'Zevende plaats in Atlanta is maar een stap'
en Simma zijn eigenlijk al dood
Mekbeb
Ster van kosmopoliet en middenafstandsloper Marko Koers is rijzende
De oorlog van het zwarte rubber
Japanse kritiek op
organisatie Nagano
pESTEM
SPORT
Bridgestone grote concurrent GoodYear in Formule I-circus
ZATERDAG 8 FEBRUARI 1997 B4
Atleet Marko Koers kan terugzien op een succesvol
jaar 1996. De 24-jarige middenafstandsloper snoepte
bijna vijf seconden van zijn persoonlijke toptijd op
de 1500 meter af en mag zich daardoor met 3.33.05
Nederlands recordhouder noemen. Tussen de trainin
gen door voltooide hij nog even zijn studie werktuig
bouwkunde aan de universiteit van Illinois. In augus
tus 1996 was hij bovendien de beste Nederlandse at
leet op de Olympische Spelen in Atlanta met een ze
vende plaats in de finale 1500 meter.
Marko Koers na afloop van de finale van de 800 meter in Atlanta.
hele universiteit. Maar voor de
status heb ik het allemaal niet
gedaan. Bovendien is atletiek
niet hetzelfde als football, base
ball.of basketball. Atletiek is in
Amerika wat betreft populari
teit weliswaar de vierde sport.
Maar wel een heel eind achter
football, baseball en basketball.
Die takken van sport zijn onge
kend populair."
'Als heilige zal Koers nooit door
FOTO DE STEM/BEN STEFFEN
•yï.o» i
het leven gaan. Zeker niet in het
nuchtere Nederland waar atle
tiek nu eenmaal een geringe be
langstelling geniet/Zeker wan
Het is overigens niet duidelijk
op welke afstand Koers tijdens
de wereldkampioenschappen
uitkomt. Tijdens de Grand Prix-
wedstrijden indoor beperkt hij
zich tot de 800 en 1000 meter.
„Op die afstanden kan ik punten
vergaren. Aan het einde van het
indoorseizoen wordt een klasse
ment opgemaakt. Ik weet nog
niet welke afstanden ik buiten
ga lopen. Dat ligt er maar aan
hoe het allemaal loopt. Vijf da
gen voor de Olympische Spelen
besloot ik me in te schrijven voor
de 1500 meter. Ik vond dat ik op
die afstand het beste presteerde.
Dat bleek een goede keuze. Wel
licht is de 1500 .meter dit seizoen
opnieuw mijn beste afstand.
Maar misschien loop ik iri april
wel een hele snelle tijd op de
Genene Mekbeb (voorgrond) en Assefa Simma waren topvoetballers in Ethiopië.
Door Jochem Lippmann
De videoband van de Olympi
sche finale over 1500 meter heeft
bij slechts één keer afgedraaid.
Niet dat de race hem niet beviel,
want met zijn eindklassering als
zevende was hij eigenlijk best
tevreden. Tevreden zijn, hoeft
echter nog niet het grijs draaien
van een videoband te betekenen.
Bij Marko Koers in ieder geval
niet. Hij heeft de bewuste loop
nog gewoon op het netvlies
staan. Bovendien heeft hij ook
nog een foto van de wedstrijd.
En dat is genoeg. Koers moet na
melijk verder. Een zevende plek
ineen olympische finale kan zijn
behoefte aan topprestaties niet
bevredigen. Eén keer redelijk in
iet spoor van sterren als El
Guerrouj, Tanui en Niyongabo
lopen is niet voldoende.
„Inde atletiekwereld is ook geen
plaats voor berusting," meent
hij. „Daar is de top te breed
voor. Als ik even rustig van een
goede prestatie ga genieten,
loopt er een onbekende Afrikaan
een wereldrecord. Dat gebeurt
overigens toch wel. Dat zag je
afgelopen week in Stuttgart.
Daar snoept EI Guerrouj even
drie seconden van het wereldre
cord op de 1500 meter af. Om
ook in de toekomst een beetje
met zulke jongens mee te kunnen
lopen, moet ik niet met het hoofd
in de wolken gaan lopen. Dan
kan ik beter stoppen."
Koers probeert zijn grenzen dus
ie verleggen, wil nog harder lo
pen, Tijdens de Olympische Spe
len van Barcelona ('92) strandde
hij in de halve finale. Ook tij
dens diverse wereldkampioen
schappen wist hij niet door te
dringen tot de eindstrijd. Een
vervelende knieblessure stond
bijna twee jaar vooruitgang in
de weg. Maar afgelopen kalen
Door Willem Vissers
en Christiaan Ruesink
Den Haag (anp) - Ze lijden in
Nederland, maar dat is beter
dan sterven in Ethiopië. Toch
denken ze wel eens aan zelf
moord. Uit wanhoop, uit
zichtloosheid. Alleen als ze
voetballen zijn ze gelukkig.
De douche na de inspanning is
het laatste moment van ver
kwikking.
Genene Mekbeb (22) en Assefa
Simma (22) waren topvoetballers
hi het Afrikaanse land, maar ze
verkozen de vlucht naar Neder
land. Ze zijn nu illegaal in Den
Daag en slapen bij vrienden, of
zomaar ergens. Rita van de
Looverbosch, vroeger actief voor
Amnesty International, schraapt
geld voor ze bij elkaar, want de
voetballers houden niet van be
delen.
«Ze doen hun best zelf geld te
verdienen. Stelen zullen ze
nooit." Simma heeft een baantje
oat hij liever voor zich houdt,
omdat de werkgever een illegaal
ui dienst heeft.
Nooit zullen de voetballers hun
eerste weekeinde in Holland ver
gden, in oktober 1994. Ze sliepen
111 de Pauluskerk van Rotterdam,
onder de vleugels van dominee
isser. Ze roken de voor hen
vreemde geur van drugs en zagen
ee spuiten van verslaafden. Ze
"Voegen politiek asiel, maar kre
sen dat nooit.
u» bijna anderhalf jaar na de
etmitieve afwijzing, heeft een
Prankje hoop hun hart geraakt,
e recente vlucht van een grote
jyOep eoUega-internationals naar
aüe zou de deuren voor de uit
geprocedeerde voetballers op-
euw kunnen openen,
e wijzen naar goede bekenden
nn w 0 'n de krant, genomen
dlvliegveld van Rome. Het
ton 1 de spijtoptanten, die
'enigkeerden naar Addis Abeba,
u, een ziin geschorst, bevestigt
mening. Het is niet pluis in
2 10P}®' «Dit is pas het begin,
mor? tl de gevangenis ko
mst ™n act'e heeftons niet ver
ren t Ethiopiërs de kans krij-
8® k vluchten, zullen ze die grij-
aan^n01' en da1; doet de hoop
wnwakkeren, is de discussie over
ODsel i V?n Regalen opnieuw
i£ Misschien gloort een
looft procedure. Het duo ge
weer in het bestaan van het
derjaar wist hij een enorme
sprong te maken. En nu wil hij
nog meer.
Na de Olympische Spelen in At
lanta verkaste hij dan ook direct
naar Nieuw-Zeeland. Onder
aangename temperaturen be
reidde hij zich in Auckland voor
op het nieuwe seizoen. Elke dag
trainen en af en toe een wed
strijdje lopen. Niks geen vries
kou of crosses op harde onder
grond dit jaar. Koers sloeg de
winter een jaartje over.
„En dat is me prima bevallen,"
lacht hij. Alsof zijn bruine
huidskleur al geen boekdelen
spreekt. „De komende weken
train ik nog wat in Molenhoek en
vervolgens loop ik enkele in-
doorwedstrijden." Op 12 februa
ri doet hij Gent aan. Vier dagen
later loopt hij in Liévin en op de
20e in Stockholm. Weer drie da
gen later verschijnt hij in Bir
mingham aan de start. Tussen
Stockholm en Birmingham loopt
hij nog even de Nederlandse
kampioenschappen in Den
Haag.
„Ach, zo zie je nog wat van de
wereld," klinkt het nuchter. Zo
als Koers zelden op emoties te
betrappen valt. Zoals Koers ook
al op jonge leeftijd zijn horizon
wilde verbreden. Er was meer
dan Nijmegen en Molenhoek,
concludeerde hij. Na de middel
bare school vertrok hij dan ook
naar Amerika. Om werktuig
bouwkunde te studeren. En om
te sporten natuurlijk.
Wereldburger
„In Amerika worden sporters
echt op een voetstuk geplaatst.
Na een beetje prestatie ben je al
vlug de ster van de universiteit.
Je sport namelijk ook voor de
universiteit. Als jij wint, wint de
begrip geluk.
Ze dromen van een betaalde club,
maar misschien is dat wel te hoog
gegrepen. Mekbeb vertelt: „In het
Oost-Afrikaanse voetbal is er
nauwelijks fysiek contact. Ik
moet wennen, maar ik begin een
beetje schoppen wel leuk te vin
den. En ik ben heel snel." Mek
beb balde bij Scheveningen, toen
was hij nog niet illegaal, maar hij
voelde zich niet echt geaccep
teerd. Nu zit hij bij een kleinere
club in Den Haag.
Simma, die een tijd in Assen
woonde en bij Achilles zat, durft
niet zo. Hij vindt zich ook te goed
voor een laag team. „Ik heb een
paar keer meegedaan in het derde
elftal. Telkens maakte ik twee,
drie doelpunten, maar ik bleef
gewoon in het derde."
In Ethiopië trainden ze zes keer
per week. Bij de amateurs in Ne
derland twee keer. Vandaar dat
ze geregeld in het Zuiderpark
zijn te vinden, waar altijd wel
partijtjes voetbal zijn.
Ze waren jeugdinternational toen
ze tijdens het toernooi om het
Afrikaans jeugdkampioenschap
in Mauritius besloten te vluchten.
Drie spelers bleven weg in het
woestijnland, het beschreven duo
keerde onverrichterzake terug en
belandde in het gevang. Want de
drie waren opgepakt en terugge
stuurd naar Ethiopië, waar zij
onder dwang hun namen hadden
doorgegeven.
Met vrijwel niemand hadden ze
contact in die maanden achter
tralies. Ze zijn gemarteld; gesla
gen, geschopt. De cel was klein en
ze deelden het hok zonder ma
trassen met een man of vijftien,
twintig. Liggen was onmogelijk.
Simma: „Ze hingen ons aan een
touw, met het hoofd naar bene
den, en sloegen met een zweepje
op onze voeten. Dan moesten we
terug in onze cel, waarvan de
vloer vuil was, en zo ontstaken
onze voeten."
Een Somaliër hielp na de vrijla
ting bij de vlucht, nadat ze nog
hadden meegedaan aan een poli
tieke demonstratie op 20 septem
ber 1994. Ze zijn Amharen en de
huidige regering wordt beheerst
door Tigrenen. De vlucht kostte
veel geld, 25.000 birr de man. On
geveer 25.000 gulden. „Holland is
een veilig land," vertelde de So
maliër en vandaar dat ze richting
Holland togen. Via Djibouti en
Frankrijk.
Mengistu, de voormalige dicta
tor, was een moordenaar. Maar
Mekbeb en Simma prefereerden
hem boven de huidige bewind
voerder Meles Zenawi. Van de
Looverbosch: „Mengistu streefde
naar eenheid."
Een stammenstrijd dreigt op te
laaien. Tegenwoordig is de macht
aan de Tigrenen en beide voet
ballers zijn Amharen. Volgens
Van de Looverbosch is het pro
bleem dat het 'Westen' de huidige
bevelhebbers het voordeel van de
twijfel geeft. En dus is Ethiopië
een veilig land volgens het 'Wes
ten'. Looverbosch: „Het kan vele
malen erger worden dan in
Burundi. Het huidige bewind is
gebaseerd op Albanees commu
nisme. Ze spelen democraten. Het
land is een hel. Niemand ver
trouwt elkaar. Na Mengistu
dacht ik: ha, die gek is weg. Nu
wordt het beter. Dat is een denk
fout geweest."
Ja, in Ethiopië hadden ze het
goed. Ze droegen een mooi kos
tuum, mochten overal voetballen
en waren getapte kerels. Maar ze
moesten hun mening voor zich
houden. En nu? „We weten abso
luut niet hoe het met onze familie
is." Zelfs Van de Looverbosch
durft niet eens een kaartje te stu
ren naar Addis Abeba, bang als
ze is dat haar kennissen proble
men krijgen.
En de voetballers, ze hebben nau
welijks een leven. Ze willen dol
graag naar school of werken,
maar ze zijn illegaal en kunnen
dus niets. Zonder dat ze overi
gens bang zijn opgepakt en uitge
zet te worden. Van de Loover
bosch: „Ze leven, maar eigenlijk
zijn ze dood. Als ik hun ogen zie,
moet ik huilen."
Na een monopolie van
zes seizoenen moet ban-
denmerk GoodYear dit
jaar uitdager Bridgesto
ne in de Formule I rtaast
zich dulden. Het gros
van de teams heeft voor
de betrouwbaarheid en
ervaring van GoodYear
gekozen. Maar de equi
pes die op Bridgestone
rijden, berichten in hun
testritten over wonder-
tijden. In de oorlog van
het zwarte rubber laat
de runner-up al vroeg in
het seizoen zijn spier
ballen rollen.
Door Maurice Ambaum
Silverstone - Het circuit van
Barcelona vormt komende da
gen het decor van de tweede
testsessie van Tyrrell, op de ban
den van GoodYear. In het warme
Zuiden gaat het team van Jos
Verstappen verder op de weg die
de voorbije week op het koude
en natte circuit van Silverstone
in Engeland werd ingeslagen.
Daar, tijdens de eerste test van
Tyrrell, druppelden de resulta
ten yan de teams die in het Zuid-
Spaanse Jerez trainden, mond
jesmaat door. De equipes die op
Bridgestone reden leken vleugels
te hebben gekregen. Per ronde
zouden ze enkele tellen sneller
zijn dan de bolides op GoodYear.
Harvey Postlethwaite, technisch
leider en het brein van Tyrrell,
fronste ongelovig zijn wenk
brauwen toen hij de resultaten
onder ogen kreeg. „Sprookjes
tijden," mompelde de Brit.
„Drie, vier seconden sneller. Dat
kan niet." Maar in zijn stem
klonk een vleugje ongerustheid.
De strijd tussen GoodYear en
neer de prestaties van de vader
landse atleten niet om over naar
huis te schrijven zijn.
„Sommige mensen weten me in
Nederland ook te waarderen. Nu
ik deze week weer in Nederland
ben, willen ook allerlei journa
listen me spreken. En in Ameri
ka stond ik slechts in het krantje
van de universiteit, ha, ha, ha.
Zonder gekheid, in Amerika ben
ik wel gegroeid. Sportief gezien
had ik in Nederland tot dezelfde
prestaties kunnen komen. Als
mens ben ik in Amerika ge
groeid. Mijn persoonlijkheid is
sterker geworden. Ik ben een
wereldburger geworden. Ik heb
leren te relativeren. Bovendien
ben ik veel zelfbewuster gewor
den. Ik raak niet zo vlug meer in
paniek. Ik trek mijn eigen plan",
stelt de pupil van coach Theo
Joosten.
Kosmopoliet Koers vestigt zich
echter voorlopig in Molenhoek.
Voor zover je van vestigen kunt
spreken.
„Na het indoorseizoen begint het
eigenlijk pas. Tussen mei en au
gustus zal ik veel wedstrijden
buiten moeten lopen. Alleen
door je te meten met concurren
ten, raak je in vorm. Daarom
loop ik dit seizoen ook indoor.
Voor de eerste keer overigens.
Want het indoorseizoen zie ik
toch een beetje als voorberei
ding. Mijn beste wedstrijden
hoop ik in augustus tijdens het
wereldkampioenschap in Athene
te lopen."
Afstand
nieuwkomer Bridgestone zal dit
seizoen een boeiende confronta
tie opleveren. GoodYear is na zes
jaar zijn monopolie in de Formu
le I kwijt en moet de concurren
tie met het ambitieuze, Japanse
Bridgestone aangaan, dat liefst
210 miljoen gulden heeft uitge
trokken voor zijn comeback.
Verschillende Formule I-teams,
waaronder Tyrrell, kozen voor
het zekere en verlengden hun
contract met GoodYear. Maar
ook de lobby van Bridgestone
bleef niet zonder succes. Arrows,
Ligier en Stewart zetten hun
handtekening onder een verbin
tenis met de Japanse leverancier.
De keuze voor de banden is van
groot belang. Het karkas bepaalt
in feite het stuurgedrag, de ba
lans van een auto. En het com
pound, zeg maar de rubbers
amenstelling, verschaft een ra
cewagen zijn prestaties. Een
slecht karkas kan dodelijk zijn,
een matige compound genereert
niet genoeg G-krachten en dus
geen snelle tijden. In de Formule
I, waar details het verschil bepa
len, kan de bandenkeuze als
scherprechter fungeren.
Bridgestone, dat op 9 maart in
Australië zijn comeback in de
Formule I viert, was twintig jaar
geleden ook al van de partij in
het walhalla van de autosport.
Dat gebeurde in 1976, tijdens de
regenrace op het circuit van Fuij
waar James Hunt wereldkampi
oen werd, en in 1977. De grote
opmars van het Japanse merk
kwam echter in de jaren negen
tig. Bridgestone, dat vorig jaar
met succes debuteerde in de In-
dy-Car-Serie, won bijna alle be
langrijke autosport-categorieën.
Alleen de Formule I en Le Mans
prijken nog niet op de conduite
staat.
Contract
Jos Verstappen was één van de
eerste coureurs die op Bridgesto-
achthonderd meter. Je weet het
niet." Vaststaat dat Koers de 800
meter in ieder geval binnen de
1.43.56 wil lopen. Tot nu toe was
hij nooit sneller dan 1.44.49. Nu
hij sinds vorig jaar het Neder
lands record op de 1500 meter in
handen heeft, wil hij ook wel als
snelste Nederlander aller tijden
op de achthonderd meter door
het leven gaan. Tot de dag van
vandaag moet hij die eer aan
Rob Druppers laten.
„Uiteraard wil ik ook het Neder
lands record op de 800 meter in
handen hebben. Dat moet ook
wel kunnen. Ik heb namelijk nog
even te gaan. Ik ben pas 24 jaar
oud en heb me afgelopen seizoen
enorm verbeterd. Normaal ge
sproken moet ik me de komende
jaren nog kunnen verbeteren.
Dat is in ieder geval mijn doel.
Stapje voor stapje wil ik beter
worden. Soms word je met een
loper uit Kenia geconfronteerd.
Een atleet .die je helemaal niet
kent, maar die wel een wereld
tijd loopt. Dat talent heb ik niet.
Ik moet de geleidelijke weg be
wandelen. Dat is niet erg. Ik heb
namelijk de tijd. Ook tot na de
Olympische Spelen van Sydney
zelfs. Dus er kan nog veel gebeu
ren," klinkt het optimistisch uit
de mond van het beroemdste lid
van AV Nijmegen.
Concurrent
Want dat de ster Koers nog rij
zende is, staat volgens de atleet
zelf vast. „Ik denk nog steeds dat
ik mezelf kan verbeteren. Als ik
daar zelf al niet meer in zou ge
loven, zou, ik ook beter kunnen
stoppen. Ik ben dag en nacht met
mijn sport bezig. Ik heb ook het
geluk dat ik fulltime met atle
tiek bezig kan zijn. Het is voor
mij ook geen probleem om twee
keer per dag te trainen. Dat doe
ik zelfs met alle plezier. Maar ik
zou nooit ergens zoveel energie
in kunnen steken als ik zou twij
felen of het allemaal wel nut zal
hebben. Natuurlijk schud ik wel
eens met mijn hoofd wanneer
een concurrent weer een nieuwe
scherpe tijd neerzet. Maar ik
word daar niet wanhopig van.
Een nieuwe wereldtijd is voor
mij meer een motivatie om nog
harder te trainen. Wat ik wil die
snelle tijd uiteraard ook eens lo
pen. En dat' lukt niet zomaar.
Dat gaat stapje voor stapje."
ne ging testen. Hij moest wel,
want Arrows, waar Verstappen
verleden seizoen onder contract
stond, was bijzonder geïnteres
seerd in Bridgestone. Arrows
verlengde inderdaad de overeen
komst met GoodYear niet en
koos voor de Japanse bandengi
gant. Tyrrell, de nieuwe werkge
ver van Verstappen, bleef daar
entegen wèl bij GoodYear. En
dus moet Verstappen nu opletten
wat hij zegt. Een aantal maan
den geleden was de Limburger
nog vol lof over Bridgestone,
maar nu zweert hij weer bij Goo
dYear.
„GoodYear heeft nog steeds een
voorsprong en weet exact voor
welke circuits welke banden het
beste zijn. Die kennis moet
Bridgestone nog opdoen."
Ook Postlethwaite is ervan over
tuigd dat hij en Tyrrell de goede
keuze hebben gemaakt. „Bridge
stone is nu beter, mede omdat
GoodYear altijd traag reageert
op nieuwe ontwikkelingen. Maar
ik weet zeker dat GoodYear voor
de start van de eerste Grand Prix
met een band komt die Bridge
stone zal overtreffen. Zo niet,
dan hebben we een verkeerd be
sluit genomen en onszelf met een
groot probleem opgezadeld."
Concurrentie
Salo, teamgenoot van Verstap
pen, heeft louter slechte ervarin
gen met Bridgestone. De Fin
kende in 1993 en 1994 twee
moeilijke jaren in het Japanse
Formule 3000-kampioenschap,
omdat de banden van Bridgesto
ne veel te kort kwamen in verge
lijking met de concurrentie.
Maar dat was drie jaar geleden.
Japanners staan er echter om be
kend dat ze nooit opgeven en zo
hun doel bereiken. Bridgestone
zal dit jaar beslist niet als ka-
nonnenvlees willen dienen. Win
nen is belangrijker dan deelne
men.
Nagano (rtr) - Voorzitter Hironoshin Furuhashi van
het Japans olympisch comité heeft pittige kritiek
geuit op het organisatiecomité van de Winterspelen
(NAOC), die volgend jaar in Nagano worden gehou
den. „Ik verwacht problemen," zei Furuhashi, die
NAOC een te solistische houding verwijt.
Volgens Furuhashi hebben te veel bestuursleden
van het organisatiecomité te weinig kennis van
sport. Meer dan de helft van hen komt uit ambtelij-
ke kringen. Furuhashi is zelf een oud-zwemmer.
„De werkwijze van NAOC is te bureaucratisch," zei
de voorzitter van het nationaal olympisch comité.
NAOC-voorzitter Makoto Kobayashi vindt, dat de
sportbonden niet moeten zeuren. „We kunnen de
sporters onmogelijk voor de volle honderd procent
hun zin geven," zo deed Kobayashi de affaire af.
„Maar dat hoeft niet te betekenen dat NAOC, zoals
men zegt, amateuristisch bezig is."
Emoties
