Het laatste mysterie van wijn
is kaas.
Poelier is aangeschoten wild
Fair Culinair richt
zich op
de hobby-kok
'De branche is stervende, de interesse weg'
Een op zes op dieet
Snackbar levert in
Hoog opgeleide eet beter
113 GALL
Kleintje
'Drinkende mensen zijn over het algemeen slanker'
EET WIJZER
Stoven (2)
bijzonders.
BOEKHOUDER
Verrassend
Vrouwen
Verzegeld
Aannemelijker
Stropers
SURPLUS
0E STEM
Nieuwe beurs in Maastricht
Stilgezeten
Gildepoelier
lorbières.
Van voor f 7,95.
Coteaux d'Aix-en-Provence
Van f5j95 voor f 8,95.
W Bandol.
Van f 1%95 voor f 13,95.
Admin.advies
voor adm. en aang.biljet.
Slagboom, Marijke Meustr.
100, Breda, Tel. 5214282,
Dakbedekking
Voor lekkage
aan uw dak of algehele
vernieuwing. 076-5208148.
jsbedrijf
Johan Koevoets
IGELWERK STUCADOREN
romende werkzaamheden.
Fax. auto tel.06-53916535
20082044.
Tegelwerken
Tegelhandel
de Boerderij
Uw adres voor al uw wand
en vloertegels en marmer.
Alles uit voorraad leverbaar
Langeweg 59,
Anna Jacobapolder.
0167-572632.
plaatsen:
resultaten boeken.
Door Hein Sluijter
Als je wijn ontdoet van al zijn
mysteries, dan houd je er toch
nog één over. Hoe rationeel je de
drank ook benadert, er valt dan
nog steeds één hoogst merkwaar
dige eigenschap te verklaren.
Wijn heeft in de loop der jaren al
zijn geheimen prijs gegeven,
maar onderzoekers blijven zitten
met de vraag wat er met de wijn
calorieën gebeurt in het mense
lijk lichaam. Er is iets heel raars
mee.
Want wat is er nu aan het licht
gebracht? Dat je van wijn drin
ken niet dikker kunt worden! De
uitkomsten van enkele weten
schappelijk lijkende napluizin
gen gaan nog verder: vooral vrou
wen vallen er door af. Mannen
ook wel, maar minder spectacu
lair. Voor velen zal dat vreemd in
de oren klinken, want wijn bevat
calorieën. Elk vermageringsdiëet
schreeuwt van de daken dat je
juist die dingen in de smiezen
moet houden.
Degene die voor de nieuwste be
vindingen zijn hand in het vuur
steekt, is dr. Andrew Prentice
van het Dunn Clinical Nutrition
Centre in Cambridge: „De meeste
mensen vallen als gevolg van
wijnconsumptie of van het drin
ken van andere alcoholische
INFORMATIE SURPLUS
Wie nadere informatie wil omtrent
artikelen in deze bijlage, kan
tijdens kantooruren bellen naar
076-5312344 of 076-5312272.
Schriftelijk reageren kan ook.
Het adres daarvoor is:
De Stem, redactie Surplus,
Postbus 3229,4800 MB Breda.
Eindredactie: Wim van Leest.
dranken juist af in plaats van
dikker te worden."
Dat is verrassend. Eind december
1994 heb ik me van mijn toenma
lige veronderstelling, dat wijn
niet kan leiden tot gewichtstoe
name, af laten helpen via het
Voorlichtingsbureau voor de
Voeding. Ik ging er tot dan toe
vanuit, dat alcohol niet in het rij
tje van de officiële zes basisvoe
dingsstoffen was onder te bren
gen. Alcohol is immers geen ei
wit, geen koolhydraat, geen vet,
geen vitamine, geen mineraal en
geen water. En dus is het geen
voeding en dus kan er bij inname
geen sprake zijn van een situatie
die leidt tot een vergroting van de
lichaamsomvang. Zo redeneerde
ik.
Voedingsdeskundige Joke Ham-
mink van dat Voorlichtingsbu
reau haalde mij toen uit de
droom. Ze herinnerde eraan dat
wanneer iemands dagelijkse be
hoefte aan calorieën wordt over
schreden, je zwaarder en vetter
wordt. Alcohol dat net zoals
koolhydraten, eiwitten en vetten,
flinke hoeveelheden calorieën be
vat, die in het lichaam verbran
den en daardoor energie leveren,
doet haars inziens aan dat spelle
tje gewoon mee. Met het gevolg,
zo wist zij zeker, dat je er wel
dikker van kon worden. Ze be
weerde zelfs dat alcohol zich om
kon zetten in vet: „Gewoon een
aan elkaar rijgen van atomen met
behulp van allerlei stoffen in het
lichaam, zoals bijvoorbeeld enzy
men."
En nu komen Prentice, zijn naas
te medewerkers, maar ook ande
ren op de proppen. Zodat ik ge
neigd ben om mijn oorspronkelij
ke opvatting weer uit de kast te
halen. Prentice zegt zijn bewijs te
halen uit de American Nurses
Health Study. Dat registreerde
van 90.000 vrouwen tussen 30 en
55 jaar lengte en gewicht en ver
der hun eet- én drinkgewoonten.
De wijn- en alcoholdrinksters
waren ondanks de verhoogde ca
lorie-dosis niet dikker dan nor
maal. De echte dikkerds waren
juist de vrouwen die geen alcohol
tot zich namen. Hoe meer de
vrouwen dronken, hoe minder ze
wogen.
Dat kan volgens Prentice maar
tot één conclusie leiden: „Mensen
die drinken, zijn over het alge
meen slanker." Hij stelt, dat het
alllemaal ook voor mannen op
gaat. Die zijn op dezelfde wijze
gevolgd via een onderzoek van
het Health Professional's Follow-
Up Study. Hoewel de uitkomsten
minder indrukwekkend waren
dan bij vrouwen.
Een en ander valt te lezen in het
boek Wijn Welzijn van de Ca
nadees Frank Jones. Als die re
sultaten juist zijn, waar blijven
dan de calorieën, zo vraagt hij
zich af. Ziedaar het probleem.
Want die moeten toch ergens blij
ven.
Jones laat Prentice in zijn boek in
ieder geval constateren, dat er op
zijn minst iets merkwaardigs aan
de hand is met de calorieën van
wijn en alcohol. Gaat het soms
om lege calorieën? Zo denkt hij
even. Maar legt overigens niet
uit, wat je je daarbij moet voor
stellen.
Of worden die op een andere ma
nier verbrand en vernietigd dan
die van eiwitten, koolhydraten en
vetten? Het Cambridgeteam van
Prentice heeft dit verder uitge
zocht.
Vijf gezonde mannen van in de
dertig werden gedurende 36 uur
in een calorimeter geplaatst. Een
calorimeter is een verzegelde
eenheid waarin alle opnamen van
calorieën worden gemeten zodat
nauwkeurig de energie-con
sumptie en de verbranding is na
te gaan. De uitkomst: de alcohol
calorieën waren het eerst ver
brand en er werd géén vet opge
slagen. Voor velen een raadsel.
Je eerste gedachte is dan bij de
bierbuiken. Die komen toch van
bier? Jawel, maar dat ligt natuur
lijk niet aan de alcohol, maar aan
de relatief vele koolhydraten in
het gerstenat. Als je maar genoeg
bier drinkt, willen die koolhydra
ten zich wel omzetten in vet. Jo
nes wijst ook nog op een onder
zoek van het National Institute of
Health in Beltsville in de Ameri
kaanse staat Maryland.
Daar werd geopenbaard, dat ma
tige drinkers beter in staat zijn
om hun gewicht onder controle te
houden dan mensen die nooit al
coholische dranken nuttigen. En
zo noemt Jones nog enkele ande
re studies die allemaal in dezelf
de richting wijzen: drink wijn of
gewoon een borrel en blijf slank.
Maar hoe komt dat dan?
Prentice vermoedt, dat alcohol de
eetlust de volgende dag onder
drukt waardoor er die dag min
der calorieën worden opgeno
men, maar dat vind ik zelf een
magere verklaring. Want als je op
die dag weer wijn zou drinken en
dus trek in een hapje krijgt. Wel...
Andere onderzoekers hebben een
Het poeliersbestaan is geen vetpot.
een verouderde zaak. Wij hebben
veertig jaar lang alleen met poe
liers gewerkt, maar vijf jaar gele
den zijn we tot de conclusie geko
men dat het daar niet meer te ha
len is. Vandaar dat we de super
markten erbij hebben genomen.
Inmiddels gaat dertig procent
van onze leveringen al naar de
supermarkt." Vogely's wild en
gevogelte ligt onder meer bij
Spar, De Boer, A&P en Maxis.
Dat duidt er niet op dat de Ne
derlandse consument nu ineens
wild op wild is geworden. Inte
gendeel. Al jarenlang blijft de
wildconsumptie per hoofd van de
bevolking op vier ons hangen, al
kent Scheeren regio's waar in
middels zes ons wordt verorberd.
Met de bestedingen is het droevig
gesteld, zo blijkt uit het branche
rapport van het Hoofdbedrijf
schap Detailhandel. Welgeteld
vier gulden per jaar per Neder
lander gaat op aan wild en gevo
gelte, bijna verwaarloosbaar op
de ƒ612 die per hoofd jaarlijks
aan vlees- en vleeswaren wordt
besteed.
Het wild-eetseizoen wordt nog
sterk door de traditie bepaald.
Scheeren: „Het hoogseizoen be
gint op 15 oktober, als het jacht
seizoen wordt geopend. Het is net
een soort vlaggetjesdag. Vanaf
dat moment wordt er wild gege
ten en zie je de vraag enorm stij
gen, terwijl we toch het hele jaar
rond kunnen leveren." Kerst is
nog altijd hét moment. „Dan
werk je soms een hele nacht door'
zonder te slapen", zegt poelier
Martin Mooij (32) uit Zevenaar,
telg uit een echte poeliersfamilie.
Het dure en luxe imago en de
aparte smaak weerhouden velen
ervan de tanden in een eenden-
Een op de zes Nederlanders doet aan de lijn, blijkt uit onderzoek
van de Nederlandse Hartstichting. Vrouwen leven gezonder dan
mannen en weten ook meer over voedingsmiddelen. Van de ruim
tweeduizend ondervraagden heeft 28 procent last van overge
wicht. Bij mannen komt dit meer voor dan bij vrouwen, maar
vrouwen lijden vaker aan ernstig overgewicht. Van de mensen
met een goed gewicht vindt twintig procent (vooral vrouwen) dat
ze toch te zwaar zijn. Veertig procent rookt. Nederlanders kennen
de risico's maar de helft zegt dat roken wel helpt tegen stress en
overgewicht.
borst of wild-zwijnmedaillon te
zetten, om nog maar te zwijgen
van exotische nouveautés als
krokodiltournedos of kangoeroe-
filet. Vogely doet er recepten bij,
zodat de niet met kooklessen op
gevoede jonge consument weet
hoe het boutje gebraden moet
worden.
Diezelfde jonge consument gruwt
ook van complete wildkarkassen
die sommige poeliers in hun win
kel hebben hangen. Mooij: „Ik
hang geen hele hazen meer in de
winkel. Er zijn te veel klanten die
daar commentaar op geven."
Scheeren: „Als hij een heel beest
ziet, denkt de jonge consument:
oh, wat zielig. Een beetje die
groene gedachte. Het moet tegen
woordig panklaar zijn en niet
meer herkenbaar."
FOTO RENÉ MANDERS
Scheeren schat dat er jaarlijks
zo'n 70 miljoen omgaat in de
wild- en gevogeltebranche. Het
leeuwendeel, 6000 ton, wordt
geïmporteerd. De Nederlandse
jagers leveren 5 procent en stro
pers een onbekend, maar vermoe
delijk klein percentage. Mooij:
„Een jager is geschoold, maar een
of andere gek die met een auto
een beest tegen de grond rijdt,
daar heb ik geen goed woord voor
over. Ik weet dat er vakgenoten
zijn die wel bij stropers kopen. Ik
vind dat beneden alle peil."
Vogely haalt zijn wild uit 25 ver
schillende landen. Scheeren:
„Het hert komt uit Nieuw-Zee-
land, de haas uit Argentinië, het
wilde zwijn uit Australië, de
struisvogel uit Zuid-Afrika en fa
zanten en patrijzen komen uit
Schotland." Gebrekkige aanvoer,
veterinaire perikelen en wissel-
Het gaat niet goed met de snackbars in Nederland. Cijfers zijn er
(nog) niet maar het vakblad Distrifood meldt deze week dat het in
deze sector veel slechter gaat. Een supermarktexploitant vertelt
dat een snackbar in de buurt bij hem per week voor vijfhonderd
gulden schnitzels en karbonades kocht. Dat bedrag is in vijf jaar
tijd alleen maar gedaald, tot inmiddels hooguit vijftig gulden per
week.
De verklaring: snackbars worden duurder en de consument
maakt zijn snacks steeds meer zelf. In de supermarkten is er aan
bod aan diepgevroren frites en andere spullen te over.
VRIJDAG 1 NOVEMBER 1996 E2
Door Nico Koolsbergen
Fair Culinair biedt alles wat de
amateur-kok wil. Volgende week
wordt deze nieuwe beurs gehou
den in het MECC te Maastricht.
Het is de eerste beurs voor de
veeleisende hobby-kok.
De man - vrouwen zijn in dit we
reldje zeldzaam - die de hoogste
eisen stelt aan ingrediënten en
apparatuur en die niet te beroerd
is voor het mooiste resultaat vele
uren in de keuken te staan.
Maar hoe komt de hobby-kok aan
een mooie kreeft, een fraaie tong,
verse truffels of een wilde eend
waar de hagelkorreltjes nog in
zitten? De horeca heeft het op dit
punt makkelijker. Cas Spijkers
haalt zijn topkwaliteit 'gewoon'
bij de ISPC in Breda. De liefheb
bende amateur komt bij zulke
groothandels niet binnen, tenzij
langs slinkse wegen.
Wiel Basten, de bekende Lim
burgse culinaire schrijver, meent
dat legale toegang tot de horeca-
groothandel de grootste wens van
de amateur-kok is. Hij hoopt dat
Fair Culinair dit duidelijk zal
maken aan de profs. De kwaliteit
van de basisbestanddelen bepaalt
de maaltijd, zegt hij. Warenken
nis is het belangrijkste. Maar wat
heb je aan wetenschap over het
plukken en snijden van een fa
zant als je niet aan zo'n beest
kunt komen?
De Fair Culinair lost dit niet op.
Maar geeft als het goed is wel
antwoord op praktisch alle ande
re vragen. Over de beste appara
tuur voor de eigen keuken bij
voorbeeld. De echte hobbyist
zeurt niet over een paar duizend
gulden. De beurs schenkt aan
dacht aan actuele trends; padde
stoelen bijvoorbeeld gaan het he
lemaal maken. Het wemelt in
Maastricht ook van kokende tv-
Nederlanders onder wie Ria van
Eijndhoven, Carin Leenders de
Vries en Anneke Ammerlaan.
Topkoks (professionals) uit Ne
derland en België geven perma
nent demonstraties van een half
uur tot drie kwartier waarin ze
moeilijke karweitjes voordoen.
Fileren van vis, behandeling van
schaaldieren, de oosterse keuken,
wat doe je met truffels en derge
lijke onderwerpen worden be
licht door onder anderen Cas
Spijkers (De Swaen), Otto Nijen-
huis (Prinses Juliana) en Bertus
Lief ting (De Hamert).
Op de openingsdag wordt een
'wedstrijd Nederland-België' ge
houden. Cas Spijkers en de Bel
gische topkok Christian Denis
zullen in korte tijd gerechten
moeten bereiden - ze weten van
te voren niet welke - waarbij het
publiek zal proeven en beslissen
wie de match wint.
Het MECC wil van de Fair Culi
nair een jaarlijks evenement ma
ken, dat iedere keer wat groter
wordt. De beurs is voor deze eer
ste keer tevreden met vijf- tot
tienduizend bezoekers. Die zul
len naar verwachting veel meer
tijd op de Fair Culinair door
brengen dan normaal is voor een
beurs.
De Maastrichtse VW heeft een
arrangement voor combinaties
van logies, beursbezoek en eten
in culinair restaurant.
Fair Culinair: 8 tot en met 10 no
vember in het MECC Maastricht.
Vrijdag 14-22 uur, zaterdag en
zondag 11-18 uur. Entree 22,50,
groepen 17,50.
Hoog opgeleide Nederlanders drinken meer (vooral halfvolle) zuivel
dan mensen met een lagere opleiding. Ook eten ze meer kaas, waarbij
de mannen opvallend meer interesse tonen voor Franse kazen. Ze eten
minder vlees, vooral minder varkensvlees. Vis en kip worden in alle
opleidingsklassen ongeveer even veel gegeten. Lager opgeleiden eten
meer eieren en vleeswaren en zijn dikker.
Snoep en suiker zijn bij alle mannen populair. Vrouwen met een hoge
re opleiding gebruiken er minder van. Wit brood wordt het meest ge
geten door mensen met de laagste opleiding, bruin en volkoren door
hoger opgeleiden. De laatsten eten ook meer groenten en fruit en min
der aardappelen; bij hen staat vaker pasta of rijst op tafel.
Het onderzoek is gehouden door het Rijksinstituut voor Volksgezpnd-
heid en Milieu, onder vijfduizend mannen en vrouwen tussen de twin
tig en zestig jaar. De conclusie is duidelijk: hoe hoger de opleiding hoe
gezonder men zich voedt. De hoeveelheid energie die de mensen naar
binnen werken verschilt nauwelijks per opleidingsniveau of tussen
mannen en vrouwen. Lager opgeleiden gebruiken wel wat meer verza
digd vet.
i RoussillonVillages Caramany.
Van f ^95 voorf 5,95.
Van wijn drinken kun je niet dikker worden! Vooral vrouwen
vallen er door af. Mannen ook wel, maar minder spectaculair.
FOTO NCRV
theorie dat alcohol de stofwisse
ling activeert, waardoor het
lichaam de opgenoemen calo
rieën effectiever kan verbranden.
Dat klinkt wat aannemelijker.
Hoe dan ook, de jacht op de ver
miste calorieën is nog volledig
open. Ze zijn nog niet gevonden.
Het laatste mysterie van wijn
blijft koppig overeind.
En zelf begin ik weer te geloven
dat mijn eigen buikje tóch een ge
volg is van slechts een eenvoudi
ge spierverslapping.
Want ik kan dat ding inhouden.
Minuten lang. Iemand met te dik
ke en vette billen, kan dat nog
geen seconde. Ik zweer dus bij
wijn. En dat houd ik vol door dik
en dun.
Door Marijke Prins
De Griekse keuken is in grote lijnen een stoere, boerse keuken met
een beperkte hoeveelheid groenten in het assortiment. Ik ben
vaak in Griekenland geweest, maar na een maand Grieks eten,
sterf ik van verlangen naar een gerecht zonder aubergine, papri
ka of tomaat. Vooral de tomaat is in de keuken een machtig heer
ser met grote bevoegdheden in soepen, sausen en salades. Nu is de
Griekse tomaat ook indrukwekkend: groot, vlezig, onverbiddelijk
zongerijpt en met een fluwelige structuur.
Maar dan komt na twee maanden het moment dat je weer kunt
verlangen naar een gerecht met de heilige drieëneenheid van de
dochters van de familie van de nachtschades, waartoe aubergine,
paprika en tomaat behoren. En dan is het weer tijd om een Grieks
stoofpotje op het vuur te zetten.
Voor vier personen
Voorbereidingstijd: 15 minuten
Kooktijd: 40 minuten-2Vi uur
4 kippenpoten of 500 gram lamsvlees of varkensvlees of
runderlappen
1 flinke ui
500 gram vlees tomaten of een halfliter blik gepelde tomaten
1 grote aubergine
1 rode paprika
'A bosje peterselie
1 teen knoflook
2 mespunten gemalen piment (allspice)
2 mespunten gemalen kaneel
1 theelepel gedroogde oregano
3 eetlepels olijfolie
zout en peper naar smaak
De kooktijd is sterk afhankelijk van het type vlees dat je gebruikt.
De stoofschotel is heerlijk met kippenpoten (stooftijd 40 minu
ten), maar ook met lamsvlees en varkensvlees (stooftijd 60 minu
ten) of rundvlees (2 1/2 uur). Het enige waarmee je met de ver
schillende soorten vlees rekening moet houden is met de kooktijd
van de groenten. Bij kippenpoten kun je tomaten en aubergine ge
lijk erbij doen, terwijl je bij de andere soorten vlees de genoemde
groenten 40 minuten voor het einde van de kooktijd moet toevoe
gen. Aan de paprika en peterselie is het de beurt zo'n 15 minuten
voordat het gerecht op tafel wordt gezet.
Snij eerst de groenten: de uien in brede repen, de paprika's idem
dito en de aubergines in dikke plakken. De tomaten worden eerst
een paar minuten in kokendheet water gelegd voordat ze worden
ontveld en in blokjes gesneden. De kippenbouten kunnen in
tweeen worden gehakt, terwijl de andere soorten vlees in grote
dobbelstenen worden gesneden. Verhit in een braadpan de olijfo
lie en schroei het vlees daarin in twee porties dicht. Doe dan het
vlees terug in de pan en voeg de uiringen toe. Laat het vuur hoog
staan en laat de uiringen glazig worden. Voeg dan twee kopjes
water en de kruiderijen toe, behalve de peterselie.
Zoals gezegd worden 40 minuten voor het einde van de kooktijd
de tomaten en aubergineplakken in de pan gedaan. Na een klein
half uurtje is het dan de beurt aan de paprikareepjes en de grof
gesneden peterselie.
De stoofschotel kan desgewenst op tafel worden gezet met pasta,
aardappelen of rijst. Een komkommersalade is een verfrissend ac
cent. Het doet de stoofschotel helemaal geen kwaad als je hem een
dag tevoren klaarmaakt (lekker wanneer je een herfstige zondag
middagwandeling wilt maken).
Koud hadden de jagers hun
eerste schot van het seizoen
gelost of de horeca offreerde
weer een rijke wilddis. Ge
sneefde fazanten, hazen,
reeën en duiven gelardeerd
®et kastanjepuree, spruiten
en cranberry's. Het nieuwe
jachtseizoen betekent werk
aan de winkel voor de poe
lier. Maar de Nederlander is
geen echte wild-eter en de
doorsnee poelier geen echte
vernieuwer. Portret van een
aangeschoten bedrijfstak.
Door Chris van Alem
„Eigenlijk trekken we aan een
dood paard."
Kernachtiger kan Inge van Ven
den van de Nederlandse Bond
van Poeliers en Wildhandelaren
het gevoel in de branche niet sa
menvatten.
Het aantal poeliers in Nederland
loopt gestaag terug. De gemid
delde Nederlander waagt zich
doorgaans alleen mek Kerst aan
hazenpeper of reerug en besteedt
z'n centen liever aan karbonaadje
of kippenpootje. De poelier is te
lang met de armen over elkaar
blijven zitten, heeft zich nauwe
lijks vernieuwd en ziet nu toe hoe
de supermarkt met een breed
wildaanbod z'n klanten bejaagt.
„De branche is stervende, de in
teresse is weg. Ondernemers van
veertig, vijftig jaar hebben de
moed opgegeven. Ze weten het
echt niet meer", sombert Inge van
Venden, medewerkster op het
drie koppen tellende kantoor van
de poeliersbond in Alphen aan de
Rijn
Het aantal verkooppunten voor
wild en gevogelte is al jaren da
lende evenals het aantal poeliers.
Vorig jaar telde het Hoofdbe
drijfschap Ambachten nog 448
poeliers met een eigen winkel,
twintig minder dan het jaar er
voor. Ook de groep van circa 200
ambulante poeliers, die op de
markt staan, wordt geleidelijk
uitgedund. Met een gemiddelde
omzet van ƒ178.000 (per werkne
mer), waarvan na aftrek van be
lastingen gemiddeld 9 proeent
overblijft, is het poeliersbestaan
geen vetpot.
Volgens de poeliersbond daalt
het aantai verkooppunten met 10
procent per jaar. Dat betekent
dat de hele branche, als de trend
zich voortzet, over tien jaar let
terlijk van de kaart is verdwenen.
Van Venden: „Bij de slagers gaat
het nog sneller. De hele vers
branche lijdt enorm.
Dat wordt erkend door R. Schee
ren, account manager retail bij
Vogely in Kerkrade, een van de
grootste wildimporteurs van Ne
derland. „Maar terwijl de bakker
en de slager zich hebben ontwik
keld, heeft de poelier twintig jaar
stilgezeten. Vaak heeft hij nog
vallige kwaliteit houden de aan
voer uit het Oostblok beperkt.
Dat de herten in Nieuw-Zeeland
speciaal worden gefokt, vindt
Scheeren geen probleem. „Die
terreinen zijn daar zo uitgestrekt,
dat je dat nauwelijk gefokt wild
kunt noemen. Bovendien proeft
bijna niemand het verschil."
Pogingen van de Bond van Poe
liers en Wildhandelaren om de
consumptie op te krikken hebben
weinig succes gehad. Van Ven
den: „Twee jaar geleden hadden
we de actie 'wat er allemaal met
wild kan, de poelier weet er alles
van'. Nu hebben we 'de wilde we
ken van de poelier'. We kunnen
het niet groots aanpakken, want
daar hebben we de middelen niet
voor. Een STER-spotje op de ra
dio kunnen we niet betalen. Een
hele advertentiepagina in De Te
legraaf en het geld is op. Er lukt
zo weinig van de activiteiten die
we op poten zetten."
Mooij is wel blij met de 'wilde
weken', die hij benut om elke
week een ander wildproduct te
promoten. Deze week is dat her
tenbiefstuk. „Dat probeer je dan
zo mooi mogelijk te presenteren."
Dat Albert Heijn zich inmiddels
ook op het wild heeft geworpen,
deert hem allerminst. „Als AH
bijvoorbeelde eendenborst pro
moot via Allerhande, profiteren
wij daar ook van mee. Kijk, ik
kan als klein winkeltje het grote
publiek niet aan het wild eten
krijgen en AH wel. Ik kan alleen
maar toejuichen dat ze wild pro
moten. Ais poelier moet je beter
zijn met je assortiment."
Zijn vitrines tonen kippenmagen,
niertjes, kippenrollade, gehakt en
talloze andere kip- en kalkoenva
rianten, want van wild alleen kan
Mooij, evenals zijn branchegeno
ten, niet leven. „Over het hele
jaar is de verkoop van wild vijf
tot tien procent van de omzet, in
het seizoen loopt dat op naar
tachtig procent."
Aandrang om toe te treden tot de
Gildepoelier, een initiatief van de
bond om 'de betere poelier' te po
sitioneren, heeft Mooij niet. Wel
geteld veertien poeliers zijn lid
van het gilde. Bedroevend laag,
vindt Inge van Venden. „In het
begin waren veel poeliers geïnte
resseerd. Maar toen we begonnen
over de jaarlijkse keuring, de
contributie van honderd gulden
per maand, een eigen logo en een
betere uitstraling van de winkels,
haakten de meesten af. Ze willen
hun eigen logo niet kwijt, hun
winkel niet veranderen en als ze
weten dat hun concurrent mee
doet zeggen ze: "schrijf mij maar
uit. Samenwerken willen ze
niet." Martin Mooij: „Veel poe
liers denken: van mij kunnen ze
nog wat leren."
Terwijl de jonge garde poeliers
met kant-en-klaar-maaltijden en
nevenproducten de winkel over
eind houdt, gaat de afvalrace
door, schat Scheeren. „Ik denk
dat 35 tot 40 procent het goed
doet en de rest haalt het jaar 2000
met moeite of niet."
