Handel met
Rusland is
ol risico's
Shell verstaat teken van deze
tijd'
Fritesboeren krijgen les in zakendoen
|i4hsrukke"'
NS Cargo werft
machinistenkorps
1
J
Export Nederland weer op Duitsland gericht
'Japanse bank vindt
dat geld toch stinkt
FNV wil ook mee met
economische missies
f<k
ECONOMIE
A7
Dbank
Nummer één op zwarte lijst
prof. dr. H. Peeters werkt aan centrum ethische vraagstukken
't Is kermis in
ondernemersland
ÈR 1996
X 71
BESTEM
11111
ZATERDAG 19 OKTOBER 1996
5 «1;;
je brochure. j|
MCC Nederland
020-4 300 190
POSTILJON
|van onze
redactie economie
IpHaag-Nadat deEurope-
1 eexportmarkten enkele jaren
'jen werden afgezworen
,j. speciaal aandachtsgebied
jliet accent kwam te liggen
p de snelle groeimarkten el-
Jrs, gaat de voorlichtings-
IJjenst (EVD) van het Ministe-
Ie van
Economische Zaken
■tch nu toch weer op Duits
land richten.
EL EVD onderzoekt momenteel
„(Nederlandse bedrijven kun-
ijn worden aangespoord meer te
Balen uit de Duitse markt en hoe
Nederlandse producten daar
bekendheid kunnen krij
gen. Bedrijven worden aange
moedigd verder te kijken dan de
aan Nederland grenzende deel
staat Nordrhein Westfalen, waar
het grootste deel van de negentig
miljard gulden die Nederland
jaarlijks naar de Oosterburen
exporteert, terechtkomt. Groei
van de export naar Duitsland
met drie procent komt overeen
met de verdubbeling van de Ne
derlandse export naar Japan.
„De Duitse markt is zo vreselijk
belangrijk. We kunnen het niet
maken om daar niks te doen," zo
licht P. Idenburg van het direc
toraat-generaal Industrie en
Diensten van EZ toe. Idenburg
sprak in het nieuwe VNO-NCW
gebouw in Den Haag op de Clin-
gendael-conferentie 'Neder
lands-Duitse samenwerking in
het bedrijfsleven: succes of fa
len'.
Idenburg wees onder meer op
bierbrouwer Heineken die na ja
ren de Duitse markt te hebben
genegeerd, onder meer vanwege
het zogeheten 'Reinheitgebot' en
de sterke trouw van Duitsers aan
hun eigen bier, het nu toch weer
gaat proberen. „Omdat het stra
tegisch volstrekt onverantwoord
is niet op die markt te zitten",
aldus Idenburg, die aan de
Twentse universiteit tevens on
dernemingsrecht doceert.
De hang van Duitsers naar
hiërarchie, hun formele inslag,
de wat meer uit de losse pols
opererende Nederlander die ie
dereen met 'jij' aanspreekt, ze
passeerden weer de revue in Den
Haag. De vooroordelen en
clichés die weliswaar onuitroei
baar lijken, maar het onderlinge
handelsverkeer absoluut niet in
de weg staan. „Alleen de feiten
tellen", zei B. van Schaik van
het Nederlands zuivelbureau die
de Duitsers voortaan geen 'Kase'
maar kaas verkoopt.
De cijfers wijzen op een inten
sieve economische relatie. Duits
land investeerde in 1994 voor 25
miljard mark in Nederland, Ne
derland voor 55 miljard mark in
Duitsland. Nederland telt onge
veer zestienhonderd vestigingen
van Duitse bedrijven (85.000
werknemers), Nederlandse be
drijven hebben naar schatting
driemaal zoveel nevenvestigin
gen in Duitsland.
„Van het Nederlandse koopman
schap en de flexibiliteit kunnen
we nog wel wat leren", meende
M. Burkers van het Duitse mi
nisterie van Economische Zaken
uit Bonn.
Kaasverkoper Van Schaik meen
de dat Europa het ideaalbeeld
benadert als iedereen op zijn ei
gen imago wordt aangesproken.
In dat Europa koken de Fransen,
leveren de Engelsen de politie,
zorgen Duitsers voor de tech
niek, Italianen voor de roman
tiek en organiseren de Hollan
ders de boel. „Als je nou de En
gelsen laat koken, de Duitsers de
politie laat leveren, de techniek
overlaat aan de Fransen, de Ne
derlanders 'lovers' laat spelen en
de Italianen de boel laat organi
seren, wat voor een ramp zou je
dan krijgen?", vroeg Van Schaik
zich af.
louden (anp) - Van de snel groeiende markten is Rusland het
|seest riskant om zaken te doen. Wijdverbreide misdaad, afper-
|sing, een bloeiende zwarte markt en politieke onzekerheid, die
|jeze week nog eens aan het licht kwam met het ontslag van
lieltsins veiligheidsadviseur Lebed, leveren grote risico's op
Ivoor wie in Rusland handel wil drijven.
■Dit blijkt uit een studie van het in
IjLonden gevestigde onderzoeksbu-
Merchant International
jGroup (MIG), waar de Financial
[limes gisteren melding van
;te. Het bureau onderzoekt
m op onder meer corruptie,
Itaïaucratie en andere factoren
t daar de meer gebruikelijke
Ipolitieke risico-analyse naast,
grond van reacties van ruim
bedrijven uit de Verenigde
Istaten en Groot-Brittannië stelt
■et bureau een lijst samen. Op die
lijst staan Venezuela, Mexico, Pa-
iiistan en Brazilië achter Rusland.
Kwee jaar geleden was Nigeria
het riskantst. Dit land is
lindsdien minder interessant voor
[ie investeerders geworden en
■komt nu niet meer op de ranglijst
loor.
Directeur Stuart Poole-Robb van
|lGlaat weten dat bedrijven een
dig verkeerd beeld van een
land krijgen wanneer ze een lan-
lienstudie verrichten aan de hand
i de traditionele risicostudies
t financiële, economische en
[politieke factoren. MIG voegt er
zaken als bureacratie, omkoping
spraktijken en 'grijze' gebieden
als namaak en oneerlijke concur
rentie van staatsbedrijven aan toe.
Dit soort zaken heeft vaak veel
meer gevolgen voor het zakendoen
dan macro-economische ontwik
kelingen.
Poole-Robb haalt Indonesië aan
als voorbeeld. Dit land staat ze
vende op zijn risicolijst. Welis
waar scoort het steeds beter wat
betreft zijn kredietwaardigheid,
maar wat betreft corruptie en pa
pierwinkel laat het alle landen
achter zich, ook Rusland. Het zijn
de politieke onzekerheden die dit
land op de eerste plaats van de
ranglijst hebben doen belanden.
Als het gaat om bureaucratie en
omkoping staat China tweede.
Het bureau voegt aan zijn studie
toe verbaasd te zijn over de onbe
kendheid, de naïviteit en de arro
gantie waarmee bedrijven te werk
gaan in landen die ze niet goed
kennen. Ze hebben vaak geen er
varing, geen lokale contacten en
maar weinig notie van de risico's
waaraan ze zich blootstellen.
Te weinig winst, te veel zaken en te veel mayonaise; het gaat niet goed in de cafetaria-branche.
FOTO COR VIVEEN
Den Haag (anp) - Hygiëne heeft altijd al op een hoog plan
gestaan in Japan. Zo mochten in de zestiende eeuw Neder
landse zeelui niet verder komen dan het eilandje Deshima,
gewoon omdat ze zo stonken.
Maar 'geld stinkt niet', dachten
de Japanners toen nog, en de
cennia lang werd er zaken ge
daan. Zelfs dat is nu aan het het
veranderen. Geld stinkt wèl,
vindt Bank of Tokyo/Mitsubis
hi. Deze grootste bank ter we
reld gaat het vieze geld te lijf,
Meldde de Financial Times gis
teren. In de 'totale antibacterie-
vestiging' van BoT/Mitsubishi
wordt het geld natuurlijk ge
wassen. Electronicagigant Hi
tachi ontwikkelde enkele jaren
geleden al een systeem waarbij
bankbiljetten bij 200 graden
Celsius gewassen worden. Van
demeest voorkomende bacterie,
staphylococcus, wordt 90
Procent gedood, garandeert Hi-
i tachi.
Vervolgens strijkt een persma-
®ine de biljetten, want ge
beukt geld is bijna net zo erg
Ms een verfrommeld overhemd,
wie het waagt om op een feestje
rommelige bankbiljetten te
werhandigen - hoe gul de gift
sok is - heeft een probleem. Al
leen op een begrafenis wordt
zulks getolereerd, daar móet het
juist 'gebruikt' geld zijn.
Tot zover niet meer dan een
normale procedure, de Japanse
klant verwacht niet anders dan
knisperend strakke biljetten.
Nieuw is echter dat in de bank
de kassa's, stoelen en bureaus
geheel zijn gelamineerd met een
plasticlaag, die een chemische
antibacterie-behandeling heeft
ondergaan.
Vooral vrouwen zijn hierover
erg content, meldt de bank.
Juist deze groep lijkt de Japan
se obsessie voor hygiëne de laat
ste jaren naar een hoger plan te
tillen. Voedselfabrikant Dairin
werd twee jaar geleden geheel
onder de voet gerlopen toen het
een pil op de markt bracht om
luchtjes te bestrijden. Het mid
del was bedoeld voor ouderen
en bedlegerigen, maar jonge
vrouwen kwamen er in drom
men op af. Al in het eerste jaar
werd de beoogde omzet vertien
voudigd. Het succes van de
Dairin-pil heeft de Japanse ob
sessie met hygiëne gemaakt van
een eigenaardigheid tot 'big bu
siness', een welkome groei
markt voor de worstelende Ja
panse economie.
HET gaat niet goed met
de 8496 cafetaria's in Ne
derland. Er zijn er veel te
veel. En dat maakt de
spoeling dun. Gevolg: la
ge omzetten. Als de pa
tatbakker al een behoor
lijke omzet haalt, dan
laat de winst vaak te
wensen over. Want patat
bakkers bakken veel van
frites, maar minder van
zakendoen. 'Doe er een
schepje bovenop'. Onder
dat motto trekt de Stich
ting Hoger Rendement
Cafetaria de komende
twee jaar langs de bak
ovens.
Door Chris van Alem
Eist - Je hebt ze in alle soorten
en maten. Kotten op wielen met
een vettig luifeltje, onbestemde
lokalen met hard tl-licht en een
spekgladde vloer, maar ook
kunststof paleizen met halogeen
spotjes en blinkende vitrines.
Het assortiment is van Dongera-
deel tot Domburg gekend: patat
je mét, frietje moeilijk, frikadel-
speciaal, bami- en nasischijf,
huzarenslaatje, evenals de taal
kundig gekruide aliassen als 'be-
renlul' en 'open been'. Hoe plas-
tischer de naam, des te vetter de
hap.
Cafetaria's. Nederland is ermee
geplaveid. Vorig jaar telde het
Bedrijfsschap Horeca 8496 'ca-
fetaria-achtige bedrijven', 2500
méér dan in 1985. De onderne
mersexplosie rond de vetpan
heeft geen goed gedaan. Veel ca
fetaria's wankelen op de rand
van het bestaansminimum. Gok
kasten bederven het soms toch al
beroerde imago. Fastfood-gi-
ganten als McDonalds en Pizza-
Hut trekken de klanten weg, su
permarkten die lang open zijn,
werpen zich op het gemaksfood.
Uittocht
De omzetten in het cafetariawe
zen lopen terug. In het tweede
kwartaal van dit jaar kreeg de
totale horecabranche 4,3 procent
meer in de kassa ten opzichte
van dezelfde periode in 1995. De
patatbakkers moesten het met
2,8 procent minder doen. Inmid
dels groeit het leger afhakers. De
eerste zes maanden doofde per
saldo al anderhalf procent van
de ondernemers de frituurovens.
En dat is nog maar het begin.
Voorzitter J. van der Weerd van
de sectie IjTsfrica van de Konink
lijke Horeca Nederland voorziet
een ware uittocht. De verwachte
omzetdaling van tien procent de
komende drie jaar zal tweedui
zend van de zesduizend échte
patatbakkers (de overige 2500
zijn shoarmazaken, grillrooms
en dergelijke) tot andere tijdsbe
steding dwingen.
Dat verdriet Remia-directeur A.
Peperzak geen seconde. Hij
vindt de drempel in deze bran
che toch al te laag liggen. „Een
bouwvakker kan morgen een ca
fetaria beginnen. Je leent het
middenstandsdiploma van je
broertje en je begint gewoon. Ik
kom uit de Amsterdam Arena en
daar staat een vent met twee
campinggas-brandertjes brood
jes worst te verkopen. Dat kan in
Nederland en het is belachelijk."
Peperzak is de drijvende kracht
achter de operatie 'hoger rende
ment', al moest Peperzak twee
jaar roepen voordat het kwartje
viel. Inmiddels hebben Konink
lijke Horeca Nederland en vijf
overige toeleveranciers de han
den ineengeslagen en de Stich
ting Hoger Rendement Cafetaria
opgericht, die sinds deze week
negen doorgewinterde cafetaria
houders het land in stuurt om
hun collega's de fijne kneepjes
bij te brengen. Hoe meer vak
broeders bekeerd, des te sneller
kan de boodschap worden uitge
dragen.
Peperzak: „We hadden natuur
lijk als Remia zelf het voortouw
kunnen nemen. Maar dan ben je
zo beladen. Dan heet het meteen
dat je er als fabrikant vreselijk
veel geld aan wilt verdienen. Ui
teraard, we zijn geen sociale in
stelling, maar wij vinden ook dat
je de cafetariahouders niet moet
laten slabakken en aan hun lot
overlaten."
Ervaren rot
Een ervaren rot die zes maanden
lang een keer per maand een
morgen letterlijk naast je komt
staan in je eigen zaak en vertelt
hoe het beter kan met product,
personeel en boekhouding. Met
die aanpak zet de stichting de
krik onder de omzetcijfers.
De Stichting Hoger Rendement
Cafetaria richt zich op de 2500 a
3000 cafetaria's met een omzet
van 300.000 a 350.000 gulden.
Daarvan halen er slechts enkele
honderden de vereiste bruto
winst van 65 procent over de
omzet. Daarvan moeten alle be
drijfslasten (huisvesting, perso
neel, belasting, verzekeringen,
afschrijvingen e.d.) worden af
getrokken voordat de werkelijke
verdiensten zichtbaar worden.
De meeste cafetaria's in deze
groep zakken zelfs, volgens de
stichting, onder de kritische
grens van zestig procent bruto
winst.
Bestaansminimum
Twintig procent van de cafeta
ria's zit flink boven die winst
norm, maar dertig tot vijfender
tig procent zit er flink onder en
draait soms een omzet die de
120.000 gulden niet te boven
gaat. „Wat ze verdienen, is
schrikbarend weinig. Dat ligt
soms onder het bestaansmini
mum", zegt Coen Staal, direc
teur van de Stichting Hoger
Rendement Cafetaria.
Tussen 1990 en 1994 zag een ge
middeld cafetaria zijn omzet
groeien van 250.000 naar
300.000 gulden, een stijging van
twintig procent. Maar het be
drijfsresultaat (omzet min kos
ten, maar zonder zelfstandigen
aftrek en belasting) nam af van
18,7 naar 18,2 procent. Oftewel:
meer omzetten en minder ver
dienen.
Fastfoodtycoons als McDonalds,
steeds meer plekken waar
snacks en broodjes worden ver
kocht, slagers en supermarkten
die zich op gemaksmaaltijden
hebben gestort maken het niet
eenvoudiger voor de patatbak
ker. Daarnaast dwingen over
heidsregels veel cafetariahou
ders afscheid te nemen van de
gokkast, die doorgaans flink in
de omzet bijdraagt. „Sommigen
verkopen er patat bij", scham
pert Peperzak.
IjjHELL GAAT in debat
e' de samenleving over
e gedrag van multina-
°öals, zo maakte top-
|tanC. Herkströter be-
i Pe Tilburgse eme-
[j ^"hoogleraar prof. dr.
I m ee':ers' die bezig is
«tveen centrum voor
Ï^anïüi Naaijkens
I ®®ET het teken van
e(*Verstaan- Ret kan
i rJer 20 zÜn dat bedrijven
kening houden met op-
vattingen in de samenleving. De
ethische kanten van het zaken
doen moeten bespreekbaar zijn.
Ik vind het heel erg belangrijk,
ook als signaal aan andere be
drijven, dat Shell het debat aan-
Prof. dr. H. Peeters (65), tot voor
kort als hoogleraar historische
psychologie verbonden aan de
Katholieke Universiteit Brabant
(KUB), is verheugd maar niet
echt verrast over de ommezwaai
van Shell. De multinational
jaagde in het verleden de publie
ke opinie tegen zich in het har
nas met het olieplatform Brent
Spar en met zijn opstelling te
genover de mensenrechten in Ni
geria.
Als voorzitter van het instituut
Tias, een postdoctorale economi
sche opleiding aan de KUB,
heeft Peeters al tien jaar inten
sief contact met (top)mensen uit
het bedrijfsleven zoals van Phi
lips en de Rabobank. „Uit ge
sprekken is naar voren gekomen
dat er ook bij het bedrijfsleven
behoefte is om met deskundigen
van gedachten te wisselen over
hoe men om moet gaan met ethi
sche vraagstukken.
Peeters heeft daarom het initia
tief genomen om te komen tot
een centrum dat zulke vraag
stukken bestudeert en bedrijven
of (semi-)overheidsinstellingen
van advies dient. Dit centrum
zou gelieerd kunnen zijn aan de
KUB, maar denkbaar is ook dat
er een samenwerking tot stand
komt met de Universiteit van
Leuven en de Katholieke Uni
versiteit Nijmegen. Binnen en
kele maanden hoopt hij met con
crete plannen naar buiten te
kunnen komen.
Bij dat initiatief is onder meer
oud-premier Lubbers betrok
ken, tegenwoordig onder meer
hoogleraar aan de KUB. Binnen
kort praat Peeters ook met Wijf
fels, de topman van de Rabo
bank. „Wijffels is iemand die
heel erg bezig is met de duur
zaamheid van de samenleving."
De betrokkenheid van het be
drijfsleven bij de kwaliteit van
het bestaan is niet louter ingege
ven door ideële motieven, zo be
seft Peeters, maar dat vindt hij
geen bezwaar. „Bedrijven die
niet naar de consument luiste
ren, krijgen daarvan de rekening
gepresenteerd. Het is ook een za
kelijk belang om je als bedrijf
bewust te zijn van je maatschap
pelijke verantwoordelijkheid.
Tot voor kort waren het vooral
bedrijven als The Body Shop, het
computerbedrijf Origin en de
Triosbank die zich profileerden
met een andere manier van za
kendoen. In Europa hebben zo'n
honderdtwintig ondernemingen
met gelijkgestemde opvattingen
zich verenigd in Social Venture
Network. In Nederland stichtten
de paters Capucijnen begin jaren
HET IS kermis in onder
nemersland. Elke dag
komen er nieuwe paar
tjes uit de draaimolen.
Grote ondernemingen stoten
onderdelen af die niet de norm
van de best presterende divi
sies halen (KNP BT en de pa
pierfabricage, ABN AMRO
en MeesPierson, Unilever en
een aantal zwakkere activitei
ten); andere bedrijven willen
afstand doen van belangen in
andere concerns waar geen
schot meer in zit (Vendex met
het KBB-pakket); sommige
sluiten strategische allianties
om kosten te besparen en
meer greep op de markt te
krijgen (Nedlloyd en P&O,
KPN en TNT, en deze week de
plasticbedrijven van BASF,
Hoechst en Shell in verschil
lende combinaties); en dan
zijn er ondernemingen die hun
zelfstandigheid (moeten) op
geven omdat zij de schaal
grootte missen die op hun
markten vereist is (DAF
Trucks, Fokker).
Het is dezer dagen alsof alles
tegelijk gebeurt. De kaarten
vliegen over tafel. Daar zijn
een paar verklaringen voor.
De internationalisatie, en
daarmee de schaalvergroting
van de afzetmarkten, zet zich
in hoog tempo door. De kort
ste weg naar het minimaal
noodzakelijke portie op de
'globale' markt is samenwer
king of fusie. Op eigen kracht
de concurrentie aangaan en
marktaandeel veroveren,
houdt grote risico's in, zeker
als je - zoals veel Nederlandse
ondernemingen - een kleine
thuismarkt hebt.
Ook op de markt van het risi
codragend kapitaal wordt het
bestaan van de ondernemers
grimmiger. Zij moeten presta
ties neerzetten om geld te krij
gen van de beleggers teneinde
hun internationale ambities
waar te maken. Moderne aan
deelhouders kijken naar ren
dement, kennen geen loyali
teit. Het mag misschien wel
even wat minder gaan, maar
niet te lang. Dus zetten onder
nemers activiteiten die op af
zienbare termijn niet aan de
maat komen als ballast over
boord. Een moderne manager
heeft de mond vol van 'het
creëren van aandeelhouders
waarde'.
Er zijn dus redenen genoeg om
de kaarten opnieuw te schud
den en bovendien hebben de
meeste bedrijven er ook de
middelen voor. De 'oorlogs
kas' van veel ondernemingen
is na een reeks winstgevende
jaren rijk gevuld en dat geld
brandt de ondernemers in de
zak. Vanwege de lage rentes
tand levert die reserve immers
nauwelijks wat op, veel minder
althans dan een geslaagde
overname zou kunnen doen.
Bovendien maakt dat spek op
de ribben een onderneming tot
een aantrekkelijke kluif op de
overnamemarkt.
De hoog opgelopen aandelen
koersen maken het moment
om te handelen ook gunstig.
De prijs van het doelwit is
daardoor weliswaar ook hoog,
maar de (aanvullende) finan
ciering betrekkelijk goedkoop.
Grenzen spelen bij deze kapi
tale carrousel geen rol. Uit cij
fers van het accountants- en
adviesbureau KPMG blijkt dat
Nederlands.e ondernemingen
in de eerste drie kwartalen van
dit jaar al nagenoeg negentien
miljard gulden hebben besteed
aan overnames in het buiten
land, bijna twee maai zo veel
als een jaar geleden in hetzelf
de tijdsbestek. Incidentele
klappers als de overname van
Stop Shop door Ahold, en
de inlijving van de cosmetica
bedrijven van Helene Curtis
door Unilever vormen maar
een deel van de verklaring. In
het laatste kwartaal van dit
jaar kan daar om te beginnen
(als het bod slaagt) nog de mil
jardendeal van Koninklijke
PTT Nederland in Australië
bij worden opgeteld.
Wat betekent die uittocht van
Nederlands ondernemerskapi
taal voor de Nederlandse eco
nomie? Het zou bijvoorbeeld
voor de werkgelegenheid op
korte termijn beter zijn als er
hier fabrieken en machines
voor werden gebouwd. Maar
als internationale schaalver
groting Nederlandse onderne
mingen helpt te overleven, is
dat op den duur ook niet slecht
besteed.
Nova's Maartje van Weegen,
de Tante Hannie van de Ne
derlandse tv-journalistiek,
probeerde deze week vergeefs
DAF-topman Cor Baan op
enig 'oranjegevoel' te betrap
pen. De Amerikaanse paraplu
biedt DAF een beter perspec
tief dan zelfstandigheid zou
doen, was zijn nuchtere taxa
tie. Toch zal zijn KPN-colIega
Wim Dik hem wel kunnen uit
leggen dat het prettiger is de
paraplu vast te houden dan er
onder te mogen schuilen.
Den Haag (anp) - Als Nederland parallel aan staatsbezoeken
officiële economische missies naar het buitenland stuurt zoals
recentelijk naar Zuid-Afrika, zouden daar ook vertegenwoor
digers van de vakbonden in moeten zitten.
Dat suggereerde FNV-voorzitter
Stekelenburg gisteren tijdens
een vergadering van de Sociaal-
Economische Raad (SER). „Ik
zou de minister van Economi
sche Zaken willen aanbevelen
om in sommige situaties de mis
sies breder samen te stellen."
Stekelenburg wil geen vaste
plaats claimen in toekomstige
missies. Hij zei ook zeker niet op
pad te willen gaan om orders
binnen te halen. Maar als de
missies in het gastland met so
ciale partners aldaar spreken
over de sociaal- economische si
tuatie, zouden de vakbondsver
tegenwoordigers daar graag bij
zijn.
Tijdens het recente staatsbezoek
aan Zuid-Afrika sprak VNO-
NCW-voorzitter Blankert met
vertegenwoordigers van de
Zuid-Afrikaanse tegenhanger
van de SER. Daar waren geen
Nederlandse vakbondsmensen
bij. Stekelenburg verwees in dat
verband ook nog naar de econo
mische missie naar Zuid-Korea
waar ook Nederlandse vak
bondsmensen ontbraken en mo
gelijk een zinvolle bijdrage aan
de gesprekken hadden kunnen
leveren.
Utrecht (anp) - NS Cargo, de goederenpoot van de Nederlandse
Spoorwegen, wil een eigen machinistenkorps gaan invoeren. Het gaat
om een groep van 450 tot 500 machinisten, die gefaseerd zal worden
opgebouwd. De Cargo-machinisten zullen ook ingezet worden bij an
dere werkzaamheden. Als gevolg daarvan realiseert NS Cargo al op
korte termijn een besparing van zes miljoen gulden.
Prof. dr. H. Peeters.
FOTO JAN STADS
tachtig een fonds dat onder meer
werknemersparticipatie in be
drijven wil bevorderen.
NS Cargo heeft momenteel al
honderdvijftig machinisten in
dienst, die op het rangeerterrein
Kijfhoek bij Zwijndrecht gesta
tioneerd zijn. De nieuwe machi
nisten gaat de goederendivisie
van NS in de eerste plaats werven
onder de machinisten van NS
Reizigers.
Mocht er vanuit die hoek onvol
doende belangstelling zijn, dan
zal er elders geworven worden.
Momenteel rijden machinisten
van NS Reizigers eenmaal per
twee weken een goederentrein. In
de toekomst zullen de goederen
treinen uitsluitend door eigen
mensen bemand worden. De Car
go-machinist kan in de toekomst
ook ingezet worden als wagen-
meester en rangeerder. Daardoor
ontstaat een besparing, die van
zes miljoen gulden op korte ter
mijn oploopt tot veertien miljoen
gulden in 2000. Voorzitter G.
Hardeveld van de Federatieve
Spoorweg Vakvereniging zegt
dat hij 'ernstige zorgen' heeft
over de plannen van NS Cargo.
Hij vraagt zich af of de ipachinis-
ten de combinatie van werk
zaamheden in hun nieuwe functie
wel aankunnen.
Bovendien heeft hij zijn beden
kingen over de veiligheid, als de
machinisten ook de functie van
wagenmeester moeten vervullen.
Hij gelooft niet dat veel machi
nisten van NS Reizigers zullen
kiezen voor een nieuwe toekomst
bij NS Cargo.
Door het invoeren van de trein
bestuurder nieuwe stijl bij NS
Cargo, zullen er arbeidsplaatsen
gaan vervallen in de functies die
de machinisten erbij gaan doen.
Om hoeveel arbeidsplaatsen het
gaat is nog niet duidelijk.