'Ik ben cynischer geworden9 Commercie krijgt in Amerika geen kans traditionele sporttenues te ontsieren Jan Pruijn wil verlost worden van werklozen bestaan fan griep hei DE STEM SPORT JdeSTEM ^paardensport atletiek Peter Picavet weer sterk in Belgisch circuit 11111 MAANDAG 27 JANUARI 1997 Het NY-logo is onbetaalbaar Zelfs de meest traditionele voetbalte nues worden in Europa ontsierd door de logo's van naar publiciteit hun kerende geldschieters. In de Verenigde Staten is het hoogst ongebruikelijk dat het tricot wordt voorzien van sponsoruitingen. En dat is opmerkelijk in het sportgekke land, waar profsport zijn bestaans recht ontleent aan de al lesbepalende reclame en televisie op het veld de dienst uitmaakt. Door Tim Overdiek New York - Het idee alleen al. Het gebroken wit met dat blauwe krijtstreepje. De verweven letter N en Y. En dan de naam van een or dinaire geldschieter op dat heilige tenue van de we reldkampioenen honkbal? Het hoofd sponsorzaken bij de legendarische club uit New York schudt ferm met het hoofd. Neeeh. Begrijp Derrick Schiller niet ver keerd. De vice-president van New York Yankees wordt ervoor be taald om zoveel mogelijk spon sordollars naar het vermaarde stadion in The Bronx te lokken. En geen mogelijkheid wordt daarbij onbenut gelaten. Maar van het Yankees-tricot blijft ie dereen af. Traditie die er te diep zit ingebakken. „Ik kan het me simpelweg ook niet voorstellen," aldus Schiller. Het is een interessante gedachte, hij moet het toegeven. En het is heus wel eens onderzocht. Maar hoeveel zou het logo waard zijn? Een miljoen, tien miljoen, hon derd miljoen? Schiller zag on langs beelden van de demonstra ties in de straten van Belgrado en ontwaarde Yankee-petjes in de boze massa. In alle uithoeken van de wereld zijn de Yankees be kend. Zelfs in landen waar honk bal niet eens bestaat. Kortom, de concrete waarde valt dus niet te schatten. Het logo is onbetaal baar. Juist om dat onbekende prijs kaartje, zegt Schiller, is het on doenlijk om een sponsornaam op het tenue aan te brengen. De ach terliggende gedachte van shirtre clame in de Verenigde Staten is, naast vergroting van de naamsbe kendheid, de associatie die het probeert te leggen met de betref fende club. Stel dat McDonalds shirtsponsor zou zijn, filosofeert Schiller hardop. „Niemand zou het in zijn hoofd halen om voor taan over de New York McDo nalds te spreken. Of de McDo nalds Yankees." De Yankees willen wat shirtsponsoring betreft gaan slaatje slaan uit hun mondiale naamsbekendheid. Dat hoeft natuurlijk niet de be doeling te zijn. Maar zomaar een bedrijfsnaam op het shirt, Schil ler kan het zich niet voorstellen. „Hoewel, wie heel goed kijkt, ziet heel klein afgedrukt de naam van een sponsor op de linkermouw. Of de rechter. Ik weet het niet eens precies." Het gaat om de fabri kant van sportartikelen. Die heeft het exclusieve recht om naast het beroemde shirt ook bijbehorende petjes en andere aanverwante spullen aan de man te brengen. Schiller: „Fans willen een exacte kopie van wat de spelers dragen. Daarin past geen sponsornaam, die vaak van tijdelijke aard is." Het is een miljardenmarkt. Jaar lijks wordt in de Verenigde Sta ten twaalf miljard dollar omgezet aan dit soort souvenirs, voorna melijk voor rekening genomen door de vier grote sporten honk bal, basketbal, American football en ijshockey. En het kwartet is zonder uitzondering gevrijwaard van sponsornamen op de kleding. Opmerkelijk is derhalve dat Ma jor League Soccer, de nieuwe voetbalcompetitie die haar eerste seizoen achter de rug heeft, wel gebruik maakt van shirtreclame. Elk team heeft de naam van een van de tien bondssponsors. MLS zou niet kunnen bestaan zonder dat tiental geldschieters, dus een knieval was snel gemaakt. De naam van de club, speler en het bijbehorende rugnummer, daar blijft het bij. Replicas van Michael Jordans shirt gaan bij voorbeeld als warme broodjes over de toonbank. Toen de bas ketballer van Chicago Bulls het kortstondig probeerde als honk baller en bij diens rentree plotse ling nummer 45 in plaats van het vertrouwde nummer 23 ging dra gen, sloeg de paniek toe. Het nieuwe shirt kon niet aangesleept worden, zo groot was de vraag. En toen Jordan na enkele maan den doodleuk weer teruggreep op nummer 23, omdat hem dat men taal toch lekkerder zat, voelden talloze fans zich letterlijk be kocht. Maar dat werd hem on middellijk vergeven toen 'Air' Jordan het seizoen erop de vierde NBA-titel won. De basketballeague NBA heeft de exclusieve rechten verkocht aan Champion, maar komend seizoen zullen ook Nike en Starter de po pulaire shirts van de 29 ploegen mogen verkopen. Daarvoor moe ten de fabrikanten miljoenen dol lars op tafel leggen, en vanzelf sprekend een percentage aan de NBA afstaan. Om voor variatie in de diverse shirts te zorgen, veran deren verschillende teams de klem' van hun tenue wanneer ze uitwedstrijden spelen. De Bulls dragen in duels buiten Chicago steeds vaker een compleet zwarte uitrusting. Ook andere teams ne men dat idee over, slaafs gevolgd door de aanhang. Elke wijziging van kleur en (minimale) vernieu wing van logo zorgen onvermin derd voor explosieve verkopen in de sportwinkels. Dat een biermerk, winkelketen of computerbranche nog niet met de naam is doorgedrongen op de sportkleding, wordt graag verde digd uit zogenaamde morele overwegingen. „Maar dat is be trekkelijk," zegt Phil Schaaf, au teur van het boek Sports Marke ting, Its No Game Anymore. „Sport is in de Verenigde Staten het beste medium om een product aan te prijzen. Dus elke dollar die extra kan worden verdiend, wordt te gelde gemaakt. Nobel gedrag wordt geregeerd door het grote geld." Dat gebeurt grotendeels via de televisie, die in de jaren zestig American football als de ultieme kijksport omarmde. Football is dank zij nauwgezette herhalingen beter te volgen op televisie dan in het stadion zelf. In 1962 ontving de overkoepelende football-bond NFL het voor die tijd duizeling wekkende bedrag van 9,3 miljoen dollar voor de uitzendrechten. Het was een bescheiden voor proefje. In 1982 betaalden drie netwerken gezamenlijk 2,1 mil jard dollar voor een vijfjarig con tract. En het televisiestation FOX bezit momenteel voor een periode van vier jaar de exclusieve rech ten. Daarvoor moest in totaal 1,58 miljard dollar worden neergeteld. Dat bedrag wordt deels terugver diend middels de verkoop van sublicenties. Maar de grootste winst komt tot stand uit recla mespotjes, waarbij de Super Bowl het jaarlijkse hoogtepunt is. De NFL-finale, die eind deze maand in New Orleans plaats vindt, biedt op een zondagnamid dag ruimte aan circa zestig com mercials van elk dertig seconden. Ieder spotje kost 1,2 miljoen dol lar. Dat bedrag wordt bepaald aan de hand van de kijkcijfers. Aangezien de Super Bowl sinds jaar en dag als een van de best be keken evenementen in Amerika geldt, worden telkens nieuwe re cords gebroken. Op het gebied van de commercials weltever staan. De vier grote sporten maken de dienst uit op de televisie. Wiel rennen bijvoorbeeld is in de Vere nigde Staten een volstrekt onder- foto reuter geschoven kindje. Is het in Euro pa goed voor honderden uren fiet sende reclame met van boven tot onder volgeplakte pedaleurs, Amerika zit er niet op te wachten. De Tour de France was tot voor kort te zien op het landelijke net werk ABC. Maar sinds dat station er geen brood meer in zag, zijn beelden van de belangrijkste wie lerkoers ter wereld hooguit te zien op sportzender ESPN. En de Tour-organisatie moet nota bene voor die televisie-uren betalen. Het is de omgekeerde wereld. Omdat de Amerikaanse sport markt in geografisch opzicht zo groot is, kunnen alle profclubs hun eigen contracten met plaatse lijke televisie- en radiostations afsluiten. Zo ontvangt New York Yankees het aandeel van 16 mil joen dollar uit de verbintenis die Major League Baseball met een nationale zender heeft afgesloten. Daarnaast toucheren de Yankees jaarlijks nog eens 46 miljoen dol lar van de Newyorkse sportzen der MSG, dat ook de meeste thuiswedstrijden van de KnickJ (basketbal) en de Rangers hockey) uitzendt1 j De totale inkomsten van de Yan kees bedragen jaarlijks iets dan honderd miljoen dollar. A( gelopen seizoen passeerden 2j| miljoen mensen de toegangsp^ ten, maar de opbrengst uit kaart, verkoop vormt minder dan eer|| kwart van de begroting, in M was dat nog negentig proceJ maar de opkomst van televisie! heeft dat belang drastisch perkt. Volgens Yankees-woord-1 voerder Schiller biedt dat me. dium grenzeloze mogelijkheden om extra geld te verdienen. „Reclameborden zijn natuurlijk de meest in het oog springende®.] tingen," aldus Schiller. „Op dej meest strategische plekken, het eerste en derde honk, a de thuisplaat. Dat zal in de toe-1 komst veranderen. Sommige tele-1 visiestations proberen nu al elee- tronisch de borden af te dekken en eigen sponsors in beeld te brengen." Inventiviteit is het sleutelwoord] tijdens sportevenementen o] televisie. Korte onderbrekingei voor tussenstanden en analyse, worden door bedrijven gespon sord. Er zijn promotiedagen in] het stadion, waar elke be een cadeautje krijgt van di sor van die dag. Stadions worden] vernoemd naar bedrijven, die] daarvoor grif betalen. Schiller:] „En als straks verliezend Series-finalist Atlanta Braves op] bezoek komt, krijgt de ontmoe- i ting een eenmalige naam: De| puntje puntje revanche-n strijd." En inderdaad, ook daar-1 voor wordt apart betaald. Het Internet is het reclame-me. I dium van de toekomst, zegt Schil ler. Al weet ook hij nog niet op[ welke wijze precies geld valt til verdienen. De web-site van de| Yankees werd in de maam ber liefst tien miljoen maal be-| zocht, wat op zich al hoop genoeg is. De sponsornamen diel op de paginas staan vermeld, le-| veren jaarlijks vijftigduizend dol lar op. Dat is een begin. Schiller! „We hopen aan het Internet op| langere termijn een half miljoe dollar per seizoen te verdienen," Meer en meer bedrijven meidei zich bij de succesrijke Yanke maar Schiller wil het aantill sponsors juist inkrimpen. Mo-I menteel exploiteren 35 bedrijven! het beroemde logo. De club met hooguit vijftien, meer be lende ondernemingen in zee. nieuwe commerciële wegen znl-l len daarbij worden bewandeld] Schiller wil die revolutionain| aanpak nog niet prijsgeven, 1 licht een tipje van de sluier. van de nieuwe sponsors wordt hei| bedrijf dat het veld verzorgt. Da mag ons logo gebruiken en zit! aanprijzen als de officiële tuinierl van de Yankees. En denk mil eens aan al die fans van de Yan-I kees, die maar al te graag in bij eigen achtertuin net zon prachti-| ge grasmat willen hebben liggen" Het worden beslissende maanden voor de carrière van Jan Pruijn. De Mo- lenhoekse trainer zit al weer sinds april thuis na dat het bestuur van Hel mond Sport hem aan de kant zette. „Ik heb nog goede hoop dat ik in het Nederlandse betaald voetbal een baan vind. Mocht dat niet lukken, sla ik mijn vleugels uit. Want voor mij staat als een paal boven water dat ik als proftrainer de kost kan en wil verdienen." Een verhaal over het on zekere bestaan van een werkloze voetbaltrainer. Door Steef Arts Molenhoek - Momenteel geniet Jan Pruijn het twijfelachtige ge noegen van een uitkering. Zelfs vrijwilligerswerk is verboden, zo kreeg hij te horen van de uitke ringsinstantie. Dus zit Pruijn thuis in Molenhoek. En reist hij naar Oss om er zijn laatste werk gever Helmond Sport te zien ver liezen. „Ik bekijk veel wedstrij den, ook van tweede elftallen. Nee, niet om mijn neus aan het venster te drukken. Zo zit ik nu eenmaal niet in elkaar. Ik bekijk die wedstrijden puur analytisch. Hij is pas 37 jaar, maar heeft al de nodige ervaring in het betaalde voetbal. Drieënhalf jaar NEC en anderhalf jaar Helmond Sport. En Jan Pruijn is klaar voor de volgende klus zonder ook maar de zekerheid te hebben of en waar die zich aandient. Het ontslag bij Helmond Sport had wat dat betreft niet op een slechter moment kunnen komen. Een paar maanden voor het einde van de competitie kreeg hij te ho ren dat hij moest vertrekken. „Alle clubs waren toen inmiddels al voorzien. Rond de jaarwisse ling bekijken de meeste besturen de contracten van hunn trainers en gaan contacten leggen. Ik rea liseerde me dat het erg moeilijk zou worden om meteen aan de bak te komen. Dat heb ik Hel mond Sport ook kwalijk geno men." Het thuiszitten bevalt Pruijn al lerminst. „Er is niks zo klote als nik om handen te hebben. Dat zijn de onaantrekkelijke kanten die bij het trainersvak horen. Je weet dat als het misgaat de trai ner de gebeten hond is. Maar op het moment dat je de stap maakt naar het betaalde voetbal reali seer je je te weinig dat dit ook jou kan overkomen." Pruijn was dan ook een gouden toekomst als proftrainer voor speld. Vijf gouden jaren als hoofdtrainer bij hoofdklasser De Treffers lanceerden de Molenhoe ker in het betaalde voetbal. Maar de complicaties lagen om de hoek voor de onervaren oefenmeester. Zijn voorganger Leen Looyen vond dat Pruijn zich niet solidair had gedragen en mat dat breeduit in de pers. En als klap op de vuurpijl stelde het bestuur een technische commissie in bestaan de uit een driemanschap onder leiding van Johan Derksen, ad junct-hoofdredacteur van Voet bal International. Dat was vragen om moeilijkheden. Deze officiële vijfde colonne kon de hoofdtrai ner willekeurig ter verantwoor ding roepen, waarbij bijzonder weinig achter gesloten deuren bleef. „Tsja, dat was me wat", verzucht Pruijn met een scham per lachje. „Dat is me niet in de kouwe kleren gaan zitten. Pruijn overleefde deze moeilijke periode en bouwde aan een ploeg waar tegenwoordig nog met wee moed over wordt gesproken. Want juist in historisch perspec tief krijgt de periode-Pruijn extra glans. Het seizoen dat NEC pro moveerde naar de eredivisie, Ajax uit het bekertoernooi kegel de en uiteindelijk de bekerfinale speelde tegen Feyenoord geldt als één van de mooiste uit de clubge schiedenis. Maar dat seizoen heid. De telefoon ligt handbereik, het antwooi raat staat bij afwezigheid ing schakeld. „Dit is toch de perid dat er spijkers met koppen wor-J den geslagen. „Natuurlijk hebi| mijn wensen, maar ik sluit club uit. Ik heb mijn hoop gE,?[ tigd op een Nederlandse club.®| dan mik ik niet alleen op I hoofdtrainerschap. Ik zie 11 ook toekomst om bij een wat ge| renommeerdere club als iyan onze paardensport- Kan1 - Carla Haak, de lessuuramazone van de Rxelse Oranjeruiters, was met in de Z1-klasse goed op (Lef in een wedstrijd in Hip- r ch Centrum Heikant. Zo- tel in de eerste als tweede rroef pakte zij het goud. de eerste proef, met acht con- Lrenten, was de strijd voor het Lid hevig. Vooral in de kop- roep Carla Haak scoorde 186 r nten, maar Pauline Knols met ncco 'uit Bosschenhoofd pakte ,,eneens 186 punten. Op het be- 1 w i joor Fred Rabout loek - Edwin de Leeuw woi „Hoek. Dat betekent dat de tup, met nog twee wedstrijd L Voor de jaarwisseling lee pijn eerste crosstitel. Griep [ross en zaterdag had hij dx indigde als zesde en verloor Meerman, die voor de Iraakmancross de stand aan- jerde, moest naar een centrale raining en haalde dus zijn start- ]ummer niet af. Daardoor werd :t klassement door elkaar ge- immeld met Jan de Bart, die leurig tweede werd in De Braak- lan, als nieuwe leider. In een tannende slotfase gaan nu Pas- Meerman, Edwin de Leeuw, ui de Bart en Theo Rabout uit- ïaken wie de nieuwe Zeeuwse rosskampioen wordt. Een span ader scenario had de competi- deiding zich niet kunnen voor tellen. Ie Leeuw is na een zwakke start in de crosscompetitie in elk ge weer helemaal terug. „Het ïg vandaag eindelijk weer eens bht lekker. Eric Goossen kwam igwel even de gemoedsrust ver ren, maar ik voelde me goed. ben constanter geworden en de ijd om de crosstitel is weer he iaal open." De Braakman, waar Edwin de ïuw twee jaar terug al een keer m, was het een aantrekkelijke idstrijd met een hoofdrol voor Ie Edwin de Leeuw, maar ook 'ik Goossen, Matthieu Warrens, to Spliet en Jan de Bart gaven [eer dan blijk van hun aanwe- (heid. In de openingsfase vorm- zich een kopgroepje Met Otto diet, Edwin de Leeuw en Jan de irt. Daarachter de tandem Mat- jieu Warrens/Erik Goossen. De ;euw zat niet op gezelschap te [achten, gooide in de tweede inde het tempo omhoog en zijn aide gezellen moesten er af. gretig sn bewonderenswaardige Erik oossen liep in een mum van tijd st gat naar De Leeuw dicht, zo- !t men twee leiders kreeg. Ach- raf bleek het een fout inge- phatte actie van Goossen, want Sj moest De Leeuw, die deze iddag duidelijk de beste was, opleidingen aan de Een buitenlandse club sluit B Jan Pruijn: wachten op een telefoontje. bracht meteen de grotste teleur stelling. Op 31 januari liet het NEC-bestuur weten dat zijn con tract als hoofdtrainer niet werd verlengd. Hij mocht wel aanblij ven als technisch manager. „Ach, dat ze een nieuwe trainer wilden, komt nu eenmaal voor. Ik kon echter moeilijk vrede hebben met de argumentatie: ik had te weinig achtergrond in het be taald voetbal. Dat hadden ze wel eerder kunnen bedenken. Ze had den 214 jaar de tijd gehad om te zien wat ik waard was. Dat hoe ven ze tch niet met zo'n flauwe reden te komen." Helmond Sport verloste Jan Pruijn uiteindelijk van zijn bu reau-functie. Misschien hapte hij wel iets te gretig toe. „Ik dacht dat die Brabantse mentaliteit uit stekend bij mij zou passen. Dat was ook zo, want ik vind het een hele gezellige club. Maar het sloeg daar door. Ze wilden het vooral heel gezellig blijven hou den." Voor hij er aan de slag ging infor meerde hij zich terdege over de club. „Maar het blijkt dat je als buitenstaander nooit volledig in zicht krijgt in het reilen en zeilen. De club had nog zoveel proble men, dat je daar nog jaren bezig bent met de opbouw. Die tijd werd mij niet gegund." Langdurige blessures, onder an dere van zijn belangrijkste spe lers Van Aerle en Vincent, een niet-functionerende manager en een spelersgroep die 'technisch, tactisch, fysiek en mentaal' te kortschoot waren voor Pruijn re den om veertien nieuwe spelers in te passen. „Maar dat waren wel spelers die ik uit de amateurs of het tweede haalde. Jongens waar mee je een team kon opbouwen. Er was nog jaren werk in Hel mond. Maar het bestuur wilde eerder resultaten, zette te hoog in en zette mij aan de kant." De afgelopen maanden heeft hij thuis alle ontwikkelingen nog eens de revue laten passeren. „Ik ben door de ervaringen harder en ed van alem misschien ook wel cynischer ge worden. Zeker in het begin van het seizoen heb ik te veel om de hete brei heengedraaid. Het is vaak een moeilijke afweging om een raddraaier uit de ploeg te zet ten, zeker als je nauwelijks vol doende gekwalificeerde speler hebt. Maar ik had het toch moe ten doen. Je hebt gezien dat het met Spelbos bij Vitesse verkeerd afloopt, bij Rijsbergen pakt het goed uit. Het is echter altijd te verkiezen boven de situatie dat de slechte sfeer doorziekt. Die wijze les heb ik wel getrokken." Vooralsnog wacht Pruijn op de mogelijkheid weer aan de slag te gaan. Daarbij knaagt de onzeker- echter ook niet uit. „Het{ alleen dat je dan voor lang® uit beeld bent. Je wordt dan al gauw een globetrotter diefl zijn koffer leeft. En dat vooral voor de huiselijke om digheden grote consequent® Maar blijft het de kom® maanden stil, dan ga ik me0 op die markt oriënteren." Onlangs was hij al met Neeskens en Bram Braam m- leisië. „Ze hebben in het Oosten trainers nodig en de1 derlandse school is daar zeerl pulair. Het is duidelijk dat geen zin in heb nog zo'n sa" thuis te zitten. Ik heb ervi kozen om in het betaald actief te zijn en dat brengt o® kerheid met zich mee. Maar zou ook niet willen weten wafl over drie jaar zit. Ik wil stompen." Van onze atletiek- medewerker Hannuit - Peter Picavet was opnieuw de beste veteraan in een wed- j strijd van het Belgische Lotto Duatlon Circuit, waarvoor 150 deelne- I mers aan de start ver schenen. Jn Hannuit, waar de voor laatste wedstrijd over 3 kilometer lopen, 20 kilo meter fietsen en 2 kilome ter lopen werd afgewerkt °P een loodzwaar par cours, noteerde hij een tijd I van 1 uur, 17 minuten en IU4 seconden, waarmee hij alleen de senior Marino van Hoenacker voor moest laten. gaan. 2ijn winnende tijd was 1.16.33. i [terge Vermeulen uit e'drecht eindigde als twintigste in 1.26.14. li de tussenstand leidt de Hg Pascal Ysebaert voor j Jeter Picavet. p n°g één wedstrijd te i |aan, begin maart in Averbode, staat Picavet tweede in de stand. lcuvet verdedigt dan ,ln tweede plaats in het passement tegen Van oenacker. Ysebaert is ^bereikbaar geworden.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1997 | | pagina 18