'Distillateurs lonken naar elkaar'
Verzamelen is beleggen met plezier
Hamburgerbaan
wordt respectabel
p de computer
AR (M/V)
SSISTENT (M/V)
rk van je studie!
ECONOMIE
A7
Fastfoodbranche verandert snel
fenneker-directeur Joppe voorspelt meer samenwerking jeneverproducenten
Wie verzekert
de waarheid?
Drie financiële deskundigen
schrijven afwisselend over
geldzaken in de privésfeer
B. Bakker C. Groenewegen
Vandaag: C. Graafsma
toe," constateert Elena Luten. „Er is
minder werk, mensen zijn eerder ge
pensioneerd, huisvrouwen hebben meer
tijd." De verzamelwoede vertaalt zich
alleen niet langer in traditionele zaken
als postzegels, munten of suikerzakjes.
Steeds nieuwe dingen worden ver
gaard: kleding, whiskykannen, wereld
bollen, jukeboxen of vijftiger-jaren
meubilair.
Al deze nieuwe verzamelingen hebben
een belangrijk gemeenschappelijk ken
merk. „Verzamelaars willen tegen
woordig laten zien wat ze hebben. Ze
stoppen het niet meer weg in albums,
maar ze willen het tonen. Het is een so
ciaal gebeuren. Ze praten erover, het
fleurt hun huis op. Het bepaalt de ca
deautjes. Het is zoveel meer dan alleen
maar iets hebben."
In de ogen van de conservatrice vormt
dit ook het belangrijkste onderscheid
tussen beleggen en verzamelen. „Een
belegger verstopt wat hij koopt in de
kluis, een verzamelaar laat het juist
zien."
Die openheid vormt tevens het gevaar
voor de waarde van de verzameling.
Het bestuur van Stichting
Katholiek Onderw ijs
Rijsbergen
de volgende betrekkingen aan de
o te Rijsbergen
n groep 1/2
uur
die
evoegd en breed inzetbaar
'eke identiteit van de school
uitdragen;
samenwerken in een groot
zijn in buitenschoolse acti-
vang betrekking: 20 uur
die
heeft met het werken met
diverse werkzaamheden te
samenwerken in een groot
van diploma MBO-spw.
zo spoedig mogelijk,
kkingen is t/m 18 juli 1997.
beide vacatures zijn te ver
van de school, dhr. G.J.
1970 (school) of tel. 076-
rt a.s. te richten aan de secre- g|
n. Julianastr. 8, 4891 AB
ERSCHELDE
en wordt steeds meer ge-
e computer.
ens termen als „ENTER",
rdPerfect" 5.1 of 6.0.
unnen praten en zelf leren
n is deze kortlopende cur-
iet meer dan 2 jaar voortge-
t een verouderde opleiding,
og nooit met een computer
'ie de beginselen van tekst-
ren.
t gewerkt met het tekstver-
WP 5.1 of WP 6.0.
tier 9, donderdagmiddag
.30 uur.
25.-.
ari 1997.
n naar Annelies Hegger
ESCHOOL
STBRABANT
Leur
Vledisch
nonderzoek Ivi
Ivl
r studenten langs
;geven over de
markt.
ntensport, kamers en
'37, 4874 NS Etten-Leur.
9 50
m/v
PESTEM
ZATERDAG 22 FEBRUARI 1997
Amsterdam (anp) - De fastfoodbedrijven groeien snel. Inmid
dels verdienen er vele duizenden mensen de kost met de ver
koop van pizzapunten, gegrilde kippenpootjes, hamburgers en
milkshakes. De loonlijst van McDonald's, die gisteren de tien
duizendste werknemer verwelkomde, is al bijna langer dan die
van het industriële kroonjuweel Hoogovens.
De goudgerande arbeidsvoor
waarden van het staalbedrijf en
het tot in detail opgetuigde over-
legcircuit ontbreken echter nog
in de fastfoodbranche. Maar dat
verandert. Alle fastfoodbedrij
ven moeten zich aan de horeca-
CAO houden. McDonald's speelt
een belangrijke rol bij het lande
lijk CAO-overleg. Het bedrijf
voert regulier overleg met de
vakbonden. Burger King begint
daar net mee en werkt aan de op
richting van ondernemingsra
den.
„Een hamburgerbaan is bij ons
een goede en leuke baan. Als u de
term per se wilt gebruiken, kan
je het zeker niet meer neerbui
gend bedoelen," stelt L. van
Dongen, hoofd personeelszaken
bij McDonald's. „Wij hebben
langzamerhand bewezen een
werkgever van niveau te zijn."
De vakbonden erkennen dat.
„Een redelijk tot goede werkge
ver," aldus D. de Jager van de
Horecabond FNV. De groeiende
sector is voor de bond aanleiding
er meer werk van te maken. Bur
ger King krijgt nog de kwalifica
tie 'op het keerpunt te zitten,
maar dan vergeten we wel het
verleden'. Over Pizza Hut en
Kentucky Fried Chicken is de
bond minder complimenteus.
„Het gaat om de omzet. De plaat
selijke managers zoeken maar uit
hoe ze met hun personeel om
gaan," aldus De Jager. Hij erkent
dat de bond de sector zelf ook
links heeft laten liggen. „We mo
gen er best meer energie in ste
ken om bij elke keten een cen
traal aanspreekpunt voor perso
neelsbeleid te krijgen," zegt hij.
Met een crew-opinie-onderzoek,
P-audits en rap sessions peilt
McDonald's het wel en wee van
de werknemers. Voor alle 152
restaurants ontwikkelt het
hoofdkantoor in Nederland een
uniform personeelsbeleid. Daar
bij maakt het niet uit of het fili
aal van een franchisehouder is of
in eigendom van het concern zelf.
Een franchisehouder zal ook
goed moeten scoren met zijn per
soneelsbeleid, wil hij in aanmer
king komen voor een uitbreiding
onder de McDonald's-vlag. „Zo
als de hamburgers van Maas
tricht tot Groningen hetzelfde
moeten smaken, moet ook het
personeelsbeleid overal hetzelfde
zijn," stelt Van Dongen.
De Horecabond zegt dat McDo
nald's de CAO fatsoenlijk naleeft
en bijvoorbeeld afspraken wil
maken over de inzet van 16- en
17-jarigen. Ook voldeed het be
drijf als één van de weinige in
Nederland aan de wettelijke
plicht het aantal allochtonen in
dienst te registeren.
De relatie met Burger King
noemt de bond nog 'fragiel'. Het
afgelopen jaar botste de bond re
gelmatig over zaken als uitbeta
ling van loon, contracten, func
tie-indelingen en roosters. „Tot
voor kort heeft Burger King
nooit met ons willen overleggen.
Dat het nu gebeurt, is een door
braak. Het is op weg een volwas
sen bedrijf te worden," zegt Dick
Koerselmans van de Horeca
bond. Zo ver zijn Pizza Hut en
Kentucky Fried Chicken nog
lang niet, maar die ketens, aan
gestuurd vanuit België, zijn in
Nederland dan ook nog klein.
Ijjet jenevergebruik in
fcederland is sinds 1980
tet dertig procent ge
kald. De distillateurs
Landen die daling deels
tpyangen door meer te
Importeren. Maar nu de
(belangrijke Russische
■markt weg is gevallen,
Ijpenbaart de overcapaci
teit zich opnieuw. Mede
|eji die reden gaan Wen-
Ijelcer en Allied Domecq
|lun productie samenvoe
gen. De rationalisatie in
jee branche zal flink toe-
lemen, aldus W. Joppe,
lerkoopdirecteur van
lïenneker. „Je ziet de dis-
lillateurs naar elkaar
lonken."
Illoor Paul Verlinden
vesteerd, was in 1990 tot gemiddeld
1328 gulden opgelopen. In 1990 kwam
de klap. Impressionistische schilderijen
en de moderne schilderkunst daalden
tot een derde in waarde. Verzamelaars
verloren miljoenen. Inmiddels is de
kunstmarkt over een breed front weer
aangetrokken.
In China, Maleisië en Indonesië hebben
ze plotseling ontdekt dat je postzegels
kunt verzamelen, maar daar hebben de
uitgevende instanties nooit rekening
mee gehouden. Terwijl in Nederland se
ries een oplage van vier a vijf miljoen
hebben, kende China tot voor kort op
lagen van maximaal zeventig- tot tach
tigduizend zegels. Die schaarste drijft
de prijzen nu op tot ongekende hoogte.
Maar wie echt wil speculeren, moet zijn
troeven zetten op postduiven en mee
doen aan de lange-afstandsvlucht uit
Barcelona. De winnaar van deze klas
sieker wordt al jarenlang voor bedra
gen van vier of vijf ton aan het buiten
land verkocht. Toonden voorheen al
leen Belgische restaurants belangstel
ling voor deze lekkernij, inmiddels zijn
duiven een echt exportprodukt gewor
den. Vooral naar Japan, Taiwan en het
Midden-Oosten.
Nederlands enige makelaar in duiven,
Machiel Buijk, schat dat er jaarlijks
twintig- tot dertigduizend Nederlandse
doffers naar het buitenland gaan. Zelf
exporteert hij naar 22 landen. „Tot ver
driet van de klassieke duivenmelker,"
constateert hij. Die heeft letterlijk het
nakijken. „De duivensport is helaas een
elitesport geworden. Iemand met geld
spendeert jaarlijks gemakkelijk een
paar ton aan zijn duiven en dat moet er
ook weer uit. Vijf jaar geleden waren er
nog 55.000 liefhebbers in Nederland.
Nu nog dertigduizend en over nog eens
vijf jaar is dat getal weer gehalveerd.
Voor Jan met de pet is er geen plaats
meer." Die moet zijn gokje nu op de ef
fectenbeurs wagen.
Verzekeraars plagen
mijn brievenbus het
meest. In een niet afla
tende stroom van papier blij
ven ze me tergend wijzen op
de naderende oude dag en de
armoede waarin ik mezelf
dompel zonder hun fraaie le
vensverzekeringen. De afgelo
pen week werd ik acht maal
bestookt door deze dominees
van het kapitaal. De meest
dwingende brief kwam van
verzekeraar Zilveren Kruis.
Belangrijk! Bestudeer deze do
cumenten zorgvuldig! Uw
reactie is gewenst voor 28 fe
bruari stond er met een sticker
op een verder doodgewone
bruine enveloppe. Een ver
zoek datje niet laat liggen.
Wat blijkt na opening? Voor
mijn pensioenproblematiek
heeft Zilveren Kruis de Aan
delen Spaarverzekering ont
wikkeld. Als ik iedere maand
honderd gulden stort, krijg ik
in het jaar 2017, afhankelijk
van de ontwikkelingen op de
aandelenbeurzen, mogelijk
72.293 gulden. Belastingvrij
wel te verstaan. Om me dat ge
geven vooral goed in te wrij
ven, heeft Zilveren Kruis dit
woord vet onderstreept.
En dat hadden ze nou net niet
moeten doen, want zo'n streep
zet aan tot nadenken. Zilveren
Kruis biedt een zogenaamde
spaar- of kapitaalverzekering
aan. Hiervan zijn de premies
niet aftrekbaar voor-de inkom
stenbelasting, waardoor de
einduitkering onbelast blijft,
zolang deze een bepaald be
drag niet te boven gaat. Een
voorwaarde is dat er minimaal
vijftien of twintig jaar premie
betaald wordt.
De kapitaalsverzekeringsvorm
heeft als voordeel dat er geen
belasting verschuldigd is over
het rendement dat in die pe
riode op de ingelegde premies
wordt gemaakt. Iemand die
zijn spaargeld via deze route
wegsluist, hoeft dus op het ein
de van de rit van de opge
bouwde rente niets aan de fis
cus af te dragen, zolang het
eindbedrag binnen de vrijstel
ling blijft. Een niet te versma
den voordeel als alle overige
fiscale vrijstellingen al zijn be
nut.
Tandenknarsend hebben met
name de banken lange tijd
moeten aanzien dat verzeke
raars via deze weg hun klanten
op kosten van de fiscus extra
rente-aftrek op hun spaargeld
konden aanbieden.
Maar,, om ze eens met-hun ■ei
gen dooddoeners om de oren
te slaan, het kan de verzeke
raars zelf ook mee- of tegenzit
ten. En na de vette jaren lijken
nu de magere jaren aangebro
ken te zijn. De oorzaak is de
lage rente van dit moment. De
kapitaalmarktrente staat op
een sinds de jaren zestig niet
meer vertoond dieptepunt.
Hoe lager de rente, hoe lager
ook het fiscale voordeel. Geen
mens die nog belangstelling
heeft voor een kapitaalverze
kering met een luizig rende-
bied van productie. Allied (met
jenevermerken als Olifant, Kei-
zerbitter en Drie Sterren) sluit
zijn productiefaciliteit in Etten-
Leur.
Met de dranken van Allied erbij
stijgt de productie bij Wenneker
van vijf naar negen miljoen liter
per jaar. „In de uren die nu ge
werkt worden (alleen dagdienst,
PV.) is dat een capaciteitsbenut
ting van 75 procent. Maar zou
den we in ploegendiensten gaan
werken, dan is onze capaciteit
fors hoger," zo schetst produc
tiemanager Van der Tuijn de si
tuatie.
Wenneker staat dan ook open
voor nog meer partners op pro
ductiegebied. De zelfstandigheid
wil het driehonderd jaar oude
familiebedrijf echter niet opge
ven. Concrete gesprekken met
andere jeneverstokers zijn er nog
niet. „Maar de sfeer in de bran
che is de laatste jaren veel ope
ner geworden," constateert Jop
pe. „Je ziet de distallateurs naar
elkaar lonken. Er volgen zeker
meer samenwerkingsverbanden
en fusies in de toekomst."
In Nederland zijn er nu nog 47
distallateurs. BolsWessanen
(met merken als Bokma, Hoppe
en Clarijn) is veruit de grootste,
^JARENLANG vielen we hier
Én de ene verbazing in de ande
re," zegt W. Joppe, verkoopdi-
lecteur van Distilleerderij Wen-
'sekerin Roosendaal over de ver
loop van sterke drank aan Rus
land. „Dan belde de receptio-
uiste dat er twee heren aan de
Wie stonden die ze niet kon
«staan. Dat bleken Russen te
iijn die recht uit het vliegtuig
aaar ons toe kwamen met een
loffer vol dollars en vroegen
teveel wodka ze daar voor kon-
den kopen."
Miljoenen liters wodka verkocht
fcmeker, producent van Go-
blet en Dujardin, tussen 1989 en
1996 aan Rusland. Niet dat de
laarges zo hoog waren, want veel
geld ging op aan transport.
.Maar als je per liter vijf cent
verdient en je verkoopt tien mil
joen flessen, hou je aan het eind
van de rit wel wat over," aldus
Joppe.
De handel op Rusland was er één
van pieken en dalen, zegt E. van
der Tuijn, hoofd inkoop en pro
ductiemanager bij Wenneker.
Je kon er absoluut niet op bou
ten. We hebben die inkomsten
lan ook nooit begroot. Altijd
lebben we het als een extraatje
pien."
ijzeren Gordijn
tie vraag'uit Rusland begon zich
aan le dierië'n 'róiid 198 9toen het
IJzeren Gordijn in sneltrein
vaart afgebroken werd. De Rus
sen snakten naar Westerse pro
ducten, ook naar wodka, omdat
hier beter en goedkoper ge
naakt kon worden. Wenneker en
veel andere distillateurs spron
gen daar op in. Wodka is qua
smaak een vrij neutraal product
en voor jeneverproducenten is
lel dan ook geen enkel probleem
«m met de bestaande machines
snel en veel wodka te produce
ren.
Begin jaren negentig exporteer
de Wenneker - dat een stan-
tardproductie van vijf miljoen
liter kent - soms meer dan tien
miljoen liter wodka per jaar
•aar Rusland (en Polen). „In die
lijd werkten we in ploegendien-
Verkoopdirecteur W. Joppe (links) en hoofd inkoop E. van der Tuijn bij vaten oude jenever van Wenneker. De oude jenever wint,
populariteit in Nederland.
sten om de productie op full-
speed te houden," zegt Van der
Tuijn. De export naar Rusland
hield echter geen stand. Waren
het eerst vooral lokale hande
laren die in het buitenland wod
ka kochten, later ging de Russi
sche maffia zich er steeds meer
mee bemoeien en werden de dis
tillateurs huiveriger.
'Vorig'jdar zetten d(! Russische
autoriteiten keihard de rem op
de import van gedistilleerd. Om
hun eigen drankeniiftjustrie te
beschermen, werden heffingen,
borgstellingen en invoerrechten
dusdanig verhoogd dat het voor
de Westerse producenten niet
meer aantrekkelijk werd om za
ken te doen met Rusland.
Joppe wil niet dramatisch doen
over het wegvallen van de Russi
sche markt. „We zijn er altijd
vanuit gegaan dat het tijdelijk
was. Het geld dat we hebben
verdiend, is geïnvesteerd in een
nieuw machinepark. Dat hadden
we anders pas over een aantal
jaren kunnen doen."
De export naar Rusland heeft ja
renlang kunnen maskeren dat er
sprake is van een enorme over
capaciteit in de Nederlandse dis
tilleerderijen. Een situatie die al
dateert uit de jaren tachtig.
In de jaren zeventig steeg het ge
bruik van gedistilleerd nog met
het jaar. Dat was onder meer een
gevolg van het loslaten van
prijsafspraken tussen distilla
teurs. Een fles sterke drank werd
daardoor guldens goedkoper. De
marges van de fabrikanten daal
den, maar omdat hun omzet
steeg, werden er toch winsten
geboekt., ia)aJicJtqoióto guit
Accijnzen
De probletaeh'önlst'oMen enkele
jaren later. Veel distilleerderijen
gingen over de kop. Eerst ver
hoogde de overheid de accijnzen
op gedistilleerd. Vervolgens
kwam er een alcohol-matigings-
beleid en werden de mensen zich
bewuster van de gevaren van
sterke drank. Daar kwam ook
nog eens bij dat jenever - goed
voor bijna veertig procent van de
totale afzet van gedistilleerd-
sterk aan populariteit begon in
te boeten, met name onder de
jongeren, die het als een 'oude
mannen-drank' waren gaan be
schouwen.
Cijfers van het Productschap
voor Gedistilleerde Dranken
spreken boekdelen. In 1995 werd
er dertig miljoen liter jenever
verkocht in Nederland; ongeveer
dertig procent minder dan in
1980. Sterke drank als totaal
kreeg een even grote knauw. In
pure alchol gemeten werd in
1980 in Nederland per hoofd van
de bevolking gemiddeld 2,7 liter
gedistilleerd per jaar gedronken.
In 1995 was dat nog maar 1,7 li
ter.
Wenneker-directeur Joppe heeft
,Jjet idee dat de vrije val van de
jenever nu eindelijk tot stand is
gebracht. Het imago is door
marketing-inspanningen weer
wat opgepoetst. „De cijfers voor
de hele branche zijn nog niet be
kend, maar ik heb de indruk dat
de verkoop vorig jaar gelijk ge
bleven is. Maar laten we niet te
vroeg juichen, want vijf jaar ge
leden dachten we dat ook en ver
volgens .daalde de verkoop weer
met procenten. Pas aan het einde
van dit jaar hebben we daar een
beter zicht op."
Samenwerking
Maar ook al zou het drankge
bruik zich stabiliseren in Neder
land, dat neemt niet weg dat de
distillateurs met forse overcapa
citeit kampen. Vorige week werd
bekend dat Wenneker met het
drankenconcern Allied Domecq
samen gaat werken op het ge
in tegenstelling tot de jonge klare, aan
foto de stem/ben 5teffen
daaronder volgt een achttal mid
delgrote producenten. Wenneker
heeft met Goblet een aandeel
van drie procent van de nationa
le jenevermarkt. Telt het bedrijf
daar de andere (huis)merken bij
op, dan groeit het aandeel naar
zo'n vijf procent. Met Dujardin
heeft het Roosendaalse bedrijf
een aandeel van twintig procent
in de vieux-markt.
Van de vijf miljoen liter die
Wenneker jaarlijks produceert,
gaat een vijfde naar het buiten
land. Uit de export is volgens
Joppe nog meer te halen. Nu zijn
het vooral likeuren die Wenne
ker naar het buitenland ver
scheept, maar jenever zou ook
een goed export-product kunnen
zijn.
„Ér wordt vaak gezegd dat er
voor jenever geen markt is bui
ten België en Nederland. Maar
als de Amerikanen wodka drin
ken, waarom zou je ze dan geen
jenever kunnen verkopen? Je
moet er alleen in geloven en er
inspanningen voor Verrichten.
Het is toch een grof schandaal
dat in de tax-free winkels op
Schiphol wel bijna alle soorten
whisky worden verkocht en
maar vier of vijf merken jene
ver."
Vanaf vandaag vindt u op deze
plaats een nieuwe, wekelijkse rubriek.
De onderwerpen die aan de
orde zullen komen, hebben één
ding met elkaar gemeen: ze gaan
over geldzaken in de privésfeer.
Een postzegel van 7,3 miljoen gulden,
die vier jaar geleden nog de helft op
bracht. Een postduif die voor vijf ton
ran de hand gaat. Een beertje dat op de
railing duizend gulden oplevert.
Voor knikkende knieën en financiële
hoogtevrees zijn beleggers niet alleen
aangewezen op de huidige, ongekende
toppen van de aandelenmarkten. Ver
zamelaars weten evenzeer van wanten
als het om speculeren gaat. En nog al
tijd zijn er meer Nederlanders die hun
geld stoppen in postzegels, munten, zil
ver, antiek, diamanten of zelfs in post
duiven dan in aandelen of obligaties.
«Eén op de drie Nederlanders verza
melt," schat Elena Luten als conserva
trice van het Verzamelmuseum in Veen-
dam. Verzamelingen waarin miljarden
guldens zitten. Alleen al van de één mil
joen postzegelverzamelaars in ons land
abonneren zich er elk jaar 260.000 voor
tientallen miljoenen op de nieuw uit te
geven zegels door de PTT. Beëdigd
Postzegelmakelaar Bert Ulterman van
de Nederlandse Postzegel- en Munten
veiling in Amsterdam kent inmiddels
een stuk of vier postzegelcollecties in de
wereld die in waarde de honderd mil
joen gulden zijn gepasseerd. In Neder
land schat hij het aantal mensen dat ie
der jaar voor meer dan honderdduizend
puden postzegels koopt op enige tien
tallen.
Verzamelen is
Maar
beleggen met plezier.
ovenals aandelen, obligaties of
vastgoed vertonen verzamelingen de
zelfde grillige schommelingen in popu-
'ariteit en prijs. „Verzamelen neemt
„De grootste bedreiging ontstaat wan
neer de commercie er zich op stort. Al-
bert Heijn had op een bepaald moment
complete serviezen met Suske en Wis-
ke. Gekleurd glas was een tijd heel po
pulair bij verzamelaars. Plotseling
duikt het in alle winkels op. Ook bij de
beren zag je dit verschijnsel. Toen die
eenmaal goed gespaard werden, ston
den de winkels tot de nok toe vol en
kreeg je bij elk pak zeeppoeder een
beer. Nou, dan is voor de verzamelaar
de aardigheid er snel vanaf." Beren zijn
dus uit en de prijzen zwaar gekelderd.
Parfum, ruimtevaart en telefoonkaar
ten hebben het gat opgevuld.
Toch meent Elena Luten dat verzame
len, ondanks alles, meer oplevert dan
het geld maar fantasieloos op een
spaarrekening zetten. „Neem zoiets
eenvoudigs als lucifermerken. Ik ken
inmiddels verzamelingen die vele tien
duizenden guldens waard zijn. Ais ze
maar compleet en oud zijn."
Ook bij het veilinghuis Sotheby's in
Amsterdam herkennen ze de door Elena
Luten gesignaleerde drang naar extra
vertheid bij het verzamelen. „Mensen
willen hun huis weer kleuren en aan
kleden. Het koele is er af," constateert
Diana Ridderikhoff. „Dat betekent
kroonluchters, kandelaars, antiek meu
bilair en weer kwasten aan de gordij
nen. De volgende stap is dan mooi tafel
zilver en porselein. Dingen die de men
sen ook echt willen gebruiken." De
prijskaartjes hebben zich moeiteloos
aangepast. Na de dip in de kunstmarkt
van enkele jaren geleden kost een por
seleinen servies van Meissen uit Duits
land met veel frutseltjes al weer een
slordige twintig mille. En voor dat geld
kan het nog niets eens in de vaatwas
ser."
De kunstmarkt heeft de afgelopen
twintig jaar dezelfde woelige tijden ge
kend als de beurzen nu. Elke honderd
gulden die in 1975 in kunst werd géin-
ment van enkele procenten.
Zeker niet als je voor een paar
fiscale grijpstuivers het geld
minimaal vijftien tot twintig
jaar kwijt bent en er gelijktij
dig op de aandelenbeurzen
toppen beklommen worden.
Voor een rendement van 25
tot 35 procent op de aandelen-
portefeuille draaiden de mees
te beleggers de afgelopen tijd
hun hand niet om.
Om toch vers bloed naar de
kapitaalverzekeringen te lok
ken, zijn de verzekeraars be
gonnen de inleg van hun klan
ten niet langer in veilige beleg
gingen met een vaste, gegaran
deerde rente te stoppen, maar
sluizen ze dit geld ook naar de
onzekere aandelenmarkt.
Vandaar de Aandelen Spaar
verzekering van Zilveren
Kruis. Trots vermeldt de bro
chure dat in 1995 een rende
ment werd behaald van 25 pro
cent en in 1996 zelfs van 39
procent. Zilveren Kruis deed
daarmee niet onder voor de
beleggingsfondsen van bij
voorbeeld banken, die soort
gelijke koerswinsten behaal
den op hun portefeuille.
Vet onderstreept meldt Zilve
ren Kruis dat deze hoge op
brengst over twintig jaar belas
tingvrij mag worden uitge
keerd. Inderdaad. Wat Zilve
ren Kruis en andere verzeker
aars niet melden, is dat over
koerswinst op aandelen nooit
belasting betaald hoeft te wor
den. Daarvoor heeft niemand
Zilveren Kruis nodig. Er is
geen enkele reden om dit
voordeel via de lange omweg
van een verzekeraar binnen te
halen. Zelf de aandelen kopen
of elke maand honderd gulden
in een willekeurig beleggings
fonds storten, levert minimaal
eenzelfde rendement op. En
dit geld kan elke dag opgeno
men worden en kost geen pro
visie aaiit'de'verzekëraar. Bo-
vendien verkleint iedereen die
zijn geld in een dergelijke
spaarverzekering stopt, zijn
ruimte om ooit nog een spaar
hypotheek te nemen. Het
spaardeel van deze hypotheek
valt namelijk onder dezelfde
fiscale vrijstelling als de spaar
verzekering. Bestudeer deze
documenten zorgvuldig en rea
geer voor 28 februari, vroeg
Zilveren Kruis. Graag gedaan.
Verzamelen is leuker en levert meer op dan een fantasieloze spaarrekening,
meent Elena Luten van het Verzamelmuseum in Veendam. foto wfa
Door Clemens Graafsma
