Industrieel monument Van Nelle
wacht op nieuwe bestemming
Hevi
Eran Schaerf en Marijke van Warmerdam in Antwerpen
Engelse woorden en
een bedacht woord
Liefdesweek
DESTEM BEELDENDE KUN
pE STEM
Schijnwerpers
Tegenstelling
Minimaal
Subtiel
D Geweld
Boor Johan Diepstraten
get verschijnen van De grach
tengordel betekende het einde
van de vriendschap tussen
Geerten Meijsing en Kester
Freriks. In deze sleutelroman
wordt Freriks beschreven als
een zuiplap die vrouwen las
tigvalt, uit taxi's wordt uitge
gooid, letterlijk in de goot ligt
en zwelgt in zijn ontreddering,
get merkwaardige aan de
nieuwe roman Ogenzwart van
Kester Freriks is dat de karak
terisering van de hoofdper
soon haarfijn aansluit op het
beeld dat Meijsing van zijn
vroegere vriend schetste,
gr is van alles mis met de veerti
ger Alfred Hertog in Ogenzwart.
Zijn vrouw Marijke Zaluwe heeft
tij verlaten en hij mag één keer in
de week zijn zevenjarige dochter
tje Flora zien. Hij woont in een
voormalige garage van de Heli's
Angels met lekkende kranen, een
kapotte gevelkachel en een hape
rende vlotter. In de walm van olie
en benzine en meestal met de
waas van de drank voor ogen,
overdenkt hij zijn leven.
De hoofdpersoon en de auteur
zijn nooit dezelfde, maar in dit
geval is de autobiografie overdui
delijk. Hertog is geboren in Indo
nesië als zoon van een KLM-tele-
gafist en repatrieert in de jaren
vijftig naar Nederland. Wat Her
tog overkomt in zijn huwelijk is
voor een deel identiek aan het
persoonlijke leven van Freriks.
Het is natuurlijk niet voor niets
dat de passages waarin Hertog op
stap gaat met Flora van een groot
inlevingsvermogen getuigen.
Tragische, mooi geschreven frag
menten zijn het, over het onver
mogen van Hertog om een echte
vader te zijn.
Dat komt omdat hij zich onvoor
waardelijk stort in een liefdes
avontuur met de twaalf jaar
oudere Nina van Renesse, een
vrouw met twee volwassen kin
deren en inmiddels een zilveren
huwelijksfeest achter de rug.
Hertog is zo geobsedeerd door
haar, dat hij alle andere levens
verwoest. Begeerte en extase, dat
is het enige wat telt. 'De passie
moest aldoor hoger opgezweept,
het geweten steeds meer gesust.
In een vernietigend egoïsme a
ieux richtten ze in beide gezin
nen onherstelbare schade aan.'
Kernperiode van de roman is de
maand april 1993 waarin Nina
besluit te breken met Hertog om-
DONDERDAG 20 FEBRUARI 1997 Dfi
De bezoeker op
een wandelpodium gezet
Door Frits de Coninck
De vier kunstenaars die met
hun werk aanwezig zijn in het
MUHKA in Antwerpen heb
ben op zich weinig met elkaar
te maken. Ze komen uit ver
schillende landen en tonen een
verschillende mentaliteit. Uit
Nederland is er Marijke van
Warmerdam, uit Duitsland
Eran Schaerf, uit België Ann
Veronica Janssens en de oude
meester Raoul de Keyser.
Ze maken op het oog heel ver
schillend werk. Maar toch, elk
van hun presentaties maakt een
energie vrij die tezamen van het
MUHKA een opwindende ge
beurtenis maken. Daarbij ge
voegd een aantal opmerkelijke,
diverse aankopen binnen de vaste
collectie en dat maakt de ten
toonstellingsruimtes van het
MUHKA tot een avontuurlijke
ontmoeting met eigentijdse
kunst.
Eran Schaerf (Tel Aviv, 1962)
opent op de begane grond met
een barokke installatie die de
ruimtes en de aandacht van de
kijker volledig in beslag neemt.
Onder de titel Recasting heeft hij
de zalen gevuld met pallets, een
diversiteit aan stoffen, tekstfrag
menten, een lint van woorden,
geluid, licht en alles bij elkaar:
beweging. Je wordt als bezoeker
letterlijk opgetild en de installa
tie ingevoerd. Hij heeft de pallets
in twee of drie lagen gestapeld en
naast elkaar gelegd zodat een
reusachtig plankier ontstaat dat
als wandelpodium dient. Zoiets
als een podium dat de manne
quins boven de bezoekers aan een
modeshow verheft om de nieuw
ste modellen beter te kunnen
zien. Zo ongeveer voelt het plan
kier van Schaerf.
Tussen de planken van de pallets
liggen repen papier met de tekst
van een Afrikaans lied dat dro
men over emigratie naar Frank
rijk bezingt. Links en rechts in de
aanpalende ruimtes heeft hij aan
de plafonds lappen en kleding ge
hangen. Textiel is het altijd, maar
de vorm varieert van amorfe lap
pen tot kant-en-klare kleding
stukken, maar dan wel oncon
ventioneel van snit. Het theatrale
effect wordt versterkt door twee
sterke schijnwerpers die op een
toren van pallets staan en een ge
luidsinstallatie.
Het plankier loopt uit op een
reusachtige rol groen zeildoek die
als een tekstrol dient. Daarop
staan woorden en frasen in het
Engels die in ieder geval gemeen
hebben dat ze met textiel te ma
ken hebben. De mise-en-scène
van de textiele vormen ziet er
buitengewoon overwogen uit,
De zaal met de installatie 'Recasting' van Eran Schaerf
zonder dat betekenis en bedoe
ling van het geheel duidelijk zijn.
Je voelt je in een ruimte achter
het toneel waar alle requisieten
zich bevinden, waar de verkleed
partij zich voltrekt en waar het
wachten is op het toneelstuk dat
niet gespeeld wordt.
De overdaad van Eran Schaerf
vindt haar contrast in het werk
van Marijke van Warmerdam
(1959), van wie de eerste installa
tie zich op de begane grond van
het MUHKA bevindt. Groter te
genstelling is inderdaad moeilijk
denkbaar. Met minimale midde
len die heel dicht bij de werke
lijkheid liggen en toch net geen
werkelijkheid zijn, bereikt ze een
enorm effect. Een kwestie van
een uitermate economisch ge
bruik van beeldmiddelen, scherp,
intelligent en helder.
Het televisiescherm op de begane
grond toont het videofilmpje
Fietsuit 1994 dat maar een paar
minuten duurt. De camera is ge
richt op het grensvlak van straat
en huismuur. Door het beeld zien
we ineens een meisje fietsen. Ze
fietst een paar rondjes, verdwijnt
voor even, komt terug en ver
dwijnt voorgoed. Het beeld wordt
vergezeld van geluiden uit de
straat: de fietsbel, kerkklokken.
Een filmpje zonder begin, zonder
einde, een cyclus die altijd maar
doorgaat en daardoor allerlei as
sociaties en dus ook interpetaties
oproept die nergens een definitie
ve bevestiging vinden.
De kijker blijft letterlijk en fi
guurlijk tussen beeld en werke
lijkheid in hangen. Nog sterker
gebeurt dat in Frame, een instal
latie die ze speciaal voor deze
presentatie heeft gemaakt. We
zien een gefilmd groepsportet
van een gezelschap mensen die
met de rug naar de kijker toe
naar buiten kijken en commen
taar geven op wat ze zien. Wij,
kijkers, zien niks. Wij staan in de
lege ruimte met achter ons de
projector, op de grond vier ge
luidsboxen en voor ons het beeld.
Daarmee ben je fysiek deel van
de werkelijkheid van de installa
tie en toch voor een deel buiten
staander bij het beeld dat je ziet.
Je ziet de mensen, je hoort ze
maar je kunt ze niet aanraken en
ze hebben het over iets dat buiten
ons blikveld ligt.
Van nog minder materieel en
grijpbaar karakter is de installa
tie die Ann Veronica Janssens ge
maakt heeft. Bekend van haar
zijn de minimale ingrepen die ze
verricht in een bestaande ruimte
met als doel de beleving van de
ruimte te intensiveren. De erva
ring van de kijker moet de ruimte
vergroten. Zo plaatste ze in park
Wolfslaar in Breda twee jaar ge
leden spiegels op de grond in een
omsloten deel van de oude tuin.
De weerspiegeling van lucht,
licht en wolken had een geweldig
effect op de beleving van die rela
tief beperkte ruimte.
Hier in het MUHKA heeft ze twee
grote zalen gevuld met nevel en
geluid, een rooksculptuur noemt
ze het. Een verblijf in die sculp
tuur is buitengewoon vervreem
dend. Het zicht is beperkt tot en
kele meters om je heen wat de be
kende zaal tot een bedreigend,
onbekend terrein maakt. De
oriëntatie is je ontnomen. Het on
zeker verblijf slaat om in schrik
als uit de nevel ineens een andere
bezoeker opduikt. Zo wordt de
tentoonstellingsruimte zelf een
fascinerend beeld, waarbij het
begrip beeld tot een minimum is
gereduceerd. Wat de kunstenaar
Ad Reinhardt formuleerde:
Sculptuur is datgene waarover je
struikelt als je een stap achteruit
zet om een schilderij beter te
bekijken.
Het is geweldig om te zien hoe
een meester als Raoul de Keyser,
geboren in 1930, zijn schilder
kunst blijft vernieuwen en steeds
opnieuw het verschijnsel schilde
rij aan de orde stelt. Hij toont
hier zijn werk uit 1995, anders
dan zijn vorige werk en toch al
tijd weer pure schilderkunst. Ui
termate subtiel en stil, minimaal
van voorstelling maar overdadig
van zeggingskracht. Elk doek (al
tijd op klein formaat) is een leeg
geschilderd vlak met enkele lij
nen of vlakken, zo neergezet dat
ze van de rand van het doek weg
blijven en zo de ervaren opper
vlakte enorm vergroten.
Tegelijk delen ze het vlak dat een
verkleinde en intieme gebeurte
nis wordt. Klein van voorstelling,
groots van mededeling, waar de
woorden het altijd bij afleggen.
Zo moet schilderkunst zijn. In de
bovenzalen van het MUHKA, een
letterlijke bekroning van een huis
vol artistieke avonturen.
MUHKA, Leuvenstraat, Antwer
pen. De presentaties zijn te zien
tot 30 maart, elke dag van 10 tot 5
uur, maandag uitgezonderd.
De Van Nelle-fabriek in Rotterdam uit 1931: parel van het Nieuwe Bouwen.
FOTO ARCHIEF DE STEM
Door Paul van der Steen
Volgende week donderdag wordt
het themajaar afgesloten dat Ne
derland moest doordringen van
de waarde van zijn industrieel
erfgoed. Desondanks blijft het
behoud van monumenten van be
drijvigheid een zaak van lange
adem, zo blijkt bijvoorbeeld bij
de Van Nelle-fabriek in Rotter
dam.
Zelfs de reclame op de fabriek
heeft een beschermde status. Als
straks Van Nelle uit het complex
in de Spaanse Polder in Rotter
dam is verdwenen, blijven de let
ters op het dak herinneren aan de
oude eigenaar.
Het is weinig gebouwen gegeven
om nauwelijks vijftig jaar na op
levering op de rijksmonumenten
lijst te belanden: de uit 1931 da
terende Van Nelle-fabriek lukte
het in 1983. Maar ook daarvoor
was 'de parel van het Nieuwe
Bouwen' al niet weg te slaan uit
nationale en internationale ar
chitectuurboeken.
Nog altijd is de belangstelling
voor het complex niet verflauwd.
Het gebouw wordt bijna dage
lijks door vele fotografen op de
gevoelige plaat vereeuwigd.
Vooral 's morgens, als de zon de
voorzijde van Het Glazen Paleis
vol in het licht zet. Rondleidin
gen worden officieel niet gege
ven, maar desondanks struint
nog zo'n 130 keer per jaar een
groep onder begeleiding van een
gids door de fabriek. Zelfs vanuit
Japan komen de belangstellen
den naar Rotterdam.
In de nabije toekomst zou het
jonge monument wel eens nog
meer geïnteresseerden kunnen
gaan trekken. De overheid heeft
plannen om het ontwerp van de
architecten Brinkman en Van der
Vlugt voor te dragen voor de
Unesco-werelderfgoedlijst. Maar
voor het zover is, moet er eerst
een nieuwe bestemming zijn ge
vonden voor de fabriek.
Twee jaar geleden maakte Sara
Lee/DE - sinds 1989 eigenaar
van Van Nelle - duidelijk dat ze
voor het jaar 2000 zou zijn ver
trokken uit het complex. Niet dat
de verhuizing zolang in beslag
zou nemen. Koffie, thee en des
serts worden er in Rotterdam
niet meer gemaakt. Alleen in een
klein deel van het gebouw hangt
nog de indringende geur van ta
bak; hier wordt nog shag ver
pakt.
De termijn van vijf jaar vond Sa
ra Lee/DE noodzakelijk om
zorgvuldig te kunnen zoeken
naar een nieuwe bestemming
voor het monumentale gebouw in
de Spaanse Polder. Voor de mul
tinational is het meer dan een ge
woon vertrek: het is als een af
scheid van een dierbaar kind.
Van de monumentale waarde van
de Van Nelle-fabriek hoeft in
middels niemand meer overtuigd
te worden. Die is onomstreden.
Het gebouw is niet alleen hét
voorbeeld van het Nieuwe Bou
wen in Nederland, maar dankt,
haar charme ook aan de kleine
afwijkingen van die strakke en
modernistische bouwstijl: de
ronde bonbonnière op het dak,
de schuine 'loopbruggen' en het
in een bocht gebouwde kantoor
gebouw.
Van Nelles topman Van der
Leeuw rammelde eind jaren
twintig flink met de geldbuidel
voor een nieuwe fabriek. Dat
kon: Van Nelle was destijds nog
onbetwist marktleider. Lucht,
licht en reinheid waren dé uit
gangspunten bij het ontwerp.
Geen wonder dat glas één van de
belangrijkste materialen bij de
bouw was. Uitzonderlijk was ook
de grote aandacht voor hygiëne:
elke afdeling kreeg haar eigen
was- en kleedruimte. Ook waar
het op de productie aankwam,
was de fabriek uiterst modern.
Toch is het niet erg waarschijn
lijk dat de opvolger van Van Nel
le in de blikvanger van het in
dustrieterrein Spaanse Polder
ook een fabrikant is. A. Six, die
als secretaris van de vennoot
schap Sara Lee/DE belast is met
het zoeken van een nieuwe be
stemming voor onder meer
25.000 vierkante meter aan pro
ductie vloeren, denkt eerder aan
kantoren, zorginstellingen of
'iets in de recreatieve of museale
sfeer'. Duidelijk is in ieder geval
dat er links en rechts het een en
ander verbouwd zal moeten wor
den. „Alles heilig verklaren heeft
geen zin", is de stellige overtui
ging van Six. „Uitsluitend con
serveren levert een glazen paleis
op dat niet glanst. Het gebouw
moet een nieuwe plaats krijgen
in het maatschappelijk en econo
misch leven. Niet ten koste van
alles. Aan de transparantie en
het uiterlijk van het pand moet je
niet komen."
Om die reden sluit Six het bou
wen van appartementen in de fa
briek uit. „Dan kan het licht niet
meer door het gebouw heen.
Daarom is bijvoorbeeld ook de in
de pers geopperde suggestie om
de kasten van de gemeentelijke
archiefdienst hier onder te bren
gen geen goed voorstel."
Over concrete belangstelling
voor het Van Nelle-gebouw is
Six geheimzinnig. Namen wil hij
niet noemen. Voor welke prijs
het monument weg moet, wenst
hij evenmin te verklappen. Dat
Sara Lee/DE voor 2000 een nieu
we eigenaar voor het pand met
enorme oppervlaktes aan enkel
glas heeft gevonden, durft Six
wel met stelligheid te beweren.
Of liever: meerdere eigenaren.
De secretaris van de vennoot
schap verwacht dat meerdere ge
bruikers onderdak gaan vinden
in de voormalige fabriek.
„Dan wordt het een verzamelge
bouw, maar wel met één basis
functie, bijvoorbeeld zorg of
kantoren. Dat voorkomt dat het
een allegaartje wordt en het ka
rakter van het monument wordt
aangetast."
ULVENHOUT
Galerie De Pekhoeve Dorpstraat 92 - 'Kunst naar de natuur' Hennie
van Dijk/wildschilder en illustrator - Ewoud Zuring/beeldhouwer - do t/m
za 11.00-18.00 uur - zo 13.00-17.00 uur (t/m 23 feb)
UTRECHT
Museum Catharijneconvent Westsingel 50 - 'Engelen, monniken en
demonen' - naïve kunst uit het oude Rusland - i.s.m. het Staats Historisch
Museum uit Moskou - di t/m vr 10.00-17.00 - za en zo 11.00-17.00 uur
(t/m 2 mrt)
Ooor Marjan Mes
In haar vorige roman Schemerwe-
Kld wist de jonge Engelse schrijf
ster Julie Myerson hypnotiserend
en ongelooflijk spannend de
spookbeelden op te roepen die het
leven van een jonge, hoogzwange
re vrouw vergalden. Een wreed
familieverleden drong zich als een
duistere modderpoel op aan de
"-jarige Susan. Geestelijk ontre
geld begint ze, ondanks zwanger
schap en huwelijk, een opwinden
de verhouding met een Ameri
kaanse kunstenaar, die door de
auteur buitengewoon erotisch
werd geschreven.
Met grote verbeeldingskracht wist
de schrijfster Susans slechte
jeugdervaringen, hallucinaties en
hersenspinsels op te roepen. Ook
m haar nieuwe roman De Aanra-
™ng duikt Myerson in het verle
den van haar personages en ook
daarin
is genoeg te vinden om hun
Een mobiel 'Cacadoe-beeld' van Machiel Braaksma
FOTO ERIK HESMERG
Door Frits de Coninck
De eerste presentaties van het
nieuwe jaar in Lokaal 01 in Breda
zijn dun. De meest intrigerende
bijdrage hangt in de gang bene
den. Het is een lijst van 1000 En
gelse woorden genomen uit The
saurus of English Words and
Phrases van P.M. Roget, een bij
zonder woordenboek uit 1883. Het
bijzondere schuilt niet zo zeer in
het abstracte karakter van de be
grippen maar veel meer in het feit
dat elk begrip altijd naar een an
der begrip uit deze woordenschat
verwijst. Als je eraan begint, kom
je er dus niet meer uit, tenzij an
dere omstandigheden dit bepalen.
Er is feitelijk geen ontsnappen
aan dit lexicologische systeem van
woorden. Elke kunstenaar die in
1997 in Lokaal 01 werkt en ten
toonstelt, kiest een begrip uit de
1000 woorden tellende lijst, waar
mee dat begrip van een beeld
wordt voorzien, zonder dat dat
beeld een illustratie van de bete
kenis wordt. Al die keuzes teza
men vormen een lang en onvoor
spelbaar lint door het woordenla
byrint van Roget.
Beneden in de grote zaal expo
seert de Friese kunstenaar Mach
iel Braaksma zijn merkwaardige
Cacadoe-beelden, mobiele heel
den. Cacadoe is een woord dat me
bestaat, maar dat zich in de be
doeling van Braaksma een beteke
nis moet verwerven in de visuele
communicatie met de kijker. Da
ongeveer is de opzet. De rriobilitm
heeft dan met name een figuurlij
ke betekenis: het ontwikkelen van
betekenis is een beweging op zi®
zelf. Daarbij toont hij op een tv-
scherm een 8 mm-animatiefilmpj
waarop kleine, onbestemde vorm
pjes zich kriskras over de vlo
bewegen. Dat is een mobiel g®'
genheidsbeeld ter bevordering
van het begrip Cacadoe. Dat z
ongetwijfeld het geval zijn, ma
visueel oninteressant is het all
maal wel.
Lokaal 01, Kloosterlaan 138, Breda.
De presentatie duurt tot 16 ma
en is van donderdag t/m z°n
toegankelijk van 1 tot 5 uur.
jhislukkingen als volwassene te
?®nen verklaren,
itmaal gaat het om twee zusters,
®na en Gayle, die door een
overambitieuze moeder in een
oek zijn gedrukt. Of daaraan de
rnstige rugziekte van de mooie
onna te wijten is, wordt niet he-
reaal duidelijk, wel wordt ge-
Sgereerd dat het misschien een
geheelde ziekte is. Donna be-
stM? voorf met een wandel-
ma' ^aar man Will is des-
7n n °P ^aar' °°k bed-
Kfh T*e heeft een dochtertje,
uy, waar ze zielsveel van houdt,
f "et; kind is niet bepaald uit
geboren. Gayles vriend was
Wpru? ,st en het kind werd ver-
Ij tijdens een bondage die uit-
T U°P een gescheurd condoom,
stpr '00t Gayle, een verpleeg-
is ii °m ^aar k™* krijgen. Ook
,jn,„aar no8 broer Simon, een
hhhgsverslaafde nietsnut.
om1na is bezeten van de gedachte
Worru'un®er te worden, maar het
ontra i ^00r de dokter ernstig
oen vanwege haar slechte li-
EINDHOVEN
Van Abbemuseum Vonderweg 1 - 'Een keuze uit de collectie' - Marijke
van Warmerdam/'Enkel, dubbel, dwars' - Suchan Kinoshita/voorstelling
(23 feb t/m 13 april)
GENT
Museum voor Sierkunst en Vormgeving - Design en identiteit - as
pecten van Europees design en Nieuwe wegen in de Europese keramiek
- dagelijks behalve ma 09.30-17.00 uur (21 feb tot 26 mei)
ROOSENDAAL
Tongerlohuys Molenstraat 2 - Jan Vosters/olieverfschilderijen Cees
Post en vijf leden NL Edelsmedenvereniging/sieraden - di t/m zo 14.00-
17.00 uur (t/m 3 mrt)
ROTTERDAM
Museum Boijmans Van Beuningen Museumpark 18-20 - 'Lof der zee
vaart' - de Nederlandse marineschilderkunst uit de 17e eeuw (t/m 23 feb)
-Thorvald Bindesboll 1846-1908-'vergeten pionier van Deense Art Nou
veau' - di t/m za 10.00-17.00 uur - zo 11.00-17.00 Uur (t/m 4 mei)
Kunsthal Westzeedijk 341 - Designprijs Rotterdam 1997 - 28 genomi
neerde producten (t/m 16 mrt)
TILBURG
Het Nederlands Textielmuseum Goirkestraat 96 - 'Ruik de tijd, hoor
beweging, kijk naar klank!' - geluidsculpturen van de kunstenaar Nico
Parlevliet (t/m 23 mrt)
AMSTERDAM
Rijksmuseum Stadhouderskade 42 - 'Machtsvertoon' - powerdressin
keuze uit de collectie Kostum 8i Textiel (t/m 2 mrt) - 'Duits Steenqoed'
overzicht van gebruiks- en sierkeramiek uit 16e en 17e eeuw (t/m q m«i
-mat/m zo 10.00-17.00uur
Van Gogh Museum Paulus Potterstraat 7 - Alma-Tadema (1836-19™
retrospectief - ma t/m zo 10.00-17.00 uur
De Nieuwe Kerk de Dam - De keizerin en de kunsten - kunstvoorwer
pen uit de tijd van Catharina de Grote i.s.m. de Hermitage - ma t/m
10.00-18.00 uur (t/m 13 april)
ANTWERPEN
De Singel, wandelgangen - Architectuur: De plaats en het gebouw
werken van Christian Kieckens - di t/m za 14.00-18.00 uur (tot 16 mrt)
Museum voor Fotografie - foto's van Stephen L. Feldman en André Ja-
sinski/foto's over Antwerps hotel Nautilus - dagelijks behalve ma lom'
17.00 uur (21 feb tot 14 april)
APELDOORN
Paleis Het Loo Koninklijk Park 1 -Tussen twee tronen - schatten uit Pe
tershof van Peter de Grote tot Nicolaas II - di t/m zo 10.00-17 00 uur (t/m
2 april)
BAARLE-NASSAU
De Verbeelding Klokkenstraat 12 - Peter Langenberg: mixed media -
Hans van der Weijden: objecten - Loes Plant: materiekunst - do t/m zo 13-
17 uur (23 febr. tot 23 maart)
BERGEN OP ZOOM
Kunstkader, kunst vormgeving Antwerpsestraat 27 - Bewegend
Licht - Jean-Marc Spaans/fotowerken - licht, tijd en ruimte - tijdens kan
tooruren op afspraak - vr 13.00-17.00 uur (t/m 9 mrt)
Gemeentemuseum Markiezenhof Steenbergsestraat 8 - Rob Möhl-
mann/schilderijen, blik van boven en ander werk - di t/m zo 14.00-17,00
uur (t/m 23 mrt)
BREDA
De Beyerd Boschstraat 22 - Klaas Gubbels/overzicht diverse werken en
technieken van 1958 tot heden (t/m 23 mrt) - 'Lightning 1' - i.k.v. kleine
tentoonstellingen jonge kunstenaars - door William Speakman met Spi
ritual Teenage Moodmaker (tot 9 mrt) - di t/m vr 10.00-17.00 uur-zaen
zo 13.00-17.00 uur
Lokaal 01 Kloosterlaan 138 - 'Expositie Instalaties' - werken van Machiel
Braaksma, Emma Rushton, Derek Tyman en Wineke Gartz - do t/m zo
13.00-17.00 uur (t/m 16 mrt)
Chassé Galerie Claudius Prinsenlaan 8 - Leonne Hendriksen/Gemengde
Techniek - ma t/m za 13.00-18.00 uur (t/m 27 feb)
Chassé Galerie Artiestencafé Claudius Prinsenlaan 8 - Dicky van den
Noort/schilderijen - Pim Derene/schilderijen - za 16.30-18.00 uur (t/m 27
feb)
Galerie Segeren Raadhuisstraat 10 - Louisette van Donkelaar/schilde
rijen en grafieken - di t/m vr 10.00-18.00 - do 10.00-21.00 - za 10.00-17.00
uur (t/m 15 mrt)
Galerie Molenaars Ginnekenweg 79 - Jan van Lokhorst/schilderijen -
wot/mvr 13.00-17.30-za 11.00-17.00 uur (t/m 28 feb)
Nieuwe Brabantse Kunst Stichting Reigerstraat 16 - 'Recontres' - met
werken van Laila Aguenaou, Arie Berkulin, A. van Campenhout en Lex
van Lith - di t/m zo 13.00-17.00 uur (t/m 30 mrt)
