Slechts drie procent Nederlandse bevolking regelmatig bezoeker DE STEM E1 wondje uit HET ZIEKENHUIS POSTILION veer vijftien gasten bij sauna Cees Verwater in Oosterhout. Al lemaal vaste klanten. De tien mannen en vijf vrouwen kennen elkaar wel. „Hé, waarom is je vrouw er niet bij", of „Hoe staat het met de verhuizing?" klinkt het boven het voetenbad. En: „Ik heb nou toch een mooie sauna ge zien in Zwitserland. Vooral sauna-ervaringen worden uitgewisseld. Een gesprek wat in de eucalyptescabine begint, kan rustig een uur later bij een toe vallige ontmoeting tussen de stoomflarden van het Turkse bad worden voortgezet. Want ieder draait zijn rondes in zijn eigen tempo. En naar believen met of zonder bezoek aan het bubbelbad of zwemmen tegen de jetstream in. „Vorige week was het drukker," verzekert de eigenares. „Toen waren er ook enkele nieuwe ge zichten." Over het algemeen loopt deze middag wel. „Door de ADV", denkt Leunisse. Maar meestal is er geen peil op te trek ken wanneer het druk zal wor den. De ene keer kent de zater dagavond topdrukte, de week daarop toont zich dan amper een mens. Mooi weer, slecht weer. Veel evenementen in de stad, of juist niks te beleven. De eigena res weet niet wat het publiek tot een bezoek aan de sauna doet besluiten. Sociale happenings De groei van het saunabezoek valt tegen. In de jaren zeventig 1 leek de sauna Nederland te vero veren. En Karl Kirch schreef in 1986 nog in zijn Handboek voor de saunaliefhebber „Openbare sauna's verrijzen als paddestoe len uit de grond, al of niet in com binatie met zwembaden en sport centra. Niet iedereen zal zich een eigen sauna kunnen veroorloven, maar het is zeker dat rond het jaar 2000 veel mensen een eigen sauna zullen hebben, niet alleen om er schoon en fit te worden, maar ook als middelpunt van so ciale happenings, voor een avondje met familie en vrien den." „De belangstelling is inder daad lang toegenomen, maar nu stagneert het," merkt Leunisse. Dat komt niet door concurrentie van massaal thuis aangelegde sauna's en de 'broedkastjes' bij sport- en recreatiecentra denkt zij. Sommige vrijdagmiddaggas- ten hebben er wel een thuis, maar vinden dat niet zo comfortabel: je kunt moeilijk in je blote kont in de tuin gaan staan als je een rij tjeshuis hebt. Ook de sauna's bij hotels stellen weinig voor. Om af te koelen moet je je behelpen met een teiltje koud water, want een dompelbad is er meestal niet. En voor je je in het zwembad laat vallen moet je eerst een zwem broek aan. Wat te denken trouwens van de hotelgasten die zich in badpak in de cabine begeven? Vanwege de bacteriën in de zwemkleding wij zen de insiders dat af: „Dat is smerig." bestaat calyptescabine. Met 70 a 80 gra den celsius, minder warm dan de sauna binnen. De banken en wanden zijn van een zachte hout soort gemaakt. Het neemt snel hitte op maar geeft het langzaam af. Op stenen in een ruimte van 80 graden ga je niet zitten. De binnensauna is 95 graden. Een mens houdt deze gigantische temperaturen uit omdat de voch tigheidsgraad laag is. Na warm volgt koud, is de stelre gel van de sauna. Een dompelbad van 15 graden, tuinslangen, een stortemmer en douches, bieden zich ter afkoeling aan. Je moet je hoofd niet vergeten, anders heb je 's avonds hoofdpijn. Dan droog je je af en neem je op nieuw een voetenbad. Om het lichaam aan de normale tempera tuur te laten wennen. Als je zin hebt duik je dan in het zwembad of begeef je je in de dampen van het Turkse stoombad (wat heter lijkt dan de sauna, maar slechts 50 graden is. De luchtvochtig- heidsgraad is daarentegen 100 procent). Verstandig is het om vervolgens een half uurtje rust te nemen, alvorens aan een nieuwe ronde van zweten en schrikken te beginnen. Waar doen de mensen het toch voor: zich kwellen aan enorme temperaturen en vrijwil lig in een bak ijskoud water springen? Het schijnt gezond te zijn en goed voor je uiterlijk. De afwisseling van warm en koud bevordert het afweersysteem en stimuleert de bloedsomloop. Door het zweten raakt de sauna- ganger afvalstoffen kwijt. Maar denk niet dat je afvalt, wat je ver liest is gemiddeld een halve liter vocht per saunagang. „Het gaat in de eerste plaats om de ont spanning en gezelligheid,vertelt Leonie, „de sauna is een sociaal gebeuren. Net een café. Met als extra voordeel dat niet iedereen op een barkruk vast blijft zitten, maar constant in beweging is. Finnen Vijfenveertig procent van de Ne derlandse, bevolking is wel eens in een sauna geweest. Maar slechts drie procent gaat volgens de NSV regelmatig. Dat is na tuurlijk niks in vergelijking met de Finnen. 'Daar heeft iedereen zijn privé zweetkot en maakt de sauna een vanzelfsprekend deel uit van de samenleving. Al eeu wenlang. Volgens Scheepers is het eens per ongeluk uitgevonden daar. „In een kuil in de grond maakten de houthakkers een vuur. Om het tegen de wind te be schermen, kwam er een dak over de kuil. En zo ontstond de eerste grotsauna. Lekker zweten, maar die Finnen kwamen er door al het roet vuiler uit dan ze erin gin- WOENSDAG 25 SEPTEMBER 1996 'Het gaat in de eerste plaats om de ontspanning en gezelligheid.' Lijf leven FOTO COR VIVEEN nog gen." De Romeinen hadden meer ver stand van hygiëne. Met hup vero vering van het barbaarse Europa verspreidden zij de traditie van het badhuis. In deze oude ther men maakten de Romeinen ook hete luchtbaden door in een ruimte vloeren of muren te ver hitten. Ze wisselden dit af met 'natte' baden. Vooraf in het war me water. Naderhand in het ijs koude bekken. Dit voorbeeld is in Finland blijven hangen, maar in de rest van Europa verloren ge gaan. Nederland kent de sauna pas weer sinds de Tweede Wereldoor log. De Duitse soldaten ontdek ten in het hoge noorden hoe lek ker het was de blubber van het lijf te zweten. De Nederlandse trendsetter nam het over. In de jaren vijftig werden de eerste sauna's gebouwd. Maar populair werd het fenomeen pas in de loop van de jaren zestig en zeventig. Een paar saunabezoekers in Oos terhout herinneren zich die eerste jaren nog wel. „Toen waren de mannen en vrouwen strikt ge scheiden. We stonden op de huis houdbeurs om de sauna te pro moten. Voor de foto in de sauna hadden we netjes een handdoek omgedaan, om niet al te zeer te shockeren." Deze vrijdagmiddag zijn er onge- oor Debby Vermeulen eks open en bloot op telev- ie, praatprogramma's be reken de ins en outs van ie- ers intiemste leven en voor uizend gulden laat menig ollander best zijn broek zak en op SBS-tv. Taboes be ta niet meer in de jaren ne- entig. Zou je denken. Maar ie dacht dat een bezoekje an de sauna heel gewoon is igenwoordig heeft het mis. ;oe weldadig een avondje auna ook kan zijn in dit ge- lesste decennium, de gemid- elde Nederlander voelt er og altijd weinig voor zich in et bijzijn van anderen bloot geven. Veel mensen hebben drempel- lees. Ze willen wel naar de sau- i, maar durven niet. Ze denken at het vast iets met seks te ma- en heeft," vertelt A. Schaake, oorzitster van de Nederlandse iffla Vereniging (NSV). „We loeten af van dat imago. Sauna een onbeschermd begrip. le tteen kan die term te pas en te •pas gebruiken. Voor elk houten Methokje of de dubieuze sau- i's bij de grens. Maar daarmee sbben de 106 saunabedrijven 'f bij ons zijn aangesloten niets iniaken," verzekert ze. 'e sauna's die het groene NSV- Üld naast de deur hebben han- bieden kwaliteit. Daarop 'it Schaake prat. Alle leden Wen een vakdiploma. Ze heb- les gehad in anatomie en fy- Mogie, maar ook saunabouw, 'iterbeheersing en omgang met ™ten. En de aangesloten he lpen bieden een hele keur aan icmteiten. Een beetje sauna wt toch al gauw een bubbel-, 1ve®-, kruiden- en stoombad, Mnebanken, massagemogelijk- ™en, fitnessruimten en een res- Want. Saunavrees denken nog steeds dat sauna iets onbehoorlijks is. Daarom denken we er over binnenkort een open dag te houden. Naast de activitei ten van de saunaweek. Dan kun nen mensen met hun kleren aan eens kijken wat het allemaal voorstelt." „Als mensen maar eenmaal over die drempel heen zijn," zegt Leo nie, waarbij ze als voorbeeld haar eigen broer aanhaalt. „Die schermde met 'ik kan niet tegen die warmte, ik heb het 's zomers al zo benauwd'. Maar toen we een paar jaar geleden op wintersport vakantie waren samen en de sneeuw ontbrak, moesten we al ternatieven zoeken om ons bezig te houden. We kwamen een mid dag in de sauna terecht. Nu is hij verslaafd,," lacht ze. Striemen Meestal zijn het vooral de vrou wen die moeite hebben met het overschrijden van de drempël. Daarom is er bij sauna Verwater eens per week een speciale dag voor de dames. „Vrouwen zijn minder tevreden met hun lichaam. Ze generen zich omdat ze denken dat ze dik zijn of de enige met zwangerschapsstrie- men. Maar als ze dan hun eerste saunarondje gemaakt hebben, vragen ze zich af waar dat druk maken voor nodig was." Een spe ciale mannendag kent Cees Ver water niet. „Hoe jonger hoe vrijer, dat kun je vreemd genoeg niet zeggen. Oudere mensen die toch conser vatief opgevoed zijn, stappen hier net zo vlot binnen als alle ande ren," heeft collega Piet Scheepers bemerkt. De leeftijdscategorie die geheel ontbreekt is daarente gen die van de pubers. „Kinderen komen van jongs af met hun ouders mee, maar als ze een jaar of dertien zijn, gaan ze zich in eens schamen voor hun lichaam en willen ze niet meer. Pas als ze half in de twintig zijn, wagen ze zich weer in de sauna," aldus Scheepers. Wat nu hét saunapubliek is, we ten Leunisse en Scheepers niet te zeggen. Mannen en vrouwen ko men in vrijwel gelijke getalen. Buiten de ontbrekende groep tie ners zijn de leeftijdsgroepen vrij gelijk verdeeld. En naar hun zeg gen komen er 'mensen uit alle la gen van de bevolking'. De krant van de Nederlandse Sauna Vereniging van 700.000 exemplaren wordt desalniette min geselecteerd verspreid in de betere wijken, vertelt voorzitster Schaake. Het publiek dat voor het 'andere avondje uit' wordt aangesproken, heeft toch de meeste overeenkomsten met de theaterklant. Een middag en/of avond baden en zweten kost in Oosterhout 23 gulden. Je drinkt eens iets, je eet wat... Anderzijds. Wie wil blijft voor dat geld van 's middags tot 's avonds laat. Leonie zou er niet raar van óp kijken. Voor een sau nabezoek rekent ze al gauw zes uur. „Je gaat naar de sauna om je lekker te ontspannen. Daar moet je dan wel de tijd voor nemen. Misschien is dat het probleem van deze tijd. Mensen willen wel maar vinden er de tijd niet meer voor. Ze hebben het zo druk. Juist dan zou je naar de sauna moeten!" Maar ja, met een be zoek aan de sauna ben je in twee uur niet klaar. Drie rondjes Klokslag 13.00 uur, als de sauna haar poorten opent, druppelen die vrijdagmiddag de eerste vaste klanten binnen bij Verwater. Tot 18.00 uur telt het middagtarief, en die vijf uur hebben de doorge winterde saunafreaks wel nodig voor hun saunarondjes. „Meèstal draai je drie rondjes. Je begint met het voetenbad. Om op te warmen. Dit is ongeveer 40 gra den. Via de voeten warmt het lichaam al vast op voor de sauna gang zo meteen. En je ontspant je alvast," legt Leunisse uit. De buitensauna is het populairst bij de vaste gasten. Het is een eu- (aar de sauna gaan is dan ook ■i echt avondje uit. Proberen de ofessionele saunabedrijven al Onlang duidelijk te maken. De schap schijnt er maar niet in ™len. De NSV probeert het 'e week (23 tot en met 29 sep- nber) met een 'Week van de 8a speciale (kortings)ac- een reclamekrant moeten I!? klanten °ver de streep getrokken. 'De sauna als 'h avondje uit' is det slo- Lalternatief voor een bio- "Pbezoek of etentje, ar voelen de Nederlanders er j vo°r om met familie en n uit de kleren te gaan? ft 'ene°m bloot te lopen is ver- <e n verdwenen," merkt Leonie ®e' eigenaresse van sauna En a nvater in Oosterhout. e km! an^s' om bekenden tegen entisi6?' 's ook z°iets wat P°- P'e bezoekers afschrikt." Ze CJ^.eens naar sauna's van and S andere delen van het lostJv dan mensen uit 'aar in? te8en> die ze nooit bij de sauna ziet, „Mensen OOSTERSCHELDEZIEKENHUIS GOES Foto Piet den Blanken Het is een dagelijks terugkerend ritueel in de Nederlandse zieken huizen: de nierdialyse. Ook in het Oosterscheldeziekenhuis in Goes. Zes dagen in de week, van maandag tot en met zaterdag, komen mensen met een nierziekte naar de dialyse-afdeling om hun bloed te laten spoelen. Per dagdeel, 's morgens en 's middags, twaalf patiën ten. „Ons verzorgingsgebied bestrijkt het westen van Brabant, geheel Zeeland en de Zuid-Hollandse eilanden,vertelt hoofd van de afde ling Yvonne Langejans. De leeftijd van de patiënten is vijftien jaar en ouder. De jongste kinderen moeten naar de speciale kinder-dia- lyse-afdeling in Rotterdam. „Zij hebben meer psycho-sociale bege leiding nodig en krijgen hulp voor de verloren schooltijd." Sommige nierpatiënten moeten driemaal per week gespoeld wor den, zoals de heer J. Stolk op deze foto, bijgestaan door verpleeg kundige Johanna Kamstra. Eenmaal op de afdeling bereiden de meesten eerst hun eigen plek voor, bouwen hun machine op. Daar na installeert de verpleegkundige de patiënt. Drie tot vijf uur duurt de behandeling. „Ze lezen in die tijd wat, kijken tv of luisteren naar muziek. Ande ren slapen", zegt Langejans. Een noodzakelijk terugkerend ritueel, tot er meer orgaandonoren zijn.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 21