Vrienden in een vreemde voetbalwereld Argentinië vreest voor Diego 9s laatste tango 'Tjongejonge', zegt Marcelo, en Vampeta schiet weer in de lach DË STEM SPORT Ooit waren ze tegnstan- ders, in Salvador^en stad aan de Brazriaanse kust. Daar waar oetbal een feest is, maa waar de helden van vndaag na de nederlaagran mor gen weer net zosnel wor den verguisd. Dar speel de Vampeta vor Vitória, Marcelo bij Baua. Inmiddels zijnde vrien den voor het lven. In Nederland, war voetbal ook veel bekirs trekt, maar waar d'emoties minder heftijzijn. In Eindhoven, raar het rus tige leven gcd bevalt. Want al zit larcelo Silva Ramos bij BV vaak op de bank en peelt Marcos André Batita dos Santos liever op hit middenveld, reden tot kagen hebben zeniet. Door Jaap Bakfer Eindhoven -1 het huis van Vampeta neemt een bredbeeldtelevisie van een bekend merken prominente plaats in. Marcelo kijk er vaak met een schuin oog naar, zeer als hij antwoord moet geven op verelende vragen. Met een seeus gezicht: „Natuurlijk kan ik bij BV nog niet tevreden zijn. Natuurlijknl ik iedere wedstrijd spe len. Maar i moet geduld hebben en de kansen paken die ik krijg. De kanserdie hij voor het doel krijgt moet hij ok afronden, dat zou al een stuk schien. Want Marcelo mist de klasse warmee zijn Braziliaanse voor gangers bmario en Ronaldo het Eind- hovenseiubliek konden bekoren, maar als hij dn maar scoort, wordt hij in ie der gevi bejubeld. Omdat hij daarmee PSV aa punten helpt. Alleen,als hij mee mag spelen, zie je hem vak minuten lang niet. En omdat hij toe' uit de schaduw wil treden, ver liest h] zich gaandeweg een wedstrijd nogakens in ondoordachte handelin gen, i te ver doorgevoerde acties. Dan lijkt lij het spel van PSV niet te door zien. Sinpel Pasals hij simpel voetbalt, zo efficiënt mogelijk, du^ aanbieden, de bal aanne- mei en doorspelen, dan doet hij zijn werk goed. Eun loopt Marcelo in de pas met zijn ploeggenoten. Want natuurlijk kan hij voettallen, dat heeft hij in Bra zilië bewezei Als Marcelo vordt geconfronteerd met het feit dat lij zijn draai nog niet heeft gevonden, raagt hij om geduld en kijkt met ee i schuin oog naar het mo zaïekkanaal Maar het va It hem zelf ook tegen dat hij zoveel tij 1 nodig heeft. Want eigen lijk is de ove -stap naar Nederland hem alleszins miegevallen en wordt hier ook nog een het voetbal gespeeld dat hem het bes e ligt. „In een hoog tempo met veel beveging. In Brazilië gaat de hal eerst lan ;durig rond door de verde diging en is het spel iets technischer. Ik ben meer een voetballer voor de Neder landse stijl." Daarom gelooft Marcelo heilig in een mooie toekomst in Eindhoven. „Mis schien speel ik over drie jaar nog steeds bij PSV. Samen met Vampeta. Dan spreken we alleen nog maar Neder lands met elkaar." Vampeta moet lachen om die mooie ge dachte. Marcelo wil er maar mee aan geven dat hij voorlopig nog de tijd aan zijn zijde heeft. s Standaardverhaal Marcelo en Vampeta komen niet uit een krottenwijk van willekeurig welke grote Braziliaanse stad. Ze hadden thuis genoeg te eten, hoefden niet te voetballen met een prul, renden op echte sportschoenen en leerden zich de kunstjes met de bal niet aan om een ar moedig bestaan te kunnen ontvluch ten. Vampeta is altijd goedlachs, altijd op zoek naar kwinkslagen, maar kan ook tamelijk ontnuchterend uit de hoek ko men. „Arm kind wordt voetbalmiljo nair, dat standaardverhaal kennen we. Het gaat voor ons alleen niet op." „Een heleboel Braziliaanse profs zijn gewoon van goede komaf. Ik kom niet uit een rijke familie, maar heb nooit ar moede geleden en woonde in een ge woon huis. Ik had gerust voor een stu die kunnen kiezen, want daarvoor was geld genoeg. Alleen viel dat in Brazilië, waar ontzettend veel wedstrijden wor den gespeeld, niet met voetbal te com bineren. Het was studeren of voetbal len. Wij hebben voor dat laatste geko zen." Marcelo volgt het verhaal van Vampe ta, knikt, en sluit zich er bij aan. Houdoe Op bezoek bij een Braziliaan die kers vers in Nederland is, ligt de vraag ver schrikkelijk voor de hand, maar dom me vragen schijnen gelukkig niet te be staan. Öf hij de taal al een beetje spreekt? Marcelo lacht en laat met een Portuge se tongval prompt een Nederlandse vloek horen. 'Houdoe' kent hij ook, en 'tjongejonge'. Omdat trainer Dick Ad vocaat dat altijd roept? „Ja, en de spe lers ook," zegt Marcelo, maar dat ant woord geeft hij snel weer via de tolk in het Portugees. „Maar het leren van de Nederlandse taal vind ik echt zwaar. Het gaat me veel te langzaam. Brazilië is een groot land, waarin je maar zelden wordt ge confronteerd met een andere taal. Ge lukkig zijn er bij PSV wat mensen die Spaans spreken. Zenden, Arnesen, Val- ckx, Petrovic. Spaans versta ik redelijk goed. Verder werk ik hard aan mijn Nederlands, want het taalprobleem is hier eigenlijk mijn enige probleem." In de tussentijd laat Marcelo zich ge woon leiden door Vampeta. De rechts back van PSV is jonger dan de aanval ler, 22 tegen 23 jaar, maar heeft in Ne derland een voorsprong. Hij kwam al in 1994 over uit Brazilië. Dat was voor Vampeta het begin van kronkels in zijn carrière. Hij speelde soms voor PSV, daarna voor VVV, ging in de zomer van vorig jaar naar Fluminense en beland de een paar maanden geleden weer in Eindhoven. Als gids van Marcelo heeft hij er nu een taak bij. Wie Marcelo iets wil vragen, moet bij Vampeta zijn. Die spreekt een Wie Marcelo (rechts) zoekt, moet bij Vampeta zijn. klein beetje Nederlands en begrijpt het heel behoorlijk. En wie Marcelo zoekt, moet ook bij Vampeta zijn. Want de twee zijn onafscheidelijk. Vrienden voor het leven. Trots In Brazilië was dat nog anders. Niet dat Vampeta en Marcelo elkaar niet mochten, maar ze speelden in Salvador wel voor verschillende clubs. In de derby's tussen Bahia, met Marce lo in de spits, en Vitória, met Vampeta als middenvelder, kon het er hard aan toegaan. Omdat er in Brazilië nu een maal meer op het spel staat dan de punten. Daar gaat het om het hogere zaken: trots, eer, aanzien. En wee de ploeg die verliest! De hoon van het volk wacht. „De supporters reageren er nogal ex treem," zegt Marcelo, die bij Bahia en later bij Cruzeiro, ook toen als 'opvol ger' van Ronaldo, naam maakte als eeri spits die je geen kans moest geven. „Als je wint, word je vereerd, als je ver liest, word je verguisd. Dan scheldt ie dereen je uit. Voetbal betekent in Bra zilië gewoon alles voor de mensen. Het is verschrikkelijk belangrijk. Daarom zijn die emoties ook goed te verklaren." „Daarom lopen ook iedere dag journa listen om je heen," vertelt Vampeta. „Als je 's ochtends hebt getraind, zie je jezelf tijdens het middagmaal al terug op televisie, en of je nu hebt verloren of gewonnen, meteen na het laatste fluit signaal krijg je alweer microfoons on der je neus. Bij PSV wordt het pas rond een grote wedstrijd een beetje druk." Marcelo is daar niet rouwig om. „Hier maken journalisten eerst een afspraak voor een interview. Dat bevalt me wel." Vampeta hinkt op twee gedach ten. „Wie graag in het nieuws komt, moet in Brazilië zijn. Daar geniet je snel bekendheid. Je bent een nationale beroemdheid voor je het door hebt. Ach, beide situaties hebben hun voor delen." Beekse Bergen De 'nieuwe' Brazilianen van PSV heb ben deze zomer niet in hun eentje de oversteek gemaakt. Marcelo woont in Eindhoven met zijn vrouw Alessandra en hun zoontje van tweeënhalf, Marce- linho. Vampeta kwam de vorige keer wel al leen. „Maar toen moest ik Nederland nog verkennen. Nu heb ik Danielle maar pieegenomen," zegt hij plagend. Zijn vriendin werpt hem slechts een foto van de meulenhof meewarige blik toe, Marcelo grijnst en zegt: „We trekken veel met elkaar op. En als we een dagje uit gaan, moet Marcelinho ook mee kunnen." Daar om, zegt Vampeta, zijn ze laatst nog naar de Beekse Bergen geweest. Vampeta, een plattelandsjongen uit Nazaré, is vaak aan het woord. Hij staat bekend als een flapuit. Marcelo, geboren en getogen in Salvador, 'een toeristenstad met het beste carnaval van Brazilië', is vaak bedachtzaam en nuchter. „Eigenlijk verbaas ik me ner gens over in Nederland," is een uit spraak die hem typeert. „Of toch, er wordt hier zo verschrikke lijk veel gefietst. Ook door oude men sen. Bovendien snap ik nog steeds niet hoe het verkeer hier geregeld is. Soms denk ik dat ik voorrang heb..." Omdat Vampeta de situatie voor zich ziet en in de lach schiet, kijkt Marcelo verwon derd op. Samen hebben ze het goed naar de zin. „We voelen ons echt thuis hier", verzekert Vampeta. Omdat ze alles samen doen, komen ze voor een wedstrijd tegelijk het veld op. Dan kijkt Vampeta met een kenners blik naar de tegenstander en zegt: „Kijk Marcelo, daar loopt Barry van Galen, en die jongen daar is Abdella- oui." Vampeta schenkt cola in, zet een bakje pinda's op tafel en vertelt: „Van zo'n vijftien clubs ken ik inmiddels de toon aangevende spelers. Vooreen wedstrijd wijs ik Marcelo die jongens aan. Want hij kent alleen de spelers van PSV. Marcelo weet vaak niet eens tegen wel ke ploeg we spelen." Uit de reactie van Marcelo wordt niet duidelijk of Vam peta een fikkie overdrijft. Eigenlijk is Vampeta dit seizoen een verrassende basisspeler van PSV. An derhalf jaar geleden nog werd hij in Eindhoven te licht bevonden, werd hij uitgehuurd, maar een seizoen Flumi nense heeft hem gerijpt. Hij speelde in Rio de Janeiro zelfs zo goed, dat bonds coach Mario Zagalo bijna een plaatsje in de olympische selectie voor hem in ruimde. „Ik ben nu een grote jongen," zei Vam peta, toen hij afgelopen zomer terug keerde. Saai Hij speelt nu als een volwassen prof, lijkt het pingelen afgeleerd, is het dro merige voor een groot deel kwijt en speelt als een goede, vaak zelfs degelij ke verdediger. Dat klinkt heel saai, dat is het eigenlijk ook, maar een club doet er zijn voordeel mee. Gelukkig speelt een back van PSV doorgaans wel zeer aanvallend. Daardoor blijft het toch leuk om naar Vampeta te kijken. Eigenlijk speelt hij op zijn nieuwe po sitie met gemengde gevoelens. Zoals Arthur Numan, de verdediger aan de linkerkant, dat ook ooit deed. „Ik voel me toch vooral een rechter middenvel der. Voor die plaats ben ik door PSV gecontracteerd en spelen op het mid denveld blijft mijn doel. Maar het is niet zo dat ik met tegenzin rechtsback speel. Ik doe altijd mijn best." „Aan het einde van dit seizoen loopt mijn contract af, maar daar denk ik geen seconde over na. Als ik goed speel, wordt er misschien gesproken over contractverlenging. Anders kan ik ge woon terug naar Brazilië. De afgelopen zomer wilden vier clubs me hebben. Ik maak me geen zorgen." Van Marcelo mag Vampeta blijven. Graag zelfs. „Want mijn contract loopt hier nog drie jaar door." Maar, zegt hij er meteen bij: „Vampeta moet zelf be slissen." Boerderij „We zijn niet van die dromers," zegt Marcelo als het gesprek het einde na dert. En als ze dromen, dromen ze niet over voetbal. „Ik wil ooit een boerderij kopen, met vee erbij," mijmert Vampeta. „Ik kom niet voor niets van het platteland." Marcelo wil een leven lang goed leven. Dat is zijn droom. „Daar spaar ik voor." Marcelo heeft ook nog een wens, vertelt hij ongevraagd. „Ik heb nog nooit sneeuw gezien. Daar verheug ik me op. Als het straks sneeuwt, gaan we met een naar buiten." Vampeta lacht. zijn vertrek gaat Maradona in Spanje op zoek naar een nieuwe club. Hij weigert nog langer voor Boca te spelen en wil perti nent weg uit Argentinië zonder te vertellen waarom. Maar op het Iberisch schiereiland ont moet hij weinig interesse. Hoogstgefrustreerd slaat hij een hotelfoyer in Alicante kort en klein. Hij wordt in Londen ge signaleerd in de modieuze dan cing 'Ministry of Sound' bekend in het drugscircuit. De krant News of the World weet te mel den dat het feest in zijn hotel wordt voortgezet met een luid ruchtige hoerenparty. Thuis in Argentinië weigeren ondertus sen de geruchten te verstommen dat zijn flesje met dat van Var gas is verwisseld. De voetbalgod zou Vargas 300.000 gulden heb ben betaald om de schuld op zich te nemen. Een rechter stelt een onderzoek in. Maradona zal zich deze week daarover moeten verantwoorden. Hartverscheurend „Het grote probleem is dat Ma radona op zoek is naar de magi sche oplossing voor zijn drugs probleem, maar die zal hij nooit vinden in klinieken die op korte termijn wonderen beloven. Hij heeft minstens twee jaar inten sieve therapie nodig," zo meent de befaamde sportarts Roberto Avanzi (46). De bekende dokter Ricardo Grimson zegt dat het grootste obstakel voor Marado- na's genezing zijn wispelturige karakter is. Grimson (58) en met hem de anonieme artsen waar schuwen in het artikel dat het niet ondenkbaar is dat Marado na op straat of op het veld in el kaar zakt en sterft. „De schade voor zijn gezondheid is nu al on herstelbaar en. zal alleen nog maar toenemen wanneer hij de cocaïne niet resoluut afzweert", aldus Grimson. ZATERDAG 19 OKTOBER 1996 B3 °oor Frans Lindenkamp Sao Paulo - Hoelang kan Die go's lithaam nog weerstand bieden tegen zijn onstuitbare drang naar consumptie van geeshjerruimende middelen wicht hem hetzelfde lot als Carricha, de wereldver maarde dribbelaar die aan de zijdef van Pelé tekende voor de eirste twee Braziliaanse wereldtitels en die zijn niet te stelpen drankzucht in 1983 met jle dood moest bekopen? De drugsverslaving van Mara- «>nd heeft in Argentinië altijd al bfet allooi gehad van natio naal belang. Maar de bezorgd heid omtrent de voetbalheld is omgeslagen in algemeen specu leren over een vroegtijdig le venseinde. Aanleiding hiervoor is een artikel in het weekblad "oticias. Artsen stellen omom- wonden dat de bewoners van het Pampaland niet vreemd moeten opkijken wanneer Maradona op Pet veld bezwijkt aan de gevol gen van een geknapt hersen- Woedvat of een hartstilstand. k bet voetbalgenie zit daar over in de rats. Maradona laat et afhangen van medische tes- en of hij een punt zet achter ï1.®ct'eve loopbaan. Noticias fr i de neuranen in dé ..ale hersenkwab blijvend )n aangetast door het langdu- ge en veelvoudige drugsge- ^et. tijdschrift baseert .1 °P radiografieën van Mara- ona s bovenkamer. Praatziek Maradona is volgens specialis- a®beland *n do derde voor- vm verslavingsfase, die pm f 'aat Z£d resulteren in donri°T? ndbare uitputtings- Baat ',Tenrl)inste als hij zo door- lnh an.ud de frontale hersen- worden de psychomotori- sche prikkels gecoördineerd. Hier ontstaan onze fundamente le gevoelens. Omdat het frontale deel van de hersenen bij Mara dona deels is 'vermolmd' door de gebrekkige doorbloeding, is hij - zo stellen de doktoren - niet meer in staat gevoelens van euforie te ontwikkelen. Het voetbalwonder leeft in zijn ei gen afgeplatte wereldje waarin meestentijds alleen nog plaats is voor woede, verdriet en uit zichtloos peinzen. Hij is praat ziek, heeft zijn agressie niet meer onder controle, is betwete rig en immer opgewonden door de hyperactiviteit van zijn spie ren. Dat Maradona in sportief opzicht nog blijft verbazen, komt omdat hij met een uiter mate sterk hart is geboren. Dat is tot dusver zijn geluk, zo beamen de artsen. Maradona zelf heeft al ruim acht jaar weet van de gevaren die hij loopt, maar hij volhardt in zijn slechte gewoonten. Hij wil stoppen, toont het besef van de ernst van de situatie, erkent in het open baar dat hij zijn familieleven ruïneert, werkt zelfs mee aan drugsontmoedigingscampagnes van de overheid, maar het lukt hem niet van zijn kwaal te gene zen. Een van de belangrijkste redenen daarvoor is dat zijn vrienden- en familiekring be staat uit personen die net zoals hij volledig verslingerd zijn aan het ondermijnende witte poeder. 'Diego is dood' Zondag 26 maart 1995. Alarm in Argentinië. Diego is zoek. Hij is niet thuisgekomen na de wed strijd. Maradona is tijdelijk technisch-directeur van Racing door het speelverbod van vijf tien maanden na het WK-do- pingsincident van 1994. Zater dag had hij zich nog zoals ge woonlijk verzameld op zijn ka mer in het Panamerico Hotel met vrienden onder wie zaken- behartiger Guillermo Coppola, "diens zwager Garbriel Esposito en de oud-voetballer Alberto Tarantini (WK-kampioen '78). De twee laatsten en de neef van Coppola zijn de afgelopen week door de politie gearresteerd we gens het bezit van ruime hoe veelheden cocaïne. Op de late zondagavond komen twee schaars geklede dames in paniek de Panamerico-suite 1601 uitge stormd en schreeuwen: „Diego is dood." De inderhaast gewaar schuwde artsen constateren een coma als gevolg van een overdo sis, maar zijn hart tikt nog hoe wel onregelmatig. Diego wordt van een wisse dood gered en in alle geheim opgenomen in de privé-ontwermingskliniek Fleni waar ze hem al kennen als vaste klant. Na enkele dagen later weer her steld te zijn duikt hij op in het Aspen Hotel, waar hij voor 850 gulden de El Magnifico Suite blijkt te hebben gehuurd. Ar gentinië slaakt een zucht van opluchting, maar Maradona zwijgt als het graf over wat er heeft plaatsgevonden. Tegen over het weekblad Noticias gaf een Fleni-directielid verleden week toe dat het idool zich zo wel vóór als na de WK van '94 diverse malen heeft laten be handelen voor zijn verslaving. „Hij liet zich altijd onder een schuilnaam registreren en bij el ke opname was zijn toestand zorgelijk", aldus de anonieme arts. Maradona's carrière is een aaneenrijging van inciden ten, die prak tisch allemaal één oorzaak kennen: cocaï ne. Zijn eerste snuif dateert uit de tijd dat hij uitkomt voor Barcelo na, maar daar kan hij ophoe pelen wegens vulgaire praat en hoogmoed. Wanneer het Italiaanse Napels hem in 1984 contract eert, wordt hij binnengehaald als een halfgod. Iedereen ligt aan zijn voeten. „Bij deze club drukt Maradona het gaspedaal in op weg naar zijn ondergang," zo schrijft Jimmy Burns in zijn recent verschenen biografie over Maradona die de titel draagt 'De Hand van God'. Geen deur in Napels blijft geslo ten voor de arbeiderszoon uit de havenbuurt La Boca. Vrouwen van lichte zeden worden hem op een presenteerblaadje aange dragen, hij maakt uitstapjes op peperdure jachten, rijdt in snel le sportwagens, ontwikkelt een warme band met de mafia die hem als beschermeling in de ar men heeft gesloten en verwekt een onwettig kind. Naarmate hij meer snuift groeit zijn groot heidswaan, maar met geniaal spel weet Maradona zijn versla ving nog te camoufleren. Hoe wel, zijn onbehouwen sociale gedrag geeft al aanwijzingen dat het kompas op drift is gesla- Diego Maradona. foto reuter gen. Zo noemt hij Pelé een af gunstig per soon, Have- lange advi seert hij dat hij beter lei ding kan gaan geven aan de waterpolo- bond dan aan de Fifa en de Argentijnse president Me nem beschul digt hij meer in de bres te springen voor corruptie lie den dan voor hem. Het gaat pas echt fout op 17 maart 1991, wanneer de do- pingtest na de wedstrijd tussen Napels en Bari uitwijst dat er verboden substanties in zijn bloed zitten. De balvirtuoos krijgt een schorsing van zestien maanden aan zijn broek en keert terug naar Buenos Aires. Daar wordt hij een maand later gear resteerd met vijf gram cocaïne na een snuifescapade in een flat. Maradona verdwijnt voor enige dagen achter de tralies en presi dent Menem ontneemt hem zijn functie van Argentinië's sport- ambassadeur. Het pampaland reageert geschokt en een 'natio nale reddingsactie' wordt op touw gezet, waarbij Jan en alle man aanbieden om zich over het diepgezonden natuurtalent te ontfermen. Koorddansen Maradona komt onder behande ling van een psycholoog en later een psychoanalyticus. Die kun nen hem evenwel niet op het rechte spoor trekken. Met zijn losse tong blijft hij wild om zich heen slaan. In 1992 meldt hij de paus dat hij het geloof in hem, de kerk en de hele Argentijnse geestelijkheid heeft verloren. „De clerus heeft mij gekrui- zigd", aldus een verbitterde Ma radona. President Clinton krijgt daarna van don Diego te horen dat de economische boycot van Cuba ongepast is, terwijl hij Menem te verstaan geeft dat ook in de allerhoogste politieke kringen drugsverslaafden zit ten. In februari 1994 - vier maanden vóór de WK - slaan al zijn stoppen door. Vanuit zijn buitenhuis schiet Maradona met een luchtbuks op een groep journalisten. Die belegeren hem omdat zij willen weten waarom hij met Newell's Boys heeft ge broken. De hersenfoto's die na dit incident in de Fleni-kliniek worden genomen tonen onweer legbaar aan dat er een onher stelbaar afstervings- en ver schrompelingsproces gaande is. Toch is Maradona op tijd fit voor de WK, hoewel zijn deelna me wordt afgeraden. Hij speelt twee puike wedstrijden, maar kan vroegtijdig naar huis we gens het gebruik van efedrine. „De Fifa heeft mijn benen afge hakt," zo reageert Maradona fu- rieus, wanneer hij de hoogte van de nieuwe schorsing hoort. Dit maal vijftien maanden. Om te voorkomen dat hij in de afgrond stort, biedt Racing hem de func tie aan van technisch-directeur. Het helpt maar ten dele. Maart 1995 raakt hij in coma na een overdosis. Het koorddansen op de rand van leven en dood zet het idool weliswaar aan het denken. Een nieuwe neurologi sche test constateert een veront rustende vertraging van de elec- trische golven in zijn hersenen. Er volgt een periode van bezin ning. Flesje 508 Maar hij kan er toch niet vanaf blijven. Zijn spel bij Boca Ju niors wordt wisselvalliger en sommige wedstrijden laat hij zelfs verstek gaan. In Mendoza zit een heel stadion op Marado na te wachten, terwijl hij in Bu enos Aires is achtergebleven. En na een andere wedstrijd krijgt hij uit protest zijn voetbalshirt door de Boca-supporters terug geworpen. Hij ligt constant overhoop met coach Bilardo en voorzitter Macri. Maradona is niet in staat om Boca de kam pioenstitel te bezorgen en mist vijf penalty's. Dan volgt jongst leden augustus de partij tegen Estudiantes de La Plata. Boca verliest en de loting bepaalt dat Maradona zijn urine moet af staan voor de dopingcontrole. Zo ook Deportivo Espanol-spe- ler Martin Vargas in het 350 km noordelijker gelegen Rosario. Zijn plas komt in het flesje met nummer 508, dat van Maradona in 408. Vargas krijgt te horen dat zijn uitslag positief is. De bond schorst hem. Maradona wordt negatief bevonden, maar één dag later op maandag 11 au gustus zit hij op het vliegtuig naar een ontwenningskliniek in Zwitserland. Hij laat zich daar twaalf dagen verplegen voor de lieve som van ruim 30.000 gulden. Voorzorgs maatregelen heten het te zijn. Dit alles omdat de kliniek be loofd heeft dat zijn genezings kans 80 procent bedraagt. Na

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 17