en.
I
I
I
- J
i*
Harold Schipper favoriet op 'Zeeuwse indoor'
Terugkeer Thomas uit diep dal
De moeilijkste dagen van Joris van Soerland
MER
FDM/V
ruari 1997
Straks zie ik nooit meer iets, dacht ik nog'
iteit die werkt
sakademie
DESTEM
SPORT ZEELAND
B3
SPORTNIEUWS KORT
Dressuurconcours in manege Magrette
Dressuurconcours van De Biezenruiters
Terneuzen wint ruim van Aardenburg
Oefenduels voetbalclubs
Philippine 2 kampioen
Smit bedwingt W Dow 2
Kampioenschappen BFTS
X 95
ctie op een van onze
n op zoek naar een:
je Opeen van de
rkers de
'ijke ontwikkeling,
an de zorg. Daarnaast
zorgverlening en draag
de kwaliteit van de zorg
kinderen
5 tot 23 jaar. Voor het
tijdelijke zorgverlenings-
ling i$ bij hen gericht op
ontwikkeling. Bij de
ud var» de
oeken overdag school
frurrt. Daarnaast wordt
erking met de ouders.
ij kandidaten die ervaring
van zorginhoudelpe
eid var» De Blauwe
sen die goed
en inbreng hebber»
oek naar kandidaten met
(HBO-V of Z-opleiding).
ere zorginhoudelijke
rin ervaring hebben
Kandidaten met een
te solliciteren.
waliteiten verder te
groep 45) en de overige
iekenhuiswezen van
informatie, dan kun je
vers, waarnemend
n 076-5607500.
14 februari a.s. worden
derstaand adres.
mmm
ÜjHÉR -
m.
Biil
dopleidingen Nederlands
juridische vorming is er in
en sociologie,
ren van de arbeidsmarkt
oi bij advocatenkantoren,
ntiek aan het dagonderwijs,
studie vergt zon 25 uur per
erkkring hebben of anders-
el gelijkwaardig diploma, of
t afleggen van een toelatings-
"VI
2 I
RASMUS UNIVERSITEIT ROTTERDAM
e van 0,C &W
lijke rubriek van
sblad
00, fax 076-5312310 of
-578149
ZATERDAG 1 FEBRUARI 1997
y,n onze tennismedewerker
Coes/Kapelle - Harold Schip-
ier uft Goes is als eerste ge-
iaatst bij de Zeeuwse in-
Joortenniskampioenschap-
pen-Deze gaan maandag 3 fe-
jpuari van start en vinden per
traditie plaats in de tennis
sen te Goes en Kapelle.
TENNIS
lennisleraar Schipper won een
maand geleden het sterk bezette
jdoortennistoernooi in de Goese
jSl-hal na winst in de finale op
plaatsgenoot Virgil Greeve. Deze
jatste wordt ook in de Bl-finale
0 de 'Zeeuwse indoor' getipt
als tegenstander van Harold
Schipper. Dertiger Joost Thore-
naar van het Middelburgse
MLTC is als derde ingeschat.
Thorenaar was verleden jaar ver
liezend finalist tegen Mike Si
mon. Titelverdedigen is er niet bij
voor Mike Simon, want hij woont
tegenwoordig in het Brabantse en
is geen lid meer van een Zeeuwse
tennisvereniging.
Bij de vrouwen-B 1 hoopt de Mid
delburgse Marjet Groenleer haar
titel te prolongeren. Haar beoog
de tegenstandster in de finale is
Luciënne Sigmond van TC Sou
burg. De talentvolle Marjan Gan
seman uit Kapelle - zij is op de
weg terug na een vervelende arm-
blessure - wordt door de plaat
singscommissie een halve-finale-
plaats toebedacht.
Dit jaar worden in Kapelle de ho
gere speelsterkte-categorieën af
gewerkt. Tevens zijn de meeste
finales voorzien in Kapelle. De
diverse finales worden gehouden
op zondag 9 februari. Ze worden
gespeeld om twee gewonnen sets,
de overige partijen gaan op tijd
volgens het 'no-add' systeem.
„De 450 inschrijvingen zijn er
ongeveer evenveel als vorig jaar.
De bezettingsgraad van de hal is
ongeveer 96 procent," aldus Hans
Ganseman. Hij verzorgt samen
met Sandra van Eenennaam de
wedstrijdleiding in Kapelle. In
Goes is de regie in handen van
Teun Melissen en Chris Versteeg.
De 'Zeeuwse indoor' zag een de
cennium geleden het levenslicht.
Teun Melissen is wedstrijdleider
van het eerste uur. „Er zijn steeds
meer categorieën bijgekomen tot
een totaal van 37. Dit jaar doen
voor het eerst ook rolstoeltennis
sers mee aan de Zeeuwse kam
pioenschappen. Het is een initia
tief van het district Zeeland van
de KNLTB, De rolstoel tennissers
worden getraind door Chris Ver
steeg. Zij spelen in Goes - de hal
daar heeft de voorzieningen - in
vier poules van drie. De winnaars
van de poules gaan over naar de
kruisfinales," aldus Melissen.
Melissen is eveneens wedstrijd
leider van het Baarends-toernooi
van tennis vereniging Goes en
van het Inter Schelde K4-jeugd-
toernooi te Goes. „Organiseren
vind ik leuk werk. Plannen is een
beetje vooruitzien. Met de com
puter gaat alles een stuk makke
lijker. Vroeger was het meer puz
zelen. Met de automatisering is
het rustiger werken," aldus Teun
Melissen.
PLAATSINGEN
MANNEN
ENKELSPEL
BI: 1. Harold Schipper, 2. Virgil
Greeve, 3. Joost Thorenaar, 4. Den
nis van 't Westeinde.
B2: 1. Antoine van Bockel, 2. Walter
de Maar.
Cl: 1. Dennis Reijnhout, 2. Dirk
Rempt.
C2: 1. Sander Kats, 2. Boudewijn
Ruisaard.
Dl: Marc Clausing, 2. Davy de Waal.
D2: 1. Floor Benjaminsen, 2. Jan van
de Weele.
DUBBELSPEL
B: 1. Schipper/Van 't Westeinde, 2.
Schouw/Jongsma.
Cl: 1. Van Driel/Jongsma, 2. Ruis-
aard/Verschuure.
VROUWEN
ENKELSPEL
BI: 1. Marjet Groenleer, 2. Luciënne
Sigmond, 3, Marjolein Meulenberg,
4. Marjan Ganseman.
B2: 1. Jessica Bakker, 2. Anouk van
Straaten.
Cl: 1. Lenneke Clement, 2. Joke
Ganseman.
C2: 1. Corine Janse, 2. Kim Dijkstra.
Dl: 1. Linda Meeuwisse, 2. Martine
Simonse.
D2:1. Anja van Laarhoven, 2. Jolan-
da Burgs.
DUBBELSPEL
B: poule.
C: 1. Cok/Verschuure, 2. Van Eenen-
naam/Vroegop.
GEMENGD DUBBELSPEL
1. Dijkstra/Marijs, 2. Van de San-
de/Van de Hooft.
Twee toeristen laten in
Daros van schrik bijna
hun ski's op straat vallen
als Annamarie Thomas
25) van achter hun rug
onder de lange latten
duikt en hen passeert.
Bovenaan de draaitrap
naar het zonovergoten
terras van de Jakobsberg
blijven mensen wijselijk
staan, omdat het gevaar
te vreselijk trilt. Thomas
loopt namelijk niet naar
boven, maar springt van
tree naar tree.
Als ze tijdens het inter
view enkele malen onbe
daarlijk moet lachen, kij
ken skiërs en snowboar-
ders angstig naar boven.
Bang voor de lawine die
elk moment kan volgen.
Thomas geniet. Vier
maanden knokte ze om
terug te komen, nadat ze
met gezichtsveldproble
men in het ziekenhuis
was opgenomen. Vandaag
staat ze aan de start van
de WK sprint in Hamar.
Een monoloog.
Door Danny van den Broek
„Het gebeurde op een
ond. Ik zat bij Bart
I thuis tv te kijken. Van het ene op
I het andere moment zag ik met
I heide ogen aan de zijkanten niks
I meer. Ik had1 ook een vreemde
I tinteling in m'n rechterarm. La-
I ter ook in m'n been. Eigenlijk
schrok ik nog het meest van de
reactie van Bart. Die was hele
maal in paniek. Hij reed me on
middellijk naar het ziekenhuis."
Tas toen ik daar was, besefte ik
dat het misschien wel goed mis
was. Ik zat in een rolstoel. Alle
maal doktoren om me heen. Str
aks zie ik nooit meer iets, dacht
ik nog. Dezelfde avond nog heb
ben ze bloed afgenomen en kwam
het eerste onderzoek, 's Nachts
'ag ik aan een infuus. Die och
tend had ik nog volop gefietst.
Maar op dat moment realiseerde
ik me hoe onbelangrijk sport ei
genlijk is."
«De volgende morgen al wisten
ze een verdieping lager dat Anna
marie Thomas in het ziekenhuis
ag. Ik had een kamer voor me al
leen gekregen, maar zoiets lekt
natuurlijk snel uit. Bart zagen ze
tenslotte ook steeds binnenko
men. In het ziekenhuis was ieder
een heel voorzichtig met me. Ik
zag weer normaal. Ik kon ook ge
woon lopen. Maar ik mocht m'n
bed niet uit. En als ik ergens naar
toe moest, ging ik op een bran
card. Onderweg zag je mensen
öjken. Hé, is dat nietDan trok
het liefst de dekens over m'n
gezicht." „Elke dag dacht ik: nou
®ag ik naar huis. Maar steeds
aneeg ik te horen dat ze me nóg
fen nachtje wilden houden. Soms
■ad ik drie onderzoeken op een
™g- Bij anderen duurt dat maan
den En steeds weer bloed afne
men. Op het laatst zagen mijn ar
men bont en blauw."
«Vooral het MRI-onderzoek vond
vervelend. Je hoofd wordt
vastgezet. Dan schuiven ze je in
n buis. Je zit bijna met je neus
egen de binnenkant. Ik moest
oodstil blijven liggen. Stiekem
oeide ik met mijn handen. Die
aken er gelukkig uit. Drie
Kwartier piepte er iets bij m'n
n? ,;.E" ik lcreeg last van m'n
S- Uiteindelijk ben ik met mijn
oefen gaan trappelen. Zodat ze
de gaten kregen dat ik het niet
"eer uithield,"
»Ma een week mocht ik eindelijk
ar huis. Op negen december -
6 a§ dat mijn vader vijftig
nnuT8!^ kwam het bericht dat
n„ i aats'e onderzoeken niets
Pgeleverd hadden. Ik mocht
«eer schaatsen, maar m'n achter-
oi- ,.°P,de rest was plotseling
Pgantisch. Ik had drie kilo spie-
verloren en die meiden had-
Annamarie Thomas: „Na Hamar stap ik defintief over op de klapschaatsen. Na de laatste rit hier wil
ik ze al bij het uitrijden gaan gebruiken. Ik ben ervan overtuigd dat ik dan zo weer op het niveau van
de anderen zit.
FOTO LEO VOGELZANG
den in Berlijn Niemann versla
gen. Toen ben ik me te pletter ge
schrokken. Ik vond het zo raar
dat die drie meiden plotseling zo
snel gingen op klapschaatsen.
Het deed ook behoorlijk pijn. Ik
was altijd de nummer één ge
weest van Nederland. En toen
werd ik door iedereen vet eraf ge
reden."
„Ik had me erop ingesteld dat het
heel moeilijk zou worden om te
rug te komen. Gewoon lekker
schaatsen, hield ik mezelf voor.
Dan komt de rest vanzelf. Soms
ging dat goed. Dan werd ik door
een junior op honderd meter ge
reden, maar schaatste ik wel
door. Maar soms was ik echt
wanhopig. Zoals in Hamar bij de
World Cup. Ik zou klapschaatsen
testen. Op de vijf kilometer werd
ik door Tonny op 33 seconden ge
reden, 7.15 tegen 7.48. En ik reed
echt vol door. Maar het scheelde
gewoon een rondje."
„Toen heb ik het heel moeilijk ge
had. Dan kan ik heel erg moppe
ren. Op Bart. Op Ab. Iedereen
ging sneller op klapschaatsen,
behalve ik. Ze klappen helemaal
niet als jij voorbij komt, hadden
ze al tegen mij gezegd. Bleken die
veren verkeerd afgesteld. Zaten
veel te strak. Ik kreeg gewoon
kramp in m'n kuiten."
Sense
„Ik ben daarna weer overgestapt
op m'n oude schaatsen. Vervol
gens verloor ik twee titels. In As
sen werd ik vijfde op het NK all
round, in Groningen tweede op
het NK sprint. Door die vijfde
plaats in Assen miste ik het EK in
Heerenveen. Dat vond ik erg.
Vooral voor Sense, mijn persoon
lijke sponsor. Die commercial
draaide op tv. Sense voor een ge
zond leven, was de slogan. Je
kunt de hele wereld aan, werd er
in dat spotje gezongen. Maar ik
had in het ziekenhuis gelegen en
me niet eens kunnen plaatsen
voor de Europese kampioen
schappen." „Ik vond dat zo lullig.
Shit, dacht ik. Die mensen heb
ben zoveel tijd en geld in je gesto
ken. Puur en alleen in mij. Aegon
doet dat ook. Maar dat is anders.
En die heb ik al het nodige terug
gegeven. Ik voelde me dan ook
verplicht om tijdens het EK naar
Thialf te gaan. Natuurlijk wilde
ik Bart zien rijden, maar ik ben
ook drie dagen lang in de VIP-
tent geweest. Gewoon om met de
mensen van Sense en hun relaties
te praten. Dat was het minste wat
ik kon doen voor ze.
„Voor de start van het seizoen
heeft het er heel even naar uit ge
zien dat ik in een privé-ploeg van
Sense zou gaan rijden. Eigenlijk
was alles rond. Behalve de bege
leiding. Ik wilde Ab graag mee.
Maar die zit vast bij de bond. En
zonder Ab durfde ik het niet goed
aan. Ik had gezien hoe het met
Rintje gegaan was. De kernploeg
joeg niet op de buitenlanders
maar alleen op hem. Daar ben ik
nog niet sterk genoeg voor. Mis
schien wel na de Spelen. Met Bart
als mijn trainer. Wie weet."
„Toen ik uiteindelijk tot aan Na
gano voor de bond tekende, heb
ik wel geëist dat Ab zou aanblij
ven. Mensen denken wel eens dat
hij meer tijd in mij steekt dan in
andere meiden uit de kernploeg.
Maar dat is absolute onzin. Ab
coacht mij hier in Hamar bij de
WK sprint. Maar als Tonny zich
geplaatst had, was hij met Tonny
meegegaan. Ab geeft iedereen het
gevoel dat hij er voor hun is. Als
je even in een dip zit, haalt hij je
er weer uit. Zo geeft-ie altijd te
kennen dat-ie aan je denkt. Hij is
de beste trainer die je kunt heb
ben. Zit je in zijn ploeg, dan hoef
je alleen maar hard te rijden. De
rest regelt hij."
„Hard rijden deed ik gelukkig
ook weer in Davos. Ik was blij
met de kans die ik kreeg om me
via een tweekamp alsnog te
plaatsen voor het WK in Japan.
Maar toch was ik niet echt bezig
met die tweekamp. Ik reed in Da-
vos voornamelijk voor de World
Cup punten. Tenslotte komt er
ook nog een WK afstanden in
Warschau. Misschien zei ik het
iets te vaak. Maar ik was perfect
in staat om de boel te relativeren.
Dat had ik in het ziekenhuis wel
geleerd."
„Carla was voor de tweekamp
duidelijk meer gespannen dan ik.
Maar dat is ze altijd al. Ik had
niets te verliezen. Carla wel. Die
moest vechten voor haar plek. Ik
ben mentaal sterk in zulke situa
ties. Daarom zul je mij ook niet
naar de sportpsycholoog zien
stappen die we nu bij de kern
ploeg hebben. Hij staat in de par
keerstand, zoals dat zo mooi heet.
Als je hem nodig hebt, is-ie er
voor je. Aan mij is dat niet be
steed. Ik kan zo iemand niet in
vertrouwen nemen als die een uur
later met je concurrent gaat zit
ten praten."
Kroketten
„Van Davos ben ik het meest te
vreden over de 1500 meter. Daar
kwam ik weer iets van mijn ouwe
ikkie tegen. Niet dat ik ooit ge
wanhoopt heb, hoor. Ik hield me
altijd voor dat het volgend jaar
belangrijk was. Maar de keren
dat ik er finaal werd afgereden,
heb ik me wel eens kloten ge
voeld. Vooral toen ik niet naar
het EK mocht. Dan sta je echt
buiten de ploeg. Je hoort er ge
woon even niet meer bij."
„Nu rij ik dan nog drie titeltoer-
nooien.
Te beginnen met het WK sprint
hier in Hamar. Dat vind ik een
relaxed toernooi. Vorig jaar zat
ik met Ab in Heerenveen zelfs
nog kroketten te eten. Toen werd
ik nog vijfde. Dat zal ik nu niet
worden. Maar ik wil wel zo goed
mogelijk rijden. En dan zien we
wel hoe hoog we eindigen."
„Na Hamar stap ik defintief over
op de klapschaatsen. Na de laat
ste rit hier wil ik ze al bij het uit
rijden gaan gebruiken. Ik ben er
van overtuigd dat ik dan zo weer
op het niveau van de anderen
zit."
„Aan het ziekenhuis denk ik
bijna niet meer. Behalve als we
het erover hebben gehad, zoals
vandaag. Ik sta nog wel onder
controle.
Vlak na het EK ben ik bijvoor
beeld nog geweest. En ik slik nog
steeds bloedverdunners. Mis
schien was het een zware aanval
van migraine, maar het kan ook
een bloedpropje in de hersenen
zijn geweest.
Maar het houdt me niet echt meer
bezig.
Want het komt vaak zat voor dat
Valentijn Rutgers me aanschiet
en vraagt of ik m'n bloedverdun
ners wel geslikt heb. Shit, denk ik
dan. Ben ik ze weer een paar da
gen vergeten."
Axel - In manege Magrette nabij Axel wordt zondag 2 februari
een kringdressuurconcours gehouden voor paarden en pony's. Er
staan zo'n 65 deelnemers op de startlijsten. Begonnen wordt om
10.00 uur met de manegepony's. De laatste rubriek is omstreeks
18.00 uur. In de Z-rubriek komen van De Zwnruiters Ingrid Faes
met Ivanti en Diana en Jan Noordhoek met Hurby en Edwin in de
ring. In de M-klasse paarden zijn dat Luc Savat met Kairouan
van De Zwinruiters, Piet Wetselaar met Big Foot en Sandra Heek
met Donna, beiden van De Magrette. In de Ml-klasse paarden Ad
Murre met Jamarette van De Zwinruiters, Mieke van de Bosch
met Gentleman van Graeve Jan en Jan Noordhoek met Juventus
van De Zwinruiters.
Eede - In manege Primeur van de familie Boone aan de Biezen-
straat in Eede wordt vandaag het eerste dressuurconcours gehou
den voor paarden en pony's. De organisatie is in handen van de
landelijke rijvereniging en ponyclub De Biezenruiters, die precies
een jaar geleden is opgericht. Vanaf 09.15 uur komen zo'n dertig
paarden en pony's in de ring om voor de jury hun proeven te to
nen.
Terneuzen - In een vriendschappelijke voetbalwedstrijd won Ter-
neuzen ruim (6-1) van Aardenburg. Terneuzense Boys klopte
Hontenisse met 1-3.
TERNEUZEN-AARDENBURG 6-1 - Terneuzen was duidelijk de
betere ploeg. Het kreeg legio scoringskansen. In de eerste helft
liep de thuisploeg uit naar 3-0 door goals van Dominique Verlin
de, Mare de Kunder en Barry van der Hooft, voordat Gerry Blaak
man tegen scoorde. Na rust brachten Barry van der Hooft, Gerry
Blaakman (eigen doelpunt) en Mike van Rossem de stand op 6-1.
HONTENISSE-TERNEUZENSE BOYS 1-3 - De score had hoger
kunnen uitvallen, omdat de bezoekers veruit de beste kansen kre
gen. Toch was een fris spelend Hontenisse qua veldspel niet veel
minder dan de bezoekers. Door treffers van Leon Goossen kwam
Terneuzense Boys op 0-2. Net na de pauze scoorde Dave de Booy
tegen, waarna Onno Ribbens de eindstand op 1-3 bepaalde.
Terneuzen - Diverse voetbalclubs spelen dit weekeinde vriend
schappelijk. De wedstrijden die op het programma staan zijn:
Zaterdag 1 februari, 13.30 uur: Hoek 2-Zaamslag, 14.30 uur: Hoek-Oost-
kapelle, Terneuzense Boys-Philippine, Spui-Hoek 3, Terneuzen Al-Cad-
zand en Terneuzense Boys 2-Hulsterloo.
Zondag 2 februari, 12.30 uur: METO-Hontenisse, Terneuzen 2-Schoon-
dijke. 13.00 uur: HVV'24-Rood Wit, 14.30 uur: Biervliet-RIA, Terneuzen-
STEEN, Vogelwaarde-Axel, Luctor'88-Middelburg en Clinge-Breskens.
Sas van Gent - Philippine 2 is kampioen van het zaalvoetbalrayon
Sas van Gent. Door afgelopen week met 2-5 van Benny Sport 2 te
winnen, is de koploper nu reeds onbereikbaar geworden. Philip
pine 2 staat maar liefst 16 punten voor op Benny Sport 2. Voor de
kampioen kwamen dit seizoen onder leiding van coach Menno
Spuesens de volgende spelers in actie: Josua Goethals, Olaf Ram-
meloo, Davy Lauret, Jean-Paul Spuesens, Philip de Vriend, Eric
de Jong, Mario Visser, Patrick Passemier en Michaël de Clippe-
laar.
Uitslagen: SVG-Marinet 5-3, De Spetters-Ranschaert 6-1, Cerestar-Out-
okumpu 4-3, IZV-ADEG 0-9, Benny Sport 2-Philippine 2 2-5.
Stand: Philippine 2 16-46, Benny Sport 2 16-30, ADEG 16-29, Het Loze
Vissertje 16-29, Cerestar 17-27, Ranschaert 16-26, SVG 15-21, De Spet
ters 17-21, Marinet 17-13, Outokumpu 16-12, IZV 15-0.
Terneuzen - Doordat het laaggeklasseerde Smit in de vierde klas
se van het zaalvoetbalrayon Terneuzen het hoog geklasseerde W
Dow 2 bedwong (0-0), is de positie aan de kop van de ranglijst
rooskleuriger geworden voor ZW De Ridder. Die ploeg won ge
makkelijk met 0-7 .v3BteVW.jDow 3. Omdat nu pas duidelijk is ge
worden dat ZW De Ridder het eerder gespeelde duel tegen Kota
Radja niet verloor, maar met 3-5 won, ziet het er bijzonder gun
stig uit «oor de leiffièf/TScSfe Radja won afgelopen week met 4-7
van Sporting'88/Maas, Witte/Boussen/De Bruin klopte W
Crunchtime met 1-7 en ABN-AMRO/Adhanco was te sterk voor
TES'92/De Rooy: 6-1.
Stand vierde klasse: ZW De Ridder 11-28, W Dow 2 12-24, Kota Radja
11-20, ABN-AMRO/Adhanco 11-16, Witte/Boussen/De Bruin 10-15,
Sporting'88/Maas 11-15, TES'92/De Rooy 11-14, VV Dow 3 12-9, Smit
11-7, W Crunchtime 10-5.
Terneuzen - De Biljart Federatie Terneuzen Stad houdt in de
maand februari twee kampioenschappen. Bij de biljartclub Wil
helmina, in het gelijknamige lokaal, wordt het kampioenschap
tweede klasse driebanden afgewerkt. De biljartvereniging Dow
houdt in het Ontmoetinmgscentrum nabij sportpark Oude Vaart
het kampioenschap eerste klasse driebanden.
DEELNEMERS EERSTE KLASSE DRIEBANDEN
Poule A: R. Wiemes, C.A. Wissel (beiden Concordia), N. Kalden ('t Bierwinkel
tje), J. Zwanink (KOT), J. Breur (BW).
Poule B: L. van der Hooft, A. de Kraker (beiden Concordia), A. Timmer ('t
Bierwinkeltje), J. Dieleman (KOT), C.J. Wissel ('t Keldertje).
TWEEDE KLASSE
Poule A: J. Martin (Concordia), W. Goeman ('t Bierwinkletje), R. Mahoney ('t
Keldertje), J. Klaassen (KOT), L. Breepoel (BW).
Poule B: P. van de Velde (BC Wilhelmina), M. van Mil ('t Bierwinkeltje), R.
Bentz ('t Keldertje),xJ. Sanderse (KOT), C. Meertens (BW).
Poule C: J. Buijze (BC Wilhelmina), W. van Bree ('t Bierwinkeltje), P. van Es
('t Keldertje), M. Dekker (KOT).
Poule E: A. Baart, C. van Boven (beiden 't Bierwinkeltje), A. Bakker, M. de
Lijzer (beiden 't Keldertje).
Joris van Soerland: „Eén stapje verder en ik was dood geweest.
FOTO KEES MARTENS
Van het ene op het andere mo
ment kan een mensenleven in
grijpend veranderen. Badmin-
tonspeler Joris van Soerland
(24) kan er sinds kort over
meepraten. Wat begon met
wat vage buikklachten, ein
digde bijna fataal. De uit
Nuenen afkomstige Braba-
bander, die tegenwoordig in
A,sterdam woont, lag enkele
dagen in zeer kritieke toe
stand in het ziekenhuis, keek
de dood recht in de ogen, maar
kwam er weer bovenop. Hij
vertelt over de moeilijkste da
gen in zijn leven.
Door Arjen Vos
Amsterdam - Joris van Soerland
zit op de bank, een leeg boter
hambordje links en een draagba
re computer rechts van hem. Hij
kan alweer wat werken, vertelt
hij monter. Want het gaat goed
met hem. „Elke dag voel ik me
een stukje sterker. Ik heb een
moeilijke periode achter de rug,
daar zal ik overheen moeten zien
te komen. Volgens mij heb ik nu
het grootste deel verwerkt."
Hij heeft naar aanleiding van zijn
ziekte veel reacties gehad: kaar
ten, telefoontjes, bloemstukken.
„Ik heb net die kaarten nog eens
zitten bekijken. Er zitten er tus
sen van mensen die ik nauwelijks
ken. Het heeft mij en mijn familie
erg geholpen."
Het ging tot eind november ei
genlijk heel goed met Van Soer
land. Hij keerde licht geblesseerd
terug uit Atlanta, waar hij deel
nam aan de Spelen, maar vanaf
oktober zat er echter weer een
stijgende lijn in. Ineens ging het
echter mis. Goed mis.
Een reconstructie. In de nacht
van donderdag 28 november op
vrijdag 29 november kreeg Van
Soerland buikpijn, nadat hij eer
der op de avond nog gewoon had
gespeeld zonder ergens last van
te hebben, ,,'s Nachts kreeg ik
pijn en kon ik niet meer naar het
toilet. Vrijdagochtend ben ik
naar de dokter gegaan, die dacht
dat het een buikgriepje was. Dat
leek me sterk, want ik weet echt
wel wat buikgriep is en dat leek
niet op wat ik toen voelde. Maar
goed, ik ben maar naar bed ge
gaan."
In de volgende nacht ging het he
lemaal verkeerd. Van Soerland
kon het niet meer harden van de
buikpijn en meldde zich zater
dagochtend in alle vroegte in het
Lucas Ziekenhuis in Amsterdam,
de stad waar hij sinds afgelopen
zomer woont. Hij onderging en
kele onderzoeken en om elf uur
volgde een kijkoperatie. Vanaf
dat moment is Van Soerland vier
dagen buiten bewustzijn geweest.
Tijdens de operatie werd gecon
stateerd dat het om een geperfo
reerde blinde darm ging, die ter
stond verwijderd werd. Hij werd
op de intensive- care-afdeling ge
legd. „Ze hebben me in slaap ge
houden," vertelt Van Soerland,
„omdat ik de pijn niet zou kun
nen verdragen."
Op maandag onderging hij een
tweede operatie, waarbij zijn
buik werd schoongespoeld en al
les werd dichtgemaakt. Na die
operatie traden er ernstige com
plicaties op. Hij kreeg koorts en
uitslag op zijn lichaam. Zijn toe
stand werd door de artsen 'heel
erg kritiek' genoemd. De artsen
spraken over een bacteriële in
fectie in de bloedbaan en kans op
longonsteking. Van Soerland
werd nog steeds kunstmatig in
slaap gehouden, maar nu omdat
de artsen vreesden dat zijn hart
de situatie niet aan zou kunnen.
Woensdag werd hij wakker ge
maakt en bleek het levensgevaar
geweken te zijn.
Van Soerland: „Toen ik wakker
werd, was ik heel slap, voelde ik
me ontzettend ziek. Verder weet
ik er weinig van. Ik mis vijf dagen
van mijn leven, was me niet be
wust van wat er aan de hand
was." Zes dagen later, op dins
dag 10 december, mocht hij het
ziekenhuis verlaten. Maar daar
mee was het verhaal nog niet
voorbij. Diezelfde dinsdag rond
het middaguur at hij wat, waarna
hij weer verschrikkelijke buik
pijn kreeg. „Ik dacht: dat is een
reactie, en nam een pijnstiller",
aldus Van Soerland. „Maar de
pijn hield aan. Om half vijf ben ik
terug gegaan naar het ziekenhuis.
Gelukkig bleek het niet ernstig te
zijn. Mijn dunne darm was afge-
kneld door littekenweefsel."
Van Soerland werd vervolgens op
woensdag opnieuw opgenomen
en twee dagen later voor de derde
keer geopereerd. Acht dagen la
ter, de zaterdag voor kerst, mocht
hij weer naar huis. Ruim drie we
ken na het begin van alle ellende.
Hoe ernstig zijn situatie was, be
sefte hij pas later. Van Soerland:
„Het is me nadat ik weer bij ken
nis was, wel verteld, maar het
drong niet tot me door. Nader
hand kreeg ik de krantenberich
ten onder ogen. Ik schrok echt
enorm, dacht: dat kan ik niet ge
weest zijn. Ik probeerde me din
gen te herinneren, maar dat lukte
niet. Ik kreeg helemaal niets te
rug."
Hij was bijna dood. Hoe ga je om
met dat idee? „Een stapje verder
en ik was inderdaad dood ge
weest. Daar probeer ik wel over
na te denken, maar het gaat niet.
Ik wil er nu in principe niet veel
meer bij stilstaan. In feite hebben
mijn familie en vrienden het
moeilijker gehad dan ik. Voor
hen was het echt bidden en ho
pen." Voor Van Soerland is er
door zijn ziekte veel veranderd.
„Ik kijk nu heel anders tegen de
dingen aan. Heb ook meer con
tact met mijn familie en mijn
vriendin. Ik genees honderd pro
cent, daar ga ik vanuit. Ik denk
dat ik er sterker uitkom dan ooit,
zowel lichamelijk als geestelijk.
Het is gek, maar ik hoop er ook
op de baan uiteindelijk mijn
voordeel mee te kunnen doen.
Begin maart hoopt hij weer te
kunnen trainen. „Half april wil
ik weer wat spelen, maar de com
petitie is voor mij voorbij. Ik wil
eventueel wat gaan coachen bij
mijn club, BCO/Inproba. Ik ken
alle spelers van Nederland, dus
kan ik onze spelers genoeg vertel
len. We moeten proberen kam
pioen te worden, ik wil mijn er
varing graag gebruiken om daar
aan een steentje bij te dragen."
