DE STEM
Veel succes,
maar nog
meer flops'
6Er is geen romantiek meer, spijtig genoeg'
i
Zanger Frank Galan wil meer zijn dan alleen maar De Vlaamse Julio Iglesias
D5
Zanger
en presentator
Albert West
maakt
Nederlandstalige
plaat
Larin Arink (Delft, 1967)
ging met de thematiek die
Satste jaren uitdiept: kera-
werk dat associaties op-
net huiden die van licha-
(ken gestroopt. Verrassend
istallatie van Roos Theuws
pswaard, 1957). Een kle-
balanceert in de ruimte,
met iets wat op een aan
n geslagen blauwe muur
bijl is nog keurig opge-
i aanwezig.
Fortuyn (Geldrop, 1959)
[te maakte een installatie
begrenzing van de viermu-
acht te doorbreken. Op de
lwand zijn twee glazen deu-
ngebracht waarop het bak-
motief is aangebracht dat
andere kant van de muur
is.
een soort denkbeeldige
Ing, waarbij een blauw
lat ze nog maakte met haar
T overleden partner Robert
|;n, naar buiten lijkt te wil-
uipen de fysieke ruimte nog
aantast.
Muze als Motor': projecten
elf kunstenaars in De Pont,
elminapark, Tilburg. Tot 25
mber. Geopend dinsdag-
ag 11-17 uur.
teksten laat zweven tus-
ikenis en beeldende auto-
'erder toont Tamar de
il dan niet geënsceneerde
geënt zijn op het thema
ingen en vervreemding-
lartijn Sanders brengt vi-
^tallaties over de conflic-
le relatie tussen fascina-
ir en verafschuwing van
Tom Claassen is in feite
[e kunstenaar die zich op
ntoonstelling bezig houdt
:t thema sculptuur. Los
beeldhouwkunstige the-
iver vorm en expressie,
t zijn werk over de pro-
iek van de fysieke invul-
n de ruimte.
Vluze als Motor: de jongste
ratie in het Van Abbemu-
Vonderweg 1, Eindhoven-
5 november. Geopend dins
vrijdag 11-17 uur, zaterdag-
ag 13-17 uur.
star Trek geeft een positieve kijk op
"^e toekomst. Het is een lichtpunt in
deze donkere wereld
Michael Hernandez, fan
ids
ZATERDAG 14 SEPTEMBER 1996
guim 35 albums en meer dan 60
singles heeft zanger Albert West
op zijn naam staan. Aan deze
schier eindeloze rij voegt de 47-ja-
rige inwoner van Rosmalen daar
zjjn nieuwste album 'Alleen voor
jou' aan toe. Waarmee hij een lang
.koesterde wens in vervulling ziet
aan, een combinatie van country
en pop- En voor het eerst zingt
fest in het Nederlands.
Door Rein van Willigen
Voor velen is de Rosmalense zanger de ideale
schoonzoon. Een beeld wat hij eerder beves
tigt dan ontkent. Ook al omdat het lijkt alsof
het in Den Bosch geboren zondagskind tegen
slagen niet kent. „Ik zing dan wel over stuk
geslagen liefdes, maar autobiografisch zijn
tee liedjes niet", lacht West minzaam. „Het
liedje Toen ik jou nog had gaat over een kof-
Ier vol herinneringen, waarin ik me persoon
lijk niet zal herkennen. Mijn vrouw leerde ik
kennen toen ik 17 was, na 30 jaar zijn we nog
steeds maatjes."
West schrijft zijn teksten niet zelf. „Dat is een
kwaliteit die ik niet bezit. De een kan schrij
ven, de ander zingen. Ik heb het wel eens ge
probeerd, maar bevorderlijk voor de liedjes
was het zeker niet." Kritisch blijft West wel.
„Ik geef aan of ik een vertaling of bewerking
wil. Er zijn voor mij twee simpele regels, het
moet geen onzin zijn en goed bekken."
West, ondanks zijn 47 jaar een jongensachtige
verschijning, babbelt voluit. Over zijn vrouw:
„Een geweldig mens met een fantastisch in
casseringsvermogen, die zich helemaal kan
wegcijferen." Over ontdekker en manager Jan
Vis: „Als hem iets overkomt, jank ik me ka
pot," Over zijn grote passie, voetbal: „Het
probleem is dat je tegenstanders 22 blijven."
Maar vooral over zijn zondagskind-zijn: „Als
je dit toch allemaal mag meemaken." Zoals
nu, zijn allereerste Nederlandstalig album.
„Dit heb ik nooit eerder gemaakt. Toch iets
anders. Nooit gedacht dat dit zo zou uitpak
ken." Dat Nederlandstalige muziek 'bon
ton' is vindt West geen alibi. Marco Borsa-
to-achtige taferelen met gillende meisjes
verwacht hij ook niet. „Als-je-blieft niet",
bloklettert hij. „Die tijd heb ik gehad. Dat
was tussen de 20 en de 30. Blij dat het
voorbij is. Heerlijk ook dat er bij mijn pu
bliek nieuwe aanwas is. Gillende keuken
meiden passen niet bij iemand van 47
jaar."
De tijd dat West leadzanger van The Shuf
fles was ligt ver achter hem. Een tijd die
ook een schaduwzijde voortbracht: „Mijn
dochter is altijd geconfronteerd met het
feit dat haar vader een Bekende Nederlan
der is. Vervelend, ook al omdat het nog
speelt. Ik zou dat willen doorbreken door
met haar een duet te zingen, ze kan heel
mooi zingen. Maar dat lef heeft ze niet."
Het vak van zanger, artiest zijn, blijft voor
West maf, heerlijk ook. „Een artiest is ij-
del, ik ben ijdel. Ik merk ook als mensen
naar me kijken, met me willen praten. Als
ik op vakantie ben wil ik niets te maken
hebben met het 'Albert West-dom', kom ik
terug op Schiphol en de mensen stoten el
kaar aan, dan vind ik dat heerlijk, ben
weer thuis. Ik houd van Nederland, van
Brabant. Uit Rosmalen ga ik nooit weg."
Albert West heeft desondanks niet het ge
voel dat hij het helemaal cadeau krijgt.
Hoeft ook niet, meent hij. „Elke dag is
knokken, een nieuwe wedstrijd. Elke dag
je weer moeten bewijzen, of je moet Paul
McCartney heten. Iedere dag ga ik, al is
het maar voor vijf minuten, naar het kan
toor van Jan Vis, mijn manager. We ken
nen elkaar van haver tot gort, samen heb
ben we de wereld bereisd. Hij is net als
mijn vrouw een van de belangrijkste men
sen in mijn leven."
Zijwegen
Driekwart jaar produktietijd vergde Wests
nieuwe cd Alleen voor jou. „Als bij het eer
ste nummer de drummer gaat aftellen, sta
je daar toch wel eventjes met waterige
oogjes", bekent de Brabander. „Je mag
weer zingen." Door het presenteren van
radio- en televisieprogramma's dreigde
het zingen licht naar de achtergrond te gera
ken. „Ik houd ervan zijwegen te bewandelen.
Ik zou niet alleen als zanger door het leven
willen gaan."
Voor dit laatste komt er wat meer tijd, nu de
Tros werkt aan een nieuwe vormgeving voor
Op nieuwe toeren en presentator Albert West
daar niet langer in past. „De Tros gaat een
andere koers varen", merkt West op. „Daar
is geen piek voor mij bij. Vind ik niet erg,
soms scheiden eikaars wegen."
Veel verwacht hij van zijn nieuwe cd, waar
bij het opvallend is dat elektronisch geweld
ontbreekt. „Er is geen computer gebruikt",
vult West aan. „De basis is live, ik heb ook
direct met de band ingezongen. Deze muziek
leent zich ervoor uit het hart te worden ge
speeld."
Of West de Nederlandstalige richting uit
blijft gaan, weet hij nog niet. „Ik hoop wel,
dat dit album succesvol wordt. Niet om het
succes, maar om een eventueel vervolg. Een
gouden plaat interesseert me ook niet. Een
vervolg is succes, snap je."
Aangekleed
Veranderd lijkt West in al die jaren nauwe
lijks. „Ouder geworden", is zijn eerste reactie
nippend aan een tintelend, wit wijntje. „Dat
merk ik vooral 's morgens, dan kraakt het bij
mij aan alle kanten. Ik kijk graag in de spie
gel, maar dan wel aangekleed. Met ontbloot
bovenlichaam hoef ik niet voor de
camera. Maar ik ga niet zover
dat ik mijn haar verf als ik
grijs zou worden. Ik ben
wie ik ben. Hoewel ik er
graag - zeker op zon
dag - mooi uit zie. Als
ik langs een etalage
loop, kijk ik even in
de ruit met de vraag:
'Zie ik er nog goed
uit?"'
Albert wordt graag
aardig gevonden, om
er aan toe voegen dat
hij ook eigenwijs is. „Ik
sta voor wat ik vind. Als
ik mijn doel wil bereiken,
brengt niemand mij daar van af. Daarbij ga ik
regelmatig op mijn bek. Ik mag dan heel veel
succes gehad hebben, maar nog meer flops. Ik
hoef ook nooit zo beroemd te zijn als mijn
laatste hit. Ik ben liever een entertainer die
toevallig in de hitparade staat. Nummer 1 in
Amerika, okee, maar niet de consequenties
daarbij van in een roes leven. Mijn werk is een
ambacht en ik wil waardering voor dat am
bacht."
Sport
Ambitieus blijft West wel. „Ik zou graag een
nieuw soort televisie-programma maken,
waarin te zien valt dat zowel sport als muziek
entertainment zijn. Tot nu toe heb ik alles in
mijn leven gedaan, behalve in een film spelen.
Een James Stewart-achtige rol lijkt me wel
wat."
Zondag zendt de Tros een special uit rond het
nieuwe album van West. „Ik ben net terug
van de opnames. We gebruiken een cruises
chip als decor. We zijn vanuit Miami naar
Haïti, Jamaica, Grand Cayman en Mexico ge
varen en terug. Vanwege hurricanes hebben
we eerdere plannen moeten veranderen. Dat
gaf problemen, de uitgekozen lokaties waren
bestudeerd. Als je dan op het laatste moment
besluit andere lokaties te gebruiken, moet je
zorgen dat de faciliteiten rond zijn." Blij was
Albert vooral dat zijn vrouw mee kon. „Nu
mijn dochter 20 is, gaat ze vaker mee."
Albert Westerlaken, zoals West of
ficieel heet, is meer dan tevre
den, gelukkig zelfs, met het
leven dat hij leidt. Is er
nog leven na Albert
West? „Oe nee", klinkt
het overtuigd. „Al-
bert Westerlaken zal
altijd Albert West
blijven. Dat schud
ik niet van me af.
Als ik 's morgens
opsta, knip ik het
'laken' van me af."
Muziekspecial Albert
West, zondag, Nederlan-
d 2,20.35 uur
Albert West: „Ik ben liever een entertainer die toevallig in de hitparade staat.
foto dijkstra
Door Tom Smeets
Volgens Peter Koelewijn is
Frank Galan 'een Belgisch fe
nomeen'. Peter was uitgeno
digd om de kersverse zanger
het eerste exemplaar van zijn
debuutalbum Pasiones te
overhandigen. Een terechte
keus. Peter Koelewijn heeft
immers ook alles te maken
met het ongekende succes
van Helmut Lotti. Van diens
debuutalbum zijn inmiddels
anderhalf miljoen exempla
ren over de hele wereld ver
kocht. Peter onderbrak even
de opnamen van het nieuwe
album van Helmut Lotti om
in Loosdrecht Frank Galan
passend toe te spreken.
Hoewel, passend? Peter Koele
wijn: „Eigenlijk ben ik er hele
maal niet zo blij mee. Ik ben zelf
een producer, artiest en song
writer. Waar zijn die gouden tij
oen toen Nederlandse artiesten
als ze een wind lieten en het op
de plaat zetten in België een joe
kel van een hit hadden, terwijl
"et in Nederland hooguit een
hitje werd? Dat was nog de tijd
jut Vlaamse artiesten afhanke
lijk waren van de BRT. De BRT
e(J bij voorbaat niets aan Bel
gische artiesten. Die vond het
sjieker om het met Nederlandse
artiesten te doen. In die tijd
naaide Nederlandse artiesten
akken met geld uit België weg.
aar waren wij zeer tevreden
over en zo had het dan ook eeu
wig moeten blijven.".
dus. Volgens Peter Koele-
i Nederlandse artiesten
n België niet meer aan de
raatstenen te verkopen. En dus
's »net op tijd op de Belgische
Jtende trein die zo fantastisch
p, gesprongen. Urbanus,
ouseau en Helmut Lotti, om
aar een paar sprekende voor-
tteGalann0emen' En M dan
Wrften,overvloede: »In miin
ben ik niet zo blij met dat
succes van Frank Galan. Dat
had ik liever zelf willen heb
ben." Intussen is hij er van over
tuigd dat Franks debuutalbum
binnen een half jaar goud of mis
schien zelfs platina zal zijn.
Frank was dan ook „heel ont
roerd" bij Peters woorden. Maar
vooral ook met het eerste exem
plaar: „Het is voor de eerste keer
in mijn leven dat ik zo'n prachtig
geschenk mag ontvangen."
Vraag
Intussen blijft de vraag: wie is
Frank Galan? Hij zegt het zo:
„Frank Galan is sinds vier
maanden een fulltime artiest in
Nederland. Omwille van El Ban-
dido die in de hitparade staat.
En meteen de opvolger Maria,
reina del mar, die ook in de Top
30 staat. Maar Frank Galan is ei
genlijk een Vlaming uit België
die vandaag meer in Nederland
vertoeft dan in zijn eigen land."
Hij had ook kunnen zeggen dat
Frank Galan de artiestennaam is
van Frank van Molle, een inmid
dels 35-jarige Vlaming die in het
hotelwezen heeft gewerkt, nadat
hij enkele jaren op het Spaanse
Tenerife had gewoond. Hij is ge
diplomeerd tolk Spaans, maar
gaf er de voorkeur aan iets in de
muziek te doen. Die kans kwam
toen hij in 1994 meedeed aan de
Soundmixshow van de Vlaamse
commerciële zender VTM. Hij
imiteerde Julio Iglesias en deed
dat zo overtuigend dat hij er een
tweede plaats mee behaalde.
Zuiderling
Waarom Julio Iglesias? Frank
weet het precies: „Ik heb die stijl
gewild sinds mijn elfde, denk ik.
Ik heb in mijn jeugd het reper
toire gevolgd van Julio Iglesias.
Ik ben opgegroeid met al zijn
platen en video's, noem maar op.
Ik zat gekluisterd aan de kopte
lefoon. Die kerel heeft iets mys
tieks. Dat is het gewoon. Van
daag nog meer dan vroeger.
Want er is geen romantiek meer,
hè. Spijtig genoeg. Het is house,
house en harde toestanden. Ik
wil een publiek bereiken van
dertig tot vijftig, zestig jaar.
Mensen die nood hebben aan de
romantiek van vroeger. En dat is
een gat in de markt."
Dat soort uitgekookte marke
tinggedachten had hij als elfjari
ge jongen nog niet, geeft hij toe.
Maar toch: „Ik heb wel altijd
voet bij stuk gehouden. Ik heb
altijd gezegd: dit wil ik, mana
gers of geen managers. Maak me
geen Vlaamse artiest of maak
geen Elton John van me. Ik wil
Spaans zingen. Ik ben volledig in
het Spaans opgegaan. Ik heb ja
ren in Spanje gewoond. Ik heb
een studie Spaans gedaan. Ik
had een vriendin die Spaanse
was. Drie jaar lang zijn we daar
samen geweest en zij heeft heel
mijn leven beïnvloed. De Spaan-
romantiek en de Spaanse
sfeer... Ik ben een halve zuider
ling, eigenlijk."
Hij was ooit geëmigreerd uit
België en eigenlijk van plan
nooit meer terug te komen.
Frank: „Maar uiteindelijk moet
je ook beroepshalve gaan den
ken. Je moet geld gaan verdie
nen. In 1986 ben ik teruggeko
men. Ik ben beginnen te werken
in het management van hotels.
Dat was een hele leuke baan die
ik spijtig genoeg heb moeten op
geven omwille van de muziek.
Nou ja, spijtig is niet waar. Maar
vandaag ben ik aan een hele
goeie carrière bezig."
Goede mensen
Frank heeft er behoefte aan te
benadrukken dat hij het als ar
tiest niet alleen kan. „Je moet
een team hebben. Ik moet eerlijk
bekennen, een artiest staat er ei-
De Vlaamse zanger Frank Galan tussen de bootjes in Loosdrecht. Daar ontving hij uit handen van Peter Koelewijn het eerste exem
plaar van zijn debuutalbum Pasiones. foto dijkstra
genlijk alleen voor. Zonder ma
nager en zonder begeleiding
kunnen wij niet scoren in deze
moeilijke tijden van showbusi
ness. Ik heb een team van vier,
vijf, zes mensen en misschien
worden er dat nog meer in de
toekomst als we echt internatio
naal gaan werken.
Een team van goede mensen.
Mensen die weten wat ik als ar
tiest wil. Maar ik moet ook we
ten wat zij willen. We moeten el
kaar vertrouwen." Gaat hij met
alles akkoord? „Nee, ik ben zelf
35, ik mag niet met me laten
doen, nee."
Muziek is altijd zijn grote droom
geweest. Maar niet iedereen
stond te juichen toen hij z'n
droom verwezenlijkte. Frank:
„Ja, ik ben een dromer eigenlijk
van karakter en m'n droom was
om ooit te mogen en te kunnen
zingen. Ik heb daar veel reacties
op gekregen. Ook van mijn
ouders. Zo van 'Frank, je moet
geen artiest worden. Je hebt een
diploma en je hebt een goede
baan'. Maar je moet denken aan
de maatschappij en niet meteen
aan je familie. De maatschappij
wil Frank Galan en je ouders dat
zijn slechts twee mensen, dat is
het verschil."
In België is hij nog niet zo be
kend als in Nederland. „Maar
daar komt nu wel verandering
in", meent hij. „Vanuit Neder
land gaan ze nu ook Vlaanderen
bewerken. Het is heel raar dat
het omgekeerd moet gebeuren.
Maar ik heb er geen spijt van. Ik
voel me heel goed in Nederland.
Jullie zijn echt heel correct en
heel professioneel."
Foutloos
Nederland liet ook z'n Spaanse
droom uitkomen. Frank: „Ik
wou kost bij kost per se een
Spaans album uitbrengen. Maar
je moet ook niet vergeten dat een
album ontzettend veel geld kost.
We hebben er vier maanden aan
gewerkt, met man en macht."
Het is overigens te makkelijk om
hem de Vlaamse Julio Iglesias te
noemen. Frank: „Iedereen denkt
dat ik Iglesias imiteer. Ik heb
hem inderdaad geïmiteerd in de
Soundmixshow en daar is ook
alles begonnen. Maar op het al
bum staan vijftien nummers,
waarvan elf eigen nummers.
Mijn stem leunt dicht bij die van
Iglesias. De mensen zeggen 'je
zingt net als Iglesias'. Dat vind
ik een compliment, maar ik ga er
verder niet op in, want ik moet
mezelf niet gaan verkopen na
tuurlijk."
Hij geeft toe inspiratie te vinden
in de nummers van z'n grote
Spaanse voorbeeld. Frank:
„Maar vanaf vandaag gaan we
eigen werk leveren. Ik schrijf
zelf alle teksten in het Spaans."
Z'n professionele aanpak mag
blijken uit het feit dat hij al die
teksten door een Spaanse laat
corrigeren om er zeker van te
zijn dat ze foutloos zijn.
Over een album in het Neder
lands wil hij nog helemaal niet
nadenken. „We gaan Spaans
blijven doen", is zijn stellige
reactie. „We gaan eerst Neder
land inpakken. Dat hopen we
tenminste. Want de showbusi
ness is vergankelijk. Het kan
volgende maand gedaan zijn,
daar houden we rekening mee."
Goede raad
Maar niet echt natuurlijk, want
hij is er vast van overtuigd dat
het gaat lukken.
Frank: „In heb daar honderd
vijftig procent vertrouwen in. Je
moet investeren in tijd. Je moet
investeren in energie. Maar je
moet ook investeren in de goede
mensen. En als die in jou inves
teren, dan weten ze maar al te
best waarom. Als een Peter Koe
lewijn zegt 'jongen, het wordt
een kanjer', dan weet die man
precies wat ie zegt. We hebben
vaak samen gezeten. Hij heeft
me goede raad gegeven, zo van
'Nederland is zo'n land, met die
mensen en met die soorten van
romantiek'. Dat heb ik nodig."
