Smeltkroes Montreal loopt leeg Krokodillen op de wielerbaan I Grote Rolluiker Brando zonwer Gaffi Park Hoofdstad van Canadese provincie Quebec politiek verdeeld Vier biosferen kunstmatig nagebootst in Montreals Biodöme Tja, wat zou LODEV DE STEM REIZEN KLEINTJES: Telefoon Schriftelijk Balie Fax Afsluittijden/ Regelkleintjes Millimeterkleintjes Fotokieintje Kleurkleintje Drie halen twee betal Brieven onder numm Algemeen Meer informatie Zonneschermen - lamellen VOETENf LEF 11111 ZATERDAG 7 DECEMBER 1996 A Montreal. Twee keer al was deze Canadese stad het kloppend hart van gi gantische evenementen: de Wereldtentoonstelling in 1967 en de Olympische spelen in 1976. Maar die gloriedagen zijn voorbij. De smeltkroes Montreal loopt leeg. Toerisme moet het tij gaan keren. Door John Graat Ze haalt haar schouders op. An nie Massicotte, 25 jaar, stemde in het referendum vorig jaar vóór afscheiding van Quebec. Haar provincie moest een zelfstandige staat worden, los van Canada. „Ik voel me eerst Québécoise en dan pas Canadese. Misschien ben ik rationeel wel tegen afschei ding, maar toen ik in het stem hokje stond had ik al oui aange kruist voordat ik het me had ge realiseerd", vertelt Annie in een bar in Montreal, de hoofdstad van Quebec. Haar impulsieve stemgedrag was typerend voor de voorkeur van de jongeren in de overwegend Fran stalige streek van Canada. Vooral jongeren en bejaarden, samen net niet voldoende voor de meerder heid (49,5 procent), zeiden 'ja' in het door de Franstalige politici georganiseerde referendum. Op het nippertje - het ging om min der dan 50.000 mensen - werd de onafhankelijkheid voorkomen. „Dat heeft niks met nationalisme te maken", zegt Annie Massicot te. „Het is de reële angst dat de eigen identiteit van. Quebec in het grote Canada langzaam ver dwijnt. Nu hebben we in deze streek nog eigen Franstalig on derwijs, eigen media. We denken Frans, we eten Frans, maar hoe zal dat over 200 jaar zijn? Ik ben er heel bang voor dat het straks allemaal wegvalt." Annie Massicotte is een van de 6,8 miljoen Franssprekende in woners van Quebec die hun iden titeit willen beschermen in het land dat verder door 23 miljoen Engelstalige Canadezen wordt bevolkt. De federale regering zou te weinig oog hebben voor de spe cifieke situatie van de Québécois, mensen die zich meer verwant voelen met 'de oude wereld' - Frankrijk, het beloofde land- dan met de rest van Canada. De angst overvleugeld te worden door de Engelstaligen heeft de laatste decennia om zich heen ge grepen. De Parti Québécois wint alsmaar aan invloed. Deze natio nalisten organiseren steeds maar weer een referendum om uitein- Winters doorkijkje op Montreal. delijk hun doel te bereiken: afscheiding. Ergernis Tot grote ergernis van de niet- Franstalige gemeenschap in Que bec. In de hoofdstad Montreal is dat deel nog altijd 35 procent. Een van hen is Marco, taxichauf feur van Italiaanse komaf. Hij woont zijn leven lang al in Mont real, houdt er intens van, maar met lede ogen heeft hij1 zijn stad langzaam zien afglijden, vertelt hij. De economische crisis heeft hard toegeslagen. Hij moet kei hard werken, vijftien uur per dag, om zijn vrouw en twee kin deren van een dagelijkse boter ham te kunnen voorzien. En dat is volgens Marco allemaal de schuld van de Franstalige po litici die in de staat Quebec rege ren. „Een gelegaliseerde mafia is hier aan de macht", zegt hij, claxonnerend door Montreal. „Deze stad is een puinhoop ge worden. Kijk naar de leegstand van de huizen, alle Engelsen trekken weg, geen enkel bedrijf investeert nog in dit gebied om dat de toekomst onzeker is. De economie holt achteruit. De men sen laten zich hier die afschei ding opdringen. Let maar op, vol gend jaar krijgen we weer een re ferendum. En geef mij één goede inhoudelijke reden voor onafhan kelijkheid... Die is er niet!" Belastingen De taxichauffeur met de promi nente haakneus slaat met zijn vuist op zijn stuur. Marco wil zijn verhaal graag eens kwijt, aan die buitenlandse gas ten in zijn auto. „Canada is een prachtig land. Je had in Montreal moeten zijn met de Spelen van 1976. Oh mama, dat was een feest! Daarna is het misgegaan. De belastingen gingen alsmaar omhoog terwijl er steeds maar werd gesneden in de sociale voor zieningen. Hoe valt dat te rijmen? Als de Fransen straks alleen de baas zijn, zal ik mijn huis in brand steken, het geld van de verzekering vangen en dan ver trekken. En ik denk dat wel meer mensen dat zullen doen. Mont real zal branden!" Marco's tirade komt recht uit het hart. En in zijn kritiek zit onom stotelijk een kern van waarheid. De bewijzen zijn tijdens een wan deling door de binnenstad van Montreal al zichtbaar. Opvallend veel middenklasse-huizen staan te koop. De stadsgids, in dienst van het toerismebureau, geeft als verkla ring dat de mensen naar 'buiten' zijn getrokken omdat ze liever 'in het groen' wonen. Maar het lijdt geen twijfel dat de recessie de voornaamste reden is voor de leegstand. Vakantieland De Canadese overheid ziet in het toerisme een belangrijk middel de economie weer op te peppen. Vorig jaar trok de federale staat honderd miljoen dollar uit voor het promoten van Canada als va kantieland. De aantrekkelijke vliegtarieven in Europa zijn'voor dat beleid een steun in de rug. Bovendien, de provincie Quebec is vanaf Schiphol nog geen zes uur vliegen. Montreal is vanaf de luchthaven Mirabel gemakkelijk te bereiken. Het moet gezegd: de metropool aan de St. Lawrence-rivier is een boeiende bestemming. Anders dan het veel kleinere Quebec- stad, in het oosten van de provin cie, waar 97 procent van de men- FOTO NATASHA BLOEMHARD sen voor afscheiding stemde, is Montreal een smeltkroes van cul turen. Het merendeel wordt ge vormd door Fransen (65 en Engelsen (15 de rest bestaat vooral uit Italianen, Joden, Grie ken, Portugezen en de Aziaten. Het meest in het oog springend is Chinatown, een charmant wijkje in de schaduw van de wolken krabbers waarin de Aziatische emigranten, veelal gevlucht uit China en Hong Kong, een wat ar moedig bestaan leiden. Immens kerkhof Het beeld van de stad wordt ech ter in eerste instantie bepaald door de immense skyscrapers, het drukke verkeer op de brede stra ten, het immense Olympisch Sta dion met de karakteristieke schuine toren, de moderne archi tectuur, de vier universiteiten en de grote haven aan de St. La wrence. Van dit alles is een prachtig overzicht te verkrijgen vanaf de top van de Mont Royal, het heuveltje van 200 meter hoogte waaraan Montreal zijn naam heeft te danken. Op dat heuveltje, midden in de stad, ligt een groot wandelpark en voor de échte liefhebbers: een immens kerkhof. Vanaf de Mont Royal gezien heeft Montreal een mondaine uitstra ling. Daar aan de rivier ligt een vrouw van de wereld, met Noord- Amerikaanse trekken. De negen tien musea versterken dat beeld. In Montreal is behalve het Vol kenkundige Museum voor ar cheologie en geschiedenis, waar in de eerste opgravingen zijn ver zameld, ook een fraai museum voor moderne kunst. Omdat het oude pand aan Sherbrookestreet, de '5th Avenue van Montreal', niet langer toereikend was voor de uitdijende collectie werd aan de overzijde een dependance ge bouwd. Dat is een schitterend staaltje moderne architectuur van Moshe Sadfie, de architect die ook ver antwoordelijk is voor de 'Habi tat', een bouwkundig mirakel waarbij een serie vierkante blok ken lukraak op elkaar lijken ge stapeld. De 'Habitat' werd in 1967 gebouwd toen de Wereld tentoonstelling in Montreal werd gehouden. Kenmerkend voor Montreal is ook de Underground, een ver warmd ondergronds tunnelnet werk van in totaal 29 kilometer dat winkels en instellingen met elkaar verbindt. Gebaseerd op een idee van Leonardo da Vinei ontwierp een Italiaanse architect het plan voor het ondergrondse gangenstelsel. Een slordige 1600 winkels, 1200 kantoren, 30 bio scopen, 200 restaurants, 40 ban ken, 10 metrostations en instel lingen als bibliotheken, univer- steiten en musea zijn op deze ma nier met elkaar verbonden. Bijna alle wolkenkrabbers en panden die boven de grond te zien zijn, staan via de Underground met el kaar in contact. Nergens is een kauwgompje geplakt, de tele foons werken, graffiti bestaat er niet. „In 1962 zijn ze begonnen met het eerste graafwerk", vertelt Gilles O. Bengle van het Toerismebu reau Montreal. „Op een bepaald moment werd het een hype. Elk bedrijf of instelling wilde ook verbonden worden met de onder grondse. Zo heeft het netwerk zich kunnen uitstrekken over de hele binnenstad. Een stad in de stad. En alles is gefinancierd door particulieren. De overheid verleende alleen vergunningen." Het pièce de résistance van(f ondergrondse Montreal eind jaren tachtig uitgevoej Men wilde het gangens doortrekken onder een n tisch kerkje uit 1849 dat au chronistisch tussen de wolfen krabbers is blijven staan. Hf graaf- en stutwerk onder t[ anglicaanse kerkje werd j oenen verslindende operati Eerst werd een betonlaag de fundamenten van de kerk aai gebracht om vervolgens nieut tunnels door de moerasgrond i graven. „Het project trok nieurs over de hele wereld Montreal", zegt Gilles O. Bi niet zonder trots. Het stadsbestuur wilde graa^ het kerkje behouden bleef omda de 'nieuwe wereld' toch al zowei nig historische overblijfselen teil De in 1642 gestichte stad 1 wel een oud gedeelte dat enigszins pittoresk aandoet. Aa de smalle, stenen straatjes ligge restaurantjes of winkeltjes waar in kunst of snuisterijen te zijn. De oudste gebouwen van i stad, zoals een seminarie uit 168 en het kasteel Ramezay uit zijn zo'n 300 jaar oud. Notre Dame Typisch voor de grote Franse in vloed is ook Notre Dame gemodelleerd naar het in Parijs. Toch is de Notre Dan van Montreal in bepaald opzich zeer Canadees. In het interiei zijn veel verschillende soortei hout verwerkt wat een warm, theatraal effect geeft. Hier, waa nu veel klassieke concerten den gegeven, moesten voorhee de indianen gekerstend worden Maar Canada blijft een jong laai en Montreal een stad die deze eeuw tot volle bloei De Expo van 1967 en de Olymp: sche Spelen van 1976 hebbend stad enorme impulsen De infrastructuur werd verbetei en er kwamen allerlei voorzienii gen waar de bewoners nog steed van profiteren. Montreal wa lange tijd het kloppend hart va de Canadese economie en is schijnlijk nog altijd een wek rende miljoenenstad waar propje papier op straat ligt. Maf in hun portemonnee voelen bewoners de teruggang. Voora (het gebrek aan) geld is de moti van de politieke tweestrijd diet hele provincie Quebec steet meer in twee kampen verdeelt. „Quebec maakt niet alleen Can. da kapot, het maakt ook zichze kapot", roept Marco, taxichaa feur in Montreal, terwijl zijn gas ten uitstappen bij La Cigalle, eei typisch Provengaals restaurant oud-Montreal. Door John Graat Twintig jaar geleden, toen Montreal gastheer was voor de Olympische Spelen, wer den er enorme sommen belas tinggeld in de bouw van de accommodaties gepompt. Want de Spelen zouden stad, staat en federatie immers voorgoed opstuwen in de vaart der volkeren. Alleen al het Olympisch Stadion in Montreal kostte 700 miljoen dollar aan gemeenschapsgeld. Pas elf jaar na de Spelen, in 1987, werd het ovale bouwwerk, door de bevolking The Big O genoemd, helemaal afgebouwd. Het was bedoeld als architecto nisch hoogstandje. Het schuifdak hangt aan 38 armen die naar de top van een schuine toren lopen. Het was de bedoeling dat de ar men het dak omhoog zouden kunnen trekken - indien gewenst - en het stadion daarmee onover dekt te maken. Maar het mecha nisme faalt en al sinds jaar en dag blijft het stadion dus overdekt. In Montreal wordt dan ook al ja ren met sarcasme gesproken over het kolossale stadion. Het is een doorn in het oog van veel stede lingen. Het honkbalteam dat er speelt, trekt gemiddeld niet meer dan 5.000 bezoekers. Verder pro beert de directie op alle mogelij ke manier om geld binnen te krij gen. Er vinden concerten, exposi ties en beurzen plaats. Met een lift kunnen bezoekers bovendien naar de top van de toren, op 175 meter, vanwaar een fraai panora ma over de stad te zien is. Maar er moet jaarlijks veel geld bij. Biodöme Het Vélodrome, dat aan het grote stadion vastligt, heeft een hele nieuwe bestemming gekregen. In het overdekte wielerstadion waar Kaaimannen in de Tropical Dome. Het Biodöme, aan de buitenkant is er weinig veranderd. de Nederlandse baanrenner Her man Ponsteen uit Nijverdal in 1976 nog een zilveren medaille pakte, is nu het Biodöme geves tigd. Het stadsbestuur van Mont real had er in 1989 75 miljoen gulden voor over om in de veelal ongebruikte wielerbaan vier ver schillende ecosystemen na te bootsen, met bijbehorende plan tengroei, rotsen, meren en dieren. Een attractie ter leringhe ende vermaeck die sinds vier jaar zijn deuren heeft geopend. „Het uit eindelijke doel is de mensen meer bewust te maken van onze omge ving", vertelt Anne-Marie Borde- leau, een van de 20 gidsen van de populairste attractie van Mont real. Het Biodöme mag bij een bezoek aan Montreal niet ontbre ken. De vier gecreëerde biosferen zijn een tropisch regenwoud, het Laurentienne-bos, het St.La- wrence-zeeklimaat en het pool- klimaat van Antartica. Bij het betreden van elke nieuw 'kli maat' lijkt het werkelijk alsof je een totaal nieuwe wereld instapt. Je loopt tussen de bomen en plan ten door, op een smal pad, terwijl links en rechts het gedierte zijn gang gaat. Die ervaring is veel FOTO SEAN O'NEILL echter dan in een doorsnee die rentuin. In het warme en vochtige 'tro pisch regenwoud' hangt, bijna helemaal in de nok, een luiaard. Een dier dat zich maar spora disch beweegt en net als alle an dere dieren speciaal voedsel krijgt, om te voorkomen dat ze el kaar oppeuzelen. Alleen in het dichtbegroeide tropisch woud al vliegen 26 verschillende soorten vogels rond. Verder zijn onder meer, vaak na een tip van de gids, te zien: een capivari (knaagdier), zwarte aapjes, schildpadden en levensgrote krokodillen (die elke dinsdag een rat geserveerd krij gen). Koud In het berg en bos-gedeelte van Laurentienne is het ineens ster- venskoud (-10 C). Omdat het tij dens ons bezoek winter is, is er niet veel leven in de brouwerij. Een Canadese lynx ligt met een perfecte camouflage-vacht op een rots te slapen. Nergens hangt een blad aan de boom. „En de vo gels die hier in de zomer verblij ven, zijn nu ergens anders aan het overwinteren, want de natuurlij ke cyclus draait gewoon door", zegt gids Bordeleau. Alleen een paar bevers zorgt voor activiteiten die zowel boven als onder water heel goed te volgen zijn. Het vrouwtje is bezig met het verzamelen van afgeknaagde stukjes hout die ze steeds maar weer naar een ondergronds nestje brengt, waar het mannetje ligt te slapen. Dit is allemaal fraai te volgen voor de bezoeker door een stiekem gemonteerd cameraatje. In het St. Lawrence-zeeklimaat speelt het leven zich bijna hele maal onder water af. Nou ja, le ven: kreeften, krabben en zee anemonen brengen roerloos de dag door. In het poolklimaat zor gen de Jan van Genten voor meer drukte. Ze jagen op vis. Ook dit is, zowel boven als onder water, goed te volgen. Verder zit een ko lonie pinguins op een rots de kou te trotseren. De 'punkers', ping uins met fel gele en rode 'hanen kammen', stelen de show. Breed publiek Het Biodöme in Montreal is voor een zeer breed publiek aan te be velen. Sinds de opening in 1992 zijn al meer dan 3 miljoen men sen de toegangspoorten gepas seerd. Liefhebbers kunnen zich verdiepen in de heldere informa tie die ter plaatse steeds wordt verstrekt door bordjes en teke- FOTO NATASHA BLOEMHA® ningen. Die informatie wordt in dien nodig geactualiseerd door® biologen die in het Biodöme per manent onderzoek doen. Iedereen kan er aan zijn trekke- komen vanwege alle spanne» en 'exotische' dieren die er te be wonderen zijn. Van giftige W- kers tot amazone-papegaai® van vleermuizen tot zeewolven e van kreeften tot piranha's. AU maal dieren die de Olymp1®", wielerdromen van Montreal lang naar de vergetelheid heb Op de plaats waar Herman Pa steen misschien wel de ultie slag om de gouden plak yeri° hangt nu éen luiaard. Nietsv moedend. Het Olympisch Stadion is dag# geopend van 10 tot18,uiJLt Riodfr 6 tot 4-9 tot 21.00 uur). Het»» me is van maandag tot en m terdag van 9 tot 18 uur Mi (in de zomer tot 20 uur). A-3 overzijde van de weg lig*ae #aJ nische Tuin van Montreal, ee de grootste van de wereld, rri dermeer een Japanse en 0 tuin (elke dag 9e°Pe™, 18 uur, in de zomer tot 20 uur) ZATERDAG 7 DECEI Opgavemogelijkheden Bel 076-5.312.313 maandag t/m vrijda uur. De Stem, afd. Kleintjes, Antwoordnumr VB Breda (geen postzegel nodig). Breda, Spinveld 55 van 8.30 tot 17.00 Uitsluitend voor opgeven van Kleintjes: De afsluittijden voor rubrieksadvertent vóór plaatsing 17.00 uur. Advertentie; tjeskrant op zaterdag moeten donder uur in ons bezit zijn. Voor de maandag dag 12.00 uur. (Niet geschikt voor handelsdoeleinden zijn op uniforme wijze gezette advertent in HOOFDLETTERS. Minimale grootte r Millimeterkleintjes zijn de advertentie kolom(men), met minimaal 1 regel in of groot lettertype. De minimale hoogte per kolom. Een Kleintje met foto/logo en/of afbt van foto/logo en/of afbeelding 20 of 4( 1 of 2 kolommen. Een Kleintje met kleur in de Kleintjesk onder de rubrieken: Te koop aangeboi roerend goed/Caravans/Kamperen. Indien u twee advertenties opgeeft m< binnen 7 dagen in dezelfde uitgave, kr plaatsing in dezelfde week GRATIS tekstwijzigingen niet mogelijk). Vo Privé/Clubs/06 zijn geen actie- of ko van toepassing. Als u wilt reageren op een advertentif nummer, vermeldt dan het briefnummi de envelop en stuur deze naar: De Sten 4800 MB Breda t.a.v. afd. Brieven om brieven worden driemaal per week door Brochures, drukwerk, stencils, mom enz., die onder nummer worden inge niet doorgestuurd. Alle Kleintjes worden geplaatst in De bants Nieuwsblad met een totaalopla (ma.-vrij.) en op zaterdag 174.400 exe categorieën advertenties kunnen alleer betaling en/of legitimatie worden gepla: Voor meer informatie over particuliere onze informatieadvertentie iedere za krant. Voor meer informatie over zakel kunt u onze speciale folder aanvra 5.312.313, of afhalen aan de balie. GROTE ZAKEP DOE JE MET KLEIP» Te koop aangeboden Zeer scherpe prijzen. Bel Brasschaatstraat 47, Breda, tel. 0 creatieve bestra Voor bestratingsmat. en ti Showtuin: Viveslaan 108 Open zaterdag: 9.00-14.0 Tel, (info) 076 - 5 614 912 (ook op nou voor zo'n stoel betaald Moeilijk te zeggen...maar hij kreeg O'et die 15% korting die u deze maa °P al onze meubelen, antieke objeeti D n Guust z'n Datcha, Ginnekenmarl zo Parket en Laminaatvloer Tevens tapijt - gordijnen en zc q Maandelijks speciale aanbie' Lu ™°?n de goedkoopste en kwaliteit. Donrif Laat 13 Breda koopav. Maandag gesl. Lid

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 10