0 udjMrs-bijlage Zeeuws-Vlaams project Duurzaam Veilig Verkeer vraagt veel sociale pijn ijt^l997 line n 115-472425 ienden en u weer van uitge- ie bollen, de hele or het be ll operatie trie-Louise graag van 5BSTEM Tevergeefs E6 Slagader Kantelweg Ziekte Ny" Ie afgelopen 50 jaar zijn 100.000 mensen Nederland in het verkeer omgekomen, in getal dat overeenkomt met de com- ilete bevolking van Zeeuws-Vlaanderen. [omenteel eist het Nederlandse verkeer Ike week gemiddeld 25 doden en 1000 wonden. Aantallen die voor elk wel- lenkend mens niet te accepteren zijn. lenvan de meest verkeersonveilige ge- ileden in Nederland - West-Zeeuws- laanderen - is door de minister van Ver teeren Waterstaat aangewezen als de- ïonstratieprojeet Duurzaam Veilig Ver teer. Het gebied gaat volledig op de chop om een zo veilig mogelijk wegennet erealiseren. Het project, waarvoor meer !an 200 miljoen gulden beschikbaar is, noet als voorbeeld dienen voor de rest tan het land. Door Rein van der Helm De proeftuin voor de automobilist eptember 1993. Gedeputeerde Jaap Hennekeij zit de verga dering van het Regionaal Or gaan Verkeersveiligheid Zee land (ROVZ) voor. Een or gaan dat is opgericht om on der meer het project '-25 procent verkeersslachtoffer' jintensief te begeleiden. Hennekeij is somber, lat jaar is het aantal dodelijke verkeers slachtoffers in Zeeland weer gestegen ten op- ichte van het jaar daarvoor en vooral West- Vlaanderen springt daarbij ongun stig uit. Weliswaar is er inmiddels een mini-rotonde |ophet beruchte kruispunt Potjes en heeft het kruispunt Roofack bij Breskens verkeerslich ten, toch blijft het dodental in die regio vér loven het landelijk gemiddelde van 8 doden iper 100.000 inwoners. Teruggerekend naar de iregio vallen er hier 30 doden per 100.000 in woners. ;„West-Zeeuws-Vlaanderen is de meest ver- keersgevaarlijke plek van West-Europa, die zelfs Portugal achter zich laat," zegt Henne- iDe sterke groei van het verkeer en het niet laanpassen van de wegen in dit gebied leidden (afgelopen decennia tot een onaanvaardbaar i verkeersonveiligheid. Het aanpakken lean bepaalde gevaarlijke wegvakken en [kruispunten, extra-politiecontroles en uitge- I breide voorlichtingscampagnes - allemaal in Ihet kader van de actie - 25 procent - leverde locvoldoende resultaat op. Bovendien bete- I kende een kwart minder verkeersslachtoffers, I als dat al gehaald zou worden, nog altijd dat I de achterstand ten opzichte van de verkeers- I veiligheid elders in het land zou blijven. De I op de langere termijn - het jaar 2010 - beoog- I (ielandelijke teruggang tot 50 procent minder I doden en 40 procent minder gewonden lag in 1dt visie van de deskundigen helemaal buiten I bereik. Jarenlang werd in Den Haag tevergeefs op de deur geklopt om geld vrij te maken voor ver keersveiligheid in West-Zeeuws-Vlaanderen. Een veiligheid die alleen maar bereikt kon worden door het wegennet drastisch aan te passen. Zoals Aart Lodder van het ROVZ het eens verwoordde: Bij ongevallen zijn er drie factoren in he'. spel; de mens, het voertuig en de weg. „De gemiddelde Zeeuw wijkt niet af van de rest van de Nederlanders, de voertui gen ook niet. Blijit over: de weg." be Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) had afgelopen ja ren het plan Duurzaam Veilig Verkeer ont wikkeld. Globaal komt dat neer op een sa menhangende aanpak van de wegen en het beïnvloeden van het gedrag van de wegge bruiker. De aanpak van het wegennet moet er voor zorgen dat verschillende verkeersstro men elkaar niet in de weg zitten, elkaar zo weinig mogelijk kruisen en wegen zodanig geconstrueerd dat een veiliger verkeers gedrag wordt afgedwongen. De gemeenten in West-Zeeuws-Vlaanderen, waterschap en provincie sloegen de handen 'neen om Duurzaam Veilig West-Zeeuws- Vlaanderen gestalte te kunnen geven. En dit jaar sprak minister Jorritsma van Verkeer en "'aterstaat het verlossende woord. Op rijks niveau was voor de periode 1996-2000 in to- 'aal 93 miljoen gulden beschikbaar voor de- monstratiepojecten Duurzaam Veilig. Hier- 'an schoof zij 83 miljoen gulden naar het on- veilige West-Zeeuws-Vlaanderen. De streek provincie bleven niet achter en maakten in totaal 38 miljoen gulden vrij. Al bij al 121 miljoen gulden, waarbij het rijkswegennet biijten beschouwing blijft. Dat wordt op mjkskosten (ruim 80 miljoen) aangepast, zoals de aanleg van parallelwegen en rotondes op weg Schoondijke-Breskens en de aanpas- müg van het traject Hoek-Schoondijke. a de geldtoezegging schoot het project uit de s«rtblokken. Er moet binnen vijf jaar dan eek het nodige gebeuren. In feite gaat het he- gebied op de schop. "tr is hier een hele tijd niets gebeurd, maar nu gaat er veel geld in, in relatief korte tijd," DINSDAG 31 DECEMBER 1996 Verkeersmaatregelen zoals hier in Oostburg werken pas echt als ze gedragen worden door de bevolking. FOTO'S WIM KOOIJMAN Een van de vele zware ongelukken op de Zeeuws-Vlaamse wegen. zegt project-coördinator van Duurzaam Vei lig, mr. A. de Jong. Slagader voor het verkeer naar en van West- Zeeuws-Vlaanderen is de weg Schoondijke- Hoek die in 2002 aansluiting geeft op de Zee landtunnel. Een weg waarop maximaal 100 kilometer per uur mag worden gereden en die in principe ongelijkvloerse kruisingen heeft. De rijksweg van Breskens, via Schoondijke en Oostburg naar Sluis wordt een gebiedsont- sluitingsweg met in totaal vijf rotondes. Tweebaans met op bepaalde plaatsen moge lijkheden om in te halen. „Logisch", zegt De Jong. „Als automobilist achter een vrachtwa gen blijven zitten, werkt irriterend. Er moet gelegenheid zijn om bijvoorbeeld na een ro tonde even een vrachtwagen te passeren." Ook de wegen Breskens-Nieuwvliet-Sluis en Oostburg-Cadzand worden gebiedsontslui- tingswegen met daarop de nodige rotondes. De gebiedsontsluitingswegen geven weer uit op erftoegangswegen, zeg maar de huidige polderwegen en toegangswegen naar kleine dorpen en kavels. „Bedoeling is het verkeer zoveel mogelijk te concentreren op wegen die daarvoor geschikt zijn. Beschouw het systeem maar als een soort stofzuiger," aldus De Jong. Daarnaast worden 18 bebouwde kommen in het gebied aangepast en in veel gevallen voor zien van 30-kilometer zones. Opmerkelijk in het plan is het voornemen om de provinciale wegen Breskens-Hoofdplaat- Biervliet en Oostburg-Waterlandkerkje-IJ- zendijke erftoegangsweg te maken. Daarop mag maximaal zestig kilometer per uur gere den worden. Om de gewenste snelheden op de diverse we gen te bereiken zijn maatregelen nodig. „Het is onmogelijk de naleving daarvan met poli tiecontrole af te dwingen. Dan heb je voor het hele gebied honderden agenten nodig. Daar om dat de wegen het zelf afdwingen," zegt De Jong. En dus wordt de regio bezaaid met ver keersdrempels en wegversmallingen. Komt er hier en daar een 'knip' in de weg, zodat door gaand verkeer er geen gebruik van kan ma ken. Het nieuwste van het nieuwste is de kan telweg. De as van zo'n weg blijft op gelijke hoogte, maar de wegkanten variëren in hoog te, een soort rupsbaan. Binnenkort start daar mee een proef in Nieuwvliet. Duurzaam Veilig is op zich een enorme in greep in de regio, die niet een-twee-drie uit gevoerd wordt. Het kan pas slagen als het ook door de bevolking wordt gedragen. Een be volking die bij allerlei inspraak-procedures de gelegenheid krijgt zijn zegje te doen, zon der aan het uitgangspunt Duurzaam Veilig afbreuk te doen. En die tot nu toe al op diver se plaatsen van zich heeft laten horen. Na tuurbeschermers zien rondwegen als extra aantastingen van het landschap, landbouwers zien zich gedwongen om om te rijden om bij een aan de andere kant van de weg liggende kavel te komen, ongelijkvloerse kruisingen nodigen niet uit tot bezoek aan een dorp en de automobilist die om de 70 meter een verkeers drempel tegenkomt, wordt daar ook niet vro lijker van. Het bedrijfsleven vreest voor zijn af- en aanvoer. Volgens De Jong doet zich hierbij ook het zo genaamde NIMBY-verschijnsel voor. „Not in my backyardelke verkeersmaatregel is goed, ais ik er maar geen last van heb," licht hij toe. Tot nu toe kan het project nog niet rekenen op een breed draagvlak, zo bleek uit een aantal informatie-avonden die zijn gehouden. Toch is een breed draagvlak onontbeerlijk, zegt ook prof. ir. J. de Kroes, oud-hoogleraar transportkunde en voorzitter van de landelij ke Vereniging Verkeersslachtffers (WS). „Een ingreep zoals die nu in West-Zeeuws- Vlaanderen en straks misschien in heel Ne derland voor de deur staat, vraagt vrij veel sociale pijn. Niet iedereen wil een stroomweg voor zijn deur of obstakels op zijn weg. Maar denk dan aan de vele duizenden verkeersdo den en de honderdduizenden die door een verkeersongeval voor hun leven verminkt zijn." Verkeersonveiligheid is een ziekte, die in de leeftijdscategorie 20 tot 50 jaar doodsoorzaak nummer één is. Tijdens de herdenkingsdag slachtoffers ver keer op zondag 24 november in Arnhem, wees De Kroes erop dat de auto in principe het meest veilige vervoermiddel is dat we hebben. „Wij kunnen een auto onder controle houden. Een vliegtuig kan niet remmen. Maar er zijn wel maatregelen nodig. En aanpassing van het wegennet is er daar een van. Daarmee kan men nu in West-Zeeuws-Vlaanderen ervarin gen opdoen." Wel waarschuwde De Kroes ervoor bij het ne men van verkeersremmende maatregelen niet te ver door te schieten. „In feite zorg je voor obstakels op de weg en er zijn altijd wel figu ren die willen laten zien hoe hard ze deson danks toch over zo'n weg kunnen rijden. Daarom ook dat werken aan een mentaliteits verandering en begrip bij de weggebruikers zo belangrijk is."

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 37