Weekend J7 Economische groei moet perfect samengaan met kansen voor natuur Het laatste groen van boeren en bailers Ziek DE STEM 'o, Het ligt aan de uiterste rand van Nederland. En we willen er ongelooflijk veel mee. De Maas vlakte moet, van het paarse kabinet én van de natuurorgani saties, een nationale testcase worden. Waar economische groei samen moet gaan met nieuwe kansen voor de natuur. DE STEM ZATERDAG 23 NOVEMBER 1996 E] le kunt het net zien liggen, een klein lapje groen. Kinderen voetballen, ze dartelen en juichen als hun grote voorbeelden op de tv. Links loopt een snelweg, rechts een spoor lijn, zo te zien op HSL-niveau. Aan de over kant staat een kolossaal kantorencomplex van zonnebrilglas. Het kinderspel wordt aan de laatste zijde afgesloten door een burcht, waarin profvoetbal bedreven schijnt te wor den. Waarschijnlijk zal het daar niet lang meer liggen, dat kleine lapje groen. Het is merkwaardig, want groen is onbe twist de populairste kleur van deze tijd. Kijk maar eens naar de politiek. Groen zijn de huiskleuren van D66 en van het CDA. Je hebt GroenLinks en je hebt ook nog de Groenen. Greenpeace is de naam van een succesvolle milieu-multinational. De groen teveiling heet voortaan Greenery. De PTT heeft alles in het groen. Bij green- points kun je draadloos bellen. Een donkere tint groen zit in het maatkostuum van ABN- Amro. Elke avond lees je in de krant over het groene hart, waar vogels zingen en mensen nog gelukkig zijn. Groene gemeen tes zijn er ook, of zijn die inmiddels opgehe ven? Groen heeft in ieder geval altijd een goede klank. Mensen met groene vingers kunnen heel handig je tuin doen. En het groene licht, daar wacht toch iedereen op? De grauwe werkelijkheid is echter dat groen vandaag de dag meer bedreigd wordt dan welke kleur dan ook. Het mode woord is namelijk niet groen, maar groei. De bossen zijn bruin en zuur. Weilanden worden bouwplaatsen of verdwijnen onder een laag mest. De boerensector is al bijna kapot gegaan aan de eigen groei en aan de wals van de vooruitgang. Het is triest, maar er is niets meer aan te doen. De verkleuring gaat door. Nu is een nieuwe sector aan de beurt. De voetbalsport. Voetbalmanagers sturen hun vee de wei in en zitten zelf in een verwarmde cabine met royale catering hun flappen te tellen. Ze handelen in middenvelders en ontslaan met een onverschillig briefje alle leden van het grondvolk, tot en met de coach. Ze schui ven met kapitalen, investeren in schaalver groting, wensen de hoogste stadions te bouwen en de duurste Braziliaan te kopen. Jos Staatsen is een boerenleider, een Wien van den Brink, een soort Hendrik Koekkoek. Hij is de hoogste baas van de KNVB-kudde en heeft zelfs een eigen tv-zender, Sport7, gepresenteerd als het groenste net van het land. Staatsen denkt dat hij in Nederland boven de wet staat en zich geen bal (biet) hoeft aan te trekken van welke scheidsrech ter dan ook. De KNVB, het schip van Staat sen, is een superboerenbond, een ongrijp baar orgaan dat lacht om clubjes als de Tweede Kamer, Justitie of het kabinet van ons knollenland. Het voetballen is miljarden-business en als we niet uikijken, tikt de KNVB alles en ieder een dol. Ze hebben het altijd over 'het spel letje', alsof het gaat om mens-erger-je-niet in de huiskamer. Wij weten beter. De inten sieve voetballerij heeft giftige bijproducten. Smerigheid op het veld, op de tribunes, in de stad en in de treinen. Het is een agressief overschot, een soort molest-overschot. De vreugde is verdwenen. Elke zondag wordt het geloei onder de schuifdaken klaaglijker. Op maandag kunnen we alle maal de rampverhalen lezen over de var kensstallen van de voetbalsport. Je krijgt er kippenvel van. Je hebt nog wel hier en daar hele kleine biologisch-dynamische clubjes. Zij trappen gewoon voor de lol een balletje op een strookje groen. Hun gras ruikt ten minste. Net als hun zweet. Ze doen het na tuurlijk en ouderwets en zeggen stug nee tegen de geheel belangeloos aangeboden steun van de plaatselijke slager. Die clubjes zijn er, maar ze tellen natuurlijk niet mee in deze groei-maatschappij. Van het agrarische groen is in Nederland niet veel meer over. Zo gaat het ook met de mat van de voetballerij. Te groot, te veel, te luidruchtig. De KNVB zet zichzelf buiten spel. Staatsen dreigt met opstappen en hij komt niet eens omhoog vanwege zijn rug! Misschien komt er een reddingsplan en lijkt het er een paar maanden op dat een Kore aanse gigant bijspringt. Maar het lukt na tuurlijk niet, Feyenoord-Ajax gaat nooit meer door en het laatste groen van Neder land wordt geruisloos opgerold. EVENWIJDIGE KUSTLIJN In de voorstudies voor de Tweede Maasvlakte wordt uit gegaan van drie varianten. o km 2 Noorderdam verlengen Natuur en rekreatiegebied kan zich anten. vStuZSlakte II over de demarcatielijn ontwikkelen./Voö;WSMaasviakte Mi ■■-a i y j over de demarcatielijn ontwikkelen. De Maasvlakte als proefkonijn NOORDELIJKE ONTWIKKELING NATUUR EN REKREATIE Zicht vanuit Voorne zo 'natuurlijk' mogelijk ZUIDELIJKE ONTWIKKELING Noorderdam niet -„verlengen REKRE£iTIE-'*Oe" Natuur en rekreatiegebied kan zich over de demarcatielijn ontwikkelen. Noordzee Delft ^.Maassluis Rotterdam Schiedam Pernis Hellevoetsluis Spijkenisse Oud-Beijerland A- Door Rinze Brandsma en flinke hap uit de Noordzee J moet hét voorbeeld worden van hoe Nederland verder kan groeien en futuristisch ingericht kan worden: meer armslag en ruimte voor economische bedrij vigheid, meer werkgelegenheid, een beter leefmilieu, meer natuur, en ook nog eens op een manier waar bevolking en politiek tevre den over zijn. De Maasvlakte dus als groot, nationaal proefkonijn. 'En wel omdat we van het gedonder rondom de rivierdijk-verzwaringen en de Betuwelijn geleerd hebben hoe het niet moet', zeggen nu de plannenmakers en de organisatoren van de discussie, de 'unieke' nationale Nut- en Noodzaakdiscussie, die nu een half jaar loopt. Nou ja, niet loopt, beweren ingewijden. En juist helemaal niet gaat over nut en noodzaak, klagen de natuurorganisaties. Intussen gaat het - ook voor betrokkenen - verwarrend en omslachtig inspraakcircus door. En werkt een grote projectorganisatie van het ministerie van Verkeer en Waterstaat en het Rotterdamse Havenbedrijf stug door aan het nader uitwerken van plannen voor de Tweede Maasvlakte: een van de grote natio nale ruimtelijke ordening-projecten in de rij van Betuwelijn, Hoge Snelheidslijn, Vijfde Baan van Schiphol en een mogelijk tweede nationale luchthaven. Er komen zelfs bussen, voor toeristische rondritten door het immense Rotterdamse ha vengebied. Op het parkeerterrein bij het ui terste puntje van de ver in zee stekende huidi ge Maasvlakte, tegenover Hoek van Holland, stoppen ze voor het weidse uitzicht. De bor den ter plekke zijn royaal beplakt met sti ckers van de stichting Behoud Natuur en Leefmilieu. Natuur? Milieu? Rij maar eens over de Maasvlakte. Op het eerste gezicht een ecologisch rampgebied. Waar de natuur weg- gebulldozerd, met metersdik zand overspoten is, opgeofferd aan de economische vooruit gang. Stank Het stinkt er. Continu heerst er de dreun van vrachtverkeer, lawaai van rinkelende alarm bellen en sirenes. Het zicht wordt bepaald door hoogspanningsmasten, hopen kolen en erts, reusachtige silo's, havenkranen, opslag tanks, hoog oplaaiende vlamfakkels van de petrochemische industrie, een elektriciteits centrale en rijen windmolens op een kunst matige 'duin'-rand. Over Maasvlakte 2 wordt in termen van ge loofsbelijdenissen gesproken. „Wat wij zeg gen is: jullie hebben een wereldhaven, wij Vooraan inzee stekend de omdijkte put van Slufter voor opslag van vervuild haven- en rivierbaggerslib. Daarachter de bestaande Maasvlakte. Aan de voorzijde, verder zeewmift zou Maasvlakte 2 kunnen komen. fotodickselienrM hebben een van de mooiste en waardevolste natuurgebieden van Europa. Voor ons is dat een mainport voor de natuur", zegt ir. Jan de Jong van de stichting Zuidhollands Land schap, woordvoerder en gesprekspartner in de discussie namens de natuur- en milieuor ganisaties. Verderop in een Rotterdamse flat praat ir. Niek van den Berg, projectdirecteur van de organisatie Maasvlakte 2, over de plannen. „Waar ik van droom? Ik droom van een inte graal ontwikkeld gebied, uniek in Nederland. Uniek ook wat betreft de procedures. Een schitterend werkgebied met volop kans voor natuur en recreatie. Want ook de industrie wil fabrieken het liefst in een leuk gebied neerzetten. En werknemers vinden er een goed woonklimaat. Nee, dat is geen onmoge lijke combinatie van eisen. Wij willen bewij zen dat zoiets heel goed kan." Miljarden Maasvlakte 2 wordt de mogelijke uitbreiding van het huidige Europoortgebied. In het jaar 2002 moet de eerste fase van uiteindelijk 2000 hectare nieuw haven- en industriegebied èn tenminste 750 hectare voor natuur en recrea tie uit de Noordzee worden gehaald. Tussen ruim vijf en acht miljard gulden zal Maas vlakte 2 kosten, al zijn er schattingen die op lopen tot tien miljard. Tot 2035 moet Main port Rotterdam daarmee toe kunnen. Officieel ligt alles nog open. Alle voorstudies, plannenmakerij en verfijningen gaan door, maar ze mogen alleen nog 'denkrichtingen' heten. In de nu lopende Verkenningsfase Ruimteproblematiek Mainport Rotterdam (VERM) wordt eerst geïnventariseerd in hoe verre de Rotterdamse haven een ruimtetekort heeft. In het Havenplan 2010 van de gemeen te Rotterdam was dat in 1993 geconstateerd. Het tekort aan ruimte zou in 2015 opgelopen kunnen zijn tot. 1300 hectare, zei destijds de havenwethouder. Zoiets- past niet bij dat trekpaard van de Nederlandse economie: 'Nee verkopen, neerwaartse spiraal, dan zakt de haven reddeloos in'. In december 1993 maakte de regering de lijst bekend met 47 grote ROM-projecten, waar van Maasvlakte 2 de grootste is. Een project met een 'dubbel-doelstelling': versterking van de Mainport Rotterdam èn verbeteren van de leefomgeving, hand in hand. Zoals dat in de dynamische Newspeak van de Rotterdamse plannenmakers heet 'een win-win situatie voor industrie èn leefklimaat'. Slimmer In de Verkenningsfase moet de discussie 'open en integraal' zijn. Een uitbreiding van de Maasvlakte mag niet de enig denkbare 'op lossingsrichting' zijn. Ook moet bekeken wor den of slimmer kan worden omgegaan met de bestaande ruimte: 'innovatief inbreiden' met ondergrondse tankopslag, ondergronds bou wen, hoger opbergen van containers. Daar naast wordt nagegaan of haventerreinen el ders in het land niet wat kunnen betekenen om de Rotterdamse ruimtenood te lenigen. Verdere innovatieve ideeën zijn ook welkom. In december moeten de voorstudies klaar zijn. De Verkenningsfase loopt tot april volgend jaar. Dan volgt een beslissing van het kabinet en pas daarna uitwerking in de vorm van pla nologische kernbeslissingen en milieu-effect- rapportages. Alle betrokken partijen zijn het er over eens dat de rondom de Maasvlakte gevolgde proce dure 'volstrekt uniek' is. Het gaat om een in spraakprimeur, een soort Brede Maatschap pelijke Discussie op nationaal niveau. Voor het eerst krijgt de bevolking inspraak voordat een groot nationaal project in details klaar is. Er is geleerd van de gang van zaken rondom de Betuwelijn. Omdat daar bij het bekendma ken van het besluit alles al min of meer vast lag, volgden stormen van protest en slepende niet-in-mijn-achtertuin-procedures van bur gers en lagere overheden die zich verzetten. Ir. Jan Willem van Rijn van Alkemade, inspec teur Zuid-Holland en Zeeland van Natuur monumenten: „De principiële discussie over wat je wilt met de Rotterdamse haven komt niet goed aan bod. Er is geen echt open dis cussie over nut en noodzaak van uitbreiding van de Maasvlakte. Het hele circus gaat voor al over de oplossingsrichtingen, over Maas vlakte 2. De discussie is goed begonnen, maar is geen brede maatschappelijke discussie meer. Ze speelt zich vooral af tussen mensen met belangen." Toch blijft hij de inspraak vooraf positief noemen: „Het is beter dan het ooit in ons land geweest is." Er zijn ook gespreksrondes geweest om te kij ken waar elders in ons land buiten de Rand stad ruimte is om de Rotterdamse expansie op te vangen. In feite is dat al begonnen. Het Rotterdamse havenbedrijf heeft strategische allianties gesloten - of bereidt die voor - met Vlissingen (overslag auto's), het Knooppunt Arnhem-Nijmegen (KAN), Moerdijk, Almelo en Venlo. De regio Dordrecht-Moerdijk is te rughoudend, bevreesd voor teveel verstrikt raken in nog meer spoorlijnen en snelwegen. Vlissingen/Terneuzen en vooral Eemsha- ven/Delfzijl roepen: kom maar op, ruimte te over. De IJmond wil een niet te sterke uitbrei ding van activiteiten. Arnhem-Nijmegen (KAN) moppert dat de Mainports Rotterdam en Schiphol teveel aandacht krijgen ten koste van de overige regio's, net als Venlo, dat zegt even hard rekening met de Antwerpse haven te willen houden als met die van Rotterdam. Centrale motor Intussen werkt de projectorganisatie Maas vlakte 2 hard door aan de plannen voor die Maasvlakte. Directeur Van den Berg: „Wij blijven geloven dat de Maasvlakte 2 in hoofd zaak de oplossing biedt voor de ruimteproble matiek. De locaties in het achterland spelen mee, het gaat om een nationaal netwerk, maar de Rotterdamse haven is en blijft daarin de centrale motor." De pijn van de natuurorganisaties bij Maas vlakte 2 zit 'm vooral in Voornes Duin. Pal naast de grootste haven ter wereld, een enorm baggerdepot voor opslag van zwaar vervuil: haven- en rivierslib en een deponie van che misch afval ligt daar een van de mooiste® rijkste duingebieden van Europa, 1100 hecta re groot. Dr. Jac. P. Thijsse jubelde eerder de ze eeuw al van 'de allermooiste en allerrijkst landschappen'. Als natuurgebied zijn nen nog waardevoller geworden dan in z']1 tijd en staan nu in de top-3 van Nederland.! komen 300.000 bezoekers per jaar af op lusthof van Rijnmond'. De aanleg van Maasvlakte 1 vormde al efl gevoelige aantasting: duinvalleien begon* dicht te groeien met brandnetels en struikge was. De stroming kwam verder uit de kust te tg gen, de duinen werden afgeschermd van zil stormwinden. Als Maasvlakte 2 ook won opgespoten, zal het als een schiereiland kust van Voorne nog verder afschermen w zand, zee en zoute wind - en helemaal als voo een van de zuid-westelijke varianten gekoze zou worden. Koehandel De natuurorganisaties vinden dat de nat® in het Rijnmondgebied nu lang genoeg tweede viool heeft gespeeld. Het realise1 van 750 ha 'extra' gebied voor natuur creatie lijkt op koehandel, zeggen zij. fno teit moet het behoud van Voornes Duin Zij vinden dat de discussie tot nu toe hd® maal niet is gegaan over Nut en Noodzaak- Jong: „Wat ons betreft is nog nooit kei aangetoond dat de Rotterdamse^ haven zo'n dreigend ruimtetekort heeft." En als Maasvlakte 2 nu eens in strikt noo lijke richting uitgroeit? De natuurorga ties geven die 'oplossingsrichting' het v deel van de twijfel. „Als Voorne in de wind gehouden w°r een blijvend open ligging aan zee deerd wordt, dan is het 'én-én' dat d< damse en Haagse plannenmakers willen- echt onmogelijk." Kunst is warmte. Emotie die door stroomt en opwinding die tot blo Kunst is hartstocht en die gedijt 2 vrieskou van het noorderlicht. Ma; naars zijn mensen en hoe war ook, zij lijden wel aan weer en wir 's Zomers is er hooikoorts en di pollengevoelige sopranen in die niet. In de herfst slaan de verkc toe. Normaal verschijnt er in zo'n zenuwachtige dame voor het doe uit dat zanger X niet gedisponeerd publiek bij de waardering der pres maar rekening mee wil houden. D merkt niemand iets. De mededeli verzekering bij mogelijk falen. Maar nu is het ouderwets novemb donker, guur, regen en zelfs sne klimaat slaat echt op de stembanc maal in een week zelfs en bij ver; voorstellingen. 'Diana's boom' var opera werd het eerst getroffen. Ka ry had geen stem meer, spelen c maar vanuit de bak stegen de woo hoog, gezongen door Janny Zom Nederlandse Opera was de ziekte John Mark Ainsley bleek er zo ber toe dat hij het volledig moest laten Op het podium speelde de regie een stomme Orpheus, de tekst kv uit het orkest. Howard Croock, c vorige serie van Monteverdi's Orf nog had vervuld, was op het laa ment van een ver buitenland naai dam overgevlogen. Tijd om de p posities op de bühne door te neme niet meer geweest. Dus zong hij va met de punt van een davecimbel ir Een boekhouder die zich niet wel v zijn chef en meldt dat hij, helaas e spijt, vandaag niet kan verschiji werk wordt verdeeld over drie an reau's en wat te specialistisch is, r paar dagen blijven wachten. Een zer met te forse kuch wordt vervan een stagiaire en, als die het niet springt de ervaren collega van het ende lokaal een handje bij. Een b een boer kunnen bijna niet ziek wc klanten vragen om brood en de ko en dat ze gemolken willen worden Een schaker met migraine vraagt oi De partij wordt gespeeld op de re voor afgebroken eindspelen. Een met klachten meldt zich op het al moment nog af en als hij dat geeft hij halverwege de eerste p Lukt ook dat niet met goed fatsc verliest hij met grote cijfers in de ronde en excuseert zich voor zijn i inzet en prestatie op de verplichte ferentie met een verwijzing naar zi ke spier, zijn kortademige hoest of wege koorts doorwaakte nacht, schouwers morren wel, maar zijn zenlijk ontevreden. Er zijn nog zove re spelers in het toernooi en het k partijen kan makkelijk gehaald wor In de kunst is het anders. Een ac hoofdrolniveau die met veertig gré der de wol thuis moet blijven, bete de voorstelling niet doorgaat. He zeldzaam geval en daarom roept h nieuwsbulletin de afgelasting om. wordt zo mogelijk opnieuw gep meerd en anders worden de belan den op andere wijze gecompensee Een dirigent of een solist die niet kz den, wordt vervangen. De invalle normaliter om aanpassing van het p ma. Hij heeft de stukken van die av allemaal op het actuele repertoire, bliek is bijna altijd laaiend enthous iemand op het allerlaatste momer gevonden is de avond en het gene redden, is reden voor dankbaarl zelfs als het niveau maar een fract het verwachte, dan past er geen Geen dankbaarder gehoor, dan pul verzocht is begrip te hebben voor d gelijke omstandigheden. Bij opera ligt het ingewikkelder. Zei er legio zangers met dezelfde rol o| pertoire, toch blijft invallen lastig, zingt Don Carlos in het Frans, de kent de Italiaanse versie. In het e gaat Don Giovanni in het originele I elders brengt men de populaire Du taling. En elke voorstelling heeft zi regie. Hoe te lopen, waar te staan, r ke attributen, de invaller weet het n moet minstens een doorlooprepetit hebben met de hele cast. Bij een zie op het laatste moment is dat onn vandaar de oplossing van de verv, de bak en een stand-in op het ton verwarrende ervaring. Vooral omdat dan pas blijkt hoe vre teren in opera is. Speelt de zanger z dat goeddeels verborgen, maar mend acteur kan weing verhullen bewegen en gebaren, alles gaat tr. oen pantomimespeler die lichaarr delen ontleedt. Bij een zanger valt °P- Integendeel, hij moet langzaa °m tijd en ruimte te geven aan zijn r j t en het publiek is daar op gefixe i t het onnatuurlijk tempo niet in .°Pt- Zodra de speler echter zwijg nifte camoufleren en wordt duidi ziekelijk onnatuurlijk gezonde operz r*

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 42