4Het is en blijft kicken als we optreden voor publiek'' Een nieuwe impuls voor de vlasteelt »ckbv -ijfb.v, *en bv I ARS" Clouseau voor derde keer in Den Dullaert in Hulst rs nemers, ars van land 'ZER B.V. en lap: inemer terheid. rijf fALITEIT ;r zande b.v. BESTEM ZEELAND C4 drijf rijkers B.V. ;164 - 68 41 59 164-68 72 71 g Heerle JG Hei 18 lel In 0165-38 27 27 laarseweg 12 ek fijnaart 168-46 46 93 168 - 46 22 91 3BEDRIJF B.V. NIEUWBOUW ■VERBOUWINGEN [NKONSTRUKTIES I WATERSCHADE fidaal ■daal |70 ZATERDAG 8 FEBRUARI 1997 Een groep die in de schijnwerpers van het succes heeft gestaan en n0g steeds staat is Clous eau. In het begin werd de band uit België zelfs overrompeld door de triomf. Maar de eenvoud bleef en werd zelfs een kenmerk. De Neder landstalige popgroep treedt 21 februari op in Hulst. In 1990 en 1991 trokken ze in de Reynae- rtstad een volle zaal. Na dertien jaar kijken de broers Koen en Kris Wauters terug op een pad dat bezaaid was met rozige rozen en enkele paardebloemen. Door Jeanette Vergouwen Het verhaal begint in 1984 in Vlaanderen. „We speelden in een gewone ruimte en traden op voor jeugdverenigingen. In 1987 openden we Marktrock, een jaarlijks festival in Leuven, en de aanwezigheid van kranten, radio en groot publiek werkte stimulerend. Dus maak je een eerste single... en een tweede... en een cd en het succes was er in eens," vertelt Kris Wauters met eenrustbrengend stemgeluid. In 1990 ging Nederland op de knieën voor Anne en vooral voor Daar gaat ze. Clouseau werd be jubeld. De gillende meisjes die Koen na een concert, met liefst driehonderd tegelijk, in zijn nek wilden springen, de niet wijken de fans die nachten doorbrach ten op het grasveld achter huize Wauters en het hele circus erom heen moesten de popmuzikanten er bijnemen. „Te veel hysterie eigenlijk en dat is niet echt leuk. Het publiek is met ons meegegroeid, de jong- sten maken nog steeds veel la waai, maar de gekte is weggeëbt en dat is primaMuziek maken is ons doel, goede muziek. Sinds i een paar jaar worden de num mers beoordeeld en niet meer het circus eromheen. Zo willen we het graag en verder doen we ge woon voort. Met Oker is onze carrière pas echt begonnen." Vrienden De Engelstalige periode van de groep sloeg niet echt aan in Ne derland, maar met de cd Oker werden alle zeilen weer bijgezet en stond Clouseau zelfs nummer 1 in de hitparade. In februari Koen Wauters is al dertien jaar het gezicht van Clouseau. FOTO FOTOPERSBUREAU DIJKSTRA BV De Belgische broers Koen (links) en Kris Wauters van Clouseau. 'Negentig procent van onze liedjes gaat over liefde en relaties, dat onderwerp houdt ons bezig'. 1996 ging het succestrio Koen, Bob en Kris uit elkaar. Bob Sa- venberg wilde zijn muzikale le ven anders invullen. „We hebben lang en intens samengewerkt en dan zijn spanningen onvermij delijk. We hebben er samen over gepraat en tenslotte die beslis sing genomen. We zijn vrienden gebleven en kunnen nog gewoon samen pinten pakken," stellen de broers. In de zomer van 1996 werd de nieuwe cd Adrenaline gemaakt (geproduceerd door Jean Blaute en Kris Wauters). Vanaf medio januari 1997 staat Clouseau op nieuw op het podium: Koen en Kris Wauters en de voltallige li ve-band. Ze spelen de sterke songs uit het verleden, elf num mers van Adrenaline en een set akoestische liedjes. „We zijn er van overtuigd dat het publiek weer als vanouds door het lint gaat. Hulst is een van de eerste plaatsen in Nederland waar we dit programma brengen. De reacties zijn tot nu toe goed. Meestal hebben we een aantal concerten nodig om in het goede ritme te komen, maar deze keer was het er van het begin af en het publiek kent de nieuwe num mers nu al en zingt ze van voor naar achter mee." De naam Adrenaline is toevallig gekozen, maar Koen en Kris ge ven toe dat ze houden van een flinke stoot adrenaline voor een optreden. „Het is en blijft tel kens weer kicken en hoewel we minder nerveus zijn, de span ning is er en blijft er. Die heb je trouwens als artiest gewoon no dig." Waar het succes van Clouseau aan te danken is, weten Koen en Kris niet. „Geen flauw idee. We nemen onze muziek serieus en we zijn op een eerlijke manier bezig. En dat het publiek het ook goed vindt, is gewoon een geluk. We besteden veel tijd aan ons vak en treden graag op. Dat is misschien een verklaring." Op de vraag waar ze de teksten vandaan halen en wat de gelief koosde thema's zijn, antwoordt Kris resoluut. „Negentig procent van onze liedjes gaat over liefde en relaties, dat onderwerp houdt ons bezig. We zijn echter geen grote dichters en we willen geen boodschappen door geven. We houden alles bewust simpel. Koen gaat uit van een tekst en ik steeds van de muziek. Ik compo neer op klavieren, ik begin met een flard muziek of tekst en de rest komt vanzelf of na heel lang en hard ploeteren. We volgen on ze eigen smaak en doen geen concessies aan het publiek." Alle leden van Clouseau zijn fan van de Beatles, maar ontkennen directe invloeden van andere groepen. Er wordt aandacht be steed aan de melodie en de har monie. „Je neemt onbewust alle maal wel iets over van genres en stijlen die je zelf mooi vindt. Vraag ons niet waar we in de muziekwereld staan. Ik heb geen idee, dat laat ik over aan de mensen die graag alles in hokjes stoppen. We willen het zo leuk mogelijk maken voor onszelf en voor het publiek. Als het op een bepaald moment niet meer gaat, sluiten we het hoofdstuk Clous eau af en beginnen met iets nieuws," stelt de 32-jarige Kris, die ook verklapt dat Koen 29 is en sinds kort een vriendin heeft. Reclame De broers willen gewoon door gaan op de ingeslagen weg, maar betwijfelen of ze over tien jaar nog in dezelfde band zitten. Ze zweren bij de progressie en wil len ophouden zodra deze ver vaagd. Heengaan in schoonheid met een laatste goede cd spreekt hen aan. Het maken van cd's vinden ze fijn, maar ze geven de voorkeur aan live-optredens. „Het rechtstreeks contact met het publiek is belangrijk en dat geeft voldoening. In de studio werken en schaven aan een cd levert resultaat op en die schijf is dan natuurlijk dé reclame voor ons. Maar live optreden is nog steeds de echte kick en geeft je het gevoel muzikant te zijn. We zijn niet vies van de verkoop, want we moeten er ons brood mee verdienen. Geld was niet ons doel, we vonden het gewoon leuk en we hadden zeker niet op het succes gerekend. Het is een fijn gevoel als je geen concessies hoeft te doen aan de smaak van het publiek. Elke cd bevat ze ventig procent eigen werk en de rest is van anderen." Voor Adrenaline schreven Jean Blaute en Jan Leyers (van Soul Sister) een lied. Koen vindt Dat ze de mooiste is van Leyers een van de beste. Kris is weg van No belprijs en Bedrog. Van de cd zijn er al 60.000 in Nederland en 90.000 in Vlaanderen verkocht. Schoolreis Beiden vinden dat er veel veran derd is in hun leven. „We leren nog steeds van onze fouten en we geloven gewoon in onze muziek. Wel is de show uitgebreid. Meer geluids- en lichteffecten. Clous eau bestaat uit negen muzikan ten en we hebben een eigen tech nische ploeg. Pascal Braeckman is al vanaf 1988 onze lichtman. Bij ons kan ieder zich in zijn spe cialiteit uitleven. De sfeer is ka meraadschappelijk, als we op toernee gaan heerst er een schoolreissfeer." Beiden zijn tevreden met de reacties van het huidige publiek, inclusief de gillende meisjes. „Die horen bij het randgebeu- ren, hoewel we liever gedegen kritieken over ons werk krij gen," zegt Kris. „In het begin werd er vaak lelijk over ons ge schreven, onterecht en vaak in gegeven door afgunst. Nu staan we daar wel boven, maar hoge bomen vangen veel wind, hè. We zijn nu bijna acht jaar op top snelheid bezig. Af en toe moeten we rust inbouwen. Koen doet er nog twee televisieprogramma's bij. Hoe hij dat klaar speelt, is mij een raadsel. Het sociale le ven lijdt er wel onder, familie feestjes maken we te weinig mee... tijdgebrek. In 1996 maak ten we de cd en tot eind novem ber 1997 brengen we het nieuwe programma. Dan duiken we weer de studio in om aan de nieuwe cd en productie te sleute len." Voor het concert op 21 februari om 20.15 uur in de Noordhal van Den Dullaert zijn nog kaarten verkrijgbaar. Deze kunnen a 32,50 besteld worden bij Dullaert in Hulst. Den bendaal ■endaal h - 54 03 09 B.V. Badhuisstraat 95, |stbus 44 30 AA Hoogerheide .0164-61 36 50 1x0164-61 57 05 redaseweg 249 VOO AD Roosendaal, il. 0165 -540920. tx. 0165 - 540312 Door Rein van der Helm OVER een paar maanden is het weer zover. Dan ligt 's morgens vroeg over een aantal landbouwpercelen een blauwe of witte waas van vlas. Het had echter niet veel gescheeld of deze traditionele Zeeuws-Vlaamse teelt had het loodje gelegd. In de jaren zeventig was de jaarlijks geteelde oppervlakte in Nederland terugge lopen van 35.000 naar 3.500 hectare. Drie jaar geleden sloegen de Zeeuwse land bouworganisaties de handen ineen. Telers en verwerkers moesten nauwer samen werken en er moesten nieuwe machines komen. Een goed plan, waarvoor de EG een subsidie beschikbaar stelde. En het werkt, stelt projectleider Herman Tho- fflaes van de NCB vast. be vlasteelt is zeer oud. Tot enke- tientallen jaren geleden met W vast stramien. De boer teelde tot vlas, plukte het, zette het overeind (het stuiken) en ver- tocht het vanaf veld of uit de schuur. Dan kwam het vlasver werkingsbedrijf in beeld. Het ge tochte vlas werd binnenshuis ge- root met verwarmd water. Een proces dat nodig was om uitein- 'ik het lint - de basis voor het toen - te winnen. Een proces ?at men in de hand had, want het J® nauwkeurig bepaald worden anneer het roten gestopt moest worden. jb'en was niet direct een milieu- enaelijk werkje. Overheids maatregelen dwongen de vlassers ertoe over te stappen op veldra ten. Weer en wind moesten zor gen voor het roten van het over het land gespreide vlas. Problemen „En daar kwamen de proble men," zegt Herman Thomaes. „Want het beheersen van het ro ten had men eigenlijk niet meer in de hand. Éoten is een nauw- Iuisterend proces, waarbij het soms op één dag aankwam. Veel boeren haakten daarom af en het waren de vlasbedrijven die eigen lijk de hele keten overnamen. Land werd gehuurd van de boer en de vlasser was verantwoorde- nan Thomaes van de NCB is tevreden over het vlasproject. FOTO PERSBUREAU VAN EIJNDHOVEN lijk voor zowel de teelt, de oogst als de opslag van vlas. De betrok kenheid van de boer werd steeds minder en minder," zegt Tho maes. De problemen voor de vlasbedrij ven namen hand over hand toe. In oogsttijd moesten ze eigenlijk overal tegelijk zijn en dat was in de praktijk onmogelijk. Het ge volg was dat - doordat bepaalde werkzaamheden niet op de juiste tijd plaatsvonden - de kwaliteit van het product niet altijd opti maal was en in feite alle risico's van vlasteelt en vlasbewerking op hun nek kwamen. Dat moet anders, zo zeiden de di verse deskundigen. De ontstane structuur van de vlasteelt moest veranderen. De boer moest weer verantwoordelijk zijn voor de teelt, de oogst, het veldraten en de levering van het gedorste lijn zaad. Hij moest meer bij de teelt betrokken worden, want dat komt de kwaliteit ten goede. Maar daarvoor moest de bestaan de apparatuur worden vervangen door moderne bewerkings-appa- ratuur. Daar knelde de schoen. Want niemand investeert in een vlasplukdorsmachine van vier ton als die niet rendabel kan wor den ingezet. Zekerheid „Samenwerken, dat was het," al dus Thomaes. „Een samenwer king van boeren, loonwerkers en vlasverwerkende bedrijven. Die moesten als het ware aan elkaar geketend worden. Een boer moet Een vlasplukmachine aan het werk. Dankzij samenwerking van boeren, loonwerkers en vlasverwerkende bedrijven kan de bestaande apparatuur op rendabele wijze ver vangen worden door modernere apparatuur. zekerheid hebben dat hij zijn vlas kan afzetten, een loonwerker die apparatuur aanschaft moet zeker zijn dat die gebruikt kan worden en het vlasverwerkingbedrijf moet zekerheid hebben dat de grondstof op tijd wordt geleverd. En als je goede werkomstandig heden hebt, verbeter je automa tisch de kwaliteit van je product, wat weer betere kansen voor de afzet biedt," zo zegt hij. Toen vanuit Brussel in het kader van de zogenaamde 5B-regeling, Zeeuws-Vlaanderen werd aange wezen als plattelandsgebied dat steun kon krijgen, zagen de land- bouw-organisaties een mogelijk heid het topje van de nodige in vesteringen weg te nemen. Voor een goed doortimmerd plan was Brussel bereid een kwart van de nodige investeringen in appara tuur voor zijn rekening te nemen. Dat kon boeren weer over de streep halen zich weer op de vlas teelt te werpen. Animo Op bijeenkomsten van de Neder landse Vlassersbond in Zeeuws- Vlaanderen werd het Project voorstel Herinrichting Vlasketen voorgesteld. En er was animo. Die resulteerde er uiiejndelijk in dat zich zowel in Öóst- als in West-Zeeuws-Vlaanderen rond een vlasbedrijf en een loonwerker groepen telers formeerden met voldoende hectares om machines rendabel te maken. „Daar zijn contracten voor afgesloten," zegt Thomaes en klopt op het hoofd kantoor van de NCB in Tilburg op een welgevulde ordner. „Voor vier jaar heeft men zich vastgelegd en dat is voldoende basis voor de nodige investerin gen. Het gaat om clubjes telers met gezamenlijk veertig tot vijf tig hectare. Zo'n oppervlakte is bijvoorbeeld voldoende om keer- ders en rolbinders rendabel in te zetten. Voor een plukmachine is dat onvoldoende, maar met drie van die telersgroepen bij elkaar gaat dat weer wel. Daardoor is er een afspraak met elke volgende schakel in het productieproces en dat was de voorwaarde om voor EG-subsidie in aanmerking te komen," zegt Thomaes. Het project loopt tot augustus 1997. In totaal is dan sinds 1994 een kleine vijf miljoen gulden geïnvesteerd in nieuwe appara tuur. Een kwart daarvan komt uit de EG-pot. Met tevredenheid kijkt Thomaes, en met hem de landbouworgani saties, terug op een geslaagd pro ject, dat ook door de provincie Zeeland als goed wordt bestem peld. „Wij hebben een stukje geldstroom vanuit de EG naar de vlassector in Zeeuws-Vlaanderen gesluisd. En dat geeft mij, afkom stig uit die regio, best een goed gevoel. Een project indienen is één ding, het uitvoeren is een an dere zaak. En ik denk dat wij ge slaagd zijn. Niet dat het zo'n gi gantisch project is, maar alle beetjes helpen tenslotte." Een vervolgproject zit er volgens Tho maes niet in. „Er is een goede voorlichting over het project ge geven en ik denk dat wij alle geïnteresseerde telers wel hebben bereikt." I

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1997 | | pagina 37