederland
„Nederland is toch mijn land. En Monaco natuurlijk,
maar daar ben ik heel weinig."
Dat is vanwege de belasting?
„Ja, zoiets. En voor het mooie weer. Monaco is ook lek
ker dichtbij, anderhalf tot twee uur vliegen. LA is tien
uur vliegen. Het is wel een droom van me om daar la
ter iets te gaan zoeken."
Wat heeft LA dat Nederland niet heeft?
„Veel meer glitter glamour. In LA zijn er niet veel
mensen die me herkennen, omdat 2Unlimited nooit
echt is doorgebroken in Amerika. Heel veel zwarte
mensen daar zijn goed bezig. Ze werken samen en zet
ten met elkaar bedrijven op. Die samenwerking mis
ik hier een beetje. In Nederland heb je toch
meer onderlinge jaloezie. Natuurlijk heb je
in Amerika ook gangs en alles. Dat is de
keerzijde. Maar in de music-scene hebben
ze wel respect voor elkaar en proberen
ze samen dingen op te zetten. Babyface doet wat met
L.L. Cool J en Jody Watley. Hier begint het een beetje,
zoals Trijntje Oosterhuis met Marco Borsato en Anita
Doth met René Froger."
Hoe kijk je nu terug op 2Unlimited?
„Ik heb er nog steeds geen moment spijt van gehad. En
niet alleen omdat ik er goed geld mee heb verdiend. Ik
heb gewoon veel geleerd en gezien. Door de fouten
en de goede dingen uit het 2Uniimited-verleden kan ik
nu mijn hele solo-project zelf doen vanuit mijn eigen
platenmaatschappij."
Wat waren de foute en goede dingen
„Goed waren het succes, het performen en dat veel
mensen je als artiest waarderen. Minder leuk was de
manier waarop de producer ons heeft behandeld. Het
heeft ons pijn gedaan dat hij ons niet echt waardeerde.
Eigenlijk wilden Anita en ik doorgaan met 2Unlimited,
maar hij wilde ons in niks tegemoetkomen. Ik ben op
mijn achttiende begonnen. Toen wist ik niks van con
tracten. Nu stel ik ze zelf op. 2Unlimited achtervolgde,
en doet dat nog steeds, me overal, dus
daar mocht wel wat tegenover
staan. De echte reden voor de
breakup is dus niet iets tussen
Ray Slijngaard gaat op de R&B-toer.
foto rayvano records
ons onderling geweest. Anita wilde wel verder met
dance en ik met R&B. Toen hebben we besloten ieder
onze eigen kant op te gaan. Ik ben nog een paar keer
met haar wat gaan drinken in de stad, maar nu zien
we elkaar niet meer."
Wat is er met Raymar Productions (oa. TOF, Deams) ge
beurd?
„Ik heb Marvin (Tholen-mr) een kans gegeven, omdat
hij een heel goede vriend van me was, maar hij kon die
functie niet waarmaken. Toen zijn we ermee gestopt.
Hij is weer meer de artiestenkant opgegaan en ik heb
een nieuw team mensen om me heen gezet. Nu is het
Rayvano Records. Sinds kort heb ik ook mijn eigen stu
dio, de X-Rayted Studios in Amsterdam, waar we veel
dingen voorbereiden, ook R&B voor Amerika. In The
States zijn ze helemaal weg van Europese artiesten; die
klinken toch weer even iets anders."
Waar droom je nog van?
„Dat het succes doorgaat. Niet eens zozeer het geld.
Succes is gewoon een kick: de aandacht, het optreden,
het travelen, het hele circus. Daaraan raak je best ver
slaafd. Mijn droom is doorbreken in Amerika."
Wat is er voor jou zoal veranderd door de komst van je
zoon Rayvano?
„Het heeft een soort rust in mijn leven gebracht. Toen
2Unlimited uit elkaar ging, was het een hectische tijd.
Het was toch effe wennen en effe bijten. De manier
waarop alles ging was niet helemaal oke. Ik ben twee
maanden naar Amerika geweest om even helemaal
weg te zijn. Toen ik eenmaal in de studio zat en een
beetje kon leven met mijn zoontje, kwam ik weer tot
mezelf. Die rust in mijn leven had ik gewoon nodig.
Vijfjaar lang was het een gekkenhuis. Leef maar en
'go for it'. Nu heb ik een doel. Alles is meer gecoördi
neerd en georganiseerd. Ik ga niet meer echt stappen
met vrienden. Als ik uitga, vraag ik me in een club vaak
af wat ik er doe. Ik had ook lekker thuis kunnen zittem
met mijn zoontje."
De Tilburgse punkband de Travoltas in het Willem Il-stadion.
foto kees van dongen
Door Bas Timmers
Wie droomt nooit eens van een zonnig strand in Mexico,
waar je lekker kunt surfen? De Travoltas doen dat in elk
geval wel. Baja California heet het tweede album van het
Tilburgse vijftal. Klonken ze op de eerste plaat nog wat
puberaal, muziektijdschrift Oor durft de groep nu zelfs
'een punkband van internationale allure' te noemen.
Met die kwalificatie zijn de Travoltas het gedeeltelijk eens,
aldus zanger Perry Leenhouts (24). „We maken muziek van
Europees niveau, ook op technisch gebied. Maar we be
schouwen ons niet als een punkband. We werken met heel
sterke melodieën en zanglijnen."
Wie de muziek van de band hoort, kan echter niet om de
invloeden van de Ramones of Bad Religion heen. „Dat zijn
inderdaad de enige punkbands waar we nog naar luiste
ren. Bands als NoFX of Lagwagon doen niets nieuws. De
meeste van die groepen lijken ontzettend veel op elkaar."
De 23-jarige gitarist Vincent Koreman vult aan: „Met Baja
California voegen wij iets extra's toe, namelijk sterke zang-
lijnen en koortjes. Dat komt vooral omdat we luisteren
naar bands als de Beach Boys, Weezer en Nada Surf."
Het etiket 'puberale punk' zal de groep echter nog wel
een tijdje met zich mee dragen. De heren waagden het
ooit eens om in echte seventies glitterpakken het podium
te betreden, maar dat was volgens de zanger niet echt een
succes. „We hebben dat twee keer gedaan. Het publiek
stond perplex, wist niet wat er gebeurde. Daardoor kregen
we een puberaal imago, ook omdat de teksten dat waren.
Op den duur zal dat etiket wel verdwijnen."
Op het nieuwe album staan weinig diepzinnige onderwer
pen als trucks, surfen en, uiteraard, vrouwen centraal.
Maar de teksten zijn in elk geval volwassener dan de door
seks gedomineerde eerste plaat Kill! Kill! Kill! Sex! Sex!
Sex!. „Ik schrijf in principe over mijn eigen ervaringen, en
over dromen die ik heb. In het Engels gaat dat makkelij
ker, in het Nederlands klinkt het meestal niet." Koreman:
„Neem nou Van Dik Hout, die zingen 'Nu doet het pijn'.
Hou toch op man, dat doe je toch niet. Boudewijn de
Groot kan het wel, die ontstijgt de Nederlandse taal. Maar
ja, De Groot is beter dan het gros van de Nederlandse
bands."
Zelfverzekerdheid kun je het tweetal niet ontzeggen. Ze
zijn overtuigd van hun mogelijkheden. Ze zijn de leiders
van de band. Ze studeren niet meer, hun leven staat in het
teken van de Travoltas. „We praten de hele.dag over de
muziek, over organisatorische dingen, noem maar op. Al
les wat we doen plannen we. Het toffe is dat we de doe
len, die we ons bij elk album stellen, bereiken. Met Baja
California wilden we een single op de radio krijgen, veel
buiten Brabant spelen en een grootse cd-presentatie doen.
Dat is allemaal ai gelukt. Die presentatie was daarom een
van de mooiste dagen uit mijn leven," vertelt de gitarist.
Het laatste jaar braken meerdere bands uit Midden-Bra
bant door: Brotherhood Foundation, Undeclinable Ambus
cade, Green Lizard, en eerder al City Pig Unit. Die bands
trekken veel met elkaar op. De Travoltas moeten daar niet
veel van hebben. Leenhouts: „Het is een kliekje, wij vallen
daarbuiten. Die mensen moeten elkaar allemaal aardig
vinden, ze vinden eikaars muziek allemaal goed. Zolang er
een beetje gitaar in zit en het is hard dan vinden ze het al
best. Terwijl ik de meeste van die bands muzikaal klote
vind. ik vraag me vaak af of zij geen eigen mening heb
ben. Die mensen vinden zich ook vaak belangrijk. Onzin,
wij zijn ook niet belangrijk, wij zijn er nog lang niet. Al
leen met de Undeclinable Ambuscade kunnen we goed
opschieten, die zijn nog zichzelf."
De zanger en gitarist richtten de band acht jaar geleden
op. Tot een jaar geleden deed Leenhouts zowel de zang
ais de drums. Maar die combinatie was volgens hem niet
ideaal. „Met een echte frontman is de uitstraling op het
podium beter. Ik kan me beter bewegen, kan beter con
tact leggen met het publiek en zing nu makkelijker en be
ter."
De bezetting wisselde in de loop van de tijd regelmatig.
Bassist Eric van Vugt (22), net als het tweetal afkomstig uit
Dongen, kwam de band in 1994 versterken. De 22-jarige
Martijn Smits zit nu achter de drumkit. En gitarist Jasper
van den Dobbelsteen (23) maakt sinds drie weken deel uit
van de formatie.
De uitbreiding is noodzakelijk om de muzikale koers wat
te kunnen verleggen. „Het is een evolutie, langzaam ga je
een bepaalde richting op. Je rust nooit op je lauweren,
ook niet als je net een cd opgenomen hebt, We zijn nu
weer met nieuw werk bezig. Dat zal wat melodieuzer wor
den, het tempo zal wat naar beneden gaan," aldus gitarist
Koreman.
Het vijftal is op zoek naar erkenning. En daan/oor is bijna
geen moeite ze te veel. Leenhouts heeft er bijvoorbeeld
geen problemen mee om in zee te gaan met een grote
platenfirma. De zanger daarover: „We willen dat onze mu
ziek door iedereen te horen is. Een top 40-hit zou mooi
zijn. Voor een alternatieve band als de onze is het immers
veel moeilijker om een hit te scoren. En het is voor velen
toch een graadmeter. Bovendien passen we onze muziek
niet aan om een hit te scoren."
De groep is ook in onderhandeling met Mojo. De concert
promotor krijgt veel kritiek omdat ze in Nederland een
monopoliepositie heeft, zeker in het clubcircuit. „Veel
mensen zeiken over Mojo, maar ze kunnen wel dingen re
gelen. Ze hebben de sleutel tot grotere optredens. Bands
als de Heideroosjes en de Undeclinable Ambuscade heb
ben ook een contract met hen."
De Travoltas speelden in het voorprogramma van onder
meer SNFU en Madball. Voor de komende maanden is de
band al voor tientallen optredens geboekt. De groep is
present op het skatefestival op Dynamo Open Air. Low
lands is bijna zeker. In de zomermaanden is het de bedoe
ling dat het vijftal een tour door Duitsland, Frankrijk en
België gaat doen. „Dat zal twee of drie maanden duren.
Het wordt wel improviseren, het Hilton kunnen we immers
niet betalen. Maar dat houdt het spannend."
wentelteefje)
j- d e L c J. e r> '9*
8
eindredactie: paul verlinden reacties: vind ie jezelf heel interessant, heb je een goed idee of wil je gewoon je gal spuwen? schrijf of bel naar: ragazzi, postbus 3229, 4800 mb breda. telefoon: 076-5312379.
nno sio-p OZ33
8 3 ?s-S sSji S-'S-e?
ci 3 ps sr STg-"' 5T I'
8 -3 »|-jc 3 s
l 1 8 ftftf
S 3 f 3 rr -g-
