Kroegen in Amerika: drinken bij de tv Trends centraal op Nationale Cafédag Café-gangers vragen steeds breder drankassortiment Gouden Gids voor gedistilleerd Bier-Almanak boekje en agenda tegelijk Klcoholtester in de auto I De eerste Nationale Cafédag op maandag 28 oktober heeft als thema 'trends in het café'. Die zijn er, volop zelfs, want de oude vertrouwde kroeg heeft concurrentie gekregen van onder meer homocafés, Ierse pubs, grand cafés, I beachclubs, eetcafés, jongerencafés, Internetcafés. Om over disco's, dancings en sportkantines maar te zwijgen. Midden Zuipholen Bet publiek, caféminnend of niet, zal van de Nationale Cafédag weinig merken. Maar binnen de branche is het een heet onderwerp. De dag is gekoppeld aan de Horeca Vakbeurs Brabant in het Autotron te Rosmalen. Georganiseerd door Missets Horeca, het Centraal Brouwerij Kantoor en Koninklijke Horeca Nederland. De doelstelling van de Nationale Cafédag is dé jaarlijkse ontmoetingsdag te worden voor caféhouders en bareigenaren. Voor Surplus is de Nationale Cafédag aanleiding om op deze en volgende pagina kroegen en drank nader onder de loep te nemen. De wanhoop van de kasteleiii De voorkeuren van de alcoholminnende Nederlander lerschuiven snel. De vraag naar jenever daalt. Met bier gaat het I prima, alleen wil iedereen zijn favoriete speciaalbier kunnen j drinken. Tot wanhoop van de kasteleins voor wie het bijna lonmogelijk is al die soorten en merken op voorraad te houden. mé De cast van Cheers, in het meest on-Amerikaanse café in de VS. Door Nico Koolsbergen Eindelijk is-ie er: een compre hensive guide zoals de onderti tel meldt met alles over gedis tilleerd. Bier- en wijndrinkers kunnen' al lang putten uit com plete bibliotheken over hun fa voriete versnapering. De lief hebber van een straffer drank je moet zich behelpen met zeer gespecialiseerde lectuur - zoals de beroemde Malt Whisky Companion van drankschrijver Michael Jackson - of met ver zamelwerken waarin alle soor ten alcoholica de revue passe ren. Met als gevolg dat ze maar oppervlakkig aan bod komen. Dat kan niet worden gezegd van Classic Spirits of the world. We keken er eerst arg wanend naar. Weer zo'n boek in prachtband met vreselijk veel plaatjes. Achteloos in het zicht gelegd, maakt het mis schien indruk op bezoekers, maar veel staat er meestal niet in. Zo niet echter met dit boek van Gordon Brown. De fraaie uitvoering gaat samen met een berg aantrekkelijke informatie. Een gouden gids. Dat gin van jenever afstamt, weten de meeste liefhebbers wel. Toen 'onze' stadhouder Willem III koning van Enge land werd, moedigde hij zijn nieuwe onderdanen aan zelf al cohol te gaan distilleren. Om de - volgens Willem veel te mach tige - Fransen dwars te zitten, want die exporteerden destijds behoorlijk wat sterke drank naar Groot-Brittannië. .Het is tussen Nederlanders en Fran sen nooit meer echt goed geko men. De aanpak van de ko ning-stadhouder had succes: aan het begin van de achttien de eeuw werd in één op de vier Londense huizen alcohol ge stookt. De meerderheid van de inwoners was permanent dron ken. Meer dan tien jaar lag het sterftecijfer in de stad ruim bo ven het geboortecijfer. Dit soort verhalen maakt Clas sic Spirits of the world lezens waardig. Maar de hoofdmoot bestaat uit compacte encyclo pedische informatie over vrese lijk veel soorten en merken ge distilleerd. Gegroepeerd per soort drank en daarna per land. Heel veel gegevens dus maar niet te weinig, stelden we vast door de al genoemde Malt Whisky Companion naast dit boek te leggen. Jackson ver strekt in zijn standaardwerk veel meer bijzonderheden en merken, maar het nieuwe boek mist geen van de grote malts en geeft bovendien ter zake doen de informatie over tientallen 'gewone' Schotse whisky's. Plus over die uit Ierland, Cana da, de VS, Tsjechië, India, Ja pan en veel meer landen waar whisky wordt gedistilleerd. Bij de jenevers krijgt Neder land natuurlijk de meeste aan dacht - al mogen ook de Belgen er wezen - en alle grote merken worden beschreven. Tot en met Vijf Jaren, de meest luxe borrel uit de Bols-stal die nog maar kort op de markt is. Wodka, rum, tequila, brandewijn, cog nac, gin, aquavit, anijsdranken en likeuren uit soms onver wachte landen komen aan bod. Limmonaya blijkt geen limo nade maar een Russisch wod ka-merk en Black Label is ook een rum uit Trinidad. De interesse voor gedestilleerd groeit. Naast wijncolumns houden enkele buitenlandse kranten - bijvoorbeeld the Guardian in Engeland - er in middels een rubriek over sterke drank op na. Over gedistilleerd blijkt net zo veel te vertellen als over wijn. De verhalen zijn vaak nog spannender ook. Bij wijn hebben we het over drui ven en microklimaatjes. Bij ge distilleerd over 'de droogleg ging' en smokkelavonturen. Een fraaie borrel is lekker. Maar je moet het leren drinken en er verstandig mee omgaan. Zoals een Schots spreekwoord zegt: whisky is slecht voor een mens, vooral slechte whisky. Gordon Brown: Classic Spirits of the world. Uitgeverij Prion (UK), in Nederland geïmpor teerd door Nilsson Lamm. Prijs 64,80. ISBN 1 85375 172 3. Bier-Almanak heet het boekje maar het is ook een agenda. Elke week krijgt twee pagina's maar op iedere pagina is ook iets over bier te le zen. Hoe het wordt gebrouwen, over abdijen, hoe je het het beste drinkt, brouwsels uit andere landen, historie, koken met bier, en meer wetenswaardigheden. Zoals over het Beierse hof dat in 1605 120.000 liter witbier consumeerde, driekwart van de totale productie van München. Bier-Almanak 1997 speelt in op de toenemende interesse voor specia le bieren. De meeste genoemde bieren zijn afkomstig uit België. Het boekje is voor 14,95 te koop bij de slijter, de goed gesorteerde super markt en in sommige cafés. VRIJDAG 25 OKTOBER 1996 E1 middags een aantal oudere heren steevast zitten te rikken of kla verjassen, waar op verzoek een portie bitterballen wordt klaar gemaakt, en waar de tafeltjes voorzien zijn van imitatie-perzi- sche kleedjes waarop een glas bier zonder viltje gegarandeerd omvalt en waarin harde plekken zitten van gestold kaarsvet. Naar zo'n café zul je in Amerika tevergeefs zoeken. Wat in Amerika café heet, houdt meestal het midden tussen een snackbar, een lunchroom en een koffieshop. Dergelijke gelegen heden vervullen min of meer de sociale functie van een 'buurt kroeg'. Vooral in steden als San Francisco, waar men nog sterk op de eigen buurt gericht is en niet iedereen in anonieme buitenwij ken woont. Belangrijk verschil is echter dat in Amerikaanse 'cafés' geen alco hol wordt geschonken en dat ze meestal niet 's avonds open zijn. Wel hebben ze soms een klein ter ras, zodat men bij goed weer bui ten kan zitten. Want ook terras sen zijn in Amerika helaas dun gezaaid. Dat heeft deels te maken met de strenge wetgeving op het drinken van alcohol aan de open bare weg. Deels ook is het een cultureel verschijnsel. Voor een avondje alcohol kun je in Amerika terecht in sommige eetgelege'nheden. Daar trekt het bedienend personeel hooguit een wenkbrauw op als je alleen iets te drinken bestelt, om dan vervol gens voor de zekerheid toch oók maar een menu op tafel achter te laten. Verder kun je natuurlijk naar een echte bar. Die zijn er in soorten. Er zijn obscure en sinistere zuip holen waar de muziek keihard staat en communiceren onmoge lijk is. Iets minder erg zijn de 'ge wone' bars, waar als je geluk hebt maar één televisie aan staat. Meestal zijn het er echter twee of drie, elk afgestemd op een ander kanaal. Helemaal erg zijn de 'sportsbars', waar de muur be dekt is met foto's, vaantjes en an dere trofeeën van honkbal-, bas ketball- en football-teams en waar diverse televisies de hele dag sport vertonen. Tijdens be langrijke sportwedstrijden hangt het daar met de benen buiten. In de cocktail-lounge van een ho tel wil het ook nog wel eens aan genaam toeven zijn, als er ten minste geen televisie aan staat. Maar verreweg de aardigste ont wikkeling op kroeggebied in Amerika is de vèstiging van steeds meer Engelse en Ierse pubs. In ieder geval een aanzet tot gezelligheid. Maar het haalt het niet bij bruine cafés als 'De Gouden Kegel', 'De Brug' of 'De Rode Leeuw'. Door Niels Swinkels Het beroemdste café van Ameri ka is ongetwijfeld 'Cheers', uit de gelijknamige komische tv-serie. Elf seizoenen lang, van septem ber 1982 en mei 1993, was deze televisiekroeg de plek waar - zo als de titelsong zegt - 'iedereen je naam kent, en ze altijd weer blij zijn dat je er bent'. Model voor de televisiekroeg 'Cheers' stond een buurtkroeg in Boston, de 'Buil Finch Pub' aan Beacon Street. Dit etablissement lijkt - getuige foto's - slechts in de verte op wat de kijkers van Cheers voorgeschoteld krijgen, maar het ziet er in ieder geval niet ongezellig uit. Het zou wel eens de enige kroeg in Amerika kunnen zijn die een heel klein beetje het karakter heeft van een Nederlands café. Zo'n huiska- mer-achtige ruimte, waar je - bij voorbeeld - 's morgens om elf uur een borreltje, een pilsje of een kop koffie kunt krijgen, waar 's Door Onno H. Kleyn hit was het simpel: in het café honkje bier of jenever. Of alle le tegelijk en dat heette dan een bpstoot. Die tijden liggen echter osr, ver achter ons. De laatste ja- |:en worden er steeds uiteenlo- pnder dranken besteld. voor de 'jenevermakers tinkers' zijn het ook allang niet peer). De bierbrouwers daaren- gaat het goed. Bier is dé lank in de kroeg. De consumptie pan is de laatste jaren redelijk (1992: 90,2 liter, 1995: |i,S; waarbij het gebruik thuis is geteld). Maar binnen het seg- t vindt er een verschuiving ts in het voordeel van de ipeciaalbieren', al dan niet met hat meer alcohol, boven- of on- met of zonder toevoe- i van specerijen en andere 'gevers. it werden ze door kleine pro- antjes gemaakt, kort daarna i de grote jongens dat ze look konden. En ziet! Wij er sloten van. Koninkjes, 'pisten, krieken en witbieren, Je glijden steeds soepeler de ke- I' in. Maar met de alcoholvrije leren gaat het bergafwaarts, jfrwijl de consumptie daarvan in op gemiddeld 7,3 liter p persoon lag, dronken we er Pg jaar nog maar 3,5 van. Je wanhoop van de kastelein is i verder gaande verbre- f'S van het assortiment. Ooit Nn er alleen pils uit de tap, nu Jenen er toch gauw een stuk of P!' bieren te vloeien. Was vroe- j® een fles 'blend' whisky ge- "i nu moet je er zes hebben Pari liefst allemaal echte «Its', plus natuurlijk Ierse en Amerikaanse bour bons. En dat geldt evenzeer voor cognac en ander 'buitenlands ge destilleerd'. Voorts komt sherry weer terug, nu niet meer-in een naamloze medium of droge ver sie, maar in voor de klant herken bare flessen fino en manzanilla van goede merken. Ten slotte groeit de vraag naar betere wijn. Het café was (en is, op veel plaat sen) bij uitstek de plaats om géén wijn te bestellen. Te verwachten valt niets dan de afdankertjes van de importeurs, scherp zure witte en schrale rode wijntjes, ge serveerd uit flessen die al veel te lang half open onder de bar han gen. Maar ook dat verandert. Ze ker in de eetcafés is er vraag naar een gevarieerdere en betere selec tie. Toch kun je je afvragen of het café de aangewezen plek is om bijzondere dranken te proeven. Daar kom je toch niet voor? Nog altijd staan de kroegen blauw van de rqok, iets waar wellicht een 'jonkie' tegen kan, maar het bouquet van een Rioja crianza of een Cötes de Gascogne niet. Het getuigt van de realiteitszin van de Nederlandse cafégastén dat er weer een lichte opleving zit in de aloude krakers jonge en bessenjenever en vieux. Die wor den echter niet puur gedronken, maar gemixt. Zelfs de aloude co la-vieux rukt weer wat op, naast modernere cocktails als Malibu- jus en Apfelkorn-Spa. Stevige smaken die niet besnuffeld en ge- degusteerd moeten worden, maar gewoon' dienen als. sappige los- makers van de tong. Voor andere drankjes als het citroentje, het glaasje advocaat of een brande- wijntje lijkt het doek echter defi nitief te zijn gevallen. J" doe-het-zelf alcoholtester in de auto. Renault wil het appa- °ver een paar jaar introduceren. Seamen met het farmaceutisch bedrijf Plasto bezig met de Ifevan een alcoholmeter voor in de auto. Het eerste proto- m klaar. De autofabrikant verwacht het ademanalyse-appa- C' ^et iaar 2000 als optie te kunnen leveren. Wanneer de be- Klorer JJ00r het wegrijden in een pijpje blaast, waarschuwt een de- j, 'n het dashboard of het alcoholpercentage te hoog is om veilig '"aar'6*1 r'^en' een schermpje verschijnt vervolgens het woord FOTO MARC BOLSIUS

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 19