Gewoonmiddeleeuws werk
DE STEM
TROS wil af van
boete voor Aktua
Stedelijk verstevigt
vloeren voor beelden
van Ulrich Riickriem
Heropgerichte Supertramp presenteert zich korzelig aan de pers
I f BELGIË FRANS 2
Portret van
Ina B oudier
naar museum
Spel zonder
Grenzen
bij Tros
terug op tv
I I BELGIË FRANS 1
Aerosmith
Catherine
Electric Kings
Chris Whitley
Jan James
I serie 1
I
I
Gids
Tien jaar na hun aller
laatste plaat komt Su
pertramp terug. Op de
nieuwe CD 'Some
Things Never Change' is
meer dan voorheen een
groepsgeluid nage
streefd. Maar de oude
vertrouwde Supertramp
sound is niet veranderd.
Door Ann Bouwma
Acht heren van middelbare
leeftijd staan in gesteven
kostuums op een rijtje. Al
leen hun haardracht - gol
vend tot in de nek - ver
raadt dat het niet een om
een groepje politici of za
kenlui gaat. Wel kijken ze
even ondoorgrondelijk in
de camera's om hen heen.
Het onophoudelijke klik
ken is het enige geluid, dat
de immense ruimte vult.
Zo'n tweehonderd gasten staan
met een glas in de hand bewe
gingloos toe te kijken. Zijn ze on
der de indruk van de dinosaurus
sen op het podium? Of heeft de
erfenis van wijlen president Mit-
terand zo'n verpletterend effect,
dat zelfs champagne de tongen
niet losmaakt? Hoe dan ook, de
presentatie van het nieuwe Su
pertramp-album in de Cité des
Sciences et de l'Industrie is een
indrukwekkende gebeurtenis.
Het glazen gebouw imponeert al
leen al door haar enorme afme
tingen en de vierkante blauwe
uitstraling in de nacht, de futu
ristische aankleding van de om
geving geeft het gevoel alsof je
een andere planeet betreedt. Op
het eerste gezicht lijkt er nauwe
lijks verband te bestaan tussen de
gekozen locatie en de muziek van
Supertramp.
Tijdens een luistersessie in het
planetarium wordt duidelijk, dat
er vooral een visuele overeen
komst is. Op de hoes van Some
Things Never Change zit name
lijk een bejaard echtpaar thee te
drinken op de maan. Very eng-
lish. Op een andere afbeelding
zien we een hond op de maan, die
blaft naar een zwevende fluitke
tel. Very funny.
Degelijk
„Jullie dachten misschien dat we
al met pensioen waren, maar we
hebben nog steeds zin om te spe
len". Tien jaar na wat algemeen
werd gezien als echt de allerlaat
ste Supertramp-plaat Free As A
Bird heeft zanger/componist
Rick Davies (52) besloten, dat het
tijd was voor een reünie. Uit de
oude bezetting nemen behalve
hijzelf ook saxofonist John Helli-
well en drummer Bob Siebenberg
aan het nieuwe project deel.
„Elke song die ik in de tussentijd
schreef, klonk als Supertramp",
geeft Davies tijdens de Parijse
persconferentie op als beweegre
den, very Supertrampy. Hij lijkt
slecht op zijn gemak. Alsof hij te
gen zijn zin is opgetrommeld om
tekst en uitleg te geven.
Naast hem aan tafel zitten John
Helliwell, producer Jack Douglas
en de Franse EMI-baas Gilbert
Ohayon, die de groep opnieuw
Supertramp: acht ondoorgrondelijke heren
heeft getekend. Vaak worden niet
terzake kundige vragen gesteld
bij zo'n gelegenheid, maar dat is
nu niet het geval. De aanwezige
journalisten zijn zeer geconcen
treerd in hun belangstelling, er
lijkt zelfs een onafgesproken
overeenstemming te bestaan over
de vragen die gesteld moesten
worden. Dat het verloop zich ten
slotte saai en moeizaam voort
sleept, ligt dan ook meer aan de
antwoorden.
„Onze houding ten opzichte van
muziek is niet veranderd", zegt
Davies. „We spelen nog altijd het
liefst songs met een degelijke me
lodie, en proberen tegelijk te
starten en te finishen. Er is spra
ke van akkoorden-schema's en
songstructuren. Gewoon, het
middeleeuwse werk."
Helliwell: „Ja, we zijn nogal
ouderwets."
„We hebben deze plaat met de
hele groep opgenomen", zegt Da
vies. „Free As A Bird was een ex
periment om modern te zijn met
behulp van computers. Iedereen
kwam om de beurt zijn partij in
spelen, met als gevolg het ver
dwijnen van de teamgeest. Nu
hebben we veel meer een groeps
geluid nagestreefd. Zo gaan we
het voortaan altijd doen."
Vertrouwd
De reden voor een reünie is niet
altijd even eerbaar. Het geld is
zeker op, luidt de banale maar
meest voor de hand liggende ver
klaring. En de vraag die daar on-
middelijk op volgt: zit er iemand -
op te wachten? Maar wie gedacht
had dat er geen behoefte meer is
aan nostalgische tripjes heeft het
mis. De concerten op 1 en 2 mei in
Ahoy waren in een paar weken
uitverkocht, nog voordat de fans
ook maar één noot van het nieu
we album hadden gehoord.
Er is een extra concert bijgeboekt
op 1 oktober. De groep is blijk
baar nog altijd populair op de
vleugels van hun oude successen:
Crime of the Century (1974), Cri
sisWhat Crisis? (1975) of Break
fast in America (1979). Ook het
postuum in 1992 verschenen al
bum The Very Best of Super
tramp was een mega-bestseller.
Tijdens de wereldtournee, die in
Nederland opent, zal de groep
dan ook voor meer dan de helft
oude nummers ten gehore bren
gen, zo werd beloofd. Niet, dat de
oude nummers veel verschillen
van de nieuwe. Het ritmisch ha
merende pianootje, de melodieu
ze baspartijen, de conversatie
tussen blazers-sectie en toetsen,
de refrein-couplet-refrein struc
tuur: alle vertrouwde ingrediën
ten van de Supertramp-sound
zijn aanwezig. Ze kruiden even
gemakkelijk een gospelsong als
een bluesrocker, zelfs een verho
len reggae-maatje valt niet uit de
smaak. „Je kan in dit vak maar
één keer met iets nieuws komen"
is de opvatting van Rick Davies.
Het oerontwerp dient tot in de
eindtijd als blauwdruk voor
nieuwe songs. Het voordeel van
deze opvatting is, dat je in elk ge
val weet wat je van de groep kunt
verwachten. Zelfs de titel van het
album is in dat opzicht gerust
stellend. Maar erg verrassend is
het niet.
Twijfels
„Supertramp moet wel zo onge
veer het voorbeeld zijn van een
popgroep die men, wat opper
vlakkig beschouwd misschien,
ideaal zou kunnen noemen". Dit
was in 1976 de eerste zin van een
stuk in Muziekkrant Oor, nadat
Supertramp een gouden plaat
had gekregen voor Crime of the
Century. Het was geschreven
voor Peter van Bruggen, die zich
nog geen half jaar later zou ont
wikkelen tot razende punk-re
porter.
In de nietsontziende kaalslag van
punk werd ook 'de ideale pop
groep' vermorzeld, samen met al
le andere symfonische roek-groe
pen die zich schuldig hadden ge
maakt aan buitensporige studio
technieken. Ellenlange verhan
delingen in de muziekpers over
technische hoogstandjes werden
voortaan naar de prullenbak ver
wezen.
Supertramp hield dapper vol tot
1983, al waren daarvoor al twij
fels te beluisteren. Met name bij
Roger Hodgson, die als natuur
liefhebber toch al moeite had met
zijn onnatuurlijke rol als super
ster. Hodgson was samen met
Davies de architect van de Su
pertramp-sound, met opvallende
vocalen in hits als Give a little bit
en Dreamer.
Nu Davies zijn oude maten weer
heeft opgetrommeld, zou het voor
de hand hebben gelegen dat ook
Hodgson er weer bij zou zijn.
Maar hij is kennelijk niet door
Davies benaderd. Misschien heeft
de tegenstelling tussen beide
componisten - realist versus ro
manticus - tenslotte de vorm aan
genomen van een onoverbrugba
re kloof. Of misschien heeft een
ordinaire geldkwestie hen uit el
kaar gedreven, wat in rockkrin-
gen niet ongewoon is.
Hond
Het blijft vooralsnog gissen, want
in de papierwinkel die zulke pre
sentaties vergezelt, staat het niet.
Juist omdat er met geen woord
over is gerept, krijgt de reden van
Hodgsons afwezigheid de pro
porties van een hamvraag. Als hij
tenslotte wordt gesteld, wordt
het toch nog even spannend.
Nog voordat Davies of Helliwell
adem kan halen om te antwoor
den, grijpt de EMI-baas naar zijn
WOENSDAG 19 MAART 1997 Dl
Amsterdam (anp) - Het Stedelijk Museum in Amsterdam heeft
de vloeren verstevigd, onder meer door steunbalken in de kel
ders aan te brengen. De Duitse beeldhouwer Ulrich Rückriem
komt namelijk exposeren en zijn 24 werken wegen nogal wat-
het zwaarste beeld is tien ton.
De Duitser maakt grote, niet-fi-
guratieve sculpturen van graniet
dolomiet en leisteen. Hij koos zelf
de 24 in Amsterdam te exposeren
werken uit. De tentoonstelling
neemt twintig zalen in beslag,
doordat er in verreweg de meeste
gevallen maar een kunstwerk per
zaal kan worden getoond.
De expositie gaat duren van 28
maart tot en met 2 5 mei. Een offi-
Het Stedelijk heeft wel extra
werk en geld voor een tentoon
stelling van de in 1938 in Düssel-
dorf geboren kunstenaar over.
Rückriem vindt exposeren eigen
lijk maar niks en doet het dan
ook zelden.
Het is dat hij museum-directeur
Rudi Fuchs al jaren kent, maar
eigenlijk toont hij zijn beelden
liever in de openbare ruimte. Op
de hei bij Emmen staat bij voor
beeld een granieten sculptuur
van hem.
PËSTEM
NEDERLAND 1
ciële opening is er niet, want op
zulke plichtplegingen is Rück
riem niet gesteld.
7.00
07.05
07.29
09.00
09,05
09.34
10.24
11.03
14.56
15.44
16.37
17.05
18.33
19.02
19.29
70.25
20.59
21.05
21.59
22.43
23.42
journaal
(ZW) Mr. Ed
Ontbijt-tv
journaal
Get the Picture (herh)
'n Goeiedag met Jos Brink
(herh)
Rondom Tien (herh)
De late ochtend (tot 11.49)
Lieve Martine (herh)
'n Goeiedag met Jos Brink
Cosby Show, comedy
Alles kits met Robbedoes;
17.30 Bertje Knor, met Rupsje
Nooitgenoeg, Lars de kleine ijs
beer, La la liedje en Noddy; 17.55
Alles kits kwis
Roseanne, comedy
Get the Picture, spelletje
Mensen over God, praatpro
gramma
Weg van de snelweg Steden:
Nice
Journaal
Netwerk, actualiteitenrubriek
Weeroverzicht
Pride Prejudice, serie (herh)
Yoy - Special, reportage: afge
kickt in de gevangenis
Close-Up, reportage: De passie
van de tango
TeeVee Studio. Gast: Patty Brard
Den Haag (anp) - De TROS heeft de afdeling rechtspraak van
de Raad van State gevraagd om een boete van 140.000 gulden
die het Commissariaat voor de Media de familie-omroep heeft
opgelegd te schrappen of te verlagen. De boete is opgelegd om
dat de TROS op 29 november 1992 in een uitzending van Aktua
in Bedrijf met Ed Nijpels het reclameverbod zou hebben ge
schonden.
NEDERLAND 2
09.00 Koekeloere (tot 09.15)
microfoon en zegt: „We willen
niet over het verleden praten, al
leen over de nieuwe plaat."
Er valt een ongemakkelijke stilte
in de zaal. Niemand reageert.
Helliwell probeert de sfeer te
redden en zegt tegen Davies: „Wil
je niet over je hond praten? Vertel
hen wat over je hond. Hoe heet
het beest?"
Davies: „Doggie".
Vraag: Praat u liever over uw
hond dan over meneer Hodgson?
Instemmend gelach in de zaal.
Helliwell: „Ik zal jullie wat ver
tellen. Hodgson is bezig aan een
nieuw album, Rites of Passage. Ik
speel er op mee."
De pauze voor een lach-effect
wordt niet door de zaal gehono
reerd.
Vraag: Rick, heb je het recht op
de naam Supertramp op een stil
momentje gekocht?
Davies: „Ik zou het niet weten, ik
bemoei me niet met de zakelijke
kant. Ik weet alleen dat ik de
band min of meer ben begonnen
in 1969."Helliwell: „Hij is eige
naar van de naam, omdat hij de
oudste is." Na nog een paar vra
gen over de show wordt na pre
cies 23 minuten een eind gemaakt
aan de persconferentie en blijven
journalisten uit Noorwegen tot
Japan in lichtelijke verbijstering
achter. Is dat alles? Dat is alles.
Supertramp, 1 en 2 mei in Ahoy'
in Rotterdam.
In informatieve en educatieve
programma's is vermijdbare re
clame verboden en mag de om
roep geen geld aannemen van
sponsors in ruil voor reclame
voor de sponsoractiviteiten.
Volgens TROS-advocate mr. W.
Veldhuijzen van Zanten is het
Commissariaat op het spoor gezet
van de uitzending door een tip
van Vrij Nederland. De TROS
nam een bedrag van ongeveer
150.000 gulden aan van de audio-
branche om de verkoop van CD's
vlak voor Sinterklaas te bevorde
ren.
In het programma zat verhou
dingsgewijs heel weinig muziek
en veel informatie. Bovendien is
niet aannemelijk gemaakt dat het
programma afzetbevorderend
werkt, wat volgens de letter van
het verbod wel moet, meent de
TROS. Dat bovendien meer dan
dertig andere programma's van
Aktua in Bedrijf over branches
niet zijn getroffen met boetes, be
tekent dat het Commissariaat ge
woon geïrriteerd was over het
sponsorgeld en daar een stok bij
Den Haag (anp) - Het Letterkun
dig Museum in Den Haag heeft
een door Isaac Israels vervaar
digd olieverfportret van Ina
Boudier-Bakker geërfd.
Israels schilderde het in 1925,
toen hij het een beetje te pakken
had van de schrijfster, aldus het
museum dinsdag. Boudier treur
de op dat moment echter om een
andere, mislukte liefde.
Een familielid van de schilder
schonk het schilderij in 1934, het
jaar waarin Israels overleed, aan
Boudier-Bakker. Ze liet het na
aan haar verzorgster Annie van
der Wal, die in januari stierf en
het schilderij weer aan het mu
seum legateerde.
heeft gezocht om de hond te
slaan, meent de TROS. Maar
sponsoring alleen is niet genoeg
om van laakbare reclame te spre
ken.
De advocaat van het Commissa
riaat, mr. G. Weesing, vindt het
genoeg als het publiek 'gunstig
gestemd' wordt ten aanzien van
het product dat onderwerp van
de uitzending is. Dat de boete zo
hoog is uitgevallen om de spon
sorbijdrage zo goed als volledig
af te romen spreekt hij tegen.
Uitspraak 28 april.
Van onze rtv-redactie
De tijden van Halle en Zei-
zate, van Dick Passchier
en Barend Barendse herle
ven dankzij de Tros. Spel
zonder Grenzen, de inter
nationale variant van Zes
kamp, keert terug op de
Nederlandse buis met Jack
van Gelder als presentator
en John Blankenstein als
scheidsrechter.
Spel zonder Grenzen, Jeu
sans frontières of Spiel ohm
Grenzen was van 1970 tot
1978 een populair program
ma in binnen- en buitenland.
De Europese vereniging van
publieke omroepen, EBU,
heeft het initiatief genomen
het evenement nieuw leven in
te blazen. De andere deelne
mende landen zijn Franknjk,
Italië, Zwitserland, Grieken
land, Portugal, Hongarije en
Slovenië. In mei, juni en juli
worden in Hongarije negen
afleveringen opgenomen. De
finale zal in augusts plaats
vinden.
09.30
10.00
12.30
13.00
13,27
13.52
14.22
14.52
15.00
15.55
16,00
16.08
16.36
17.04
17.29
19.01
19,30
20.00
22,25
Ik Mik Loreland (tot 09.50)
Wat een vondst (tot 10.15)
Modeltekenen en schilderen.
Afl. 1
Ik weet het beter (herh)
Voor hete vuren (herh)
Als leven pijn doet (herh)
Fitariek (herh)
Gospelclip
Spreekuur
PP: Uitzending CDA
Journaal
Coco Jappe, animatieserie
Eindeloze ontdekkingen, popu-
iair-wetenschappelijk magazine
De dierenspoedkliniek, repor
tage-serie
2Vandaag, actualiteiten met om
17.30 en 18.00 Journaal; 18.43
Sportjournaal en vanaf 18.51
Hoofdpunten uit het nieuws ge
volgd door het weer
Licht op groen, milieumagazine
Ik weet het beter, spelletje
Champions League, kwartfinale
Atletico Madrid-Ajax
Studio Sport, overige wedstrij
den in de Champions League (tot
00.10)
NEDERLAND 3
12.00
12.07
13.00
13.08
Journaal
MiddagEditie
JSufrfh&f
B W. (h^erh).
17.35 The Fall Guy, misdaadserie 18.30
legions soir 18.50 Cartes sur table, maga
zine 19.05 Le quotidien des sports 19.30
I Nieuws 20.10 Strip-tease spécial, magazi-
I ne 21.15 Toy Soldiers, Amerikaanse avon
turenfilm uit 1991 23.05 Coup de film,
magazine 23.35 Laatste nieuws
15.15 Complement téié 15.50 lei Bla
Ma, kindermagazine 16.45 Les routes du
paradis, serie 17.30 La pensée et les hom-
I ™e! 18.00 lei Bla bla 19.00 Du bout des ai-
te, magazine 19.30 Nieuws 20.00 Cou
rants d'art 20.35 Télécinéma 21.15 Toy
Soldiers, Amerikaanse avonturenfilm uit
1591 23.05 Nieuws 23.30 Les Schubertia-
des. Werken van Schubert. Vandaag: Wal-
sen opus 18 D 145, uitgevoerd door Alan
Weiss, piano 23.35 Cartes sur tables (tot
23.45)
ERGENS IN mijn platenkast heb
ik nog een lp staan die Rock
Giants Aerosmith heet. Die plaat
verscheen in 1982 in een reeks
met langspelers van andere rock-
acts waarvan de rol in de pop
muziek uitgespeeld leek.
Anno 1997 is Aerosmith popu
lairder dan ooit en al luisterend
naar de nieuwe cd Nine Lives
kom je als snel tot de conclusie
dat het met die belangstelling al
leen nog maar erger zal worden.
Aerosmith heeft die status be
reikt door consequent aan het ei
gen geluid vast te houden. Het
knappe van de groep is dat er na
al die jaren nog steeds geen spra
ke is van een band die een kari
katuur van zichzelf is geworden.
Integendeel, Nine Lives is een
aanschakeling van ijzersterke
songs die stuk voor stuk laten
horen dat je binnen het toch be
perkte genre dat Aerosmith be
strijkt, wel degelijk kunt blijven
groeien.
Waar je bij andere legendarische
mega-acts tegenwoordig nog wel
eens vraagtekens moet zetten bij
de geloofwaardigheid, daar
Aerosmith
klinkt Aerosmith zeer, zeer over
tuigend en uitermate geïnspi
reerd. (Columbia, Sony Music)
wim van leest
IN DE Amerikaanse popmuziek
had je in de jaren zestig acts die
met hun hits een soort van men
geling tussen onschuld en onbe
nulligheid verklankten. Surf-
bandjes, meidengroepjes en bub-
blegum-acts slaagden erin wel
haast onbekommerde pop te
creëren.
Destijds werd er tamelijk neer
buigend over gedaan, maar ach
teraf bezien was het eigenlijk he
le leuke pop en het is dan ook
niet verwonderlijk dat er tegen
woordig bandjes zijn die op die
muziek teruggrijpen. Misschien
wel juist daarom is de cd Hot Sa
ki Bedtime Stories van Ca
therine zo leuk. Met als enige he
dendaagse toevoeging wat ver
vormd klinkende gitaren brengt
Catherine nummers die een
doorlopend eerbetoon lijken aan
die tak van de popmuziek. Jan
and Dean-variaties, Archies-mo-
tieven, maar ook Joan Jett-ach-
tige uitstapjes aangevuld met
stukken die aan de begindagen
van de Brtise psychedelische
muziek herinneren vullen deze
plaat. De teksten zijn minder on-
derschuidig dan die van destijds,
maar Catherine slaagt er niette
min verdomd goed in de sfeer
van toen te pakken.
En toch is Hot Saki Bedtime
Stories geen nostalgische plaat.
De muzikale clichés van toen
passen prima in een hedendaagse
context. Catherine zou wel eens
een van de succesvolste bandjes
van de komende tijd kunnen
worden. (TVT Records, Sony
Music)
wvl
TERWIJL VEEL hedendaagse
blues-acts proberen om het gen
re in een modernere context te
plaatsen, zoeken de Belgische
Electric Kings hun heil juist in
een tamelijk authentiek geluid.
Gelijk hebben ze. De tweede cd
Electronic is een heel aangenaam
klinkende plaat. Je wordt er niet
op geconfronteerd met gitaristen
die per se het wiel weer willen
uitvinden of met zangers die hun
eigen gemoedstoestand pas echte
blues vinden, nee, je mag luiste
ren naar vijf mannen die hoor
baar plezier beleven aan samen
spelen.
The Electric Kings spelen hun
blues op 'antieke' instrumenten
zoals daar zijn een contrabas en
originele Gibson-gitaren uit
1957 en 1963. Omdat ook rand
apparatuur uit die tijd wordt ge
bruikt, klinkt de groep inder
daad gedateerd. Dat is in dit ge
val geen negatieve kwalificatie,
maar een compliment. The Elec
tric Kings slagen er bij voortdu
ring in de puurheid van blues te
verklanken. Ze doen dat zo op
recht en zo geïnspireerd dat het
op Electronic doorlopend genie
ten is. Het is een van de mooiste
bluesplaten van de afgelopen ja
ren geworden. (Music Words
Records)
wvl
OP ZIJN derde cd Terra Incogni
ta brengt de Amerikaan Chris
Whitley de luisteraar constant in
verwarring. Hij combineert al
ternatieve rockmuziek met
'ouderwetse' blues, soul, funk en
zelfs country. En al die muzikale
stijlen lopen vloeiend in elkaar
over, als aquareltinten in een
schilderij.
Whitley's muziek blijft daardoor
spannend. Dat komt eveneens
door zijn prettige, donkerbruine
stem en zijn mooie slide-gitaar-
spel. De cd opent met Automatic,
een nog min of meer recht-toe-
recht-aan rocksong. Maar daar
na wordt het muzikale land
schap onoverzichtelijker, maar
daardoor niet minder boeiend.
Whitley's muziek is op een be
paalde manier 'broeierig', zoals
de muziek van zijn jeugdidolen
Creedence Clearwater Revival.
Zijn aanpak doet een beetje den
ken aan die van Beck, die zich
net zo min iets aantrekt van
scheidslijnen en genres. Beiden
maken eenzelfde cosmopoliti-
sche wereldmuziek, al gaat Beek
nog een stapje verder dan Whit
ley. (Columbia)
joep trommelen
EEN VLEUGJE Rolling Stones,
een beetje Aretha Franklin, een
stukje Janis Joplin. De muziek
van Jan James (geen man maar
een appetijtelijke jongedame)
heeft vele raakvlakken met deze
door blues grootgebrachte muzi
kanten.
James zingt op Soul Desire haar
longen weer eens helemaal leeg.
Haar rauwe stem past prima to)
de dynamische blues/rock/soul
muziek die op de cd staat. Soul
Desire klinkt niet veel anders
dan Color of the Rose, haar vori
ge werkstuk. Ook nu heeft ze met
hulp van haar gitarist Craig Cal
vert alle nummers zelf geschre-
ven.
Calvert, ooit als punkgitarist be
gonnen, is met zijn gitaarspel na
drukkelijk aanwezig op Sou
Desire. Zijn spel heeft een hoog
Keith Richard-gehalte. Te®-
nisch niet fraai, maar wel eerlij
en rauw. Op het openingsnum
mer Soul Desire spat die rauw
heid als een duveltje uit e®
doosje. De meeste nummers he
ben een opzwepend karakter
Een rustpunt is Tender teuts,
bijna breekbaar gezongen do
James. Het laatste nummer op
het plaatje heeft een Nederlan
tintje. Do Right is namelijk vorig
jaar opgenomen voor het raai
programma Leidsekade. Ja®
vond de opname zo mooi da
die direct aan haar nieuwste pro
duct heeft toevertrouwd. (Hoi
gue)
peter vierenhatf
DUITSLAND 1
jj-j-30 Morgenmagazin, ontbijttelevisie
■00 Tagesschau 09.03 Dallas, soap
'•45 JOYrobic - fit durch den Winter
'0.00 Tagesschau 10.03 37f, reportage-
We 10.35 Info Gesundheit 11.00 Ta-
gesschau 11.04 Rhapsody, Amerikaans
Wodrama uit 1954 12.55 Presseschau
•00 Tagesschau 13.05 Mittagsmagazin
ra n P'usminus-News 14.00 Tagesschau
'03 Wunder der Erde, documentaire-
roe. De Eifel 14.45 Tagebuch einer Gan
der, kinderserie 15.00 Tagesschau
1-03 WunschBox, amusement 16.00 Ta-
™au 18-03 Fliege, talkshow 17.00 Ta
ns nc 17,15 Brisarrt' boulevardmagazi-
V-55 Verbotene Liebe, serie 18.25
r°f'serie 18-55 Der Fahnder. sarie
Tagesschau 20.15 Wilde Herzen:
rendezvous des Todes, tv-film 21.45 Glo-
2;Oepuleir-wetenschappelijk magazine
■«Tagesthemen 23.00 Boulevard Bio,
00 7%°u 24,00 Oakersfield P.D., comedy
Nachtmagazin 00.44 Pennies from
Neavet speelfilm
DU|TSLAND^MB|
I hm! k'e Du'ts'and 1 13.45 Gesundheit!,
taf F ma932ine 14-10 Enid Blyton -
I - reunde als Retter in der Not, jeugd-
I toon"snrerDann,
^jeugdjournaal 15.10 Alfred J. Kwak,
14,35 Achterbahn, jeugdserie 15.05
i jeu"J:- -- 3
'ekenfiim
I6.0n !|rnser'e 15.35 Dalli Dalli, spelletje
'ie 17 nntS 16,05 Ein Heim 'Or Tiere, se-
1745 au Heute 17-07 Abendmagazin
C t ehrlichi, serie 18.45 Leute
schollen9a2'ne 19-00 Heute 19.25 Ver-
film 1. nn 'ar|d: Das Amulett, speel-
2l45u Gesundheitsmagazin Praxis
u- Heute 22-15 Sport Extra met WK
'zWitser|!nH\°P de schaats te Lausanne
zeichen n Wlje kür Paren 22.50 Kenn-
daadseri»™9a2ine 23.20 Derrick, mis-
texpress-R1 0 Heute nacht 00-35 Nach"
Bride 1 ,obaP«t '97 01.20 December
c'sPeelfi|m
