DE STEM
Koelman speelt niet de dictator
Wenen rond 1900: broedplaats van sensuele estheten
Godzilla-schepper
Tanaka overleden
Joni Mitchell vindt
na 32 jaar
haar dochter terug
'Zondag in Stijl'
over Renaissance
Angelique Mulder in
hoofdrol in
'eigen' fluitconcert
Straatmuzikant nu concertmeester van het Concertgebouworkest
C4
J "en zich in pompeuze overdaad
|en oppervlakkige weelde die zij
?or conservatieve kunstenaars, ar-
ecten en vormgevers van
[Sprookjesachtige glans lieten voor-
Bien.
D1
'RIL 1997
f 15 en 17-17.15 uur
zo mogelijk voor
Waarde en R}j.
lan vrijd. 18.00 u. tot
u. dokter A. Con-
I 501444. Spreekuur
|evallen 11.00-11.15
jO-17.15 uur. Bood-
Imogelijk voor 10.00
Kloosterzande
u. tot maand. 8 u
fcr Burg, Cloosterstr!
a zande, tel. 0114.
lekuur spoedgevallen
|u, Groenendijk 52,
's Heer Arendsker-
TP en Wolphaartsdijk
k van de artsen Har-
pi, Aarnoutse en v.d
pan vrijd. 17.30 u. tot
waargenomen door
[Driel, Vermetstr. 23,
Indskerke, tel. 0113-
bdschappen tussen 9
e, Koewacht en St.-
_Van vrijd. 17 u. tót
Hokter Roks en dokter
Ihelminaln. 13, Hulst
J313131. Spreekuur
In za en zo 11 en 17 u.
Iraktijkadres.
|t en Westdorpe - Van
pt maand. 8 u. dokter
Europaln. 49, Sas van
0115-452525. Visites
J-10 u. Spreekuur uit-
S>r spoedgevallen: zat.
■r op Bolwerk Oranje 2.
jiihppine en Hoek -
llongsma, Julianastr. 2
1)115-441356. Spreek-
fvallen zat. en zond.
Van zat. 8 uur tot
dokter J. Waringa,
bf 3B, tel. 0115-
|n zond. 8 uur tot
dokter H. Nijsten en
Jiiderbaan, Anna Bijn-
■0115-612324. Spreek-
fevallen zat. en zond.
Uur.
idijke
CBLOMRIT - De
bmrit, de opening
Reeuwse seizoen van
.Ïeeuws-Vlaamse Au-
Jub, is niet zoals eer-
week aangekondigd
laar zondag,
ïaf 13.30 uur worden
ten in hotel-brasserie
Hoop als Vervaet.
1 nu in de strijd tegen
Ie gewikkeld en staan
slijk onderaan. De 2-
an V&V houdt in dat
steeds kans heeft op
Éoenschap in de eerste
De vraag is wie lost
(huur af in de eerste
kV of Aster 1.
KEN
psse A: CIS-Broomehe-
-15, 16-14, 4-12), Dow
b-3 (6-15, 6-15, 11-13),
|annenschuur 3-0 (15-4,
Il6).
;sse B: De Hoop-Aster 1
113-15,11-1), De Pooter-
■2-1 (15-9, 12-15, 14-12),
laet 2-0 (15-12, 15-11).
klasse A: Echo/Audio-
10 (15-13, 17-15), Beldo-
1(4-15, 10-15, 6-13), Del-
12-1(15-13,7-15, 8-4).
plasse B: Dees 2-Voor-
(8-15, 8-15), Gemeente
1-3 (reglementair), Tevo-
2 1-2 (5-15, 15-10, 6-
Jsse A: A&A 2-Foaks 4 1-
18-15, 2-10), Cijsouw-W
Te 1-2 (15-13, 4-15, 7-15).
[isse B: JTA-Dow 3 2-1
-3, 7-9), B&S-URS 2-1
-15, 14-9).
STANDEN
asse A: Dees 1 10-27,
:mle 10-20, CIS 9-18, Fo-
Dow 1 9-11, A&A 1 8-
schuur 9-1.
asse B: Aster 1 10-22,
De Pooter 9-14, PSOVZ
roaks 2 8-10, De Hoop 9-
t 9-9.
lasse A: Neelemans 9-22,
10-19, Echo/Audio-9-14,
14, NHI 9-14, Beldo 9-9,
lasse B: Voorwaarts 10-
e 10-20, V&SH 9-15, PS-
1-11, Gemeente 1 9-11»
9, Deltan 2 9-8.
isse A: W Philippine 9-
1 9-21, Cijsouw 9-14, Fo-
3, VC Schelde 9-11, Ha-
8-8, Scheldesport 9-4.
asse B: JTA 8-23, Dow 3
3 10-15, Aster 2 9-12, Fo-
B&S 9-7, Gemeente 2 9-
ioenschappen
lvoetbal
g - Op het sportcom-
de SV Oostburg aan
iw Veltersweg worden
de West-Zeeuws-
voetbalkampioen-
n voor basisscholen af-
Het is voor de 47e
dit toernooi gehouden
ator Vic de Ruysseher
rer belangstelling niet
n, want 23 jongenself-
118 meisjeszeventallen
zich aangemeld. Bij de
is het aantal gelijk aan
vorig jaar, bij de meis-
er drie teams meer. De
rer weet zich bij de or-
ie gesteund door Harold
de SV Oostburg. De
|g van dit toernooi is
uur. De kampioenen
n zich voor de Zeeuwse
enschappen, die op een
tijdstip worden af ge-
Gids
[ooor Mick Salet
Rudolf Koelman opent zijn
[vioolkoffer. In de klep zit-
Itenkleurenkiekjes van zijn
anderen. Sebastian en To
bias. Twee kleuters met
(een viool in hun handen.
De violist pakt zijn instru-
nent. Een antieke Italiaan
jvan een half miljoen gul
den. Dan wijst hij met de
[strijkstok naar zijn zoon
tjes. „Ze hebben alle twee
leen viool, maar op het mo-
nent drummen ze het
liefst."
Kudolf Koelman, 38 jaar, is de
hieuwe concertmeester van het
Koninklijk Concertgebouwor
kest. Sinds een maand zit hij aan
tie eerste lessenaar. Op de stoel
Laar het publiek jaren Jaap van
[Zweden of Viktor Liberman zag
feitten.
Wanneer kreeg u zelf voor 't eerst
leen viool in handen
|„Ik denk dat ik drie of vier was.
Öp de zolder van mijn oma vond
|ik een viool in een koffer. Die
had mijn opa ooit op een rom
melmarkt gekocht. Ik vond het
rreselijk interessant om die
ïreemde koffer open te maken,
:de viool eruit te pakken en op de
[snaren te tokkelen.
■„Thuis hadden we één plaat met
[vioolmuziek. Mendelssohn op de
|ene kant en Bruch op de andere,
i luisterde naar die muziek en
[dacht: 'dat kan ik ook.' Een raar
(idee voor een jongetje dat nog
pet eens wist hoe je een viool
pst moet houden. Ik kan het ook
[niet verklaren. Je zou bijna aan
(reïncarnatie denken."
|„Vanaf dat moment heb ik mijn
[ouders gek gezeurd om vioolles.
Ze wisten niet goed wat ze moes
ten doen. Tot ze in de krant iets
[lazen over Jan Bor, de kunst-
Ischilder en violist, die zijn vijf
jzonen zelf viool had leren spelen.
Zou hij mij misschien ook les
willen geven? Mijn ouders maak-
[ten een afspraak. Jan Bor bekeek
mijn handen en zei dat hij het
wel een half jaar wilde proberen,
'dgauw bleek dat ik talent had.
Had u dat van uw ouders
lik weet niet. Mijn moeder
[speelde een beetje piano, mijn
[vader hield van zang, maar ver
der niet. Het waren ook niet mijn
[ouders die vonden dat ik viool
moest spelen. Ik wilde dat zelf.
c was zes en wilde niets liever
idan vioolles."
j „Jan Bor leerde me niet alleen de
techniek, maar bracht me vooral
|ook de liefde voor het instrument
bij.»
|Wat maakt de viool zo aantrek
kelijk? De overeenkomst met de
menselijke stem?
LDat geloof ik zeker. Dat stem-
jgeluid is heel indringend. Mijn
[leraar Bor was al een enorme fan
Rudolf Koelman met zijn Pressenda: „Het publiek op straat is eerlijker. Mensen die het mooi vin
den, blijven staan. Mensen die het niet mooi vinden, lopen door.foto willem middelkoop
van Heifetz en Kreisler, violisten
die echt konden zingen met hun
instrument. Het geluid van Ja-
scha Heifetz, die later ook mijn
leraar werd, is het geluid dat ik
altijd bij me draag. Dan heb ik
het niet over zijn interpretatie,
maar over zijn zuivere klank.
Dat geluid zingt in mij."
Vond u het als kind niet verve
lend om elke dag te moeten stu
deren?
„Natuurlijk had ik er wel eens
moeite mee. Dat is normaal.
Maar over het algemeen deed ik
het met plezier. Dat heeft ook
met talent te maken. De één
moet er veel harder voor werken
dan de ander. Voor mij was het
voldoende om twee a tweeënhalf
uur per dag te studeren. Veel
meer kon ook niet, want ik had
natuurlijk gewoon mijn school.
Bovendien moest er ook nog tijd
overblijven om andere dingen te
doen. Voetballen en zo. Daar
zorgden mijn ouders wel voor."
„Maar ik vond dat studeren
nooit zo'n probleem. Ook niet
toen ik op het conservatorium
zat en les van Herman Krebbers
kreeg. Ik vond het studeren juist
een uitdaging. Dan was ik bij
voorbeeld naar een concert ge
weest waar ik het vioolconcert
van Tsjaikovsky had gehoord.
Daar was ik helemaal wég van.
Nou, als je dat vioolconcert dan
mag studeren, ben je gewoon
blij. Dat doe je niet omdat het
moet, dat doe je omdat je het
leuk vindt."
Wat was de kracht van Krebbers
als leraar?
„Krebbers lette erg op de strijk-
techniek en op schoon vioolspel.
Dat wil zeggen: zuiver en zonder
bijgeluiden. Ik had al een goede
techniek toen ik bij Krebbers
kwam. Daardoor kon ik bij hem,
snel en gedegen, een ongelooflijk
repertoire opbouwen. Herman
Krebbers concentreerde zich
enorm op repertoire. Niet op
toonladders en etudes, maar op
sonates en vioolconcerten. In zes
jaar tijd hebben we iets van vijf
tig vioolconcerten gedaan."
Was er competitie tussen leerlin
gen onderling?
„Ja, er was altijd wel sprake van
een gezonde competitie. Bijvoor
beeld tussen de klassen van Her
man Krebbers en Davina van
Wely. Ik was leerling van de een,
Jaap van Zweden van de ander.
Als we dan eens samen moesten
spelen, werden we druk vergele
ken."
Wie was er beter
„Ik vond hem in muzikaal op
zicht beter, maar ik was tech
nisch beter ontwikkeld. Maar
dan heb ik het over vijfentwintig
jaar geleden, hè, ik denk dat we
elkaar in de tussentijd wel iets
meer genaderd zijn."
Jaap van Zweden werd op z'n ne
gentiende concertmeester bij het
Concertgebouworkest; u kwam
hier niet aan de bak. Hoe kwam
dat?
„Ik ben naar Amerika gegaan om
les van Heifetz te krijgen. Toen
ik na drieënhalf jaar terugkwam,
was iedereen me vergeten. Mijn
vader heeft toen twee recitals ge
organiseerd, maar de manier
waarop hij dat deed, sloeg niet
zo aan. Mijn vader was reclame
ontwerper van beroep en deed
het op een heel Amerikaanse ma
nier. Met veel tamtam in de stad:
Rudolf Koelman is terug! Dat
zinde het publiek niet."
„Achteraf vind ik het niet slecht
dat het zo is gelopen. Daardoor
heb ik me op een andere manier
kunnen ontwikkelen. Ik heb
moeten vechten om te overleven
en als dat lukt, geeft dat een
goed gevoel."
U trok naar Zwitserland waar u
als straatmuzikant werkte.
„Ja, ik heb anderhalf jaar op
straat gespeeld. Dat was mijn
werk. Daar leefde ik van. Ik
haalde zo'n honderdvijftig gul
den per uur op. Als ik zag dat er
genoeg geld in mijn koffer zat,
stopte ik."
Wat was het grote verschil met
een optreden in een zaal?
„Het publiek op straat is eerlij
ker. Mensen die het mooi vinden,
blijven staan. Mensen die het
niet mooi vinden, lopen door.
„Ik vond het leuk om op straat te
spelen. Alleen, ik studeerde niet
meer. Na een tijdje speel je na
melijk steeds hetzelfde, omdat je
bent gebonden aan solorepertoi
re. De Chaconne van Bach, de
Caprices van Paganini, de Zigeu-
nerweisen van De Sarasate. Din
gen die de mensen aanspreken.
Je moet steeds vuurwerk leve
ren."
„Prachtig, maar op een gegeven
moment dacht ik: 'dit kan ik niet
■Door Angelique Spaninks
1 Hs' laboratorium van de onder
ling van de wereld'. Zo noemde de
Ijournalist en criticus Karl Kraus
pijn woonplaats Wenen rond de vo-
r*ge eeuwwisseling. De decadentie
tan het fin-de-siècle vierde hier dan
ink hoogtij. De machthebbers en
«industriëlen van de K&K, of
wel keizerlijk en koninklijke dub-
monarchie Oostenrijk-Hongarij e
'en t,entoonsleUing Wenen 1900, portret
interieur die momenteel de hele der-
van het Van Goghmuseum in-
(stbegint met enkele van deze kun-
lin HaarS Van oube siemPeli werkend
Ju ,e stilI van het Historisme. De be
ls*.!; ,en beruchtste is de schilder
Hans Makart.
C *in bombastische levenstijl
Iteii? uh in Portretten met al te flat-
Ide v correcties en uiterst gedetailleer-
L;an.M en praal zwangere interi-
L ringen, waarvan er enkele in
[linokabinet van de tentoonstel-
I verzameld zijn.
Makarts ontwerp voor de decoratie van
de slaapkamer van keizerin Sissi bij
voorbeeld uit 1882 - met guirlandes,
beelden, schilderijen en vele meters ge
drapeerd rood fluweel - en zijn in 1875
gemaakte portret van de gevierde actri
ce Charlotte Wolter, opgedirkt en klas
siek poserend ais de oude Romeinse kei
zerin Messalina.
Onder invloed van toenemende sociale
onrust en dreiging keerden jonge Ween-
se kunstenaars zich af van het dienend
historisme van Makart en zijn tijdgeno
ten. Niet in een klap maar in enkele on
omkeerbare schokgolven maakte de
kunst zich vrij, eerst om zich volledig in
dromerige esthetiek en allesomvattende
Gesamtkunst te verliezen, vervolgens
om de krochten van de menselijke ziel
en het onderbewuste uit spitten, terrei
nen waarin ook stadgenoot Freud on
vermoeibaar grasduinde.
De eerste groep jonge kunstenaars, on
der leiding van Gustav Klimt, die zich
in 1897 van het Weens historisme dis
tantieerde noemde zich Secession, af
splitsing. Zij wilden de kunst vernieu
wen, zonder precies te definiëren hoe.
Sommige van hen, waaronder Rudolf
Jettmar, verdiepten zich in het symbo
lisme, anderen, bijvoorbeeld Max Kur-
zweil, maakten zich de impressionisti
sche toets eigen. Klimt zelf specialiseer
de zich in portretten, waarbij de kle
ding van de geportretteerde steeds meer
Het tweede portret van Adèle Bloch-
Bauer schilderde Gustav Klimt in
1912. Typisch voor Klimt is de wijze
waarop het patroon van de mantel op
gaat in dat van de achtergrond.
vergroeide met het decor, waarin zij -
want Klimt schilderde voornamelijk de
steeds zelfbewuster vrouwen van ge
goede burgers - zich bevond. Gezamen
lijk ontwikkelden de Secessionskunste-
naars een meer modern decoratieve stijl
die tegenwoordig als Wiener Jugenstil
bekend staat.
Enkele jaren na de Secession van schil
ders en beeldhouwers, verenigde zich
ook een groep jonge architecten en ont
werpers, waaronder Josef Hoffmann en
Koloman Moser. Zij noemden zich de
Wiener Werkstatte. Naar het voorbeeld
van de Engelse Arts Crafts-beweging
hoopten zij door het artistiek verant
woord ontwerpen van praktisch en alle
daags gebruiksgoed de gewone mens te
verheffen.
Voorop stond gebruiksgemak; ornament
werd hooguit nog terughoudend toege
past. Een vitrine vol strak vormgegeven
tafelzilver en diverse fraaie stoelen, on
der meer de wonderlijke Sitzmachine
die Hoffmann in 1905 ontwierp, geven
een idee van de ingrijpende verandering
in het Weense wonen rond de eeuwwis
seling. De brave interieurschilderijen
van Carl Moll kleuren dit beeld verder
in.
De defintieve omslag van oude naar
nieuwe kunst komt tot slot met de
Weense Kunstschau van 1908 - ook al
werd deze georganiseerd om het idealis
me van de vroege Secession te doen her
leven. Zowel de oude kunst als het pa
radijselijke streven van de Secessions-
kunstenaars krijgen een oorvijg van de
I I
VRIJDAG 4 APRIL 1997
tot mijn tachtigste blijven doen.'
Ik heb nog een half jaar gepro
beerd in Nederland aan de bak te
komen. Ik schreef orkesten met
de vraag of ik solo kon spelen. Ik
had een mapje gemaakt, met fo
to's en informatie over mezelf, en
schreef er een beleefd briefje bij.
Of ze me niet eens wilden enga
geren. Maar ik kreeg geen ant
woord. Geen enkele reactie."
Stemde dat bitter of maakte het
u bescheiden?
„Op dat moment stemde het me
bitter. Ik heb vier maanden een
uitkering gehad, maar dat was
niets voor mij. Het maakte me
depressief. Vooral toen ze me
vertelden dat ik me maar moest
laten omscholen. Ongelooflijk.
Toen dacht ik: 'ik ga hier weg en
zoek ergens anders een baan.' Ik
heb geschreven op een adverten
tie in Feldkirch, deed auditie,
won, en ben daar les gaan geven.
Na een paar jaar kreeg ik een
baan in Winterthur aangeboden.
Om les te geven aan de Musik-
hochschule. Ik woon nu al weer
zo'n zeven jaar in Winterthur.
Met mijn vrouw en twee kinde
ren. In een huis aan de rand van
het bos. Voorlopig blijven we
daar ook wonen."
Een concertmeester moet niet al
leen een voortreffelijk violist
zijn, maar is ook aanvoerder en
woordvoerder van het orkest.
Volgens uw voorganger Herman
Krebbers moet een concertmees
ter daarom ook een diplomaat
met dictatoriale trekjes zijn.
Bent u dat?
„Ik ben geen dictator. Ik denk
ook niet dat het nodig is om dic
tatoriale trekjes te hebben. Als
ik echt het idee heb: 'zo moet
het', dan probeer ik een ander
wel te overtuigen, maar ik heb
geleerd dat veel dingen op ver
schillende manieren kunnen."
Vertel eens wat over uw viool.
„Het is een Pressenda. Die heb ik
destijds voor honderdvijftigdui
zend gulden gekocht, maar hij is
nu wel een half miljoen waard.
Het instrument is honderdzeven
tig jaar oud en verkeert in per
fecte staat. Maar wat ik persoon
lijk het belangrijkst vind: de vi
ool heeft een prachtige klank."
Stoort het u als mensen tijdens
een concert kuchen of hun keel
schrapen?
„Nou, laatst maakte ik het mee
dat iemand precies kuchte op de
laatste maat van een symfonie
van Sjostakovitsj. Dat was wel
storend. Maar ja, als je dat stuk
niet kent, dan denk je misschien:
'het kan nog wel een half uur du
ren, dus kuch ik nu maar.' Dan is
het natuurlijk heel jammer als
dat precies op dat éne moment is
dat het juist doodstil moet zijn.
Maar ik neem dat mensen niet
kwalijk. Het is soms best begrij
pelijk dat mensen even moeten
kuchen."
Tokyo (ap) - De Japanse filmproducent Tomoyuki Tanaka is
woens'dag op 86-jarige leeftijd overleden. Tanaka werd vooral
bekend met monsterfilms en vestigde zijn naam door de gi
gantische hagedis Godzilla op het witte doek te brengen.
Tanaka produceerde of werkte
mee aan 221 films. In 1954
maakte hij de eerste Godzilla-
film, waarbij de hagedis uit zijn
slaap werd gewekt door atoom-
proeven in de Stille Zuidzee. In
Japan was Godzilla bekend als
Gojira, een samentrekking van
gorilla en kujira, het Japanse
woord voor walvis. Koichi Ka-
wakita, regisseur voor speciale
effecten, noemde Tanaka een
van de 'grootste vernieuwers' in
het monstergenre.
De laatste film waaraan Tanaka
werkte was Godzilla vs. Des
troyer. De film dateert van 1995.
In totaal zijn er 22 Godzilla-
films gemaakt. Volgens filmcri
tici vormde het karakter van
Godzilla door de jaren heen een
afspiegeling van de ontwikkelin
gen binnen de Japanse maat
schappij.
Hoewel het leek alsof Godzilla in
de laatste film werd gedood, is
het niet uitgesloten dat het mon
ster in een volgende film weer
tot leven zal komen, aldus bron
nen in Japan.
Calgary (ap) - De Canadese zangeres Joni Mitchell heeft on
langs haar dochter teruggevonden, die ze 32 jaar geleden direct
na de geboorte afstond ter adoptie. Dat heeft Mitchells vader,
Bill Anderson, woensdag bekendgemaakt.
De 56-jarige Mitchell, die werd
geboren als Roberta Joan Ander*
son, kreeg haar enige kind in
1965 toen ze aan de kunstacade
mie in Calgary studeerde. De
zangeres zag haar dochter na
haar te hebben afgestaan nooit
meer. Tot onlangs. Ook de vader,
de fotograaf Brad McMath, had
geen contact met het kind, dat
opgroeide in Toronto. Mitchell
vertelde haar ouders pas ruim
twee jaar na de geboorte van
haar dochter dat ze een kind
had.
Volgens Anderson, die begin vo
rige week hoorde dat zijn klein
dochter was opgespoord, blijken
moeder en dochter .geruirpe tijd
naar elkaar op zoek te zijn ge*
weest. „We hebben foto's gezien
en je ziet gelijkenissen", zei hij.
Een woordvoerder van Mitchells
platenmaatschappij, Reprise, zei
dat de in Los Angeles woonach-
Joni Mitchell
foto cbs
tige zangeres later deze week
zelf met een verklaring zal ko
men.
Van onze verslaggever
Breda - Op het Kasteel van Breda vindt op zondag 13 april de
eerste Zondag in Stijl plaats, een initiatief van de Stichting
ARTchitecture in Breda.
De Zondagen in Stijl zullen ach
tereenvolgens behandelen Re
naissance, Barok, Romantiek, Fin
de Siècle, International Style,
poptijdperk. Iedere zondag wordt
op een passende locatie gehou
den.
Tijdens de eerste zondag wordt
de Renaissance als stijlperiode
behandeld. Dat gebeurt aan de
hand van lezingen door deskun
digen en een concert. De lezingen
zullen een beeld geven van de
verschijningsvorm van architec
tuur en kunstnijverheid in de Re
naissance.
De Zondag in Stijl duurt van
09.45 uur tot 16.00 uur. De kosten
voor de dag bedragen 75, waar
bij inbegrepen een lunch, koffie
en thee. Voor aanmelding: 076
561 47 48.
jonge expressionisten Oskar Kokosch-
ka, Egon Schiele, Max Opppenheimer
en Richard Gerstl. Hun indringende
portretten en zelfportretten verbeelden
de mens voor het eerst als twijfelend,
zoekend, door angsten en frustraties ge
plaagd individu.
Schiele bijvoorbeeld schilderde de uit
gever Eduard Kosmack in 1910 met een
volledig verwrongen hoekig lichaam en
vuurspuwend, hypnotiserende ogen. De
psychische spanning druipt van het
doek dat verder angstvallig leeg is. En
ook Kokoschka grijpt de kijker onont
koombaar bij de strot; is het niet met
zijn ontredderde zelfportret uit 1917
dan is het wel met het affiche voor een
nieuw nummer van het avantgarde-
tijdschrift Der Sturm waarop hij zich
zelf kaal als een gevangene, schreeu
wend en wijzend op een wond in zijn
borst afbeeldt. Het was oorspronkelijk
bedoeld als een verwijt aan het Weense
publiek, verklaarde hij, 'maar een paar
jaar later is mijn long precies op deze
plaats door een Russische bajonet door
boord'. Dat de wereld sinds 1918, het
jaar waarin de Weense kunst dood
bloed, niet daadwerkelijk ten onder is
gegaan mag dan ook een wonder heten.
'Wenen 1900, portret en interieur', t/m 15 juni in het
Van Gogh Museum, Paulus Potterstraat 7, Amster
dam. Dagelijks open van 10.00 tot 17.00 uur. Catalo
gus ƒ49,50 (pap)//69,50 (geb).
Van onze verslaggever
Breda - Op zaterdag 5 april klinkt in het Chassé Theater in Bre
da de eerste uitvoering van het Fluitconcert van de Nederland
se componist Bernard van Beurden. De solopartij van het con
cert wordt gespeeld door de Bredase fluitiste Angelique Mul
der. De componist heeft het concert aan haar opgedragen. De
Christelijke Muziekvereniging Hattem neemt de orkestpartij
voort haar rekening.
Componist Bernard van Beurden
heeft zijn fluitconcert de titel
Poème de l'Automne (Herfstge-
dicht) meegegeven. Het is ge
schreven in opdracht van de diri
gent van de Christelijke Muziek
vereniging Hattem (Landskam
pioen in de Vaandelafdeling Fan
fare) Carlo Balemans - geen onbe
kende in het Bredase muziekle
ven.
Balemans was tot voor kort diri
gent van de harmonie Cecilia
Princenhage. Hij leidt nog steeds
de Harmonie Terheijden en sinds
dit jaar de Groot Bredase Revu.
Daarnaast is hij nu dus actief in
Hattem bij Zwolle.
De componist Bernard van Beur
den, zelf van oorsprong een strij
ker, heeft een aantal jaren geleden
de mogelijkheden van harmonie-
en fanfare-orkesten ontdekt. Zijn
composities voor blaasinstrumen
ten vinden ook weg in Amerika en
Japan. Voor de doorsnee hafa-we-
reld is Van Beurdens muziek be
hoorlijk vernieuwend. Carlo Bale
mans voerde gl eerder, nog met
Cecilia, het Concert voor altviool
en harmonieorkest van Van Beur
den uit.
Het programma ziet er zaterdaga
vond alsvolgt uit. Voor de pauze
leidt Carlo Balemans de Harmo
nie Terheijden. Hoofdmoot in dit
deel van het concert is 'het Derde
Klarinetconcert van Karl Sta-
mitz, solist Guido Janssen uit
Breda. Na de pauze treedt Angeli
que Mulder aan voor het Fluit
concert van Bernard van Beurden.
