DE STEM
De golven spatten van de doeken
Dubbele ode aan Freek de Jonge
Geen handvol, maar
een landvol talent
Mooiste zeestukken uit Gouden Eeuw in Museum Boijmans Van Beuningen
Beschrijving van honderd jaar Nederlands cabaret is rond
Franse liedjesschrijfster
en zangeres Mireille dood
Concours Jong Muziektalent in Breda
DE STEM
Gids
Door Rob Ruggenberg
Al die duizenden zeegezich
ten, zeeschepen en zeeslagen
die sinds de 16e eeuw in ons
land geschilderd zijn - ach,
historisch zijn ze heel aardig,
maar artistiek?
Die zeestukken dienen vooral ter
illustratie van onze maritieme
geschiedenis. Je kunt er op zien
wie tegen wie vocht. De tocht
naar Chatham! En kijk toch eens
wat een notedopjes die VOC-
schepen eigenlijk waren. En daar
hebben we zowaar het vlaggen
schip van onze Michiel Adriaans-
zoon; nou, die geeft de Spanjolen
flink van katoen.
Zo kijkt Nederland - zo kijken
Nederlandse kunsthistorici - te
gen onze zeeschilders aan.
Met de grote overzichtstentoon
stelling Lof der Zeevaart pro
beert Museum Boijmans Van
Beuningen in Rotterdam daar
verandering in te brengen.
Volgens Jeroen Giltay, die de ex
positie heeft opgezet, horen 17e
eeuwse zeeschilders als Willem
van de Velde, Hendrick Vroom en
Simon de Vlieger thuis in het rij
tje van onze allergrootsten, zo
tussen Rembrandt en Vermeer.
Ten onrechte krijgen hun werken
alleen op in maritieme musea een
ereplaats. Artistieke musea (zoals
ook het Boijmans) verwijzen hun
zeestukken meestal naar de kel
der, of hangen ze in achteraf-
hoekjes. Dat moet voortaan an
ders, vinden ze bij het Boijmans.
Ommezwaai
Om de ommezwaai te kunnen
verantwoorden heeft het mu
seum, samen met de Staatliche
Museen zu Berlin, in de hele we
reld gezocht naar de allermooiste
zeestukken die Nederlanders in
de 17e eeuw hebben gemaakt.
In totaal omvat die tentoonstel
ling nu 110 schilderijen, waarvan
er heel veel in geen eeuwen (of
helemaal nooit) in Nederland te
zien zijn geweest. De werken blij
ven tot 23 februari in Rotterdam;
daarna gaan ze twee maanden
naar Berlijn - en dan is het afge-
*De Slag bij Kijkduin op 21 augustus 1673, door Willem van de Velde de Jonge.
lopen. „Zo'n overzicht krijg je
nooit meer bij elkaar", zegt Gil
tay.
De schilderijen zijn, beklemtoont
hij, niet geselecteerd op histori
sche maar op artistieke waarde.
Dat neemt niet weg dat vrijwel
elke zeeslag uit die zeventiende
eeuw op de tentoonstelling kan
worden herbeleefd. De rook en de
kruitdampen slaan er vanaf en de
golven spatten van de metersbre-
de doeken. Elke zaal oogt nog
spectaculairder dan de vorige.
We voerden in die Gouden Eeuw
vaak oorlog op zee. De eerste
helft van de eeuw joegen de Ne
derlandse vloten de ene na de an
dere Spanjaard naar de kelder.
En toen die Tachtigjarige Oorlog
voorbij was, en de tweede helft
van de eeuw aanbrak, waren daar
de Fransen en, vooral, de Engel
sen met wie wij op zee slaags
raakten.
Natuur
Wie goed kijkt, ziet dat het deze
topschilders vaak meer ging om
de natuur dan om schepen. Het
schilderen van zeegezichten en
schipbreuken gaf ze de kans zich
uit te leven op dramatische luch
ten, op onstuimig water en wilde
bliksemschichten. De zeeën be
wegen, er staan huizenhoge gol
ven met daartussen angstwek
kende dieptes, waar de schepen
in tuimelen.
Simpel maar knap is het perspec
tief en afstand die gesuggereerd
worden door het water vooraan
diepdonker, soms bijna zwart te
kleuren, en het verderweg steeds
lichter te maken. Natuurlijk zijn
er ook lieflijke havengezichten,
doodstille wateren op een rede,
gezellige strandpartijen. Maar al
tijd hangen daarboven de Hol
landse luchten, de wolken. Van
vrijwel elk schilderij wordt drie
kwart in beslag genomen door
wolken. De wolkenschilders van
de 17e eeuw, zo zou je deze ten
toonstelling net zo goed kunnen
noemen.
Landrotten
De 470 pagina's dikke catalogus
die bij de tentoonstelling hoort, is
nu al een klassieker: nog niet eer
der verscheen in Nederland éen
boek met zoveel schitterend
1 'beeldmateriaal over de zee 'en on
ze scheepvaart.
Die catalogus is geschreven door
kunsthistorici die niet allemaal
een maritieme achtergrond heb
ben. De fouten die deze landrot
ten maken (zoals het stelselmatig
schrijven over kanonnen, waar de
zeeterm kanons gebruikt had
moeten worden) moet je maar
voor lief nemen - zoveel moois
krijg je er voor terug.
Omdat de catalogus historische
details niet schuwt, kom je heel
aardige dingen te weten van zee
schilders als Willem van de Velde
de Oude en zijn zoon de Jonge.
Razend populair was hun werk in
die jaren. Toen in het rampjaar
1672 onze economie ten gronde
ging, verhuisden vader en zoon
naar Engeland, waar ze onmid
dellijk in dienst werden genomen
door koning Jacobus II - een
doodsvijand van de Nederlanden.
'ij was, dl U.C iwccuc iiciJ-U vaicpotuiiiYco.ovjino wtjiia await te lc ouicc^vaai b. vivjwa. xvuxixiig nawuuo xx
e eeuw aanbrak, waren daar kleuren, en het verderweg steeds Die catalogus is geschreven door doodsvijand van de Nederla
Het was een merkwaardig we
reldje. Op een van de eerste grote
schilderijen die de zoon voor de
Engelse koning maakte, beeldde
hij de Slag bij Kijkduin af. Die
slag (het gaat om Kijkduin bij
Texel) voltrok zich in augustus
1673, tijdens de Derde Engelse
Zeeoorlog (in Engeland heet-ie
de Derde Hollandse Oorlog). On
der leiding van De Ruyter hakten
de Nederlanders de Engelsen vol
ledig in de pan.
Prachtig
De koning vond het een prachtig
schilderij - hoewel zijn nederlaag
er op wordt afgebeeld. Het werk
is nu voor het eerst in Nederland
te zien; het is een van de meest in
oog springende schilderijen, ook
al vanwege de forse afmetingen:
het is drie meter breed.
De koning vond het zelfs zo mooi
dat hij de schilder verbood om
voortaan nog de zee op te gaan,
uit angst dat de kunstenaar daar
door een verdwaalde kanonsko
gel zou worden getroffen. Want
vader en zoon Van de Velde wa
ren gewend om de zeeslagen in
een bootje ter plekke vast te leg
gen.
Een van de meest bijzondere wer
ken op de tentoonstelling is een
zogeheten penschilderij van Wil
lem van de Velde de Oude, de va
der dus. Tijdens de Slag bij Ter
Heide op 10 augustus 1653 voer
de schilder mee. Op het drie me
ter brede met de pen getekende
en later gewassen schilderij zie je
tientallen schepen in gevecht.
De blik glijdt naar de voorgrond.
Daar drijven wrakstukken. Daar
tussen door laveert een bootje.
Als je goed kijkt zie je op dat
bootje Willem zitten, schetsend
op een vel papier, als ware hij een
17de eeuwse persfotograaf.
'Lof der Zeevaart', in Museum
Boijmans van Beuningen, Rotter
dam. Tot en met 23 februari 1997.
Open dinsdag t/m zaterdag 10-17
uur, zondag 11-17 uur. Gesloten
maandag en nieuwjaarsdag. De
catalogus kost 55. In het mari-
w< tiem museum Prins Hendrik in
Rotterdam wordt gelijktijdig een
tentoonstelling gehouden van
prentkunst in ae Gouden Eeuw.
Cabaret bloeit als nooit tevo
ren. De theaters zitten vol,
boeken van cabaretiers zijn
bestsellers en televisiemakers
boeken er mooi kijkcijfers
mee. Het cabaret, dat vorig
jaar zijn eeuwfeest vierde,
kent ook meer beoefenaars
dan ooit tevoren. Het is daar
om een goede gedachte ge
weest van de theaterrecensen
ten Patrick van den Hanen
berg en Frank Verhallen om
deze (klein)kunstvorm in
kaart te brengen: 'Het is weer
tijd om te bepalen waar het
allemaal op staat'.
Door René van der Velden
Eerst was er de cabaretbijbel van Wim
lbo, uit 1970. Een kloek boekwerk dat
onder de titel En nu de moraal... de Ne
derlandse cabaretgeschiedenis vanaf
1895 bestrijkt. De eerste 75 jaar dus. Nu
het cabaret inmiddels zijn eeuwfeest
heeft gevierd, is er een welkome aanvul
ling verschenen over de afgelopen 25
jaar. Niet van de oude lbo - inmiddels
78 -, maar van de veertigers Patrick van
den Hanenberg en Frank Verhallen,
theaterrecensenten voor respectievelijk
De Volkskrant en Trouw.
Het is een dubbele ode geworden aan
Freek de Jonge die in de jaren zeventig
met Bram Vermeulen als Neerlands
Hoop een nieuwe richting gaf aan het
traditionele cabaret en in de jaren tach
tig solo het ten dode opgeschreven ca
baret uit de crisis heeft getrokken. Hij is
daarmee de grondlegger geworden van
de vernieuwing van deze in de jaren ne
gentig weer zeer populaire kunstvorm.
De verering van Freek de Jonge staat in
schrille tegenstelling tot de geschied
schrijving door lbo die in 1970 alleen
nog maar angstig kon vermoeden dat
De Jonge decennialang een hoofdrol
ging opeisen in het Nederlandse caba
ret. De verklaring voor die angst ligt in
het Camerettenfestival van 1968. Neer
lands Hoop kwam, zag en was zeker van
de overwinning, maar moest het doen
met een vijfde plaats. De overwinning
ging naar Cabaret Don Quishocking. En
wie zat er in de jury? Juist. Wim lbo.
Slechte verliezer
In een nieuwe, aangepaste tweedelige
versie van En nu de moraal... (1981)
Freek de Jonge
kwam lbo nog eens terug op de affaire:
„Nederlands Hoop eindigde op de vijfde
plaats en toonde zich een slechte verlie
zer door de jury jarenlang met deze uit
spraak te stenigen, tot groot (leed-)ver-
maak van de meeste journalisten. Ge
makshalve werd vergeten dat de aan
wezige krantenvertegenwoordigers in
Delft desgevraagd geen behoefte toon
den aan een persprijs, ondanks het feit
dat Rinus Ferdinandusse en Peter van
Bueren vaststelden dat ze iets aparts
hadden gezien. Maar misschien had een
publieksprijs (die destijds nog niet be
stond) de bittere pil voor Freek en Bram
wat verteerbaarder gemaakt. En inmid
dels is voor de zoveelste maal bewezen
dat jurybeslissingen van geen enkele in
vloed hoeven te zijn op het verloop van
een carrière; in de jaren zeventig be
reikte Neerlands Hoop de eerste plaats
in Neerlands Cabaret. Ook het omge
keerde is waar: van talloze eerste-prijs-
winnaars wordt nooit meer iets ge
hoord."
Aldus de poging van Wim lbo om zijn
jury-uitspraak van 1968 na ruim tien
jaar te rechtvaardigen. Om overigens in
hetzelfde boek van 1981 enkele bladzij
den verder over Cabaret Nar van Youp
van 't Hek te beweren: „Hoewel hun
eerste grammofoonplaat voorbarig ge
noemd moest worden, bleek de tweede
registratie (het deel na de pauze van het
programma Zonder Twijfel met Aletta
de Nes en Hans van Gelder) een bedui
dend rijper produkt op te leveren. Dat is
voor een groot deel te danken aan de su
pervisie van de voormalige Don Quis-
hocking-medewerker Pieter van Empe-
len, maar ook aan de geslaagde vorm en
uitwerking van een origineel cabaret-
verhaal, waarin Youp van 't Hek zich
als geloofwaardig acteur ontpopte, die
het publiek niet alleen liet lachen, maar
ook wist te ontroeren. In het najaar van
1981 ging het gerucht dat hij speelde
met de gevaarlijke gedachte om zich te
gaan wagen aan een soloprogramma.
Maar dat zou - net als die eerste gram
mofoonplaat - nogal voorbarig zijn."
Wederom aldus lbo. Maar wij weten in
tussen allemaal hoe succesvol de Van 't
Hekjes inmiddels zijn binnengelopen.
Cabaretliefhebbers mogen van geluk
spreken dat diezelfde lbo niet gevraagd
FOTO ROB VERHORST
is voor een boek over de afgelopen 25
jaar. Wat zou hij hebben aangemoeten
met nieuwe grofgebekte talenten als
Hans Teeuwen en Theo Maassen? lbo
nog een keer: „Een cabaretier die de
'moed' heeft om zogenaamde schutting
woorden op het toneel uit te schreeu
wen om progressief te lijken, demon
streert uitsluitend zijn puberale frus
traties." Tot zover Wim lbo.
Frustraties
Patrick van den Hanenberg en Frank
Verhallen hebben géén last van frustra
ties gehad bij het samenstellen van hun
boek over het Nederlands cabaret 1970-
1995. Hun degelijke aanpak heeft geleid
tot een mooi standaardwerk over de re
cente bloeiperiode van het cabaret. En
is, zoals gezegd, een dubbele ode aan
Freek de Jonge. Dat begint al met de ti
tel: Het is weer tijd om te bepalen waar
het allemaal op staat. Ontleend aan een
lied van Bram en Freek in het actiepro
gramma Bloed aan de paal, waarmee
het duo tevergeefs probeerde het we
reldkampioenschap voetbal in het Ar
gentinië van dictator Videla te boycot-
ten.In hun inleiding stellen Van den Ha
nenberg en Verhallen dat er in 1980 een
bom onder de geschiedenis van het Ne
derlands cabaret werd gelegd. „Nadat
hij samen met Bram Vermeulen als
Neerlands Hoop al het nodige voorbe
reidende sloopwerk had verricht, blies
hij in 1980 het traditionele cabaret op.
Vóór 1980 bestond cabaret uit literair-
satirische liedjes en sketches ten behoe
ve van een kunstzinnig, intelligent en
progressief publiek. Rond 1980 geeft
een tweetal toonaangevende cabaret
groepen, Don Quishocking en Kabaret
Ivo de Wijs, er de brui aan. Hun voor
beeld wordt door veel collega's gevolgd.
De vorm is ouderwets, de inhoud
spreekt niet meer aan. Het publiek blijft
weg. Freek de Jonge sleept het cabaret
door de crisis heen met zijn filosofisch
getinte verhalen, die als eenmans-to-
neelstukken worden gepresenteerd. Het
begin van de soloperiode moet dus als
een belangrijk keerpunt worden be
schouwd. Met De Jonge begint het vier
de cabarettijdvak."
Hun 'Nieuwe Testament' begint met
Neerlands Hoop en eindigt met Freek
de Jonge, 'hetgeen als een niet mis te
verstaan statement van de auteurs moet
worden opgevat'.
Jiskefet
Toch mag niet de indruk worden ge
wekt dat het duo eigenlijk een biografie
van Freek de Jonge heeft geschreven.
Integendeel. Letterlijk iedereen die zich
de afgelopen kwart eeuw met cabaret of
iets wat daarop lijkt heeft beziggehou
den, wordt uitvoerig beschreven. Zelfs
Remco Campert, Jan Mulder, Theo
Thea en Jiskefet passeren de revue. Ze
zijn ondergebracht in thematische
hoofdstukken zoals literair cabaret,
muzikaal, politiek en fysiek. Van den
Hanenberg en Verhallen hebben een
zeer goed te verdedigen keuze gemaakt
voor een klein aantal cabaretiers die
een eigen hoofdstuk verdienen. Dat zijn
naast Neerlands Hoop/Freek de Jonge:
Herman van Veen, Robert Long en Leen
Jongewaard, Joop Visser, Paul de
Leeuw, Youp van 't Hek en Kees van
Kooten en Wim de Bie.
De nieuwste generatie moet het in dit
boek nog doen met een verzamelhoofd-
stukje. Over 25 jaar zal blijken of Hans
Teeuwen de enige echte opvolger van
Freek de Jonge is geworden.
Patrick van den Hanenberg en Frank Ver
hallen: 'Het is weer tijd om te bepalen
waar het allemaal op staat, Nederlands
cabaret 1970-1995'. Uitg. Nijgh Van
Ditmar, prijs 75.
MAANDAG 30 DECEMBER 1996 B5
Parijs (dpa-rtr) - De Franse zangeres en liedjesschrijfster Mireil
le is zondag na een slepende ziekte in een Parijs ziekenhuis over
leden. Ze werd negentig jaar. Mireille, wier echte naam Mireille
Hartuch was, componeerde tijdens haar lange carrière meer dan
zeshonderd liedjes waarvoor Jean Nohain de teksten schreef. Ze
maakte liedjes voor o.a. Maurice Chevalier en Yves Montand. Zij
brak door in de jaren dertig met Couches dans le foin. Vanaf dat
ogenblik gaven haar jazzachtige, moderne liedjes het Franse
chanson een nieuwe richting. In haar jonge jaren stond ze in Pa
rijs nog samen met Jean Gabin op de planken. Ze ging in 1928
naar de Verenigde Staten, waar ze met Buster Keaton samen
werkte en filmmuziek componeerde. Mireille woonde sinds het
overlijden van haar echtgenoot in 1976, de schrijver en journalist
Emmanuel Berl, in Parijs op zichzelf.
Saskia Plagge uit Haarlem op de cello.
FOTO KEES VAN DONGEN
Door Frans Baljeu
Afgelopen vrijdag, zaterdag, zondag en ook vandaag nog gonst
het in de Nieuwe Veste, ondanks de kerstvakantie, van bedrij
vigheid. Het 10e Nationaal Concours van de Stichting Jong
Muziektalent Nederland heeft gedurende deze dagen zijn ten
ten opgeslagen in de Bredase Muziekschool.
Zowel in de theaterzaal als in de
concertzaal zetten 81 jeugdige
talenten van 12 tot 24 jaar uit
heel Nederland alles op alles om
uitverkoren te worden voor een
optreden op het Laureatencon-
cert op 2 januari om 19.30 in het
Chassé Theater (toegang
17,50/12,50).
Zij zijn voorjaar en zomer 1996
tijdens zes interprovinciale
voorrondes geselecteerd uit 252
kandidaten die worden opgeleid
door muziekscholen (112), privé-
docenten (52) en voor- of vakop
leiding conservatoria (88). Deze
10e keer waren extra veel ver
schillende instrumenten verte
genwoordigd, van één enkele
kandidaat voor fagot en accor
deon tot 12 voor harp en 13 voor
cello, diverse blazers en natuur
lijk weer een legertje pianisten.
Deze verscheidenheid aan kan
didaten wordt beoordeeld door
diverse erudiete musici, die op
het gebied van de betrokken in
strumenten een autoriteit zijn.
Juryvoorzitter Smeets bena
drukte, vooral bij moeilijke be
slissingen, dat de jury streng is.
Zij acht het onverantwoord om
mensen kansen op een carrière
voor te spiegelen als die er on
voldoende of niet zijn. De beoor
deling wordt uitgedrukt volgens
de in Nederland gangbare cijfer -
systematiek. Wie een 9 of meer
haalt, mag zich eerste-prijswin-
naar noemen en is in principe
uitverkoren voor het Laureaten-
concert donderdag aanstaande.
Wie tussen 8 en 9 scoort, heeft
een tweede prijs, terwijl de derde
prijs tussen 7 en 8 wordt toege
kend. Wie minder dan 7 haalt, is
niet gekwalificeerd. Alle deelne
mers krijgen de gelegenheid om
met de jury over hun prestaties
te spreken.
Uitblinkers
Dat er ondanks de strenge crite
ria nu al zeer veel derde, tweede
en ook al diverse eerste prijzen
zijn toegekend, bevestigt de in
drukken die ik vrijdag, zaterdag
en zondag tijdens diverse optre
dens opdeed. Na de schifting in
de voorrondes blijkt er geen
handvol, maar een landvol talent
over te zijn.
Bij de optredende musici tref je
verschillende benaderingen aan.
Er zijn er nog al wat die, overi
gens uitstekend, toch nog hoor
baar schools uitvoeren wat hun
is geleerd. De echte uitblinkers
zijn de kandidaten die al duide
lijk een eigen persoonlijkheid in
hun spel weten te leggen, waarin
uitersten zijn te horen van on
stuimig tot ingetogen lyrisch of
een overrompelend gemak van
spelen, zoals bij die ene 15-jarige
fagottiste.
Veel musici zien hun deelname
als een goede mogelijkheid om
hun positie in het grote veld van
jong talent te kunnen bepalen.
Over het algemeen zien zij elkaar
sportief meer als collega dan als
concurrent. Veel erg jonge deel
nemers vinden het gewoon span
nend om eens mee te doen. Zo
iets is 'echie' zei een twaalfjarige
harpist die nog niet weet of hij
een dans- of een harpcarrière zal
beginnen.
Serieuzer
(Aankomende) vakstudenten
zien het vaak veel serieuzer en
hopen naast podiumervaring ook
op aanbiedingen voor deelname
aan masterclasses; de meesten
zijn wel realistisch over de kan
sen op een solo-carrière. Het ini
tiatief tot deelnemen komt vaak
van de kandidaten zelf, maar
ook wel van hun docenten.
Je moet er wel wat voor over
hebben, zei een 12-jarige celliste,
zoals studeren tijdens je kerstva
kantie of het instuderen van een
nieuw repertoire sinds de voor
rondes. Dat repertoire bevatte
naast veel traditie ook een rede
lijk aandeel 20e eeuwse muziek.
Sommige instrumentalisten heb
ben daarnaast ook nog wel oor
voor de muziek van de eigentijd
se jeugdcultuur: 'bij mijn instru
ment hoort klassiek en in mijn
vrije tijd ga ik wel eens housen'.
Het was er weer allemaal. Het
nerveus ijsberen voor een optre
den naast het al dan niet ge
maakt zelfverzekerde. De tranen
van vreugde en verdriet over de
verrassende of teleurstellende
juryuitslag. Het 'kale' gevoel om
'alleen met je accordeon voor een
jury, familie-fans en veel lege
stoelen te spelen. Wat dat be
treft, heeft de akoestisch minde
re theaterzaal meer sfeer. Min
der plaats oogt sneller vol. Wie
daar nog wat van wil proeven,
kan de hele dag nog terecht bij
de gratis toegankelijke optre
dens.
Harmen Siezen leidt de N
1 21.03 uur).
NEDERLAND 1
07.00 Journaal
07.06 Tekenfilmfestival
07.30 Linda Harrie, comedy
08.00 Journaal
08.06 Linda Harrie, comedy
08.31 Zeg 'ns waf (herh)
09.00 Journaal
09.05 Get the Picture (herh)
09.33 Spoorloos (herh)
11.10 De late ochtend (tot 11.56)
15.21 Passie voor wijnen (herh)
15.32 Kookgek (herh)
15.48 'n Goeiedag met Jos Brink
16.40 Cosby Show, comedy (herh)
17.07 Alles kits met om 17.07 Bar
bears; 17.32 Quatro; 17.54
kits
18.01 Roseanne, comedy
18.28 Get the Picture, quiz
18.55 Willem Wever
19.24 Waku waku, spelletje
20.00 Journaal
20.25 Netwerk, actualiteitenrubrii
20.57 Weeroverzicht
21.03 Nationale nieuwskwis
22.18 Paradijsvogels, reportage
(slot)
22.46 Een koninklijk gezelschap
cumentaire-serie
23.30 Miniatuur: De bijzondere p
het leven van bijzondere m
(tot 23.35)
NEDERLAND 2
12.30 Pique-nique (Frans voor t
ners)
12.55 Engeland vandaag (herh)
13.00 Studio Sport
15.00 Spreekuur
15.55 PP: Uitzending VVD
16.00 Journaal
16.07 De ark van Stekeltje
16.35 The Waltons, serie
17.21 Gospelclip
17.29 2Vandaag, actualiteiten m
17.30 en 18.00 Journaal;
Sportjournaal en vanaf
Hoofdpunten uit het nieus
volgd door het weer
18.58 Het pakhuis, reportage
over verzamelaars
19.39 Radar, consumentenrubriek
20.03 America's Funniest Hon
deo's
20.29 Het edelhert, documentair
21.19 Max, speelfilm
22.37 Het zal je maar gebeuren,
mentaire over tragedies
BELGIË FRANS 1
12.45 Nieuws (tot 13.15) 17.30 T
Guy, misdaadserie 18.30 Régior
18.50 Cartes sur table 19.10 Le qu<
des sports 19.30 Nieuws 20.10 A
Band Played on, Amerikaanse sp
uit 1994 23.40 Nieuws (tot 00.05)
BELGIË FRANS 2
14.10 Jeux Olympiques '96: Rétro
lei Bla bla 17.05 Foot mondial 17.3
nis: benefietwedstrijd voor aids-
ding 18.00 lei Bla bla 19.00 Du bi
ailes 19.30 Nieuws 20.10 And th
played on, Amerikaanse speelfilm i
22.25 Nieuws 22.50 Personal u
(tot 23.20)
DUITSLAND 1
05.30 Morgenmagazin 09.00
09.03 Blauvogel, jeugdserie 09.3
Hase und seine Freunde 09.55 Tr
schau 10.00 Hansel und Gretel, s
11.00 Heute 11.04 Ohnsorg-Thea
Chefin, blijspel (h) 12.35 Lieder s
wie der Norden, compilatie 13J
tagsmagazin 13.45 A Young Con
Yankee in King Arthur's Court, si
15.15 Tagesschau 15.35 Die Supc
speelfilm 17.00 Tagesschau 17.10
magazine 17.55 Verbotene Lieb
18.25 (S) Marienhof, serie 18.54
gen den Wind, serie 20.00 Tag
20.15 Tanz auf dem Vulkan, tv-fili
1996. Das Jahr 23.00 Tagesscha
Tatort (h) 00.40 Tagesschau 00.4
(h) 02.10 Tatort (tot 03.40)
DUITSLAND 2
05.30 Morgenmagazin 09.00
09.03 Tales of Nunundaga, s
10.15 Under Charly, serie 11.01
11.04 Nesthakchen, jeugdserie 1'
Pi Langstrumpf 12.45 Flip de
13.00 Mittagsmagazin met Heut
Logo, jeugdjournaal 14.05 Wern
Mein Dschungelbuch 14.20 Im
Sonne, jeugdserie 15.10 Heute 1
gina auf den Stufen, serie 17.0
17.15 Abendmagazin 17.50 C
misdaadserie 19.00 Heute 19
Traumnummer, tv-film 21.00
Russland. Afl. 1 21.45 Heute 22.
°f Hearts, speelfilm 23.55 Heu
00.10 Fools of Fortune, speelfilm
DUITSLAND 3
