Gangmaker Joop Zijlaard na 25 jaar nog altijd op de baan te vindei
Bron Nederlands baanwielrennen uitgeput
E
Blamage
Carlo Blommae
DE STEM
SPORT
I „eden gevoel aan overge~
•"vierde klasse a
IJz
vierde klasse a
Philippine troeft t
_vierde klasse a
MAANDAG 16 SEPTEMBER 1995
jESTBM
i «r Fred Rabout
Endiike-"Ik1hebhiergeen
FaST" laf IJzendijke-trai-
11,0 Paul van der Hooft na de
I ^.thuisnederlaag tegen
I; .wens gisteren te kennen.
week tegen HVV'24
J edat ondanks het verlies
I fel maar vandaag zijn we ge
len weggespeeld. We liepen
Ijdsachterdebalendefei-
I ten aan-
Km de rust kon IJzendijke giste-
1- Breskens van scoren afhou-
I en mede dankzij het falen van
I Breskense spitsen (met nama
I rkko Osmanovski) en uitstekend
Keeperswerk van Franklin de
Ir rader in het IJzendijkse doel.
I Breskens-trainer Piet Puijpe ver-
I weet zijn manschappen in de eer-
I ste helft gebrek aan voetbalintel-
Joop Zijlaard in zijn restaurant Kaat Mossel.
Joop Zijlaard zit 25
jaar in het vak.
Welk vak?
Hij heeft inmiddels al
veertien keer het uit
gaansleven van
Rotterdam verrijkt
met een nieuwe
horecazaak en zit nog
steeds op de motor bij
praktisch alle
internationale
derby-wedstrijden.
Wil het wel wat
rustiger aan gaan
doen, toch geniet hij
nog met volle teugen.
„Ik ben een
Bourgondiër maar
dat had je wel
gezien, niet dan?"
Maar met het
Nederlandse
baanwielrennen
ziet 's lands bekendste
gangmaker het
niet meer
goed komen.
Door Vincent Ronnes
Het is vandaag al niet anders
dan in de hele rest van zijn le
ven: Jopie is het middelpunt.
Staat aan de bar, een schaal
met wat lekkernijen uit zee
voor zich, omgeven door Rot
terdamse ondernemers die
hun twaalfuurtje in Kaat
Mossel plegen te nemen.
Want zij weten ook wel: bij Joop
in de buurt in het altijd goed toe
ven. Heeft hij niet het laatste
nieuws, dan is er wel een goed
verhaal te vertellen.
„Net wezen trainen," vertelt hij
even later, in een rustiger hoek
van zijn etablissement. Getraind
met zijn beroemde schoondoch
ter, Leontien van Moorsel. Als we
Joop moeten geloven, zijn die
ochtendlijke sessies met zijn
schoondochter telkens weer de
monstraties van wilskracht. „Die
gaat terugkomen, dat is zeker."
Van Moorsel, de tweevoudig
Tourwinnares, huwde vorig jaar
zijn zoon Michael. Deze was net
als zijn oudere broer voorbe
stemd voor de horeca. Vanuit
Joops succesrestaurant Kaat
Mossel valt het oog over het wa
ter heen op restaurant Josephine,
ook al van Joop. Michael zou er
met zijn kersverse echtgenote de
boel gaan bestieren. „Maar hij is
niks voor de horeca," concludeer
de Joop al snel. Leontien is weer
aan het fietsen, Michael is de ma
nager van het nieuwe team van
de voormalige wereldtopper.
Lef
„Ze vroeg me al om met haar te
gaan trainen toen ze nog aan het
kwakkelen was. Maar ik wist het
niet. Ik geloofde er niet zo in.
Man, wat zag ze er ook uit. Eerst
broodje- en broodjemager en
daarna veel te zwaar. Toch ging
ze met die dikke kont weer op de
fiets zitten. Dan moet je wel lef
hebben, hè, want je weet dat je
wordt uitgelachen."
Maar aanvankelijk kon de
schoonvader weinig enthousiast
worden.
„Ze had het heilige vuur niet, dat
zag ik. Totdat ze terug kwam van
Tenerife, waar ze mee had gehol
pen aan de organisatie van zo'n
fietsvakantie. Toen zag ik dat ze
het weer helemaal terug had. Ze
Een breed
lijf en
koersinzicht
wilde weer echt."
En dus maakt Joop nu dagelijks
een rondje van honderd kilome
ter met zijn schoondochter. „En
fanatiek hè. Dan rijden we op
zo'n fietspad en zitten er een heel
eind voor ons een paar naast el
kaar. Als ik dan niet snel heb ge
toeterd, dan geeft ze me toch een
schreeuw."
Naam
„Ze moet ook wat zakelijker wor
den."
Dat kan ze dus wel van haar
schoonvader leren. „Dat denk ik
wel, ja."
Hij was net zijn eerste café - „El
Barco, had ik nooit moeten ver
kopen" - begonnen toen ook in de
gloednieuwe Ahoy de Zesdaagse
van start ging.
Joop, zelf ooit fietser geweest,
maar nooit een echte, meldde
zich als gangmaker. Daarmee
maakte hij naam. Een naam die
hij handig heeft gebruikt om
steeds weer figuren als Willem
van Hanegem en Pim Doesburg
zijn zaken te laten openen en volk
naar een van zijn nieuwe vond
sten te lokken.
„Jongen, doe dat niet, want de
horeca is ongezond," zei zijn va
der destijds nog. Joop heeft het
overleefd, heeft nu nog drie
zaken.
Topper
Joop Zijlaard (117 kilogram)
leerde het gangmakersvak van
Noppi Koch. „Die had dezelfde
lichaamsbouw als ik: kort en
breed. Of dat voordeel heeft?
Kijk, je moet dat vergelijken met
een deux-chevautje dat probeert
een vrachtwagen in te halen. Die
gaat meteen een paar kilometer
harder."
Die wetenschap drong ook al snel
tot de wielrenners door. „En dan
gaat het ook psychisch werken.
Dan gingen ze naar pa en ma en
zeiden ze: ik rij achter Zijlaard.
Nou, dan zat het wel goed."
De cijfers geven hem gelijk. Zo
sleept Joop 25 jaar achter elkaar
de Nederlands kampioen naar
zijn overwinning. Een topper die
niet tegen het brede achterwerk
van Zijlaard heeft zitten kijken is
niet te vinden, niet in Nederland,
niet daarbuiten.
Goed, zo'n breed achterwerk zet
je lekker uit de wind. Maar is dat
alles wat je nodig hebt om een
goede gangmaker te zijn?
„Koersinzicht. Niet zenuwachtig
worden. En, ik verzeker je, bij mij
raakt geen renner meer dan tien
centimeter los. Ik kijk de hele tijd
achterom. Wat zeg ik, ik rij een
hele ronde achterstevoren op
mijn motor."
Betonbanen
De komende maanden is hij weer
te vinden op de banen in Duits
land, Italië, Frankrijk en Dene
marken. Maar niet in Nederland.
„Het is de schuld van de bond.
Die hadden geld moeten uittrek
ken om die baan in Ahoy te be
houden. Wat hebben we nu? Ba
nen in Alkmaar en Sloten. Beton
banen in de open lucht, dat werkt
niet. En nu willen ze het in Nij
megen ook weer proberen. Dat is
verloren energie. Die baan ligt er
al zoveel jaren, dat is net een ak
ker. Je moet een baan hebben
waar je mooie tijden kunt neer
zetten. Dat red je nooit met een
betonnen baan. vergeleken met
die mooie, veel snellere houten
banen in het buitenland. Verlo
ren energie is dat."
„Ik vind het vreselijk om toe te
geven maar het baanrennen in
Nederland is dood. Die Peter
Nieuwenhuis is echt een goede
bondscoach, maar hij heeft het
budgetje ter grootte van een no-
tedoppie en hij moet met zijn jon
gens trainen in een wastobbe."
Vroeger moesten wij ook weet ik
hoeveel series rijden voor een fi
nale van het Nederlands kam-
foto cor vos
pioenschap. Dit jaar hebben a
het wegens gebrek aan belan|
stelling moet afgelasten."
Duitsland
In Denemarken, zo weet hij,]
het nu weer enorm. „Daaro
niseren ze wedstrijden voor:
en zevenjarigen. Ik kan niet 1
grijpen dat onze bond daa
voorbeeld aan neemt."
Duitsland kent ook een
zeer goed bezochte zesda
„Bremen is daar de absolutet
per. Daar komen 120.000
Daar moeten we net zolang d«
rijden tot ze allemaal
zijn. Als je die vrachtwagen»
met worst en bier, dat is onï#
stelbaar."
En jullie ondertussen maar i
spelletje spelen onder
de baan?
„Nee, nee, nee, niks spelletje. 1
dereen vecht voor zijn sponsort
Winnen, komt-ie weer even op»
televisie en daar gaat het om."
zal je vertellen dat er echt won
geknokt om de zesde en r
plaats."
Met als gevolg dat het wel nwjj
gezellig is dan vroeger, ~"J
gangmaker. „Er wordt
gelachen. Toen zaten we er®j
wel eens met een flesje wijnb'l j
Tijdperk
Valt er in het Nederlandse baanj
Manchester (anp) - De put
van het Nederlandse baan
wielrennen staat nagenoeg
droog. „De natuurlijke in
loop van onderaf ontbreekt.
Het draagvlak voor de baan
is heel dun geworden. Alle
aandacht gaat tegenwoordig
naar de weg," de simpele
maar treffende constatering
van bondscoach Peter
Nieuwenhuis na het WK in
Manchester. „Als er structu
reel niet snel iets verandert,
dan is de baansport in Ne
derland ten dode opgeschre
ven."
De situatie van het Nederland
se baanwielrennen is al jaren
beroerd. Prestaties zijn volko
men afhankelijk van de factor
toeval. Ingrid Haringa is een
natuurtalent, dat de afgelopen
jaren met wereldtitels en olym
pische medailles de zorgwek
kende situatie aardig wist te
verbloemen. Van beleid is door
allerlei straatgevechten om
machtposities binnen de baan-
commissie van de bond geen
sprake.
De baansport in Nederland is
het stiefkindje van het Neder
landse wielrennen. Te weinig
opgeleid kader, te veel oog voor
de weg bij bond, sponsors,
ploegleiders èn renners. In het
nieuwe beleidsplan dat de Ra
bobank - na de toetreding dit
seizoen de alles bepalende fac
tor in het Nederlandse wieier-
gebeuren- in samenwerking
met de Nederlandse bond heeft
gemaakt staat geen letter over
de baan.
Jan Raas gaat als manager van
die ploeg het land in voor cli
nics. Om jonge wegrenners op
te sporen, niet om enthousias
telingen voor de baan te porren.
Dat frustreert Nieuwenhuis,
die wel begrip leest in de ogen
van de bobo's maar in de prak
tijk slechts een roepende in de
woestijn blijkt te zijn.
Nieuwenhuis ziet, hoe kan het
ook anders als bondscoach, nog
steeds lichtpunten. Zoals de
jonge achtervolgingsploeg. Een
groep met potentie, waarmee
hij naar de Olympische Spelen
en het WK ging.
Maar ook tot dat viertal beho
ren renners die twijfelen. De
weg lonkt. De vaderlandse wie-
Ierwereld denkt teveel in secto
ren, is de mening van de bonds
coach.
„In Nederland spreken we van
wegrenners, veldrijders en
baancoureurs, terwijl baan en
weg gemakkelijk in elkaar kun
nen overlopen. Op de baan leg
je de basis. Wielrennen heeft
vijf componenten: uithouding,
kracht, coördinatie, lenigheid
en snelheid. De laatste drie fac
toren leer je op de baan; die
voegen iets toe aan een renner."
Nieuwenhuis heeft in veel op
zichten gelijk. Veel van de goe
de wegrenners begonnen op de
baan.
Hinault, Zoetemelk, LeMond
waren in hun jeugdjaren veel
vuldig op de baan te vinden.
Van de huidige generatie zijn
Breukink, de Duitser Zabel, de
Brit Boardman, de Russen Ber-
zin en Ekimov, de Italiaan Mar-
tinello, de Fransman Moreau
goede voorbeelden van renners
die hun eerste stappen op de
piste maakten.
Boardman werd in Barcelona
olympisch kampioen achtervol
ging, Martinello in Atlanta
olympisch kampioen punten-
koers, Zabel is de meest begeer
de sprinter van het wegpeloton,
Berzin won de Giro d'Italia. Al
leen in Nederland zien slechts
weinigen iets in de combinatie
weg/baan. Nieuwenhuis zou
graag met zijn achtervolgings
ploeg gedurende het seizoen
veel wegwedstrijden rijden.
„Kijk naar het buitenland. De
Italiaanse achtervolgingsploeg
die in Manchester met een we
reldrecord wereldkampioen
wordt, was ook in Olympia's
Ronde van Nederland op de
weg."
Voorbeelden zijn ér genoeg,
volgelingen niet. In elk geval
niet in Nederland. Dat heeft
volgens Nieuwenhuis te maken
met de structuur en het gebrek
aan een fatsoenlijke, overdekte
accommodatie. Sloten wil
graag, Alkmaar heeft een tradi
tie. Die regioverbondenheid is
terug te vinden in de selectie
van Nieuwenhuis.
„Je hebt in Nederland te maken
met inteeltmechanisme. Van
vader op zoon. Het wereldje is
klein. Daar waar het werkelijk
om gaat, draagvlak-verbre
ding, zijn we de mist in gegaan.
De jeugd van nu leeft van ar
rangementen. Pieters, Haringa,
Van Hameren zijn van een an
dere tijdsgeest."
De bond zal altijd blijven door
gaan met baanwielrennen.
„We gaan door, maar het
droogt op. Ik- moet zelf op zoek
naar renners die op de baan
willen rijden. In het buitenland
begint het bij de baan. Wij ko
men niet verder. We gaan het
structureel via de districten
goed aanpakken en als dat niet
kan diep investeren in die en
keling die talent heeft. Een tus
senweg is er niet."
ligent
voren
overh
moet
zen' e
toen
kwan
ploeg
nuten
noeg
IJzen
Franl
wijl 1
van i
met
uitvie
vlug
ny va
nuter
blessi
HW'
I Door Rinus Verberkmoes
Vogelwaarde - Vogelwaar-
I de en HW'24 hebben van
I hun derby in de vierde
I klasse A een waar festijn
I gemaakt. Startte de thuis-
I club verrassend door een 2-
0-voorsprong te nemen, de
rust ging met 2-2 op de
borden in. Deze stand werd
[na 3-3 in de 57e minuut
I omgebogen in 3-3, waarna
HW'24 de winst definitief
I met 3-5 naar zich toetrok.
Een verdiende zege, omdat
de Hulstenaren meer in
houd hadden en dat uitein
delijk ook toonden.
„Er moet versterking komen, an-
I ders ben ik weg," zei Carlo Blom-
maert aan het einde van de vorige
competitie waarin de Hulsten
aren degradeerden. Aan die wens
werd voldaan en Blommaert
bleef in Hulst. En heeft het weer
naar zijn zin. Zijn drie doelpun
tten en zijn uitstraling in het duel
^tegen Vogelwaarde gaven dat
zonder meer aan. Blommaert is
terug, scoort weer en geniet. Het
betekent tevens dat HVV'24 weer
leeft. Zij het dat de vooruitge
snelde reputatie een fikse knauw
:g. Twee uitvallen van de
t thuisclub, betekenden binnen een
i. tiental minuten 2-0. In beide ge-
vallen was Rudi Raes de onzeker
Ldefensie van HW'24 te snel af en
prat belangrijker is, eveneens
poelman Jean-Pierre de Keyzer.
[..Acht minuten na deze ouverture
trok Angelo Verbraken alle regis
ters open voor een solo.
Verkeerd aangevallen door de
matig spelende Steven Clippe-
laar, zette de technisch begaafde
Hulstenaar een slalom in die
l langs vijf verdedigers ging en
vervolgens langs klip Patrick
Vonk, die slechts de bal uit het
net mocht halen: 1-2. Nog voor de
J'thee zou het 2-2 worden. Een
f simpel tikje van Harm Rietjens
l! bracht Carlo Blommaert in stel-
f" ling en die benutte deze buiten
kans voor zijn eerst treffer. Het
i duel kreeg er samen met de diver-
rse hachelijke momenten voor bei-
f de doelen glans door. En wat nog
((belangrijker was, het beloofde
H
wat
Een
aan
noe
de
Hel
in.
moi
om.
en
dei
Jan
rennen weinig opzienb
verwachten, in huiselijke I
ziet Joop Zijlaard het nogv"
een wielrenfeestje komen.
Want Leontien, al veel titels ij
en toch pas 25 jaar jong, ko®>
rug, belooft haar schoonvader
„Het tijdperk Van Moors"
voorbij, zeggen de mensen,
tien blijft aardig. Joop.ze
dan, het tijdperk Van Moor
voorbij, maar dat van ZijW]
Van Moorsel komt eraan.
„Zijlaard-Van Moorsel, kl
mooi hè. De ouwe Harne
Moorsel vindt het maar
Maar hij begint er, gelooj1
een beetje aan te wennen.
En als het dan allemaal g<
beuren, moet ze haar naam
zakelijk uitbuiten. Joop
daar al zijn ideeën over. „4
Ion waar ze het ijs noêam?L'i
lijk maken, echt iets voor n
DoorSjaak Begijn
St-Jansteen - In een voor de
thuisploeg dramatisch verlo
pen wedstrijd waste het be
zoekende Philippine STEEN n
met niet minder dan 1-5 de
oren. De mosseldorpbewo-
ners speelden niet echt
groots, maar profiteerden van
de zwakheden van de forma
tie van trainer Edy de Witte.
TEEN riep eigenlijk de hele I
edstrijd het ongeluk over zich
thuisjongens speelden
erin .P1311 °P man, waardoor
Persoonlijke fouten door een
verdediger niet gecorri-
serd konden worden. Trainer
e Wltte was het hier niet mee
pvv ,retaas na afloop:
niiÜl e 's n£et aan zijn doel-
j i gekomen via uitgespeel-
7r,oi sen' 1">e oorzaak moet je
ken in persoonlijke fouten en
straft"6rden bekwaam a£Se"
En vZOekers benutten de kan-
a voor de v°tle honderd
STFext' De laatste lijn van
af» i was behulpzaam bij de
J^erkmg van de Philippines-
