Nuis d
omroe
samen1
Ipbomotie-artiki
Verdachte i
Jessica Ricl
Het politieke
klimaat houdt
Halsteren
in een
kille greep
BESTEM
DE STEM
ZEELAND
ïELATIEGESCHEN
[■PRIJZEN K
Na 2000 één zen
Op zoek naar werk
heeft vandaag ruim
250 vacatures.
Maak er werk van
VRIJDAG 8 NOVEMBER 1996 (j
1 'Mijnheer de voorzitter....'
Het oogt goed. Halsteren
op de Brabantse Wal,
fraaie glooiing die inge
klemd ligt tussen Zeeuws
aandoende polders en
kleurrijk Brabants bos.
13.000 inwoners in groene
wijken, met genoeg voor
zieningen en grote buur
Bergen nabij. Het zou een
peulenschil moeten zijn dit
aardige oord te bestieren.
De werkelijkheid is bizar
anders. Politici sarren el
kaar het bloed vanonder de
nagels. Nu weer ligt de van
corruptie verdachte wet
houder Roosenboom onder
vuur. Maar dat is geen in
cident. Dat hoort bij Hals
teren, ook, of misschien
juist wel nu de gemeente
wegens de herindeling bij
Bergen op Zoom wordt ge
voegd. Nog één keer gaan
alle registers open. Hoe
kon het zo scheefgroeien?
Stort uw zegen uit over deze vergadering
FOTO'S DE STEM/BEN STEFFEN
Herfst in Halsteren
Door Jan Jansen
Een herfstbui teistert Halsteren. Storm
kwakt gevallen blad en regen tegen het
oude raadhuisje, maar dat kan er wel te
gen. Van buiten pas in de verf gezet, van
binnen vol warm hout. Je zou het knus
en, het potsierlijke binnenportaaltje ne
gerend, eigenlijk wel een beetje deftig
kunnen noemen.
Deftig genoeg in ieder geval om een
plaats als Halsteren met goed fatsoen te
besturen, ware het niet dat onder de
mensen die daartoe door de bevolking
zijn aangewezen sinds jaar en dag een
schisma heerst. De scheiding der geesten
waart door het gebouw, tijdens een
raadsvergadering al snel het open
haard-gevoel verdrijvend, dat deze om
geving anders bij bezoekers op zou kun
nen roepen.
Een herfstbui is een lieflijke speling van
het weer vergeleken bij het politieke kli
maat dat Halsteren in een kille greep
houdt. Niet dat er nooit gelachen wordt,
maar de keren dat dat voltallig'gebeurt,
zijn zeldzaam. Meestal zit ergens een
slachtoffer - raadslid, wethouder, burge
meester of fractie -, verongelijkt te knie
zen.
Meestal spat hier het politieke bloed te
gen het balken-plafond.
Daar gaat het vanavond ook weer naar
uitzien. 'Stort uw zegen uit over deze
vergadering', heeft burgemeester Van
Veggel het standaard-gebed uitgespro
ken, afgeraffeld meer, alsof-ie er zelf niet
in gelooft. En inderdaad, zelfs de notulen
vormen hier een explosieve woordenbrij,
blijkt uit het A-viertje dat de oppositie-
indient over het verslag van een vorige
raadsvergadering.
Gemeentebelangen vindt het maar een
gekuist verhaaltje. 'Wij stellen voor de
opmerkingen van de heer Roosenboom in
het verslag op te nemen, te weten: -
raadsleden verkopen onzin, -beter de
vergadering leiden, -korter houden, -
geen gesodemieter meer'. De krant van
toen bevestigt:
De vergadering van de Halsterse raad
mondde donderdagavond uit in een ordi
naire scheldpartij. Wethouder A. Roosen
boom wilde 'geen gesodemieter' want
'daar hou ik niet van' maar leidde wel
zelf de knallende ruzie in.
Het oppositionele kantje doet dus wel
recht aan de geschiedschrijving, maar
het doet ook wat anders. Het zet al bij het
eerste agendapunt van deze vergadering
opnieuw de toon van vijandigheid bin
nen het gezelschap dat zich gemeente
raad noemt.
Toch lijkt PvdA'er Meerman de bede
voor een gezegende bijeenkomst op te
pikken als de kwestie Zagers aan de orde
komt. De familie krijgt de voor woning
bouw benodigde papieren maar niet los
op het gemeentehuis en heeft daarover
publiekelijk de verantwoordelijke wet
houder Roosenboom aangeklaagd. Wille
keur, meneer! Nu ligt er dus een motie
van de oppositie om de Zagers wel te hel
pen.
Doorgaans brengt dat belanghebbenden
geen stap verder. 'Wie niet voor mij is, is
tegen mij', is namelijk een typisch Hal
sters motto, niet in de laatste plaats van
de hier aangesproken Roosenboom. Die
groepeert in zulke situaties de trouwe re
geringscoalitie van zijn eigen Leefbaar
heid Halsteren en het CDA om zich heen
en weet dan met acht tegen zeven stem
men hem onwelgevallige uitspraken van
de raad tegen te houden. Zo muurvast zit
politiek Halsteren.
Maar vanavond niet. Met succes herin
nert Meerman aan de slechte publiciteit
die de 'kwestie Roosenboom' Halsteren
al opleverde. Zelfs de ih betere kringen
bekeken actualiteitenrubriek Nova reis
de af naar West-Brabant. Ha, politieke
folklore! Twee juristen klaagden de wet
houder aan wegens corruptie en machts
misbruik. Daar valt makkelijk een rep-
ootje over achterlijke provincialen te ha
len...
Hetgeen geschiedde. En dat is wat Meer
man nu in herinnering roept. Het was al
erg genoeg. „Laat deze individuen, de
Zagers, nu niet de dupe worden van de
folklore die hier af en toe heerst. Laten
we zakelijk blijven en voor één keer het
gedonder opzij schuiven." Het werkt op
het gemoed van raadsleden, die sinds de
uitzending met gekrulde tenen zitten.
Natuurlijk ontraadt de wethouder de
motie, maar het CDA-raadslid Van Ak
keren gaat om, met zelfs twee Roosen
boom-volgelingen in haar kielzog.
w
Er heerst een bijna triomfantelijk sfeer
tje als de raad met tien tegen vijf de Za
gers hun zin geeft. Het kan dus wel...
Maar om nou te spreken van een geruis
loze afwikkeling. De oppositie kan niet
zonder pesterijtjes aan het adres van
Roosenboom. Jarenlang is oud-wethou
der Van der Weegen zelf mikpunt ge
weest van de man die nu het roer heeft
overgenomen. In Halsteren krijg je dat,
oog om oog, per definitie terugbezorgd
en vooral Van der Weegen weet er heel
aardig een sarrend ondertoontje in te
leggen.
De kwestie Zagers speelde ook al voor de
rechter, die de gemeente ongelijk gaf.
„Door fouten van het college," meent
Van der Weegen, „en dat moet dan ook
maar zelf voor de kosten opdraaien.Het
zijn bedekte termen. Roosenboom wordt
niet met name genoemd, maar iedereen
weet dat het raadslid deze wethouder be
doelt. En de gifpijl treft doel.
Roosenboom verheft de stem. Hij praat
alsof hij voortdurend een brok in de keel
heeft en dat is in dit gezelschap mis
schien ook wel zo. „Nou, dan kunt u een
flinke rekening tegemoet zien, gezien de
vele fouten die u in het verleden hebt ge
maakt," foetert de wethouder.
Tumult in de zaal. Het kwaakt prompt
door mekaar heen. Daar gaat-ie weer.
Hoho, bezweert de burgemeester, nee
nee. Eén kalmerende hand steekt Van
Veggel op naar Van der Weegen, met de
andere sust hij Roosenboom. Het werkt,
maar voor hoe lang? Je kunt je niet voor
stellen dat het ooit nog zal boteren tussen
de twee kemphanen. Daar zijn de beledi
gingen te genadeloos voor, daarvoor ook
is de recente politieke historie van deze
gemeente te tumultueus.
Uit het geschiedenisboekje van naoor
logs Halsteren is de naam Roosenboom
niet weg te denken. Die van Van der
Weegen wel. Hoewel jarenlang wethou
der is hij 'slechts' erfgenaam van politiek
gedachtengoed, dat van de Van Elzak-
kers om precies te zijn. Deze aannemers
familie zette de Halsterse politiek sinds
de jaren zestig naar haar hand. Een Van
Elzakker was wethouder, een Van Elzak-
ker was gemeentesecretaris en de wet
houder was ook nog aannemer, dezelfde
die opmerkelijke bouwactiviteiten aan
de dag legde in Halsterens nieuwe wij
ken.
Al dan niet openlijk werd de clan beticht
van vriendjespolitiek en gesjoemel. Be
wondering en afkeer streden om voor
rang. In de politiek werd het laatste
vooral belichaamd door de Werknemers
partij, waarvoor Roosenboom zijn entree
in de raad maakte. Om er nog meer van te
kunnen zeggen, richtte hij in 1970 zijn ei
gen Leefbaarheid Halsteren op en dat
werd een doorslaand succes.
Als geen ander hekelde Roosenboom
driftig - letterlijk - het machtsmisbruik
van de aannemersfamilie. Zo werd hij de
held van veel Halsternaren, getuige ecla
tante stembuszeges. Leefbaarheid klom
van drie naar vier naar vijf naar zes ze
tels in de vijftien man sterke raad. Het
raadslid trof ook de juiste snaar door, op
de fiets, bijna deur aan deur het dorp af
te stropen, op zoek naar ambtelijke uit-
glijers, afgewezen aanvragen .en ander
onrecht.
Wegens onwelgevallige publicaties praat
Roosenboom de laatste tijd niet meer met
vertegenwoordigers van 'dit roddelblad'.
Nog niet zo lang geleden was hij een stuk
openhartiger. Dit zei hij bijvoorbeeld
kort voor de laatste raadsverkiezingen:
„Vijfenzeventig procent van de tijd ben
ik een onbezoldigd maatschappelijk wer
ker. De dag na de verkiezingen begin ik
Een zeldzaam moment van enige gemoedelijkheid in de Halsterse raad.
daar al weer mee. Een politicus moei elke
dag voor de mensen klaar staan en niet,
zoals Lubbers, één keer per vier jaar met
een tulp langs de deuren gaan. De grote
partijen zien de mensen als een veesta
pel. Dat is het bederf in de politiek.
Maar het bederf in de Halsterse politiek
was dat er al uit alle onverkwikkelijke
twisten ook een maatschappelijke twee
deling groeide. De politieke clans zijn
verbonden met verschillende verenigin
gen. De voetballiefhebber die 's zondags
de thuiswedstrijden van hoofdklasser
Halsteren bezoekt (het Van Elzakker-
kamp), laat zich niet zien langs de lijn bij
zaterdagclub WC, die door Roosen
boom-volgelingen wordt aangemoedigd.
De laatsten ziü je ook maar sporadisch
aantreffen bij de harmonie St. Cecilia;
daarentegen zijn ze zeer actief in het
kindervakantiewerk en het Sinterklaas
comité. Enzovoort.
Ironisch genoeg hebben de twee kampen
elkaar eenmaal gevonden. Het moet toen
in de jaren zeventig een politieke patstel
ling van jewelste zijn geweest, die Roose
nboom en Van Elzakker een periode sa
men in het college bracht. Misschien
heeft Roosenboom toen het merkwaar
dige Halsterse spelletje geleerd van vij
andschap en vriendjespolitiek, van ruzie
en ruilhandeltjes, van een ongegeneerd
soort opportunisme dat doet denken aan
Machiavelli, maar minder slim.
Dat hij in vrije tijd tegen een soepel ver-
goedinkje bouwtekeningen maakte voor
Halsternaren en die op het gemeentehuis
vervolgens zelf ter beoordeling kreeg
voorgelegd, was in dat denkpatroon de
gewoonste zaak van de wereld. Voor wat
hoort wat, zo zit het nu eenmaal in el
kaar. En wie niet voor mij is, is tegen mij,
en zal dat merken ook.
Het is een historisch gegroeide toestand,
waar je je ook als goedwillend Halsters
raadslid moeilijk aan kunt onttrekken,
blijkt telkens weer. Pas nog attaqueerde
de Werknemerspartij een CDA-raadslid
dat tijdelijk in Bergen op Zoom bivak
keert, in afwachting van een nieuwe wo
ning. En een raadslid moet in de eigen
gemeente wonen, luidde de grief.
Een slimme zet was het niet, toonde bur
gemeester Van Veggel aan: Raadpleeg
even een deskundige en je weet dat de ge
meentewet voorziet in zulke tijdelijke
bewegingen van raadsleden. Maar nee, in
Halsteren wordt zoiets openlijk geventi
leerd, in een poging de integriteit van
collega's te ondermijnen. En zonder het
besef dat het wapen een boemerang is.
Toch zijn het vooral de sarrende Van der
Weegen en de opvliegende, emotionele
Roosenboóm, die de toon zetten. Van der
Weegen prikkelt onderhuids en blijft er
bij lachen, Roosenboom spreekt, erkent
hij zelf, de onverbloemde taal van de
bouwsteiger. Hij zal de burgemeester
'een hond met vijf lullen' noemen en daar
de volgende dag oprecht spijt van heb
ben. Dan kun je meemaken dat hij zijn
bril afzet en met grote handen het vocht
uit zijn ogen wrijft.
Straks zit-ie met Leefbaarheid Halsteren
ongetwijfeld in de Bergse gemeenteraad,
maar met niet meer dan een minieme
kans op een wethouderszetel. Niet dat je
er nooit hoort van machtsmisbruik en
vriendjespolitiek, maar de nieuwe ge
meente is te groot voor het soort 'huis-
aan-huis-wethouderschap' van Roosen
boom. En Bergen zal ook te groot zijn
voor de politieke pietluttigheden die
Halsteren zo lang verdeelden.
Herfst in Halsteren. De herindeling
naakt.
Het boek gaat dicht. Het blad valt. Hoe
moet je het laatste hoofdstuk anders noe
men?
6 KATERNEN
De Binnenkrant
Binnenland
Buitenland
Economie
Beurs
Sport
Zeeland
Gids
Ragazzi
Weekend
AÏ/A4
A6/A7
B1/B3
Cl t/m C4
Et t/m E5
+kleintjeskrant
Van onze Haagse redactie
Den Haag - Het kabinet gaat de
van een noodwet dwingen tot in'
om een dreigend financieel deba'
2000 komen alle omroepverenigi
raplu van één zendmachtiging.
De omroepen lijden momenteel
een verlies dat bij ongewijzigd
beleid kan oplopen tot 100 mil
joen gulden per jaar. Dat komt
vooral door de opkomst van
commerciële omroepen. Die zui
gen reclamegeld weg. Staatsse
cretaris Nuis (Cultuur) wil ech
ter met alle macht voorkomen
dat de publieke omroep ver
dwijnt. De noodwet, die nu met
grote spoed in behandeling is ge
nomen, moet daarvoor zorgen.
Meer samenwerking is nodig. De
consequentie daarvan is dat de
een deel van hun eigen
moeten inleveren. „En
dat niet wil, moet uit het pu-
bestel stappen en achter
decoder verdwijnen," aldus i
omschrijft de omroepen als 1
koninkrijkjes' die een 1
moeten doen in hun 1
Nuis benadrukt 1
hij niet streeft naar een soort I
'staatsomroep' na het jaar 2000.
Wel wil hij één goed geoliede na- p
Van onze verslaggever
Breda - De verdachte van de
op de Etten-Leurse 1
Jessica Richèl is voorlopig 1
vrijgelaten. Het DNA-onder-
zoek, waaraan de 45-jarige
D.C. uit Sint-Willebrord vrij-
willig meewerkte, is negatief fl
uitgevallen. Dat betekent dat
de sperma-sporen die in het
lichaam van Jessica werden
aangetroffen niet van C. zijn.
De man blijft wel verdacht.
C. werd op 21 oktober aangehou
den na een televisie-uitzending
waarin zijn ex-vriendin hem be
schuldigde van de moord op Jes
sica, in 1991. De man had een
tijdje na die moord tegen zijn
toenmalige Vriendin verteld dat
de moord had gepleegd. Hij
vertelde ook allerlei details. In
oktober 1992 overwon ze haar
angst voor haar vriend, die ze
toen al verlaten had, en stapte
naar de politie. Die kon echter
onvoldoende bewijzen vinden om
c. op te pakken.
,a de uitzending van het televi
sieprogramma Peter R. de Vries
oot Politie toch nog maar
ons met de vrouw te gaan pra-
on. Ze wist zoveel dingen van de
oord die alleen de dader kon
nn t ^at iustitie besloot de man
P te pakken. Hij ontkende en
erkte vervolgens vrijwillig mee
n een DNA-onderzoek.
et gerechtelijk laboratorium in
(ADVERTENTIE)
Ik had
net nieuwe
tientjes
nodig
