Uitgaan leer je in #t Wapen
Skunk Anansie: meer dynamiek
Krust
waarschuwt
drugs
Alleen verder op reis
raws
S
8
5
IfIff
■Pi
Ci-
O
O
o
a
O
o
P
O-
S1" I
ft-
0 (14) Captain Jack
0 (22) Mr. President
0 (-) Backstreet Boys
-Cult playing games
0 (40) Streth Vern present
1-1
rt
P
X-
F
2) The Kelly Family
-1 can't help myself
O 1Rob de Nïjs
- Banger hart
6) Tony Braxton
- Unbreak my heart
O 3) Total Touch
- Somebody else's lover
0 4) C. Lownoise M, Theo
- Hardcore feelings
O 5) Celine Dion - It's all co-
ming back to me now
0 (28) Spice Girls
- Say you'll beh there
0 (11) Blackstreet feat. Dr.
Dre - No diggity
0 (10) Warren G feat. A. Ho
ward - What's love got to do
7) Spice Girls
-Wannabe
(12) F. Bauer Abraham -
Nu zijn we alle twee artiesten
0 8) B.B.E.
- Seven days and one week
0 9) Michael Jackson -
Stranger in Moscow
0 (16) Amber
-This is your night
0 (35) René Froger
- In dreams
0 (18) RMB
-Spring
0 (15) OMC
- How bizarre
0 (21) De Kast
- Raak
(24) T-Spoon
-Smiling
0 17) Zucchero Fomaciari
- II volo
- Little boy
(20) Los Del Rio
- Macarena
0 (23) B.E.D.
- Welles (verliefd geweest)
0 (26) Mark'Oh
- Fade to grey
0 (29) Donna Lewis
-1 love you always forever
0 (13) Peter Andre
3». - Fieva
- Coco jamboo
Maddog - I'm alive
0 (33) Bodylotion
-Always hardcore
0 (34) Rob Gee
- Punk, funk live
0 (37) Tracy Bonham
- Mother mother
0 (27) U Cool J
- Loungin
(19) Fugees
- Ready or not
0 (-) Captain Jack
- Another one bites the dust
0 (41) Maxwell-Attention
(Don't ever wonder)
0 (30) Trijntje Oosterhuis
-De zee (Arena hymne)
0 (-) Boyzone
- Words
0 (-) No Mercy
- Where do you go
0 (46) Cock van der Palm -
Kom van dat dak af
0 (-) The Pacific Prince
-The love boat
0 (45) De Foetsie's
- Klaar of niet
(--) Faithless
-Insomnia
0 (43) Dodgy
- Good enough
0 (49) Joe Cocker - Don't let
me be misunderstood
(-)R. Kelly
-1 can't sleep baby (if I)
0 (31) 3T
-Why
0 (50) Bocelli
- Vivo per lei
0 (36) The Course
- Ready or not
0 (42) Dennis
- Gewoon een vrolijk liedje
©STICHTING MEGATOP 50
Eindredactie: Paul Verlinden
Reacties: Vind je jezelf heel interessant,
heb je een goed idee of wil je gewoon je
gal spuwen7
Schrijf of bel naar. Ragazzi,
Postbus 3229,480OM8 Breda.
Telefoon: 076-53T2379.
Tortelduifjes in 't Wapen van Engelandt
FOTO KEES VAN DONGEN
Door Michiel van den Broek
Bergen op Zoom is zo'n stadje waar
zelfs McDonald's subtiel is aangekleed.
Anton Pieck op z'n best: smalle straat
jes met een hoog antiekgehalte. Cafés
heten er De Witte Olifant, Het Hert of
Jan Doedel. En als je uitgaan onder de
knie wil krijgen, bezoek je 't Wapen
van Engelandt. „Voor scholieren, maar
dan wel de kakkers".
De beginnende bierdrinker in Bergen
kan absoluut niet om Het Wapen heen.
De kroeg heeft namelijk drie middel
bare scholen in zijn directe omgeving.
Oftewel: 's morgens om negen uur al
drinken de eerste scholieren er een
bak koffie, leder tussenuur brengt je
automatisch naar de Lievevrouwe
straat, waar het bruin alternatief voor
grijze schoolkantines staat. Daarnaast
schijnt het ook hét spijbelcentrum van
de binnenstad te zijn.
Met deze wel erg brede uitleg van
'stappen' wordt het café dus compleet
gedomineerd door jongeren. Kijk 's
avonds dan ook niet vreemd op van
het snoepgoed achter de bar; dat is ge
woon een restje van de ochtendpauze.
Insiders staan nooit alleen in Het Wa
pen, want het moet wel heel raar lo
pen, wil er niet toevallig een klasge
noot aan een tafeltje zitten. Henk
werkt al jaren achter de bar en 'weet
wel wat er zoal gebeurt'. „Eigenlijk
heb je hier drie cafés in één: overdag
een scholierentenet, in het weekend
een studentenkroeg en op doorde
weekse avonden een bar voor ouderen
uit de buurt."
Niet iedereen is het eens met deze de
finitie. Vanavond lopen ook veel wer
kende jongeren rond, hoewel de 27-ja-
rige Richard toch echt een uitzonder
lijk geval is. Zijn volwassen blik past
niet zo goed in het plaatje. Tessa (22,
werkt ook) beweert dat haar groepje
wel degelijk tot de beruchte vaste kern
hoort. „Wij staan hier wekelijks na slui-
hebben zo de band met het café moe
ten loslaten. Om toch een emotioneel
traantje te kunnen wegpinken, dwar
relen ze in het weekend binnen for old
times sake.
Zelfs de„Ragazzi-fotograaf blijkt in de
ze kroeg zijn roots terug te vinden. Hij
komt uit Bergen, en 'vanzelfsprekend'
heeft hij 'nogal wat uurtjes' in Het Wa
pen doorgebracht.
Rond de flipperkast wringen twee tor
telduifjes zich in allerlei liefkozende
posities. Femke (18) en Marvin (19)
tingstijd nog op de bar te dansen. Eer
der kun je dat niet maken, dan zou je
veel verbaasde gezichten zien opkij
ken. Maar tegen halfdrie wordt er echt
flink gefeest. Je kent het wel: kerstlied
jes als het hoogzomer is."
Ze mag dan niet tot de eigenlijke doel
groep van scholieren behoren, zo is ze
wel begonnen. Net als iedereen, leerde
Tessa uitgaan in Het Wapen. Veel klan
ten zijn na het Atheneum (dat dus om
de hoek ligt) echter gaan studeren en
hebben twee weken verkering, van
daar. De café-eigenaar had al verteld
dat in de loop der jaren hier heel wat
Bergse koppeltjes zijn ontstaan. Het
stelletje kan zich er wel iets bij voor
stellen.
Femke: „Hier ontmoet je elkaar, in an
dere tenten ga je dansen; De Energy is
voor gabbers en De Zet voor alto's.
Daarmee heb je het wel gehad."
Marvin vult aan: „Om echt te stappen
moet je naar Breda, dat doen wél wel-
Door Peter Borgers
Met Paranoid S Sunburnt plaatste
Skunk Anansie zich deze zomer
(Pinkpop!) op de kaart als een hef
tige funk-rock band, die geen blad
voor de mond neemt als het gaat
om racisme en hypocrisie. Maar het
album was al een jaar óud, dus was
er haast geboden bij de opvolger
Stoosh.
„Na onze wereldtournee stapten
we vanuit de tourbus rechtstreeks
de studio in," zegt het kaalgescho
ren boegbeeld Skin. „We kregen
zes weken de tijd: een week om de
nummers te schrijven, vijf weken
om al die songs op de band te zet
ten."
Skunk Anansie is een team, een
viermans(M/V)-ploeg waarin alle le
den even belangrijk zijn. Om die
boodschap ondubbelzinnig duide
lijk te maken, is het hele kwartet -
aanwezig. Gitarist Ace is niet zo'n
prater, drummer Mark juist wel.
Bassist Cass blinkt uit in welover:
wogen antwoorden. Toch blijft
Skin de koningin. Een ster met een
charisma glanzend als haar kale
hoofd.
Het nieuwe album maakt een ster
ke indruk. De groet» laat meer mu-
zikale invalshoeken horen dan
voorheen, maar weet toch duidelijk
een eigen geluid te behouden.
„Het is een groeiproces," denkt
Mark, „iedereen begint met het
imiteren van een voorbeeld en ont
wikkelt langzaam een eigen visie."
„De muziek op Stoosh is diverser",
zegt Cass, „en heeft veel meer dy
namiek dan de voorganger. De
zachte stukken zijn fluisterzacht,
de harde zijn vreselijk heavy".
De verwachtingen rond Stoosh zijn,
dat de Skunks met dit album pro
moveren naar de eredivisie. Het
pad moet worden gebaand door
de single All I Want. De opmerking
dat dit een radiovriendelijk liedje
is, brengt hilariteit teweeg.
„Dat dachten wij ook", zegt Skin
hoofdschuddend. „Maar dat viel
hard tegen. Het schijnt dat de gita
ren te hard zijn".
„Veel te hard", glundert Ace.
Skunk Anansie staat bekend als een
politieke band. Toch lijkt de nadruk
op het nieuwe album meer te lig
gen op liefde (Milk is my sugar),
verafgoding She's my heroine) of
genotzucht (Hedonism). Maar Skin
is het daar absoluut niet mee eens.
„De meeste songs hebben wel de
gelijk een politieke lading. De nieu-
eens met een grote groep. En in de zo
mer heb je natuurlijk De Hooizolder in
Zeeland. Daar zit dan de hele stad."
Bergen op Zoom is een echte carna-
valsstad. Ook Het Wapen is daarbij be
trokken. In het zaaltje achter de kroeg
repeteert het hele jaar door een van
de negentig Bergse dweilorkesten.
Een paar leden brengén de hele avond
door tegen de achtermuur. Ze zijn al
wat ouder, maar weten geen café
waar ze zich meer thuis zouden voe
len. „We hebben lang gezocht, maar
deze tent is ideaal."
Marvin heeft een heel andere band
met Het Wapen. Op zijn vierde jaar zat
hij al binnen vanwege vaders Harley-
dub.
Het café heeft om verschillende rede
nen voor iedereen iets vanzelfspre
kends. Het stelletje weet zich maar niet
van elkaar los te rukken. Femke kijkt
dan ook wel erg verliefd. De twee voe
len zich overduidelijk thuis, terwijl een
mannetje of vijftig hen' aanstaart. „Je
kunt hier niet anoniem gaan stappen",
zegt Femke, „dat is wel jammer. Ik kan
ieder moment mijn ex-vriendje ver
wachten." Wat dat betreft is 'eraan
wennen' de enige oplossing, want de
bijna tien jaar oudere Richard weet:
„Uiteindelijk komen we allemaal hier
terug."
Kroegentocht is een tweewekelijkse
rubriek over uitgaan in Zuid-West-Ne-
derland.
Door Claire Verpaalen
Stel je voor: Je begint een rock/metal-bandje met
wat schoolvrienden, maakt een paar nummers en
een paar maanden later krijg je ineens de kans om
op een cd te komen. Dat overkwam de Bredase
band Krust. Als het een beetje meezit, staat Krust
eind dit jaar op een verzamel-cd met nummers die
jongeren voor de gevolgen van alcohol en drugs
waarschuwen.
De bewuste cd is een initiatief van S. Schuitemaker,
een politieagent uit Bovenkarspel in Noord-Holland.
Hij geeft al enkele jaren lezingen op middelbare
scholen over het gevaar van alcohol en drugs in het
verkeer. „In 1989 heb ik daar een songtekstje over
geschreven en dat nummer is op single uitgebracht.
Het sloeg redelijk aan bij de jeugd en daardoor
kwam ik op het idee om een hele cd te maken. Jon
geren zijn meer geïnteresseerd in muziek dan in
een lezing."
Schuitemaker nam platenmaatschappij Red Bullit
Productions in de arm en kreeg de School of Audio
Engineering in Amsterdam zover dat zij de opnames
voor hun rekening namen. Onder druk van Red Bul
lit, die de cd voor afgelopen zomervakantie in de
winkel had willen zien liggen, schreef hij dit voor
jaar scholengemeenschappen in heel het land aan.
„Foute timihg," zegt hij nu, „want de examens en
proefwerkperiodes waren net begonnen. Bijna alle
scholen hebben de brief terzijde gelegd. Na de va
kantie heb ik het bij een aantal scholen opnieuw
geprobeerd."
Een van de muziekleraren die Schuitemakers brief
in zijn postvakje kreeg, is P. Loose van het Newman-
college in Breda. Hij dacht meteen aan Krust. „Een
aantal leden van het bandje zitten bij mij in de klas
en doet eindexamen in muziek. Ze waren gelijk en
thousiast over het idee van Schuitemaker. Het bleek
dat ze al een nummer over drugs op hun repertoire
hadden staan."
En dus ging Krust aan de slag voor een demo van
het nummer Need. In de huiskamer van drummer
Bart (16) vertellen de bandleden opgewonden over
de opnames die ze een week of drie geleden maak
ten in de kelder van het ouderlijk huis van zangeres
Sabine (16).
„We hebben alleen onze eigen muziekinstrumenten
Krust speelt een aardig partijtje rock-meta!_
en geen versterkers ofzoiets. Die moesten we alle
maal lenen. We weten eigenlijk helemaal niets van
opnames," zegt gitarist Remko (16).
Giechelend wordt het resultaat afgedraaid en het is
duidelijk dat de jonge muzikanten nog niet veel er
varing hebben met het naar zichzelf luisteren. Ze
blijven zich verontschuldigen voor de slechte ge
luidskwaliteit.
Maar ondanks een ruis en wat echo schalt er een
toch niet gek partijtje rock-metal uit de boxen. De
band is dan ook best tevreden met wat ze hebben
bereikt.
„We spelen pas een half jaar samen en een echt op
treden hebben we nog niet gehad," zegt Vincent
(16). Hij is de andere gitarist van Krust. „We oefen
den maar een beetje aan. Toen we van de cd hoor
den, vonden we dat we toch wel wat beter moesten
worden. Sinsdien zijn de repetities een stuk serieu
zer."
De bandleden denken dat ze een redelijk goede
kans maken om op de cd te komen. „Ze zeiden dat
het 70 tot 80 procent zeker is dat we erbij zitten,"
zegt bassist Niels (16) hoopvol.
FOTO KEES VAN DONGEN
Tot nu toe hebben ze echter nog niets gehoord van
de organisatie. „Dat komt omdat we pas zeven de
mo's hebben binnengekregen," legt F. Jacobs van
de School of Audio Engineering uit. „De platen
maatschappij wil minstens vijftien nummers op de
cd hebben. Niet alles wat wordt ingestuurd, is na
tuurlijk even goed. Ze willen eigenlijk een keuze
kunnen maken uit ongeveer 25 nummers."
De ingestuurde demo's zijn, volgens de geluidsman,
van redelijke kwaliteit.
„Het leuke is dat het allemaal verschillende muziek
is. Er zit zelfs een smartlap bij. Dat was precies de
bedoeling, want de cd moet een zo groot mogelijk
publiek bereiken en dat doe je niet met één genre."
Of Need, het nummer dat Krust instuurde, een kans
maakt, weet Jacobs niet te zeggen. In ieder geval
voldoet het aan de eis dat het waarschuwt voor
drugs.
„Het is niet uit eigen ervaring geschreven," lacht Sa
bine. „Je ziet tegenwoordig op elke bank in het
park wel een junk liggen. Het nummer moet men
sen een spiegel voorhouden. Zo van: waar ben je
nou eigenlijk mee bezig?"
we nummers zijn minder schreeu
werig dan Selling Jesus en mis
schien lijkt het niet zo politiek om
dat we minder militant stelling ne
men. Maar songs als Apathy, Pickin'
On Me en All I Want vind ik zelf
heel politiek. Songs schrijven is een
heel onbewust proces is. Ik zeg niet
vooraf: ik ga minder politiek in
mijn teksten stoppen. Creativiteit is
niet te sturen."
Skunk Anansie is een multicultureel
gezelschap in een multiculturele sa
menleving. Waarom zien we zulke
cross-over groepen nog altijd zo
weinig? Imiteert kunst dan niet het
leven? Het meest schrijnende voor
beeld van gebrek aan erkenning is
Mothers Finest, een gezelschap uit
de jaren zeventig dat een lichtend
voorbeeld is geweest voor een hele
generatie, inclusief Skunk Anansie.
„Zoiets heeft tijd nodig," meent
Cass. „Puur zwart of puur blanke
culturen bestaan nauwelijks meer."
„In platenzaken staan wij onder
rock, pop, heavy metal en R&B,"
zegt Skin. „Zonder die voorge
vormde hokjes kunnen ze je niet
promoten. Maar langzaam treedt
er verandering op. Mothers Finest
is nu bekender dan twintig jaar ge-
In maart vertrok Johan Martens (24) uit Sprundel
met plaatsgenoot Eddie Antonissen naar Australië
om te gaan werken en reizen. Voor Ragazzi be
richt hij regelmatig over hun belevenissen Down
Under
Door Johan Martens
Het dilemma is daar. We staan aan de voet van
het symbool voor Australië: die onmetelijke rode
klomp die letterlijk het middelpunt van dit conti
nent vormt: Ayers Rock. De verleiding om hem te
beklimmen is groot. De weg naar de top is 1.6 ki
lometer en de wand is steil.
Sinds de eerste Europeaan in 1937 deze berg be
klommen heeft, zijn er 29 mensen omgekomen in
hun poging de top te bereiken. Gestruikeld, geval
len of een hartaanval. Het maakt de uitdaging
voor ons alleen maar groter.
De aarzeling wordt veroorzaakt door een bord
aan de voet van de klim: „Hoewel Aboriginees
tóestemming hebben gegeven om Uluru (Ayers
Rock in de taal van de Anangu's, een van de hon
derden dialecten die de Aboriginee-taal kent) te
beklimmen, hebben ze liever dat mensen het niet
doen, omdat de rots voor hun van grote spirituele
waarde is." Niet dat iedereen zich hier iets van
aantrekt. Onze gids Lino vertelt dat 95% van zijn
bezoekers de rots beklimt.
Voor Aboriginees zijn natuur en cultuur nauw met
elkaar verbonden is. In het hete, droge midden
van Australië is elke waterbron, elke plant en elk
dier van levensbelang. Er is voedsel te vinden als je
weet waar je mdet kijken en hoe je het moet be
reiden. Door deze kennis generaties lang over te
leveren hebben Aboriginees duizenden jaren kun
nen overleven in deze omgeving.
Met deze kennis staan Eddie en ik aan de voet van
de berg. To climb or not to climb We komen
heus wel tot de top, bewijzen hoeven we niks. En
trouwens, wat valt er te zien bovenop die berg.
Niks dan woestijn om je heen. De attractie is de
rock zelf. En die zie je het beste als je er omheen
loopt, niet als je bovenop zit. Tegen deze logische
redenering kan Lino niet op: „Als je maar voor
halftien terug bent, want dan zijn de klimmers
weer beneden." „No worries, Lino", en met een
gerust geweten beginnen we aan de twee uur du
rende tocht...
Dan nog even dit. '...Samen met plaatsgenoot Ed
die Antonissen'. Dat staat ook altijd in de aanhef.
Zeven maanden lang nu hebben we lief en leed
gedeeld. En dat hebben we geweten. Samen ge
reisd (naast elkaar in de bus), samen gegeten (te
genover elkaar in de Pizza-Hut), samen geslapen
(Eddie onder, ik bovenop het stapelbed). Het is
nog net geen huwelijk, gelukkig niet. Goede
vrienden waren we en zijn we gebleven.
Eddie zal in december weer thuis zijn, om Kerstmis
met de familie te kunnnen vieren. Ik heb echter
besloten wat langer te blijven. Nu onze reisplan
nen verschillen, hebben we in Alice Springs af
scheid van elkaar genomen. We zijn ieder nu op
onszelf aangewezen. Maar ik heb al eens geschre
ven dat je op reis nooit alleen bent. Continu ont
moet je nieuwe mensen, maak je nieuwe vrien
den. Eenzaam zullen we dus niet zijn, maar ik zal
wel de nuchtere Sprundelse gezelligheid missen.
Eddie, take care mate and I'll see you next year I
am--*» tyy..
N
m
73
O
O
O
DO
m
73
vo
<T>
O
cn
MERIJNTJE
e - irers
3 3 2 D.Ö3g3c:»0'§3
3 o p,® S'jj (ïïa>M,SaCL
- f-g-SS
P Cl
2! 8 T3 2.
P f3 CO F-
P" N g-
O 2L
t f Êl-s ie
C Q- o (D 3
O co «-F- 3
El
M 1-HH jU
pp P
§."3 Eg
3 a rD
o-S 3
3 fü p -
g"§
c M a
SEBs»'
tr 3 org Hf
(u flj 2 £2
ggg-?
ffi SS. Z
3 £-0*2
3d
:<T>
f»
•-d <2
cv ju C
*-* P Pr
c/a
2 d
5 <n n
g S.-s ?s.3 ffS 3 3
05 3 Pi ÜCQ hh B n O 3
O
O
fC F 4 PT Q. c-t- ,_J JU
GD w m 2 o a
^agpE-SBJ?
ÜK&S
3 a
i—SB O j.
CO CD O P
O"
2. S
fD CO CD rt-
(T) r—1 C/3 CD
2. co
r-t-crq £Lctq
C/3 ju 3
P" <2 5
R g-s 8
'3 B C rt
3 3 3 -
CD
3. B'
"o g* Ei
s cr> 9- tv
O CD
ë.ff'S's
P o
- cd hd
::d
n s 3.
.SS.TSF'
t"1 3 O"
- d
td 03
3 N
g
«d i-L.
a 5
O" 2 g £L nt
0
1 CD 13 «-+■ I
cr co cr t* cr
CD O JD CD p CD
W O 3 d N
v i-i d jz:
S U.S-ZZ 5.
«S-f
s B |s g,|
CD" *"0 5 CfQ
3 2 o»
2 cr ctq
o o tr 2
B O
2
2,
P O 85
3- rr 05
ju ^CTQ
JU N
S&.i
Sr" 2. 0*03
c-f-CTQ CV >-!
§(W'
SB™
s 103
CD - P o
3 O d
CD 2
N CD ri
fc'S-S S
bF CD P d
8 2 °S 2
3 d CD P
P CD P rt-
g-s S
c- SL a "a
3 a> KT
OS "I
fn (5 p iï
a a :i
3 S
CD CD
3
i«- 03
p Cf" O
c-t- O
O 2S ET
C P,
l_, Jü deP.
CD P CD
Ss'ï
2. tND
N CTQ Ëj
«p: cd O «_L.
3 3 P SU
3 r+ H
OJ (U H-
3 °g
T* c 3- 3
°rtf fg-Pnü-f lillpitifikii m-pf- Is-ipIIË.
cf U O
CD 2
t-ii C/3 13
M 1
P- tÖ M 3
O v N
w W 2 f
2 2-
CD d C/3 CD
p 3
tfl r
CD CD X
B. o Jl?
dfLt"2
o> cv ZL
<2 £T
M 2
3 22 CD
3- P
a Ocra
o w K*
SfS I
<-*- Q Q
w
V
O
O
M*
cd"
3 P
PT"
d Ni
CD
N
cd tr
2
CD 2
29
CTQ
CD W
th
*zr co
O H-J
4 2 rr
P—1 CD CD
*-'3 P
cr 3
CD P 2
rï
o *P
Pi
p pr
r. p. o
;-oq o
-tra o"
a a-
ST
og"0
3 a S W
£3 3-3
B S-
i CD 3
TT H dtf
R
Pi JD
t-j
29
CD
JD CD
3 3
o P-
ds
3 f?
p-^tx
t-p CD .Pj
O id'
FC i3
'IS
N
r i do"w
CS3 p? 3' cd
2 w CD
3<ë s
iTsSa
JU JU O
O o PjO
CDiPQ P-CTQ
CD P" d
pr ju CTQ 4§ (v
- 2 JU
itTQ 3 Pi o
P oi<ra i i
Fd
v* 5; 3
O O*
O
d d rt
g 3
N 3
S33
»-d n>
dW -
P-
fD
O
O
g P
CD W ET
P t-1 O
ft) -d l
i
I IQ
i/i
k;
2. is
dn»
Oi ft
os O S'
m
3
EO
P
<3
<T>
•-i
3 dga w qctq PÖ ffi cr
d
CD
ri"
d
PO
A
(Q 2> TO to
3
3 Qj I
3 1
3
