je raakt een beetje uitgedacht
Meedoen met 'marathondans' van Man Act
CZZi
DE STEM
tten
hig bv
Prix de Rome op zoek
naar nieuwe sponsor
Europese regisseurs
bijeen in Maastricht
Steeds meer belangstelling
voor digitale satelliet-tv
Iets meer publiek naar
noodlijdende Philipszaal
D1
Derde solo-poging van zeezeiler Henk de Velde in KRO-documentaire
31 82.
41.
99 99.
47 27 10.
krbeurs te Houten.
Kleintje
uw partij -
- Breda
ju wil leven.
076-5717171
-derij W. Braat
Hiphop
Presidents
of the USA
Last Call
VANAF MIDDERNACHT TOT 8.00 UUR
In de huidige tijd lijkt het hebben
'van een piercing en een tatoeage
bij een vrouw een must voor
de mannelijke lust."
P.T. den Hoed (proefschriftl.
Gids
WOENSDAG 20 NOVEMBER 1996
-i Door Anja van den Akker
1pe KRO-televisie zendt vanavond de documentaire Gek
I een t fa zee uit. Een portret van zeezeiler Henk de Velde, die
solo en zonder stop met een catamaran de wereld rond-
zeilde. „Een goede film, maar veel te kort", constateert
De Velde, die in het jaar 2000 een nieuwe recordpoging
wil doen. Voor het eerst in zijn leven met een achtkoppige
bemanning.
utootje ter wereld is
maat-uitvoering.
d-dealer. Dat is dan
én uw huidige auto
leen scherpe inruil-
ee u fikse kortingen
EL SUZUKI
\t Dinerbonrtenboek ont-
ion! Tel. (0186) 607 707.
Zeven jaar zwierf hij over de we
reldzeeën met zijn vrouw Gini..
Tot zij dat leven niet meer wilde.
Ze ging bij hem weg en nam hun
beider zoon mee. De Velde onder
nam sindsdien drie pogingen om
binnen 100 dagen de wereld rond
te varen. In 1990 strandde hij bij
Australië. Twee jaar later leed hij
schipbreuk bij Madeira wat hem
bijna het leven kostte.
De KRO-documentaire is het ver
slag van zijn derde poging, begin
dit jaar, die eveneens mislukte.
Hij deed er 120 dagen over. Als
het aan De Velde lag, vertrok hij
morgen voor een nieuwe reis over
de oceanen. Maar dat is finan
cieel niet haalbaar.
De Velde (47), sinds zijn vijftien
de op zee, weet het verdomd
goed. Hij speelt iedere keer met
zijn leven. Maar ook met zijn lief
des, Z'n kennissen. „Het kost je
alles, Je relaties, je vrienden. Al
leen de beste vrienden blijven.
Maar die boot is een verlengde
m mijzelf, van mijn leven. Dat
spijt me", zegt hij emotioneel.
„Henk zonder de boot is nie
mand. Verdomme."
Dubbel
Het dubbele gevoel. Daar willen
zijn en eenmaal ginds, verlangen
naar hier. Daar zit hij zijn hele
leven al mee. „Het is een constant
winnen en verliezen", zegt de
Kampenaar.
„In de samenleving verlies ik
|lle bekende merken.
0-15.00 uur in Euretco
ind.terr. Doornkade
orat: 030-6043642.
c/EEN St. Clara, beiang-
vraag alleen positieve
gen. Bid 9 dgn. het
esgegroet bij een bran-
e kaars, ook als u er
zin in heeft. Vraag 2
;n die vast onmogelijk
en om verhoord te wor-
en iets wat u heel erg
harte gaat. Laat de 9e
de kaars geheel op-
nden en publiceer dit
richt. U krijgt wat u
eg. A.B
cking
Een
plaatsen:
resultaten boeken.
dienst
or slechts 3,50/st. excl.
stelervaring.
15-45 43 22.
topping
Justrie- en gevelreiniging»
ibrengen van antbgr3^
repareren en vernieuwe
derhoud van kantoren
en.
Sinterklaas^
Sinter-
ingen -
ht 35, Breda, 076-5141-
mijn ziel. Toch ben ik geen klui
zenaar. Dat heb ik wel een tijd
gedacht. Dat mensen me niet in
teresseren. Maar dat doen ze wèl.
Ik ga graag uit, naar de kroeg. Of
lekker weg met de motor. Maar in
gezelschap kun je je nooit hele
maal laten gaan. Aan de wal
word je constant afgeleid. Op zee
beleef ik de dingen anders. Inten
ser. Een verrijking van mijn le
ven, maar dat kan ik met nie
mand delen."
Als hij niet meer zou kunnen zei
len? „Dan zou ik een andere uit
daging zoeken. Ik móet een doel
hebben", zegt De Velde, een nieu
we sigaret opstekend. „Op zee
rook ik ook, ja. Van roken krijg ik
nooit genoeg."
Emotioneel
Vier maanden eenzaam dobberen
op zee. Aan de ene kant wordt je
wereld zo klein als een lucifers
doosje, anderzijds is het emotio
neel bijna niet te bevatten. De
documentaire toont de huizenho
ge golven van wisselende emoties
waarmee De Velde te maken
krijgt. Heimwee, huilen bij U2 en
Van Morrison, eenzaamheid,
maar ook intense vreugde om de
koperkleurige zon. Diepe verbon
denheid met de simpele vlieg die
al 29 dagen met hem op zee is,
1000 mijl van Kaapstad.
Treuren om het vogeltje dat een
uur voor zijn aankomst in Brest
sterft. Nu nog steeds dromen van
Henk de Velde bij de tewaterlating van zijn schip
de walvis die hem van heel dicht
bij recht in zijn ogen heeft geke
ken. „Dat dier was niet nieuws
gierig naar mijn boot. Hij wilde
dat mannetje erop bekijken",
klinkt het ruim een half jaar na
dato nog steeds laaiend enthou
siast.
De Velde maakt ook de balans op.
„Als je zo'n reis een paar keer
doet, ga je in het verleden leven.
Je raakt een beetje uitgedacht,
een beetje uitgevoeld."
Daarom moet het voortaan an
ders. Wil hij niet meer alleen de
zee op. In het jaar 2000 onder
neemt De Velde een nieuwe re
cordpoging, met een achtkoppige
bemanning. „Ik heb nog geen
mensen geselecteerd. Want ik
weet hoe dat gaat. De een krijgt
verkering, de volgende een kind.
Of ze mogen niet van hun vróuw.
Ik zal ook zeker heel intensief
gaan praten met de achterban.
Volgend jaar zoek ik sponsors, in
1998 gaan we bouwen, in 1999
trainen en rond de eeuwwisseling
weg." „Ik zie dat altijd als een
overwinning in etappes. De eer
ste overwinning is het vinden van
een sponsor, de tweede het tewa-
terlaten van de boot, de derde
mijlpaal het wegvaren; maar de
grootste overwinning blijft altijd
'weer het terugkomen. Wat ik in
Nederland moet? Mijn ouders
hebben het recht om mij te zien.
Mijn zoon heeft het recht om mij
te zien."
Henk de Velde veert op bij de
vraag of zijn zoon Stefan (15) in
foto dijkstra
het jaar 2000 misschien meegaat.
„Hij heeft nooit interesse gehad
in de boot, wel in mij. Maar het
was wel grappig dat hij laatst
vroeg: Pa, ik wil niet mee hoor,
maar als je meewilt, wat moet je
dan allemaal kunnen? Ik denk
niet dat hij het geschikte karak
ter heeft. Hij is te zacht. Op mijn
schip heerst geen democratie.
Daar gaat het zoals ik het wil.
Zeilen, niet zeuren."
Documentaire 'Gek op de zee',
Nederland 1, 22.41 uur
Van onze kunstredactie
Danstheatergroep Man Act
vit Wales is morgenavond in
Bredase Chassé Theater
met de afmattende dance-act
We want God now. Hierin
worden de uitputtende dans-
marathons uit het Amerika
van de jaren dertig in verband
gebracht met de slopende
knceraves van nu. Het pu
bliek wordt uitgedaagd om
deel te nemen (voor 7.50).
Het is een spektakel waarin een
harde, snelle technobeat, rook en
gekleurd licht dertien dansers,
[en trapezewerker en een disc-
jockey in beweging zetten tot zij
Of bij neervallen. Op de achter
grond een grootbeeld-video van
Granular Synthesis uit Wenen,
h het begin van de jaren dertig,
ta de economische crisis zijn
dieptepunt bereikte, werden in
Amerika in hallen en schuren
taswedsstrijden gehouden
waarbij de paren zo lang mogelijk
op de dansvloer moesten blijven.
Het publiek kon weddenschappen
wten, voor de winnaars waren
geldprijzen. De deelnemers
dagenlang door om te
Scène uit de performance-achtige dansvoorstelling 'We want God now' door danstheatergroep Man Act uit Wales, foto hdv-producties
kunnen winnen, totdat zij er soms
bijna letterlijk dood bij neervie
len. De honger en het geldgebrek
waren zo groot dat ze er alles voor
over hadden om te kunnen win
nen. De marathondans van toen
was een manier om te kunnen
overleven. De raves van nu, die
plaatsvinden in lege fabrieken en
discotheken, trekken duizenden
jonge mensen wier motieven eer
der voortkomen uit een overdaad
aan geld, tijd, energie en verve
ling. Man Act heeft die twee ogen
schijnlijk aan elkaar verwante
verschijnselen met elkaar willen
bi Frankrijk zijn twee rappers
v® Nique ta Mère ('neuk je
moeder') wegens te gewelddadi
ge teksten tot celstraf veroor
beeld. Ze moeten het wel heel
ont gemaakt hebben, want rui
ge en schunnige taal is gemeen
goed in de hiphop-wereld. Hier-
09 volgen recensies van vier
Amerikaanse rap-cd's die allen
'oorzien van het opschrift: 'Pa
rental Advisory Explicit Con-
ent, oftewel de muthafuckas
•egen je om de oren. Die bands
unnen Frankrijk dus maar be
geven mijden.
"e rappers van M.O.P. nemen
m hun cd Firing Squad geen
mad voor de mond. In bloemrij-
e bewoordingen bezingen ze
in Jetto"'sven. Titels als Stick
Gunz en Born 2 Kill spre-
en v0or zich. Zo voorspelbaar
[us de teksten zijn; zo verrassend
vJle muziek die vol aardige
asten zit. Een blik op de lijst
producers verklaart veel.
Ja!nueLuals DJ Premier en Big
nd. i namelijk productio-
ItaP 8e'everd. Dat levert
scala heats en een breed
i,vaan nxperimentele en fun-
Ju anhen op. M.O.P. schroomt
K„,.er niet om ook een swing-
jst-nummer (Death Goneop
te nemen. Prima plaat. (Epic/So-
ny)
Een groep die zich heel wat
meent, is Above The Law. Het
trio heeft echter een beetje last
van zelfoverschatting, getuige de
middelmatige prestaties op het
album Time Will Reveal. Above
The Law maakte westcoast-hip-
hop en heeft daarbij goed geluis
terd naar Dr.Dre en Snoop Dog
gy Dog. Helaas ontbeert hen het
inventieve talent om er iets aar
digs van te maken. Ook de gast
optredens van exNWAlid
MC Ren en (Kid) Frost kunnen
daar weinig aan veranderen.
(Tommy Boy/PIAS)
Stoere jongens zijn ook de rap
pers van The Dayton Family. Op
de cd F.B.I. (Fuck Being Indic
ted) spugen ze razendsnelle, pu
berale gangsta-teksten in de mi
crofoon. Hun rap-techniek is ze
ker niet slecht. Maar omdat het
muzikaal allemaal weinig om
het lijf heeft - het drumcompu
tertje ratelt wat te eentonig door
- gaat de plaat toch snel verve
len. Een tamelijk overbodige cd.
(Sony/Epic)
Het trio Poor Righteous
Teachers uit New Jersey heeft
met Black Business zijn derde cd
afgeleverd. Een goede, soulvolle
plaat waarop de felle teksten een
meer politieke lading hebben.
Hoewel het vrij eenvoudige hip
hop betreft, zorgen aardige
samples en een uitgekiende pro
ductie voor een gevarieerd en
funky geluid. Bijzonder is bij
voorbeeld het nummer Dreadful
Day. een soort raggae-hiphop
met een sample uit House of the
Rising Sun.
De muziek van Poor Righteous
Teachers doet wel vaker denken
aan raggae door de aparte, tegen
het Jamaicaanse chatting aan
leunde, stijl van rapper Wise In
tellect. (Profile)
PAUL VEELINDEN
OMDAT Chris Ballew, Dave De-
derer en Jason Finn lang geen
naam voor hun band konden be
denken, verzonnen ze bij aan
vang van elk optreden maar wat.
Tot ze zich een keer voorstelden
als The Presidents of the United
States of America, de langste
naam die ze konden bedenken.
Sindsdien gaan ze zo door het le
ven.
De ludieke naam suggereert een
dito muziek. In wezen is dat ook
zo, al zijn opgeruimd, noncha
lant en humoristisch wellicht
betere termen om de gitaarrock
van de Presidents te karakterise
ren.
De titelloze debuut-cd van het
trio (afkomstig uit Seattle, waar
dus niet alleen zwaarmoedige
grunge gemaakt wordt) was in
1995 een aangename verassing
tussen het ander gitaargeweld.
Want de band is niet alleen leuk,
ze maken ook erg goede muziek;
een combinatie die zorgde dat
singles als Peaches, Lump en
Kitty de nodige airplay kregen.
Nu ligt dan de tweede cd in de
winkels. Die is simpelweg II ge
noemd want zoals we weten zijn
de heren niet zo goed in het ver
zinnen van namen. Het is weer
een bijzondere prettige cd, die
geheel in het verlengde van de
eersteling ligt: puntige pop
songs, onzinnige teksten, sterke
breaks, catchy melodieën en een
aanstekelijk enthousiasme.
Het zou me niet verbazen als ook
deze cd weer een zwik alterna
tieve hits oplevert, want elk
nummer hapt lekker weg. Soms
raak ik een beetje uitgekeken op
het gitaarrock-genre, maar groe
pen als The Presidents of the
United States of America hou
den me bij de les. Heerlijke band
(Columbia/Sony).
P.V.
BELGIË BLIJKT al jaren een
uitstekende voedingsbodem voor
bluesmuziek. Werden wij het af
gelopen jaar verrast op mooi de-
buutwerk van groepen als The
Electric Kings en El Fish, nu ligt
er wederom een ijzersterk Bel
gisch bluesalbum in de schappen
van de cd-boer. Het gaat om Call
of the Wild, het debuutalbum
van Last Call.
Deze formatie brengt een eigen
zinnige mix van Amerikaanse
muziekstijlen, waarbij humor
een belangrijke plaats inneemt.
De dansbare muziek kan het
beste omschreven worden als
rhythm and zydeco en Last Call
neemt de luisteraar mee op een
reis langs Chicago, de Missis-
sipp-delta, Louisianna en New
Orleans.
Call of the Wild is een pretentie
loos album dat puur en authen
tiek klinkt. Dat komt met name
door de gekozen instrumentatie.
Banjo, wasbord en accordeon
nemen een belangrijke plaats in.
Last Call beheerst alle stijlen.
Soms hoor je een hechte brass
band zoals in Back to New Or
leans, een country-groep in My,
My, My of een cajun-formatie in
bijvoorbeeld Cajun Queen.
Hoogtepunt vormt de zeven mi
nuten durende ballad-met-ham-
mond So Funny.
Het album sluit humoristisch af
met een aardige variatie op het
thema van The Flinstones Let's
go to bed(rock), waarbij de vier
groepsleden met een aantal mu
zikale vrienden jammen.
Last Call bestaat pas drie jaar,
maar de ervaren muzikanten
klinken alsof ze al jaren samen
spelen. De groep vormt een
hecht geheel en dat klinkt duide
lijk door op dit geslaagde de
buut. (Music Words)
KAREL VAN DER POL
Amsterdam (anp) - De Prix de Rome is op zoek naar een spon
sor. Het VSB Fonds heeft de financiële steun aan de grootste en
oudste staatsprijs voor jonge kunstenaars en architecten na vijf
jaar beëindigd.
Het ministerie van Cultuur be
taalt de organisatiekosten en het
prijzengeld van in totaal 200.000
gulden. Voor het maken van de
tentoonstelling, de publicatie en
de prijsuitreiking doet de Prix de
Rome een beroep op een sponsor.
De Prix de Rome werd in 1870
door koning Willem III ingesteld.
Elk jaar staan twee andere disci
plines centraal. Dit jaar waren
dat fotografie en film/video. Vol
gend jaar is de beurt aan beeld
houwen en beeldende kunst.
De jury selecteert uit de honder
den inzendingen acht deelnemers
die drie maanden de tijd krijgen
een nieuw werk te maken. Op ba
sis van die presentatie kent de ju
ry een eerste- en een tweedeprijs
en twee basisprijzen toe ter
waarde van respectievelijk
40.000 gulden, 20.000 gulden en
10.000 gulden.
Dit jaar reikte de jury geen eerste
prijs uit aan de deelnemende vi
deo- en filmmakers. Het niveau
was teleurstellend, aldus het ju
ryverslag. Over het fotografisch
werk bestond wel enthousiasme.
Paul Kooiker won de eerste prijs.
Het werk van de vier fotografen
die aan de eindronde meededen is
nog tot en met 24 november in de
kunstenaarssociëteit Arti et Ami-
citiae in Amsterdam te zien. Het
resultaat van de video- en film
kunstenaars is volgend jaar tij
dens het Internationaal Filmfes
tival Rotterdam te bekijken.
Maastricht (anp) - Circa 125 regisseurs uit heel Europa komen
volgende maand naar Maastricht. In het gebouw van de toneel
academie daar heeft van 12 tot en met 15 december de tweede
internationale regisseursconferentie plaats.
Uit het Nederlandse taalgebied
komen veertig belangstellenden,
uit toneelwahalla Groot-Brittan-
nië reizen 35 collega's af. Verder
worden er delegaties verwacht
uit Frankrijk, Duitsland, Grie
kenland, Zweden, Denemarken,
Kroatië, Letland, Italië, Polen en
Tsjechië.
Het gezelschap zal zich buigen
over onder meer verschillende
werkmethodes, de verhouding
tussen regisseur en dramaturg,
opvolgingskwesties, de aan-
stormdende generaties, het be
reiken van een multicultureel
publiek en opleidingen.
Zes Nederlandstalige gezel
schappen bieden voorstellingen
aan. Zo brengt Het Vervolg De
Avonden van Reve op de plan
ken.
Eindhoven (anp) - De belangstelling voor de drie maanden ge
leden geïntroduceerde digitale satelliet-tv is groot. Inmiddels
zijn in Nederland en België ruim 50.000 ontvangers verkocht.
verenigen in een enerverend spek
takel, waarin de steeds verder uit
geputte dansers zich in eikaars
armen overeind houden, zoals we
dat ook kennen uit de film They
shoot horses don't they. Ze storten
ook neer en kronkelen over de
vloer, steeds op de maat van een
snelle beat. De uitwerking van de
ze nieuwe voorstelling van Man
Act werd als simpele 'robotmoto-
riek' zonder veel fantasie becriti-
seerd, maar de opzet - met nieuwe
beeld- en geluidstechnieken - is
spectaculair.. De groep is in 1985
in Wales o.ntstaan uit een samen
werkingsverband van Phillips
Mackenzie en Simon Thorne. In
korte tijd ontwikkelde Man Act
een drieluik MiraclesRadio Sing
Sing en The Acts of Man, waar
mee ze de wereld bereisden. Met
hun vorige grote zaalproductie
The Sweatlodge bevestigden zij
hun internationale reputatie in
o.a. Amsterdam en Tilburg. De
kritieken waren toen zeer lovend.
'Woeste liefde, zweterig' schreef
de Gaykrant.
I 'We want God now' door Man Act
is op donderdag 21 november in
het Chassé Theater (middenzaal)
in Breda (20.30 uur).
De verwachtingen voor de toe
komst zijn hoog gespannen. Dat
zei J. van de Ven van MultiChoice
Nederland op een bijeenkomst in
Eindhoven. Dit bedrijf is onder
deel van het internationale be-
taal-tv concern Nethold.
In de Verenigde Staten, waar het
nieuwe systeem al enkele jaren
op de markt is, kijken meer dan
3,5 miljoen abonnees naar digita
le satelliettelevisie. Het is daar
het snelst groeiende product in de
consumentenelektronica. De
prijzen van ontvangers zijn er in
middels gedaald tot rond de drie
honderd dollar.
MultiChoice biedt in de Benelux
drie pakketten aan: een gratis ba
sispakket met onder meer RTL 4
en 5, Veronica en SBS 6. Daar-
naast zijn er pluspakketten die
maandelijks 24,95 en 44,95 gul
den kosten. Het bedrijf huurt ka
nalen op satellieten van Astra,
een onderdeel van de Société Eu-
ropéenne des Satellites SES, dat
is gevestigd in Luxemburg. De
signalen zijn in heel Europa te
ontvangen met een schotelanten
ne.
Tot voor kort maakte Astra al
leen gebruik van analoge signa
len. De mogelijkheden die de di
gitale techniek biedt, zijn veel
groter. Dat komt omdat via de
zelfde satellietcapaciteit tegelij
kertijd op veel meer kanalen kan
worden uitgezonden.
Vanaf begin volgend jaar kunnen
betalende abonnees volgens Van
de Ven thuis films bekijken op
een zelf gekozen tijdstip. Daarbij
is elk moment van de dag een
keuze uit een groot aantal titels.
In de toekomst is het ook moge
lijk om met behulp van de af
standsbediening bij sportevene
menten van camerainstelling te
wisselen. Andere ontwikkelingen
zijn onder meer thuiswinkelen en
spelletjes. Van de Ven voorziet
dat de analoge signalen op ter
mijn uit de ether verdwijnen.
SES investeert de komende jaren
ruim twee miljard gulden in de
digitale techniek. Dat betekent
dat er straks enkele honderden
kanalen beschikbaar zijn. Multi
Choice rekent tot de potentiële
doelgroepen onder anderen de
echte filmliefhebbers, jonge ge
zinnen die vanwege de kinderen
niet meer kunnen stappen, de
heavy users, tv-kijkers die alles
willen zien, en de zogenoemde
coach potato, de zappende en
chips etende man op de sofa.
Den Haag (anp) - De in grote moeilijkheden verkerende Dr. Anton
Philipszaal in Den Haag krijgt steeds meer bezoekers. Voor de concer
ten van het Residentie Orkest, de vaste bespeler, is de belangstelling
met 17 procent gestegen ten opzichte van vorig jaar.
Ook andere evenementen zitten in de lift. Voor de series Barokorkes-
ten op de zondagavond, Pianorecitales op de zondagmiddag en Jazz
aan het Spui is allemaal meer belangstelling.
Niettemin dreigt er eind volgend jaar een tekort van 3,5 miljoen gul
den voor de dr. Anton Philipszaal. Volgens een woordvoerder staat of
valt het dreigend faillissement van de zaal met een bijdrage van de ge
meente. „Overal dragen gemeenten fors bij in muziekzalen. Den Haag
geeft twee ton. We zouden echter een miljoen op jaarbasis moeten
hebben. Inmiddels hebben we mogelijk fondsen gevonden voor de
helft van die 3,5 miljoen gulden. Maar ze komen alleen over de brug
als de gemeente dat ook doet."
(ADVERTENTIE)
IN DE
NACHT VAN
*44 8**"*
Al gezien?
Tatjana
presenteert
nog twee
nachten de
TV8-
horoscoop
